Heimskringla - 22.03.1888, Blaðsíða 2

Heimskringla - 22.03.1888, Blaðsíða 2
„Heimsfcrintla,” An Icelandic Newspaper. Pubt.ished every Thursday, at The IIeimskrinoi.a Nokse Puiii.isiiino IIousk AT 35 Lombard 8t.........Winnipeg, Man. Fkimann B. Anoerson a C'o. PnlNTKRS & PuiíIjISHKRS. Bubscription (jiostttge prepaid) öne year..........................$2,00 ð months.......................... 1,25 8 montlis........................... 75 Payable in advance. Sample copies mailed free to any address, on application. Kemur dt (að forfallalausu) á hverj- um fimmtudegi. Skrifstofa og prentsmiSja: 35 Lombard St........Winnipeg, Man. Blaðið kostar : einn árgangur $2,00; hálfur árgang r $1.25; og um 8 mánubi 75 cents. Borgist fyrirfram. UM STJÓRNMÁL. Aðal-augnamið hverrar stjórnar er, að eíla hagsæld ríkisins og vernda rjettindi þess gagnvart Oðrurn. t>að eru mannrjettindin, sem stjórn og frelsi þjóðanna byggist á. En frá Jjessuin stofni kvíslast margar grein ar, sem nefna má ríkismál, svo sem: kjórfrelsi, eignarrjettur, dómsvald o. s. frv. ltíkismálum má til hægðar- auka skipta i tvo flokka: utanríkis- mál og innanrikismál. Til utanrik- ismála heyrir allt f>að, er snertir viðskipti við aðrar pjóðir og rjett- indi gagnvart peim, svo sem: utan- ríkisverzlun, póstmál o. p. h.. Und- ir innanríkismál lýtur allt, er við- kemur ríkinu einungis, svo sem: löggæzla, landvörn, fjárhagsmál, iðnaðarmál og uppfræðsla o. s. frv. t>essi mál eru eins og áður er um- getið, falin á hendur sjerstökum stjórnardeildum til meðferðar og tædd á pjóðpingum. Á fulltrúa- pingi pjóðanna eru helztu mál peirra l>orin upp og til lykta leidd eptir pvi sem bezt pykir við eiga fyrir yfirstandandi tíma. Með pví níi kringuinstæðurnar allt af breyt- ast, taka málin sífelduin stakkaskipt- um, og oft er örðugt að sjá, hvað bezt hentar fyrir pjóðina. í stjórnmálum styðjast menn við reynsluna, en reynsla fyrri tíma er ekki nauðsynlega óskeikanlegur leiðarvísir fyrir nútíðina. Kringum stæðurnar hafa getað breyzt. Enn fremur pað, sem bezt virðist nú, getur orðið til ógagns pegar fram í sækir. Menn verða pví ekki aðeins að taka tillit til nútíðarinnar, held- ur einnig til framtíðarinnar; ekki að eins líta á framkvæmd hins um- liðna, heldur einnig öfl hins ókomna Menn verða að líta á reynslu pá-tíð- arinnar, ástand nú-tíðarinnar og lík- indi ókoininnar tíðar, til að geta bezt bætt úr pörfmni sem er. Eins og náttúrlegt er, verða ætíð deild- , ar meiningar í pjóðmálum, pvl bæði er pekking manna misjöfn og til- finningar peirra ólíkar. Menn lita á inálin frá ólíkum hliðum, og kom ast pannig að ólíkri niðurstöðu, pó hver fylgji beztu sannfæringu. I>að «em eitt sinn var gagnlegt, getur nú verið/ógagnlegt; pað sem gott er fyrir einn hluta pjóðarinnar, get ur verið illt fyrir annan. I>að sem rjett er fyrir eiun, getur verið rangt fyrir annan. Ut af pessu stríða menn sífeldlega. Ujóðirnar skipt- ast i flokka, og peir aptur í að>-a smærri. Stefnur flokkanna fara ept ir tímunum, og mál pjóðanna eptir kringumstæðunum. Ef vjer nú litum á Bandarík- in, verðum vjer varir við, að pjóð- in hefur eitt aðal-verk fyrir stafni, sem er: að afla sjer auðlegðar. Tífkið innifelur heilt meginland, er framleiðir pví nær allt, sern pjóðin parfnast, og á sjer erigann hættaleg an óvin. Stjórnarskipunin er frjáls- ieg og velmegun almenn, pjóðin ung, hugstór og ötul til fram- kvæmda. Menn af öllum pjóðum liafa safnast par saman og myndað pjófifjelag og sett sjer stjórnarskip- un eitis frjálslega og sameining ríkj- anna leyfir. Landið