Heimskringla - 07.10.1893, Blaðsíða 4

4
IIEIMSKRINGLA 7. OKTÓBER 1893.
Winnipeg.
— Fiskiklakið í W. Selkirk nú búið,
og tekr til starfa 1. Nóv.
— Jón Ólafsson talar annað kveld
kl. 1\ í Únítara-samkunduhúsinu.
— Mr. S. Benidictson frá Mikley
kom hingað í gær ásamt konu sinni.
— Mr. Richards logmaðr var kos-
inn bæjarfulitrúi í 1. kjörd. á miðkud.
— Mrs. Romanson kona eigandans
að ,,X 10 U 8“ dó á miðkud., jörðuð í
gær.
— Ákaflr stormar gengu um fyrri
helgi í Suðr-Bandaríkjum og gerðu stór-
tjón; 1200 menn létust í Louisiana.
— Til ekkju Tryggva Jónssonar
höfum vér enn fremr meðtekið frá
Halldóri Halldórsyni í Mikley $1,00.
— Heyskapr í Mikley hafði orðið
í góðu meðallagi í sumar. Tið annars
heldr stirð þar sem annarstaðar nú
upp á siðkastið,
— Lögberg flutti í síð. bl. vel ritaða
og sanngjama grein um Rev. B. Pétrs-
son. Smávegis er ranghermt um æfi-
atriðin, en það stendr á litlu.
— Miðvikudaginn 13. f. m. brann
íbúðarhús Stefáns Friðbjörnssonar í
Mikley. Brunnu allir innanhúss-mun-
ir, og varð engu bjargað; en fólk
komst alt af.
— Gefið gaum augl. Lamont’s
skóbúðar á 3. bLs. — Vér ráðufn les-
endum alvarlega til að sæta þar betrí
kaupum, en kostr er á neinetaðar
annarstaðar í bænum.
— Good Templara stúkan „Eining-
in“ í Selkirk er nú að reisa sér samkomu-
hús. Er hún fyrsta stúka í þessu fylki,
sem ræðst í slikt. Mun mest mega
þakka það ísl. kvennfélaginu í Selkirk.
— Tombóla kvennfélagsins verðr án
efa’ein in bezta, sem hérhefir haldinver-
ið, og aðrar skemtanir að auki. Kvenn-
félagið á stuðning allra landa skilið sem
tiltölulega lang-starfsamasta ísl. félagið í
bænum, og kemr það jafnan fram til
gagns og sóma.
— Norðr í Tanga-nýlenduna aust-
an við • þrengslin í Manitoba-vatni
fluttu í f, in. þesir menn hér úr
bænum: Mr. Jón Eggertsson með
föðr sinn, Mr. Ggðmundr Bjarnason
með sina fjölskyldu; í þ. m. Mr. Böð-
var Laxdal.
— Lík Rev. B. Pétrssonar var flutt
frá Únítara-kyrkjunni til járnbrautar-
stöðva á föstud. í fyrri viku. Áðr héldu
þeir stuttar ræður í kyrkjunni Mr. Sig.
J. Jóhannesson (lúterskr) og Jón ritstj.
Ólafsson (únítari). — Suðr á Mountain,
N. D., var svo jarðsett á laugard. og
hélt séra Jónas Sigurðsson ræðu.
— Mr. A. Macdonald, sem var borg-
arstjóri hér í fyrra, og Mr. Roblin, hafa
gengizt fyrir að safna fé til að stofna
nýtt dagblað hér í bæ undir ritstjórn
Mr. Luxtons; fyrstu tvo dagana höfðust
saman ^40,00, en nú sagt komið um
$60,000. Þeir vilja fá 815,000 enn. —
Mr. Luxton er suðr í Bandar.
“Oldin”,
Næsta nr. kemr út á mdnudaginn; þar
næst annað nr. vikuna þar á eftir, og
svo hvert nr. úr þvi svo hratt sem yfir
verðr komizt.
íslands-fréttir.
I. Eftir Ísafoi.i).
30. Ágúst.
