Heimskringla - 25.10.1888, Side 2

„HeifflsUiaila,”
Ax
lcelamlic Newspaper.
Fiiblisiied
e>eiy Ufiursday, at
T»c Hf.imskkingijA Norse Ptjbi.ishino
House
AT
85 Lombard rit.......Winnipeg, Man.
Frimann B. Anderson * Co.
PRINTERS * PtJBLI^IIERS.
Subscription (jio.staite )irepaid)
Oce year..........................$2,tW
6 months.......................... 1,2Ö
3 months............................ 75
Payable in advance.
Sample copies rnailed free to any
address, on iipplication.
Keniur út (að forfallalausu) á hverj-
um fimmtudegi.
Skrifstofa og prentsmiðja:
35 Lombard St..........Winnipeg, Man.
Blaðið kostar: einn árgangur $2,00;
hálfur árgangur $1.25 ; og um 3 mánuði
75 cents. Borgist fyrirfram.
ALSHERJAR-F.TELAG
ÍSLENDINGA.
I.
E>vi hefur opt verið hreift í
blaði pessu, að nauðsynlegt væri
fyrir Islendinga hjer í Ameríku að
hafa eitt allsherjar-fjelag eða sam-
baudsfjelag, til að vxthalda fydð
erni sínu, og efla verklega og and-
lega rnenntun sin á rnejSol.
Hugmynd pessi hefur um langan
tíma vakað fyrir ýmsum, er hafa
sjeð pörf landsmanna sinna og
fundið hjá sjer löngun til að Tiæta
hagi peirra; og Jiað sem vjer höf-
um ritað pessu málefni viðvíkjandi,
er ritað með peirri sannfæringu, að
svo framarlega, sem vor íslenzki
pjóðíiokkur á riokkra framtíð fyrir
höndurn í álfu pessari, pá er als-
herjar bandalag milli hinna ýmsu
byggða íslendinga mögulegt, parf
legt og nauðsynlegt.
Vjer höfum reynt að sýna, að
glsherjar sambandsfjelag sje mögu-
iegt, Svo framarlega sem það sje
íslendingum almennt áhugamál, að
pað sje [larflegt, svo framarlega,
sem almennur fjelagsskapur og sam
vinna sje parfieg til að efia almenna
framför og velmegun, og að pað sje
nauðsynlegt, svo framarlega sem
pað sje nauðsynlegt að viðhalda ís-
lenzku pjóðerni og afst^-a pví, að
vjer sem pjóðflok"kur eyðurast og
hverfum Or sögunni.
Til pess þjóðflokkur vor geti
lifað setn sjerstök grein hinnar
atneríkönsku pjóðar, verður hann
almennt að taka þeim framförum,
að hann geti keppt við aðra þjóð-
flokka, en almemi framför útheimta
almenna samvinnu, og almenn sam-
vinna útheimtir almennan fjelags-
skap. Með öðrum orðum; án fje-
lagsskapar er samvinna ómöguLeg,
án samvinnu er almenn framför eða
þjóðarframför ómöguleg, án pjóða-
framfarar getur pjóðernið ekki við-
haldist; áii fjelagsskapar hlýtur pess
vegna pjóðerni vort að hverfa og
þjóðflokkur ror að deyja.
Sje nú almenriur eða alsherjar
fjelagsskajiur meðal íslei.dinga ó-
parfur eða ógagnlegur, pá er pað
einnig ógagnlegt að viðhalda ís-
lenzku þjóðerm hjer í landi, en sje
pað svo, pá eru líka allar vorar ís-
lenzku menntastofnanir einnig óparf
ar og jafnvel verri en gagnlausar, pví
pær að eins seinka fyrir því, að
vjer Rlgjörlega blöndumst hinni
flokkur við haldistog nái fjelagslegri j
framför eins og aðrir pjóðflokkar j
hjer í landi, sje pað mögulegt að j
hann lifi og blómgist sein sjerstök
grein hinnar ameríkönsku pjóðar, j
I sameini kosti hermar við sína eigin I
r>
I en viðhaldi nafni' sínu, máli og •
j meiintuii, pá ættum vjer samiarlegn
að stuðla að [>«iiri pjóðarfrainför j
með sameinaðri vinnu Jog fjelags-
skap, og pá eru líka fjelagsstofnanir
íslendinga, hvort sem pær lúta að
atvinnu, bókmenntmn eða siðferðis-
málum, parflegar, og sá grundvöll-
ur er vjer getuin byggt á almenn-
ar framfarastofnanir, og pamiíg tind
irbúið fyrir hina upprennandi fslenzk-
ameríkönsku kynslóð.
