Fjallkonan - 11.08.1896, Qupperneq 4

128
FJALLKONAN.
xm 3i
uð úr skák, að löjtn. Lange hafi góða atvinnu, enda
sé hann duglegasti málarinn á íslandi.
Dáinn hér í bænum aðfaranótt 9. þ. m. tré-
smíðameistari Jakob Sveinsson, hálfsjötugr að aldri,
úr nýrnasjúkdómi. Hann er fæddr 31. marz 1831 og
vóru foreldrar hans Sveinn bóndi Guðmundsson og
kona hans lngibjörg Þorsteinsdóttir, systir Jóns Thor-
steinsen landlæknis. Foreldrar hans bjuggu í Húna-
vatnssýslu, og með þeim fluttist hann á 2. eða 3.
ári suðr að Leirá. Skömmu síðar dó faðir hans og
tók þá Jón landlæknir þenna systurson sinn og ól
hann upp. 16 ára (1847) fór hann Kaupmanuahafn-
ar að nema trésmíði og kom hingað aftr 1855.
Dvaldi hann þá fyrst hjá systur sinni Guðrúnu, er
síðar varð kona Geirs kaupm. Zoéga. 16. maí 1857
kvæatist hann 17 ára gamalli stúlku, Málfríði Pétrs-
dóttur (frá Seli), enn hún dó 11. júlí s. á. og varð
sambúð þeirra tæpir 2 mánuðir. Fell honum missír
hennar mjög þungt, enda kvæntist hann aldrei síðan.
Jakob Sveinsson var með gáfuðustu mönnum og
ágætlega vel að sér, eigi að eins í handiðn sinni,
heldr mörgu fleiru. Mun hann naumast hafa átt sinn
jafnoka hér á landi í ýmsri tekniskri þekkingu. Hann
hafði og aflað sér af sjálfsdáðum víðtækrar mentunar
og kunnáttu, skildi og talaði frakknesku og ensku
o. s. frv. — Um 1880 dvaldi hann í París að kynna
sér ýmislegt er að smíðum lýtr.
Hann var orðlagðr reglumaðr og siðprýðismaðr,
enn þeim sem þektu hann lítt þótti hann einkenni-
legr í háttum.
Manntalsþing í Grímsey. Af Akreyri er svo
skrifað: >
9. júlí fóru Akreyringar skemtiför til Grímseyj-
ar á gufubátnum .Brimnes’. Þeir urðu 70 saman,
karlar og konur, að þeim meðtöldum, sem slógust í
fórina á viðkomustöðunum út með firðinum. Fleiri
rúmaði eigi bátrinn. Veðr var gott, lítið norðangráð,
sem þeir kalla (gæmu’.
Þá er í land var komið, sendi Klemenz sýslu-
maðr þegar hraðboða til eyjarbænda að mæta í Mið-
görðum til fundarhalds. Setti hann þar manntalsþing;
gat hann þess í stuttri og snjallri inngangstölu, að
sýslumenn hefðu eigi áðr haldið þar manntalsþing. —
Að loknu þingi var farið austr á bjarg, enn þá dreif
á hafþoku, sem spilti útsýninu, og nutu menn því
eigi fararinnar eins vel og ætlað var, enda var við-
dvölin alt of stutt.
Ekki eru húsakynni í Grímsey lakari enn sum-
staðar annarsstaðar á landi hér. . . . Enda má telja,
að framfarir og menning eyjarbúa sé mjög að þakka
séra Pétri Guðmundssyni’.
Eyjafircfi, 22. júJí: (Um sólstöður skifti um veðr-
áttu með hitum og gróðrarskúrum og mun nú allgóð
grasspretta. Víða byrjað að slá um miðjan þ. m.
Hiti mestr 3.—4. þ. m. 20—21° R. — 19.—21. þ. m.
gerði snjóhret til fjalla. — Ágætr fiskafli hjá Ólafs-
firði þá síldbeita fæst. — Hákarlaskip hafa sum feng-
ið ágætan afla. — Hafísinn var nýlega skamt undan
Strandagrunni’.