Settr hrknir. Landshöfðingi hefir
sett cand. med. & chir. Jón Jónsson
frá Hjarðarholti til að þjóna læknis-
héraði Þorvarðar heitins Kjerúlf (14.
læknishéraði).
Setudómari. Sýslumaðrinn í Dala-
sýslu, Björn Bjarnarson, hefir verið
skipaðr setudómari í máli því, er settr
sýslumaðr og bæjarfógeti á Isafirði
Lárus Kr. Bjarnason ætlar að höfða
ótilkvaddr gegn einhverjum undirskrif-
endum kæruskjala frá í vor út af
embættisfærslu hans.
Embcettispróf á prestaskólanum tóku
þessir stúdentar dagana 10.—25. þ.m.:
eink. stig.
Bjarni Símonarson......... I 49
Sveinn Guðmundsson....... I 46
Jes Anders Gíslason..... I 45
Júlíus Kr. Þórðarson..... II 37
Vigfús Þórðarson......... II 35
Björn Lárusson Blöndal... II 33
Björn Bjarnason.......... II 31
Magnús Þorsteinsson...... II 29
Guðmundur Jónsson........ II 23
2. Sept.
Jláskólasjóðr íslands. Sextán þing-
menn, allir prestaskólakennararnir, tveir
kennarar við læknaskólann og nokkrir
menn aðrir eða alls 30 manna hafa á
fundi 27. f. mán, bundizt samtökum
til að vekja áhuga þjóðarinnar á stofn-
un háskóla og gangast fyrir samskot-
um til að flýta framkvæmdum þess
máls. Kusu þeir níu manna nefnd
til að gangast fyrir framkvæmdum
þess félagsskapar. Formaðr nefndar-
innar er alþm. Bened. Sveinsson og
lagði þegar 100 kr. í samskotasjóðinn,
en aðrir flestir 25 kr., sumir 50 eða
þá minna, þannig, að samskotin eru
nú þegar komin á 10. hundrað kr., í
vörzlum bankastjóra Tr. Gunnarssonar.
Er það allvænlegr vísir, ef framhald-
ið verðr að sama skapi, sem óskandi
er, hversu langt sem háskólastofnun-
arinnar kann að vera að bíða.
Barðastrandarsýsla veitt 21. f. mán.
settum yfirréttarmálfærslumanni, cand.
juris Páli Einarssyni, frá 1. Okt.
lloldsveikisrannsóknir. Danskr vís-
indamaðr, dr. med. Edward Ehlers,
aukalæknir við Kommune-spítalann í
Khöfn., ætlar að ferðast hér um land
að sumri til þess að rannsaka holds-
veiki visindalega ; er á ferð um Norveg
í sumar í sömu erindum.
13. sept. 1893.
Skipstrand. Aðfaranótt mánudags
4. þ. m., sleit upp í norðanveðri kaup-
skip, er lá á Ólafsvíkrhöfn, Amicitia,
eign konsúls N. Chr. Gram á Þingeyri
og föður hans og afa á undan honum;
verið í förum hér við land nær \ öld.
Vörur voru ekki í þvi aðrar en 200 skpd.
af saltfiski. Mönnum öllum bjargað.
Stranduppboð haldið í fyrra dag.
Aríðandi að vita. Það er hægra að
fynrbyggja tæring en að lækna hana.
Slæmr og hættulegr hÓ9ti hverfur alger-
lega við brúkuD Hagyards Pectoral Bal-
sam sem lækuar hósta, köldu o. fl.
II. Eftir Fjai.lkonunm.
5. Sept.
Hr. Schierbeck landlaknir er nú talið
víst að muni fá stiftislæknisembætti í
Vébjörgum á Jótlandi.
Slys. Maðr hrapaði til bana á
Vestmannaeyjum, í Stóra Klifi, sem
kallað er, 26. ágúst, Sigurðr Sigurðs-
son, frá Sjólyst (ættaðr úr Landeyj-
um). Hann var við fýlungaveiði með
tveimr mönnum öðrum.
Nýtt btað enn. Sagt er. að von sé
á nýju blaði frá Isafirðij frá inni
eldri prentsmiðju þeirra Isfirðinga,
sem nú á að taka til starfa af nýju
með haustinu, enn Þorvaldr læknir
Jónsson mun vera helzti forgöngu-
maðr.
