Heimskringla - 31.10.1889, Blaðsíða 3

16 VETRAB ÍO
EHTIFE"
—FRÁ—
MANITOBA TIL MOKTREAL
og ALLRA STAÐA vestrs, í ONTARIO,
—yíir—
NortlisraPacific &Maaitolia-jariil)r.
hina einn IHninfi-Oar-braat milli Manitoba
og staða í Ontario peear farið er um ST.
PAUL o.ff CIIICAGO.
Farbrjef til söln á síðartöldum dögum:
Mdnurhig 11., 18. 25. nóv., 2. oe 9. desem-
ber. á hverjwm deni frá 16. til 23. dee., og 6.
til 8. janúar, að báðum þeim dögura nmð-
töldum.
$40-
90 í FARBRTFFIN GILDA ( 90
UAGA \ NIUTIU DAGA. ) daoa
Hvora leWina ffeta menn verið 15 daga á
ferðinni, geta því fengið að dvelja par
sem raenn vilja. Gildi farbrjefauna má
lengja metf því að borea $5 fyrir 15 daea
efia f 10 fyrir 30 daea frestun heimferKar
Innar. Þessi frestur fæst með fví að
snúa sjer til aeenta f jeiagsins á endastöð-
inni eystra, sem ákveðin er á farbrjeflnu.
Frekari upplýsinear, landabrjef, lesta-
ganffsskýrslur og farbrjef :neð^ Dining—
■Car-brautinni, geta menn feneið munn-
lega eða með brjefi, hja agentum Aort-
hern Paciflc & Manitoba-brautarfjelagsins,
eða lija. nERBERT j BElcFT,
Farbrjefasala, 486 Main St.. Winnipeg,
J. M. GRAHAM, II.SWINFORD,
Aðal-forstöðumanni, Aðal-Agent,
WINNIPEG.
NORTHERN PACIFIC & MANITOBA
J-iRNBRAUTIN.
Lesta°'angssk}'rsla í gildi siðan 1. sept.
1889.
tlutn.
nr. 55
■dagl.
uema
sd.
S
fólksl Central
nr. 51 (90th)Meridian
dagl. Standard Time
12,15e
11,57 f
11,30 f
11,00 f
10,17 f
10,07 f
9,35 f
9,00 f
8,34 f
7,55 f
7,15 f
7,00 f
l,40e
l,32e
l,20e
l,07e
12,47e
.Winnipeg.
Ptage Junct’n
..St. Norbert.
... Cartier...
k.
... St. Agathe..
f.
12,30e|.Silver Plains..
.... Morris....
. ...St. Jean....
. ..Letallier....
f. k.
West Lynne...
k. f
f. Pembina k.
..Wpg. Junc’t..
..Minneapolis..
...f. St. Paulk...
.... Helena....
... Garrison...
.. .Spokane...
. .Portland
12,10e
ll,55f
ll,33f
ll,05f
ll,00f
10,501
2,25f
4,40e
4,00e
6,40e
3,40e
l,05f
8,00f
fólksl
nr. 54
dagl.
01 9,25f
3,6! 9,35f
9,4i 9,48f
15,4Í10,00f
23,7[l0,17f
32,6 10,37f
40,5 10,56f
46,9 J11,09 f
56,1 ll,33f
q! 12,01e
’ájl2,06e
68,042,156
8,50e
6,35f
7.05f
4.00-
6.35e
9.55 f
7,00f
fltn.
nr56
dagl
nma
sd.
e.m.
4,15
4,31
4,54
5,18
5,51
6.27
6,59
7.27
8,00
8,35
8,50
Ath.: Stafirnir f. og k. a uudan og
eptir vagnstufivaheitunum þýða: fara og
koma. Og stafirnir e og f í töludálkun-
«m þýða: eptir miðdag og fyrir mifjdag.
Skrautvagnar, stofu og Dininti-x&gn&r
fylgja lestunum merktuin 51 og 54.
Farþegjar fluttir með öllum almenn-
um vöruflutningslestum.
J. M.Gkaham, H.Swinford.
iiðalfuretöðunuiður. aðalumboðsm.
