Heimskringla - 21.02.1896, Blaðsíða 3
HEIMSKRINGLA 21 FEBRÚAR 1896.
Mikael Strogoff,
eða
Síberíu-íorin.
Eftir
Jules Verne.
gáta Tartararnir hvorki brúkad báta eða fleka. Þá var ekki
tilhugsandi að þiir kæmu á ísnum. Þó jakarnir væru má-
ské svo þéttir, voru þeir ekki nógu sterkir til að þola óslitna
hermanna röð. Fljótið virtist banna alt áhlaup úr þeirri átt.
Það mátti virðast að OgareflT litist illa á þetta, þar sem
það lofaði svo góðu fyrir borgarmenn. Honum fanst samt
ekkeit til um það. Föðurlandssvikaranum var það vel knnn
ugt, að enga tilraun átti að gera til að komast yfir fljótið, að
allur viðbúnaður Tartara fyrir liandan það var gerður í þeim
tilgangi einum, að villa borgarmönnum sjónir.
En um klukkan 10 um kvöldið brá svo undarlega við, að
áin, sem t'l þessa hafði verið bráð-ófær, var nú slarkfær vel.
Þetta undruðust borgarmenn og leizt ekki á. Fijótið var alt
í einu orðið lireint og jakalaust. Þar sem bakkanna á milli
var óslitin hrönn af ís fyrir fáum stundum, þar voru nú ekki
nema örfáir jakar sýnilegir í senn. Og þessir fáu, sem nú
voru á ferðinni, voru ólikir þeim alveg, sem fram hjá fóru um
undanfarna daga. Þessir voru sléttir og flatir, eins og væru
þeir brot af lagísfláka, þar sem hinir höfðu verið í háum, ó-
sléttum hrönnum og í öllum myndum.
Þessar einkennilegu fréttir færðu liðsforingjar stórher-
tognnum. Yar þá getið til að stífla hefði myndast einhvers-
staðar í mjódd í fljótinu,að Jagís hefði þámyndazt neðan við
hana og þnðan væru þessir jakar, sem uú væru á ferdinni.
Lesendunum er kunnugt að þetta var rétttil getið.
Alt í einu, á svona óvæntan hátt, var Törturunum
þannig gefið tækifæri til að fara yflr fljótið. Af því var auð-
sæ þörfln á þeim mun öllugri verði fram með fljótinu.
gvo leið til miðnættis, að ekkert sögulegt gerðist. Anst-
ur frá borginni fyrir handan Bolchaia-hliðið heyrðist ekkert
nó sást. Ekki allra minstu ljósglætu lagði út úr myrkviðnum
austurundan, sem nú var óaðgreinanlegur frá biksvörtu skýja
hafinu ytir höfði manna. Aftur á móti hlikuðu ljós liér og
þir fyrir handan fijótið, hurfu ýmist eða komn f ljós og voru
á sífeldu flökti fram og aftur. Það var ö!l ástæða til að ætla,
að þar stæði eitthvað mikið til.
Irkutsk-megin við fljötið, bæði upp og niður með því,
heyrðist dimmur skarkali og þytur. Var það sönnun fyrir
því, að Tartararnir voru á ferli og biðu eftir bendingu úr ein-
hverri útt.
Svo leið annar klukkutími, að ekkert gerðist.
Klukkau stóra á dómkyrkju-turninum var í aðsigi með
að slá 2 um nóttina. Og jim sást enginn vottur þess né
heyrðist, að áhlaup á borgina væri fyrir hendi.
Stórhertoginn og herforingjar hans voru farnir að hugsa
að alt þetta væri misskilningur. Hafði það virkilega verið
ásetningur Tartaranna að gera áhlaup í náttmyrkrinu ?
Kæstu nætur á undan hafði verið miklu meiri ókyrð í búð-
nm Tartaranna. Byssuskot höfðu þá riðið af öðru hvoru, en
núna var alt hljótt eins og gröfln. Samt kom þeiin ekki í
Lug að ganga til sveíns. Þei r biðu allir, stórhertoginn, Yor-
anzoff liershöfðiugi og aðstoðarmenn þeirra, tilbúnir að
skipa fyrir sem þyrfti.
