Heimskringla - 30.04.1896, Page 3

HEIMSKRINGLA 30 APRÍL 1896.
Kotungurinn,
- - - eða - - -
Fall Bastílarinnar.
Eptir
ALEXANDER DUMA5.
fyrir að borða ekki brauð #og snijör, heldur en deyja úr
hungri.
Pitou fanst það virkilega, þegar liann á fastandi maga
var að liugsa um þetta, að enginn staður i heimi gæti jafn-
ast á við heimili Billets bónda, og að engin stúlka gæti verið
elskulegri en Katrín Billet.
Eins og hinir deyjandi Israelsmenn á ferð sinni til fynr-
heitnalandsins rendu augum í andatil kjötkatlanu'a í Egyfta-
landi, eins leit nú Pitou í anda á matborðin heima hjá Billet.
Hann stundi þungan, en hélt svo af stað aftur. Pór hann
þá á harða brokki í tvo klukkutima samfleytt og var hann að
þeim tíma liðnum kominn í grend við þorpið Dammartin.
Alt í einu þóttist hann heyradunur í fjarlægð á eftir sér,
því Indíánar getaekki stært sig af skarpari heyrn en Pitou.
Hann hafði ekki fyr gert þessa áætlun, en hann sábólaá
ríðandi manni yfir hæð eina í tvöhundruð faðma fjarlægð.
Óttinn, sem um stund liafði yfirgefið Pitou, bremdi hann
nú á ný. Var honum nú á ný gagn að sínum löngu, ó-
fimlegu leggjum. Hann tók sprett eins og á fyrsta hálf-
tímanum og skilaði honum þá ósvikið áfram eftir braut-
inni.
Án þess að hugsa um ferð sína, líta um öxl eða reyna að
dylja hræðslu sína, tók hann á rás út af brautinni. Hann
hóf sig á loft yfir skurðinn með fram veginum og steypti sér
í skóginn í stefnu til þorpsins Ermenonville. Hann var þar
ókunnugur, en hann sá hávaxin tré framundan og áleit að
þau væru í útjaðri skógarins. Væri svo, þá var hann hólp-
inn.
t í þotta skifti þurfti hann að yfirbuga liest á spretti. Fæt-
ur hans urðu honum líka á við vængi. Einu sinni leit hann
um öxl og sá þá hyar reiðmaðurinn hleypti á eftir honum
yfir skurðinn út af brautinni. Jók það ekki alllítið á
hræðslu hans og herti hann að sama skapi á ferðinni.
Það var ekki lengur efi á að reiðmaðurinn var að elta
hann. Þess vegna vogaði hanri sér ekki lengur að iíta um
öxl. Á ríeðan hann var að því hlaut hann að lina ferðina,
en það mátti liann ekki gera.
En snarpur eins og Pitou var á sprettinum, var hestur-
urinn þó enn snarpari. Það var að draga saman. Pitou
vissi það af því, að nú heyrði hann reiðmanninn kalla sig
meðnafni.
Hófaskellirnir færðust nær og nær. Pitou var nærri yfir-
bugaður. Sámt hélt hann áfram þangað til svipuól var sleg-
ið um fætur hans. í því heyrði hanu góðkunna rödd og
þessi orð:
"Hvern þremilinn ætla'ðu heimskinginn ! Hefirðu endi
Uga ásett þér að sprenaja .lunker ?”
Böddin og nafu gæðingsins batt enda á ferð Pitous í
bráðína.
“CE, herra Billet!” veinaði hann pg stundi við, er hann
byltist í grasinu. Svipuhöggið jafnframt þreytunni hafði lagt
hann flatann. En svo stóð hann upp á næsta augnabliki,
og undireins stöðvaði Billet Junker, sem allur var í löðri af
svita og froðufeilandi.
“Hvað þú ert vænn, góði lierra Billet”, sagði hann, “að
ríða á eftir mér. En ég get svarið að ég hefði komið heim
til þín uftur nndireins sem' ég hefði eytt öllum peningunum,
sem ungfnV Katrín gaf mér. En úr því þú ertbúinn að ná
mér. ætla ég «ð afhenda pér gullpeninginn. Hérna er liann.
svo er ég tilbúinn að fara heim aftur”.
“Þúsund djöflar!” savði bóndi. “Við höfum lítið erindi
heiin aftur sem stendur. En livar eru sporhundarnir ?”
' Sporliundarnir?” tók Pitou upp eftir honum, sem ekki
skildi þetta nppnefni á lögregluþjónunum, þú pað þá væri
viðtekið í nrálinu.
“Ég á við þessa nasvisn, svartklæddu slána!” svaraði
bóndi, “ef þú skilur það betur’'.
“.Ia, þú mátt vera viss um að ég ýar ekki aðdunda þang-
að til þeirhefðu náð inér !”
“Bravó ! Svo þú skautzt þeiin aftur fyrir þig !”
“Já, það er ég mí vht að gera ráð fyrir !”
“En ef þú ysi'zt viss um það, í livað i tilgangi hélstu þá
áfram að lilaupa?”
“Ég luigsaði að þú vserir foringi þeirra, og að þú hefðir
íengið þér liest til að elta mig nppi”.
“Látum vera! Þú ert ekki eins míkið þöngnlhöfuð,
eins og ég hafði fiugsað! En það er enginn sýnilegur á braut
inni, svo þú ska't seljast upp fyrir aftan mig. Við þnrfum
að flýta okkur til Dammartin. Þar verð ég að hafa hesta-
skifti hjá kunningja míi um homim Lefrank. Junkerer
orðinn uppgelinn, en vjd þurlum aðf.ira til Parísar í sprett.
inum”.
