Fjallkonan - 17.02.1903, Qupperneq 4

28
FJALLKONAN
maður (M. J.) safnaði þegar samskotum til
aðgerðar á veginum og gekk það greið-
lega. í þessn flóði kastaðist hátt á land
upp á austurjaðri eyjarinnar mikið stór-
grýti, og svo'stórir hnullungar, að Grretti
sál. mnndi hafa veitt fullerfitt að lyfta
þeim! Brimurð heitir vík ein, sem gengur
inn i suðausturjaðar eyjarinnar; þar var
djúpur ægisandur áður, en þetta mikla
flóð skóf hann allan i hurtu, og gróf inn í
sandölduna fyrir ofan víkina holur og skápa,
en lét eftir i víkinni sjálfri mikla stórgrýt-
isdyngju. Yerulegt tjón varð ekki að flóði
þessu, þvi að menn höfðu vakandi auga á
ferjum sínum og björguðu þeim í tíma.
f>að kom sér i þetta sinn að Y.m.eyjar
eru harðar og háar, enda stóðu þær sem
»klettur úr hafinu». — Hér hefir verið leik-
ið leikritið »Sálin hans Jóns mins«, og hefir
verið vel sótt, enda yfirleitt leikið vel, en
leikritið fremur efnislitið; lítil sál í »Sálinni«.
Milli flalls og ^jöru.
Póstskipið Laura (kapt.
Aasberg) fór héðau til útlanda 10.
þ. rn., með henni fóru utan: kaup-
mennirnir D. Thomsen konsúll,
Björn Kristjánsson, Siggeir Torfa-
son, Gunnar Gunnarsson, W. Ó.
Breiðfjörð, Erl. Erlendsson, Jón
Bjarnason verzl.maður, — allir úr
Reykjavik; Jóh. Möiler, Blönduósi,
Ól. Benjamínsson verzlm. frá Þing-
eyri, Garðar Gísiason frá Leith,
Ól. Árnason frá Stokkseyri, Matth.
slökkviliðsstj. Matthíasson, banka-
stjóri Tr. Gunnarsson, Magrms
Biöndal trésmiður, Einar Bene-
diktsson málafærslum. með frú,
Carl Lárusson til Manchester,
Skúli Thoroddsen, Sigf. Eymunds-
son, Eggert Claesen stud. jur. og
Þorvaldur Pálsson cand. med, &
chir.
Endurskoðendur bæjar-
reikninga Reykjavíkur voru kosnir
fimtud. 12. þ. m. til næstu 6 ára,
þeir Gunnar Einarsson kaupm. og
cand. jur. Hannes Thorsteinsson
hlutu þeir frek 30 atkv. hvor.
G u f u s k i p i ð Scandía frá
Mandai kom 9. þ. m. frá Englandi
með salt til verzlunarinnar »Edin-
borg«.
»A r n o«, aukaskipið frá því
»sameinaða«, fór héðan 12. þ. m.
til Spánar.
0. M y k 1 e s t a d, kláðaiækn-
irinn norski hefir fundið kláða á
17 bæjum i Eyjafirði; telur víst,
að hann muni vera víðar. Ætlar
að gera tilraun með ca. 3000 fjár;
reyna að útrýma kláðanum með
því, að baða sýnilega veikt fé
tvisvar, annað ekki nema einu
sinni. Segir mikinn áhuga vakn-
aðan hjá mönnum alment að út-
rýma þessum voða gesti.
eir sem þurfa að fá sér í
falleg föt, ættu að skoða
nýju efnin, sem komin eru í
Klæðaverzlunina
Bankastræti 12.
Fjölbreytt úrval, sem allir dást
að; alt til fata fæst þar
einnig. Flibbar — Brjóst —
Manchetter og alls konar Slips,
hvergi ódýrara eða betra. Reyn-
ið hvort ekki er satt.
Til þeirra sem neyta hins ekta
Kína-Iifs-elixirs.
Með því að eg hef komist að
raun um, að þeir eru margir, sem
efast um, að Kína-lffs-elixerinn sé
afnáhrifamikill sem fyr, vil eg hér-
með leiða athygli manna að þvf,
að eiixírinn er öldungis sams konar
sem fyr, og selst með sama verði
sem áður, nfl. i kr. 5o a. flaskan
og fæst hann alstaðar á íslandi hjá
hinum háttvirtu kaupmönnum. Á-
stæðan fyrir þvf, að hann er seld-
ur svona ódýrt, er, að það voru flutt-
ar til íslands allmiklar birgðir af
honum, áður en tollhækkunin gekk i
gildi.
Neytendur elixírsins eru alvarlega
beðnir um sjálfs sfns vegna, að gæta
þess, að þeir fái hinn egta Kfna-lífs-
elixír með hinu skrásetta vörumerki
á flöskumiðanum: Kfnverji með glas
f hendinni og firmanafnið Waldi- |
mar Petersen, Frederikshafn, enrt-
fremur að á flöskustútnum stándi j
j, - í errænu lakki. Fáist elixirinn j
ekki hjá kaupmanni yðar eða heimt-
að sé hærra verð en 1 kr. 60 a.
fyrir hverja flösku, eru menn beðn
ir um að skrifa mér um það á
skrifstofu mfna Nyvej 16, Kjöben-
havn.
Waldemar Petersen
Frederikshavn.