Þess hefir verið getið, að OgareflT hafði bústað í höll-
ínni. Herbergi hans, stórt og mikið, vará fyrsta sal, og víti
fyrir glugganum, sem var á hjörum, var stór pallur. Efgeng
ið var út á hann og eft;r honum örfá fótmál, blasti við fljótið
rétt Irarn undan.
Það var koldimt í lierbergi Ogarefls, en samt var hann
Þar inni. Hann stóð hreyfingarlaus við gluggann og beið
stumlarinnar, því iiann einn og engin annar átti að gefa
merkið, er hleypti Törturunum af stað. Eftir að hafa gert
það, og þegar meginhluti borgarmanna tæki til að verja
borgina, var fyrirætluu hans að laumast burt, komast til
sinna manna og reka smiðshöggið á. Nú grúfði hann sig í
skugganum, eins og villidýr, sem er í þann veginn að
hreinma herfangið.
Fáum mínútum fyrir klukkan 2 gerði stórhertoginn boð
eftir Mikael Strogoff—það var eiua nafnið anðvitað, sem
svikarinn gekk undir,—og æskti eftir að liafa tal af honum.
Einn þjónninn gekk að herbergisdyrum hans, en þær vorn
læstar. Ilann kallaði, en fókk ekki svar. Ogaraíf gætti þess
vel að láta ekkert heyrast til sín.
Stórhertoginn þess vegna fékk þá fregn, að sendiboðinn
yæri ekki í höllinni þá í svip.
Svo sló dómkyrkjuklukkan 2. Nú var hin ákveðna
stund komin, þegar Tartararnir skyldu hefja fals-áhlaupið,
sem fyrirhugað var.
Ivan Ogareff opnaði gluggann, gekk út á pallinn og þang
“ð sem áin blasti við angum lians. Það var þungur
straumur í Angara og var að heyra sem fossnið þaðan, sem
brúarstólparnir gömlu stóðu og heftu framrás straumsins.
Ogarefl tók eldspítu upp úr vasa sínum, kveikti á henni og
svo á hönk af togi, sein fínu púðri liafði verið dreift um. Svo
kastaði hann hönkintii í fljótið.
Það var að rúði Ogareffs, að steinoliunni allri hafði verið
Lelt í tljótið. Og það var engiu þurð á steinolíu í þessari
grend. Steinolíulindir voru margar á litlu sviði npp með
fljótinu aö austan. Þetta vissi Ogareff, og þessum ógurlegu
vopnum vildi hann beita, til aðslá eldi í borgina. Upp með
anni voru mörg kéröld full af olíu og þau tóku Tartarar að
boði Ogareffs. Kéröldin, eða byrgin, sem olían var geymd í,
Voru þannig sett, að ekki þurfti annað en brjóta gat á einn
^egg, til þess olían öll rynui út i fijótið. Þetta hafði verið
gert fyrir fáum klukkustundum síðan, ogþettavar ástæðan
til þess, að flekinn, sem b ir þau Strogoff os Nudíu og fregn-
fitana, flaut ekki á vatni, heldurolíu. Olían flóði í stór-
straumum úr keröldunum út í fljótið og dreifði sór um það í
þykkulagi bakkanna á milli.
Þetta er sýnishorn af hernaðaraðforð ívan Ogareffs ! í
flokki Tartavanua var hann sannur Tartari sjálfur, og það í
sokn gegn landsmönnum sínum.
Toghönkinni sem sagt hnfði verið kastað út á Angara-
fljótið. Og á næsta augní.bliki, eins og rafmagnsfiaug hefði
farið um loftið. var alt fljótið í einu báli bakkanna á milli og
UPP og niður eftir því, svo langt sem sást. Bláir eldstólpar
stigu upp af ánni bakkanna á milli og kafþykkur reykjar- og
gufumökkursteig hátt í loft upp. Þeir fáu jakar, sem voru á
ferðinni niður ffjótið, lentu auðvitað í þessu ógna olíuflóði og
báli og bráðnuðu eins og vax á eldheitum ofni. Heyrðist
suðan langar leiðir er þeir voru að uppleysast.
Samtímis og þossi ógna-eldur kont npp, hófst skothríð
bæði fyrir sunnan og norðan bæinn. Margar þúsundir Tart-
ara réðu nú á virkisneggina og að baki peirra voru fallbyss-
urnar, sem létu sprengikúlur dynja á húsunum í nágrenninu.
