Bindindistíðindi - 06.12.1884, Blaðsíða 2

2
þv( kemur, að Jmsir mannvinir hafa reynt að fá menn
til að hætta við nauln áfengra drykkja, og að útrýma
þeim. Einkum er það í Ameríku, Englandi, Noregi og
Svíþjóð að slíkar tilraunir hafa verið gerðar svo mark
er að. Með tvennu móti hefir þetta verið reynt. Fyrst
með því, að fá menn tii að bindast samtökum um, að
neyta ekki áfengra drykkja eða kaupa þá, og hinsvegar
með því, að fá takmarkaða vínsölu og víngerð með lögum.
fegar vjer lítum á ástandið hjá oss, sjáum vjer, að með
lögum er vínsala dálítið takmörkuð, svo sem með því, að
bannað er að selja vín ( staupatali til drykkjar í sölu-
búðum, að vínsala cr bönnnð á sunnudögum í gestgjafa-
húsum, að þeir sem fá leyfi til sveitaverzlunar mega
ekki seija vínföng, og að toll skal greiða af innfluttum
öiföngum, þessar skorður setja nú lög vor, og er betra
enn ekki, En þó vínsala yrði takmörkuð enn meir
með lögum, mætti það varla heita ómannúðlegt, þarsem
í hlut ætti ekki einasta ónauðsynlegur varningur heldur
varningur, sem er skaðlegur öilum, er ekki kunna með
að fara, og þeir verða ætið ærið margir. En hvort sem
nú lögin setja litlar eða miklar tálmanir fyrir vínsölu,
þá er öllum innan handar og mörgnm nauðsynlegt að
beita hinni aöferðinni til að sporna við vínkaupum,
þeirri aðferðinni að neyta þess alls ekki, en til að styrkja
menn lil þess og hvetja, er nanðsynlegt að stofna bind-
indisfjelög, er geri að skilyrði, að enginn fjelagsmaður
megi kaupa eða neyta áfengra drykkja. þetta hefir nú
reynt verið hjer á landi, og reynslan sýnir, að alúð og
stöðuga starfsemi þarf til að við haida biudindisfjelög-
um svo árum skipti, og að það er opt ljettara, að
stofua þau í fyrslu enn halda þeim áfram langan tíma.