Retta liefur verið skoðun vor á
pessu ináli og er enn: að íslending
ar eigi hjer framtið fyrir höndum,
svo framarlega sem peir gæta sinna
eigin gagnsmuna; að peim sje gagu
legra og heiðarlegra að viðhalda
pjóðerni sínu og menntun jafnframt
og peir afla sjer ameríkanskrar
menntunar, en að eyðast og hverfa
úr sögunni; ogað þaðsje pví skylda
vor allra að vinna að sameiginlegri
velferð þjóðflokks vors með inn-
byrðis samvinnu og almennum fje-
lagsskap. Þessa skoðun vora og stefnu
höfum vjer látið í Ijósi í því trausti,
að pað fremur styrkti málefnið enn
veikti, að hugsandi og velviljaðir
menn mundu gefa sig fram og
hjálpa pessu velferðarmáli vors ís-
lenzka pjóðflokks áleiðis.
(Irðuleikarnir eru margir, en ekki
ósigrandi, svo framarlega sem vjer
erum einhuga og höfum lifandi til
finning fyrir framför og framtíð
pjóðflokks vors. iJessir örðuleikar
eru ekki einungis í fjarlægð byggð-
arlaganna, fátækt almennings og
ytri áhrifum annara pjóða, heldur
einnig í hugsunarhætti sjálfra ís-
lendinga, í fávizku, kjarkleysi og
kæruleysi peirra. petta er og verð
ur aðal prepskjöldurinn á framfara-
vegi vorum, og nema vjer fyrst yfir-
stígum þessar torfærur, verður oss
lítið ágengt og framtíð vors ís-
lenzka pjóðflokks hjer í álfu engan-
vegin glæsíleg.
Lfigredu inálefni.
Kirkjti- oir kennslumáiefni.
Lækna ojr lieilbryg'Sismálel'ni.
Sveita- jijj fátækriuniíiefni.
t’ogir og iiósttrnngur ImKÍsiu-.
I.andbiíuaður, tiskivíiðar. ver/lun >
og aðrif ittvinnuvegfr.
SUattamál bein og öbein.
ftjóðeignir, alþjóðlegar stofnanir
og sjóðir.
:í. gr. er (-Hiinig:
• kjörrjetti, einkarjettinduiu Alpingis og i tnintti líkittdi til að hrakspá (tessi rætist,
j pitigmanna, t. d. 88. gr. tiMeðan á A1 j belditr en að hún reynist ósöna. p»í
í b'utgi stendur tná ekki taka ueinn alþiiig- ! svo framarlega sem ine.nnine íslend
I inga og Dana vex .eins og annar pjóða
! ismaun t'astan fyrir skuldir o. s frv.*’
sem virðist tnlið citf af aðalatriðum ; ** stjórufrelai þeirra, og paS er
J StjóniaTskrárnmlsins; svo cjnnig kaflan- I að er- *ð ei"'i ,imi‘ •'!>»»rsntál hvenær
um nm dómsvuldiN. og kafliut \ islcn(ling«r fá fuHkomið sjáifsforræSi;
uin uni þjóðkirkjnna. sem eptir **" hrMÖ Það a,,ertir >‘ð
1 frumvar[iiuu aíi dæma. skal rera • ,I)aiið niður nu> ‘*kki eyðit meiri
I sameinuð láiidsstjórninni ogstanda uiidir ti,ua Alþingis, þá væri pað sanuarlega
J vernd hennar, liklega um aldur og æti. | ,'t;i<i viturlegt að láta nú staðar nema
U viðskipti 02 Terzlun landsmanna a ,I,rðau m“Iiö er “kki betur undir
Konungur liefur hið æðsta vnld jrftr j vjg erlendar þjciðir er ekki ininnst, nje
ölluin hinuin sjerstaklegit málefnum
laudsins með þeim takmörkunum sein
veittar eru í stjórnarskrá pessari, og læL
ur landstjóra, sem hefur atlsetur í land-
inu, frarnk væma pafi.
