Heimskringla - 01.03.1893, Blaðsíða 2

laiEIlSÆSKIKIlsrO-X,^. OG OLDIIT, 'WIIT.lSriIXEGi-, 1 JVC-AJRZ. 1803-
U
&
Öld I ii*’
kemr út á Miðvikud. og Laugard.
[A Semi-weekly Newapnper pub-
lished on Wednesdays & Saturdays ]
The Ueimskriugla Ptg. & Publ. Co.
útgefendr. [Publishers.]
Ver/i blaðsins í Canada og Banda-
ríkjunum :
12 mánu'Si $2,50; fyrirfram borg. $2,00
6 ----- $1,50;--------— $1,00
3 ----- $0,80; ------- — $0,50
Á Englandi kostar bl. 8s. 6d.; Á
NorðrlönJum 7 kr. 50 au.; á Islandi 6
kr. — borsrist fyrirfram.
Senttil íslands, en borgað hör, kost-
árg. $1,50 fyrirfram (ella $2,00).
Ep-Kaupendr, sem vóru skuldlausir 1.
Jan. p. á. purfa eigi að borga nema $2 fyr-
ir þennan árg., ef þeir borga fyrir 1. ,'úlí
p. á. (eða síðar á árinu, ef þeir œskja þess
skriflega).
Kaupandi, sem skiftir um bústað,
ver'Sr afí geta um gamla pósthús sitt
ásamt nýju utanéskriftinni.
Kitstjórinn geymir ekki greinar, sem
eigi verða uppteknar, og endrsendir
þær eigi nema írímerki fyrir endr-
sanding lylgi. Ritstjórinn svarar eng-
um bréfuin iitstjórn viðkomandi, nema
í blaðinu. Nafnlausuin bréfum er
enginn gaumr gefinn. En ritstj. svar-
ar höfundi undir merki eða bókstöf-
um, ef höf. tiltekr slíkt merki.
Uppsögnógild aí lögjm, nema kaup-
andi sé alveg skuldlaus við blafiið.
Auglýtingaverð. Prenttið skrá yfir
það seud lysthafenduin.
Ritstjóri (Editor):
JÓN ÓLAFSSON
venjul. á skrifst. bl. kl. 9— 12 og 1—6
Ráðsmaðr (Busin. Manager):
EINAR ÓLAFSSON
kl. 9—12 og kl. 1—6 á skrifst.
Auglýsinga-agent og innköllunarm.
EIRÍKR GÍSLASON
Advertis. Agent & Collector.
Utanáskrift á bréf til ritstjórans :
Editor Heimtkringla. Box 535.
Winnipeg.
Utanáskrift til afgreiðslustofunnar er:
Tfie 1/eimskringla P'tg. tfc Publ. Co.
Box 305 AVinnipeg, Man.
Peningar sendist í P O. Money Or-
der, Registered Letter eða Express
Money Örder. Banka-ávísanir á aðra
banka, en í Winnipeg, eru að eins
teknar með afföllum.
Office :
146 Ntr.
Ut
jp koma svik
urn síðir.
Um kosningaleytið [ vor gátum
vér pess, að blaðið Free Press hór í
bænum hefði skýrlega borið pað
ujip á Greeuvvay-stjórnina, að hún
hefði aflað sér mútu-fjár til kosn-
inganna með þvl að semja við pá
Ryan & Hariey járnbrautarleggjara
um að borga peim út skuldkröfu
(45—58 pús. doll.), sem peir gerðu
á hendr fylkissjóði, en hafði jafnan
verið talin ógild krafa, sem fylkinu
væri ekki skylt að borga. Krafan
koin fyrst frarn (út af Red River
brantinni) á stjórnarárurn Norrjuays
og neitaði hann að greiða hana,
en bauð Ryau & Haney upp á að
lögsækja fylkissjóð; peir porðu
pað ekki. Svo kom Greemvaystjórn-
in til valda, og néitaði hún oa að
borga kröfuna. í Febrúar 1889
borgaði stjórnin pó altí einu upp úr
fiurru $14,168; og hefir aldrei verið
fekýrt, hvernig á f>ví stóð.—26. Apr.
s. á. ritar páverandi lögstjórnarráð-
gjafi Josejih Martins til peirra R.
