Heimskringla - 08.05.1890, Blaðsíða 3

HEIMJSKKIXULA, WlXMl'Eíi, MAX„ 8. XIAl 1890,
Sorthern Paciflc |{jji
Manitoba-jaruflrutiu
ÍS E L I K F A BB B .1 E F
T II E
E A T N 0 R T H E R
Railway.
I
Járnbrautarlestirnar á Great lSrortliern
I Railway fara af stað af C. P. R.-vagn-
. / TTT / 1__Itinvirnl Lrl U án
Til allra staða i Canada og Randarikj- j stöðjnnj í Wp^á hverjum morgni^kk 9^45
um við
til Grafton, Grand Forks, Fargo, Great
• • r Falls líelena og Butte. Þar er gert ná-
læjra verii en iiota smi fyr. 5
—, fioin.ríA samband í St. Paul og Minueapolis við
Nortliern Pacltic & Mamtoba-fjelagið ajjlir suður og austur.
hefurá ferðinni
LEST A HVEBJIM DEIwI
Tnfarlans flntaingm* til
Detroit, liondon, St.Thoinas,
^nifriirn FftlK JlOllt*
til
og
mikið af peim tekjum, er landsjóður j menn hafi ímyndað sjer að tilgang-
liefur upp úr toll og sköttum eru j ur hans hafi upprunalega verið góð'
vegnapeningaleysis kaupmanna borg j ur, f>ó vanpekkingin hafi hlaupið í
aðar með ávísunum á verzlunarhús
í Kaupmannahöfn og ávísanaupp-
hæðir fiessar eru svo aptur borgað-
ar í ríkissjóð fyrir reikning land-
sjóðs. Nú hefur einmitt viljað svo
til síðan bankinn var stofnaður, að
tolltekjur landsjóðs og skattar hafa
lækkað mjög mikið—auðvitað af 4-
stæðum, sein ekkert koma banka -
gönur með hann, J>á J>ykir nú orðið
engura manni hjer á landi polandi
lengur Jiessi æðisfrekja hans og J>ær
eilífu getsakir um svik, fals og alls-
konar óráðvendni* er Eiríkur jafnan
gerir J>eim sem ekki eru sömu skoð-
unar og hann I máli J>essu. Sjer-
staklega er allt svikamilluhjal Ei-
ríks í fyrstu blöðum J>essa árs (Lögb.’
málinu við—og innborganir í ríkis- j pantiig úr garði gert, að J>eim grein-
sjóð á landssjóðstekjum [>ar af leið- j um hefði verið bæði vegna (Lögb.’
pægi
þannig viðskiptamönnuni sinum.
Lmsíh ídalil. fljutust fird, visst
allar Unien vagnstöðvar. ,
Allur flutningur til staða í Canada
merktur: J ábyrgð”, syo að menn sje
lausir við tollpras a ferðinni.
EV ROIM -FA KBRJ FF SELD
lirniitn-HUiiiIuind.
Ljómandi diniko-cars og svefnvagnar
fylgja öllum lestum.
Sendið eptir fullkominni ferðnáætlun.
•w ..*e f-A ntr £3611010 ejIUr l UlltVUUilUiii
og herbergi a skipum uÍv|Ku?’J™tnlf [ verðlista og áætlun um ferðir gufuskipa.
til Enelands oe annara staða 1 rjvropu. .
.... .. A T-unu
Allar beztu ..línurnar” úr að velja.
HRIXG FER DAR FABBRJBF
til sta-Sa við Kyrraliafsströndma tast nve-
nær sem er, og gilda um 6 mánuði.
Fnrbrjef t*eld til I.iverpool.
I London, Glasgow og til allra helztu staða
Norðurálfunnar, fyrir lægsta verð og
með beztu línum.
H. tt. MLcHIEKEN,
Frekari upplýsingar gefa Aðal-Agent,
fjelagsms hvort heldur vill sknfleg . j . „ , .
munnleea I 376 Xlnm St. €or. Portngc Ave.,
H. J. BELCH, Winnipeg.
farbrjefaaeent 285og486 Main St., Pg- \y. S. Ai.exandkr, F. I.Wiiitney,
HERBERT SVVIJNJ’uivli, Aðal tlutningsstjóri. Aðal-farbr efa Agt.
aðal-agent--------457 Mam St. Winnipeg. St Paul St. Paul.