hefur byggzt einkum af duglegustu pjóðum Norð- urálfunnar, sem hafa flutt með sjer pekking pjóðar sinnar og reynt til að mynda nýtt ríki, er hefði sem minnst af ókostuin pjóða sinna, en som mest af kostum peirra. f>eir hafa komið sem landnámsmenn og reist sjer bú í hinurii nýja heimi, Fyrsta verkið hefur verið landnám- ið, svo að efla búnað go iðnað, og par næst að safna auðlegð. Með fram atvinnu-framför og auðlegð- inni liafa risið upp ýmsar mennta- stofnanir. Enn sem komið er, hugs- ar pjóðin samt meir uni iínað en listir, meir um auðlegð en menntun. Það er verklegframför semeinkenn- ir Amerikumenn. I>að eru pening- arnir, sem mönnunum eru optast á vörum, en einmitt fyrir pessa auð- legð geta peir nú komið á'fót stór- kostlegum menntastofnunum. Aðal-utanríkismál Bandaríkjanna er verzlunarmáliTr, er snertir verzl- unar viðskipti við Norðurálfupjóðir, einkum við Englendinga, einnig viðskipti peirra við Kína og Japan, og sömuleiðis verzlun peirra við Canada. Annað utanríkismálið er fiskiveiðamálið við Canada og Eng- land, sem nú er I bráð til lykta leitt í pessum málum eru stjórnflokkarn- ir, pjóðstjórnarmenn (Republicaner) og sjerstjórnarar (Deinocratar) ekki á eitt sáttir, hvað verzlunarmál snert ir; vilja pjóðstjórnarmenn hafa há- an toll á innfluttum vörum, til að vernda íðnað og auka tekjur ríkisins, en sjerstjórnarmenn halda pví fram, að verzlunartollurinn sje jítill, og færa pað til, að með háum tolli sje peningar dregnir óparflega úr höndum almennings, og verzlaninni stefnt f óeðlilega« farveg. Meðal stærri mála má einnig telja pessi: uih landvörn, lækkun eptirlauna hermanna, járnbrautarmálið og bind- indismálið, einnig um eignarrjett og atvinnumál. Um pessi mál deila pjóðvaldsmenn og sjerstjórnarmenn Vilja pjóðstjórnarmenn að meiru sje varið til herbúnaðar, að eptirlaun hermanna sje ekki lækkuð. I járn- brautarmálinu hafa flokkarnir fylgt f eitt skipti pessu og annað skiptið hinu. Sömuleiðis hefur bindindis- málið fengið misjafnar undirtektir frá hvortveggju flokknum. Allmikið hefur verið ritað og rætt á seinustu árum um eignarrjett og atvinnumál. Hefur ritjiöfundur- inn, Henry George, orðið nafnkunn- astnr fyrir rit sín um pessi málefni, einkum er bókin uFramför óg fá- tcekt" (Progress and Poverty) mjög fræg. Spursmálið er: Ilvernig er hægt að afstýra örbirgð meðal al- múgans og vernda rjettindi hans ? Hvernig á að vernda rjettindi verk- mannsins gegn auðkýfingsins, og koma í veg fyrir atvinnuleysi á aðra hönd, og einokun á hina? I>etta hefur hingað til verið rætt inest á fundum ýmsra verkamanna fjelaga, en nú er farið að gefa pví gauin sem einu af stórmálum pjóðarínnar. Kenning Henry Georges er nokk- uð skyld kenningum jafnaðarmanna (sosialista) og sameignarmanna (Coin munista). Aðal-kenning hans er, að enginn hafi rjett til atinars en hann vinnur fyrir. Eptir pessu yrði landið eign hins opinbera og erfða- rjetturinn afnuminn. Það eru ýms önnur mál, sem of langt yrði að telja, svo sem: um kosningarrjett, kvennfrelsi o. s. frv. Hvert ríki hefur enn fremur sín eig- in mál að kæra. t>annig eru í New York helztu málin nú sem stendur, fjárhags og verzlunar málið; í Massachusetts bindindismálið, í UH- nois og Minnesota um tolllækkun og járnbrautamál; f Dakota er áðal- málið, að fá hjeraðið gert að ríki. Vill suður-Dakota fá aðskilnað frá norður-Dakota og gerast sjerstakt ríki, en hvorugt hefur enn pá feng- ist. 1 Montana og öðrum vestur- ríkjutium eru aðalmálin, að fá inn- göngú í sambandsríkið, og svo járn- brautamál. . í Canada sjáum vjer að