Heimskringla - 13.05.1893, Blaðsíða 4

HEIlLÆSIKIIRIIISrGIj.A., ‘W^IITJSÍ IPEG, 13- MAI. 1893
Dominion of Oanada.
aWardir okeypis fyrir miljoair manna
200,000,000 ekra
af hreitl- oj beitllandi i Manitoba og Yestur Territónunum í Canada ókeypls fyri*
landnema. Djúpur frábærleja frjóvsamur jarðvegur, nœg« af vatni og skógi
og megiahlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið'
IHI9I1I FRJOVSl BELTI,
í Rauöár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace Rirer-dalnum, og umhverfk _ggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ág«tasta akurlanái. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heirai af lítt byggðu landi.
Malm-nama land.
Qull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frr. Ómseldir flákar af kolanámalandl
•ldÍTÍISur þTÍ trygjður um allan aldur.
JAKNBKAIJT FRA H F» TIL H FS.
Canada Kyrrahafs-járnhrautin í sambandi vif! Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
trnar mynda áslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum rið Atlanzhaf í Canada til
Ivyrrahafs. Sú braut liggur um miðhlut frjóvtama beltúins eptir þTÍ endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Í.fra-Tatni og um hÍL
nafnfrœgu KlettafjöU Vesturheims.
Heiln«mt loptxlug
Loptslagið í Manitoba og NortSTesturlandiau er TÍðurkenut hið heilnsjrnasta
ámeríku. HreinTÍðri og purrviðri vetur »g sumar; veturiiin kaidur, en bjartui
sg stafSTÍðraeamnr. Aldrei þoka og aúld, og aldrei fsllibyljir eins og sunnar í landiau
HAHKAND^TJOMIlí I CASADA
<efur hv.rjum karlmanni yflr 18 ára göinlum og hrerjum kvennmann. seia kefð
fyrirfansilíu að sjá
1.0 0 ekrur aí landi
ilveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á lan.iinu og j .-ki pau
i pann hátt jefst hverjum manni kostur á að verða eigandi siiiuar ábýllsjarðar og
.jáifstseður í efnalegu lilliti.
ISLKNKKAR HY I. E KIMIK
Manitoba og canadiska Norövesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í i stoðum.
Peirra stœrst er NTJA ÍSLANJ) liggjandi 45—80 mílivr norð'ir frá Winnipeg, á
restur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja ■ slandi, í 30—35 mílna fjarlægð
»r ALPTAVATN8-NYLENDAN. ■ bátSum pessum nýlendum er mikið af (•
aumdu landi, »g báðar þessar nýlendur liggja nœr höfuðstað fylkisins en nokktt
hinna. AllGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suÖTestur frá Wpg., ÞÍNG-
VALLA-NÝLENDAN 260 mílur í norfSvestur frá Wpg., QIPAPPELLE-NY-
LENDAN um 20 mílur sutíur frá Þingralla-nýlendu, og Aj/BEHTA-NÝLENDAN
am 70 milur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í siðggt'
töldu 3 nýlendunum er mikiö af ébyggðu,ágietu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni jetur hver sem vill fenjið með því að skilfa
ím það;
Tioraas Bennett
'DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGE II
Móa O. I.. Baldwinson, (Islenzkur umboósmaðt ).
DOif. GOV'T IMiIlGRATTON OEEICES
Winiiipea:, - - - Canada.
"W innipeg.
— Dr. Moritz Halldórson frá
Park River, N. D. kom hingað á
föstudag i fyrri viku og fór suðr aftr
á laugardag. Hann kom til að vitja
séra Jóns Bjarnasonar. Á laugar-
dagsmorguninn skar hann, ásamt Dr.
Todd, í meinsemd á hálsi á Sigurði,
ungu barni Einarsritstjóra Hjörleifs-
sonar.
— Landi vor Suorri Högnason i
Minneota, Minn., liggr rúmfastr I
heimakomu, segir „Minneota Mas-
cott“.