Það voru flest timburhús og kviknaði í þoim á augnabliki
Náttmyrkrið var rofið. BáJiðáánni og liúsin í loga lýstu upp
meginhluta bæjarins oi> nágreunið alt.
ö m síðir!” varð Ogareff að orði.
Hann liafði góðar ástæður til að fagna. Eáð lians höfðu
tekizt eftir óskum, hræðileg eins og þau voru. íbúar bæjar-
ins voru nú virkilega milli tveggja elda, — þurftu í senn að
verjast eidinum á fijótinu og skothríð og áhlaupi Tartaranna
úr tveimur áttum. Eidklukkurnar gullu við hátt í öllum
áttum og kölluðu menn út til að verjast eldsvoðanum. Það
stóð heldur ekki á að menn hlýddu. Allir sem vetlingi gátu
vaidið hlupu fram, sumir móti Törtununum, en aðrir niður
að fljótinu til að berjast við eldinn, sem ástæða var til að ótt-
ast að innan skams bærist um allan bæinn.
Bolchaia-hliðið var sem næst verjulaust. Þar voru eftir-
látnir að eins örfáir menn. Og að ráði svikarans voru þessir
fáu menn teknir úr flokki útlaganna, í því skyni auðvitað, að
síðarmeir mætti hlaða sektinni á herðar þeirra, kenna þeim
um að borgin var unnin.
Ogareflf fór inn í herbergi sitt sömu leið og hann fór út
úr því, um gluggann. Nú var það alt upplýst hornanna á
milfi af bálinu frá ánni. Hann hafði þar lítið viðnám, en
bjóst til burtferðar.
Hann var rétt kominn inn í það, þegar kvennmaður
kom hiauapndi inn í það, rennandi vot frá hvirfli til ilja og
með slegið hár og alt í óreglu.
“Sangarre !” hrópaði Ogareff upp yfir sig öldungis hissa.
Að það væri um aðra konu að ræða, var nokkuð sem honum
kom ekki í hug.
En það var ekki Sangarre. Það var NADÍA !
A augnablikinu þegar hún rak upp hljóðið á jakanum,
af því hún sá eldinn hlaupa eftir ánni, hafði Strogoff þrifið
hana i faðm sinn, steypt sér í kaf í strauminn og synt í kafi
upp að bryggjunni. Það var eina lífsvonin og tókst tilraun-
in vel, enda voru ekki nema sem svaraði 30 föðmum til efstu
bryggjunnar í bænum. Innan stundar stóðu þau bæði á
bryggjunni.
Að lyktum hafði Mikael Strogoff náð takmarldnu. Hann
var í Irkutsk.
“Nú skulum við hraða ferðum til governors-hall arinnar”
sagði hann tafarlaust við Nadíu. Og innan 10 minútna
höfðu þau hroðið sér veg nm mannþröngina alt að hallar-
dyrunum. Ægilega langar eldtungur sleiktu utan hallar-
veggina, en unnu ekkert á. Veggirnir voru úr steini. En
niður undan höllinni á fljótsbakkanum var lieil húsaröð í
báli.
Höllin stóð opin og því vandræðalaust fyrir þau Strogoff
og Nadíu að komast þar inn. Og af því fát var á öllum
og alt í uppnámi, tók enginn eftir þeim, eða þvi, að vatn
draupaf hverjum þræði á fötum þeirra.
I gestasalnum stóra var alt á ferð og flugi. Undirfor-
ingjar ruddust um fast, til að komast inn og fá skipanir um
hvað næst ætti að gera, og hermenn ruddust um eins fast,
til að komast út og sjá um að skipunnnum væri fram fylgt.
í þessum.æðandi straum manna aftur og fram urðu þau
Mikael og Nadía aðskila og héldu sitt í hvora áttina.
Nadia hljóp eins og hálf-sturluð aftur og fram og leitaði
að félaga sínum, jafnframt þvi sem hún bað einhvern við-
staddanað vísa sér áfund stórhertogans.
