Heimskringla - 02.06.1894, Blaðsíða 4

A
HEIMSKRINGLA 2. JÚNl 1894.
VORIÐ 1894.
Blue Store
Merki;
Bla stjarna.
434 Main Str. 1/Vinnipeg.
Nýkomið inn, síðan í vikunni sem leið, hið stærsta upplag af
tilbúnum fatnaði fyrir karlmenn, unglinga og drengi, sem nokkum
tíma heflr sést í Winnipeg.
Þið getið ekki ímyndað ykkur hversu billeg þau eru. Þið
getið ekki trúað því nema því að eins að þið sjáið það sjálfir.
Komið og skoðið okkar :
Karlmanna alfatnað,
Karlmanna bnxur
Unglinga alfatnað,
Drengja alfatnað og
Drengja stuttbuxur.
Látið ekki hjá líða að heimsækja okkur og sannfærast.
» Munið eftir staðnum
The Blue Store
Winnipeg^
Séra M. J. Skaftason fer af stað
heimleiðis næstk. mánudagskveld.
Skemtisamkoman í lútersku kyrkj-
unni á fimtudagskvöldið var allvel sótt.
í gærkveldi (föstudagskveld) átti
að verða almennur fundur til að ræða
um Suðaustur-brautarmálið.
Kaupmaður Jóhannes Sigurðsson
frá Hnausnm í Nýja íslandi var hér í
bænum um síðustu helgi og framundir
miðja vikuna.
Herra Magnús Björnsson Halldórs-
sonar, frá Mountain, N. Dakota, sem
hér hefir gengið á Collegiate skólann í
vetur er leið, fór heim til sín á laugar-
daginn var. Næsta vetur gengur hann
hér á læknaskóla.
------------•-----
La Riviere þingmaður’kom snöggva
ferð heim frá Ottawa á sunnudaginn
var, og segir hæfulausar sögurnar um
að hann hafi sagt af sér. Hann kveðst
aldrei hafa ætlað sér annað en að út-
enda sinn kjörtíma.
Séra Magnús J. Skaptason kom
hingað til bæjarins frá Gimli á laug-
ardaginn var og prédikaði í Unity
Hali á sunnudagskvöldið fyrir fleirum
áheyrendum en þægilega gátu fengið
sæti. Hann verður hér vikuna út og
prédikar aftur á sama stað á morgun
— kl. 7. e. h.
Hr. Baldvin Helgason kom norð-
an úr Nýja-íslandi aftur á laugar-
daginn var og fór suður til Dakota á
miðvikudaginn. Vegna vegleysis og ó-
færða komst hann ekki um Nýja-ís-
land alt. eins og hann þó ætlaði sér
— fór aldrei lengra en nokkuð norð-
ur í Arnes-byggðina.
Hr. Kjartan Stefánssan, úr Mikl-
ey í Nýja Islandi, kom til bæjarins
núna í vikunni. Segir hann að gufu-
bátur þeirra Mikleyinga verði ferða-
fær nú innan fárra daga. Eigendur
bátsins eru þeir feðgar Kjartan Stefáns-
son, og Stefán Jónsson, og Jón H.
Jónsson.
Belgiskur maður, Pierre Espant,
kom til bæjarins nýlega’ fótgangandi
alla leið frá Halifax, yfir 2,200 mílur.
Hafði gengið þessa leið alla á 7 vik-
um. Hann ætlar til Lethbridge, þar
sem hann á kunningja, og var hór
skotið saman peningum fyrir fargjald
hans þangað (uin 740 milur).
Úr bréfi úr Nýja Islandi, dags. 24.
Maí: “Vatnið varð íslaust 20. þ. m.
og er nú undir eins kominn góður afli.
Hefir enda aflast kattfiskur og sólfisk-
ur, sem ekki er þó venja svo snemma.
Vegir eru nú orðnir mikið til þurrir.
Heilbrygði og almenn líðan góð. Naig-
ur gripagróður er kominn og eru nú
allir í óðaönn að plægja land og sá”.