& H.: „auðvitaðætlum við ekki að
borga meira, og ykkr er velkomið
að lögsækja okkr“. Lögmenn sögðu
um kröfuna, að hvtldi hún ekki á
neinum flugufæti („had no leg to
stand ow)“.
í vor varð blaðið Free Press, sem
grefr flest upp, áskynja um pað, að
Greenway-stjórnin var f pann veg-
inn að fara að borga kröfuna rétt á
undan kosningunum; henni pótti
petta grunsamt, og benti á, hvernig
stjórnin væri að fara að; r. tt á und-
an kosningum borgaði hún út stór
upphæð úr fylkissjóði, sem krefj
hún (stjórnin) hefði ekki áskilið sér
bróðurpartinn af ránfengnum. Þettí*.
var í Júní.
Málgagn fylkisstjórnarinnar (blað-
ið Tribune) svaraði undir eins fyr-
ir stjórnarinnar hönd: „Enginn
samningr hefir verið gerðr um borg-
un á pessari kröfu; málið hefir al-
drei komið fyrir stjórnarráðið (the
Cabinet); og engin ályktun hefir
verið tekin á stjárnarráðsfundií''
Fám dögum sfðar sagði Mr.Green-
way í ræðu, sem hann hélt í Mani
tou, að um $14,000, sem hefði verið
ómótmæld krafa, hefði verið greitt;
„en pví væri haldið fram, að til hins
hluta kröfunnar hefði krefjendr
engan rétt“.
Fnn fám dögum síðar sagði Mr
Greenway í ræðu sinni f Llm Park
(eftir skýrslu stjórnarblaðsins), að
„enginn samningr hefði verið gerðr
um kröfu peirra R. & H.
Svo sagði hann uní daginn í ping
inu, að lögstjórnarráðgjafinn (Sifton i
væri á pví, að pað bæri að greiða
kröfu peirra Ryan’s & Haney’s, og
pví væri farið fram á $45,000 fjár-
veiting í ár í pessu skyni. Á stjórn
arráðs fundi f Maí eða Júní í vor
hefði sér verið heim'iað að bjóða
peim R. & H. $45,000 til sátta. En
hann hefði álitið réttast að láta nú
pingið skera úr með pví að veita
féð eða neita um pað.
Nú er pað í ljós komið, að 17.
Mal l vor var máilið eftir frum-
/cvœði Mr. Greenways tekið fyrir á
stjórnarráðsfnndi, og þar og þá
samþykt, að bjóða þeim Ryan <fe
Haney $45,000 sem fulla borgnn
á kröfu þeirra.
Og petta má nú lesa á preuti
auðvitað fiækt f talsverðar vftílengj
ur, jafnvel í sjálfu stjórnarblaðinu
Tribune.
Og svo hefir Mr. Greenway og
Tribune (ekki að tala um heimskar
eftirætur eins og Ljúgberg) haft ó
svífni til að bregða Free 7‘ress um
álygar.
Og með 19 atkv. gegn 10 hefir
nú pingið veitt petta fé.
Sömu pingmennirnir, sein eftir
pví sem Free Press hélt fram, náðu
kosningu fyrir mútur stjórnflokks-
ins, mútur greiddar af svona fengnu
fó, peir staðfesta nú með atkvæði
sínu á eftir ioforð Mr. Greenways,
| svo að hann geti staðið við kosn-
inga-loforð sfn.
sóuð saklaus af pví; vér liöldum að
pað só að eins pekkingarbrestr yð-
að, og skortr á nægri inentun, ó-
vani við að hugsa skipuiega og ým-
islegr skiiyrða-skortr fyrir að geta
hugsað rótt, sem blindar yðr sjálfan
svo að pér sóuð sannfærðr um að
pór hafið rótt.