I ósköpunum sem á henni voru hratt hún opinni hurð og
hljóp inn í herbergið, sem alt var uppljómað af eldiuum í
ánni, Vissi hún þáekki fyrri til, en að hún stóð frammi
fyrir manninum, sem hún fyrst hafði mætt í Ishim, og sem
hún síðast hafði séð í Tomsk. Hún stóð þar frammi fyrir
erki-svikaranum, sem innan fárra mínútna ætlaði að leiða
óvigann her Tartara inn um verjulítið borgarhlið og þannig
svíkja borgina á sitt vald og emírsins.
"Ivan Ogareff !” hrópaði hún.
Svikarinn hrökk við, er hann heyrði sitt rétta nafn nefnt
Kæmist það nú upp hver hann var, yrðu öll hans ráð til
einskis. Það var ekki nema um eitt að gera nú, — að drepa
stúlkuna sem hafði nefnt hann.
Ogareff tók stökk í áttina til Nadíu. En hún með veiði-
mannahnífinn i hendinni hopaði undan og ásetti sér að verj-
astmeðan kostur væri.
Þeir vilja ekki reykja neitt annað.meðan þeir geta fengið Old Chum,
jafnvel þó þeir þurfi að fá það til láns, því þeir fá ekkert tóhak sem
þeim fellur eins vel, og sem gefur eins kaldan og mildan reyk.
D. Ritchie & < o ManufacturerH MÖSlTRKAL.
The American Tobacco Co’y of Canada, Ltd. Successors.
Hann W. Blackadar,
eldi. Einnig eldivið af mörgu
tagi, þurran sem sprek og harðan
.............1..• sem grjót, alt fyrir neðan sann-
gjarnt verð. Gott viðmót. Áreiðanleg vigt. Flutt þangað sem óskað
er og sett þar sem um er beðið. — Gunnar Sveinsson vinnur í búðinni.
131 Higglns Str.
Islendingar i Selkirk!
Það vinnur enginn íslendingur sem stendur í búð þeirra félaga
Moody og Sutherland}
en það þarf ekki að aftra neinum, því Mr. Moody talar íslemku reiprennandí.
Finnið hann að máli þegar þið þurfið að kaupa eitthvað af járn eða blikkvarn
ingi. — Hann selur hinar nafnfrægu
Grand Jewel Stove’s
og að sjálfsögðu hitunarofna á allri
stærð, Upplag mikið af likkistum á
allri stærð og alt sem þeim til heyrir
Mjöl- og fóður-
verzlun
Stórt upplag af Lake of theWoods
kveitimjöli æfinlega fyrirliggjandi.
MOODY 3 SUTHERLAND
HARÐVÖRUSALAR.
Evaline Street. — — — — West Selkirk.
“Ivan Ogareff !” hrópaði hún aftur og það svo hátt sem
hún gat-. Hún var þess fullviss, að heyrðu menn úti fyrir
þetta andstyggilega nafn, stæði ekki áhjálpinni.
“Haltu þér saman !” sagði Ogareff heiftarlega, en í lægri
róm, og nísti tönnura.
“Ivan Ogareff !” hrópaði hún enn og miklu hærra en
áður. Hatrið og fyrirlitningin hafði veitt rödd hennar tí-
falt afl í augnablikinu.
Ogareff ærðist af bræði og gerði annað áhlaupið nieð
dagganð í hendinni, og hopaði Nadía þá undan út í eitt horn-
ið. Þar var hún í kreppu og sýndist öll von úti, þegar Og-
areff alt í einu var hafin hátt á loft og kom niður aftur flatur
á gólfið.
“Mikael!” hrópaði Nadía með fögnuði.
Það var Strogoff, sem valdur var að falli svikarans,
Hann einn hafði heyrt hróp hennar og lét ekki bíða að
ganga á hljóðið. Harin mátti heldur ekki seinna koma.
"Vertu óhrædd, Nadía”, sagði hann og tók sér stöðu
svið frammi fyrir hcnni.
“En, bróðir, vertu varkár”, sagði hún. “Svikarinn er
vopnaður ! Og hann hefir sjónina!”
Ogareff spratt fljótt á fætur og taldi sér sigurinn visan
í viðureign við blindan mann. Hann réðst á hann undireins
og hann komst á fætur.
Strogoff rétti fram annan handlegginn einugis, þreif
hnífinn úr höndum Ogareffs og fleygði honum flötum á ný.
