Heimskringla - 11.11.1893, Blaðsíða 6

4
HEIMSKRINGLA 11. NOVEMBER 1S93.
7. þ. m. kl. 3. e. m. andaðist
snögglega næst yngsta bam
þein-a hjóna Mr. B. L. Bald-
winsons og konu hans, drengr,
2 ára og 2 mánaða gamall,
Baldr Leó að nafni. Dauða-
orsökin var lungnabólga. —
Jarðarförin fór fram í fyrra-
dag.
Allir inir mörgu vinir þeirra
hjóna víðsvegar um þetta land
og gamla landið munu sam-
hryggjæst þeim yflr þessum
sorglega missi.
Winnipeg.
pif- Kjömefndarherbergi Campbell’s fyr-
ir Islendinga er í hægri framsalnum við
Northwest Hall yfir búð G. Jónssonar,
cor. Ross & Isabel Str.
— Mr. Eiríkr Gíslason, ráðsmaðr
Hkr., fór suðr til N.Dak. á miðvikud.
— Dr. Inglis hefir verið gerðr að
bæjarlækni (City HtaUh Offieetr).
— Séra Magnús messaði í Úní-
tarakirkj. á sunnud. og fór síðan heim-
leiðis til Ný-ísl.
t Mrs. Sigríðr Sigurðardóttir. hús-
freyja Mr. Jóhanns Pálssonar á 665
Ross Str., andaðist 7. þ. m. eftir lang-
vinn veikindi.
— Þeir Riley og Le Blanc, sem
urðu Wilson nokkrum að bana í sum
ar og rændu hann, vóru fyrir kvið
dómi nú. Le Blanc, sem ekki tók
þátt i árásinni á manninn, var dæmðr
sekr af kviðdómi, en Riley, sem vann
á honum, sýkn. Auðvitað sátu eigi
sömu menn kviðinn í báðum málun
um. Riley er nú kærðr um rán.
SMÁGREINIR ÚR ISLANDS-
BLÖÐUM.
— í undirbúningi er samkoma til
arðs fyrir Únítarasöfnuðinn hér; hún
verðr haldin hinn 22. þ. m. að forfalla
lausu. Nákvæmari auglýsingar
næstu blöðum.
— Miss Guðrún Jóhanson, sem
hefir stundað nám við skóla hér nokkra
undanfarna vetr, fór niðr til N. ísl
vikunni, til að taka að sér kenslú við
skóla þar (ísafoldar skólahérað).
— “Efnafræðislegt snildavverk og
læknisfraðilegr sigrsyo segir ágætr
læknir um Ayer’s Cherry Pectoral; og
lofið var ekki um of. Ekkert annað
lyf or svo örugt og áhrifamikið í öllum
hálsmeinum og lungnasjúkdómum.
— “Ekkert hepnast eins vei og
hepnin og ekkert nema sannr verð-
leiki tryggir það að manni hepnist vel
I fjörutíu ár hefir Ayer's Sarsaparilla
haldið alþýðuhylli sem ágætasta blóð-
hreinsunar-lyf. Það stendr á sínum
verðleikum og reynist altaf vel,
— Anthracite-kolin nýju höfum vér
nú reynt, brennum þeim daglega á
skrifstofu Heimskr. og í prentsmiðj-
unni. Þau reynast mæta-vel. Blaðið
Commerciaí,, sem ekki er fyrir að
hæla varningi einstakra manna að
raunarlausu, flutti um daginn ritstjórn-
argrein um þau, og hrósaði þeim
mjög. En það er athugavert, að það
hefir spilt fyrir félaginu, að það byrj-
aði að flytja hingað kol úr námun-
um i fyrra og hittiðfyrra, en það voru
yfirborðskol, með því að þá var lítið
sem ekkert komið niðr í jörð að grafa;
en yfirborðskol eru ávalt verst; kolin
batna eftir því sem dýpra dregr. Kol-
in, sem nú eru á boðstólum, eru því
alls ólík inum fyrstu kolum.