Ef föt þín vanta fagran blæ
er finnast gömul orðin,
þá litaðu þau i Diamond'Dye
mörg dæmir hringastorðin.
pif' Ef þessi vísa og þessi grein
er send til Wells & Richardson Co.
í Montreal, ásamt 25 cts. í peningum
cða frímerkjum, þá fær sá sem sendir
hið ágæta mánaðarlega familíu-blað
“Our Homé” sent til sín í heilt ár;
sömuleiðis bók með m.yndum sem heit-
ir “How to make Mats and Rugs,” og
einn pakka af blek-efni, sem nægir til
að búa til 16 únsur af besta bleki.
Segifl í hvaða bladi þer tdud þetta.
Loksins hefir bæjarstjórnin ákveð-
ið Stræta umbætur sinar í sumar.
Trjálögð verða : Donald St. frá Notre
Dame til Portage Ave., Notre Dame
Ave. frá Charlotte til Ellen St.,
Bannatyne Ave. frá Princess til Ellen
St..4 William Ave. frá Charlotte til
Ellen St., Ross, Alexander og Logan
Ave. frá Princess til Ellen St.
Macadam verður lagt á Rupert og
Pacific Ave. frá Aðalstr. til Princess
Str., og Pacific og Alexander Ave. frá
Aðalstr. austur að Lily Str.
Sandur verður borinn á Elm, Ade-
laide, Charlotte og Dagmar Stræti, og
á milu lengd á Logan Ave. vestur frá
Ellen Str.
Hingað kom til bæjarins á laugar-
daginn var Benedikt Samsonarson,
járnsmiður, frá Reykjavík. Pór að
heiman 21. Apríl með "Thyra” norður
um land og þaðan til Skotlands.—Tíð
var hin ágætasta um land alt, það er
hann vissi, en fiskilitið mjög. Þó
fengu nokkrir menn góðan afla í drátt-
arnet á Eyjafirði daginn áður en hann
kom þangað—um 20 000 af stútungi og
þorski. Daginn sama og hann fór út
þaðan fengu og aðrir stórmikinn afta i
dráttarnet inni á pollinum milli Odd-
eyrar og Akureyrar, en ótalinn var
fiskurinn þegar hann fórþaðan. Storma-
samt var á Atlantshafi og lítið þótti
honum koma til aðbúnaðarins á Allan-
linuskipinu, er hann kom með.
I síðasta sinn !
JÓN ÓLAFSSON talar á mánu-
dagskveldið í Únítara-húsinu kl. 8. —
Aðgangr 25 cts.
Foresters.
Stúkan Ísafold af I. O. F. heldur
fund á vcnjul. stað og tíma næsta þriðju
dag (5. Júní). Félagsmenn yfir Ihöfuð
beðnir að mæta og einkum þeir, sem
eiga ógreitt Júnímánaðargjald sitt.
E. Gíslaspn, Fin. Sec.
Landar!
Kaupið brauð yðar hjá mér, og
vitið hvort yður falla þau ekki eins
vel og þau, sem þér kaupið annar-
staðar.
G. P. Thofdarson.
»87 Ross Ave.
Fundarboð.
Á síðasta fundi hins íslenzka terka-
mannaf/elags i Winnipeg, var ákveðið,
að á næsta fundi (í dag, 2. Júní),
yrði sérstaklega tekið til umræðu, að
verkamanna félögin sendu bænarskrár
til bæjarstjórnarinnar í gegn um Trades
& Labor Counsil, þess efnis, að hún
láti sem fyrst byrja á verkum hér i
bænum, svo að bætist úr þeim atvinnu-
skorti sem nú á sér stað, og litur út
fyrir að muni verða fyrst um sinn i
þessum bæ. Það verður að likindum
ekki tækifæri fyrir menn að rita nöfn
sín undir þessar bænarskrár nema á
fundinum, og er því skorað á alla
meðlimi þessa félags að sækja fund-
inn. I sambandi við þetta má geta
þess, að félagið heldur framvegis, eins
og að undanförnu, fundi á húsi sínu
á Elgin Ave. á hverju laugardags-
kveldi kl. 8—11, svo að ef fundir verða
eltki framar auglýstir, afsakar það
ekki meðlimi félagsins gagnvart lögum
þess framar.