Hafið pér aidrei heyrt getið um
neitt, sem á ensku máli er kallað
oblique impeachment? Það er venju-
lega fólgið í gersaka spurningum,
spurningum, sem eru svo orðaðar,
að pær gefa í skyn, að svarið geti
ekki verið nema á einn veg, og
hljóti pá að sanna á pann, sem um
er talað, sakargiftir, sem spyrjanda
pykir pægilegra að purfa ekki að
standa vi6 beinlínis. Það pykir
auðvitað ekki sem allra-drengilegast
ásökunar-form; en pað eru alt af til
menn, sem nota sér aðferðina.
Spurnmg yðar var svo stýluð, að
pór höfðuð auðsjáanlega ætlazt til,
að hún skyldi skiljast sem fullyrð-
ing. Og yðr tekst svo ófimlegatil
nú í svari yðar, að eftir að pór fyrst
hafið látið í ljósi undrun yðar yfir
pví, að vór skyldum taka spurning
yðar til umræðu eins og hún væri
fullyrðing, pá játið pér sjálfir (óaf-
vitandi) að pór hafið ætlazt til, að
hún yrði skilin sem fullyrðing. Þér
farið að tala um „sannleika pann,
sem í spurningunurn lá“.
Þegar pór hugsið yðr betr um,
mun yðr vafalaust skiljast, að í
hreinni spurningu getr enginn sann-
leiki legið, ogenginósannindiheldr.
Slíkt getr ekki falizt í spurningu,
nema pví að eins að hún innihaldi,
annaðhvort að formi eða efni, ein-
hverja beinlínis eða óbeinlínis full
yrðing.
Alt petta gaf fyrsta grein yðar í
Lögb. ástæðu til, að vér hefðum
sýnt fram á; pað vóru auk pess peir
Ófimleika-höggstaðir á henni, að oss
hefði legið mjög beint fyrir, að gera
hana mest alla meir og minna hiægi-
lega. Eu hvað gerðum vér? Ekk-
ert af pessu. Vór tókum org yðar
f peim skilningi, sem pór auðsjáan-
lega höfðuð lagt í pau fejálfr, svör-
uðum yðr með velvild og kurteisi,
héldum oss til rnálsins eins, án minsta
móðgunaryrðis til yðar, öllu heldr
ineð virðingar votti.
Með öðrum orðum, vér komúm
eins og gentleman fram við yðr. En
livað gerið pér? Dróttið að oss, að
ór séuin að „reyna að blinda“ les-
endr vora. Er pað gentlemanlike
helmingr manna 1 öllum Banda- astr manna verða til að liafa á móti
„Kyrkja og riki“.
(Svar til hr. B. T. Björnssonar).
af
yðr?
Hr. B. T.JjjB.—Þér leituðuð ný-
letra rúms í-blaði voru til að svara
ritgerð, er í pví hafði staðið, og
fenguð pað 'fyrirstöðulaust. Vér
hefðum pví búizt v>ð, að pér mund-
uð í næsta"][ sinn, sem pr vild-
uð svara Hkr. og Öld., gera pað í
henni sjálfri. Þá hefði ritgerð yðar
komið öllum peim fyrir augu, sem
lesið höfðu greinina, se.n pér eruð
að svara, og pað hefði stytt oss
verk; ' ér hefðurngpá eski purft að
e.idrtaka langt mál úr grein yðar,
til að gera lesendun. vorum skiljan
legt svar vort.
Þér segizt bara hafa sett frain
spurningar („hvort kyrkjnmenn
hefðu ekki nokkra ástæðu til að
vera á inóti hr. Sk. B. B. til
pingmensku“ o. s. frv.). „En samt
sem áðr finnr ritstj. IJkr. d) Öld
ástæðu til að reyna að blinda les
endr sina svo, að peir sjái ekki
sannleika pann, sein í sjiurningun-
um lá“, segið pér ofr-kurteislega.
ríkjunum í neinu trúarbragðafélagi.
