Heimskringla


Heimskringla - 13.07.1892, Qupperneq 2

Heimskringla - 13.07.1892, Qupperneq 2
-pTTTiTTVrF^TKIIRIirSrO-XjA- OG OXjXDHST, AATIISr NIPEG, 13. <T CTILI 1892 Heimstrinila og ÖIjI)1>” kemar út á Miðvikud. og Laugardógum- (A Semi-weekly N ewsp aper pub- lished on Wednesdays and Saturdays;. The Ueiniskringla l'tg. & Publ. Co. titgefendur. (Publishers.) Skrifstofa og prentsmiðja: 151 LOMBARD STREET, • * WINNIPEC, MAN. Blaðið kostar: Helll árgangur......... Hálf ír árgangur....... Um 3 mínutSi........... 0,7o Gjalddagi 1. Júlí. Sésíðar borga*,kost- ar árg. $2,50. Sent til slands kostar árg. borgaðr her $1,50.—i. slandi 6 kr., er borgist fyrir- fram. A NorSrlöndum 7 kr. 50 au. A Englandi 8s. 6d. tW~ U adireins og einhver kaupandi blaðs- ins skiptir um bústað er hann beðinn a* senda hina breyttu utanáskript á skrif- stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr- tsrandi utanáskript. Aðsendum nafnlausum greinum verð- ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf- undanna birtir ritstjórnin ekki nema með sampykki þeirra. En undirskript- ina verða höfundar greinanna sjáifir a.ð til taka, ef peir vilja að nafni sinu sje leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til a* endursenda ritger*ir, sem ekki fá rúm 1 blaðinu, nje heldur að geyma pær um lengri eða skemmri tima. Upplýsingar um verð á auglýsingum í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu- Stofu biaðsins.______________________ 83T“ Uppsögn blaðs er ógild, sam- kvaemt hjerlendum lögum, nema að kaupandinn borgi um leið að fullu skuld sína við blaðið. Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAF8SON. þannig orð: — „Hon. Mr. Greenwav að borga skuld, sem Greenway og Business Manager:EINAR ÓLAESSON. Hann er að hitta á afgreiðslustofu blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg- is oe frá kl. 1—Osíðdegis. Auylýsinga-agent og innköUunarmaðr: EIRIKR GÍSLASON. (Advertisin^ Agent & Coilector). lítar asKript til blaðsins er: vhe fl timskringla PrintingéPvblishingC P. O. Bor 305 Winnipeg. Canada. VI. ÁR. NR. 48. TÖLUBL. 308. (öldin I. 60.) Winnipko 13, .Túlí 1892. — „BYÐUR NOKKUR BETUR ?“ Kafli úr bréfi frá Lögbergs-félaginu fyr- ir liðugu ári : „ThE LÖGBKKG PlUNTING & PUBL. CO (Incorporated). Book & Job Printers. Oflice 573 Main Str. P. O. Box 368. Winnipeg, Man., Jan. 26. 1891. _____________Blaðið \L 'ógberg\ liefir ávalt verið lihjnt Ottawastjórninni, og verði sanngjarnlega við það skift, œtlar það að styðja aftrhalds-floklc- inn í kosningum þeirn, sem núfara hönd.--------------- Yðar einlægr SlGTK. JÓNASSON. vék pá á samning peirra Ryans og Haney við Norquay-stjórnina, um bygging Rauðárdals járnbrautarinn- ar. Lánstraust fylkisins var farið, og fyrverandi (Norquay) stjórn gat ekki borgað peim félögum fyrir verkið, og urðu þeir f>á að hætta. Þeir félagar kröfðust skaðabóta, og var það mál sett í gerð eftir að stjórnarskiftin urðu. Úrskurðr gerð- armanna var, að peim félögum bæri $58,000. Um $14,000, sem enginn vafi var é, borgaði stjórnin. En hún hélt J>ví fram, að peir gætu ekki gert lagalega kröfu til afgangsins, og afgangrinn er óborgaðr enn“. Hverjum á nú að trúa, „erki- ]ygaranum“ eða