.1 Sl GRAHAM. aöal-forstoðumaður,
andi orðið miklu minni. Aptur bafa j og Eiriks langtum betur stungið i
pær útborganir, sem rikissjóður hef- ofninn. Eiríks vegna er [>að bæði
ur liaft, fyrir landssjóð fremur auk- miskunnar og meðaumkunarverk af
izt en hitt og J>ví hefur pað orðið j hverju blaði að birta ekki eina línu
minna, sem landsjóður liefur borgað J eptir hann, pegar liann talar um mál
í og fyrir rikissjóð, heldur en pað, , sem liann er jafnófróður um sem
sem ríkissjóður hefur borgað fyrir [ bankatnálið. Þetta miskunnarverk
landsjóð. Þetta eru hin sönnu rök ; liafa blöðin á íslandi J>egar gert á
XIIFLS & ELIOTT
Barristers, Attorneys, Solicitors &c.
Skrifstofur 381 Main St., upp yflr Union
Bank of Canada.
G. Miixs. G. A. Ei.iott.
.ESTAGANGS-SKY RSI.A,
Far-
gjald.
Fara |
norður.
HAIL comcTS.
2,65
2.75
3,05
3,25
8,50
3.75
4,30
5,45
Vagnstödvar.
lU.áOc
10,25f
10,10f
9,53f
9,42f
9,26f
9,13f
8,43f
7,20f
k.
13,90 5,40e
14,20! 5,0«e
Winnipeg. ..f
....Gretna.....
.....Neche. ...
.... Bathgate....
... Hamilton ....
....Glasston ....
... St. Thomas...
....Grafton....
. ..Grand Forks..
.....Fargo .....
. ..Minneapolis ..
f.... St. Paul... k
reikningshallans og pað er ekki til honum.
neins, hvorki fyrir Eirik eða aðra að j
vefengja pað pví pað liggur eins i j
augum uppi og er eins víst og 2 og j ■-
2 eru fjórir. Bezta sönnunin fyrir
pví að reikningshallinn sje ekki j
islenzku seðlunum eða póstávísun-
unum að kenna er einmitt það, að [
! skuld landsjóðs við ríkissjóð hefur i
árið 1889 sakir batnandi árferðis og
| aukins aðfiutnings og útfiutnings á
j tollskyldum vörum lœkkctð um 70
0>45f til 80,000 kr. og var [>ó pað ár eins
’ ' og að undanförnu, tekið við seðlum
á pósthúsinu í Reykjavík og póstá-
vísanir gefnar út fyrir upphæð
þeirra.
Ritað í marz 1890.
Sighvatur JSjarnason.
FBJETTA-K AFLAB
ÚR BYGGÐUM ÍSLENDINGA.
Fara
suður.
12
12,45e
l,02e
l,14e
l,31e
l,46e
2,22e
4,25e
Úr brjeii frd Hallson, 26. apríl 1890.
Tíðin hefur verið köld síðan jeg
skrifaði seinast að undanteknum no.kkr-
um dögum. Fyrsta rigning á þessu vori
kom hjer á laugardag 19. þ. m., og byrj-
aði með sunnan vindi. Að morgni pess
120. var kominn kaldur norSan stormur
: með regni og hjelst það hvíldarlaust
j daginn út. Daginn eptir var regnlaust,
sjer. í tressu efni, sem öðru er sá maður
bullar, og svo jafnframt til pess, að fyr-
irbyggja algerlega að liann, e'Sn nokkur
annar illgjarn „lubbi”, geti framar liaft
pað á millum tannanna, að vottorðin hafi
verið fölsuð, pá læt jeg prenta hjer nöfn
peirra manna sem gáfu mjer pau.
Þeir sem gáfu mjer vottorðin um
pað,. livernig jeg lief Ri komið fram á op-
inberum fundum í N. Dakota, erupessir:
J. Sigurðsson, .1. V. Thorláksson, S.
Björnsson, P. S. Gutimuudsson, S. Ilann-
esson, V. Snæbjörnsson, J. Oddsson, M.
Benjamíusson, G. Jónsson, Þ. Ásmunds-
son, G. Gislason, J. Magnússon, S Jónsson.