7. gr. hljóðar svo:
Landstjóri teknr sjer ráðgjafa: og j hafa íslendingar barizt, eins og statS
getur vikið þeim úr völdum. Báðgjaf- festing ^88 ^ sji-,]fsforræ«i eða
heldttr á atvinnu og meuntamáiefni; það
hefurntáske legið allt fyrir neðan sjón-
deildarhringsljórnvitringanna meðan þeir
sömdu frttmvarpiB.
Fyrit svona löguSu stjórnnrfrumvarpi,
ameríkönsku pjóð, (>(( að pjóð-
flokkur vor nái pví takmarki tilveru
sinnar að eyðast og hverfa. Væri
petta svo, pá væri allar hinar svo
kölluðu framfaratilraunir íslendinga
hjer í álfu, bæði fyrr og nú,
eintóm heimskupör; kirkjur, skólar,
prentsmiðjur og fjelög vor, eintómt
barnabrauk, eða ærðra manna æði,
og pá væri sanrtarlega tími til kom-
inn að binda enda á allt það brutl
og brjáJsemi, að niðurbrjóta allar
núverandi íslenzkar stofnanir og
sundra og eyða, par til nafnið ís-
lendingur væri gjörsamlega afmáð.
En sje pessi s^oðun röng, en hið
mótsetta rjett, nefnilega, að pað sje
gagrilegt að hinn íslenzki pjóð
HALLÆRIÐ Á ÍSLANDT.
Hvernig getuni vjer bcett ástand
pjóðarinnar?
Þetta eru pá rjettindi íslendinga og
þetta hefur peirn áunnizt í stjórnarbur-
áttusinni. Þeir hafa rjetttil sjáifsforræð-
is, og pessi rjettindi iiafa að nokkru
leyti verið viðurkennd og þeirtt veitt
nokkurt vald til að stjórna sínum eigin-
málum. Og pó fuilkomið frelsi sje ekki
enn þá fengið, nje frelsishetjan lengur á
meðal vor, pá hefur pað ljós pegar
kviknað í Jirjóstum inanna, er ófrelsis
gjóstur mun aldrei framar slökkva, og sá
iietjuandi, sein strítt ltefur fyrir
frelsinu, hefur vakið hrausta og
hugdjarfa föðurlands vini og mun hjer
eptir vekja íslandi margar hetjur.
Síðan Jón Sigurðsson leið, hafa
íslendingar barist drengilega fyrir rjett-
indum sínum, og í msir ágætismenn pjóð
arinnar koinitl í ljós; pó menn verðí að
játa að Alþingi hefur á pessu timaiiih
áunnið fremur lítið.
Það væri gagnlegt atl skoða nákvæm-
lega stjórnfrelsis tilraunir íslendinga á
pessum árum, og breytingarnar á hag
pjóðarinnar, en par vjer höfum hvorki
tíma nje tækifæri til þess, skal hjer að
eins bent á helzta verk Alþingis í stjórn-
frelsismálum íslands, nefnilega, liina
endurskoðuðu stjórnarskrá, sampykkta
á Alþingi 1885. P’rumvarii petta
er að vísu að nokkru leyti betra en stjórn
arskrá sú, er ísland fjekk 1874; en samt
er pati í ýmsu fremur frumsmíðis-
legt, þóekki sje neina ákvæðin viðvíkj-
andi lagastaðfestingu, landráðinu, opin-
berum störfum og inenntainálum. í pessu
stjórnarskrár frumvarpi er svo til orðajtek
ið:
l.gr. íöllum peim málam ervarða ís-
land sjerstaklega, liefur landið löggjöf,
dómsvald og stjórnútaf fyrir sig, á pann
hátt, að löggjafarvaldiðer hjá konungi
og alþingi í sameiningu, framkvæmdar-
valdið hjá konungi, og dómsvaldið hjá
dómendum”.
í 2. gr. eru hin sjerstöku málefni
landsins talin pessi:
1. Hin borgaralegu lög, hegningarlög-
in og dómgæzlan er ltjer að lýtur
arnir hafa á hendi stjórnarstörfin, og alla
ábyrgð á þeim. Abyrgö pessa skal á-
kveða með löguin.
Undirskiift konuugs eða landstjóra
í umboði hans undir ályktanir pær, sem
snerta löggjöfog stjórn, veitir peim gil di,
pá er einn ráðgjaíi eða fleiri skrifa und
ir moð honum. Ráðgjafi sá, erundir á-
lyktunina ritar með konungi eða land-
stjóra, bera ábyrgð á henni.