Tribunes-lygaran- um, sem lýgr sögum um frost og haglél í Manitoba í Bandaríkja- blöð, gegn ákveðnu gjaldi fyrir hvern pumlung dálkslengdar ? „Ekki eitt cent hefir verið borgað“, segir Tribune. . „Um $14,000 borg- aði stjórnin“, segir Greeway. Síðan hefir Tribune verið að brjót- ast um og reyna að sýna fram á, að pessi $14,000, sem Greenway tali um, komi pessari upphæð ($58- 000) ekkert við. Greenway eigin orð skera úr peirri prætu. Hann segir: „Afgangrinn er óborgaðr enn“. Greetnvay var að tala um $58,000, er gerðarmennirnir úr- skurðuðu peim félögum; pegar hann pá segir að $14,000 séu borgaðir. Martin sögðu ekki til vera. Eða hvernig ber pessari sögu saman við pað, sem Greenway sagði svo nokkrum dögum síðar um sama mál á fundinum að Manitou? Á fundinum í Elm Park á föstu- dagskveldið 8. p. m., mintist Green- way enn á $58 púsundin, og, eins og við var að búast, kom hann pá með priðju útgáfuna af sögunni um borgun 14 púsundanna. Kom sú saga heim við pað er Tribune sagði, að ekki haíi verið borgað eitt cent af kröfunni, heldr að $14,000 væru pví alveg óviðkom- andi. Af pessu er að ráða, að peg- ar í óefni var komið, hafi peir Greenway og Tribune-ritarinn kom- ið sér saman um að ljúga eftir föst- um reglu n. t>eir vóru klaufar að gera pað ekki fyrri. Vínsölulögin. Eitt af pví sem Greenway-ingar heiðra sjálfa sig fyrir eru vínsölu- lögin. Þeir pakka sér sérstaklega fyrir pað, að peir skuli við yfir- standandi kosningar gefa alpýðu tækifæri til að segja hvort hún vill hafa vínsölubann í fylkinu eða ekki Hvað snertir pakklæti fyrir petta tækifæri, pá er pess að gæta að frumvarpið um pað efni, og sem aðafgangrinn sé óborgaðr enn, | sampykt var á síðasta pingi, var pá er pað auðsætt að hann er að j ekki stjórnarfrumvarp, og að enginn tala um afganginn af $58,000, að á Þingb stjórnarsinni eða andstæð- frádregnum 14,000, sem borguðum Báðir geta ekki sagt satt, undir pessum kringumstæðum- Annað- hvort hafa $14,000 verið borguð, eða pau hafa ekki verið borguð. Og f petta skifti er ekki að neita pví, að allar líkr eru til pess, að Green- way hafi sagt satt. Hann er of skynsamr maðr til að viðrkenna að hafa borgað skuld, eða part af skuld, sem hann fyrrum neitaði að til væri, ef hann hefði verið sýkn saka. Þetta er bara lítið sýnishorn af ingr, greiddi atkvæði á móti pví frumvarpi. Hvað vínsölulögin sjálf snertir, pá parf ekki annað en benda á nokkr atriði í peim, í samanburði við pau lög, sem Norquay-stjórnin sampykti 1886, og sem vóru f gildi pangað til Greenway-stjórnin kom með sfn 1889, til pess að sjá hver stjórnin á frekar skilið pakklæti bindindismanna og félaga. Tökum til dæmis ákvæðin urn hegmngu fyr- ir að selja vfn í leyfisleysi: Fyrsta brot. Norquay-lögin : Greenway, Tribune, Lögberg. Lyga prenningin, sem að ofan er tilgreind, á í vandiæðum með 58 púsund dollara stuldinn. Lögberg auðvitað kemst léttast út af pví. t>að fer ekki lengra en pví er fært út f málið. Það tekr bara part aftuggu „Tribunes“ og jórtrar um stund. Endar svo málið með pví að segja alt „haugalýgi“ sem and- stæðingaflokkrinn segir um stjórn- ina, ag annað en lýgi sé ekki til, pví að hún sé „sú bezta stjórn, sem nokkurn tíma hafi í Canada