MAIL G0NTRACT&
INNSIGLUÐ BOÐ send póstmálastjóra
rilcisins, verða meðtekin í Ottawa pangað
til á hádegi á föstudaginn 22. nóvember
næstkomandi, um pósttöskuflutning sam-
kvæmt fyrirhuguðum samningi, fram og
aptur eptir fylgjandi póstleiðum um
f jögra ára tíma frá 1. j múar næstkomandi:
Biiids Hir.i, og Railwav Station, 6 sinn-
um í viku; vegalengd um míla.
Gladstone og Mekiwin, tvisvar í viku;
vegalengd um 15 mílur.
Keewatin og Railway Station, tólf-
sinnum í viku; vegalengd um I4 úr mílu.
McGregor Station og Wellington, via
Beaver Creek, einusinni í viku; vega-
lengd um 12ýý mílur.
Manitou og Mussellboro, einusinni í
viku; vegalengd um 15 mílur.
Reaburn og Railway Station, fjórtán-
sinnum í viku; vegalengd um J4 úr mílu.
Stonewall og Wavy Bank, einusinni í
viku; vegalengdum 8 mílur.
Prentaðar auglýsingar gefandi nákvæm-
ar upplýsingar póstflutuinginn áhrær-
andi, svoog eyðublöð fyrir boðin, fást
á ofangreindum póststöðvum og á
skrífstofu undirritaðs.
W. W. McLeod,
Post Office Inspedor.
Post Offlce Inspectors Office, )
'Wjunipeg, 2nd October 1889. j
MST. PAUL, ■
MINNEAPOLIS II
A X I T O 18 H
JARNBRAUTIN. 1
Ef pú þarft að bregða þjer til ONT-
ARIO, QUEBEC, til BANDARÍ KJA eða
EYRÓPU, skaltu koma eptir farbrjeflnu
á skrifstofu þessa fjelags
1876 llain St., Cor. I*orta}s<v Vvc
Wlnnipeg;, þar færðu farbrjef alla
leiti, yfir, NECHE, ábyrgðarskyldi fyrir
fríbögglunum og svefnvagna-rúm allaleið.
Farc/jald Idgt, hröð ferð, þœgilegir vagnar
og fleiri sarnvinr ubrautir um aö velja, en
nokkurt annitð fjelag býður, og engin toll-
rannsókn fyrir þá sem fara til staða i
Canada. Þjer gefst kostur á afi skoða tvi-
buraborgirnar St. Paul og Minneapolis, og
aðrar fallegar borgir í Bandaríkjum.
Skemmtiferða og hringferða farbrjef mefi
lægsta verði. Farbrjef til Evrópu metS
öllum be/.tu gufuskipa-línum.
Nánari upplýsingar fást hjá
H. Gr. McMicken,
umboðsmanni St. Paul, Minneapolis &
Manitoba-brautarfjelagsins, 376 Main St„
á horninu á Portage Ave., Winnipeg.
pg*’Taki,5 strætisvagninn til dyranna á
skrifstofunni.
ISF'Þessi braut er 47 mílum styttri en
nokkur önnur á milli Winnipeg og St.
Paul, og engin vagnaskipti.
Hraðlest á hverjum degi til Butte, Mon-
tana, og fylgja henni drawing-room
svefn og dining-vagnar, svo og ágætir
fyrstaplass-vagnar og svefnvagnar fyrir
innflytjendur okeypis.—Lestin fer frá St.
Paul á hverjum morgni og fer beint til
Butte. Hin beinasta braut til Butte, hin
eina braut, sem ekki útheimtir vagna-
skipti, og hin eina braut er liggur um
Ft. Buford, Ft, Benton, Greut Falls og
Helena.
H. <>. HcHickeii, agent.
FaRGJALD lsta pláss 2að pláss
Frá Winnipegtil St. Paul $14 40
“ “ “ Chicago 25 90 $23 40
“ “ “ Detroit 33 90 29 40
“ “ “ Tnronto 39 90 34 40
“ “ “ N.York 45 90 40 40
til Liverpooleða Glasgow 80 40 58 50
EgTTULKUR fæst ókeypis á skrifstofu Heimskringlu.
Boots & Slioes!
,71. O. Smil li, skósmiður.
6» Ross St., Winnipeg.
4,20f .. ..Tacoina ... 6,45f
PORTAGE LA PRAIRIE BRAUTIN.