12. Sept. 1893.
Stefán Stefánsson, kennari á Möðru-
völlum, kom hingað til bæjarins 16.
þ. m. úr rannsóknarferð sinni um
Vestrland. Hafði hann farið um suðr-
hluta Strandasýslu, frá Melum í Hrúta-
firði og alt norðr í Eyvindarfjörð.
Segir hann gróðr á þessu svæði að
ýmsu leyti frábrugðiifti gróðri hér
syðra og á Norðrlandi. Úr Eyvind-
arfirði fór liann Ófeigsfjarðarheiði
vestr að Ármúla við Isafjarðardjúp.
Eftir kortinu á vegr þessi að liggja
hér um bil yfir miðjan Drangajökul,
en því fer fjarri, því jökullinn er
látinn ná alt of langt í suðr, Inn
núverandi Drangajökull mun vera hér
um bil helmingi minni en sýnt er
á kortinu. Frá Ármúla hélt hann
svo inn með Djúpinu og umhverfis
það alt til Isafjarðar og skoðaði dal-
ina inn af fjörðunum vestan við Djúp-
ið. Þar er fagr og mikill gróðr.
Einkum er þar mjög mikið af birki-
og víðirunnum, en innan um þá er
mjög fjölbreyttr jurtagróðr. Frá Isa-
firði hélt hann svo gegnum Önundar-
fjörð og Dýrafjörð. Þaðan yfir Glámu
niðr í botninn á Borgarfirði; þaðan
yfir Dynjandaheiði að Botni í Geir-
þjófsfirði, þar sem Gísli Súrsson dvaldi
síðast; þaðan yfir Horntær suðr í
Vatnsdal við Breiðafjörð. í dal þess-
um er mikill gi'dðr. Heiðin austan
fram með vatninu neðantil í dalnum
er alvaxin þéttum skógi. Upp úr
botninum á Vatnsdal fór hann svo
austan með Glámu alla leið niðr í
botninn á Skálmardal; var leið sú
mjög torsótt, einlægar holurðir, svo
naumlega varð komizt með hesta;
hefir þetta ekki verið farið í manna
minnum. Úr því fór. hann sem leið
liggi' að Ólafsdal, og var þá rannsókn-
unum lokið, því þaðan fór hann hraða
ferð hingað.
Druknan. 5. sept. fórst bátr frá
Sjónarhóli á Vatnsleysuströnd með
tveimr mönnum, sem hétu Sveinn
Kristjánsson, giftr bóndi frá Haust-
húsum, efnilegr maðr, og Magnús
vinnumaðr Lárusar homöopaþa. Þeir
komu með kolafarm af Vogavík og er
sagt að bátrinn hafi sokkið af of-
hleðslu.
Dáinn. Árni Helgason, bóndi á
Hrúðrnesi í Útskálasókn, einn af beztu
bændum þar syðra, lézt 28. Ágúst á
sjötugsaldri.
— Það getr ekki verið talsmál um
heilbrigði á sál eða likama meðan blóðið
er óhreint. Hreinsaðu lífsstrauminn
frá öllum óhreinindum með því að við-
hafa Ayers Sarsaparilla. Það lyf endr-
nýjar þreytt lífsafl, styrkir taugarnar
og veitir biluðum liffærum heilsu á ný.
1892, Rjominn af Havana uppskerunni.
„La Cadena:1 og „La Flora“ vindlar eru
án efa betri að efni og töluvert ódýrari
heldr en nokkrir aðrir vindlar. Fordóms-
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við pað en þeir, sem vita hvernig þeireru
tilbúnir, kannast vjð það. S. Davis &
Sons, Montreal.
Eftir að hafa um þriggja ára timabil
verið þjáðr af magaveiki, og reynt öll
læknisiyf, er 6g þekti, en alveg árangrs-
laust, reyndi 6g B.B.B. Ég hafði brúkað
það að eins í þrjá daga, er mér fór að
batua. Þrjú glös lækuuðu mig alger-
lega.
