Fjallkonan - 30.11.1907, Page 3

FJALLKONAN
189
öllu fjárframlagi í þessu skyni neitað
í einu hljóði.
Þetta fær nú víst misjafna dóma.
En til að geta dæmt rétt, þarf að
þekkja vel allar ástæður og vega
þær með nærgætni.
Því fer fjarri, að menn séu svo
„gamaldags" hér, að þeir vilji ekki
talsíma hafa. Þeir mundu gjarnan
vilja fá álmur frá aðallínunni bæði
til kaupstaðanna og uppsveita, ef
tök væri á því. Og ekki eru þeir,
svo eigingjarnir, að þeir ætlist til að
fá þær sér kostnaðarlaust. Það hafa
þeir sýnt í samgöngumálum sýslunn-
ar. Og því er hún í stórskuldum.
Og þegar þar ofan á bætist viðhald
veganna, sem búast má við að kosti
stórfé árlega, þá mun mörgum sýn-
ast engin vanþörf á að leita.st við að
„sníða sér stakk eftir vexti“, helduren
að lenda í fjárhagslegum vandræð-
um. Að visu má lengi jafna gjöldum
niður á menn. En þeir þurfa þó að
standast þau. Og flestir hafa nóg á
sinni®könnu af útgjöldum. Mun ekki
fjarri, að jafnaðarlega sé hver í svo
miklum skuldum, sem hann hefir
lánstraust til. Fyrir utan hin sjálf-
sögðu gjöld, sem ærin eru og fara
vaxandi, ieggja menn á sig kostnað
til mai-gs þess, sem eigi gefur af sér
beina peninga, en er þó þarflegt, svo
sem húsabætur o. fl. Menn hafa hér
talsverðan framfarahug;’ hann er að
glæðast og útbreiðast. Og ef efna-
hagur gæti að þvi skapi batnað,
mætt.i eiga það víst, að það, sem nú
er ofvaxið, verði framkvæmt síðar.
Mislingar ganga hór nú víða og
færast yfir. Sumir viija reyna að
verjast þeim; hvort sem það tekst
nú. í vægara lagi má telja þá í
flestum, og ekki hefir heyrst, að hér
hafi neinn dáið úr þeim, — nema ef
þeir hafa átt þátt i dauða húsfrúar
Ingiljargar Helgudóttur á Bjarnastöð-
um í Selvogi, sem er nýdáin af barns-
förum. Var dáin áður en læknir
náði þangað. Hún var á ungum
aldri, vel látin, en heilsutæp lengi að
undanförnu.
Ný Goodtemplarastúka
í Hafnarfírði
Hr. Sigurður Eiríksson, regluboði
Goodtemplara, hefir verið hér á ferð
þessa viku, til þess að reka erindi
reglunnar. Hann hélt útbreiðslufund í
í Goodtemplarahúsinu á miðvikudags-
kvöldið,fjölsóttan mjög, og eggjaði
menn fast til fylgis við bindindismálið.
En þá er hann hafði lokið tölu sinni
tók til máls Helgi kennari Valtýsson
og tók mjög eindregið í sama streng,
og talaði lengi.
Að ræðunum loknum stofnaði hr
Sigui ður nýjaGoodtemplarastúku, sem
gefið var nafnið Röskva, Stofnfélagar
voru 50; flestalt fólk, sem staðið hefir
fyrir utan Goodtemplarregluna; að
eins 3 eða 4 félagar stúknanna, sein
hér voru fyrir. Mesti fjöldi fólks úr
þeim stúkum var viðstatt á stofn-
íundinum og aðstoðaði stofnandann.
Embættismenn stúkunnar voru
kosnir þessir á fundinum.