II ver álaga, sem lögð væri pá á al-
menningssjóð til kyrkjuparfa, væri
álaga á me’rihlutann til hagsmuna
fyrir minnihlutann, sem pér mun-
ið játa að só ranglæti.
Almennir skattar, t. d. fasteignar
skattar, eru álaga til að útvega ríki
eða sveitarfélagi nauðsynlegar tekj
ur. Eftir eðli sínu á hver fasteign-
arskattr að koma að hlutfalli réttu
jafnt á alla faste'gn. Nú eru til
stofnanir, sem ríkið viðrkennir
skyldu sína ýmist að kosta að öllu
eðr styðja, t. d. skólar, spítalar o
s. frv. Þessar stofnanir er taisverð
ástæða til að álíta að ríkið hafi heim-
ild til að undanpiggja, pví að
leggja á pær skatt yrði að eins til
pess að pær pyrftu pá hærra tillag
aftr frá ríkinu, en slíkt væri fyrir
ríkið að taka úr öðrum vasa sínum
og látaí hinn. En kyrkjufólög eru
stofnanir, sem ríkið má ekki leggja
styrk af almenningsfé; og skattund-
anpága eða skattfrelsi er ekkert
annað en óbeinlínis styrkr frá rík-
inu, og pví alveg ranglátt. Prest-
ar í mótmælenda kyrkjufélögum
viðrkenna petta alment
En pað getr engan veginn heit-
ið að pröngva kosti kyrkjunnar,
pótt afnumin væru hlunnindi, sem
henni hafa ranglega verið veitt.
Þótt lítillega horfi öðruvfsi við
með löggildingargjald velgerðarfó-
laga og kyrkna, pá verðr pó frum-
reglan, sem eftir er rótt að fara,
svipuð eða in sama. Það má líta
svo á um velgerðafélög, sem pau
að meiru eðr minnu leyti vinni verk,
sem annars mundi koma koma áð
nokkru leyti á ríkisins bak. Þetta er
næg ástæða til að réttlæta að veita
peim $44 afslátt í löggildingargjaldi
eins og pór segið að eigi sór stað í
N. Dakota. En petta er sama sem,
pví, að ríkið tryggi verkamönnum
ákveðna hvíldardaga. Oss pætti lík-
ast til að geta, að skoðanir hans um
pað mál væru ekki ósvijiaðar skoð
unum J. St. Mi'ls, sem hann setr
fram um petta mál í bók sinni „Dm
frelsið“. Yór viljum ráða yðr til
að lesa hana; vér erum viss um, að
pér hefðuð bæði ánægju og gagn
af pví. Flestir frfhyggjendr fy 1 gja.
lík um skoðununi um pað naál sem
peim, er par eru fram settar.
Þegar pór spyrjið, hvaða pátt
hugsanfrelsismenn taki í pvf að
menta heiminn, í samanburði við
kyrkju menn, pá rekr oss í roga-
stanz. Hún bendir á, pessi spurn-
ing, að pér pyrftuð að lesa betr
menningarsögu heimsins. öll sú
saga er sagan um starf hugsanfrels-
is-manna. Og hvað peir hafa lagt
í sölurnar? Alt pað, sem menskir
menn geta í sölur lagt!
Þór munuð ekki neita pvf, að
Jesús frá Nazaret hafi uppfrætt aðra
og mentað heiminn. Hvað var
hann? Var hann kyrkjumaðr
sinni tíð?
Nei, hann var villutrúarmaðr tal-
inn af „skriftlærðum og fariseum
kyrkjumönnum sir.nar tíðar. Hann
var hugsanfrelsistnaðr, sem braut
niðr fornar kyrkju-kreddur og setti
nýjar og betri kenningar í staðinn
Hann var talinn „guðlastari“ af
kyrkjumönnum samtíðar sinnar.