W. Nichols, Kendal, Ont.
X X
OWCsrnm
(CUT PLUG.)
OLD GHUM
(PLUG.
>
(Niðrl. frá 1. bls.)
Og í sama bili kom mjó strýta upp úr
lægri hlutanum, þó ekki upp úr endan-
um sjálfum, heldr dálítið ofar, þar sem
skrokkrinn gildnaði. Var dýrið þá til
að sjá einna líkast þvi, að maðr væri í
bóndabeygju — sem kallað er —, lægi á
lendunum, en lypti upp herðum og höfði
og rétti upp fætrna svo beint, að eigi sæi
fyrir hnjánum, héldi svo öðrum hand-
leggnum beint upp. Þó varð strýtan
ekki alveg eins há og mjói endinn. Strýt-
an lækkaði svo aptr hægt og hægt, þar
til hún var horfin. Og um leið rétti dýr-
ið sig hægt og htegt úr kryppunni og
lagði sig aflangt eins og það var í fyrstu.
Nú kom Þorsteinn til okkar og sagði
okkr frá þessu. Fórum við þá öll yfir á
balann, að sjá þetta dýr. Það lá enn af-
langt og hreyfði suðr-ondann (ég nefni
hann svo til aðgreiningar), likt og það
væri að kroppa eitthvað upp úr eyrinni.
Virtist okkr eigi ólíkt því, að á þeim
endanum væri háls og höfuð, en á hin-
um digr hali; þó er ekki hægt að fullyrða
það. Bráðum fór dýrið aftr að lypta
sár og komst í sömu stellingar, sem Þor-
steinn hafði séð það í, en lagöi sig svo
aflangt aftr, og strýtan hvarf. Þetta
ítrekaði það nú tvisvar, með stuttu
millibili, og var þar enginn munr á.
Að þessum hreyfingum fór það hægt.
Við vildum gjarnan sjá til þess meiri
hreyfingar. Létum við þá hunda gelta,
Þá var sem dýrinu brygði nokkuð við:
það lypti sér snögglega upp og setti sig
í sömu stellingar sem áðr er lýst. Var
þar ekki annar munr á, en að nú var
hreyfingin snögg. Eftir litla stund
rétti það enn úr sér og strýtan hvarf
sem fyr, og fór það eins hægt að því og
áðr. Við hefðum gjarna viljað. að bátr
væri nærri, til að róa út í eyrina; en
það var, því miðr, ekki; og veðr var of
kalt til að vaða þangað eða synda. Við
fórum nú að slá aftr, en gættum þó
bráðum aftr að dýrinu og var það þá
enn á eyrinni. Og enn eftir litla stund
gættum við að því að nýju. En þá var
það horfíð’. Við vorum 7 á engjunum,
sem öll sáum dýr þetta, horfðum við á
það nálægt \ klukkustund, og sýndist
það einn veg öllum. Það sáum við, að
engjafólk frá Útverkum horfði líka á
það undir eins og við. Ég þykist viss
um, að dýr þetta muni fáséð, ef ekki
óþekkt hér, og því þykir mér eiga við
að geta þess í Isafold.
Árhrauni, 3. sept. 1893.
Páll Erlingsson.
Það er ágizkan fróðra manna, að
þetta muni verið hafa skepna af ein-
hverju stóru selakyni úr Kyrrahafi
norðanverðu, er flækzt hafi vestr með
Síberíuströndum og alla leið hingað til
lands, og loks villzt upp í Ölfusá. Sela-
kyn þau hafa sum all-ólíkan skapnað
því, er hér gerist; en illt mun þó að gera
grein fyrir strýtunni, hafi þeim rétt
sýnzt um hana, er á horfðu.
“Clear Havana Cigars”.
„La Cadena“ og „La Flora“. Biddu
ætíð um þessar tegundir. l
Mjng lofað. Herrar. — Ég hefi brúkað
Hagyards Yellow Oil og liefir mér reynzt
pað betra en alt annað við brunasárum,
gikt, mari, köldu og liðaveikl. Ég hefi
talatS um það við kunn'ngja mína, og
ljúka þeir allir upp sama lofsorði um
pað.