— 9. j). m. dó hér í bænum
að 234 McGee Str., Pétr Magnús-
son, 36 ára að aldri, kvæntr;' hafði
haft influenza, er síðan sló sér
upp í taugaveiki.
— Mr. Th. Watnsdal, frá N. D.,
sem hefir dvalið hér um tíma, fór
í vikunni suðr aftr, til Canton, N. D.
f Að kveldi 11. p. m. andaðist
að heimili sínu, á Ross Str. hér í
bænum, Eyjólfr Guómundsson, sonr
Guðinundar bónda Magnússonar, er
eitt sinn bjó á Brimnesi í Fáskrúðs-
firði, og Margrétar konu hans.
Hann var kvæntr Dórunni Sigurð-
ardóttur, sem lifir hann. Af börn-
uin peirra eru tvær dætr á lífi :
Anna, húsfreyja Mr. Eiríks Gisla—
sonar, ráðsmanns „Htimskringlu“,
og Jónína, ógift. Eyjólfr heitinn
var prýðilega greindr maðr, svo
sem hann átti ætt til, og vel að sér.
Hann var flestum mönnum freinri
að karlmensku og preki meðan hann
var í fullu fjöri. Drengr var hann
inn bezti, tryggr og vinfastr.
—MeiðyróamáliÓ séra Friðriks
gegn Jóni ritstjóra Ólafssyni var
loks tekið fyrir í bæjarpingsróttiu-
um í fyrradag, var því vísað til
kviðdóms, svo sera lög gera ráð
fyrir. Mun það koma par fyrir f
Október í haust.
—Laugardaqinn 6. p. m. voru
gefin saman í hjónaband af séra Fr.
J. Berginann: Mr. Sigrjón J. Sn(e-
dal og Miss Siyrlðr Jljiirnsdóttir,
bæði til heimilis hór i bænum.
Listi ytir samskot frá New Whatcom
Wash. til ekkju Benjamíus heitins Jóns-
sonar, send til IIkr.
Mr. Chr. Benson $0.50; Mrs. G. Ben-
son 0 25; Mr. B. Thorsteinscn 1.00; Miss
Inga Benson 0.15; Mrs. Anna Sveinson
0,25; Mrs. Inga Goodman 0 25; Mrs. G. B.
Thorsteiusson 0.50; Mrs. H. Kristjáns
dóttir 0.50; Mrs. Des Antels 0.25; Mrs. G.
Guðmundsdóttir 0.25; Mr. G. Paulson 1.00;
Mr, Sam Samson 0.50; Mr. G. Thorsteins-
son 0.50; Mrs. Dora Anderson 1.00.
Samtals: $7.00.
— Sökum veikinda Rev. B. Pétrs-
sonar verðr engin guðspjónusta í
Únítara-húsinu á morgun.
1892. Kjoininn nf Havana
uppnkeruiini.
„La Cadena" og „La Flora“ vindlar
eru án efa betri ad efni og töluvert ó-
dýrari heldr en nokkrir aðrir vindlar.
Fordómsfullir tóbaksreykjendr vilja
ekki kannæt vid það, en þeir, sem
vita hvernig þeir eru tilbúnir, kannast
við það. S. Daris & Sons.Montreal [15J
—Fyrir æði-löngu fékk ritstjóri
pessa blaðs boð frá The Worlds
Congress Auxiliary í Chicago, að
sækja blaðamanna-fund pann, er
par byrjar 22. p. m. Ritstj. „Lög-
bergs“ fékk sams konar boð.
—Mikil rigning kom í fyrradag
og hefir án efa komið mörgum illa
bæði peim er búnir vóru að sá, og
hinum pó einkum, er eigi höfðu pví
lokið.
Bessie H. Bedloe, Burlington, Vt., hafði
þann hársvarðar, er því olli, að hárið
varð stamt og þurt og rotnaði svo, að hún
þorði varla at! greiða þatf. Ayer’s Hair
Vigor lœknaði hársvörðinn, hreinsaði alt
fiys úr honum og gerði hárið þykt og
gljáandi.