Winnipeg 26. Maí 1894.
I umboði félagsins
S. Sveinsson.
Sonur bóndans þjáðist.
HÉLT VIÐ HÚSIÐ MARGA MÁN-
UÐI OG GAT EKKI GENGIÐ.
Átakanleg saga frá bygðunum ná-
lægt Cookville.—‘Faðir hans segir
frá, hvernig honum batnaði.—
Frásaga merks lyfsala í Toronto.
Tekíð eftir Toronto News.
Fjórar milur frá Cooksville—sem er
15 mílur fjTÍr vestan Toronto oj* liggur
innan takmarka Credit Valley umdæm-
isins á C. P. A.. nálægt þvi sem kallað
er “Centre Road”—er bóndagarður
eign Thomas O’Neil. Hann er þekktur
að því í nágrenninu, að vera viljugur til
að rétta hverjum þeim hjálparhönd, sem
með þarf. Það er af þessum ástæðum,
að svo nákvæmlega er ttekið eftir öllu
þvi, sem fer fram á heimili hans. Síð-
astliðið vor, þegar sonur hans lagðist,
varð það þannig á svipstundu orðið
kunnugt meðal nábúanna, sem jafnt og
þétt héldu fyrirspurnum um ástand
hans. Þegar iiann hafði þjáðzt óbæri-
lega yfir þrjá mánuði, komzt ungi O’-
Neil aftur á fætur, og umtal um það,
var á hvers manns vörum þar í grend-
inni. Það var ekki einungis nágrann-
arnir, sem vissu af þessu, þvi sögurnar
bárust enda til Toronto News, en þær
voru svo óljósar og ógreinilegar, að það
þótti heppilegast að senda fregnrita til
að fá nægar upplýsingar, sv< hægt
væri að gera þær almenningi kunnar.
Þegar hann kom til Cooksville, keyrði
hann út til O’Neil, sem eru hér um bil
5 mílur vegar og hitti hann þar, sem
hann var að hirða gripi sina og hey.
Mr. O’Neil sagði honum þegar söguna
blátt áfram, eins og hún var. Hann
sagði: “Já, það er satt, drengurinn
minn, hefir orðið fyrir átakanlegum
raunum. Eg var hræddur um að hon-
um myndi alls ekki batna, af því lækn-
arnir gátu ekkert bætt honum. Þegar
honum sló niður, var hann í vinnu hjá
bónda 2 mílur í burtu; og um tíma áð-
ur hafði hann unnið að vegagerð og
um það leyti voru votviðri og kuldar á
hverjum degi. Hann hélt samt áfram
við vinnuna, meðan á votviðrunum
stóð, en þá neyddist hann til að fara
heim vegna lasleika í herðunum og
höndum. Honum versnaði smám sam-
an og kvalirnar færðust út til handa og
fóta og að síðustu urðu öklarnir og
knén svo sár, að hann gat ekki hreyft
sig í nokkra daga. Ég sendi eftir lækni
frá Streetsville, og hann sagði, að það
sem að honum gengi væri gigt, og þrátt
fyrir það þó hann vitjaði hans all-oft
og gæfi honum meðul, kom það að
engu liði. Kvalirnar minkuðu ekkert
og hann þjáðist ,fram úr öllu hófi. Á
morgnan þegar hann vaknaði gat hann
ekki hrært legg eða lið, en vanalega
eftir’ því sem leið á daginn liðkaðist
hann og gat þá setið uppi nokkurn
tíma. Fæturnir á honum voru svo
bólgnir, að hann hvorki gat komið upp
sokkum eða stígvélum. Þegar hann
hafði verið undir læknis umsjón yfir 3
mánuði, án þess honum batnaði nokk-
uð, afréði ég að reyna eitthvert annað
moðal. Svo næst þegar ég fór til To-
ronto fékk ég mór 3 öskjur af Dr. Wil-
liams Pink Pills í lyfjabúð Mr. Hugh
Miller. Yið fylgdum forskrift þeirri,
sem gefin er með pillunum; en fyrstu
öskjurnar sýndust engin áhrif hafa;
hann hélt samt áfram og þegar hann
var nýbyrjaður á öðrum öskjunum fór
honum stórum að skána, og þegar 3
öskjum var lokið, þá var hann orðinn
heill heilsu og hefir aldrei kennt sér
meins síðan. Hann er nú í vinnu hjá
bónda skam'mt frá Cooksvflle, og er
eins hraustur og kátur, eins og nokkur
getur verið”.