Til skýringar skal jeg geta pess, að
jeg var í fyrravetur, ásamt vottorðsgef-
endunum, í kapprœðufielagi (Debate Soc-
iety), og höfðum vjer fund með oss einu-
sinni í liverri viku, til pess að ræða um
eitt og amni’5. Vottorðsgefendunum er
pví vel kunnugt um framkomu mina á.
fundum par syðra, og ólikt kunnugra en
peim Bergmönnum, sem jeg varla nokk-
urntíma var á fundi meí.
Þeir sein unnu með mjer í presking-
arvinnu í fyrrahaust í N. Dakota, oggáfu
mjer vottorðið um pað, livernig verkn-
maður jeg væri, eru pessir:
K. Björnsson, II. Hallgrímsson, J. Hann-
esson, M. Benjaminsson, Á. Jónasson.
Jeg liefi pá sýnt og sannað eins greini-
lega og verður, að vottorðin eru tkki fölsuð
og að allar dylgjurogtilgátur i pá stefnu,
liafa ekki við nein rök að styðjast.
fangelsið og segðu gocernum. afi
hanísvel’.
g*ta
Eoringinn hnegði sig djúptyen mælti
ekki or$. Hermenniruir rö'Su'Su sjer um-
hverfis Gallitzin og lijeldu svo af stað
meS hann fótgangandi frá vetrar&öllinni
miklu til heimkynna skelfingannu.
26. KAP.
en á priðjudaginn (22.) var aptur norðan
Menn munu nú ef til vill spyrja j rigning allan daginn; síðan hefur verið
Calgary 22. april 1890. ,
Ásgeir J. Lindal.
6,15 f
INNSlGLUÐ BOÐ send póstmálastjóra j
rikisins, verða meðtekin i Ottawa pangað
til á liádegi á föstudaginn 23. maí
næstkomandi, um póstflutning sam-
kvæmt fyrirliuguðuni samningi um
fjögra ára tíma, frá 1. júlí uæstkomandi,1
á milli sSðartíildra póststöðva.
hvers vegna landsjóður hafi ekki í I mikið frost á nóttum. Þó bændur hafi
6,55f | ftrslok hver borgað ríkissjóði skuld [ tafizt talsvert vitS sáning fyrir pessa um-
Ath.: Stafirnir f. og k. á undan og sina ? Hvort hann hafi ekki getað
eptir vagnstöðvaheitunum pýða: fara og | Kag? Hvort hann hafi engar eigur
koma. Oe stafirnir e og fl töludálkun- ___ , ... .__...
koma. Og stahrnir e og
um pýða: eptir miðdag og fyrir miðdag.
_______| Or. E. A BLAKELY,
Ossawa og Poplar1 Point tvisvar í viku; I . , jnn. oe- útvortis sjúkdóma
vesalened um 7 milnr. I
vegalengd um 7 milur.
Rat Portage og Raii.wav Station
tuttugu og fjórum (24) sinnum í viku;
vegalengd um mílu.
Rosser og Raii.way Station, tólf (12)
sinnum 1 viku; vegalengd um yB inílu.^
Prentaðar auglýsingar, gefandi nán-
ari upplýsingar, svo og eyðublöð fyrir
boðin, fást á ofantöldum poststöðvum og
á skrifstofum undirrita'Ss.
W. W. McLeod,
Post Office Inspector.
Post Ofilce Inspectors Oftice,)
- -""0.)
átt til aðrar en ísl. brjefpeninga?
Jú, landsjóði hefði ekki verið um
megn að borga skuld sína, hefði
J>ess verið krafist, en J>að var ekki
hleypingasömu tíð, pá eru peir mikið á-
nægjulegri á svipinn síðan döggin kom,
sem vitanlega eudurlífgar vonir hjá mönn-
um um gó*a uppskeru næstk. haust.
Ileilsufar og lrSan manna yfir höfuð
má heita bærileg, nema hvað kvefveiki
skrifstofa og íbúðarhús
574^
[ gert, J>ví svo mikið lánstraust hef- , ^efur verits að stinga sjer niður í stöku
Xlain 8t. ur landsjóður hjá ríkissjóði, að hann stað.—Nýdáin er hjerí byggðinni öldruð
Boots & Slioes!