Mrs. Hight, Montreal, Que.
Mjög dúrnœtt. Par eð ég liefi bníkað
B.B.B. við lifrarveiki, með inum allra
beztu áhrifam þá get ég mælt með því
til allra. sem þjást af þessum sjúkdómi.
Meðalið er virði þyngdar sinnar í gulli.
Tillie White, Manitowaning, Ont.
Ur norðrinu. í norðlægum löndum er
fólki mjög hætt við kölduveiki; en nátt
úrun sjálf hefir líka í þessum löndum
gefið fólkinu áreiðanlega köldumeðal.
Dr. Woods Norway Pine Syrup læknar
bósta köldu, hæsi, andarteppu, garnaveiki
og alia liáls og iungnasjúkdóma. Verð
25 og 60 cts.
B.fí.B. stóðst tilraauina. Ég reyndi
öll meðul, sem ég vissi af, við gigtveiki, ^
án þess mér batnaði nokkuð, þangað til
ég reyndi Burdock Blood Bitter, og get
ég gefið því meðali in beztu meðmæli til
allra, sem þjást af þeim sjúkdómi.
Henry Smith, Milverton, Ont.
Engin önnur tébakstegund hefir
nokkurn tíma átt jafnmiklu
útbreiðslu-,Ani aðfagna
á jafnstuttum tima,
eins og þessi tegund af
„Cut Plug“ og „Plug Tobaocó<‘,
Elztu „Cut Tohacco“ vertcsmiðja
Canada.
Stórkoítlegar uppgötvanir. Stjörnu-
fræðingrinn, sem finnur nýjar stjörnur
grasafræðingrinn, sem finnr nýjar jurtir
og mannfræðingrinn, allir verða þeir
frægir. En það eiginlega góða sem þess-
ar uppgötvanir hafaí för með sér er þó
litilsvirði í samanburði við uppfindDÍng
meðals, sem er átvíræð bót við vissum
sjúkdómum. Þesskonar uppfundning
var ger nær því fyrir hálfri öld af austr-
fylkja-manni Perry Davis að nafni, og
með il hans er nú kunnugt um víða ver-
öld sem Perry Davis Pain Killer. Það
læknar áreiðaulega niðurgang, krampa,
uppstoppelsi og yfir höfuð alla maga
kvilla. 2 ánza glas að eins 25 cts.
Til sölu:
íbúðarhús mitt á Notre Dame Str.
með tveim lóðum og brunni, úthýsi
(gripahúsi), hesti, vagni, sleðum og 10
kúm. Þetta fæst keypt annað hvort
alt í einu eða lausaféð sér hvað í sínu
lagi. Um verð og borgunarskilmála
snúi menn sér til mín,
Kristinn Stbfansson.
FUNDARBOÐ.
Miðvikudaginn 11. p. m. ætlar ið
ísl. verzlunarfélag að halda ársfjórð-
ungsfund í félagshúsinu á Jemima
Str. Fundrinn byrjar kl. 8. síðdegis.
I umboði félagsins
Jón Stefánsson.
------------------------------—
TOMBÓLA!
Á fimtudaginn 12. þ. m. kl. 8 að
kveldi ætlar ið ísl. kvennfélag í
Winnipeg að halda TombóLU í Unity
Hall, á horn. á McWilliain og Nena
Str. Þar verðr og söngr, hljóðfæra-
sláttr og aðrar skemtanir á eftir.
Inngangr 25 cts., einn dráttr frí.
Wpg., 6. Okt. 1893.
Mrs. Ó. Goodman, forseti.
BEZTA FÆÐI
og herbergi geta nokkrir áreiðanlegir
menn fengið hjá undirskrifaðri með
vanalegu verði.
Guðrún Schevino,
528 Ross Str.
MONTREAL,.
Hús fyrir $500 til $1000; þægilegar
afborganir.
Lóðir á Nens og Boundary strætum
á $50 til 250.
Þér getið gert samninga við oss um
þægilegar, litlar mánaðar afborganir
og einnngis 6 pc. teknir í vöxtu.