Ogareff æröist af reiði jafnframt og hann skammaðist
sín, er hann alsjáandi stóðst ekki átök annarar handar
blinda mannsins. Hann mintist þess þá. að hann hafði
sverð á belti sér og hugði að hagnýta það. Hann kippti því
snögglegaúr sliðrum og réðist á Strogoff í annað sinn.
Strogoff vissi á hverju liann átti von. En hann var
blindur! Það var bara sjónlaus maður, sem Ogareff átti
við og hafði ekki svo mikið sem sverð. t>að var ójafn leikur,
og enginn efi á að Ogareff mundi bera sigur úr býtum. Það
gat ekki öðruvísi verið. Svo hugsaði Ogareff sjálfur.
Nadíu leizt ekki á þenuan leik. Hún hljóp af stað fram
að dyrunum og hrópaði um hjálp.
"Láttu aftur dyrnar, Nadía, og láttu mig einan um hit-
una! Kallaðu á engan mann ! Sendiboði keisarans hefir
ekkert að óttast í þetta skifti af hálfu erkisvikarans ! Lát-
um hann koma. ef hann þorir ! Ég er tilbúinn !’ þannig
talaði Strogoff, og lét bá Nadía af að kalla.
I millitíðinni bjó Ogareff sig undir áhlaupið. Hann
heykti sig sarnan eins og tígrisdýr, sem er að búa sig til að
stökkva, en ekki sagði liann eitt einasta orð. Hann varaðist
að stíga svo þétt niður, að skóhljóð heyrðist og hann auk-
heldur hélt niðri í sér andanum. Hann vissi að hann átti
við blindan mann og vildi gjarnan fara svo laglega að. að
hann heyrði ekki heldur. Það var um að gera að geta
komið lagi á Strogoff áður en Jiann væri við því búinn og það
eina lag átti að hrífa. Honum kom ekki í hug að berjast,
að gefa sínum blinda andvígismanni drengilegt tækifæri til
að verja sig. Hann ætlaði sér að myrða hann hreint og
beint, myrða manninn, sem hann stal nafuinu frá.
Nadía horfði með ósvikinni aðdáun á Strogoff, en bæði
var hún hrædd og þó vongóð, Hún styrktist í voninni af
því að Strogoff var svo rólegur og hægur, rétt eins og ekk-
ert væri um að gera. Það eina vopn sem hann hafði var Sí-
beríu-linífurinn stóri á móti hinu langa riddara-sverði svik-
arans. Vitaskuld var Strogoff blindur og sá ekki sverðið, en
Nadíu fanst einhvernveginn eins og almættishöndin og alt-
sjáandi augað stýrði Strogoff. Eða ef ekki, hvernig var því
varið, að hvernig sem Ogareff læddistí kringum hann, sneri
Strogoff sér þannig, að liin sjónlausu augu hans liorfðu alt
af í sverðseggjarnar V
Ogareff liorfði einnig á andstæðing sinn og honum var
ekki rótt í skapi. Þessi maknlausa rósemi blinda mannsins
hafði ónotaleg áhrif á hann. Hann reyndi alt af að telja sér
Framhald.
Fádæma niðurfærsla á fatnaðarverði öllu í þessari búc
um næstu 15 daga.
Núverandi eigandi búðarinnar er að hætta, en áður en hann geti það, þar
hann að minka vöruupplagið um helming og þar þarf mikið til.
Einhneft nærföt - - 50c. Utanhafnar-buxur - $1.0(
Alullarnærföt - - - $1.25 Ullarbuxur - - - _ $i.2£
Yíirskyrtur 50, 75 og 90 cts. Mjög vandaðar buxur $1.5(
og $1.00 $2.00 og yfir
Skygnist um í gluggunum á horninu næsta fyrir austan Hotel Leland o(
suðaustur af City Hall.
W. Finkelstein
510 Main Street - - - Winnipeg.
Dominion of Canada.
Álsjarto okevPis fr™ millonlr manna.
200,000,000 ekra
1 hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada ókeypisfyr
landnema. Djúpr og frábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skúgi r
meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 buslieí i
vel er umbuið. ~ ’
í inu /rjósama belti
í Rauðárdalnnm, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfii
liggjandislettlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi engi og beit
landi—inn víðáttumesti fláki í heimi af lítt bygðu landi. ’
Málmnámaland.