Fornceifa-raknsókxir.
Herra Brynjólfr Jónsson frá
Minna-Núpi, sem mörgum er að góðu
kunnr af ritgerðum sínum, hefir
sumar verið í þjónustu Fornleifafélags
ins og rannsakað sögustaði og forn
örnefni í Árness, Rangárvalla og
Skaftafellssýslum. í Júnímánuði fór
hann fyrst af Eyrarbakka upp
Eystrihrepp og gróf, í Máshól hjá
Stóru-Mástungu; hefir verið gizkað á
að Már Naddaðarson landnámsmaði-
hafi flutt þangað bygð sína, er hann
hafði selt Þorbirni jarlakáppa land
sitt í Hrunamannahreppi og hafi verið
heygður í Máshól, en engar forn-
menjar fann Br. i honum, enda hefir
verið grafið í hann áðr,
Að því búnu fór Br. J. út i
Biskupstungur; skoðaði þar forna
garðlagningu. er nú nefnist Þræla-
garðr, út frá Miklaholti, og eru munn-
mæli, að Ketilbjörn gamli hafi látið
þræla sina hlaða hann millum Brúar-
ár og Tungufljóts til að hafa fénað
sinn í sjálfheldu, en smalamaðr hafi
hafzt við i skála, þar sem Skálaholt
nú stendr. Hyggr Brynjólfr, að þessi
Þrælagarðr sé “Hagagarðr” sá, er
Landnáma getr um. Þá rannsakaði
hann í Skálaholti einkum legsteina
biskupanna: Þórðar Þorlákssonar, Jóns
Vidalíns, Jóns Árnasonar, Finns og
Hannesar, og reit upp grafletrið á
þeim. Því næst rannsakaði hann hof-
tóft niðr undan túnjaðrinum í Útlilið,
er á að vera hoftóft Geirs goða, en
ekki var unt að ákveða lögun henn
ar. í lílilli rúst þar uppi á túninu,
er Grýla nefnist, á Geir goði að vera
heygður, en ekki leizt Br. svo á hana
og gróf þar ekki né heldr i svonefnda
Bjarnarþúfu þar í túninu, þar sem
Björn járnsmiðr á að vera grafinn
með smíðatólum sínum. I Múla skoð-
aði hann bollastein lítinn, er þar fanst
í vor. og annan stærri í bæjarstétt í
Úthlíð með mjög víðum bolla. Þá
skoðaði hann rústir millum Helludals
og Neðradals (Neðra-Haukadals) og
og þykir liugsanlegt, að þar hafi
verið þingstaðr til forna. Segir svo i
sögu Guðmundar biskups f*íða (Bisks.
I 419) árið 1178:... “Lögrétta í Hauka-
dal,” og litr þvi út, sem alþingi hafi
verið háð þar það ár, ef til vill sakir
ófriðar með mönnum, en engar frek-
ari sagnir eru til um það. Þá var
Gissur Hallsson, er bjó í Haukadal,
ekki enn orðinn lögsögumaðr, því að
hann varð það fjTSt 1181. Þá skoðaði
Br. rúst í túnfæti í Hefludal og
Marteinslaug hjá Haukadal, sem ann-
aðhvort er kend við Martein biskup
Einarsson, er bjó í Haukadal nokkur
ár eftir að hann sleppti biskupsem-
bættinu, eða við Mart^in biskup inn
helga (frá Tours), sem kyrkjan í
Haukadal er helguð. Því næst skoð-
aði Br. legsteina í Bræðratungu (Há
konar Gislasonar og .Jarðþrúðar dóttur
hans, fyrri konu Magnúsar Sigurðs-
sonar) og ritaði upp grafletrið á þeim
í túnjaðrinum í Fjalli á Skeiðum
rannsakaði hann hoftóft allstóra, er
stendr á alláhum klettahjalla, og
heita allir klettarnir Hofklettar.