Æðstit. Karl H. Bjarnarson, prent-
ari. Varat. Hansína Hansdóttir, hús-
freyja. Fyrverandi æt. Agnar Magnús-
son, skipstjóri. Rit. Jón Jónasson,
ritstjóri. Fjármálar. Sveinn Árnason
bóksali. Gjaldk. Magnús Kristjánsson
ökumaður. Drótts. Ólafía Jónsdóttir,
ungfrú. Kap. Sigurður Þorvarðarson, f.
hreppstj. Vöiður Jónas Bergm., verzl-
unarm. Útv. Guðbrandur Guðmundss.
trésmíðanemi Aðstoðardr. Sigrún Jóns-
dóttir, ungfrú, Aðstoðarr. Árni Þor-
steinsson, trósmiðanemi.
Stúkan mælti með hr. Ólafi Böðvars-
syni bókhaldara til þess að verða
umboðsmaður stórtemplars,
Ferðataskan.
(Saga).
3.
„Sagan er ósköp blátt áfram“, sagði
lögreglumaðurinn ánægjulega. „Eg
gekk að því vísu, að maðurinn væri
ekki farinn úr Hamborg. Til flótta
þurfti hann peninga, og þeirra v&rð
hann fyrst að afla, en hvergi betra
að gera það, en hér í stórborginni.
Þar sem hann eiginlega hafði ekki
komið sér fyrir á neinum veitinga-
stað, vissi hann ekki af eftirleitinni,
enda þótt hann auðvitað mætti halda,
að leitað væri að honum. Því síður
gat hann ætlað, að þjófurinn mundi
skila aftur tösku hans lögreglunni.
Eg birt.i svolátandi auglýsingu".
Hann dró blað upp úr bijóstvas-
anum og las:
„Sá, sem í gærkveldi nálægt kl.
11 veðsetti fyrir láni hjá mér brúna
leðurtösku merkta M. G., er . beðinn
að taka við henni gegn því að greiða
skuld sína. Ella verðnr hún afhent
lögreglunni. Með því að mig grunar,
að veðsetjandinn hafi ekki verið vel
að henni kominn, bið eg réttan eig-
anda að gefa sig fram. í Sorber.
„Gistihús hvíta svansins““.
„Þessi litla auglýsing“, mælti um-
sjónarmaðurinn ennfremur, „vargildr-
an, sem eg setti fyrir fuglinn, og
hann gekk líka í hana. Eg hugsaði
sem svo: Ef fanturinn les auglýs-
inguna, þá dettur honum undir eins
í hug, að þjófurinn hafi veðsett tösk-
una á veitingahúsinu og vitji hennar
ekki aftur. Taskan er, segir hann
við sjálfan sig, ekki opnuð, og engan
grunar eigandann um neitt ilt. En
líkurnar til þess að fá ræntu fjárhæð-
ina er honum svo mikil freisting, að
ekkert gat aftrað honum frá því að
reyna það, enda hefir hann ekki bú-
ist við neinni hættu, eftir þvi, sem á
undan var farið“.
„En ef hann liefði nú ekki lesið
auglýsinguna"? sagði Pétur.
„Ekkert við því að gera“, sagði
umsjónarmaðurinn og ypti öxlum.
„Eg taldi víst, að hann mundi leita
í öllum blöðum, og það til þess að fá
upplýsingar um, hveinig hann ætti
að flýja. Ef hann les auglýsinguna,
hugsaði eg ennfremur, þá kemur hann
vafalaust sama kvöldið, því hann þyk-
ist óhultari í dimmunni. Eg hafði
einsett mér að bíða til kl. 11. Ef
hann kæmi seinna, þá átti að segja
honum, að húsbóndinn væri háttaður,
og að hann yrði því að koma í fyrra
málið. Þá skyldum við líka verða
hér“.
Glæpamaðui'inn játaði þegar hiklaust
glæpinn morguninn eftir. Hann hafði
áður kynst þjóni í verksmiðjunni,
sem hann stal úr, og hjá honum
fókk hann smátt og smátt að vita allt,
sem hann vildi, áu þess að manninn
cMiósföóvarfiitun
hefir hingað til verið ómögulegt að fá í lítil hús, nema þá svo dýra,
að ekki svarar kostnaði- Ég get nú útvegað mönnum hitunarfæri, eem
hita upp 2 — 5 herbergi. Þau eru miklum mun þægilegri en venjulegir
ofnar, og spara stórkostlega eldivið. Spvrjist fyiir um þeffei hitunarfæri.
