Heimskringla - 24.06.1893, Blaðsíða 1

HEIMSKRINGLA
VII. ÁIi. Nli. 38.
WINNIPEG, MAN., JÚNÍ U- 1893
FOLKl FINST
það ekki vitrlegt að vera að reyna ó-
dýrtsamsull, sem kallað er blóðhreins-
andi en heffr í rauninni engan lækninga
krai't. Að viðhafa nokkuð annað en ið
gamla fyrirmyndar-lyf Ayer’* Siar-
sapurilla — ið ágæta blóðhreinsun-
arlyf — er brein og bein eyðsla á tíma,
íé og heilsu. Ef þig þjair kirtlaveiki,
kvef. gigt meltinkarleysi, útsláttr,
vessareusli, þroti eða einhver annar
blóðsjúkeómr, þá vertu viss um að það
mun
borga sig að brúka
.X yer’a Sarsapnrilla, og Ayer’s ein-
ungis. A YER’S Sarsaparilla má jafnan
reiða sig á. Hún er ekki breptileg.
Ilún er jafnan in sama að gæðum,
skamti og áhrifun). Isamsetning, hlut-
fóllum og útliti, og að öllu. sem miðar
til að endrhressa líkamanu, sem veiktr
er orðínn af sjúkdómi og kvöl ber hún
aföðrum lpQum. Mún leitar uppi öll
ólireinindi blóðsins og rekr þau út ina
eðlilegu leið.
AYBR’S
SARSAPARILLA
Tilbúiðaf Dr. J. C. Ayer, Lnwell, Mass.,
Selt í öllum lyfjabúðum og ilmsmyrsla-
búðum.
LÆKNAR AÐRA, LÆKNAR ÞIG.
Vinnu-skrlí’stofa.
Landsstjóruin lietir stofnað_ vinnnskrif-
ur undir sljórn og umsjón unabaös-
manna Dominionlanda á öllum þeim
stöðum, er hér síðar eru nefndir.. Það
er ætlast til að þessi skrifstofa verði
nokkurs kouar milliliðr nailli verkgef-
enda og verkþiggjenda, þ. e. að útvega
iðjulausu fólki vinnu og gera vinnu-
þiggjendum hægra fyrir að fá megileg-
a» vinnukraft. Þeir er vildu nota hjál]>
og leiðbeiuing skrifstofunnar verða að
uppfylla þessi skilyrði: gefa inn sit.t
fulla nafn, aldr, trú, hvort giftr eða ó-
giftr, hvaða hann og skyldmenni lians
hafa vaaíst, nöfn skytdmenna sinna, tölu
þeirra, kyn og aldr, hvort hann er vilj-
vgr til að vinna fjarri skyldmennum
sinum, ef til kemr. Verkgefendr til helm
*hs í Man., N. W. T. eða B. C., er kynni
að vanta menn til akryrkju, smiði, mask
muþjona, vinnumenn o s. frv., ættu að
taka greinileea fram, til hverra starfa þá
vantar menn í hvert skifti. kaupgjald,
vistartíma, livort fæði og húsuæði lylgi
ókeypis, og hvað anuað er þurfa þykir.
Umsóknir, munnlega eöa skriflega, má
senda
_ í MANITOBA
Til umboðsmanns Dominion landa; í
Brandon, Minnedosa, Yorkton og Lake
Dauphin, og til umboðsinanns fyrir De-
minion Immiigration Hall, Wsnnipeg.
NORDVESTRLANDLNU
Til umb.manns Dom.bmdr í EstovuD,
Regina, Calgary, Wetaskiwin, Red Deer
Edmonton, Prince Albert, Baltleford og
Letbridge, og í
BRITI8II COLUMBIA.
Itl ttmboðsmanns Dom.-landa í Kam-
loops og New Westminster, sem alllr
hafa fengið vinnu-registur hjá stjórn-
mni.
Einskis gjalds verðr kraflzt, livorki af
verkgefendum né verkþiggjendum.
TT , ^ H. II SMITH.
Uinboðsmaðr Dominion-landa
Winnipeg, Man.