Fjafli hj-ggr Br. J. að Úlfr Ugga
son hafi búið.
Inn forna þingstað í Árnesi, ey
í Þjórsá fram undan' Hofi í Gnúp-
verjahreppi, rannsakaði hr. Br. J
rækilega. Nú rennr meginhluti Þjórs-
ár að norðanverðu við Árnesið og
og skilr það frá Árnessýslu, en áðr
fj-rrum hefir meirihluti árinnar runn
ið fj-rir sunnan það, og eins og
nafnið bendir til, mun Árnesið í fj-rstu
hafa verið áfast vestrlandinu, enda
dregr Árnessýsla nafn af því. I Ár
nesinu eru margar búðarústir, þar
heitir enn mannvirki eitt mikið “dóm
hringrinn”, nálægt Þinghól framar-
lega í ej-nni.
í Landnámu (V 10)) er sagt, að
Olafr tvennumbrúni landnámsmaðr
á Skeiðum liggi i “Brúnahaugi undir
Vörðufelli”, og hefir sú sögn gengið,
að Brúnahaugr sé sama sem “Ein-
búi”, sem stendr í fögrum livammi,
er Nátthagi heitir, uppi undir háfjall-
inu fj-rir neðan túnið í Framnesi, og
lét hr. Br J. grafa dálítið í hann, en
klöpp var alstaðar fj-rir og er þar því
enginn formannahaugr. I hrauninu
fj-rir sunnan árhraun er hár, kringl-
óttr hraunhófl, er heitir Helgahóll'
og er það án efa “Helgahváll”, þar
sem Helgi trausti féll og Landn.
nefnir. Á honum er dálítil upphækk-
un næstum í tvennu lagi, er gæti
verið dj*s, er hefði verið grafin upp
siðar
í Skaftafellssýslu rannsakaði hr.
Br. J. vandlega inn forna þingstað
á Leiðvelli og skoðaði Hildishaug hjá
Kj-rkjubæjar-klaustri inu forna, en
þar er land nú blásið og hann sjálfr
ekki annað en dálitill einstakr klettr,
sem stendr upp úr sandinum, en hefir
áðr verið hulinn jarðvegi. Getr vel
verið, að Hildir fornmaðr hafi þar
hej-gði- verið, en nú er þar auðvitað
ekkert að finna. Skamt þar fyrir
sunnan stendr slétt klöpp . upp úr
sandinum og er hún kölluð “Kyrkju-
gólfið”. Er sagt að klaustrkj-rkjan
hafi staðið þar í fvrndinni.
I Rangárvallassýslu skoðaði hr.
Br. J. Þórsmörk, hoftóftsrúst (?) í
Burtu landareign í Fljótshlíð, og Þing-
skálaþingstað, en þár eru búðir Njáls
og Gunnars sýndar fyrir neðan
bæinn; en bvið Marðar gýgju á að
hafa verið þar sem bærinn er.
Hr. Br. J. hefir sent Fornleifafé-
laginu nákvæma skýrslu um þessa
annsóknarferð sína, og mun hún
birtast á prenti í Árbók Fornleifa-
félagsins næsta ár. [Þjóðólfr].
Árni Thorvarðsson, sem um langan
undanfarinn tima hefir unnið fj-rir
helztu bókbindara bæjarins, liefir sett
upp bókbindara verkstofu fyTÍr sjálfan
sig á suðaustrhorni Ross og Ellen
stræta. Hann óskar eftir, að þeir Is-
lendingar, sem þurfa að láta binda
bækr, snúi sér til hans. Hann hefir
góð áhöld og ábyrgist verklegan frá-
gang.
Verð svo lágt sem unnt er.
‘ílear Havana Cigars”.
„La Cadena“ og „La FIora“. Btddu
ætíð um þessar tegundir.