Mixed Mo. 5 dagl. nema sd. f Mixd N. 6 dagl. nema sd.
9.50 f 9.35 f 9 00 f 8.36 f 8.10 f 7.51 f 7.36 f 6,45 f . .Winnipep'.. Ptaffe J unct’n . .Headingly.. ..Hors Plains.. . .Gravel Pit.. . ..Eustaee... .. Oakville . . PortLaPrairie 4,00 f 4.15 f 4,51 f 5.16 f 5.43 f 6,03 f 6,19 f 7,15 f
I>r. E. A BLAHELY,
læknar inn- og útvortis sjúkdóma.
skrifstofa og íbúðarhús
574H - - - MainSt.
r>r. A. F. DAME.
Læknar inn- og útvortis sjúkdóma og
hefur sjerstaka reynslu í meðhöndlun
liinna ýmsu kvenna-sjúkdóma.
18 71 arket St. E. - Winnipeg;.
Telefhone nb. 400
Ef þú vilt láta taka af þjer vel góða
Ijósmynd, þá farðu beint til The V. P.
Ií. Art tiallery, 596ýý Maiu St., þar
geturðu fengið þær teknar 12 (Cab. size)
fyrir að eins $«3,00.
Eini ljósmynda staðurinn í bænum
sem Tin Types fást.
!M~ Eini ljósmyndastaðurinn í bænum
sein ÍSLENDINGUR vinnur í.
596H 7Iain St. - - - Winnipeg.
nUNID EPTIR!
að bækur, ritáhöld, giisvarningur, leik-
föng, ásamt miklu af skólabó1 uin og skóla-
áhöldum, fæst með mjög góðu verði hjá
W. UGLOW,
484 Main 8t., Winnipeg.
P r i v a t e R o a r <1 ,
uð 217 Ross 8t.
St. Stefánsson.
INNSIGLUÐ BOÐ seud póstmálastjóra
ríkisins, verða í Ottawa meðtekin þangað
til á hádegi á föstudaginn 22. nóvember
næstk., um flutning á pósttöskum stjórn-
arinnar, um fjögra ára tíma frá 1. janúar
næstkomandi, milli Nohman og vagn-
stöðvanna, sjösinnum í viku. Vegalengd
um fimm átttugustu og áttundu úr mílu.
Prentaðar auglýsingar gefandi nánari
upplýsingar um samniuginn og skyldur
pósts fást á pósthúsunum að Rat Portage,
Norman, og á skrifstofu undirritaðs.
W. W. McLeod,
Poit Otþce Inspector.
Post Oflice Inspectors Oftice,)
Winnipeg, 9th October 1889. )
VLADIMIR NIIIILISTI.
Eptir
ALFRED ROCHEFORT.
(Eggert Jóhannsson þýddi).
Við þá hlið salsins, er fjarst var dyr
unum, sat rnaður í kvöldbúningi á stóli.
Á vinstra brjósti hans glitraði á gull-
skjöld lítinn með laufskorinn jaðar, og
ylir viustri öxlina gekk breiður ljósblár
borði. Þó hann væri sitjandi var auð-
sætt að maðurinn var hár vexti. Höfuð-
i* var hátt, en fremur þannt, og sór því
ma'Kurinn sig í Paulovitch og Romanolf-
ættina. Augun voru dökkgrá, kyrr og
drungaleg, andlitið náfölt og hvúdi yfir
því melankolisk blæja. Haka hans var
rökuð, en vanga- og ylirskeggiti var
jarpt eða hafði veri'5 það,. en var nú orð-
ið hæruskotið. Þetta var Alexander
keisari alls Rússaveldis, og umliverfls
hann stóðu í hópum hermenn og hirð-
menn, er margir hverjir höfðu áunnið
sjer heiður og hylli á vígvellinum meðan
Nikulas faðir Alexanders var enn þá í
hásætinú. Þeir Gortschakoff gengu inn
í salinn og fram fyrir keisarann og
hnegfSu sig, og Gallitzin kraup á hægra
hnjeð, meðan Gortschakoff sagM mefS
hægtS:
,Samkvæmt leyfi yðar hátignar er
það mín ljúf skylda og gleði að leiiSa fyr
iryðarhátign hershöfðingjann Wladi.-las
Gallitzin, prinz af Novgorod!’
tOss er sönn ánægja afS kynnast svo
djörfum manni, svo hollum þegni’, sagði
keisarinn í iágum, þægilegum og karl-
mannlegum rómi, rjetti svo fram hold-
granna liönd og tók hönd prinzins. En
Gallitzin tók hönd keisarans og þrýsti afS
vörum sjer.