, er álitinn „góður fyrir 300,000 kr., ; merLiskona, Oddný Þorstelnssóttir frá
[ enda J>arf ekki heldur að bera neinn p)atatungu i SkagafirtSi.
„HVAÐ J E G E L 8 K A”
(pýtt hefur J. D.)
Jeg elska liaflð og pess öldu rið,
Jeg elska logn með blíðu ró og frið,
Og tungl, er speglar sig í bárum blá;
Jeg björgin elska—pau eg fyrrum sá.
(Tg nætur kyrð, pá kvika stjörnu-ljós—
Og kvöldroðann, í himinsgeisla rós.
Jeg elska liugann, liátt sem lyptir sjer
Og lielga sönglyst, fró er veitir mjer.
Jeg eiska fögur foidarinnar blóm
Og fuglinn sem í lopti peytir róm.
Jeg elska vini, heitt af hjartans rót
Og li a n a, já, pá einu er sá jeg snót.
Winnipeg, lltb april 1890.
M. O. Smith, skósmiður.
Boss St., Winnipeg.
kvíðboga fyrir J>ví, að skuld J>essi
muni ekki ef allt fer að sköpum
með búskap landsjóðs, liverfa inn- j
an fárra ára.
1 )ohiiiiioii oí* i/anada.
Ábýlisj arflir ókeypis fyrir miljonir manna.
$200,000 000 eki-a
af hveiti- og beitila idi í Manitoba og Norðvesturlandinu i Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, næg-« af vatui og skógi
og meginhlutiun uálæjrt járubrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
í n | \ I F R.l O V SAHA BKLTl,
Enginn hefur keyptleyfi til að selja
opininberl. hvorki á Mountain nje Hall-
son, og pó ber pað ekki all sjaldan við a«
menn sjáist ölvaðir um petta svæði, eink-
Dað væri anuarsóskiljanleg blindni [ anlega á hinuin fyrrnefnda stað. Það er
°g fyrirmunun af J>ingi og stjórn pví fullkomin ástæða til að halda a« par
að liaga póstávlsanasambatidinu við j sje einlivcr sem tekur sjer „Bóthildar-
útlönd eins og J>ví nú er hagað e/ j íeyfi” í peini sökum. Það er reyndar
J>að væri svo voðalega liaskalegt i ekU) nýlunda pó peir menn finnist á
fyrir landsjóð og fjárhag landsins, Mountain sem ekki blygðast sin fyrir að
Og hún er kona, ung og unaðshlý;
Jeg eiska liennar minning brjósti I.
.Teg elska gröf sem gefur væran frið
Og guðdóinsljósrS eilífð miðað við.
VLADIMIR KIIIILISTI.
Eptir
ALFllED ROCHEFORT.
(Eggert Jóhannsson pýddi).
Frú Rulotf lá á bedda í sjúkrahúsiau
við útlagafangelsið og á stóli. vtð hlið
liennar sat Elízabet og hjelti í hendur
liennar, en liorfði út um gluggann í grjót-
girta garðinn, er nú var smám. saman að
losast við snjófeldinn fj'rir áhrif vorsól-
arinnar. Auganu mætti allt af pað sama:
imírveggir í nokkuri fjarlægð,. og innan
peirra, í gar«inum, liermenn á gangi aptur
og fram. Frúin svaf. En drættirnir í and-
liiti hennar sýndu, að jafnvel í svefninum
var armæía hennar ekki gleymid. Það
\*ar auðsætt að hún í svefninum, í
draumunum, var að gegnuns. ganga sitt
undangengna æfistríð.
í pessum sama sal voru< margir sams-
konar beddar og enginn íTÍnaur. Þeir
voru allir skipaðir kouuaa og margar
peirra voru aðalbornar, og allar voru pær
pangað komnar fyrir söiíhi ákærurnar:
landráð og drottinssvik.