í 8. gr. segir: „Ráðgjafar skulu
ekki vera fleiri en prír, og skal einn
vera æðstur þeirra”.
54. gr. byrjar pannlg: „Hin evan-
gelisk-lúterska kirkja er þjóðkirkja
landsins og skat pjóðfjelagið því styðja
hana og vernda”.
I. kafli stjórnarskrárfrumvarpsins
tekur fram undirstöðuatriði sjálfsstjórn-
arinnar, nefnilega, rjettindi lnndsmanna
gagnvart Dönum í innanlandsmiilum sín-
um, sem eru þar tilgreind; einnig
rjettindi konungsoglandstjórnar; II. kafli
þesser um kosniugar og kjörgengi; III.
kitfli, um samkomur Alpingis og rjett-
indi alpingismanna; IV. kafli, um dóms-
vald og dómendur; V. kafli, um pjóð-
kirkjuna; VI. kafli, um borgaralegrjett-
i»di og skyldur, og VII. katii, um frum-
vörp til breytinga eða viðauka ástjórnar-
skránni.
Þannig má sjá að í öllu pessu
stjórnarfrumvarpi eru hin helztu iunan-
lands málefni að eins nefndánafn; um
atvinnuvegi landsmttnna, viðskipti og
verzlun og mcnntastofnanir er pví nær
ekkertákveðið; þar á móti eru 17 greinir,
um einknrjettindi konungs; 28 gr. um
kosningar, kjörgengi, samkomur Alping-
is og rjettindi alpingismanna; 8 gr. um
dómsvald; 4 gr. um pjóðkirkjuna, og
13 gr. um liorgaraleg rjettindi.
Af ofanrituðum greinum er ekki
örðugt að sjá, a-S frumvarp petta er eng
anveginn óaðfinnanlegt; nje heldur er
niðurskipun efnisins og framsetning að-
alatriðunna svo vönduð sem stjórnarskrá
sæmir.
Stjórnarskrárfrmnvarp petta er
ófullkomið ekki einungis i pvi er snertir
innanlands málefni, heldur í a'Salatri'Sum
sínum, er snerta samband íslands við
Danmörku og sjálfsstjóm íslendinga.
Samkvæmt frumvarpi pessu Itefði Dana-
stjórn engu ati síður æflstu yfirráð, og
íslendingar ekki ftillkomið sjálfsforæði
í sínum eigin málum. í fyrstu grein er
svo ákveðið, að frantkvæmdarvaldið sje
hjú konungi og dómsvaldið hjá dóm-
endum er konungur eða umboðsmaður
ltans, landstjóri, skipar, og eru pví
yfirráK pess í raun rjettri hjá kon-
ungi; löggjafarvaldið, eptir sömu gr. erhjá
alþingi og konungi í sameiningu, og ept-
ir 7. gr. mí frtimvörp og ályktanir Al-
pingis ekki lagagildi án undirskriftar
konungs. Hefur pví konungur allt
vald í hendi sjer, æðsta löggjafar,-dóms-
og framkvæmdarvald eptir sem aður, pó
slíkt stjórnarfrumvarp og petta næði
lagagildi. Jafnvel í hinum sjerstaklega
málefnum landsins”, sem íslendingar
ættu pó sjálfir að ráða,—ef sjálfsstjóru er
nokkuð nema nafnið tómt—■, hefur kon-
ungur samkvæmt 3. gr. hið æðsta vald.
í sömu andránni og íslendingar krefj-
ast sjálfsforræðis eða stjórnfrelsis gefa
pei.r pað í hendur h. h. konunginum.
Þeir seilast eptir frelsinu með annari
liendi, en kasta pví frá sjer með liinni.
Samkvæmt 7. gr. er stjórnarráð
landsins skipað af kontmgi, en ráðgjaf-
arnir bera ekki ábyrgð fyrir landsmönn-
um á annan liátt, en að kæra má þá fyrir
dómi, er konungur sjálfur að nokkru
leyti skipar, og svo mega ráðgjafar pess-
ir ekki vera fleirien prír, en einn peirra
hlýtur að vera æðstur!
Hjer skalsleppa athugasemdum við-
víkjandi þingskipun, kosningarrjetti og
fullnægði rjettarkröfum ogþörfitm þjóð-
arinnar.