aðal- málin eru svipuð og í Bandaríkjum. Canada hefur auðvitað ekki ráð yfir utanríkismálum, sem pað snerta, nema með sampykki Bretastjórnar, en Bretar láta sjer lynda pað, sem Canadastjórn æskir. Fiskiveiðamál- ið er nú í bráð leitt til lykta. Hið eina uiikla utanríkismál er verzlun- armálið, er lýtur að viðskiptum við Bandarikin. Spursmálið er: Hvem- iginá vernda iðnað ríkisins og verzl- un pess og hafa um leið sem mest not af iðnaði og verzlun Bandaríkj- anna? Vilja viðhaldsmenn halda tollinum eins og hann er, en endur- bótamenn að hann sje lækkaður. Á ineðal innanríkismála má helzt nefna fylkisrjettindamálið, fjárhags- málið og atvinnumálið. í pessum inálum eru flokkarnir hvergi nærri á eitt sáttir; vilja endurbótamenn ininnka vald sainbaiidsstjórnarinnar, svo að hún geti ekki tekið frain fyr- ir hendur fylkisstjórnanna í peirra eigin málum, eu viðhaldsmenn halda pvl fram, að æðstu völd I öllum málum, er á nokkur háttsuerta sain- bandsríkið í heild sinni, skuli vera I hönduin sambandsstjórnarinnar. Með öðrum orðum, flokkunum deilir á um, hvað sje verkahringur samband stjórnarinnar og hvað fylkisstjórn- irnar skuli annast. Sem við er að búast, vill sá flokkur, er að völdum situr, auka vaid sambandsstjórnar- innar, en hinn flokkurinn veitirfylk isstjórnunum, er hver um sig vilja auka völd sín. £>ess má geta, að á allsherjarfundi peim, er fylkisstjórn irnar hjeldu í haust er leið, var pað eitt af aðalatriðunum, sem sainpykkt voru, að nauðsynlegt væri að stjórn- arskrá sú, er Canada hefur, væri sem fyrst endurskoðuð, og að verk sambandsstjórnarinnar og fylkis- stjórnanna væru nákvæmar ákveð- in. Annað mikilsvarðandi mál er fjárhagsmálið. Hin mörgu stórvirki er framkvæmd hafa verið á seinni tíð hafa hleypt ríkinu í stórskuldir; ríkisskuldirnar nenia hjer um $230. milj. eða meir en $40 á nef hvprt. I>ykir endurbótamönnum helzt til miklu fje eytt og vilja að útgjöld ríkisins sjeu minnkuð, en viðhalds- menn segja fjenu vel varið, og benda á framkvæmd pjóðarinnar. Þessu til skýringar m& benda á hina miklu Canada Kyrrahafs- braut, er viðhaldsflokkurinn hratt á- fram og fullgerði; pessi braut ein hefur kostað ríkið uin 70,000,000 dollars, en aptur móti er nú greiður flutnings og verzlunarvegur frá hafi til hafs, pvertyfir ineginland Canada, og svo er til talið að ineir en hálf miljón ferhyrningsmílna af landi I Manitoba og Norðvesturlandinu, hafi ineð pessari biaut verið gerðar byggilegar, og par með rfkiseignin aukin langt fram yfir upphæð pá, er varið var til baautarinnar. í pessu sambandi verður að minnast á tollmálið. Vilji viðhaldsmenn hafa tollinn svo háann að hann verndi canadiskann iðnað gegn iðn- aði Bandaríkjanna, og svo til að auka tekjur rikisins. Endurbóta- menn vilja par á móti lækka verzl- unartollinn, eða jafuvel afnema hann með öllu, til að rýmka um verzl- un og ljetta álögur kaupenda.— Spursmálið er nú: hvernig má auka tekjur rlkisins og vernda iðnað pess, án pess að leggja tpll eða aðrar á- lögur á pjóðina? Úr pessari spurn- ingu hefur enn ekki verið leyst. Næsta stórmálið er atvinnumál ið. Undir petta heyra innflutning— ur, landnám, akuryrkja og ýmiskon- ar iðnaður. Hjer ræðir einkum um hvernig auka má vinnu-auðlegð landsins og vernda rjettindi verka- mannsins. Vinnuaflið er aðalfjárstofn rfk- isins. Auðlegð pess eykzt við fólks- fjöldaain að öllu öðru jöfnu. Inn- flutníngur auðgar pess vegna land- ið, svo lengi sem næg vinna er fyr- ir innflytjendur, og peir geta orðið nýtir borgarar f landinu. (Framhald), Fregnir úr hinum fslenzku