Oss er ánægja að geta þess
hve mikið selzt af Pain Kíller hér
borginni. Vér höfum fulla ástæku til
að álíta það óbrigðult læknislyf við
allskonar verkjum; og er það því lyf
sem ekkert heimili ætti að vera án
Að eins 25 cts. stór flaska.
Burdnck Blood Bit'er. JB B.B. er lyf
búið til trjárætum, berki og biöðum
það er ið bezta meðal við meltiug-
arleysi, harðlífí og lifrarveiki, og
læknar yfir höfuð alla sjúkdóma, sem
stafa af óhreinu blóði.
Verzl u na rarbrtf.
T. Milburn & Co.
Tilsonburg Marz 15. 1887.
Herrar. Gerið svo vel og senda
nú þegar þrjár tvlftir af I5.B.B. Ekk-
ert lyf selst eius vel. Vér seldum
sjö flöskur í dag.
Yðar einl., C Thompson.
Ofanritað sýnishorn er að eins eitt
af hundruðum um B.B.B.
1892, Rjominn af Havana uppskerunni.
„La Cadena:* og „La Flora“ vlndlar eru
án efa betri að efni og töluvert ódýrari
heldren nokkrir aðrir vindlar. Fordóms
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við það en þeir, sem vita hvernig þeir eru
tilbúuir, kannast við það. 8. Davis &
Sons, Montreal.
Vondr hósti lœknaðr. Herrar. Ég
hafði mjög slæman hósta, sem ég gat
ekki losnoð við, en eftir að ég fór
að brúka Hagyards Pectoral Balsam,
batnaði mér algerlega á tveim dögum
Það er ið besta hóstalyf sem ég þekki.
Joseph Garrick, Kleinburg, Ont.
Ilvemig meltingarleysi er lœknaö. Ég
þjáðist af meltingarleysi, sem leiddi
af sér máttleysi og taug»sl *ppleik, sem
læknar kölluðu illlæknandi. — Ég sá
svo B.B.B auglýst og reyndi það, og
eftir að ég hatði brúkað þjár flöskur,
var ég algerlaga heill heilsu.
Mrs. J. H. 8nider, Kleinburg, Ont.
Fjórðungs aldar. I meira en 25
ár hefir Hagyards Yellow Oil verið
seld af lyfsölum, og á þeim tíma
aldrei brugðist, sem ið bezta heimilis
lyf við verkjum, máttlej'si og sár-
indum á holdinu. Má brúka bæði
innvortis og útvott'8.
r.rrkning Tifi hósla. l>að er okke t
lyf, sem læknar í eins mörgum til-
fellum eins og Dr. Woods Norway
Pine Syrup. I nær því öllum tilfell-
um af bósta, köldu, andteppu, hæsi
o. s. frv., er það óbrigðult.
HARDIR TÍMAR !
Já, að vísu er það, en á margan
hátt má þó gera þá þolanlegri. Einn
vegrinn er, að kaupa alt við lægsta
verði, sem fæst. Við fáum nú innan
fárra daga mikið af vetrar vörum og
öðrum nauðsynjum, sem eru keyptar
fyrir Uard Cash eins ódýrt og
mögulegt er að fá það, og verðr selt
út aftr á sama hátt. Hvenær hafið
þið t. d. heyrt getið um góð karl-
manns vetrar-nærföt fyrir 50 cts og
fl. þvílíkt? Ef betra fæst, þá unnum
vér öflum þess, en viljum aðeins vara
menn við, að nú er óþarfi að borga
hátt verð fyrir neitt, því nú fæst alt
ódýrt, sem borgað er með peningum,
þar lán og hátt vói’ð er úr sögunni.
Yðar éinl.
T. Thorwaldson & Co.
Akra, N. D., Okt. 30.1893.
KJÖRKAUP í
Blue 5tore
(Blau t>utlinni.)
MERKI: BLA-STJARNA.
No. 434
Main Str.
8!ík kostn-boð liafa aldrei fyrr heyrzt siðan Manitoba bvgðist.