EL PADRE
REINA VICTORIA.
(Niðrl. frá 2 bls.)
í ummæla stað vil ég gefa dálítið
sýnishorn :
SPURNING.
Hver gaf þér svo tálfríða, töfrandi
mynd,
svo tindrandi’ und brúnirnar ljós,
svo hyldjúpa (og) altæra’ í auga þitt
lind,
i svo angandi’ á kinn þína rós .
Hver fegurð þig bjó, svo það flnst ekki
nein
að fríðleika líkt sem þá skreytt?
Því gaf hann þér hjarta eins liart eins
og stein ?
Eða liefirðu alls ekki neitt.
Svo vil ég færa til þessi tvö erindi
úr kvæðinu
FOSSINN.
Vel þú kveðr, vinur minn !
eg verð að hlusta’ á söngva þína.
Kveddu, syngdu sönginn þinn,
sýngdu, kveddu, lossinn minn !
gólin gullinn geisla sinn
í gígju-strengi fléttar þína.
Vel þú kveður, vinur minn !
óg verð að hlusta’ á söngva þína.
Nu lilýt ég þér fara frá,
fossinn kæri, gamli vinur!
Lengi lief ég lilustað á,
heyrt í söngum þínum spá.
Fæ ég ei þig aftr sjá?
„Aldrei framar!“ báran drynur.
Ear vel, kæri fossinn þá !
Far vel, kæri, gamli vinur!
Næst vil ég taka nokkur erindi
úr kvæðinu
KYRKJ UGARÐU RINN.
-----Sefur öld
við sæta drauma.
Birtast í svefni
svipir dáinna.
Föður og móður
fölva svipi
kyssir á svteflinum
sofandi barn.
Svipur eiginmanns
svífur að rekkju,
þar ekkjan fyrir
armædd sefur.
Faðmast þá
fölur svipur
við lifandi sál
í ljúfum draumi.
Svipur ungbarnsins
svífur að brjósti
elskaðrar móður,
er því áður hlúði.
Brosandi svip
að barmi’ hún þrýstir
og grætur í svefni
gleði-tárum.
Að cndingu þennan smekkbita úr
kvæðinu
HELVÍTI.
Skrapir við tennur
skraufþur tunga;
hann gapir af þorsta,
en gleypir eldinn.
Brennur úr augum
bál af kvölum;
sárbölvar helvíti
sálin dauða.
Glottir við eldinn
gamall fjandi:
„Hvernig er vistin ?
Hiti nógur?
Grípur hann skörung,
skarar í glæður:
„Mokið, mokið!
Meirr skal loga 1“
Ei á að kólna
um eílífð bálið,
þótt himininn skjálfi
við hljóð þess kvalda.
Inn stóri drottinn
stingur í eymn
flngurgómum
og flnnur það ei.
Nú höfum vér gefið sýnisliorn af
ljóðmælum höfundarins, nægt til að
gefa mönnum hugmynd um kvæðin.
Um leið og ver óskum hr. Þorst.
Gíslasyni góðra framfara, leyfum vér
oss að minna hann á, að fyrsta skil-
yrðið fyrir þeirn er, að vanda verk
sín.
í næst síðasta hl. lltir. var þess
getið, að eigi allfáir menn úr Þing-
valla-nýlendunni (og Lögbergs-ný-
lendunni) væru í þmn vegion að
flytja sig nð suðvcst:hluta Munitoha-
vatns, þar seiu lir. 8t. Ilrútfjörð hafði
hent á laudnámssvæði í greiu, sem
I hann ritaði í hlað voit. Þaðerglcði-
legt, að hending lians ber þanuig á-
vöxt svona bráðlega, því fremr som
ástæða er til uð ætla, aðlandið só vel
fallið til bygðar.
En annar mikilsvirðr vinr blaðs
vois, Mr. N. Snædal úr Álftavatns-
nýlendu, sem nýlega var hér á ferð,
vakti athygli vora á einu atriði við-
víkjandi þessu landnánri, sem vér
flnnum ástæðu til að henda hlutnð-
eigendum á þegar, og það er þotta :
landið, sem þeir ætla að setjast á,
mun vera -ómæltenn þá. En það
getr komið landnemum óþægilega í
baksegl síðar, að setjast áómælt land.