Hamilton & Osler,
426 Main Str.
FERGUSON & co.
403 Main Str.
Bækr á ensku og íslenzku; íslenzp ar
sátmiabækr. Ritáhöld ódýrustu í borginni
Fatasnið af öllum stærðum.
bezta tegund
> sem . hingað
til hcflr kostað 40 cts. gallonan, fæst
nú, frítt flutt á heimilið til hvers bæj-
armanns, fyrir að eins 35 cts.
gallónan.
C. CxERRIE,
174 Princess Str. (2. dyr frá Jemima Str,
— Myndir til sölu af ýmsri stærð af
séra Matthíasi Jochumssyni. Menn
snúi sér til
G. E. Dalman’s
317 Main Str.
Vetrinn nálgast!
Landar, sem þurfa að láta búa
til vetrarglugga, setja þá fyrir
eða gera eitthvað að húsum
hjá sér áðr en ,
það fer að kólna',
geta fengið það eins vel og ó-
dýrt gert hjá mér sem nokkr-
um öðrum.
Sæm. Steinsson,
63 Notre Damo Str. East.
STEINOLÍA
I
334 Jafet í föður-leit.
því að fara vel með þessi efni mín, þá geti
mér nú orðið eitthvað ágengt“.
„Það leikr nú það orð á meðal heldra
fólksins að þér eigið mikinn auð.“
„Það er ekki mér að kenna, herra lávarðr;
það var fyrir misskilning Carbonnells majórs
að sá orðrómr lagðist á. Þó má ég kenna
sjálfum mér um þetta að því leyti, að ég hefi
aldrei borið orðróm þennan til baka.“
,,0g hafið svo í hyggju, býst ég við, að
hafa gott upp úr þessum orðrómi með þvi að
ná í auðugt kvonfang.“
„Nei, ekki er það rétt til getið, herra lá-
varðr. Fólk má gjarnan fyrir mér gera sér
rangar hugmyndir um efnahag minn, en ég
ætla engan mann að svíkja á mér.“
,.En heldr ekki leiða þá úr villunni, Mr.
Netvland?“
,,Ó nei, það ætla ég heidr ekki að gera,
og þó að* é'g vildi reyna það, þá j rði það
ekki til neins; mér yrði ekki trúað. Menn
tryðu því ekki, að ég hefði getað verið svo
líTigi lagsbróðir frænda yðar heitins majórsins
nema þvi að eins að ég hefði Iiaft báðar liendr
fullar fjár. Þeir kynnu að trúa því, að ég
hefði nú fcólundað öHum mínum auði, en hinu
aldrei, að' ég hefði engan auð átt.“
„Eg sé að þér eruð farinn að þekkja
heiminn furðu-vel,“ svaraði lávarðrinn; „en ég
tók fram í fyrir yðr; haldið þér áfram.“
,.Það sem óg ætlaði að segja, herra lá-
Jafet í föður-leit. 339
Mr. Emanúel! Nei, nei, það er þó heldr hart.
Ég býð yðr að horga yðr ellefu hundruð pund,
og séum við svo skildir að slóttu; og það álít
ég sæmdar-boð.“
„En ich er ekki að krefja berrinn um
peningana. Ich lánaði yðr eitt túsund pund
upp á tá skilmála, að tér mér aftr borgið
fimmtán hundruð pund, nær tér umráð yfir
yðar eigum fáið, och dat verðr senn. Nú haf-
ið tér eítir mér sent, och segið mér að tér
viljið stracks peningana til baka borga. Ich
neita aldrei peningum — ef lierrinn vill mér
borga, skal icli við taka, en aldrei við ein-
skilding minna en skuldabréfið upp á hljóðar",
„Jæja, Emanúel minn; rétt sem yðr þókn-
ast; ég býð yðr enn í viðrvist þjóns míns að
endrborga nú peningana, og eitt hundrað
pund í leigu fyrir þe-sa tíu daga. Þér getið
hafnað því boði ef yðr sýnist svo; ea ég ræð
yðr alvarlega til að þiggja það“.