nýlendum. GIMLI, MAN., 15. mar/, 1888. Heilsufar hefur verið hjer með lakasta inóti í vetur, inun orsök til pess, vaxandi fólksfjöldi f hjeraðinu og einkum of mikill fjöldi í hverju húsi. l>að er annars eptirtektavert, hve mikil veikindi koina upp í ný- lendunni á hverju sumri eptir að innflytjendur koma, og bar mest á pvi næstliðið sumar, enda var inn- flutningur með lang-mesta móti; væri pörf fyrir nýlendubúa að sjá svo um framvegis, að ekki hópuð- ust jafnmargir í lítil hús af fólki í misjöfnu ásigkomulagi eins og næst liðið sumar. Kvennfjelagið í Víðinesbyggð hjelt hlutaveltu 11. f. m., var hún vel sótt. Á eptir var leikin sjónar- leikur; einnig hjeldn nokkrir inenii ræður. St. B. Jónsson ávarpaði Kvennfjelagið, og hvatti pað til að halda áfram starfsemi sinni og vinna að kvennrjettindum, og Ijet í ljósi pá von sfna, að p\Tí mundi takast mikið í pvf efni. Sölvi Þórláksson búfræðingur hafði fyrir, inntak orð- in: uReyndu aptur”, og heimfærði pau upp á kvennfjel.; tókzt honum bezt af ræðumönnum, að mínu áliti, og jeg hygg margra annara. .Tónas Stefánsson vitnaði til ýmsra kvenn- skörunga úr fornsögunum, og sýndi fram á, hve miklu góðu konurgætu til vegar kornið, pegar pær neyttu hæfileika sinna. G. Th. vildi álfta, að með fjölgandi fjelagsskapar til- raunun., páværi pó menta og menn- ingar ástand uppvaxandi kynslóðar á niðurstígandi tröppu, par sem á pessum stað og pessuin tfmum mætti ætlast til, að pað væri á hækkandi stigi, og að forehlrar og allir fullorðnir yfir höfuð vanræktu f pessu eina af sínum pýðingarmestu skyldum lífsins, og að prátt fyrir fátækt nýlendubúa, sem hann játaði, pá mundi pó mega gera meira í pessu efni, ef vilji og samtök væru. —Sfðan var danzað og suu^rið, eg hjelzt skemmtanin út nóttina. Nú er um pað bil lokið að höggva braut beina línu vestur af Gimli fl mflur vestur í land til land- svæðis pess, er skoðað var f haust; brautin er komin vesturá ölduhrygg inn, en um 1 mílu liaft er enn ó- höggvið neðan til; er mjög líklegt, að reist verði par byggð f vor. Fje- lagið uEiningin” hefur gengist fyr- ir pessu. Einnig sendi fjelagið for- seta sinn St. B. Jónsson norður um nýl. til að mynda fjelagsdeildir í sambandi við pessa deilil; tókzt honum að mynda eina slíka deild f nýju byggðinni upp með íslenditiga fljóti, en í eldri byggðinni með fljót inu hefur pað ekki tekist enn, eða annars staðar í nýl. Búnaðarfjelag er einnig f mynd un í suðurhluta byggðariiinar, er slíkt parflegt, mun pað ætla sjer að vinna að pvf, að akuryrkjuáhöld verði keypt, og garð- og akuryrkju rneira sinnt en verið hefur, sem er annað árfðandi mál nýl. næst mennt- un og pjóðmenning. Stofnandi mun Magnús Jónsson í Kjalvík. Af pvf allmargir hafa fundið á- stæðu til út af frjettagrein minni f 7. tölubl. uHeimskringlu” að gera pað að umtalsefni, hve hátt jeg hafi sett skaða P. Pálssonar við brun- ann, pi vil jeg lýsa pvf yfir, að jeg vissi alls ekki, hve mikils skyldi meta skaðann; spurði pvf hlutaðeig- anda að, hvað hann áliti tapið mik- ið, og tók pá upphæð, sem hann gezkaði til, pvf mjer fannst hann mundi vita pað bezt sjálfur. Enda eru orðin 1 greininni ekki ákveðin, en menn hafa einhvern veginn svo vel gefið sjer tíina til að íhuga og ræða petta atriði, að jeg hefði ekki trúað, hve mikla áherzlu sumir liafa lagt á pað, hefði jeg ekki orðið fyr- ir reglulegum áminningum sein jeg hefði drýgt landráð f mikilvægutn almennings inálum. Jeg vil einnig minnast pess, að „Lögberg” telur tapið sama og jeg geri, sömuleiðis með óákveðn- um orðum; en jeg hef lfka heyrt að