Ilvað hann lagði í sölurnar, pað
pekkið pór,
Þá pekkið pér Sókrates. Hann
var hugsanfrelsismaðr, talinn guð-
lastari11 og „villitrúarmaðr“ af
kyrkjumönnum sinnar tíðar og líf-
látinn fyrir.
Hvað var Galileo Galilei, stjarn-
fræðingrinn ? Hugsanfrelsismaðr,
sem kyrkjan tók fyrir kverkar á og
hótaði að lífláta ef hann afneitaði
að taka fult gjald ($50) af öllum j ekki peim sannleika, sem hann hafði
félögum, sem löggilt eru, en veita
$44 tillag úr rfkissjóði hverju vel-
gerðafélagi um leið og pað fær sér
löggildlngu. Ef nú enginn neitar
fundið og kent.
Hvað vóru galdran.ennirnir sumir
sem kyrkjan lét brenna á miðöldun-
um? Margir peirra hugsanfrelsis-
pví, að ríkið megi með réttu styrkja meilnj suinir vísindamenn, sem vóru
frjálsa hugsun, byrgja fyrir ljós
'ísindanna; peir eru andlegar kram-
arstofnanir, andieg limlestingarfæri.
Þeir eru svo langt frá pví að vera
mentastofnanir, að peir eru heimsk-
unar og blindunar stofnanir.
En að pví leyti sem peir eru
guðfræðiskólar, pá geta peir verið
.góðir fyr:r siim tilgang; en pá
koma peir alinennri mentun ekkert
\ið. Þ.ið eiu pj bara flokks-stofn-
anir fyrir flokks-menn, til að kenna
sína ílokkstrú flokksmönnum sjálf—
um.
Ilér með er grein yðar svarað.
En ekki getuni vór bundizt pess, að
benda á undarleg ummæli yðar um
Hon. Sk. B. Brynjólfsson. Þór seg-
ið hann só „að mörgu leyti mjög
heiðarlegr maðr“. Þetta getum vér
ekki skilið öðruvísi en svo, að hann
sé pó ekki að öllu leyti mjög heið-
arlegr , p. e. að hann sé miðr heið-
arlegr maðr uð surnu leyti.
Af pví að vér höf uin aldrei fyrri
heyrt nokkurn mann, ekki einu sinni
beiskustu óvini hr. Sk. B. B. draga
neitt af pvf, að hann væri í alla
staði heiðarlegr maðr, pá kynjar oss
á pessum ummælum.
Og pó ekki. Það er gamla
kyrkj.i-skoðunin, að enginn sé
strangt tekið heiðarlegr maðr, nema
hann játi kvrkju-trú.
Nei, sko !
velgerðafóiög, pá liggr í au
gum upju,
að pvi er eins heimilt að styrkja
pau á pennan -hitt eins og hvern
annan hátt.
En ef ríkið hefir ekki rétt til að
styrkja kyrkjufélög af almenningsfé,
pá verðr pað ekki freinr léttmætt,
pótt slíkr styrkr só veittr í eftir-
gjafa formi.
Ilöf. telr ujip stofnanir í Norðr
á undan samtfð sinni.
Hvað vóru peir Zwingli, Huss,
Wesley, WyciifEe, Luther? Allir
hiigsanfrelsismenn á sinni tíð, „villu-
trúarmenn11 í amnim rótt-truaðra
O
kyrkjumanna á peirra tfð.
Ilvað er öll menningarsaga mið-
aldanna annað en pykkr mökkr af
valkösturn brendra villiimanna, rjúk-
andi gufa af vörmu blóði píslar-
Dakota, se,n eftir parlendum lög- votta_pfslarvotta, sem vóru hugs-
Vér lítum á perinan dónaskap
sem fórn, sem pjer hafið orðið að um só undar pegnar skattskyldu; anfrelsisn)etin si))nar dPar) mentun-
færa á altari Lönbergs til að fá að- par á meðal eru skúlar, grafreitir, j al.frð|nuí'ir rnannky.isins, og aliir
göngu með svar yðar í dónablað.