í 31. bl. ísafoldar þ. á. er greiu með yfirskrift-
inni (Póstþjófnaðrinn’. Grein þessi er víða mjög óná-
kvæm og villandi, sérstaklega er síðari hluti hennar
ómerkr. Þar er skýrt frá þeim framburði eða um-
mælum Gísla pósts um mig, að sama morgun, sem
póstr var afgreiddr héðan vestr, fyrir jól (á að vera
seint í nóvember f. á.), og bréf með 50 kr. í var sent
með til Reykjavíkr, hafi ég drukkið nokkuð brenni-
vín o. s. frv. Þennan framburð lýsi ég hérmeð vera
helber ósannindi og skírskota hér jafnframt til með-
fylgjandi vottorðs.
KálfafellsBtað, 22. júlí 1896.
Pétr Jónsson.
*
* *
Við undirrituð vottum hér með, að þann dag, sem póstr
var afgreiddr héðan seint i nóv. f. á., vorum við öll viðstödd hér
á Kálfafellsstað, og bragðaði prestrinn þá alls ekkert áfengi. Þau
ummæli um hann, sem skýrt er frá i 31. tbl. ísaf. f. á., eru því
með öllu tilhæfulaus.
Kálfafellsstað, 21. júní 1896.
Jón Daníelsson. S. Skúlason. B. Erlendsson.
Sigríðr Jónsdöttir. Elízabet Eiríksdóttir.
Myndarleg stúlka
getr fengið vist í góðu húsi í Reykjavík 1. október
í haust. Ritstjóri vísar á.
•m* verzlun Magnúsar Einarssonar á Seyðls-
firði fást ágæt vasaúr og margskonar smekkleg-
JL ar, fásénar og vandaðar vörur
með mjög sanngjörnu verði.
Proelama.
Hér með er skorað á alla þá, sem telja til skulda
í dánarbúi mannsins míns sál. Stefáns Árnasonar, að
gefa sig fram og sanna kröfur sínar fyrir mér undir-
ritaðri áðr 12 mánuðir eru liðnir frá því auglýsing
þessi birtist í síðasta (þriðja) sinn í þessu blaði, þar
eð ég tek að mér að borga allar þvílíkar skuldir,
séu þær réttmætar.
Höfðabrekku í Mjóafirði, 15. maí 1896.
Ragnhildr Sveinsdóttir.
Nautkálf, hvítan meðrauðeyru og baugumhægra auga,
miðsvetrarborinn, vantaði hér úr heimahögum frá öðrum naut-
gripum, þar á meðal kálfi jafnaldra og samstæðum, fóstud. 31. f.
m. — sama dag sem nábúi minn, dygðamaðrinn Finnbogi á Reykj-
um, lét þjón sinn, dýravininn og sannleiksvitnið Höskuld, reka
brúkunarhross mín hálfa dagferð úr sömu högum upp á Mosfells-
heiði. Hvern, er kálf þenna kynni að hitta lifandi eða dauðan, bið ég
aðgeramér aðvartum það, og jafnframt veita því athygli, hvort
líkur eru til, að hann sé þar niðr kominn af manna völdum.
Reykjahvoli í Mosfellssveit, 7. ágúst 1896.
Björn Bjamarson.
Jb*jslrmark Lárusar Bjarnasonar á Steinum er tvírifað í
sneitt framan hægra og stýft vinstra.
Nafnstimplar.
Hina beztu nafnstimpla panta ég með hvaða gerð
sem óskað er. Jafnt skriflegum sem munnlegum
pöntunum sint.
Rvík, Vestrgötu 55.
Samúél ólafsson.
ISTokkrir hestar af töðu óskast til kaups
í Þingholtsstræti 18.
Útgefandi: Vald. Ásmundarson.
Félagsprentsmiðjan.