Gull, silfi, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanám:
landl;eldiviðr þvi tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonia
brautirnar mynda óslitna jámbrautfrá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Cé
nada til Kyrrahafs. Sú brautliggrum miðhlut frjósama beltisins eftir því end
löngu og um liina hrikalegu, tignariegu fjallaklasa, norðr og ver
og um ín nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
Heilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Am
ríku. Ilreinviðri og þurviðri vetrog sumar; vetrinn kaldr, en bjartr og stai
viðrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin i Canada
gefr hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hvexjum kvennmanni, sem hef
fiyrr familíu að sjá,
16 0 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogyi
A þann hatt gefst hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábúl
ðar og sjalfetæðr í efnalegu tilliti.
íslenzkar uýlendur
í Manitoba og eanadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð i
Þeirra stœrst er NY.TA ISLAND, liggjandi 45-80 mílur norðr frá Winnipeg
vestrstrond Winnipeg-vatns. Vestr frá Nýja Islandi, í 30-25 mílna fiarlæt
er ALFTAVAINS-NÝLENDAN. í báðum þessmn nýlendum er mikið af <
numdu landi, og baðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nokl
lnnna. ARGA LE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg- ÞINC
VALLA-NYLENDAN, 260mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-NV
LENDAN um 20 mílur snðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLENI
A.N ,lnJ..70 mílur. norðr frá Calgarv, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg.
BÍðaBttöldum 3 nýlendunum er mikið af öbyprðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með því t
sknfa um það:
H. M- SMITH,
Coinmissioiicr of Dominion Lands.
Eða 13. L. Baldwinson, ísl. umboðsm.
Winnipeg‘
Canada.
Sclentiflo Amerlcan
OAVCATS,
TRADE MARK8,
DESIQN PATENTS,
OOPYRIQHT8, etc.
Por lnformatlon and free Handbook wrlte to
MUNN & CO., 361 Broadwat, New Yoric.
Oldest bnreau for securlng patcnts ln America.
Every patent taken out by us ls brouRht before
the publlo by a notlce glven íree of charge lu the
ffientific §mmtm
Lai
worl
xnan
rgest clrculatlon of any sclentlflo paper In the
>rld. Splendidly Ulustratcd. No lntelligeut
man should be wlthout It. Weeklv, A3.0Oa
year; $1.50 slx months. Address, MUNN & CO.#
Publishers, 361 Broadway, New York City*
Gullrent úr fyrir $7.50
Viltu fá góð kaup ?
Viltu fá hið besta
úr Sem fæst fyrir
þetta verð? Hik-
aðu ekki við að
segja já. Sendu
okkur þessa aug-
lýsingu með nafni
þínu og utanáskr-
ift, og láttu okkur
vita hvort þú vilt
kvenmanns eða
karlmanns, open
eða hunting Case-
úr, og viðskulum
senda þér hið besta
úr sem hægt er að
fá fyrir þetta lága
verð. — Urin eTu
gullrend með 14 k. gulli, og verkið gott
American Nickelverk.. sem ver ábyrgj-
umst að endist 20 ár. Úrið gengur reglu-
lega og vel og lítur út eins og $50.00 úr.
Þú skoðar úrið hjá Express Agentinum
og ef það er eins og því er lýst og þú á-
lítur það kaupandi, þá horgar þú hon-
um $7 50 (heildsöluverð), og burðargiald
á því.—Ef þér lýzt ekki á það, þá taktu
það ekki. Við viljum selja fljótt og mik-
ið með litlum gróða á hverju fyrir sig.
Við seljum að eins góð úr.
Þegar þú biður um úr. þá strykaðu
út það sem þú vilt ekki hafa af því sem
á eftir kemur :
Send me—Hunting—OpenFace—Gentt
—Ladics—Watch. — Ef þú vilt fá $3.50
festi með úrinu fyrir 50c. þá láttu þess
getið. — Sendið til
The l’niversal Watch i Jewelery Manuf. Co.
Depot 68—508 Schiller Theatre.
[Verðlisti frí.] Chicago, 111.
orthern Pacific
RAILROAD
TIME CARD.—Taking effect Sunday
Dec. 16. 1894.
MAIN LINE.