verið“. Það er vandalítið að vinda sig út úr öpægilegum málum með pessu móti. Tribune kemst ekki eins pægilega út úr pessum lyga-vef, enda pótt pað tæki sér átta sólarhringa til að hugsa um svarið upp á Free Press- ákæruna. Tribune byrjaði vörnina með pví að segja, að „enginn samn ingr hafi verið gerðr (við pá félaga Ryan & Haney), málið hafi aldrei komið fyrir stjórnarráðsfund, engin stjórnarráðsályktun hafi verið gerð f pvf efni, og ek/ci eitt cent hafi verið borgaðu. Þetta 3tóð auðvitað í ritstjórnardálki blaðsins, en svo jlla vildi til, að í sömu útgáfunni stóð, í fréttadálkum pess, útdráttr úr ræðu Greenways, er liann flutti á pólitiskum fundi 4. p m. að Manitou. Þar vék Greenway á petta mál, og samkvæmt útdrættinum úr ræðunni í Tribune, fórust honum, prætunni sem Greenwayingar búa $250 útlát eða minnst 4 og rnest sér til, líklega f pvf skyni að alt 12 mánaða fangelsi. verði botnlaust og engar sannanirj Greenway-lögin: Minst $50 og fáist. Tð einkennilega er, að Green-, mest $200 útlát, eða ininst 2 og way og málgögnin skyldu ekki upp- mest 6 mánaða fangelsi. runalega koma sér saman um að Annað brot. Norqtiay-lögin : ljúga eftir föstum reglum. Ef sam- $500 útlát eða 12 mánaða fangelsi. tök hefðu verið í pessu máli, og í Greenway-lögin: Minst $200 og allir sagt pað sama, að „ekki eitt ^ mest $500 útlát, eða minst 3 og cent hafi verið borgað“, pá hefði mest 12 mánaða fangelsi. orðið ópægilegra að sýna fram áj priðja brot. Norquay-lögin : stuldinn, heldr en er nú, prátt fyr- ?]000 útlát, eða 2 ára fangelsi. (Resident Electors). Samkvæmt Norquay-lögunum höfðu konur, rem voru húsráðendr, sama rétt til að biðja um vínsölubann, eins og húseigandinn, en samkvæmt Green- way-lögunum hafa pær ekkert að segja. Nöfn atkvæðislausra kvenna eru einkis virði í augum innar frjálslyndu Greenway-stjórnar. Þessi stutti sanianburðr sýnir hvað sterkar ástæðr Greenway hefir til að heimta fylgi bindindismanna. Eina stráið sem veslings Lögberg hefir nú ept- ir til að hanga f, pegar pað er að andmæla hr. Baldwinson, er bryggju- málið. Það er lafhrætt við að hann só að draga nýlendumenn á tálar með pví. Innsiglaða bréfið segir pað að enginn Ný-íslendingr hafi fengið að lesa, að eins hafi peir séð innsiglið „blasa við álengdar“. Svo getr pað til að „dókúinentið“ só gamalt Gróðafólags hlutabréf. Fremr er petta punn pólitík og pynnri en við mætti búazt af blaði, sem í fyrra fókk $600 og fær, að sögu- sögn kunnugra, á yfirstandandi ári $1600 af opinberu fó fyrir að vinna: „Etcetera“! ir alla pvættuna. Greenway-lögin: Minst $500 og Hver peirra lýgr mestu og hver mest $1000 útlát, eða minst 9 mán- minstu, pað sézt ekki fyrst um sinn. aða og mest 2 ára fangelsi. „Christian Jonsson“ er nafnið undir tveggja dálka langri skammadellu, er birtist í stjórnar- blaðinu Tribune síðastl. föstudags- kveld. Hvaða Christian Jonssoti petta er sézt hvergi, og pví ekki um annað að gera en geta til, að pað sé Kristján Jónsson, bóndi í Argyle. Að hinu leytinu er pess lítt tilgetandi, að jafn góðr og guðhræddr maðr og hann ímyndar sér að hann só, og vill að allir álíri að hann sé, hafi ritað eða lát- ið ginna sig til að ljá nafn sitt undir grein jafn fulla af öfgum og ósannindurn og pessigrein í Tribune er- i Fæst af pví, sem er í grein pess- ari komr ,.Hkr. og ö.