Þegar fregnritinn kom til Toronto,
kom hann við í lyfjabúð Mr. Hugh Mil-
lers & Co., 167 King Str. East, til þess
að frétta, hvað hinir alkunnu lyfsalar
höfðu að segja um Dr. William’s Pink
Pills. Hann mundi sem sé eftir, %.ð
Mr. O’Neil hafði sagt honum, að hann
hefði fengið þillurnar hjá þeim, og þeg-
ar hann síðar fór til Toronto, hafði hann
sagt þeim að syni sínnm hefði batnað
af þeim, Mr. Miller sagði, þegar hann
var spurður um, hvernig pillurnar
gengju út, að af öllum þeim patent
meðulum, sem hann þekkti væri Pink
Pills mest brúkaðar; hann sagðist
selja meira af þeim en nokkru öðru með
ah, sem hann hefði. Þetta er eftir-
tektaverður vitnisburður úr því hann
kemur frá öðrum eins manni og Hugh
Miller, sem er líklega hinn elzti og bezt
þekkti lyfsali í Toronto. Það má sam-
gleðjast Dr. William’s Medicine Com-
pany yfir því, að hafa tekizt að búa til
meðal, sem reynist svona vel, og sem
hinir alþektustu lyfsalar geta mælt
með. Dr. William’s Pink Pills eru ó'
yggjandiblóðhreinsandi og taugastyrkj-
andi meðal. Þær lækna gigt, taugagigt
limafallssýki, riðu, höfuðverk, tauga-
veiklun og sjúkdóma, sem þar af leiða,
eftisstöðvar af influenza og sjúkdóma,
sem orsakast af óhreinu blóði, svo sem
kirtlaveiki, langvarandi útbrótum o. s.
frv. Pink Pills gera útlitið hraustlegt
og litdrháttinn fagrann. Þær eru ó-
brigðular við sjúkdómum, sem eru ein-
kennilegir fyrir kvennfólk og sem or-
sakast af of mikilli andlegri áreynslu,
eða offþreytu af hvaða tægi sem er.
Munið eftir, að Dr. Williams Pink
Pills eru aldrei seldar í slöttum, tylfta-
tali eða hundraðatali, og hver sem
reynir að koma út öðrum meðulum í
þeirra stað, er áfellisverður og á ekki
skilið að skift sé við hann. Biðjið um
Dr. Williams Pink Pills for Pale People
og takið ekki við neinu öðru í þeirra
stað.
Dr. Williams Pink Pills fást hjá
öllum lyfsölum eða með pósti frá Dr.
Williams Medicine Co. Brockville, Ont.,
eða Schenectady, N. Y., fyrir 50 cts.
askjan, 6 öskjur fyrir $2.50. Hið væga
verð, sem á þessum pillum er, gerir
það tiltölulega auðvelt að leita sér
lækninga, þegar það er borið saman
við önnur meðalakaup og læknisdóma.
Til þess að rýma ögn til í búð
minni, ætla ég um örfda daga einung-
is að selja
fyrlr 5 rtH. sirz það, er að undan-
förnu hefir kostað 5, 5J, 6, 6), 7,
7£, 8, 8i og 9 cents yrd., og
fyrír 1U ct«. sirz, sem kostar 10, 10J,
11, Ui, 12, 12i, 13, 13i, 14,
cents yrd. Oll sirz, sem áður
kostuðu ýfir 14 c. kost nú 12ic.
Þessi kjörkaup byrja kl. 10 f. h. í dag
laugardag 2. J#ní.
í dag að eins er 20% afsláttur af öll-
um drengjafötum.
Guðm. Johnson.
Eigandi Northwest Hall.
