Heimskringla - 12.01.1888, Blaðsíða 2
„Heiislrimla,"
Ax
Icelandic Newspaper.
PCBLISHKD
every Thursday, at
Tbk Heimhkrixoi.a Nokse Pubi.ishing
IIOUSE
AT
35 Lombard St.......Winnipeg, Man.
Fkimann B. Anderson & Co.
PkINTEKS & PUBLISIIEKS.
Subscription (postage prepaid)
One year........................$2,00
Ö months........................ 1,25
3 months.......................... 75
Payable in advance.
Sample copies mailed Tree to anj
address, on application.
Kemur út (að forfallalausu) á hverj
om fimmtudegi.
Bkrifstofa og prentsmiSja:
35 Lombard St.........Winnipeg, Man.
BlaSrS kostar : einu árgangur $2,00;
hálfur árgang r $1.25; og um 3 .mánivbi
75 cents. Borgist fyrirfram.
Smá auglýsingar Uosta: fyrir 1 þl.
um 1 mánuö $2,00, um 3 mánúðl $5,00,
um 6 mánuði $9,00, um 12 mánuði
$15,00.
Þakkarávörp, grafminningar ogeptir-
mœli kosta 10 cents smáleturslínan.
Auglýsingar, sem standa í blaðinu
skemmri tíma en mánuð, kosta: 10 cents
linan í fyrsta skipti, og 5 cents í annað
Og þriðja skipti,
Auglýsingar standa í blaðinu, þang-
að tii skipað er að taka pœr burtu,
nema samið sje um vissan tíina fyrir
fram.
Allar auglýsingar, sem birtast eiga
í nœsta blaði, verða að vera komnar tii
ritstjóruarinnar fyrir kl. 4 e. m. á laugar-
dögum.
Kkrifstofa blaðsins verður opin alla
virka daga frá kl. 11 til kl. 12 f. h. og
frá kl. 1 til kl. 2 e. h. nema á miðviku-
dögum.
Aðsendum, nafnlausum ritgerðum
veröur enginn gaumur gefinn.
LAtíAlKVAKÐANIB VIÐVÍKJANDI
FIUETTABLOÐUM.
1. I-Iver maður, sem tekur roglulega
móti blaði frá pósthúsinu, stondur í á-
byrgð fyrir borguninni. hvort sem hans
nafn eða annars er skrifað utan á blaðið,
og hvort sem liann er áskrifandi eða
ekki.
2. Ef einhver segir blaðinu upp,
rerður hann að borga allt, sem hann
skuidar fyrir það; anuars getur útgef-
•ndinn kaldið áfram að senda honurn
blaðið, þangað tii hann hefur borgað
allt, og útgefandinn á heimting á borg-
un fyrir ailt, sem hann befur sent, hvort
sem hinn liefur tekið blöðin af pósthús-
inu eða ekki.
3. pegar mál koma upp út af blaða-
ksupum, má höfða málið á þeiin stað,
sem blaðið er gefið út á, hvað langt
bm-tu sem heimili áskrifandans er.
4. Dómstólarnir hafa úrskurðað, að
það að neita að taka móti frjettablöðum
eða tímaritum frá pósthúsinu, eða tiytja
burt og spyrja ekki eptir þeim, meðan
þuu «ru óborguð, sje tilraun til svika
(priwta tocie of intentional fraud).
A T I I l Gí A .
Utanáskript blaðsins er
35 Loinlmi'd St. eða
P. O. Bw.y H.
VVinnipeg, Man.
ÁFRAM OG UPPÁV IÐ.
Hver er stefna pjóðarinnar ?
Hökluin vjer áfram eða látuin vjer
hrekjast fyrir straumi?—Það erekki
illa fallið, að vjer sem |>jóð lítum
á J>essum áramótum yfir feril vorn
og starfa, og ákvörðum stefnu vora
og verk fyrir framtíðina.
Vjer höfum óskað hver öðrum
til gleði, óskað þjóð vorri hamingju
Og heilla.
En heillog hamiugja eru ávöxt-
ur rjettrar breyttni og mikilleikur
og sæla er innifalin í pví góða. Ept-
ir þessu verðum vjer pá að keppa,
°g petta verður að vera vort augna
mið.
Hver hefur stefna vor verið?
Hvað höfum vjer gert? Höfum
vjer erviðað fyrir velmegun vorri
og annara, fyrir heill pjóðarinnar?