Þatmig lagað er þá þetta stjórn-
arskrárfrumvarp alþingis. En Iivers
vegna alþingi gat ekki á 10 árum endur-
skoðuð stjórnarskrá íslands nákvæmar
eöa framsett rjettarkröfu þjóðarinnar
betur en þetta frumvarp gjörirer örðugt
aS skilja, nema svo sje, að alþingi hafi
ætíð haft annað nauðsynlegra að starfa að
en stjórnarskrárinélið, eðu þá aí petta
frumvarp sje af ásettu ricSi þesstjii and-
mörkum búið í því trausti, að Danir
myndtt fremur tilieitlanlegir, þegar þeir
sæu hve tilliliðrumirsamir íslendingar
væru; að Danir myndu örlátari, þegar
þeir sæu íslendinga reiðubúna t.il
að afsala sjer rjettindum fyrir rjettindi
En þá hafa Islendingar ekki gætt þess,
ats með bví i*ð krefjast minna en full-
komins rjettar síns, veikja þeir málafni
sitt nú og framvegis. Annað hvort er að
krefjast rjettar sins eins og hantt er, eða
alls ekki. Þa'5 er annað mál, pótt ís-
lendingar þiggi stjórnarbætur, er Uanir
sjálfir bjóða og til umbóta standa. Þótt
ýmsir andmarkar sjeu á stjórnarskrár-
frumvnrpi þessu, þá er sá gallinn verstur
að það framsetur ekki rjettarkröfu þjóð-
arinnar eins og hún er, enda fjekk
frumvarp þetta ekki góðar undirtektir
hjá Dönum. Þeir munu vart hafaverið
lengi ivS sjá þennan hæng á frumvarpinu
eða þcssa heyking forvígismauna þjótíar-
nnar, og múskc liugsaB sem svo: ^Þcfta
frumvarp er svo ófullkomið, a* þó vjer
staðfestum það, þágilti það vart neina
til næsta alþingis”.
Það hefur verið sagt þessu frttm-
varpi til málsbóta, að sumum, nefnilega
Danastjórninui og fylgifiskuin lienuar,
hafl þótt íslendingar krefjast ofmikilt
tjcUfsforrtrfiis'. í frumvarpi þessu, og að
Da*s*tjórn hafi þess vegna ekki getað
staðfest frttmvarpið samkvæmt grttnd-
vallariögum ríkisins. Ef nú stjórnar-
■frumvarp þetta, sem eins og á$ur er
tekið fram, krefst ekki fullkominnnar
sjálfsstjórnar, æskir samt ofmikils sjálfs-
forræðis, þá hafa íslendingar sannarlega
ekki mikinn rjett til sjálfsforræðis, lík
lega engann, Og þósvo væri, að ekki
væri hægt.að veita þessa sjálfsforræðis
kröfu frumvarpsins án þess að brjóta
grundvalliirlög hins danska ríkis, þá sann
aði það alls ekki að sjálfsforræðiskrafa
íslendinga væri ósanngjörn, heldur hitt,
að hún væri ekki samkvæm grundvaliar-
lögum hins dattska rikls, og aíS þau lög
ekki vi'Sttrkenndu sjálfsforræðis rjett-
indi íslendinga eða mannrjettindi. Og
_ef þau grundvallarlög væru rjett, þá væri
kenningin um alsherjar jafnrjetti manna
eða írelsi röng, og þá mundi Dönum
sjálfum þrældómur henta; en ef grund-
vallarlögin væru þar á móti röng, þá ættu
þau sem fyrst að vera úr gildi numinn,
eðapeim skyldi breytt samkvæmt rjett-
indum íbúa ríkisins. Að þörf sje á að
breyta grundvaliarlögum eða stjórnar
skipttn hins danska ríkis, liafa Danir
sjálflr fundið, og mikili liluti þjóðarinn-
ar stríSir fyrir frjálslegrft stjórnarfyrir-
komulagi og viöurkennir rjett íslend-
inga til sjálfsforræSis. í þessu frelsis-
stríffi hinnar dönsku þjóðar ættu ís-
lendingar að veita þá liðveizlu er þeir
geta mcá því að berjast ótrauðir fyrir
sínti eigin frelsi.
búið ttf halfu Islendirtga; og ekki ætti
Alþiugi heldur að vcra voi'ktmtt á að
gjt'ira eitt stjórnarfrumvarp *vo vel «r
gavði að ckki þyrfti franivegis að sí-
þrátta um það á hverjtt þingi.