Frá sæti Elízabetar l>íasti' vi« útbygg-
ing úr aðalfangahúsimu Á veggnum, er
að henni sneri var röð á rö« ofan af smá-
um ferliyrndum gluggum, og út um
pessar smugur gæg«ust smámsaman bleik.
og lioldgrönn andlit í leit eptir litlu
fersku lopti, er ekki. fjekk óhindraða rás
inn, fyrir járngrindunum fyrir gluggun-
um, greiptum í múrTegginn. Elízabet sá
allt petta, og pessi sjón kenndi henni að
finna til píslanna er peir liðu, sem læstir
oru í klefunum. En hún hugsaði um
fleira. Hvar var Víadimir? Hvernig gekk
Gallitzin að berjast gegn ofureflinu er
lianu átti við? Þa« var eins og svar upp á
pessa spurningu, að hún allt i einu sá út
umgluggann hvar Gallitzin var kominn
inn i garðinn, umkringdur af hermönn-
um. í fyrstu trú«i hún ekki augum sín-
um. ÞaS hlaut að vera vakandi draumur,
petta. Hanu stóð kyr og horffii um-
kring sig með hægð, hann leit inn um
gluggann er liún sat viN og—augupeirra
mættust. Það var pá ekki draumur. Það
var virkileglelki, að iiann var parna. O,
hvílíkur fögnuður. Hún hljóp pegar á
fætur og út í garSinn til lians.
(Wladislas, Wladislas!’ hrópaði hún
og rauf liermannafylkinguna og kastaðl
sjer í fa«m hans, en hermennirnir stóðu
agndofa af undrun#
(Elízabet min elskulega!’ sagði liann
og strauk gulu lokkana liennar til siðu
og kyssti liana.
,Æ, komdu mcS mjer’ bað Elízabet
(hjerna inn til lieuna mömmu minnar,
par sem liún liggur fyrir dauðanum á
bedda. A« sjá pig sem snöggvast færir
henni nýtt líf, nýtt fjör og kemur hrær-
ingu á blóöið í æðum hennar’.
(.Teg get pað ekki núna’, .i svaraSi
sein Eiríkur vill telja mönnum trú . brjóta hin borgaralégu lög fyrir egiuhags-
um. Og J>ó að Eiríkur gefi í skyn munasakir, ef nokkrar líkur eru til að
peir geti sloppið hjá að komast imdir
oir ætlist til að menn trúi bví,
cX • *
að
f>etta sje allt samantekin svikaráð
frá stjórnarinnar hendi, lögð á í
J>eim tilgangi, að auðga sjálfa sig
og sína gæðinga á kostnað land-
sjóðs, munu menn varla til lengd-
ar láta glepjast af slíkum getsök-
um. En pað er nú reyndar svo
j með áherzlu’, á hegningin að konia nið
; ur á mjer, en ekki á saklausu fólki’.
manna liendur.
(Til sönnunar pví, yðar hátign’, sag«i Gort-
schakoff, (að Ruloffs fólkið sjálfsagt sje
saklaust, skal jeg geta pess, að prinzinn,
semallt af bi«ur urn aðra rannsókn ímáli
„ . hins útlrega greifa, liefur viðurkennt að
8 ’ liHnn lieimsækl petta forsinaða fólk enn,
nýlega sezt á laggirnar til pess að rispa ! og pað sein meira er, að haiin sje trúlof-
AÐEINS
Sisrfús
EITT ENN.
greinarstúf i „Lögberg”: Grein pessi er
... • . pannig a« efni og formi, að hún vafalaust
sem ekki stiórmn ein, sem eptir
• w íi i c ! verður, með mörgu fleiru af líku tagi,
dómi Eiríks hefur ureynst óærleg
í pessu, ^finansmáli’ er hann svo j
nefnir. Hann hefur á reiðum hönd-
um sömu svikadylgjurnar um ping- j
í Rauðár-dalnum, Saskatchewau-dalnum, IVnce River-dalnum, og umhverflsliggj- {
andi sljettlendi, eru feikha miklir fiákar af ágætastí#ukurlanir.i. engi og beitilandi I inenjj landsins, enda ircrir hann á
—hinn víðétturoesti fláki i helmi ut lítt iiyggðu landi.
r r
Malin-nainn
Gull, silfur, jám, kopar, salt, steinolía, o. s. frv.
eldivitiur pvi tryggður um allan aldur.
land.
Omældir flákar af kolanámalandi;
J ARXKItAI T FRA HAFI TIL HAF8.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vi« Grand Trttnk og Inter-Colonial braut-
•irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til
Kyrrahafs. Sú braut liggur um miðlilut frjóvsama beltisins ejitir pví endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hin
nafnfrii l'U KlettafjöllXesturheims.