Er pjóðin loksins að vakna og reyna
að rísa úr duptinu og fyrirlytning-
unni og reyna að taka stöðu sína
meðal hinna menntuðu pjóða heims-
ins eða liggur hún enn í dái? Eru
atvinnuvegirnir ekki enn á lágu
stigi, skólarnir vesalir og kirkjan
dofin og stjórnin framkvæmdalltil?
Grúfir ekki yfir oss myrkur van-
pekkingarinnar og hefta ekki fjötur
ófrelsisins oss enn pá? En petta
má virða til vorkuuar. Kriugum-
atæðurnar eru örðugar og menn
eru að byrja. Deir hafa enu ekki
lært að neyta kraptanna, nje stunda
lærdóm vegna hans eingöngu nje
neyta frelsisins. Satnvinna er lítil
eining ininni. Menu hafa ekki geng-
ið í gegnum pá æfing, er aðrar
pjóðir hafa gegn sameiginlegum ó-
vin, og eru pví ófjelagslagir og
einrænir. Enn fremur er óinögu-
leíít að menn verði ekki missáttir
um eitt eða annað, pví hæði er upp-
lag og pekking ólík, og pví meiri
sannleiksást, sem peir hafa, pví
sterkara fylgja peir sannfæring
sinni. petta breytist eptir pví sem
pekkingin vex, pví sannleikurinn
er einn og rjettvísin allsherjar
lögmál,
En pótt svo sje, pá erum vjer
svo langt á veg komnir, að vjer
vitum að pað er skylda vor að vinna
fyrir Þjó'ðarheitl, að, nema stefna
vor sje göfug, komumst vjer skáint,
nema vjer vinnum I sameining, verð
ur litlu afkastað. Á pessum grund
velli getum vjer allir staðið. Þjóð-
ar velferð á að sitja fyrir velferð
einstaklingsins, og vjer eigum pví
hver um sig að styðja að pví sem
efiiv velmegun og fjelagsskap.
Góðverk eru sín eiginverð-
laun, og ekkert verður til einskis.
Dótt oss endist ekki aldur til að
framkvæma pað, er vjer vildum,
pá lifir áformið og kemur síðar
frani; aðrir fullkoinna pað. Fræ-
kornið leiðir af sjer ekki að eins pá
jurt, er upp af pví sprettur, held-
ur einnig pasr er af henni spretta
Hetjan frainleiðir ótal hetjur, sem
fyllast hans sál; góðverk geta önn-
ur og andinn lifir í peiin sem ept-
koma. Hinir miklu menn heimsins
lif« um alla eilifð, peir tala til vor
nú, og inál peirra endurhljómar I
hjörtum vorum eins og prumuraddir
hafsins hrífa hörpustrengi í shnfoni.
í brjósti hvers manns hreifir sjer
löngun til að gera eitthvað gott, að
nálgast pað, sem háleitt er og rjett.
Og pegar eigingirni ekki leiðir oss
afvega og kælir oss, leiðir pessi til-
finning áfram til sannleikans og upp
á við til rjettlætisius.
Raddir hins umliðna og nútíð-
arinnar tala til vor, miklir, góðir
menn og miklar pjóðir eru oss til
fyririnyndar. Sjerhver getur gert
ómetanlega mikið gagn. Sjerhver
pjóð enn meira. Djóð vor er lítil,
en hún er nógu stór til að hafa
mikil og góð áhrif á sögu heims-
ins. íslendingar eru fátækir, en
peir eru nógu ríkir til að gera gott
Heimurinn liggur opinn fyrir
oss og býður oss fjársjóðu sína, auð
æfi, metorð, völd, fróðleik og gleði.
Allt gagnlegt, ef rjettilega
brúkað. NáttúruöHin eru pjónar
vorir, hafið, vindurinn, hitinn, Ijós-
ið og rafurmagnið vinna fyrir oss.
Lærdómar alvizknunar eru atl
staðar skrifaðir á steinunum, blóm-
unum, á himni og jörðu. Allt kenn
ir peim, sem vilja, að sjá, og leiðir
Þá inn í ljós sannleikans. Áhrif
hlutanna, reyuslan, vekja tilfinning-
ar vorar og vjer Iærum og gera
greinarmun á rjettu og röngu, lær
um að pekkja lögmál rjettvísinnar.