Skriflegum fyrirspurnum svara ég um hæl. — Ég útvega einnig
alls Ronar eíófœri önnur.
Hafnarfirði 29. nóv. 1907.
SVEINN ÁRNASÖN.
IOOOOOOOOOOOOOOOCM
GÓÐA MÓTORA í ÞlLSKIP
ættu menn ekki að draga lengur að íá sér.
Með inótorskipum geta menn stundað þorskveiði með lóðum
og sildveiði með reknctjum og
SNYRPINÓT,
sem er óefað sú mesta uppgripaveiði, sem hugsanleg er.
En fáið ykkur hinn nafnkenda, kraftmikla og góða mótór
IW ALPHA
Þann mót.or útvegar
(ÆattH. Póréarson.
000000060000000000000001
Ollum þeim, nær og fjær, sem sýndu
okkur hluttekningu í sorg okkar, og
með návist sinni eða á annan hátt
heiðruðu útför okkar ástkærrar unn-
ustu, dóttur og systur Sigríðar Guð-
mundsdóttui', er lézt 14. þ. m., og
öllum þeim, sem sýndu henni trygð
eða vináttu á einhvern hátt, vottum
við okkar innilegustu hjartans þakkir.
Hafnarfirði 27. nóv. 1907.
Einar Sweinsson, Ingibjörg Þor-
steinsdóttir, Þórdís Guðmunds-
dóttir, þorsteinn Guðmundsson'
Guðrún Jónsdóttir.
grunaði fyrirætlanir kunninga síns.
— Yerkið tókst honum vonum fram-
ar, enginn grunaði hann. Óáreittur
fór hann síðari hluta dagsins eftir
innbrotið til Hamborgar. Þýfið fól
hann i böggli einum og stakk þvi svo
niður í ferðatöskuna. Engan grunaði,
að hinn prúðbúni ferðamaður með
töskuna væri fífldjarfur glæpamaður
enda eru þessháttar menn vanir að
ferðast farangurslausir. Eftir að hann
hafði mist þýfið, dvaldist hann yfir
nóttina í kaffihúsi og kom sór fyrir
daginn eftir í íveruhúsi einu. Hann
hafði sagt húsbóndanum frá stolnu
töskunni og hann vakti athygli hans á
auglýsingunni; svo flanaði hann sjálfur
í hendur lögreglunnar og var fluttur
í fjötrum til Berlínar, til þess að taka
gjöld glæpa sinna.
Pétri var að vísu refsað, en mjög
vægt.. Honum var slept bráðlega, og
fyrir launin, sem hann fékk, setti
hann á stofn matsölubúð og líður nú
mjög vel með fjölskyldu sinni. En ef
svo færi, að verzlunin gengi illa, þá
hafði verksmiðjueigandinn skrifað
honum berum orðum, að staða við
verksmiðju hans stæði honum altaf
til boða.
(Endir).

eru í nánd!
Því er mönnum hyggilegast að
panta föt sín í tíma
í klæðaverzlun
H, Andersen & Sön,
Hafnarfirði,
þar sem öll vintia er greiðlega og
vel af hendi leyst, og þar sem úrral
er af
sparifataefnum,
svo sem: Kamgarni, Clieviot (sv.
og blátt) og mislitum tauum af
ýmsum gerðum, vestisefnum, ljóm-
andi fallegum, hentugum til jólagjaía,
buxnaefnum, fallegum og sterkum,
vetrarfrökkum og vetrarfrakkaefn
um, sem eru, eins og allir vita, ómiss-
andi í kuldum vetrarins
(íerið svo vel að líta á þaö
sem til er, áður en þer farið
annað til að kaupa!
(§óó vinna!
dljót qfgreiósla!
'Mlarnœrföt, poisur
og ensfiar Rúfiir aru
nýRomnar í
KLÆÐAVERZLUN
H. ANUERSEN &SÖN.
HAFNARFIRÐI.