Leifur - 10.07.1885, Blaðsíða 1

!ír. 8.
Wiimiiscg, Maaitoba, 10. jscli 1885.
VikiiMirtHd ,,L B / l' U11" kcrniiT út á hverjum Dstudegi
íiti for faj l.alnxi?s u. Argangurinn kostar $2.00 í Amoríku,
en 8 krónur í NorcJurálfu. Siíulaun einn áttundi. Upþsíígn
á blaóimi gildir ekki, nema meó 4 mánaóa fyrirvrara.
UveitiuppsUera og verj á
Koiiiamli Siausti.
Uni byrjun saniuga timans í vor er leii\ pá
voru bændur í ollu Norðvesturlandiuu niinntir á
að nú væri tækififiri til at> viima upp liina )águ
bveiti prisn, sem áttu sjer stað bjer í laudi i
haust og uæstliðinn vetur. þoim var sagt, að
óvaualega liátt verð uiyudi geíið íyrir hveiti i
hau«t, og poss vegna væri sjaífsagt að sá liveiti t
hverja ekru sem bóudiun gæti til tlnt, Eptir
áátæðiinum til [jessara áskorana og spádóma um
hátt hveitiverð 1 banst, parf ekki djúpt að grafa
Astæðurnar voiu ekki aðrar en hið yfirvofandi
strið milli Breta ogKússa;var [»að auðvitað gild
ástæða. pvi ef peim hefði lent saman, pá heföi
hveiti bush. sel/.t. ekki eitmugis 1 doll., heldur
tná ske 2 eða méira. En uú eru öll pau lulðar-
ský iíorfin út fyrir sjóndtíildaihringirm, og hinn
pólitiski hiniiun Breta og K,ússa lireiun i bráð.
pess vegua purf'a bændur hjer vestra ekki fram-
ar I sumar að gjöra ráð í’yrir að græða á uábúa-
krit Noiðuiálfu stórveldaima. enda veröur pað
alfaiasælla pegará allt er litið, pvi pó ófriönuin
fjærliggjaudi lönd, kunniað græða á houum l'yrsta
árið, pá hljóla pau eins og hin aö taka pátt í
harðindunum og peningaleysiuu, sein ætfð eru
alleiðiugar af stórkostlegum styrjöldum. pað er
pvf alveg óhætt l'yrir bændur, að sleppa algjíir-
lega liuga sinuin i petta skipti af voninni sem
Deir gjörðu sjer um pann gróða, sem kæmi tii af
ófriði milli Eugla og Rússa, en búa sig heldur
undir að pyggja lægra verð * fyrir hveiti sitt t
haust, heidur enn peir, eins og aðrir, háfa má
ske gjöit ráð í'yrir í vor um sáðtlmann,
Ætli aö hveítið veröi pá í eins lágu vevði
á haust, eins og páð var 1 í'yrra? Juamig spyrja
efalaust margir, og er pað eðlilegt, par eð peir
liafa má ské lítið aunað en liveiti að reiða sig á,
til að börga með skuldir slnar og til að lifa af
yfir veturinu og frain til næstu uppskeru. Að
svara sjmrningiinni blátt áfram, cr ekki mögu-
ítígt, En pað er mikil von til, aö hvoiti veiðið
f haust og vetur verði inun betra enn pað var
1 fyrra. Og sú vou er ekki ástæðulaus.
livéitiúppskera I Noröuiálfu lttur mjög illa
út, og I liiúum ýmsu liveitiuppskeru-áætlunuin
paðaui setii géí'nar voiu nt 1 júuím. p. á., er
gjört ráð fyrir henni mikið minui enn f fyrra.
Svo pegar paö er Jagt samau. pá vérður upp-
skeran 1 Norðúrálfunui fulluin 00 millótium bush
miuni eun í fýría surnar, Iiveiti er ekki lieldur
hin eina kornteguud, seni litur par illa út í sum
ar. Rúg-uppskéra, sém heita n.a að sjo aðal-
atviúúuvegur hænda á niiðb'ki álfunnar, íofar
eugu góðu. A' pjóðvtíi'jalaudi norðanverðu höfðu
komið uæturfrost í vor óvanalega seiut á thna,
er gjórðu svo mikin skaða á lúgökrum, aö um
miðjan jun! slðastl. voru kornstaugimar hvflgul-
ar óg visuar. jrinnig beudir pá útlitið 1 Norð-
urálfunúi til betra veiðs fyrir hveiti, heldur enn
1 fyriM, pvf pörfin erælialega jaí'u mjkil, og pess
végna lilýtur varan að hækka í veröi pegar með
uiiiina móti er til af henni.