Allstaðar verkar hinn sami leiðandi
andi, sem leiðir hina pyrstu að lind
sannleikans og hina preyttu inn I
frið rjettlætisins. Eptirdæmi góðru
manna, ásjónur frelsishetjanna og
forvígismanna rjettlætisins skína
fyrir oss eins og sólir og lýsa oss á-
fram. Œfiverk peirra kenna oss
að fylgja ljósi sannleikans og lög-
máli rjettlætisins meðóbifandi preki.
Að lifa vel og gern gott hæfir
tilveru vorri. Dessir menn lifa, æf-
inlega, hinar miklu pjóðir lifa æfin
lega. Forn-Grikkir lifa enu í hjört
um hvers, er lesa Homer eða önnur
skáld peirra, og á stundum bregður
enu pásvip foruhetjauna fyrir. Ágæt
ismenn heimsins ráða hugsunum
pjóðanna enn sem fyrr.
Þeir, sem leita sannleikans, finna
hann. Dekkingin opnar augu hinna
blindu. Kærleikurinn sigrar allt og
örugg trú færir fjöllin úr stað.
Menn geta pað sem peir vilja. Dekk
ing og velvild eru ljós og hiti, setn
framleiða líf.
Dyngdin bindur himinkerfin í
eina heild. Elskan semeinar menn
í eitt bræðrafjelag. Oss pykir vænt
um blómið, um fuglinn fljúgandi,
um skriðkvikindið. Vjoc finnum
raddir vakna hjá oss, pegar brimið
drynur við ströndina eða blærinn
pýtur í laufinu. Dað er andi nátt-
úrunnar, sem talar til vor. Vjer
elskum fornhetjurnar og fornpjóð-
iruar, og góðir menn eru vinir vor-
ir, hvar í heimi sem eru og á hvaða
tíma, peir eru bræður vorir, og orð
peirra eru töluð til vor. En samt
rennur blóðið heitast næst hjartanu,
og vænst pykir oss um vor eigin
skyldmenni, vora eigin pjóð. Dað
er ósýnileg keðja, sem sameinar oss
svo oss tekur sárt hverjum til ann-
ars hvað svo sem oss annars ber á
milli. Undir hinu kalda útliti býr
heit vinátta og mltt í ósamlyndi eru
menn vinir.
En ósamlyndi og flokkadráttur
er samt allt of mikill, pví pótt pað
sje næstum óumflýjanlegt meðal
sjálfstæðra og sannleiks-leitandi
manna, að mönnum sýnist sitt hverj
um, og Þótt pað sje rangt að breyta
á móti sannfæringu sinni til pess
að vera öðrum saindóma i einu eða
öðru, pá t-r pessi ágreiningur allt
of almeniiur og verður opt að mis-
sætt, missættin að óvináttu og óvin-
áttan að hatri, se n er góðmn rnönn-
um ósæmileg, og hefur deyðandi
áhrif á allt fjelagslíf. Menn virðast
enn pá að kunna betur að vinna
með afli enn velvild. En ineð pess-
ari sundrung hafa íslendingar eytt
kröptum sínnm og hindrað fram-
för pjóðar sinnar.
Menn vita að sundrung eyðir
og ein:ngiu er afl, samt situr hver
við sinn keip, pví enginn má nið-
urlægja? sjálfan sig meS pví að
leita sátta og samvinnu fyrir al-
mennings heill. Menn sækjast ekki
eins eptir að vera bezt/ir eins og að
sýnast mestir, ekki að vinna öðrum
til gagns, heldur sjálfum sjer, ekki
að leiðbeina og hjálpa, heldur að
tæla og drottna. Eigingirnin ræð-
ur í stað mannúðarinnar, og enn
pá hafa menn varla numið aðal
kjarna kristninnar. uElskið hver
annan”.
A pá petta allt af svo að
vera. A síngirni, órjettlæti og lít-
iimennska allt af að ráða. Hvað
lengi viljum vjer pola öfundsýki,
róg og ófrelsi á meðal vor. Erum
vjer peir vesalingar, pau smámenni
peir prælar, að vjcr get-um ekki
betur, sjáum ekki lengra og hugs-
um ekki liærra en að eyða kröpt-
um vorum og æfi vorri í ósæmilegt
pras og stríð, eyðum sjálfum oss
ekki til að hjálpa hver öðrum, held
ur til að hindra hver annan, ekki
fyrir almennings heill, heldur ó-
heill, til ills, en ekki góðs.