H ei 1 n æ m t loptnlag.
einum stað í aLögb.” ekki ineira j
úr ættjarðarást pings okkar en svo,
að hann segir að pað sje usvarinn
fjandi landsinsAuðvitað er petta [
til óafmáanlegrarendurminningbr um pað
hversu mikill sómamaður að Sigfús hef-
ur veri« um dagana.
Eins og margan mun reka minni til
gat jeg um pað i niðurlaginu á síðustu
! grein minni, Bergþursarnir, að pó jeg
heyrði pá „baula á ný í bergi sínu”,
mundi jeg ekki svara peim framar; og
prinzinn og sneri sjer undan. (Jeg get
, ..., ,, . 1 pað ekki nú, mín kæra, en bráðum vona
(Lfjeg lief brotið, svaraði Gallitzin 1 v _
] jeg að geta pað, bra'Surn vona jeg a$ allt
[ fái góðan enda’.
í pessu kom otfiseri út í dyrnar og
sagði við prinzina um leið oghann yppti
liattinum, að goeemorinn væri tilbúinn a«
veita honum móttöku.
(Farðu nú, Elízabet! Guð 'varðveiti
pig!’ sagði pjinzinn og kyssti hánaog
ætlaði svo að gangaaf stað.
(Seg«u mjer minu elskulegi, ef einn-
ig pú ertfangi?’ spurði Elízabet grátandi.
(.Tá, i bráðina, en pað verður ekki
Iengi’.
Henni brásvo við svarið, að hún hef«i
hnigið uiSur, ef prinzinn liefði ekki náS
í liana. Eu hún náði sjer bráSlega aptur
aður dóttur greifaus, Elízabetu, systur
Vladimirs niliilistu, enpa« ersami niaSur-
inn, sem yðar hátign hefur póknast að
leggja 10,000 rúbl-ur til höfuðs’.
Keisarinn sag«i ekkert, en leit leiPu
lega á Gallitzin, er svaraSi augna-spnrn-
ingunni pannig:
hvorki hyggilega nje stillilega talað í®rúi jeg allgidar ástæður t> rir pví. Það
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta í
Ameriku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aldrei pokaogsúld, ogaldrei feílibyljireinsogsunnarilandinu
8ADBAXD88TJÓRXIX í (AXAIIA
gefurhverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
tyrirfamilíu að sjá
160 ekr n i* n C I ii n íl i
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki pað.
c . ___j __________________________________,... ______________________nu og
Á pann hátt gefst hverjum manni kostur á nð verða eigandi sinnar ábýlli
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
sjarðar og
LSI.FX/K AK X V F F X O I K
Manitoba og cauadiska Norðvesturlaudinu eru nú pegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA ÍSLAND liggjandi 45 SOmílur iiorður frú Winnipeg, á
vestur strönd Winuipeg-vatns. Vestur frá Nýja íslandi, i 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS-H ÝI.ENDAN. báSum pessum nýlendum er mikið af ó-
uumdu landi, og báðar pessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
Mnna. ARQYLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞING-
YALLA-NÝLENDAN 260 mílur í nor«vestur frá Wpg., QWAPPELLE-NÝ-
IBNDAN um 20 mílur suSur frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLENDAN
ura 70 mílur norður frá Calgarjr, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. t síðsst-
töldu 3 nýlendunum er mikíð af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari applýsingar í pessu efni geturJiver sem vill fengið með pví að skrifa
'Um pað:
um J>á menn, sern maður ætti að
hafa leyfi til að kalla beztu menn
J>jÓðarinnar, en J>að er svo sem ekki
verra en annað sem Eiríki hefur
hrotið af vörum síðan hann fór að
kútveltast i bankamálinu.