,Rís þú á fætur Gallitzin hershöfðingi.
Yjer væntum eptir miklu af þiuni hálfu’,
sagði lians hátign, og bætti svo við, er
prinzinn var staðinn upp og stóð t'rammi
fyrir honum: (Gallitzin-ættin hefur ætíð
verið ein hin öruggasta stoð hásætis vors.
Vjer óttuðumst að þú værir týndur veld-
inu þegar þú fórst til Ameríku, en hjarta
vort gladdist þess meir, þegar, í byrjun
stríðsins, að þú komst aptur til að berj-
ast fyrir heilSri og einingu veldisins’.
,Jeg get ekki anna'5 en glaðst’, sagði
Gallitzin, (af því, að yðar hátign skuli
þóknast atS veita aðgertSum mínum, smá-
ar eins og þær hafa verið, eptirtekt, og
meta þær nokkurs’.
,Oss verður ánægja aðsjá þigopt og
að sjá um að þú fáir verðskulduð lauu
fyrir það sem gert er oe það sem þú ffer-
ir framvegis’. Gallitzin gleymdi ekki
loforðinu, að mæla máii Ruioffs greifa,
og var í þann veginn að hefja máls á því,
þegar keisarinn mikið þreytulegur reis á
fætur og gaf mets því til kynna, að við-
talið yrði ekki lengra í það skiptið. Þó
Gallitzin væri ólærður að því er hirðsitSi
snerti, vissi hann samt, aíS ekkert vit var
í að reyna að segja meiia í það siun_
Hann stóð því þögull, og eins og liinir
hnegði höfuðið meðan keisarinn gekk
burtu, gekk svo á butt aptur með Gort-
schakoff.
,Þú ert hamingjusamasti maðurinní
öllu Rússaveldi’, sagði gamli maðurinn,
er peir voru komnir út úr sainum. ,Hans
hátign er mjög heilsulasinn,' en jeg sá
eigi að síður, að houum leizt á þig ein-
mitteins og jeg hafði ósúað. Giptu þig
bara nndir eins, og hvaða sess sem vill,
annar en hásætið, er þinn!’
Gortschakoff kvaddi Gallitzin með
handabandi og var mikið glaövær. Yar
það og ákveðið að þeir hittust næsta dae
off aö Gallitzin þá yröi að miðÆigsverði
hjá karli og kynntist hinui fögru Alex-
andríuu. Gallitziu ók svo liið liraðasta
heim til síu og var allt aunað en til lilakk-
audi morgundagsins.
8. KAP.
Yið skildum, við Michael Pushkíui
þar sem hauu allt annað en með hlýjum
húg til Gallitzins gekk burt frá húsi þeirra
Ruloffs. Háun gekk þannig 1 þungum
hugsunum og veifaði göngustafnum, þar
til hanu heyrði ljettstígann mann á eptir
sjer, og stundu síðar drap sá flngri við
honum. Michael sneri sjer snögglega í
hring, og sá að komumaður var kvenn-
maöur með blæju dregna fyrir andliti'5.
Hugsaði hann að þar væri ein af heit-
meyjum sínum sem vildu vera, því hann
gerði sjer það í hugarluad—og á þung-
lyndisstundunum var það mikill rauna-
ljettir—, að uudantekningarlaust vreru
allar kvennpersónur bráðskotnar i sjer.
En er þessi kona talaöi, lieyrði liann
strax að það var „hjartadrottniugin” er
þar var komin.
,Mjer þótti vænt um að hitta þig.
Ertu vant viðkominn?’ spurði hún.
(Aldrei svo í önnum’, svaraði hann
fjarska merkilegur, (að jeg sje ekki meö
lífl og sál tilbúinn að þjóna ungfrú Ra-
dowsky’.