pað btah fari með háð, par sem pað segir: t.P. P. muni f petta sinn hafa inisst- meira en allar eigur sín- ar”. En jeg tók pað allt á annan veg, nefnil., pó P. ætti gripina ept- ir, pá hefði hann verið nokkuð' skuldugur. Bln pað er ekki mitt að útlista hvað ttLögberg” meinar, pað mun geta pað sjálft. Mjer pykir mjög vænt um að finna, að sannloiksástin er svona rfk og lifandi hjá samlöndum mfu- um, eu vil pó spyrja: Eru peir reiðubúnir til að heyrahreinan sann- leika sagðan í hvaða tilfelli sem er, án pess að pykkjast við, og án pess að klæðfletta hann ? (i. Thorxteinxson. CALGAKY, ALBEKTA, N. W. T. 11. marz 1888. Af pví jeg hef af mörgum verið beðinn um upplýsingar áhrærandi tíðarfar hjer vestra vil jeg kiðja yður, hraritstj., að ljá eptirfylgjandi linum rúm í Heimskringlu ”. Hjer mátti heita góð tfð frain að nýári. l>á kólnaði snögglega, enda putu pá flestir til og tóku Sauðfje á gjöf, og peirsem ekki áttu nema fáa nautgripi tóku pá einnig og hýstu. En hinir stóru hjarðeig- endur hafa hvorki gefið nautpeningi eða stóðhrossum f allan vetur og sjer pó ekki á, pví gripirpeirra eru i beztu holdum. í>að sem af er hef- ur sauðfje verið gefið tæpan mánuð og líkast pað sje nú alveg af gjöf. Frá nýári hjeldust stöðugir kuldar fram að 26. janúar. Á pví tímabili varð frostið mest: um há- degi 24 stig fyrir neðan zero, en ininnsl um miðjan dag 34 fyrir ofan zero; að næturlagi varð frostið mest 30 stig f. n. zero, og minnst að næturlagi 2 st. f. ofan zero. Á pessum tíma fjellu 6 pumlungar af snjó, en tók alveg upp í batanum er byrjaði hinn 26. jan., að undan- teknum stórfennum í brekkuni og giljum. í pessari kulda kviðu kom einu sinni stórhríð, er stóð yfir frá kl. 1 e. m. hinn 11. jan., til pess f sama inund næsta dag á eptir, að birti upp pó renningur hjeldist til kvölds. Endrarnær varð aldrei svo hvast að rifi, nema lítillega hinn 16. s. m. Blíðviðrið sem byrjaði hinn 26. jan. hjelzt til 7. febrúar. pá fór að kólna aptur og keyrði niður um 12. pumlunga af snjó (lausri isju). Hjelst snjókoman af og til í 4—5 daga. Þessu kasti fylgdi ekki frost svipað pví í janúar, nje heldu storm- ur og kóf. Frostið varð mest um miðjan dag 1 stig fyrir ofan zero, minnst 33 st. f- ofan zero; mest að nóttu til 28 stig fyrir neðan zero, minnst 8 stig f. ofan zero. Þetta kast hjelzt um viku tfma, frá 7. til pess 15., en pá gerði aptur öndvegis tíð, er hjelzt fram að mánaðarlokum. Snjóinn tók allan upp og vegir voru víða orðnir purrir, og á pessu tíma- bili var hitinn 35—52 stig um mið- dagsbilið, og á nóttu vísaði mælir- inn að jafnaði 30—40 stig fyrir ofaa zero. Frá byrjun pesáa yfirstandandi ■ mánaðar hefur opt verið all-skarpt frost, en staðviðri og pví pægi legt veður útkomu. Á pessum tíma hefur fallið um 2 puml. af snjó, en sem nú er að hverfa aptur fyrir vest- sn-hláku, er byrjaði um hádegið f dag (11. marz) og í kvölcf vísar mælirlnn 44 stig fyrir ofan zero. Innan skamms hef í hyggju aö senda u Heimskringlu ” nákvæma veður-töflu yfir janúar og febr.mán. p. á., peim til upplýsingar, er vilja vita setn gleggst um tíðarfarið hjer. Hjer eru enn pá að eins örfáir íslendingar, 14 talsins, og pes» vegna fátt fryettalegt af okkur að segja. I>ó iná geta pess, að f efna- legu tilliti hefur okkur gengið frem- ur vel, síðan við komum hingað f fyrra haust. í síðastl. mánuði kom hingað frá Winnipeg, Man. Grímur £>or- steinsson og kona hans Jónfna. Fengu pau óðaratvinnu, endapurftu pau pess við, pvi pau voru að heita niá fjelaus. 0. G.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.