Þeir r.eisa sér hús«og húaá ýmsan
hátt um sig þar sem þeir setjast að.
En svo þegar landið er siðar mælt,
upp, getr það komið fyrir, að land-
nemi sitji á skóla-laudi eða Hudson
Bay landi, eða að landamorki skeri
hús hans frá landi því, sem hann
hefir unnið á, eða falli beint gegn
um húsið. Landar vorir sumir í
Álftavatnsnýlendu hafa reynt þetta
og haft óhagræði mikið af, og ætti
monn nú að varast sömu víti aftr.
Menn, sem hafa i huga að flytja sig á
þetta landsvæði ættu að taka sig sam-
an um að skrifa dominion-stjórninni
beiðni um að fá landið mælt upp, og
geta þeir fengið undirskriftir fleiri
manna með sér undir beiðuina. Það
er óhœtt „hverjum manni að skrifa
undir slíka beiðni upp á það, að eug-
inn er fyrir það sktildbundinu til að
setjast að á landsvæðinu, þótt hann
skrifi undir heiðnium mælingu. Eu
ef einir 20 eða 25 menn (helzt heim-
ilisfeðr eða einhleypir karlmenn)
skrifa stjórninni slíka beiðni, þá fá
þeir án efa landið mælt upp þegar.
Þetta kostar engin útlát nó fyrirhöfn,
nema að rita beiðnina, en það er ó-
missandi fyrir þá, sem héreiga í hlut,
að vanrækja það ekki. Bezt að
vinda að því undír eíns.
FRÉTTIR.
SÓTTVÖKNUM CANADA
er svo illa stýrt, að nýloga koinst
heill farmr innflytjenda frá kóleru-
stöðvum (Póllandi rússneska, vfir
Hamborg) alla leið til Toronto, án
þess að vera sótthreinsaðir eða skoð-
aðir. Erindrekar Bandaríkja komu
þessu upp, og var fólkið þá sett i
sóttgæzlu.
| KOSNINGANAK í ÞÝZKALANDI
eru nú um garð gengnar. I fyrstu
virtist, sem stjórnin yrði í minni
hluta; en síðustu fregnir henda í
í gagnstœða átt. Munr er þó lítill
og geta um-kosningar líklega ráðið
úrslitum.
IRSKU ÞINGMENNINA.
af öllum flokkum greinir mjög á
við Gladstono nú; þykir hann láta
of mjög undan andstæðingum sínum
og vera of harðdrægr f fjárskiftum
við írland. Þó vona menn, að til
sætta dragi.
FIiJÁLSLYNDl FLOKKRINN
í Canada hefir fund mikinn í Ottawa
nú. Leiðtogi flokksius Mr. Laurier
hefir átt miklum fagnaði að mæta,
en mjög hefir hann farið í kring
um að láta uppi ákveðna stefnu
sína í stórmálum landsins. Þó hefir
samkoman gert betri og ótvíræðati
samþyktir en áðr um frjálsa verzl-
un.
YFIRDÓMR
hefir nú felt úr gildi dómsúrskurð
þann, er bauð að loka Chicago-
sýningunni á sunnudögmn.
LANDSTJÓRI í MANITOBA.
Það ar nú fullyrt, og líklega að
réttu, að það sé alveg óráðið enn, hver
pað vorði. Það vorðr alls ekki fullráð-
ið fyrri en stjórnarforsetinn (Sir Jolin
Thomsou) kemrheim aftr frá Paiis.
STÓREFLIS SVIKASAMSŒRI
heflr komizt upp um tollembættismenn
Bandaríkjanna á vestrströndinni í Was-
hington ríkinu. Þeir hafa lengi liðið
innflulning ópíums og Kínverja til ríkj-
auna toll-laust, en pegi'S stórfé fyrir í
mútur. Nú eru 2.S—S0 af pe’m settir af
embætti i einu, oj ætlað fleiri fari sömu
leið. Auðvitað verða peir dregnir til á-
byrgðar. Þetta er eitt ið mesta svika-
samstæi, sem komizt lieflr upp í Banda-
rikjum í síöari tíð.
