Fjallkonan


Fjallkonan - 10.11.1903, Qupperneq 4

Fjallkonan - 10.11.1903, Qupperneq 4
176 PJALLKANAN* Betydeligt Lager af Raatobak, Cigarbaand, Cigaretiketter, Cigarforme etc. GEORG L0BER & S0N. Grundlagt 1866. Kobenliavn. Pilestræde 57. KLÆÐAVERKSMIÐJAN „ÁLAFOSS" tekur að sér: - að kemba ull, spinna og tvinna; — búa til að öllu leyti tvíbreiðar voðir úr ull; — pæfa heimaofln vaðmál, lóskera, pressa; — lita vaðmál, band, sjöl o. fl. Verksmiðjan vinnur einungis úr ull, en als ekki úr tuskum. í Reykjavík er afgieiðsla í Banka- stræti 6. Utanáskrift með landpóstum og skipum er: Klæðaverksmiðjan „ÁLAFOSS" pr. Reykjavík Yottorð. Síðast liðin þ.ijú ár hefirkonamín þjáðst af magakvefi og taugaveiklun, og batnaði henni ekkert við margí- trekaða læknishjálp; en við það að nota KÍNA-LÍFS-ELIXÍR Valdeinar Petersens hefir henni stórum batn-1 að, og ég er sannfærður um, að | henni mun albatna, ef hún heldur i áfrarn að brúka elixírið. Sandvík, 1. Marz 1903. Eiríkur Bunölfsson. Til þess að vera vissir um,j að fá ið ekta Kína-Iífs-elixír, eru kaupendur i y p beðnir að líta vel eftir því, að -þf- I standi á flöskunni í grænu lakki, og eins eftir inu skrásetta vörumerki á j flöskumiðanum: Kínverji með glas i j hendi' og-firmanafnið Valdemar Pet- ersen, Fredrikshavn, Danmark. Ritstjóri: Olafub Olafssos. Prentari Þorv. Þorvarðsson. Prentsmiðj a Keykjavíkur. In nýja, endurbætta P e r f e c t s k i 1 v i n d a, tilbúin hjá Burmeister S Wain, er nú fullsmíðuð og komin á markaðinn. „PERFECT“ er af skólastjórunum Torfa i Olafsdal, Jónasi á Eiðum og mjólkurfræðing Gronfeldt talin bezt af ölium skilvindum, og sama vitnisburð fær ,,PERFECT“ hvervetna erlendis. — Yfir 17 5 fyrsta flokks verðiaun. „PERFECT44 er bezta og ódýrasta skil- vinda nútímans. „PERFECT44 er skilvinda framtíðarinnar. Útsölumenn: kaupmennirnir Gunnar Gunnarsson, Reykjavík; Leifolii á Eyrarbakka; Halldór Jónsson, Vík; allar Grams verzlanir; Ásgeir Ásgeirsson, ísafirði; Kristján Gíslason, Sauðárkrók; Sigvaldi Þorsteinsson, Akureyri; Magnús Sigurðsson, Grund; alla-r 0rum&Wulffs verzlanir; Stefán Steinholt, Seyð- isfirði; Friðrik Moller, Eskifirði. Einkasölu til íslands og Færeyja hefir JAKOB GUNNLÖGSSON Kebenhavn, K. Godthaab Y erzlunin q B 5h CD > " Verzlunin X cd cG X -rí> O Ö GODTHAAB er ávalt birg af flestum nauðsynjavörum, flest öllu til húsbygginga, báta- og Jilskipaút- gerðar, sem selst með venjulega lágu verði. Yandaðar vörur. Lágt verð. íjvergi betra að verzla en i verzl. GODTHaáB Q o C~1" LT P3 P cr c CD >-í tsl •—‘ c y uiun^zjeyL qeeqq.po£) Kol og Steinolia miklar birgðir og mjög ódýrt seldar Maís, Hænsnabygg, Bankabygg, H a fr am j ö 1 knúsað. £ a uk u r S e g 1 d ú k u r ágætur og ódýr. „EDINBORG" Hafnarstræti 12. Kristján Þorgrímsson selur eldavélar og ofna frá beztu verksmiðju í Dan- mörku fyrir innkaupsverð, að viðbættri fragt. Þeir, sem vilja panta þessar vörur, þurfa ekki að borga þær fyrir fram; að eins lítinn hluta til tryggingar i því, að þær verði keyptar, þeg- 5 ar þær koma. '• THE NORTH BRITISH ROPEWORK Co. K i r k c a 1 d y Oontractors to H. M. Government búa til rússneskar og ítalskar fiskilínur og færi, alt úr bezta efni og sériega vandað. Fæst hjá kaupmönnum. Biðjið