—Toothache.—Hefir pú tannpínu?
Farðu og kauptu flösku af Pain
Killer og mun pér pá fljótt batna.
Dað er bezta meðal við tannveiki.
„Clear Havaim Cisari”
„La Cadena” og „La Flora” Biddu
ætíð um þessar tegundir [11]
__Fyrir síðustu helgi heilsuðu
upp á oss: Mr. H. Auðunson,
Mountain, N. D., Mr. Bened. Bene-
dictson og Mr. Stef. Einarson frá
Gardar, N. D., og Mr. Guðmundr
Pálson frá Mountain, N. D. Drír
inir síðastnefndu munu ætla að dvelja
hér nokkra mánuði.
Svefnleysi fervoðalega vaxandi. Hraði
og æsing nútí-SarlífsÍDS reynir svo átauga-
kerfið, að fjöldi fólks ferá mis vi« góðan
og nægan svefD, en þetta gjör-skemmir
taugarnarnar. Miunizt þess að Ayer’s
Sarsaparilla styrkir þá veikbyg«u.
— II. S. Wesbrook & Co., sem
verzla hér í bænum með allskonar
jarðyrkju-áhöld, hafa nýlega samið
við G. E. Dalmann (agent Singer
Mfg. Co.) um að taka að sér sölu á
verkfærum peirra á pví svæði, sem
liggr norðr af Winnipeg; par með
er Nýja ísland.
—Til séra Matthíasar liöfum vér
meðtekið 25 cts. frá'Sigrgeir Jóus-
syni í West Selkirk.
WHAT CAN BE DONE? Þegar lík-
aininn er velkr, blóðráfin óregluleg og
maginn getr ekki melt, eins og oft kemr
fynr á vorin, þá er ekkert me«al sem
tey nist eins vel og Burdocks Blood Bitt-
erjhann styrkir, og hreinsar blóðið.
BE8T EVER MADE. Kæru herrar. Ég
mæli með Hasyards Pecjoral Balsam
sem óbilgðulu meðali við hóstaog köldu.
Ég hefl það ætíð í húai mínu.
Harry Palmer, Lorneville, Ont.
GUARD AGAINST CHOLERA. Hafðu
blóðið hreint og magann með þvi að
brúka Burdocks Blood Bitter, «r styrkir
taui. arnar og læknar veika parta líkam-
ans. Kólera grípur aldrei þá heilbrygðu.
DEAFNESS CURED, Herrar. Um fleiri
ár hafði ég verilS mjög heyrnarlítil og
sííasjl. vetr versnafli mér svo, að ég
heyrði nær ekkert. Hagyard Yellow Oil
læknatSi mig, svo nú heyri ég eins vel og
hver annar.
Mrs. Tnttle Cook. W -ymouth, N. 8.
FOR SEVERE COLD8. Herrar,—Þeg-
ar ég er veikr af köldu, fæ ég mér inn-
töku af Dr. Wcods Norway Pine Syrup.
Ég hefl marg-reynt að það er ið bezta
beðai og gott aðgöngu.
J. Paynler, Huntsville, Ont.
A PROMPT CURE. Herrar. Eftir að
hafa þjáðst í tvö ár af hægða'.eysi og
læknar gátu ekki bætt mér, reyndi ég að
sríustu B.B.B., ogá«r en ég hafði brúk-
að úr 1 flö8ku, var mér batnað. ÞalS er
og bezta meðal veð höfuðverk.
Ethel D. Haines, Lakewiew, Ont.
Tjr bré/i frá Reykjavlk
17. Apríl 1893.
.... Björn Jónsson mun ætla að
gefa út ljóðmæli Hannesar [Hafeteins]
í einkar-vandaðrí útgáfu. — í stúdenta-
félaginu er nefnd að undirbúa einhvers
konar stúdenta-söngbók. — Mikill er
aflinn og allvel vorar. Sáðgarðar rísa
nú upp á melunum. 1895 verðr ak-
braut komin austr yflr Þjórsá.