Hvenær viljum vjer hætta, að vera
dvergar, og verða menn, sem hafa
hug og hjarta til að vinna ofurlít-
ið fyrir aðra, menn, sein leita
pekkingarinnar og lirenna af löng-
un til hins góða og pora að fylgja
sannfæring sinni gegn öllutn heimi.
Viljum vjer pá að æfiverk vort sje
fagurt og gott; viljuin vjer verja
kröptum vorum og æfi tii að efla
framför og frelsi pjóðar vorrar, til
að lijálpa og leiðbeina til góðs.
Frelsi pjóðarinnar eins og ein-
staklingsins er innifalið í J>ví, að
hún hafi fullkomið tækifæri á að
neyta krapta sinna rjettilega. Hver
pjóð, eins og hver einstakur, hefur
rjett til að gera pað, sem gagn-
legt er til að efla sína eigin fjam-
för, og hver pjóð ætti [>ví að hafa
sjálfsforræði, takmarkað að eins
með annara Jjjóða rjettindum. Detta
hefur pjóð vor enn [>á naumlega
fengið, pó stjórnarskipun sje nokk
urn veginn viðunanleg í bráð.
En pað er ekki nóg að hafa
frjálslega stjórnarskipun. ef lands-
yfirvöldiu sjálf vilja halda almenn-
ing í ánauð, og lítið erframkvæmt.
Dað er ekki nóg að hafa borgara-
legt frelsi, ef menn eru f andleg-
um [>rældómi. Til pess að ná and
legum proska, verða inenn að fá
gott uppeldi. Uppfræðsla ung-
dómsins iná ekki vera einhliðuð og
lftil, ef vjer eiguin að fá sannleiks
elskatidi og ráðvanda pjóð. Trúar-
kenningin verðnr að byggjast á sann.
leika, ef hún á að hafa betrandi á-
hrif á hugarfarið. Menn verða að
hafa lifandi sannfæring fyrir pví,
er peir játa, og pað útheiintir ein-
læga rannsókn og óbifaiilegt prek
til að kasta pví, sem rangt er, og
fylgja pví eina, sem er rjett eptir
beztu satinfæring. Til pessarar
rannsóknar hefur hver maður ekki
að eins heimild, heldur er pað og
skylda hans. Án rannsóknar finu7
um vjer ekki, en með pví að leita
nálgumst vjer sannleikann.
•01?
% :■?
BOÐ UM TIMBURKAUP í
MANITOBAFYLKI,
INN8IGLLÐ BOÐ, send undirrituðum
ogmerkt: UTENDER FOR A TIMBER
BERTH,” verða á þessari skrifstofu
meðtekin þanga-StiI á kádegi á mánudag-
inn 30. janúar 1888, um leyfi tíl að höggva
skóginu af suður helininguum á section
14, township 2, Rauge 21 vestur af fyrsta
liádegisbaug, í Manitobafylki. Timbur-
kaupsreglurnar, svo og skilmálar, er
stjórnins etur kaupanda, fást á pessari
skrifstofu og á Crown Timber-skrifstof-
unni í Winnipeg.
A. M. Burokss,
Yaramaður innanríkisstjórans.
Department of tlie Interior, )
Ottawa 4th, January 1888, )
CANADIAN PACIFIC RAILffAY.
Hvað letigi á vor íslenzka
pjóð J>á að lifa í vesaldómi og nið-
urlæging? Hvað lengi eigum vjer
að paufa svona, dofnir fyrir fram-
för, einrænir í fjelagsskap, óiij>]>-
lýstir og unilirokaðir? Hvað Jlengi
eigum vjer að eyða kröptuinfvorum
í ósæmilegu prasi og auðvirðileg-
nm brellum, án J>ess að framkvæma
i.okkuð verulejít. Dað er eno-inn
“ r>
heiður í að sigrast hver á öðruin,
pegar allra parf við til að berjast
fyrir almennings heill. Innbyrðis
ófriður er niðurdrep fyrir liverja
[>jóð. Hvort viljuin vjer pá held-
ur J>umbast petta, einrænir og eig-
ingjarnir, með peirri notalegu saini-
færingu, að allir sjeu mestir! Hvort
viljum vjer heldur hanga hver í
öðrum sein ragirrakkar, svo enginn
komist neitt, eða ganga fram sem
fóstbræður og berjast síðu við*síðu
fyrir fratnför og frelsi pjóðarinnar.