íslendittgar tnega ckki hætta stjórn-
frelsismálinu, nje vikja í liintt iitinnsU
frá rjetli glmuit, iieldttv láta þæS vera á
(lagskráuni ár frá ári, þar til Dauastjóra
viðurkennir rjett þeirra og veitir þeiin
fullkomið sjálfsforræði. (Meira).
Gegn viðbáru þeirri, er stundum hef-
ur heyrst, aS íslendingar fái aldrei
fullkomið stjórnarfrelsi, aðbetra væri að
leggja nú stjórnfrelsismálið ni-Surog ekki
eyða tíma hvers Alþingis því til um-
ræðu, má það til færa: atS pað eru
F r e g n i r
Úr hinum íslenzku nýlendum.
MINNEOTA, MINN., 13. okt. 1888.
Lm síðastl. mánaðamót var í
M n iðnaðar- og land-
búnaðarsýning Lyon-ltjeraðs, og er
svo sagt, að fressi sýning hafi verið
sú langfjölskrúðugasta, er hjer hef-
ur nokkru sinni verið; komu nú
fram tíeiri tegundir landbúnaðar og
iðnaðar en áður. Allar tegundir
korns og garðávextir er Jiróast vest-
ur hjer voru f>ar til skoðunar, og
hlutu flestar sæti í fyrstu röðum,
fyrir ftroska og gæði. Að telja upp
muni og nöfrt eiganda yrði of langt
mál fyrir þetttt Jilað, en ftess má
geta, að í nafnaröðinni sjest ekkert
íslenzkt manns eða konu nafn, en
[>au koma með timanum.—Vjer ís-
lendingar erum of seinfærir.
Pólitiskar prætur og pras eru
ltjer hátt gjallandi nú á dögum; já,
og [iað enda nótt sem dag! Allir
flokkarnir eru fiegar liúnir að til-
nefna emltættismenn sína, Jiæði til
innan- og utanhjeraðsstjórnar. Til
fylkisjjings hafa rejmblíkar tilnefnt
A. C.Forbes, málafærslumann í Mar -
shall, hán’n er kunnur að dugnaði
og djarfleik.—l>egar kosningar eru
urn garð gengnar, mun jeg skýra
frá, hverjir komast að völdum. Það
er allt útlit fyrir að stjómarvalið
verði sótt með harðræði frá öJlum
hliðum, en hverjir sigra @r iekki
ljett að segja Allstaðar er vel
unnið, og auðvitað verða [>að annað
hvort hinna gömlu stjórnfjelaga, sem
sigur Jtera úr býtum, [tvl itPróhi-
bitionistar” eru helzt til fámennir
enn.—Margir af repúlilíkunum munu
ekki fjarri að gefa Oleveland for-
seta atkvæði sitt, er pað sökum toll-
málsins. Þeiin sortnar fyrir augum
að hugsa til fjárdyngjunnar, sem
liggur í fjárhirzlunni í Washíngton,
og eini vegurinp til koma rjettu
skipulagi 4 fjárhaginn er, að endur-
kjósa hinn núverandi forseta, segja
f>eir, pví hann og hans stjórnarráð
meini að lagfæra tollinn svo rjett
sje, og Jjetta þar með hinni fiungu
Ityrði af herðum Jijóðarinnar.
Tíðarfar liefur til þessa verið
einmuna gott, svo Iiaustannir hafa
gengið greitt og liðugt.—í liaust
er meðaltal hveitiuppskeru 14 bush.
af ekrunni, en fyrir pað hefur ver-
ið borgað hæst$l,19; í dag er hveiti
♦1,08.—Árið 1882 komsthveiti upp
í $1,28, en aptur árið 1884 voru
að eins liorguð 37 cents fyrir busli.
Sökum pessa háa hveitiverðs er
verzlun nú með fullu fjöri.
Sljettueldar sjást lijer nú á
hverri nóttu; er pað inerki pess,
hve skeytingarlausir menn eru með
að hlýða eldslagaákvörðunum. Að
ftessu sinni Jtafa pó engir skaðar
orðið af eldum þessutn enn sem
komið er, en par á móti ltafa orðið
nokkrir húsbrunar.
Hjer verður lialdin hlutavelta í
næstu viku, er kvennfjelagið stofnar
til. t>ar verða og ýmsar skemmtan-
ir, ræðuhöld, söngur og hljóðfæra-
sláttur o. fl. f>. h.
itHeilsufar manna og höld fjár”
í Jiezta ásigkomulagi.