Vor blessaði Garða-byskupinn
er burtu vikinn í þetta sinn;
hann dvaldi hér þrenna daga sex,
hans drjúgum þar af heiður vex;
þann eftir vanda h’ann efldi frið,
sem að eins fær „þroskazt niðr á við“
Hann vandlega sáði víngarð þann,
er vökvar og hirðir sjálfe elskan;
en ávöxtin síðar upp hann sker
— að öllu leyti sem maklegt er —
þá ofan stígur um andans hlið,
um eilífð hvar „þroskast niðr á við“.
8.
Billegasta búöin í bænum.
IX
Kyrkjublaðið,
ritstj. Þórhallr Bjnrnnson, prestaskóla-
kennari í Beykjavík, 3. árg., 15 nr., auk
5 nr. af Smáritum, 60cts. Kristilegt
alþýðublað, uppbyggjandi og fræðandi-
Frágangr inn vandaðasti. Fjórði hver
íslenzkr prestr og fjöldi leikmanna hafa
ritað í það. Andleg ljóðmæli í hverju
blaði. Grímr Thomsen, Matthias Joch-
umson, Páll Ólafsson, Steingrímr Thor-
steinsson Valdimar Briem og margir
fieiri, lifandi og látnir, eiga ljóðmæli í
biaðinu.
Ný kriaileg smárit, gefln út að til-
hlutun biskupsins yfir Island, verða
framvegis ókeypis fylgirit með Kbl., 5nr.
í ár, það er kristilegt sögusafn, ágætr
barnalestr.
I. árg. 1891 (uppprentaðr), 7 arkir 25c.
II. árg. 1892, 25 arkir 60cts.
III. árg. 1893, 15 arkir, auk smárita
60 cts. Fást hjá W. H. Paulson, Winni-
peg; Sigfús Bergmann, Gardar, N. Dak.;
G. S. Sigurðson, Minneota, Minn. Enn-
fremr bafa G. M. Thomson, Gimli, og
Rev. Runólfr Runólfeson í Utah fengið
sýnisblöð. Þeir sem vilja fá blaðið
beint frá útgefanda, verða að senda
borgunina til hans fyrirfram. Sýnisblöð
verða send ókeypis löndum vestra sem
þess beiðast hjá útg., að því er upplag-
ið leyfir.
Komið og spyrjið um prísa.
W. Steep.
SUNNAKFARI. St
Sunnanfara í vestrheimi eru: Chr.
Ólafeson, 575 Main Str., Winnipeg;
Sigfús Bergmann, Garðar, N. D.; G.
S. Sigurðsson Minneota, Minn., og G.
M. Thompson. Gimli, Man. Hr. Chr.
Ólafsson er aðalútsöluinaðr blaðsins í
Canada og hefir einn útsölu á því í
Vinnipeg. Veró 1 dollar.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði $1.00 á d*g.
Do You .
FEEL SICK?
«,1
Disease commonly comes on with slight
symptoms, which when neglected increase
in extent and gradually grow dangerous.
If yos SUFFER FROM HEADACHE, DYS- _rn
PEPSIA or INDIGESTION, . . . 1 ^
RIPANS TABULES
" TlvÉRBCOMPLÁÍN0LSTTATE.D’0r.h,V'. TAKE RIPANS TABULES
táke RIPANS TABULES
’-'SlTí-SS.S"':1 ^ RIPANS TABULES
fíipans Tabu/es fíegulate the System and Preserve the Health.
EASY TO TAKE, QUICK TO ACT.
SAVE MANY A DOCTOR’S BILL.
Sold by Druggists or sent by mail on receipt of prlco.
Box (6 yiaia), 75 cents. Paekage <4 boxes), $2.
For Free Samplee addre.a
THE RIPANS CHEMICAL CO.
10 SPRUCE STREET, - - NEWYOBK.
RIPANS TABULES
take the place of
A COMPLETE
MEDICINE CHEST
and ahould br 'or
uæ in rocry fanulu- • •
”Tlie Bliie Store“
MERKI: BLA STJARNA.