Tombola og danz
fer fram á Northwest Hall (sal Guðm.
Jónssonar) á laugardagskveldið 2. Júní.
Hlutirnir verða afhentir í bak-herbergj-
unum, en danzinn fer fram í aðal-
salnum. Inngangscyrir 25 cts. og fylg-
ir einn dráttur.
Rafflað verður vönduðum kvenn-
kjól. Drátturinn kostar 10 cts.
Seldir verða kaldir drykkir, aldin
og sætmeti.
IÍIÐ ÍSLENZKA KVENXFÍXAG.
CIÍAS. BAGSHAWB,
Real estate loan
& INSDRACE AGENT.
375 Main Str. Telepiione 303.
Building Loans a speeiality.
MERKI: BLÁ STJARNA.
A
434 MAIN STREET,
Chevrier.
Fáið ykkur
E. B. Eddy’s
annaðhvort
“indurated” eða tré-
smérkollur. — Hinar
ódýrustu og beztu á
markaðinum.
SMJÖR
SMJÖR
SMJÖR
SMJÖR
SMJÖR
-KOLLUR
Eddy’s.
-KOLLUR
Eddy’s.
-KOLLUR
Eddy’s.
-KOLLUR
Eddy’s.
-KOLLUR
Eddy’s.
Skriflð eftir prísum
fáið sýnishorn hjá
TEES & PERSSE
Winnipeg,
Man.
KAUPIÐ ÆFINLEGA ÞAR SEM ÞIÐ FÁIÐ BEZTAR OG
.... ÓDÝRASTAR VÖRUR........
Hveiti. _ Bran. Fóðr-hveiti.
. Oil Cake. Flax Seed. Shorts.
Hafrar. Hey. Linseed Meal.
. . . Allskonar malað fóðr. . • .
iliá W. BLACKADAK,
IRON WAREHOUSE. 131 Hiooin Str.-
582 Jafet í föðnr-leit.
Vinnnum það ráð’egt, að hann sér til frekari
rt ðfestingiir og styrkingar í trúnni gengi að
eiga Miss Judith Temple. Fyrir bænastað
fiennar — því að hann gat um ekkert neitað
benni—hatði hann flutt sig búferlum til þorps-
ins Reading, en þar áttu öll liennar ættmenni
beima. Og Phineas Copbagus kvekari sagði
mér það í trúnaði, að hann væri svo sæll sem
inaðr getr framast orðið. “Gott fólk, Jafet—
hemmr-rúðvandir menn, .Tafet—bera aldrei vopn
—dálítið eintrjánii gslegir— andinn kemr yfir—
og svo frarnvegis,” sagöi Mr. (’opagus, er bann
lauk sögu sinni; tók svo í hönd mér, og fór
fram til að raka sig og klæða sig til fulls.
%
Jafet í föður-leit. 587
lengi; íg nærðist ofrlítið og sofnaði svo á ný.
Þegar ég vaknaði aftr síðar um kveldið, \óru
þan lijónin ekki inni; en aftr var þar nú S11-
sannah Temple, sem ég bafði fyrst séð, og hafði
Ephrahim, þjónninn þar í húsinu, sagt mér hver
hún var. Hún sat fast við ljósið og var að lesa,
þegar ég vaknaði, og var ég lengi að virða hana
fyrir mér og forðaðist að truflá hana. Aldrei
hafði ég fvrri augum litið svo hörundsbjarta
méy; yfirlitr liennar var óviðjafnanlega fagr;
augun vóru stór, en ég gat ekki séð, íivernig þau
vóru lit, því að hún korfði þeim niðr á bókina,
og angnaiiárin vóru löng og hnldu augnalitinn ;
augnabrýrnar vóru dökkar, og bogadregnar og
mjög reglulegar, eins og þær hefðu verið mark-
aðar af með sirkli; brúnahárið var mjúkt pg
stakk litrinn ' á því fugrlega af við mjallhvítt
ennið; hár hennar var dökkjarpt, mjög dökk-
leitt, en línhúfa liennar huldi það að mestu;
nefið var alveg beint, en ekki stórt; munnrinn
var yndisfagr. Hún leit út fyrir að. vera svo
sem scytján eði átján úru, að því er mér virtist.