„Ich vil dá ekki peningana liafa, ungi
herra; tetta er barna-leikspil'*, svaraði gyðsi.
„Ich verð mín fimtán hundruð að fá, alt á
sinni tíð, herra; mér hastar ekki. Góðandag^
Mr. Newland. Nær yðr á meiri peningum
liggr, skal ich gjarnan yðr hjálpa.“
Að svo mæltu fór gyðingrinn út, liokinn
og með hendina fyrir aftin bakið að vauda.
338 Jafet í löður-leit.
sýnduð mér þá góðvild að lána mér. Jafn-
framt lofa ég yðr því, að fari svo að ég
þurfi einhvern tíma á aðstoð yðar að halda
þá skal ég leita yðar“.
Svo stóð ég aftr npp til að fara.
„Yerið þér sælir Newland; þegar ég hugs-
aði að þér hefðuð farið illa að ráði yðar og
ég bauð yðr að hjálpa yðr, þí báðuð þér mig
að eins um mitt góða áiit; það hafið þér enn;
ég hefi svo gott álit á yðr, það skal mik-
ið til að veikja það“.
Lávarðrinn kvaddi mig svo með handa-
bandi, og ég fór.
Þegar ég kom heim til mín aftr, var þar
fyrir Emanúel gyðingr, okrkarlinn; hafði hann
fúslega farið 'með Tímóteusi, því að hann liólt
að ég þyrfti á meiri peningum að halda, og
var hann helzt til fús að lána mér meira.
En þegar ég sagði honum, að ég vildi borga
honum aftr peningana, sem ég hafði fengið
til láns lijá honum, þá gekk alveg yfir hann.
„Vel, detta er undarlegt! ich hefi túsund
sinnum lánað ungum herrum peninga, enn
aldrei fyrr hafa deir sjálfkrafa tilboðið dá aftr
að borga. Nú ich skal taka við teim.“
„En hvað mikið á ég að gefa yðr, Mr.
Emanúel fyrir þetta tíu-daga lán?“
„Vat mickið—nú, tér munið að tér gáfuð
mér skuldbréf—fimmtán hundruð.1'
„Hvað segið Jx'r, maðr! Fimm hundruð
pund í leigu af þúsund pundum í tíu daga,
J afet í föður-leit. 335
varðr, er það, að mér finst ég hafi stýrt mið-
vega miUi þess sem ráðvant má kaUast og ó-
ráðvant. Þér eruð reyndari maðr en ég í
heiminum, og getið betr um það dæmt, hvort
ég hefi rétt í þessu. Ef heimrinn dregr sjálf-
an sig á tálar að því er til efnahags míns
kemr. þá kynnuð þér að vilja segja, að það
væri skylda min, ef ég vildi vera stranglega
vandaðr maðr, að leiðrétta þá skoðun. Það
mundi ég Hka gera, ef ekki stæði svona alveg
sérstaklega á fyrir mér; en alt um það skal
ég aldrei ^skrökva neinu sjálfr um efnahag
mmn, og aldrei hagnýta mér þennan misskiln-
ing manna til þess að kvongast ungri og
efnaðri stulku. Henni skyldi ég segja, að ég
væri öreigi, og reyna að ávinna mér ást
hennar sem öreigi. Hvaða traust gæti kona
borið í hjónabandinu til þess manns, sem byrj-
aði á að draga hana á tálar á undan lijóna-
bandinu ?“
„Ekki skal ég ljósta upp leyndarmáli yð-
ar, Mr. Newland; þér oigið rútt á að heimta
þagmælsku af mér. Mér þykir vænt um að
lieyra skoðanir þær, sem þér látið i Ijósi, þó að þær
séekki að öllu SMnikvæmar ströngustu kröfum sið-
alögmálsinsjenþeir eru æði-margir, sem tala enn
fagrlcgar ou þúr, en breyta miklu ver. En samt
vildi ég að yðr gæti hugkvæmzt einhver vegr til
þess að ég gæti verið yðr til aðstoðar; líf
yðar er sem sternlr gagnslaust og arðlaust,
og getr leitt til þess að glæða hjá yðr liug-