Það er ekki tilgangur vor með
J>essum línum að fara að rekja allar
bankagreinir herra Eiríks Magnús-
sonar orð fyrir orð; til J>css er hjer
ekki rúm, enda ekki J>örf á J>ví, J>ar
sem segja má að nú sje bankagrein-
um Eirijcs svarað að svo miklu leyti
tSje petta talin ákæra, pá >>r jeg sek- i og sneri sjer að offiseranumog sagði me«
ur. Það er satt a« jeg hef heimsótt Ru \tragiskum ákafa: (Þekkir pú manninn,
loffs-fólkið, satt, að Elízabet -og gegu j
henni porir enginn að anda óhróðurs eða j
ótrúmeuusku söguni liefur lielgað injer !
sem pú levfir pjerað takatil fanga?’
(Já’, svaraði Offiserinn mæðilega,
(Það er Gallitzin prinz af Novgorod. En
lif sitt. Fyrir pað lief jeg enga afsökun j liugsa ekki, háttvirta frú, að jeg geri í
fram að bera. En pað er máske ekki pessu máli eitt einasta handtak, s«m ekki
fjarri, yðar hátign, a« minna jrSur á, að j sker hjarta mitt eins og beittasta sverð’.
Gallitzin og lluloff-ættirnar hafa bland-
að blóði sínu á vígvellinum í gegnum j
aldirnar og baréttuna. er útheimtist til |
pess að uppbyggja veldisstólinn, eryðar
hátign skipar, og sem jeg bið guð að gefa i
(Hverniger pví pá varið, að liam er
hjer kominn?’
(Að boði keisasans’.
.AS boði keisarans’, endurtók Elíza-
að y«ur endist lengi aídur til að skipa.
Einnig fyrir altarinu hefur blóð pessara
ætta veri‘5 sameinuS. Hinn útlagi greifi
bet eins og í draumi. Svo lypti hún
smámsaman höndunum hærra og liærra,
par til hún hjelt peim beint út frásjer og
sem J>ær eru svaraverðar. Vjer
vildum aðeins gefalesendum tlHeims-1
er nú ekki svo að skilja, pó jeg riti pessi
fáu orð, að mjer finnist hinar áminnstn
ástæður hafi veiklazt, eða misst gildi sitt I
á nokkurn hátt, fyrir pessa Sigfúsar slúti-
ursgrein; nei, pvert á móti, pær styrktust
mikið við hana. Mjer kemur pví auðvit-
að ekki til liugar að svara öllu rugli og
rógburðardylgjum ípessari Sigfúsar-grein
Það er aðeius eitt einasta atriði í grein-
inni, sem jeg áleit ekki rjett að gangp.
alveg peigjandi farmhjá; pað er par sem
Sigfús er að bögglast við að koma pví
inn í höfuðin á inönnutn, með dylgjum
sínum, að jeg hafi samið vottorðin, sem | geTi stjórnkænskan ekki sameiimst iöng- iugUm eins^og pessari, að Alexander keU
un lijartans, kastar sannur Gallitzin heuni ,
var vinitr minn. Dóttir huns var gleði | ufiP höfðinu, en tárflotin, tindrandi
æskudaga minni og v/m og yndi fullortS- | au%u vissu mót dreyrrauðri kvöldsólunni.
insaranna. Þegar jeg kom heim eptir ! Dá ^óf kún rödd sína eins og væri hún
stríðið, vnr greifafrúin allslaus og yfir- iiuuur Medea, í pann veginn a* fórna
Stjórn-
; börnum sínum, Og sagði: (Svo pað rr
; i gefin af fyrri daga vinunum.
i kænska beuti mjer máske á, að heppi- PanniSi Hð líússland launar föðurlands-
legra væri að látast ekki sjá hana, en ' ástog hreysti! S\o pað er með fornfær-
grein minui.—
iri vonar a'5 viðiialda sínu hrynjandi há-
rir borð. Já, pað er satt að I sœtl! Ó, karlmenn Rússlands! hermenn
bróður og móður konuefn- 1 Hf'erðlnum, gleymið ekki að pa5 er
! einn til, sem voldugri er en keisarinn.
isins míus. Jeg lief nú skýrt málið og er
jeg ljet fylgja seinustu
vnuu,uo<™.= gv.....v... - [ Það var svo sem ekkert undarlegt pó Sig-1 æfinlega fyri
kringlu” ofurhtla nasasjón af stefnu [ , . „ . ” lesr liet laus b
.. w íi t u í _*)• fus reyndi að tro’Sapeirri lýgi inn unenn, | J _ u
| að vottorðiu væru fölsuð, par sem pau [
hann h^r“^íen^‘í7'^'j^frau^t eyðllÖ*ðU “lger,ef *lla Iýgl“a °« brlgS” í éf'y«ar hátign póknast að skoða aðgeröi; jiuuu fyrsta Gallitzin af Nov
,,, . _,._xa.._i___r»„' („,„.„1,,,1 yrö»n, •sem hann, í fjelagi með frændum míoar hegningarverðar’. | elsi—að boðt keisarans. 11/
sinum, hafði áður utn mig sagt.