Vér ráðleggjuin yðr að leita eft
irleiðis með greinar yðar til H/er.;
par purfið pór ekki að brjóta pann-
ig móti yða betra eðli, til að fá
greinuin yðar aðgang.
VYr ætlum ekki að endrgjalda yðr
andi hefði engan rétt til, og sýndi, pessa kurteisi í sömu mynd; vér
hver fjárpretta-upjisjiretta hér var; 1 ætíuni ekki að bregða yðr ii,n,að pér
Þér spyrjið: „hefir ekki löggjaf-
arpingið haft vald til að gefa
kyrkjunum pað skattfrelsi, sem
pær nú hafa?“
Vé svörum yðr hiklaust: Nei.
Hugsunarrétt • hefir pað engan sið-
ferðislegan rétt haft til pess; tæp-
lega að pað verði varið að lögum.
Þór vitið að í Bandaríkjunum
hefir ríkið ekki vald til að leggja
ahnentiingsfé til kyrkjuparfa. Ef
pað hefði pað, pá hefði pað vald til
að stofna rfkiskyrkju.
Að rfkinu er óheimilt að leggja
fé til kjrkna og trúarbragða, er
bygt á trúarbragðafrelsinu. Af pví
.eiðir, að pað er rnngt að leggja á-
lögur á neinn til að styðja trúar-
skoðanir, sem hann aðhyllist eigi.
En eins og yðr er kunnugt, pá eru
tnenn, sem ekkert 'ilja með kyrkj-
ur liafa, alveg jafn-réttháir og góð-
ir pegnar í Bandaríkjunum, eins og
fátækra heimili, kyrkjur; eldslökkvi
vé'ar og par til heyrandi hús. o. s.
frv. Svo segir hann, að allar pess-
ar stofuanir só uiidanpegnar skatt-
gjaldi „auðvitað af peirri einföldu I flestalljr
ástæðu, að pær eru allar í parfir
almennings“.
Ilér er undirstöðu-villan hjá hon-
ofsóttir af kyrkjun
Hverjir eru heimsins mestu og
merkustu vísindamenn pann dag í
dag? Eru pað ekki menn, sem
eru kallaðir villutrúarmeun
o. s. frv. af inum pröngsýnu kyrkju-
mönauiii? Vitanlega, kyrkjan reyn-
ir eftir fremsta megni að vera
stjórnin gæfii rauninni R. & H. fé,1 séuð að „reyna að bliinla“ aðra með
sam peir aldrei hefðu getað fengiðlpví sem rangt er í grein yðar, pví j kyrkjumenu. Og eins og yðr er,
ella, og mætti pánærri geta, hvort ■ að vér höldu n, satt að segja, að pór ef til vill, líka kunnugt, pá er ekki
um. Kyrkiur eru engan veginn í i hlekkr um fót hugsanfrelsinu; en
parfir almennings. Þær ero að eins ! &n }11IgSanfrelsis eru engm vfsindi
i þarfir sinna áhanget'da—engm hnoranlerr.
annara. . , . . , , . , „ . „
JÞá skiljum ver ekki j, höf
Hvíldardagsmálið er svo flókið, og skuli ekki fy.irverða sig að minna
huginyndir yðar svo bersýnilega1 & sainanburð á mentunarfýsn ís-
ruglaðar um pað, að pað er ekki lenzkra hugsanfrelsismanna og ísl.