Minneota, Minn., 17 júní 1893.
Frá fréttaritara Hkr.
Yér, hér, ailir, eða flestir, fögnuin
endrreisn þinni, Heimskringla.
Tídarfar, síðastliðið vor var liór,
sem víða annarstaðar óhagstætt, elztu
menn hér muna ekki eftir þvílíkri ótí^,
en svo, eftir að tíð batnaði í maí, liefir
verið til þessa dags öndvegis veðr. 13.
þ. m. komst hiti upp í 98 gr. Gras litt
hér vel út, akrar í meðaliagi.
Fundarhöld : 22. f. m. var safnaðar-
fundr í Norðrbyggð haldinn í kyrkj-
unni, nefnd kosin fyrir næsta ár. Á
þeim fundi sögðust úr söfnuði: B. B.
Gíslason, J. B. Gíslason, Kjartan Eð-
varðsson, Lvikka Eðvarðsdóttir (öll
fermingarbörn séra N. S Þ.) Inir
þrír fyrst töldu báru það fram sem á-
stæðu fyrir brottgöngu, að þeir tryðu
ekki eilífri útskúfum eða innblœstri bibl-
íunnar.
10 þ. m, var kvennfélagssamkoma
haldin að Högnastöðum; þar var kvöld-
verðr sehlr (til arðs fyrir fél.); svo var
þar danzað og spilað ; allir fóru glaðir
og ánægðir heim.
Giftingar: 27. f. m. vóruþau Jóhann
Gunnlaugsson og Guðríðr S. Hofteig
gefin í hjónaband af séra N. S. Þ. að
lieimili S. S. Hofteigs.
S. þ. m. gaf séra N. S. Þ. í hjóna-
band Einar Guðmundsson og Þórstínu
Þorsteinsdóttir að heimili Jóliannesar
Sveinssonar.
Powder
The only pure Cream of tarter Powder! engin ammonia ekkert Alum.
Brúkað af millíónum maona. 40 ára á markaðnúm.
TÖLUBL. 391.
KlMiíT liEltlST!
iim stiiUan tima
VILJUM VJER VII) MOTTOKU
50 AF VORUMERKJUM VORUM
IiitIiv Caps
af hvers konar stærðum gefa
ókeypis eina af vordm ljómandi
CHROMO-IMIOTOIÍRIPHS
EÐA
ART STUDfES.
I), RITCHIE & CG,
Montrcal < an , & Loiiiton, EntvL
DERBY CAPS fylgja með öll-
um vorum tóbakstegundum, PLUG
CUT PLUG TÓBAKl og CIGAR-
ETTUM búnum til af oss.
Hefnrdu reynt
Calile líxtrii
VINDLA?
HIN
Alkunna merking
„MUNGO“
„KICKER11
„CABLE11
Er hvervetna viðrkend að vera í
öllu tilliti betri cn allar aðrar tó-
bakstegundir. In stórkostlega sa'a
þessarar tóbakstegundar sannar betr
gæði hennar og áíit en nokknð ann-
að, því þrátt fyrir það þótt vér
höfum urn hundrað tuttugu og fimm
keppinauta eykst þó salan stöðugt.
þetta mælir me'ð brúkðn þessa tó-
baks betr en nokkuS annaS. Vér
búum ekki til ódýra vindla.
S. DAVIS k SONS
Montreal.
)lcst;i og besta vimllagerdalius
i ( auatia
Framfara-oldin.
Augnamid vort er um-
bætr, en ekki aftrfor.
ln nyja tnerking vor
CABLE EEXTRA
cr sérstaklega góS og vér leyfum
oss aS mœlast til þess að tóbaks-
menn reyni hana svo þeir geti sann-
færst um að framburSr vor er sannr.
S. Davis & Sons.