Fjallkonan - 04.02.1892, Blaðsíða 4

20
FJALLKONAN.
IX, 5.
þeirra í Konstantinópel dáinn. Sendiherra þeirra á
Spáni, Ford, fer til Miklagarðs.
Infiuenza gengr nú'um norðrálfu og víðar og er
mjög skæð, skæðari' miklu enn að undanförnu.
Hún gekk í Khöfn þegar póstskip fór, og í henni
liggr einn af skipshöfninni (vélmeistari). — Er
því ekki ólíklegt, að hún flytjist í land með þessu
skipi. — (Úr influenza er’ nú dáinn Egiptajarl,
Dom Pedro Brasilíukeisari og ýms stórmenni önnur).
(Meira næst).
500 kr. og 50 kr.
Menn kannast víst við söguna af stráknum, sem
skrifaði út hverja pappírsörkina á eftir annari
með sömu orðunum, í sömu röðinni. Það voru þau
orð, sem láu honum lóttast á hraðbergi; það voru
þessi orð: „Hvítr hrútr, svartr hrútr“. Þessi strákr
hafði ekki farið um stærra svið jarðarkringlunnar
enn fæðingarhreppinn sinn; hafði engan bóklegan
lærdóm fengið, og aldrei dottið í hug að rita bók
eða bækling; enn hann komst svo langt, að verða
„sæmilega skrifandi“.
Enn ef hann hefði nú tekið í sig kapp og þrá
með að semja og gefa út bók, bók sem væri 14—
15 arkir að lengd, og í henni stæði frá upphafi
til enda: „Hvítr hrútr, svartr hrútr“. Ekkertann-
að enn þessi fjögur orð, upp aftr og aftr; alt af í
sömu föstu röðinni. Bókin gæti heitið Leiftr eða
Elding, Yafrlogi eða Dunreið eins fyrir því. Slík
bók yrði náttúrlega talin með bókmentum eins og
orðið er brúkað hér, einkum þó af bókmentafélag-
inu. Öllum þorra manna mundi þykja þetta leið-
inleg og þreytandi bók; mundu kvarta yfir hvað
það væri pínandi að lesa hana; segja vinum og
kunningjum sínum frá því, að þeir hefðu ekki get-
að lesið nema kafla og kafla; þetta væri „svo ótta-
lega leiðinleg bók“. Þetta segir fjöldi manna um
„Eldinguna“, mýmargir um „Kjartan og Guðrúnu"
og smásögur Torfhildar, allir um „Högna og Ingi-
björgu“ og „Bindindisfræði“ sr. Magnúsar, og ná-
lega allir um „Draupni“ og sögu Marteins málara.
Enn það mundu líka finnast þeir menn, sem þætti
elja og atorka stráksa bæði virðingar og viðr-
kenningar verð; ekki að tala um, ef þetta hefði
verið stelpa, enn ekki strákr, sem ritað hefði. Eft-
ir því tákni, sem birtist frá þinginu í sumar, rit-
launum frúarinnar Torfhildar, er bæði hugsanlegt
og líklegt, að fyrir svona bók gæti höfundrinn
fengið 500—700 kr. ritlaun veitt af alþingi, að
einum sex árum liðnum, og handvíst væri það, ef
bæklingarnir væru margir, og allir sviplíkir að efni
og andagift. Það verðr líka að gera ráð fyrir, að
þingið stefni í eins eðlilega átt og í sumar, og
frúardrengirnir haldi þingsetu; það er engin hætta
á, að þeir bregði af ritlaunagötu sinni, því menn
með öðru eins fagrfræðis glöggsýni, sem hafa
eins hvassa og skýra gáfu til að meta ritsnild eins
og þeir sýndu svo ótvírætt í sumar, þeir eru allr-
ar skapaðrar skepnu vissastir, að snúa aldrei af
þeim götuslóða, sem þeir hafa einusinni komist á.
Já, það er svo sem ekki að efast um, að Torf-
hildingar eru öruggir til áræðis, og riddaraskraut
þeirra ljómar eins og „EIding“; þeir kunna nú svo
sem að meta skáldskap, bara bregða honum í aðra
þessa einföldu metaskál sína, taka svo hlut úr
pússi sínum og varpa í hina, og þar með er þeirri
reiðslu lokið.
Þeir eru ekki drykklanga stund að þessu.
Eins sanngjarnir og frjálslyndir og þeir eru, meta
þeir Suttungs mjöð jafndýran, hvort sem hann er
utan grinda eða innan.
Svo miklir jafnréttismenn, að mjöðrinn er enn
girnilegri, et kona varðveitir hann.
Og Sebastian Portugals konungr veitti líka Camo-
ens fjárstyrk, fyrir það er Camoens hafði tileink-
að honum sífagrt og ljómandi skáldverk. Konungr-
inn veitti honum 50 kr. á hverju ári.
Sebastians konungs og fjárveitingar hans verðr
getið jafnlengi og Öamoens og Ijóða hans og ör-
birgðar.
Sebastian er heimsfrægr, Torfhildingar land-
frægir.
Á Þorláksmessu 1891.
Þ. O.
Póstskipið (Laura) kom í fyrri nótt og með því
fáeinir farþegar.
Ný lög. Hinn 11. des. staðfesti konungr af lög-
um þeim er afgreidd voru frá alþingi í sumar þessi:
1. Lög um stækkun verslunarlóðar í Keflavík.
2. Lög um þóknun handa hreppsnefndum.
3. Lög um að stjórninni veitist réttr til að selja
nokkrar þjóðjarðir.
4. Lög um breyting á konungsúrsk. 25. ág. 1853
(15. rdl. aukaþóknun frá sóknarbændum í Ásmund-
arstaðasókn til prestsins að Presthólum úr lögum
numin).
5. Lög um brýrnar á Skjálfandafljóti.
6. Lög um ÍDnfluttar ósútaðar húðir.
7. Lög um samþyktir um kynbætr hesta.
Verslunarfréttir daufar. Fiskverð mjög lágt, náði
ekki 30 kr. fyrir skpd. í Khöfn síðast. Óseld um
nýár 600,000 pd. Ull sömuleiðis í lágu verði; besta
hvít ull seldist rúma 60 au. í des. — Kaffi að lækka.
— Lögleidd á Spáni tollhækkun á fiski. — Nánari
skýrsla í næsta blaði.
Útsýn heitir nýtt tímarit, sem þeir gefa út Einar
Benediktsson og Þorleifr Bjarnason i Khöfn. Á að
flytja þýðingar úr útlendum bókmentum.
Dánir menn. Andrés Árnason, verslunarstjóri af
Skagaströnd, lést í Khöfn 22. des. úr brjóstveiki.
Valdemar Jakobsen stúdent, frá Kaufarhöfn, lést í
Khöfn 23. des. Jónína Ingibj. Sesselja, dóttir Gríms
amtmanns, lést í Khöfn 25. des.
Hérmeð leyfi ég mér að tilkynna hinum heiðruðu
viðskiptamönnum mínum og öðrum, að ég hafi á-
formað að fara heim til Seyðisfjarðar í maí næst-
komandi, dvelja þar fram á haust og stunda versl-
un og handiðn mína líkt og að undanförnu.
Kaupmannahöfn í janúar 1892.
Magmís Einarsson, úrsmiðr.
í verslun Magnúsar Einarssonar úrsmiðs á
Vestdalseyri við Seyðisfjörð fást ágæt vasaúr og
margskonar vandaðar vörur með mjög góðu verði.
Útgefandi: Valdimar Ásmundarson.
Félagsprentsmiðjan.