Til almennings.
Vér höfum nýlega kejpt. svo mikið af vor og sumarfatnagi, að vér
sjáum oss nejddu til að selja bjrgðir voras við undursamlega lágu verði.
Ljómandi „Freneh Tweed“ alfatnaðir fyrir $ 13.75
Agætir „Scotch Tweed“ do do 13.75
Allra beztu enskir „White Cord‘ ‘ do do 13.50
Ágæt Canadisk alullarföt do 7 50
do do do do 6.00
do do do do 5.00
„Union Tweed“ alfatnaðir do 4.50
Óprjótandi bjrgðir af buxum fjrir Qfi O O O *H yfir
Komið og skoðið vörurnar og munið eftir
staðnum.
„The Blue Store".
MERKl: BLA STJARNA
434 Main Str.
HARDVARA.
H. W. STBBP
546 Main Str.
Verzlar með eldavélar og tinvöru og alls konar harðvöru
226 Jafet í föður-leit.
í rúminu enn ; jieja, farðu þá og láttu bann
klæ'Sa sig sem skjótast“.
Skömmu síðar staðnæmdist fyiir dyrum úti
fallegr vagn með gráum hestum fyrir. LávarSr-
inn sendi þjón sinn inD, til að spyrja, hvort
Mr. Newland væri heima. Honum var sagt, að
bto væri, og rétt á eftir kom lávarðrinn inn í
herbergi mitt. Þar stóðum við þá hvor andspæn-
is öðrum og horfðumst í augu.
Windermear lávarSr, býst ég við?“ sagði ég
og rétti lionum hendina.
„Þú heflr þá orðið fyrri til að þekkja mig,
Jón“, sagði hann og tók í hönd mér og virti
mig vandlega fyrir sér. „Nei, herra trúr! Hvern-
ig hefir þó jafnóliðlegr drengr getað orðið að
svona fallegum manni? Ég varð stoltr af þér,
frændi. Þektirðu mig undir eins og ég kom
inn?“
„Ó,-nei ! Satt a« segja gerði ég þa« nú ekki.
En af því a* ég áttt von á ySr, þá gizkaði ég
á, hver það mundi vera“.
„Já, menn breytast mikið á níu árum,
Jón. En þaS er satt: ég gleymi því að ég á nú
að kalla þig Jafet. Hefirðu verið að lesa ritn-
inguna nýlega, ef a hverninn forstu að hitta upp
á þetta undarlega nafn?“
„Ó, nei; en þetta blessað hótel hér er þvílík
Nóa-örk, að það var ekki svo undarlegt þótt
mér dytti það í hug“.
„En mikill óræktar-angi ert þú, að spyrja
ekkert eftir henni móður þinni“.
Jafet í föður-leit. 231
„Þetta líkar mér vel að heyra“, mælti lá-
varðrinn; „þá kemr okkr öllum saman. Og
mikil ánægja er mér það að sjá, hve mikill
drengskapr og sómatilfinning lýsa sér í undir-
tektum þínum. Nú skulum við þá aldrei
minnast á þetta mál framar. Hvað vilt þú nú
helzt gera, fara með mér út í sveit eSa verða
hér eftir?“
„Ég vildi helzt verða kyrr í borginni,
herra lávarðr, ef þér vilduð kynna mig nokkru
heldra fólki, sem er í kynnum við ySr. Vita-
skuld þekki ég engan nú“.
„Auðvitað. Ég skal kynna þig fólki, nátt-
úrlega sem Mr. Newland. Viltu sjá móSr
þína?“
„Með engu mótí aS sinni, herra lávarSr;
ég vona ég geti séð hana áSr en mjög langt
um líðr samt“.
„Það er líklega fyrir beztu að hafa það svo.
Ég ætla nú að rita miða eil Carbonnells majórs,
Og segja honum að þú sírt kær vinr minn, og
biSja hann aS gera þér ..undúnaborg skemtilega.
Haun þekklr hvern mann og getr komlð þér
alstaðar í kynni“.