“ við. Grein- rn er meginlega skammir um Free Press og Islendinginn (Piggot skýr- ir Kr. .1. hann), sem í vor er leið skrifaði í Free Press og sýndi með al annars fram á prællyndi Green- ways 5 að setja Mikleyinga í kjör- dæmi fyrir vestan Manitoba-vatn, en sem fyrir pau andmæli var leið- rótt. Það eru að eins tvö eða prjú- atriði í greininni, sem „Hkr. og Ö.“ vill athuga i petta skifti. Kr. J. segir að Einar Hjörleifsson hafi mist atvinnu sína sern meðrit«tjóri „Hkr.“ fyrir pað að hann hafi unnið svo öfl- uglega að kosning Luxtons ritstj. stjórn og ekki yfir $400 frá fylkis- stjórn. Að pað hafi fengið $600 frá fylkinu síðastl. ár fyrir sérstaka prentun, innflutningarit, só bara business matter. Til samanburðar segir hann að Heimskringla, sem hafi verið Conservative, en só nú Annexation(I) blað, fái $800 fyrir auglýsingar og að auki prentlaun fyrir íslenzk innflutningarit frá sambandsstjórninni á hverju ári (annually). „Fáir Ijúga meira en helming11, segir máltækið. Guðelskandi sálin Kr. J. tekur „dýpra í árinni“. Frá lesborðinu. Er kristindomrinn að deyja út l JSTý-Englands-rlkjunum ? Próf. W. DeWitt gefr í tiina- ritinu Fori/m, ýmsar merkilegar upplýsingar viðvíkjandi pessari spurningu. Mestr hluti peirra íbú- anna, er landvinriu stundaeru ensku- mælandi fólk, og flestir peirra til- heyra að nafninu einhverri kyrkju- deild, en skifta sér orðið mjög lít- ið af nokkruin safnaðarmálum, en aftr borgarbúarnir, sem fyrir pað mesta eru útlendingar, sækja enn al ment kyrkjur. í einu sveitarfólagi í Maine, sem telr 6,987 fjölskyldur, eru 5,900 sem pykjast standa í kyrkjufélöguin en að eins 4,850 sækja tíðir. í ann- ari sveit sem hefir 7,288 fjölskyldr, eru 4,577 sem enga kyrkju sækja. Af 133,445 fjölskyldu m í 15 sveit- arfólögum, er meira en helmingr sein enga kyrkju sækir, eða 67,842. Og flest af pessa fólki er pó afkom- endr Púrítana, peirra manna, sern harðast allra kyrkjufélaga taka á pví, ef kyrkjugöngr eru vanræktar. Söfnuðirnir samanstanda hér um bil eingöngu af kvenfólki, sem ! skrapar sainan launin hatida prest- J unuin með tombólum, skemtisam- kornum og saumafólögum. Sjaldan , pjónar sami prestr sama söfnuði j lengr en 4J ár í senn, pví prestr og söfnuðr—kvennfélagið—er sífelt Óánægt hvort með annað. 'str^wbeb1, Ju cufíf ir- 'á'SSfí dTegans klædasolubud. Sumartreyjur og vesti á $2.00, 2.25 og $2.75. Léttar treyjur á $1.25. Léttar skyrtur og næiföt á lágu verði. STBAHATTAR! STRAHATTAR! Hvergi eins ódýrir í borginni. DEEGAN8 REl) STORE, 547 IIAI\ STK. — VIÐ SELJUM — SEDRUS- (rlRDHÍGA-STOLPA, sjerstaklega ódýrt. —Einnig alls konar— TIMBUR, —S.IERSTÖK SALA Á— Ameríkanskri þurri hvít-furu. 1 yikisreikningarnir hljóta að skýra iíkvæðin um hegning fyrir að Free Press, í kosningabaráttunni pað, að nokkru leyti, á sínum tfma. se]ja peirn manni vín, sein bannað 1886. Þetta er mikilvæg upplýs- Þangað til er pað eitt víst, að $14,000 hefir verið að selja eða veita vín, j ing, en gallinn er að hún er alger- að minsta kosti hafa verið borguð voru j Norquy lögunum $200 útlát lega ósönn. Það er óhætt að full- af