Hún var vel va.xin, og allr vöxtrinn og limalag-
ið svaraði sér svo sem bezt mátti verða. Ilún
var klædd í inn hæversklega og óbrotna búning,
sem tíðkast á kvennfólki því sem heyrir til
Vina-félaginu; mér fanst hún vera slík ímynd
snyrti, hreinlætis og kvennprýði, að ég hefði
ekki þreyzt að stara á hana til eilíl'ðar. Já, það
var sannast að segja, að hún var forkunnarfögr.
En«ins og fegrð hennar gekk í augun, eins skeia
586 Jafet í föður-leit.
gott—verða hjd okkr—líða vel—og svo framveg-
■Í8.”
“Þú hefir liðiðmikið, vinr Jafet.’l sagði Mrs.
Cophagus og þurkaði sér um augun ; og mér lægi
við að segja, þú hefðir orðið fyrir of þungri
hegning, ef ég vissi ekki, að þann sem drottinn
elskar, þann ngar liann. En livað um það, þú
ert nú liójpinn og úr allri hsettu ; tná vera þú
vildir nú segja skilið við heimsins glaum og
glys og una þír við að lifa hér hjá okkr. Meira
að segja, þar sem þú liefir nú fvrir þér dæmi
gamla liúsbónda þins, þá má vera að drottni
þóknist að laða þig til að verða einn af oss og
fylla flokk vorn sem Vinr. Mér tókst að leiða
mannirin minn á réttan veg,” hélt liún á fram og
leit brosandi til hans ; “liver veit nema einhverri
af ungvt stúlkunnm okkar takist líka að telja
þig á að snúa baki við heimsins glaum og rang-
læti og fylgja frelsara þínum í auðinýkt?”
“Alveg satt—bemm—alveg, satt,” sagði Mr.
Copbagus, og varð nokkuð kvekaralegri í mál-
inu en liann átti vanda til, einkum dró bann
“hemmið” svo lengi, að það varð prisvar sinnum
lengra en það var vant að vera; “ánægjusamt líf,
—Jafet—liemm—alt friðsamt og rólegt—hæglát-
ar skemtanir—hugsa um pað—hemm—hastar
ekkert—aldrei að blóta—smám saman—he—and-
inn koma yfir—liemm—ekki nú—tala um það—
verða heilbrigðr—setja upp lyfjabúð—og svo
framvegis.”
Eg var orðinn þreyttr af því nð tala svona
Jafet í föður-Ieit. 583
LXII. KAPÍTULI.
[Ég verð hrifinn nf trúarbrögðunum,
þegar engill prédikar þau fyrir mér.
Ilálfri stund síðar kom Ephraim einn nftr
incð ilrykk nokkurn, sem hann sagði að Mr,
Copliagus vildi ég tæki inn, og svo skyldi ég
reyna að sofa. Þ. tta var liollt ráð og fylgdi ég
þvi. Eg vaknaði aftr eftir langan og hressandi
svefn, og sátu þ m hjónin Mr. og Mrs. Oophagus
þá í herberginu hjá rni'r, hún við vinnu sína og
hann að lesa í bók. Þegar ég opnaði augun, sá
ég fyrst kvennmann, og fór að liyggja betr að,
bvort það væri unga stúlknn, sein Epliraim
liafði sagt inér að vreri Susannah Temple; ég
mundi að vísu óglögt eftir amllitsfalli liennar, en
ég mundi vel efiir/ vaxtar-svipnum. Mrs. Co-
pliagus var hærri kvennmaðr, og gat ég virt hatia
vel fyrir mér áðr en þau tóku eftir að ég var
vaknaðr. Andlitið var frítt og geðslegt, smúfelt
og drættirnir reglulegir. Hún leit út fyrir að
vera um þrítugt, og var frábærlega nett og lirein-
leg í öllu. Það var ekki laust við að búningr
liennar væri litilsliáttar frábrugðinn strangri
kvekaratízku í sniði, og þó að hauu væri reynd-