Höfuin vjer ekkert sameiginlegt
mál? Velferð pjóðarinnar. Engan
saineiginlegau óvin. Vanpekking,
síngirni og óeining meðal sjálfra
vor, og ásælni og fyrirlitning út-
lendra. Viljuin vjer pá taka höud-
um saman of vinna sem bræður,
virðandi hver/annan? Viljum vjcir
reyna að endurreisa frægð og frelsi
]>jóðar vorrar? Vjer getuin pað,
ef vjer viljum. íslendingar geta
orðið mikil og ágæt pjóð. Blóð
fornhetjanna, skáldanna, konung-
anna rennur oss enn í æðum; vjer
getum verið ríkir mitt í fátækt og
höfðingjar mitt í ánauð. Frækorn-
ið getur sprottið og orðið að trje,
og íslands[>jÓð getur orðið göfugf.
En til pess að íslandspjóð risi úr
duptinu á Fróni og hjer í Vestur-
heiini, verðuin vjer að uppræta ill-
gresið, sem hefur heft frainför henn-
ar og rífa paðmeð rótuin. Ómenska
eigingirni og vanpekking eru aðal-
orsök vesaldóms, hvar sem er, en
dugnaður, mannúð og menntun eru
aðað-skylyrði fyrir frumt'iir og pjóð
arheill. Viljum vjer [>á verja æf-
inni til að útbreiða menntún og
glæða velvild iniuina á meðal?
Viljum vjer vinna fyrir pjóðarfrrm-
för? Allir geta og allir verða að
hjálpa til pess.
Sjerhver íslendingur geturgert
nokkuð til að efla framför [>jóðar-
innar ogsjerhverjum ætti að pykja
pað sómi. Daglaunamaðurinn við
vinnu sína, bóndinn áakrinum, hand-
verksmadurinn á verkstæðinu, kaup-
maðurinn i búð sinni allir geta
hjálpað til að leggja grundvöll fyrir
velmegun pjóðarinnar. Embættis-
menn og stjórnendur geta aukið al-
mennings heill pví verkahringur
peirra er stærri, og kennarar, prje-
dikarar ritarar og vlsindamenn geta
u]ipfrætt og leiðbaint.
Augnamið vort værður að vera
háleitt, trúin sterk og viljinn óbif-
anlegur. Hetjur vorar verða að
stríða, hinir ungu að leita sjer
menntunar, og arnfleygur hugur ís-
landspjóðar að rísa yfir alla iirðug-
leika.
Takmarkið er pjóðheil/, ein-
kunnarorðið rnenntun, skjaldarmerk-
ið fre/si og herópið fram.
Frhnann.
WESTERN DIVISION.
T'inVCE] TABLE.
Corrected to August 14*, 1887.
RKAD DOWN STATI0NS.
CKÍING EAST.
I >18.00 t Lv. Winnij>eg
23 45 Rat Portage
6.30 lgnace
9-38 Savanne
E 13 .05 Arr. Pt. Arthur
GOING WKST.
A 10.25 fLv W’innipeg PortagE m l;rair3e
15,071 .... Carl>erry
A 15.20 Hrandon
C 17.22 Virden
18.14 Elkhorn
»9-09 Moosomin
21. iot • • • • Broadview
23.5* Qu’Appelle
D i-3° Regina
3.20 Ar I Moose Jaw
3-3° Lv/
8.3O Swift Current
12-3° Maple Creek
I5.IC ...J. PDunmore
IÓ.OO edicine Hat
22.05 Gleichen
E 1.00 Calgary
5-05 C anmore
5-50 Hanff
9-iot Field
11.20 Donald
M-32 (ilacier Hotel, H. C.
T7-45 Revelstoke
„ 23-42 Kamloops
H 1.09 Savonas
2.10 Asheroft
5.14 Lytton
9.00 Ya!e
12.17 Hammoud
12.51 Pt. Moody
13.26 New W'estminster
13-30 Vancouver
H 2Í.00 Arr Victoria
GOING SOUTH
A 9-o5t Lv Winnipeg
11.50 Dominion City
A 12.151 Arr Emerson
GOING NOKTH
G 16.30 Lv Winnipeg
G *8. xo Arr West Selkirk
GOING WEST
(i 10.35 Lv Winnipeg
n.15 Stony Mountain
G 11.50 Arr Stonewall
GOING S. W.