KOM OG SJÁ
vorar tweed buxur.
KOM OG SJÁ
vorar svörtu buxur.
KOM OG SJÁ
vorn karlmanna alfatnad.
KOM OG SJÁ
vorn svarta alfatnad.
KOM OG SJÁ
vorn unglinga-alfatnad.
KOM OG SJÁ
vorn drengja alfatnad.
KOM OG SJÁ
vorar Pea Jackets (vetrar-treyjur).
KOM OG SJÁ
vora yfirfrakka.
**************
Þér þurfið ekki annað en að sjá og skoða þessar tegundir af
til að samfærast þegar um, að hann er sá bezti og ódýrasti,
sem nokkru sinni hefir boðiun verið í þessu landi.
Alt, sem vér mælumst til, er að þér komið og skoðið sjálfir
vöruruar.
Munid : „BLÁA BÚDIN“.......
.... Merki : BLÁ-STJARNT.
434 MAIN STREET,
A. Chevrier.
UPPBODS=SALA.
ÞROTABÚS-VÖRUR
MfCROSSAlV tfc CO'
eru seldar á uppboði á hverju kveldi fyrst um sinn.
DÚKVARA, FATNADR, SKINNVARA,
Alt, sem vant er að vera til í DRY GOODS búð. — Allan daginn eru
vörurnar líka seldar uppboðslaust fyrir uppboðs-verð.
M. CONWA Y, uppboðshaldari.
GEO. H. RODGERS & C0„
& # eigendr. ^
374 Jafet í föður-leit.
XXXVII. KAPÍTULI.
[Ég reyni að rekja aftr upp in týndu
spor, og verð eigi lítið forviða að frétta
það, að ég hafi verið dæmdr fyrir skjala-
fölsun og fluttr í útlegð].
Framkoma Harcourts var mjög hvetjandi
fyrir mig, og hefði ég verið nokkuð hikandi
aðr í að fylgja ráðum Mr. Mastertons, þá
hefði drenglyndi Harcourts átt að styrkja mig
í þeim ásetningi. Mér var létt um hjartarætr
og ég var glaðr í lund, er ég kom heim, með
því að ég fann með sjálfum mér, að ég hafði
breytt rétt.
Morgunin eftir lagði ég af stað til-------,
og með því að nú var langt um liðið síðan
við Fleta höfðum sézt, þá varð þetta okkr
báðum fagnafundr. Ég sá að hún hafði vaxið
mjög og þroskazt og fríkkað. Aldr hennar
vissum við auðvitað að eins af ágizkun, en
það lét nærri að hún mundi vera að komast
á fimtánda árið. >Sál hennar hafði og þroskazt
að sama skapi. Forstöðukona skólans lauk
miklu lofsorði á hana fy-rir næmi hennar og
ástundun, og spurði hún mig, hvort ég ætl-
aðist til að henni yrði kend hljóðfæralist og
Jafet í föður-leit. 379
fj-lgdi hingað í fyrstu, og þar var þess getið,
að hans mundi síðar verða vitjað, ef ástæður
lej-fðu.”
“Já, ég man það glögt; það eru nú eitt-
hvað sex ár síðan. Eg má segja það hefir
verið spurt eftir honum; var ekki svo Mr.
G-------?”
“Það má ég segja að var, fyrir eitthvað
missiri eða svo; en vér skulum senda eftir
spítala-ritaranum og láta athuga þetta í gjörða-
bókunum.”
“Hjartað fór að slá öllu tíðara í hrjósti
mér, þegar ég heyrði þessi tíðindi, og ég
svitnaði af eftirvæntingu. Loks varð geðs-
hræring mín svo megn, að það ætlaði að svífa
að mér.
“Yðr er að verða ílt,” sagði einhver af for-
stöðumönnunum ; “komið þið fijótt með glas
af vatni!”
Þjónninn, sem inni var, kom fljótt með
vatnið; ég drakk það, og náði mér svo undir
eins að kalla aftr.