þá kbiúum við nú til Bindarlkjanúa, pess
bú'Uún sem Noi'ðuiálfutúenn ætíð ausa úr, pegar
ptíir párfnast einhvers, er peir ekki hafá sjillir.
lívernig er liveitiuppskeru-útlitið par í heild
sinni? jivl er auðsvarað. pað hefir ekki yerið
eiús daufiegt og nú, slðau árið 1870, Til pessa
eru tvcúu.-kguar orsakir. Eyrst sú: að 1 fyrra
haust mis-tu rnargir bæudur kjarkinn viú hið
lága verð, er var á hvtitinu. og sem tkki var
að undra, pegar pað borgaði sig betur, sum
staðar i austurfylkjunum eiukanlega, að gefa
svlnum eða öðrum gripum pað sem fóður, lieldur
enn að flytja pað til markaðar. pessvegua var
ekrutalið, sem íáð var f bæði 1 haust er leið og
1 vor, frá eiuutn tutiugasta til einum [riðja
miiina enn pað var i fyrra. Uiim.r var sú: að
síðarihluta vetrarins er leið, var veðurátt hin
óhagstæðasta fyrir hausthveiti o: pað
hveiti, sem sáð ei á haustin. par af leiddi að
í vor pegar farið var að sá vorhveitinu.
pá voru heilir akrar, sem liausthveiti haföi ver
ið sáð i, algjörlega ónýtir. Sumstaðar sáu bæud
ur undireins hveruig komið var, plægðu pvf akr-
ana upp aptur og sáfu vorhveiti í [)á, eu aptur
var pað á öðrum stöðum að peir biðu of lengi
eptir pvl að hausthveitiö kseiui til. og gátu pvi
ekki notað ökraua undir vorhveiti. heldur urðu
annaðhvort að láta pá liggja arðlausa árið út
eða sá í pá eiuhverjum peim kornteguridum, er
ekki purfa cins Jaugan tlma til að proskast on
hveiti, og pá ekki heldur eitis arðberandi. Af
pessu leiðir að f hveitiuppskeru áætluniuni, sern
út var getin 1 júntm. p, á., er ekki gjört ráð
fyrir meiri uppskoru af hveiti 1 Batidarfkjuuum
í haust enu 360 miliónum bush., eða uin 150
miltóuum bush. minna enn f fyrra liaust. Efnú
uppskera verður ekki meiri eun petta, og sein
naumast parf að gjöra ráð fyrir, sízt svo nokkru
nemi, pvi áætlauir eru jaliiaðarlega fremur lyrir
ofan erin ueðau markið, pá verður húu litið
meiri, en pjóðiu sjálf paif til heima brúks. það
er talið svo til, að 6 busli. af hveiti á liveit
mannsbarn í laudinu sje engauveginn of mikiö til
fæðisyfir árið, ef svo er, pá inun ekki fjærri sanui
að ségja, að Bandarikin sjálf purfi 320 miliónir
bush. af hveiti um áiið einungis tii tnanneldis.
Verða pá eptir 40 milíónir bush., en sú uppliæð
vcröur ekki öil til sals. pví af henni paif ?ð
taka hveiti til útsæðis fyrir næsta ár, og pegar
pað er frádregið, pá veiða pað eugin ósköp af
pessa árs hveiti, sem Norðuiálfinnenn geta feng
iö. Auövitað er að i kofnhlóðúnum hjer í landi
liggja enn pá um 100 iniJiónir bush. af óseldú
liveiti frá pví í fyira. en nijíig iiklegt að pegai
pcssa Sumars liveiti verðítr komið til inarkaö
anna, pá verði ekki meira eptir en 50—00 mili
ónir bush. af gamla hveitiúú. og pó pað yrði
mcira, pá gjörir pað ekki svo mikið til hvað
verð áhrærir, pvl sjálfságt er að eiga ætiö meiri
eða minni ársgamiar vörubyrgðir, til pess að
koma i veg fyrir skort, ef hallærisár kynni að
koma fviir, Itvort -heldur fyrir cngisprettur eða
aðtar ólýriisjáaiilegar orsakir.
Um hveitiuppskeru á Inálandi í sumar, höf-
um vjer ekki neinar gfeinilegar fregnir, en pó
inun naumast purfa að óttast að liveitimagn par
verði svo inikið í suinar, að pnð hindri Ameriku
menn fiá að fá sæmilegt verð fyrir liveiti sitt.
Fyrst og frernst er Indland langt frá Norðuiálfu
markaðinuin, svo kostnáðúrinn við að flytja hveit
paðan, yerður ætið talsvert inéiri, héldur 'enn
hjeðan úr landi. par að áuki er búið að sýna
og sanna að peir geta ekki tilreitt silt laud svo,
að peir fái meir enn svarar helmings uppskeru
at ckrunni njiiti hjerlendum bændúm, og vegim
pess aiveg ómögulegt að keppa við Amerfku
menn til prauta liversu fegnir sem hiuir austrænu
bæ.ndur vildu. ]>að férigu peir að reyna 1 vetnr
cr leið, pvt pó hjerlendir baíiidur fengju litið fyr
ir hveiti sitt, pá stóöu peir viðaðselja pað, pó
gróðinn væii óneitanlcga lltill, en pað gjörðu Ind
verjar ekki, pví pegar liveiti peirra var komiö
á markaðina á Eoglandi, Já sk'ö^iiðust peir
hrapailtígi á að s.dja pað fyrir sama verð og
hjerlendir menn seldu sitt. }>ess\ejia parf
naumast að óttast að Indlands hveiti haldi hveiti
veiðinu aptur i liaust, svo nokkru uemi.