„Hvenær leggið þér af staS til sveitar-heim-
ilis yðar, herra lávarðr ?“
„Á morgun; svo að það er eins gott aS við
kveðjumst í kveld. Meðal annars, þá hefir þú
lánstraust hjá bönkurunum Drummonds upp á
þúsund pund; það er undir nafninu Newland.
230 Jafet í foður-leit.
um alt það, sem mér var nauðsynlegt að vita
til þess, að koma fram sem sá maSr, er ég var
nú álitinn vera. Orsökin til þess, aö sá maðr>
sem menn hugðu mig vera, var lát’nn vita um
þetta leyndarmál alt saman, var sú, að hann var
rétt borinn til arftignar í ætt sinni, og spurning-
in var nú um það, hvort hann vildi fallast á það
að vera álitinn dauðr, svo að þar með yrði
dreginn gleymskunnar hjúpr yfir stórglæp, en
tign hans og óðul féllu í annara erfingja hendr,
Ég fann það á sjálfuih mér, að ef ég hefði
verið að öllu í hans sporum, mundi ég hiklaust
hafa fallizt á þetta, og því var ég í engum vafa
um, hversu ég skyldi svara lávarðinum þessari
málaleitun. Ég innsiglaði nú skjölin á ný, hafði
fataskifti og fór til miðdegisverðar.
Eftir nð viS höfðnm matazt og búið var
að bera af borði, stóð Windermear lávarSr upp,
tvílæsti hurðinni og sagði við mig hljóflega:
„Nú heflr þú lesiS skjölin og séS, hverter ráð
þeirra, sem nálega eiga eins mikíð undir með-
ferð þessa máls eins og þú. Segðu mér nú,
hvað þér sýnist að gera“.
,Já, ég hefl nú það fyrst aS segja, herra
lávarðr, að ég vildi helzt að ég hefði aldrei
neitt um þetta vitaö, sem nú er mér kunn-
ugt orðið; og að mitt álit er það, að ráðlegast
só aS minnast aldrei á þetta mál framar; til-
lögur þær, sem gerSar eru, virðast mér inar
skynsamlegustu og mér sýnist ekkert áhorfsmál
a ð fylgja þeim að sjálfsögðu“.
Jafet í föður-leit. 227
„Eg ætlaði nú, satt að segja, aS fara að —
„Einmitt það — einmitt það“, tók lávarðrinn
fram 1 ; „en þú verðr að muna það, Jón, að
hún er enn þá móðir þín. MeSal annars, ertu
búínn að lesa skjölin?“
„Nei“, svaraði ég; „þau eru hérna“, og benti
ég um leið á þau á hliðborðinu. „Mér er, satt
aS segja, lítið um að brjóta upp þennaa skjala-
böggul“.
„Ja, óg skal játa, að það verðr engin ánægja
að því, að lesa þau“, svaráði lávarðrinn ; „en
ég vil ekki minnast á i>að mál við þig fyrr en
þú ert buinn að lesa þau; og því verð ég nú“
sagði hann um leið og 'iann tók skjalaböggui-
inn og braut upp innsiglin fyrir honum, „að
halda því fast aS þér, að þú lesir skjölin und-
ir eins í dag. Klukkan sjö í kveld borðar þú
miðdegisverð með mér, og þá getum við rætt
málið“.
„Sjálfsagt, herra, ef þér óskið þess, þá skal
óg lesa þau“.
„Ég krefst þess, Jón ; og mig furðar á að
þú skulir eins og vilja hafa þig undan því, þar
sem þau snerta þig svo mjög“.
„Ég skal gera þetta eins og pér segið“.
„Jæja, drengr minn; þá held ég megi kveðja
þig, svo að þú getir orðið búinn áðr en við
borSum. Á morgun getr þú, ef þú vilt, flutt
farangr þinn heim 1 mitt hús og haldið til hjá
mér ; en ekki held ég því að þér, framar en
þú sjálfr vilt; því aS þú ert ungr og kannt að