skuld, sem bæði Norquay og ega 12 mánaða fangelsi, og aftr- ! yrða, að Mr. Anderson, páverandi!reikna nppdrátfn« til kyrkjunnar langt yfir verð, og ráku peir liann pví á burtu. Methodistarnir liafa prest svona endr og sinnum og baptistar og universalistar hlýða Sláandi dæmi upp á ástandíð til- færist frá porpi einu er telr 800 til 1000 íbúa. Þorpsbúar tilheyra flestir einhverri af pessum fjórum kyrkjudeildum: baptistum, kongre- gationalistuin, methodistum og uni- versalistum. Allir pessir trúflokkar notuðu fyrst framan af sömukyrkju r,f;;:t7«r",rx™iu;g:ih;:n,- pr|bcess »c e»«n strætum. ræðunum væri ekki meiri en pað, 'W"I3ST2SriX:,E!<3- að ein göinul og guðhrædd kona sagði, ‘að ekki væri hægt að pekkja §T N|G|-|0LAS HÍITFI ræðr prestanna sundr“,—-pá reis pó U'' l,,UIIULHU HUII-L, von bráðar upp ágreiningr milli peirra, svo að universalistar og WESTERN LUMBER COMPANY (limitedx Á horninu á Cor. Main und Alexander 8ts. Winnipep, - Man methodistar slitu félagsskapnum og Beztuvinföng. Ápa'tir vindlar. Iíostr hættu að nota kyrkjuna. Svo varð baptista-klerkrinn uppvís að saur- lifnaði, og pá slitu kongregational- istamir félagssknpnum. Þeir mynd- uðu söfnuð út af fyrir sig, róðu til sín prest og bygðu kyrkju, en peir komust von bráðar að því, að hann hafði féflett söfnuðinn, með því að og herbergi að eins $1 á dag. D. A. McAllTHUR, eigandi. Greenway hfifðu neitað að borga, köllun vínsöluleyfisins. 1 Greenway- eigsndi Hkr., hafði ekki eitt orð á fyr en dómstólar landsins skipuðu lögvmum eru ákvæðin: Minst $50 móti pvf, að Einar fylgdi Luxton, Eftir skólabókum 0s skóla-phöldum farið til ALEX. TAYLOR 472 MAIN STR., WINNIPEG. pað. og mest $200 útlát, eða minst 2 og því síðr að hann ræki hann úr þjón- mest 12 mánaða fangelsi. Það er einkenni lyga-laupa, að ; í hverju einu þessara upptöldu at- ber aldrei saman við . sjálfa ' riði draSa Greenway-lögin úr peirri ustunni fyrir þá sök. Kr. J. að vita. Þetta hlýtr j tíðum á sunnudags-siðdögum hjá safe and abvavscllect.ual. A reliablo WUoonnew, Blolohes on the Íhcp, Sr**"1.s L*isease, Caiarrh, Colic, Conetipatlon, Cnronic Diarrhœa. Chroníc IJvor Trouble, I)ia- Gisordered Stoinach, Dizzineý's, Dysentery, f>eim Kr. J. segir að , Free Press só pótt peir segi sömu söguna. hegningu, er Norquay-lögin áj<váðu j að gera veðr út af brófi Capt. Sigtr. Mr. Greenway ber heldr ekki vel' fyrir brot vínsölulaganna. í Nor- ^Jónassonar til A. W. Ross, og seg- ið sjálfan sig þegar hann ' quay iögunum var og ákveðið, að j ir að það mál hafi verið útkljáð á laundice, Kidncy CorupJjtintn, Líver iroubles, Lo«a 0f Appetit®, Wcntal Dtprejwion, Nnusea. saman vi er að um $58,000. Á furnli að undir engum kringumstæðum mætti fundum að Gi.nli í kosningasókn- aftr, en það leyfa inni n.illi A. W. Ross og Taylors f ,nenn °K 1 karhnann^ ’)Jing,nn Baldr, 10—12 dögum fyrir Manitou- fundinn, viðrkendi hann að stjórn- væri uin pað að borga peim Ryan og Haney „57 eða 58 pús- und dollara“ (hans eigin orð), og réttlætti sig með pví, að þeir pen- ngar kæmu ekki frá fylkinu, heldr frá Northern Pacific-félaginu. Hann sagði pað félag hafa borgað þá upp- hæð, pegar stjórnin seldi pví Rauð- skila sektafó Greenway-lögin