,Þú ert æfiulega þægilegur. Kondu
með mjer, og lofaðu mjer að styöja mig
við handlegg þinn’. Og hún leiddi hann
með sjer og inn. Þar kastaði hún af
sjer yfirhöfninni, og sagði svo hlæjandi,
en hláturinn var svo, að liann hleypti
meiri hrolli í Michael, heldur en óvænt
bað iNevu hefði gert. ,Jeg sá Gallitzin
rjett núna á leiðinui til frú Ruloffs!’
tJá’, sagöi Michael og saup hveljur.
,Hann er skólabróðir minn og Vladimirs!’
^Það er sagt’ hjelt Helen áfram, (að
Gallitzin prinz og greifadóttirin, hin fagra
Elízabet, hafl trúlofazt strax á barnsaldri!’
(Jeg trúi því alls ekki’, sagði Miclia-
el með þjósti.
(Prinzinn er stö'Suglvndur, og fátækt
hennarhefur þess vegna aukrS, en ekki
rýrt ást hans á henni. Og hún er líka
elskuleg stúlka, trúi jeg’.
(í hæsta máta elskuleg, það er víst’,
endurtók Michael.
(Og mjer hefur skilist, herra Push-
kíni, aö þessi ástadís hafi snortið hjarta
þitt óþægilega!’ Og Helen lypti brúnum
og gauttil hans hlægjandi angum, og hló
svo upp úr til að stríða honum sem mest.
(Komur mínar þangað eru henni held
jee ekki ógeðfeldar’. sagði hann svo ró-
lega sem hann gat.
(Komur almúcamannsins verða ekki
velkomnar til lenffdar, þegar prinz er
hins vegar; því er nu ver’, sagði hún og
stundi vi-5, (að jafnvel íástamálum verða
hinir mörgu almúcafæddu aö víkja fyrir
hinum fáu, en aöalbornu'.
(Jeg dey fyrr!’ svaraði Micliael
grimmdarlega.
(Hvað! heldurðu að ástiu geri út af
viö þig?’
(Og hann deyr þá líka. Hann ætti að
deyja brá'Slega, ef nihilistar efndu heit
sín og hótanir, að halda auðu sætinu
hans Gourkos’. Þetta sagði hann lágt, en
laut áfram og festi litlu höggormsaugun
sín á Helenu.
(Jeg hef heyrt um þær hótanir’, sagði
Helen með liægð, (oghef heyrtaðeinn
af þeim væri kjörinn til að vinna á hon-
um, en’... lmn efaði sig, svo Michael
greip frain í: (kjarkinn þraut, þegar til
kom!’
(Ronum datt í hug eyöiiegging viss-
ari en hnífstingur og hræðilegri en snögg-
ur dauðdagi’, sagði Helen. (Eyðilegging
lífs, nafns, orðstýrs, ástar, framtíðarinn-
ar—algerS eyðilegging’.
(Yerðtir því komið við, að því er
hann snertir’, spurði Michael, allur eins
og á nálum.
(Eins víst og það, að þú situr þarna á
stólnum. Ef jeg hefði einn djarfan, hug-
rakkan og trúverðuffann mann, til að
hjálpa mjer, sem vildi hlýða mjer í öllu,
án þess að spyrja nokkurra spurninffa,
skyldi jeg innan eins árs tíma vera búin
að fara svo með hinn drambiáta Gailitzih
prinz, að hinu auðvirðilegasti fangelsis-
limur áliti þaö eiiffnnn lieiður fyrir siff
aö vera á sama hlekk og hann. Hann er
í miklu áliti og hefur mikil völd vi5
hirðina núna, en ef jeg ætti þennan htig-
rakka vin—og mig lnngaði til að ey5i-
leggja manninn, skyldi nnfnið Gaiiitzin
verö.'i útstrikað af aðals-nafnaskrá Rússa-
veldis, oc þessi skvldi þá liinn síðasti í
Gallitzin-ættbálkinum!’ Húnkreisti sam
au varirnar og krepti huefnana.
(Ef mjer væri annt nm að ryðja hon-
um úr vegi, veit jeg nf manni tilbúnum
að vinna verkið’, sagði MichaeL
(Ertu viss?’
(Alveg viss’.
(Það þyrfti aö vera varkár maður,
maður sem liefði algert vald á sjálfum
sjer, og sem ekki væri hægt að leiða til
að gera klaufastykki’, sagði hún hugs-
andi.