Til pess bæði að almenningur sjái, | keisarinn og stappatSi í gólfið prisvar með
TDomas Beiinott,
I>OM. ttOV'T. JMMIGRATION AGENT,
E ða
II.
I i. öa 1 ti winson, (íslenzkur umboðsmaður.)
OOM. QOV'l' LMMIQRATION OEFICES.
^^Viinii|>e^>*- - - - Oanada.
r-iidum vjer bróðurlega ráða íslenzku
blöðunum í Ameríku, ef J>au hiigsa j
um kaupendurá íslandi að færa okk-
ur eitthvað annað skárra en banka- j
pvætting Eiríks Magnússonar; vjer j
porum hiklaust að segja að enginn !
skynberandi maður á íslandi gerir
annað nú en að lilæja J>egar Eiríkur
Magnússon er nefndur í sambandi
við bankamálið. Þegar vel er að-
gætt hafa J>að líka verið öllu frem-
ur kostirnir en gallarnir við banka-
fyrirkomulagið, sem Eirikur hefur
verið að hamast á og pó einstöku
tilbúiun að veita hegDÍnguuui móttöku,! hann horfir ntí niður af síuu hisæti á
’ ’— *—ct .i'i.-!- .<• XT -gorod í fang-
■rmenu! lítið
: upp á hiu bleiku andlit við pessarjárn-
(Þær eru hegningar verðar, svaraði neg)du glUggakitrur. Þur eru lauds-
menn yðar, bræður y*ar, innibyrgðir í
hversu rjett að Sigfús hefur l.aft fyrir 1 ö*rnm fætinum. (Þetta er liegningarvert j lifeDCiagrafir að boði fáeinna harSstjóraf
„ - .!‘* aö *'etta 8je 95nnl,n fyrir Þeim er neitað um jafnvel ferskt lopt,
Lin af meinlokum Liríks er su, að , 1)|.„tt1»1uaVjl!iiiii sönmin fvrir ml *illar , , .... . . , . ,
urouinssviKuin, sonnun i\rir ao auar en S(.IU rakkarntr a strætum uti hafa t
landstjórnln eöa landshöfðingi skrifi all
ar pær greinir, er birtast á prenti n’óti
ritgerSum Eiríks og pa5 pó pær sjeu und-
j aðrar kærur sjeu sannar’.
(Gallitzin hnegði sig og færði sL
irskrifaðar með fullu nafni höfundar eða j ij<vr heisaranum í ptí er flokkur af líf-
gangi í nafni blafistjórnar, sem ekki pyk-
ir vön að fara í smiðju til landsköfðingja.
Það er eins og Eiríkur Magnússon ímyndi
sjer að landsliöfðingiun sje nokkurskon-
ar andi, allstaðar nálægur, sem geti hlaup-
ið í alla pá, sem um landsmál rita og
fyllt pá innblæstri sínum.
I verðinum gekk inn í salinn.
(Fá pú Kiseleff greifa sverð pitt!’
sagði keisarinn. Qallitzin hvítnaði upp,eu
gerði sem houum var sagt. Að pvi búnu
sneri keisarinn sjer að varðforingjanum
ogsagði: (Gallitzin hershöfðingi er fangi
pinn. Flyttu bann tafarlaust i útlaga-
fyllsta mæli. ITræðrum yðar er neitað
um pað. Þeir t-ru inniluktif og deyjamii
að boði kcisarans!'
Hermennirnir bitu vörina, eu úr aug-
um peirra var semsindraði uppreistareld-
ur. Elízabet hafði feimulaust fært
pær hugsanirí orð, sein liinn hugrakkasti
á mefial peirra hefðl ekki porað að hvísla
í annars eyra.
Framh.