það virðist pvl ekki ástæðulaust tyrir jarð-
yikjumenn hjer vestra, að vonast eptir liærra
verði fyrir hvéiti sitt 1 haust og vetur, heldur
en fjekkst fyrir pað 1 fyrra, Að sönnu er ekk-
ert útlit enu fyrir að betur muni gefið fyrif pað.
Norðurálfumenn eru enn pí hægir í pvl tilliti;
bryddir hvergi á umræðum um hveitiskort á
næsta vetri og vori. þrátt fyrir pað sýnist óhugs
andi að verðið verfi feius lágt framvegis eins og
pað ltefir verið. pað verður, ef til vill, ekki
boðið íúeira fyrir pað fyrst 1 haust heldur enn I
fyrra, en pegar fram á veturinú keuiur og pörf-
in fer vaxandi, pá hlýtur pað að hækka nokkuð
í verði. }>aö sýnist að minnsta kosfi. fckki óiáö-
lcgt fyrir bændur aö vera ekki of bráðir á aö
selja eða Jofa hveiti sfnu fyrirfram, ef peiu' eru
ekki böðnir sæmilegir kostir.
(Aðscnt.)
Sá er aumur sem engu anú, sá sem ekki
elskar ættjörðú slua 'anú ei úeinu. Ættjaröarást-
in er sá háleitasti. áhrifamesti og ötlugasti egin-
lfikihvers manns; hún er eldrauner alla prófar
eptir peim eginleika fara kostir og lestir uianua.
Fósturjarðar vinir leitast við með Öllu inóti að
verða ættj jrðu sinni að sem mestu og beztu
gagui i tilliti til alpjóðar og einstaklings. En
apturháldsmenn eða óviuir |a)u}S: og lýðs yinna
öfugt viú hiua, peir suudurdreila pvi er úinir
samaiisafua, peir eru n ö ð r u r er eitri spúa.
1 4. nr. Leife p, á. er grt;in intíð, fýrirsögn
(iUndravert hvað mann eru óUkir.V Greinin er
augljós vottur pess, að höfúndurinu sj.« af aptur-
haldsmanna-flokki. Fyrst beiuist hann að
einstakling, par næst að landi og pjóð (full-
stórt fangtak!) G. G., ér greiúarhöf, talar um
aö hafi farið heitn tií Islánds, og hatm sje einn
af peiiu möimum er úaúðsyn væri að tcpða stein
urn i vasa slna til að í'júka ekki fyrir óvæutum
hvirfiibiljum.” G. G. er að betri ínaður, er
hann sýnir pað í verki að hauu únmr tlaiidi og
pjóð. og með peim ásetniugi að verfa pjóð sinni
til nota, fór hann hjeðan. JYleöah hann dvaldi
lijer kom liann ætlð fram sem fjelágslyndur,
pjóðhollur og párfúr maöur, ög' inætti margt
með rökum til ptss færa, et pörf vteti, en par
eð greinarhöf, hefir sét't pami blæ á .igrein slna,
að húu mótmætir sjálfri sjer trá fyísta -tjl slðasta,
pá nenni jeg ekki að færa fleijtioröksemdir í
pessa átt. að 'ógildf greiuarinnar. í euda greiu-
arinwar leitast höfundúfihh við með veikum mætti
en góðum vitjá, aö nlöá latjd vort og pjóð, og
speglast andi hans par aðdáanlega í skuggsjá ís-
lanris óvina, ísl.
FRJETTIR UTELNDAR.
ltEVKJAVJK, 27. ín.ii 18.'3.
T 1 ð a r f a r ni. m. Vorkulda talsveróa er
að frjetta úr öllutn áttum, sjalfsagt roeðíVam af
hafi-num, einkum vestanlauds, pótt nú sje haim
horfiun paöann á leið austur með landi. A Aust-
fjörðuin inh-kufrost og faunkomur fráin i niiðjan
pennan mánuð. Isafpld skrifað al' l'bkilirði 13.
p. m : Snjópyngslin hjer hafa tekið út ylir.
Sumstaðar, t. a. m. i innsveit Norðfjarðar. er
aö eins fariö að bóla A melbörðum og hæðnm
upp úr sújónum; eiiis má beita i ínnsveit Reyöaí -