(Maðurinn sem jeg á við er einmitt
maðurinn fyrir stööuna’, sagði Slichael,
og gaf fftilu höndunum síimm duglegann
þurraþvott.
(Hvenær get jeg þá fengið að sjá
þennan mann?’ spurði Helen.
(Hvenær sem þú viit tiltaka tíina’.
(Jeg vil þá fá að sjá hann strax!’
(Strax?’
(Strax! Tíminn er naumur’.
(.íá; en hann mundi vilja fá að vita
ýmislegt verkinu viðvíkjandi áður en
hann gæfi kost á sjer. í fyrsta lagi, í
livaða hættu hann stofnaði sjer, í öðru
lagi, fyrir hverju væri að vinna, efvel
gengi, og i þriðja lagi, um meðhöndlun
málsins gegn Gallitzinprinzi’.
(Hann er þá í sannleika varkár mað-
ur’, sag'ði Helen og hló. (Og sje hann
að sama skapi djarfur og ástundunarsam-
ur á hann sigurinn vísann. En, kæri
herra Pushkíni!’ sagöi hún einstaklega
blíðlega og alú'Mega og lagði snjóhvítu
og nettu höndina sína á handlegg- hans.
jLátum okkur nú setja svo, að þú sjert
verkamaöurinn og jeg sje verkstjórinn!’
(Já, við skulum nú setja svo: það er
þægilegva’, sagði Michael.
(Jæja, þá skal jeg svara spurningun-
um. í fyrsta lagi losast þú við meðbiðil,
og það er mikilsvert atriöi; er ekki svo?’
(Jú. Stórmiklls virði!’
(í öðru lagi gæflst þjer með því
kostur á að auka álit þitt við hiröina og fá
að launum heiður og auðæfi, ef ekki
nafnbótl’
(Alveg satt! alveg sattl’ Og hann
gat naumast varist hlátri, yflr þessari yn-
dælu hugsjón.
(IIættan er fólgin í tapinu einungis,
og geturðu sjálfur sjeð það af svari mínu
upp á síðari hluta spurningarinnar, sem
sje, meðhöndlun málsins gegn Gallitzin
prinzi. En upp á þann lið ffet jeff svarað
í einni setningu. Komdu yfirvðldunum til
að Irúa að hann sje nihilisti'.
(Koma yfirv'ildunum ti! að trúa, að
hann sje nihilisti!’ hafði Micli.«el upp ept-
ir henni, öldungis hissa.
Þessu svaraði Helen með því, að
kreista saman varirnar, kinka koili og
horfa brosleit á hann.
(Er það mögulegt spurði hann eptir
þreytandi þögn.
(Efvarkárni er viðhöfð, er það eins
vandalanstog þetta’, svaraði hún, og vatt
viö hægri hendinni svo að iófinn vissi
upp.
(Þn mátt trúa mjer til að vera varkár
sagði Michael. (En fengjum við ekki á
okkur fjandskap nihilista fyrir?’
(Fjandskap!’ sagði hún og hló. (Ein-
mitt það færði nihilistum meiri styrk en
nokkuð aimaö, nú upp í heilan mannsald-
ur!’
(Nú er jeg hissa!’
(Jeg sje að svo er, en eigi að síður
segi jeg þetta satt. Þú veist að allir
yngri hermennirnir nærri því trúa á
prinzinn!’
(Veit jeg það’.
(Leiguliðarnir á öllum hans víðáttu-
miklu eigiHim skiptatugum þúsunda að
tölu og eru honurn trúir’.
(Rjett er og þaS’.
(8jer5u þá ekki að allir þessir eru
sjálfsagðir a5 snúast í lið þeirra, ef sagt
er að hann fylgi, þegar hann verður
dæmdur sekur. Enn fremur, að aðall-
inn, hundruðum saman, óttafullur, að
hver eiun þeirra verði næstur, gerirsam-
særi tii að steypa einvaldinum, sem einn
ræður lögum á Rússlandi’.
(Alveg rjett! Þú ert eins framsýn og
Gortschakoff sjálfur’, sagði Michael upp-
veðraður, og dáðist að þessari speki.