undir vissum kring- umstæðum. Akvæðin urn sveita-vínsölubann (Local Option.) eru að heita má pau sömu í lögum beggja. En ein einasta orðbreyting í Greenway lög- unum gerir bans lög miklum mun 1 betri viðfaiigs fyrir vínsalana. Nor- quav-lögin segja bænarskrá til sveit- árdalsbrautina. Upphæð þessi væri ar (eða bæjar) stjórnar gildi þegar >ví ekki eign fylkisins, að eins væri hún í vörzlum pess þar til hún yrði afhent inum réttu eigend- . Það er ósköp trúleg saga, að 4 henni standi nöfn eins fjórða hluta húsráðendaí sveitinni. Það er þetta orð: „húsráðendr“ (householders) sem Greenway breytir og lætr koma Northern Pacific félagið hafi farið í skarðið: heimilisfastir kjósendr, fyrra. Að petta eru ósannindi er Kr. J. eins kunnugt um og öllum öðrum. Eða hvernig átti inálið uin pað bróf að útkljást löngu áðr en almenn'ngr vissi að pað bréf vartil? Capt. J. er ekki 3vo blár, að hann fari að segja frá pess kona, bréfum sínum að fyrra bragði. Kr. J. er að róttlæta samvinnu Lögb. og fylkisstjórnarinnar. Sýn- ir fram á, hve óhlutdrægt pað sé í flokksmálum, af því það piggi eng- an stjórnarstyrk. Það hafi á til— verutíma sínum fengið minna en nágraiinaprestunuin. En kongre- gationalistarnir hafa 3 rnánuði af | pB&StSsSá; _ • «aundice. Kidnev Comnlaintn. i,ivt>r flronble«. árinu guðfræðislærling til að lesa yfir sér. Þeir eru langfjölmennast- irog telr söfnuðr peirra 20 kvenmenn °g fjóra karltnenn; þar næst eru universalistar, sem hafa 12 kven- • Nettle Rasl , • tion, Pimple.-, r to tne Head, J plexion, Salt Z Jlead, Scrof- a oche, Skin Dis- 4» Storaach.Tired • Liver, Ulcers, • and every oth- • or disease that Painfwl Diges- # liush of Dlood % S a 11 o w Com- # litienn), Scald 2 nla Sick ItRRd- j eftBfs.Sour Z Fecling.Torpitl Z VS a t e r P»rnsh + or sj’mptom # esulís i’rom £ impure blood or a failure in the properprfonn- ance of their functions bv t.lie stomaoh, liver and intestinee. Pei’sons ípíven to over-ec.tinfrare ben- *, eftt«*d by takinírono .almle ni*t« r each meal. A Z continueduse of tho RiponpTabuies isthesurest • cure fo» obstinate constipntion. 9 hey contam • nothithat cnn lx- injurious to thc uiost deli- • cate. 1 gross $2, 1« prross $1.26. 1-4 eross 75e., einasti inálsmetandi rna?ír er Jiar í nokkrum söfnuði, og pó eru frí- h « X fíixnsn *** 'CX.O'). i-» VIDSS ioC., undruðum skiftir“. $ arLWiKiitítetíí, Trúboði ” einn segir, að bezta trú- boðsverkið væri að brenna til kaldra kola lielminginn af kyrkjunum, pví flokkaaráttrinn út af inmn ýmsu kreddum sé mesta rneinið. Inar aðrar orsakir, sem höiundrinn til- j greinir, rná innibindaí tveiinorðum: dauðr rótttrúnaðr, nefnil. skoðanir hvers kyrkjufólags fyrir sig á pví, j hverju trúa skuli, eða með öðrum orðum: trúin er kreddutrú en ekki lifandi trú. Höfundrinn lýsir yfir | pví, að pað purfi að brýnast fyrir j niönnum, að „eiginleg guðhræðsla j $200 fyrir auglj'singar frá sainbands-1 sé innifalin í pví, að vera hlýðið Jy A pamphlet of Informatlon and ab- XstxHCtof the laws, showiiiK Ilow to/ \Obtain Patents, Caveats, Trade/' s. Marks, CopyriRhts, sent jrec.. KAddr«M MUNN & COv s.3<i 1 Hrondwiiy, Ncw York.

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.