F n.oot Lv W’innij)eg
12. CO Headingly
I4.IOÍ Harnsley
>7- 3St Holland
t 8.20 Cypress River (Jlenboro
F 19.00 Arr
RKAD
__up.______
GOINt; WEST
Arrf C q. 3#
...........4-««
.........2i-3S
• • ■. ..i8.ig
Lv B 14.35
GOINt; EAST
irr t A 17.1»
....... x4'55
. 12.5«
. A
.D
/Lv
\Ar
D 2
.C 24
C
. H
GOING NORTH
Arrt A 17.2*
*4-5*
Lyt A14.25
GOING SOVTfl
Arr F 9.2*
\*,m f 7.ím
CÍOING KAST
Vrr (i 15.0*
14.0*
“S___2__'is*
GOING N. fc.
t
’.'t
Lv ~ G
í5.4#
*4-5S
I2*5S
10.43
9.6*
3-4S
IO.CX)! F
12.00
12.35
J3'25
14.10
10.00
*3-o5
14.00
*4-5o
*9-25
15.20 F 21.15
16.20
16.35
17.23!
17-43!
18.27!
19.20
2°. 15
De Winnipeg Air
Morris
Rosenfeldt
Gretna
Morden
Manitou
Pilot Mougd
Crystal City
Cartwright
Holmfield
Killarney
Hoissevatn
Ar Deloraine De
P't 16.40
«4-39
14.00
12.50
11.15
N. E.
Gt 19.3»
lÓ.Ig
*5*5
*4-*fí
»0.35
C 8.i*
F 10.14
IOO.»
9.07
8.47
8.lg
7-lí
F 6.15
t
t Diuing Stations
REFERENCES.
A, daily. B, daily, cxcept Tuesday. C, daily, e
cept Wednesday. D. daily exceptThursday. K dai
except Fnday. F, Mondays, Wednesdays and Fi
davs. O, 1 uesdays, Thursdays and Saturdays. I
daily except Satuniay. K, daiiy except Monday.
MAGNIFICKNT PARl.OR SLEEPING CAR
ATTACHKD TO ALL 1 HROUGH TRAINS
Trains east of Brandon run on Ceutral Standai
1 ime. Hetween Hrandon ancV Donald on Mounta;
Standard Time. West of Donald Pacific Standai
1 nne.
gkg. olds, lucius tuttle,
Gen’l Trafflc Mgr. Pass. I ramc Mgi
WM. WHVIE, ROBT. KERR,
Gen l Supt. Gen’l Pass Agen
MANIT0BA& NORTHWESIERN
RAILWAV.
CHANCE OF TIME.
íaking effect Monday, August i5th, 1887.
No. 4 No. 2 mixed fass. M’nds Tue’ys and and l'hur’s Frid’s lhavk leavk 13.00 13.00 15.30 14.50 17.25 16.02 19.45 17.00 STATIONS. Portage la Prairie. (Jladstone Neepawa M inncdosa No.i No. 3 l’ASS. MIXIJ). W’ed’y Tuey’ys »nd and Satur’y Frtds ARK. ARR. ‘4-45 14.45 13.05 12.2* u.35 io.oa io.4S 8.4,
| 18.10 | Rnpid Gity 9.00 |
22.30j I8.48 24.IOÍ 19.55 1 22.25 Shoal I^ake Hirtle Binscarth 8.52 5.05 7-45 3-3* 5-10
1 »3-45 1 Russell j 3.,5 | ,
LKAVK LHA'
AKR. j Akk. I____
“f’Meals
Trains leave Minnedosa for Rapid City Tuesd
and tridays at 17.10; returning leave Rapid (
W'ednesdays ann Saturdays at 9.00; for Langenbi
leave Kntle Fridays only ot 21.00; returning le
D;ingenburg Saturdays only at 2.30; for Russell le
Hirtle iuesdaj*s only at 21.00; returningleave Wed
days only at 3.45, making connections with main
trains.
Above trains connect at PorJage la Prairie i
trainsof the C. P. R. to and from Winnipeg.
r or ínformation as to Freight or Passenger R
appiy to A. Macdonald, Asst, Frt. and Pass’r Ag
Portage la Prairie, or to
W. R. BAKER
(ieneral Superintenden