(Jeg þakka þjer fyrir áformið, en
hins vegar voru orð þín ekkert hrós’,
svaraði Helen. (Ef jeg væri nihilisti’,
og hún hló og sýndí allan tanngarðinn,
(skyldi jeg fremur öllum kappkosta að
vekja grunsemiá málsmetandi mönnum,
sem ekki eruí fjelaginu. Það hreif, að
því er snerti Ruloff greifa og varð vita-
skuld til þess, að sonur hans Vladimir
gekk undir eias í fjelagið. Ofsæktu
matinnieð grunsemi einungis, og það er
ekkert líkiira, en að liann gefi þjer á-
stæðu til að gruna hanu’.
(Þetta eru sönn spakmæli’, sag5i
Michael.
(Það er biátt áfram sannleiki’, svar-
aði Helen. (Við framkvæmdir í þessu
máli er nanðsynlegt að fijetta saman
nöfn og örlög þeirra Gallitzins prins og
Yladimirs’. •
(Vladimir nihili>ti og prinzinn í sama
númeri!’ sagði Michael og liló.
(Einmitt þa5! En geturðu nú til
þess að sigra, a« þvi er ást stúikunnar
snertir, fencið af þjer að fórnfæra vin
þínuui Vladiinir?’
(.Tec skyldi fórnfæra fö5ur mínum,
ef þyrfti!’
(Þar sem þú eit erfingi hans og ein-
birni mundi heimurinn tæplega skoða
þafi sem fóru! Spurningin er: Treyst-
ir5u þjer til að viuua á móti VJadimir?
Svaraðu því!’
(Já, það geri jeg víst!’
(Viltu þá sverja að fylgja ráðum
mínum að öllu leyti í þessu'máli?’
(Það skal jegsverjn!’
Þau skildu vingjarnlesa að þessu
búuu, eptir að liafa mælt sjer mót daginn
eptir.
9. KAP.
Eptir að Michael fór. sat Helen um
stund við aruinn, speunti greipar og
starði á eldinn. Andlit hennar, sein að
jafnab'i var fjörleat og jafuvel fagurt,
varð nú alltí einu þreytulefft og ellilegt.
A milli augnahrúnauna lá djúp skora upp
og ofan og varirnar vora límdar samaii,
eins og væri hún með alli viljans ein-
göngu, að reyna að yfirbuga hjartveiki
og viðkvæmar innri tilrtnningar.
(Ó, hv'e framúrskarandi falíegur
hann var’, huusafii hún, (og hann lijelt
mjer svo með augnatillitinu einu, að
liönd mín var'5 aflvana og ferð mín til
einskis. Þó jeg rifjaði upp alla harma-
sögu föður míns, ei'Sinn sem jeg vann,
þegar jeg var barn og setn jeg hef endur-
tekið svo opt síðan, að helna á Gallitzin,
var þa5 til einskis. Jeggatekki dregið
hnífiun úr skeiðunum á brjósti mínu, til
aðsliðrahann í lijarta hans. Jeg mætti
ekki koma nærri lionuin, aldrei sjá hann
aptur, ef mitt fyrirsetta lífsstarf á ekki
afl eytiileggjast'. llúntók báðum hönd-
um ' um ennið og barfli báðum fótum i
gólfifl og hló kuldahlátur, en hugur
hennar hjelt át'ram: (Er jeg sá heimsk-
ingi að láta ást hrífa mig—jeg sem hef
hafnað svo mörgum góðum boðum, til
þess jeg ætti hægra með að vinna heit
mitt. Jeg er veikust fyrir þar sem jeg
taldi vissast afl. Að nærstöddum syni
þess manns, er kvaldi föður minn og
kastaði honum svo göinlum, veikluðum
og fjelausum i arma hins miskunarlausa
heiins, er jeg orðin gleymskufullt barn!’
Hún stóð á fætur og sagfli upphátt, mefl'
ákafa, en í lágum, hljómfögrum rómi:
(Jeg sver það aptur! Við blóð föður
míns sver jeg það, að snúa hvorki til
hægri nje vinstri fyrr en hlutverk mitt
er fullkomna'ð. Mjer finnst jeg heyra
hina himneSKU raust segjandi: Hefndin
er nún, jeg mun endurgjaldal Og fyrir
eyrum mínum hljómar enn þá bergmál
þrumunnar á Sinai og hinna ógurlegu
orða, er fylgdu henni: Syndir feðranna
skulukoma niður á börnunum !'
(Framh.).