I^orth B’und STATIONS. feoouth KUid
Freight JNo. ] 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily. j Keb W *« P Í £8 ^ T—1 4-i C ^ !i£ 4- Cð •cs >- v—t
1.20p| 3.15p .. Winnipeg.. 12.1bþ 5.á0a
l.Oop 3.03p *Portage Jv.nc 12.27p 5.47a
12.42p 2.50p * St.Norbert.. 12.40]) 6.07a
12.22p 2.38p *. Cartier.... 12.52p 6.25a
11.54a 2.22p *.St. Agathe.. l.lOp 6.51a
11 31a 2.13p *Union Point. 1.17p 7.02»
11.07a 2.02p *Silver Plains 1.28p 7.19a
10.31a 1.40p .. .Morris.... 1.45P 7.45a
I0.03a 1.12p .. .St. Jean... 1.68'p 8.25a
9.23a 12.59p . .Letellier ... 2.17 p 9.18a
8 OOa 12.30i> .. Emerson .. 2.35). 10.15a
7.00a 12.20p .. Pemhina. .. 2.50p 11.15»
11.05p 8.35a Grand Forks.. 6.30þ 8.25p
1.30p 4.55a .Wpg. Juuc.. lO.lOp 1.25p
3.45p Duiuth 7 25a
8.40p Minneapolis 6 30a
8.00p .. .St. Paul... 7.10
10.30p ... Chicago . 9.85p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bound
S'g
ifte
<L
0
«. o
I- -
« W
M >-•
o« r—
CL 3
8TATIONS.
.20p(3.15| [ VVinnipeg ..112.16)
W. Boucd.
sÞ;
a.
rL m
S 0
C C
.50p
.5bp
.49p
.23p
.39 p
1.58p
U.14p
11.21p
l7.25p
2.17p
2.19p
2.57p
2.27p
1.57a
1.12a
0.37a
0.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
1.30p
1.07p
12.42p
12.32p
12.14p
11.59a
11.38a
ll.27a
11.09a
10.55a
10.40a
t0.30a
10.15a
lO.OOa
9.38a
9.21 a
9.05a
8.58a
8.49a
8 35a
8.18a
8.00a
.. .Morris ...
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland.
* Rosehank..
... Miaml....
* Deervood..
* Altamont...
. .Somerset...
*Svan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Iíilton....
*.. Ashdown..
TVawanesa..
* Elliotts
Ronnthvafte
*Martinville..
Brandon...
1.50p
2.15p
2.4 Ip
2.53p
3.10p
8.25)
3 48p
4.0lp
4.20p
4.36p
4.51p
5.02p
5.18p
5.34p
5.57p
6.17p
6.34p
6.42p
6.53p
7.05p
7.25p
7.45p
5.3
8.0
8.4
9.8
9.5
10.2
10.6
11.4
12.1
12.5
1.2
1.5
'J.l
2.5
8.2
41
4.G
5.2
5.4
6.0
6.8
7.1
8.0
West-bound passenger trains stop
Baldur for meals.
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound East Bound
Mixed Miied
No. 143 STATIONS. No. 144
Every Day Everv Day
Exc<‘pt Sunday. Except. Sunday.
5.58 p.m *Port Junctioi. i l 'ö5 a.
6.14 p.m. *St. Cliarles.. U.29a.
0.19 p.m. * Headingly.. U.2ca
6.42p.ni. * White Pláins lö!67a.
7.06p.m. *Gr Pit Spnr J0.32a
7.13p.m. *LaSalleTauk 10.24 a.
7.25 p.m. *.. Eustace... jo.ita
7.47 a.m. *.. Oakville.. 9.48a!
S.OOa.m. *. . .Curtis. . . 9.84a,
8.30 a.m. Port.la Prairle 9.15 a.
Numbers 107 and 108 iiav*- thn
Pullman Vestibuled Ilraving Room g
ing Cars between Wimiipeg, St. Pau]
Minneapolis. Also Palace Dirirg <
Close cnnnection at Chicapo vi ith áai
lines. Oonnection at VVinnipeg Jun<
with trains to and from thc Pacific c
For rates and full inforimition
cerninv connection -w ith nther lines
aPPly to any agent of the companv ’r
CITAS. S. FEE. H. SWINFOR
G.P.&.T.A., St.Pf nl. G ii Agt V
CITY OFFICE
486 Maln Str., Winnlpi