J.P.I. BRYDE
HAFNARFIRÐ
útvegar eftir pöntun:
Eldavélar, Ofna, þakglngga o.fl.
frá einni hinni beztu verksmiðju í Danmörku, og með verksmiðju-
verði, að viðbættu flutningsgjaldi.
Ýmsar stærðir aí’ eldavélum og ofnum
þessum eru einkar-lientugar í bæi og önnur
smáhýsi.
Verðiisti með myndum til sýnis.
Verðið óvanalega 1 ágt.
Uppboðsauglýsing
Pöstudaginn 20. þ. m. kl. 11 f. hád.
verður opinbert uppboð haldið í verzl-
unarhúsum kaupmanns Chr. Zimsens
og þar selt eftir beiðni kaupm. þ. Eg-
ilsson allt að 200 skpd. af sjóvotum
saltfiski úr skipinu »ísafold«.
Söluskilmálar verða birtir á uppboðs-
staðnum.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 12.febr.1903.
Halldór Daníelsson.
Þeir sem vilja eignast hús í
Rvik, tali við Guðm. Þórðarson
frá Hálsi áður en þeir festa kaup
annarsstaðar. Það mun borga sig.
Eins og að undanförnu sel eg
gaddavírsgirðingar með járn
stólpum. Ennfremur galvanfser-
aða teina til girðinga, 6 feta langa
og s/8 tomm. að gildleik, á 45 au.
stykkið og ódýrara, ef styttri eru.
Menn geta pantað svo marj;a eða
fáa, sem þeim þóknast.
Þorsteinn Tómasson,
járnsmiðar.
Eg hefi um full 6 ár verið veik,
sem voru afleiðingar af barns-
burði; var eg svo veik, að eg
gattæplegagengiðámillirúma.
Eg leitaði ýmsra lækna, en ár-
angurslaust. Svo fekk eg mér
5 flöskur af J. Paul Liebes
Maltexti akt með kína og
jdrni og tók inn úr þeim í röð.
Lvf betta heflr bætt mig svo, að
eg get nú gengið bæja á milli og
hefi beztu von um f'ullan bata.
Bergskoti á Vatnsleysuströnd
1. nóv. 1901.
Sigrún Olafsdóttir.
Framannefnt lyf fæst lijá
undirskrifuðum í stórkaupum
og smákaupum.
Björn Kristjánsson.
Nýlegt borðabeizli hefir
tapazt frá Kolviðarhól og austur
yfir Hellisheiði. Finnandi er vin-
sami. beðinn að koma því tii
Eiríks Björnssonar
Þurá í Olfusi.
Ritstjóri: Ólafur Ólafsson.
ísafoldarprentsmiðja.
42
»Hér eru einungis tveir kostir iyrir höndum, annaðhvort
að binda félagsskap við okkur eða láta lífið«.
»Jæja! Þá það! Komið þið þá! Þið skuluð sjá, að eg
er ekki uppnæmur og mun bera knálega hönd fyrir höfuð
mér«.
»Glimdu við þetta! Hleypið syndaflóðinu á hann, piltar«!
sagði foringiun.
I sama bili steyptist óttalegt vatnsflóð yfir Phönix, þar
sem hann stóð í niða myrkri. og leit nú út fyrir, að dagar
hans væru taldir.
10. kapítuli.
Bróðirinn.
Sama daginn sem frú Lodega átti tal við Phönix sátu
tveir menn í skrautlegu herbergi í einni gistihöllinni í New-
York, og voru þeir að skrafa og skeggræða sín á milli.
Annar þeirra er oss þegar kunnur; það var Jón Allister,
hægri höndin hans Calderwoods sáluga. Hinn kemur nú fyrst
til sögunnar.
Maður þessi leit út fyrir að vera hálf fertugur að aldri;
hann var vel búinn og mátti ætla, að hann væri sjómaður
eða ferðamaður, er oft hefði verið i sjóferðum. Nú var hann
nýkomihn; hafði komið daginn áður með gufuskipi því, sem
hét City of Berlin.
43
Hann hatði skrifað á gestaspjaldið í gistihöllinni með af-
arljótri rithönd:
Marmaduke Calderwood,
Lundúnaborg. England.
Maður þesgi var bróðir Calderwords sáluga og var nú
kominn austan um haf til þess að vitja arfs eftir hann.
Þeir sátu nú saman, Allister og Marmaduke Calderwood,
reyktu vindil og skeggræddu.
»Segðu mér nú fréttirnar«, sagði Marmaduke.
Allister sagði honum þá alt um dauða Calderwoods og
eins hitt, að frú Lodega segðist vera ekkja hans og krefðist
arfs. »Eg er hræddur um, að þetta verði koscnaðarsamt fyrir
hann og erfingja hans«, sagði hann að lyktum.
»Hvernig stendur á því«? sagði hinn. »Eg hætti nú að
skilja, hvernig í þessu liggur«.
»Hún lét sér ekki nægja það, sem henni var ællað á
erfðaskránni; fullyrti húu að Calderwood hef'ði verið myrtur
og strengdi þess heit að verja því, sem eftir væri æfinnar,
til þess að uppgötva morðingjana«.
Allister skýrði nú frá því, sem frú Lodega var búín að
gera til þess að koma fram fyrirætlun sinni. Loks sagði hann,
að hún hefði leitað til leynilögreglunnar.
»En formaður hennar«, mælti hann, »vísaði ^henni til hans