því ætíð um Kirkca-ldy flskilínur og færi hjá kaupmanni þeim, ei‘ þér verzlið við, því þá fáið þór það, sem bezt er. t\\ sStu er húseign mín við Laugaveg 63, ásamt geymsluhúsi og öðru, sem fylgir; íæst keypt nú þegar. Samúel ölafsson. CRAWFORDS ljúffengu BISCUITS (smákökur) tilbúnar af CRAWFORD & SONS, Edinburgh og London, stofnað 1813. Einkasali fyrir ísland og Færeyjar. F. Hjorth & Co. Kjohenhavn K. 110 varast4, sagðí hann, „og það þó að hún sé bæðí tortryggín og varfærin". Allister leit ofan í gryfjuna. Hún var á að gizka að minsta kosti 7 álna djúp. „Sá eða sú, sem þarna dettur niður í, kembir líklega ekki hærurnar", mælti hann. „Enginn dettur þar í dúnsængur“, svaraði Jones. „En ann- ars kemur það mál ykkur ekki við. Ef eitthvert smáóhapp skyldi bera að höndum hérna inni, þá er það auðvitað af því, að gólfið er orðið grautfúið. Þij5 skiljið hvað eg meina?“ „Er mögulegt að komast ofan í gryfjuna annarstaðar en héma niður um gólfið?“ spurði Calderwood. „Nei! Auðvitað ekki“, sagði Joues. í sama bili sté hann á annan nagla undir stólnum. Opnuðust þá koisvartar dyr á ein- um veggnum og sá þar 1 þröngan og dimman stiga, sem lá eitt- hvað niður á við. „Hver ólukkinn! Veggurinn er þá eitthvað viðsjáll líka!“ sagði Jones og lét sem þetta kæmi alveg flatt upp á sig. Félagarnir, sem inni vom, höfðu séð sitt af hverju um æflna; en þó urðu þeir sem steini lostnir, er þeir sáu vólarnar og svik- ræðin, sem karflnn hafði ráð á. „Gaman er að tilbreytninni“, mælti Jones og sté um leið á báða naglana; fór þá bæði gólfið og veggurinn í samt lag. „Þið sjáið, að viðvikin fara ekki í handaskolum hjá mér“, sagði hann. „Greiðið mér þessa 500 dollara — þið þurfið ekki að greiða j>á fyr en búið er að vinna umsamið verk — og ég skal 111 eiga hlut að því, að konah hverfi. Þið getið, meira að jsegja, horft á það frá upphafi til enda. Eg sting ykkur hérna inn á meðan, svo að þið séuð ekki á gangveginum". -Um leiðog Jones sagði þetta, gekk hann að einum veggnum og drap fingri á leyni- fjöður. Opnuðust þá dyr á klefa, sem rúmaði 2—3 menn. Á klefahurðinni voru smágöt; gátu því þeir, sem inni voru, bæði heyrt og séð það, sem gerðist í herberginu. Það var ekki alt, þar sem það var séð, herbergið að tarna. Calderwood og Aliister gáfu hvor öðrum alvarlegt auga, og þeir skildu hvor annan, þó þeir ekki töluðu margt. Málaflutn- ingsmaðurinn veitti þeim nákvæma eftirtekt og hann gekk úr skugga um, að þeir gengu að kostum þeim, sem hann setti þeim. ‘26. kapítuli. Kortan gengur í gildruna. Frú Lodega var alráðin í því, að tala við Marmaduke Calder- wood, hvað sem það kostaði. Hvað eftir annað kom hún í gisti- höllina, en alt til einkis. Loks rakst hún á Allister og ásetti hún sér þá að tala við hann, því þeir mundu vera sém einn maður. „Hversvegna flýr Calderwood mig?“ spurði hún með aflmik- illi þykkju. „Eg er nú búin að koma í gistihöilina 14 eða 15 sinnum i því skyni, að hitta hann; mér hefir jafnan verið sagt, að hann væri ekki heima; en eg veit, að það hefir einlægt verið ósatt, Hverju gegnir þetta?“

x

Fjallkonan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fjallkonan
https://timarit.is/publication/122

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.