auðið f fám orð tin að koma yðr í kyrKjnmanna? Eru pað ekki mest-
•■óttan skilning. En vekja rriætti n,egnis eða nær eingöngu hugsan-
athygliyðarápví, aðpaðeralta„n-;frelsisine„n, se.n úr vorum pjóð-
aA, að ríkið viðrkenni trtisrhelgi flokki f Dakota hafa stundað nám
sucnudags eða einhvers annars dags, vJð h iskóla ríkisius? Og bera par
an að pað htfi lögskipaðan hvildar , ekki hiigsanfrelsismerm sinn liluta
dag. \ ér ' iljum ekki véfðiigja pað, J af kostnaðinum við háskólann?
sen pér segið, að pér byggið um-1 Hafa peir sótt um nokkurt skatt-
‘næli yðflr 'i'" skoðanir hr Sk B. j fre|si? Kosta peir ekki sjálfir sitt
í pessu máli á orðurn sjálfs hans. !nám5 peir af peim, sem á skóla
En hitt leyfu-n vér oss að draga í ganga?
efa, að pér hafið skilið réttorð hans.
Um kyrkjuskólana er bezt að tala
Oss er ekki p-rsónulega kunnugt sem miiist. Að pví leyti, se.n peir
um skoðanir hans i pví; en pað
teljum vér víst, eftir pví sem vór
eiga að kenna almennar fræðigrein-
ar, eru peir óparfir, og verra en
pekkjum til skyiisemdar hans og pað; peir hafa engan annan tilveru-
mannúðaranda, að hann mundi síð-! grundvöll en pann, að útilykja
„Heimskringla“ lætr sjaldan færl
hjá líða til að gera kaupendum
sfnum hagnað.
í petta sinn bjóðum vér fram til
1. Marz p. á. sórhverjum gömlum
kaupanda, sem borgar (eða hefir
pegar borgað) yfirstandandi árgang
að selja honum eftirfylgjandi muni
með tilgreindu verði. Nýir kauji-
endr, sem sanda oss $1 fyrir penn-
an árgang, geta fengið sömu kjör.
Borgun verðr að fylgja pöntuninni
til vor. Kaupendr f Bandaríkjun-
uin fá hlutina frítt senda til sín, en
kaupendr í Canada verða við rnót-
tölcuna, að borga tollinn (15 cts. af
dollarnnm).
Veggkort á keflum, öðruinegin
Bandaríkin; liinumegin öll
jörðin (livor hli* 18 ferh. fet) $1,25
Góð ritvðl (typewriter)—ekki
dollars-ieikfang
Jewels of songs, 145 pieces, words
and Music
Irwign: Life of Columbus, pa-
per bound (735 pages, illu-
strated)
Same cloth bound
Woods Ndtural History, 800 pag-
es, 500 engravings, cloth
bound
George Eliot's eomplete Works,
6 vols, ab. 3600 pages,
Saraecloth bound.
Walter Scotts Works, 12 vols.,
complete
Cooper: Leather Stocking Tales,
in 1 vol.
Same, Iarge Ed. 2 500 pages,
in 5 vols.
Same, 5 vois. cloth bound
konyfeUows Poe/ns, 1 vol., 300
pages,
Whiltier's-------1 voi., 300 p.
Bryant's---------1 vo]., 300 p.
All three volumes for
Choice Recitations & Readings,
4 vols.
Washington Irwings Complete
Works, 10 vols., over5000 pa-
ges, pap. bound, large type
Same cloth bound,
Diekens Cvmvlete Wurks, 15 vols.
Same, cloth bound
2,00
20
40
70
1,45
1,00
1,95
2,00
35
0,80
2,20
0,30
0,30
0,30
0,75
0,60
The
lurprise * Cook. book 1000
receipts, 185 pages
Stormonths Unabridged IHctionary
of ths English language 1200
paees,
Shakspeure's Cumplete Works, 1468
large quarto pages, steel en-
grav., 7xl0ý£ inches, 3 inches
thick, clotli bound
Irwiny's Life of Wash ngton, 640
pages, illu’trated, cloth bd.
1,90
4.10
1,90
5.10
0,20
1,25
2,10
0,90