“Það lítr út fyrir að yðr sé mjög um-
hugað um forlög þessa unga manns.”
“Já,” svaraði ég; “það getr engum verið
annara um hann en mér.”
Ritarinn kom nú með spítala-skrárnar,
fletti þeim upp og las þetta upp úr þeim :
“—Ágúst 16.—Kom herramaðr og spurði
•ftir sveinbarni, sem hór hefði verið eftir skil-
ið, Jafet að nafni; það höfðu fylgt barninu
378 Jafet í föður-leit.
til helminga milli okkar, og hann láta þjón
sinn frá sér fara, og ætluðum við að komast
báðir af með Tímóteus.
Eg þarf varla að geta þess, að okkr samd'
vel um þetta, og áðr en vika var liðin, flutti
Harcourt til mín.
Viðtal mitt við Mr. Masterton og atburð-
ir þeir, er af því leiddu, ofli þvi, að ég hafði
gleymt að fara að hittít umsjónarmenn útburða-
spítalans, til að grenslast eftir, hvort nokkur
eftirspurn hefði gerð verið eftir mér. Nú þeg-
ar ég kom aftr í borgina, fór ég þangað og
fékk að vita, að það ætti að verða umsjónar-
manna-fundr daginn eftir. Eg fór því þangað
næsta dag, og var mér fylgt inn i herbergi
það, þar sem umsjónarinennirnir vóru allir
saman komnir.
“Þér vilduð fá að tala við umsjónarmenn
spítalans, heyri ég,” mælti formaðr umsjónar-
mannanna.
“Já, herra,” mælti ég; “ég er kominn til
að grenslast eftir, hvort nokkuð hafi verið
spurzt hér fyrir um einn pilt, sem alinn var
hér upp á spitalanum og heitir Jafet New-
land.”
“Jafet Newland?”
“Já, munið þér ekkert eftir honum ?
Hann var ráðinn héðan kenslusveinn til lyf-
sala nokkurs að nafni Cophagus : það var gert
fj-rir þá sök, að lögð hafði verið með honum
ofrlitil peninga-upphæð, í bréfi sem honum
Jafet í föður-leit. 375
dráttlist, en hún hafði sýnt tilhneiging til
hvorstveggja. Eg gaf þegar samþj'kki mitt
til þess, og hljóp Fleta upp um hálsinn á
mér og faðmaði mig fyrir eftirlátsemi þessa.
Hún var nu komin fast að því »ð verða
mannbær mej'ja, og mér var heitara
til hennar nú, en nokkru sinni áðr. Eg tók
af hálsi henni festina góðu og sagði henni, að
ég yrði að koma henni á óhultan stað, með
þvi að það væri mikið komið undir festinni.
Hún var mjög forvitin að vita, hvernig á
því stæði, en ég vildi elcki fara langt út í það
i þetta sinn. En einn varnað gaf ég henni,
ef Melchíor eða hans félagar skyldu nokkru
sinni komast að þvi, hvar hún væri niðr kom-
in, en það var, að fara ekki héðan af skól-
anum fyrir nokkurn mun, nema ég kæmi
sjálfr að sækja hana. og það ekki þótt hún
fengi bréf frá mér um það, nema því að eins
að Tímóteus kæmi með bréfið. Slíkt ið sania
lagði ég fyrir forstöðukonuna ; borgaði ég henni
skólakostnað Fletu, kvaddi svo, og lofaöi Fletu
því, að það skyldi ekki verða eins langt næst
þangað til ég vitjaði hennar.
Þegar ég kom til Lundúna aftr, fékk ég
Mr. Masterton hálsfestina til gej'inslu, en hann
læsti hana niðr í öryggis-skáp miklum úr járni.
Á föstudaginn lögðum við af stað eftir af-
tali, Harcourt og ég, og hafði ég Tímóteus
með mér og Harcourt þjón sinn með sér;
hóldum við út að heimili föður Harcourts í