“En ég sé ekki hvaða gagn verður að mér þar”, sagði
Pitou, sem vildi lmlda lieirn.
' Ja, en ég lieti aðra skoðun á því máli”. svaraði Billet.
‘Það er liugboð mitt, að róstur séu nálægar í borginni og þú
hefir stóra og sterka hnefa”.
Pitou leizt ait unnað en vel á þetta og var ait annað en
afráðinn í hvað gera skyldi, þegar Billet þreif í hann og
slengdi honum npp fyrir aftan sig, eins og væri hann að fara
með mjölpoka.
Snern þeir svo aftur á þjóðveginn og er þar kom jvar
Junker knúinn áfram jafnt með spornm og svipu. Þó hann
værislæptur orðinn, vekk ferðin svo greitt, að eftir hálía
klukkustund voru þeir komnir til Darnniartin.
Billet beygði af þjóðveginum ög reið eftir bakstíg heim
að húsi Lelranks bónda. Hann yfirgaf mann og liest í garð-
inum umhverfm húsið og gekk inr. í eldhúsið. Hitti hann
þar Lefrank bónda, er var að hnepp.i að s ?r skónaog húast til
útgöngu.
“Fljótt, fljótt! gnmli félagi. Út með bezta hestinn þinn?”
kallaði Billet í dyrunum.
Lefrank var sem þrumu iostinn, en svaraði þó umhugs-
unarlaust: “Jæja, taktu liara Maggie I Ilún er beizluð og
er bezta reiðhrossið mitt. Eg ætlaði að ríða burt sjálfur”.
“Hún er góð!” svaraði Biilet. “En það segi ég þórfyrir
fram, aðég er í standi til nð sprengja bana!”
“Hvaðer að heyra þetta”, sagði Lefrauk. “Ég hefði
gaman af að vita hvaða ástæða er til að fara svo gapalega”.
•‘Eg þarf aðvera í Paris í kvöld”, svaraði Biliet, on bætti
viðá fingra- eða handaraáli.sem Lefrank eiun skildi: “liætta
á ferðum”.
Jæja, rektu liana þá áfram þangað til hún dettur nið-
ur!” svaraði Ltífrank. “En láttu mig þá fi Junker”.
■‘8agt og gert”, svaraöi Billet.
“Fáðu þér staup. af víui”, sagði Lefrank.
“Það skal ðg þiggja og—það tvö staup jafuvel. Það er
fáðvandur unglingspiltur rneð mér, þreyttur og móður af
PHupum.' Gefðu lionum eiuhverja liressingit”.
Innan tíu mínútna höfðu þeir kariarnir hvoniað í sig
lieiili vínflösku Jivor. Samtimis liafði Pitou rent niðnr
tveggja ponda brauði og vænum bita af reyktn svínakjöti, er
var næstum eintóm íita. Á ineöaii liafði fjósamaðurinii, góð-
gjörn maiinskepna, tekið heytuggu, scm liann neri Pitou
méð hátt og lágt., öldtiugis eins og menn nudda svita af upp-
áhalds liesti. Eftir þessa maltið og þennan núning, fékk
Pitou vænt staup af víni úr þriðju fiöskunni, sem karlarnir
voru við. Yar haun heppinn að liafa náð í þann litla skerf,
því karlarnir voru ekki lengi að tæma hverjakolluna.
Billet steig á bak á Maggie, og það gerði Pitou líka, þó
nú væri liann stirður allur eins og rekadrumbur.
Hin sporviljuga hryssatók til að brokka, er hún fann
sporana snerta síðurnar, og liélt það vel út, þó byrði hennar
væri tvöföld. Jafuframt lamdi hún taglinu í sífellu, til að
verjast flugunum og gerði með því tvö aukaverk í senn:
Busta rykið af treyju Pitous og stinga hatin í fótleggina, sem
voru berir fyrir neðan hné. Sokkarnir höfðu lilaupið niður
og voru í göndli um öklaliðina.
7. KAPITULI.
Fyrsta hvíðan.
Það var skuggsýnt orðið af nótt, þegar þeir Billet og Pi-
tou náðu til þorpsins La Viilette, eins útjaðra-þorpsins í Par-
is. Fram undan þeim og ekki langt í burtu var að sjá bál
rnikið, og benti bóndi Pitou á það.
“Já”, sagði Pitou. “Það eru hermenn, sem tjaidað bafa
á vellinum. Sérðu það ekki. Þetta eru varðeldar þeirra.
Það er enda nokkuð af hermönnum á gangi hérna og þá auð
vitaðer fjöldi af þeim þárna yfirfrá”.
Þetta var satt. Með því að horfa um stund til liægri
handar gat Billet greint lierflokka gangandi og ríðandi.
Fóru þeir hljóðlega og var sem þeir væru að fela sig í skugga
St. Denis-skógarins. Að þeir voru í hreyfingu sást hvað
bezt á glampanum sem stjörmiljósið kastaði af vopnum
þeirra, glampa sem gekk í öldum af hreyfingunni.
Pitou var æfður í að brúka augun í dimmu og gat hann
þess vegna bent bónda á hvar fallbyssa var eftirskilin, hálf
sokkin niður í mýri.
“Einmitt I” sagði Billet, ‘ Það stendur vitanlega eitt-
hvað til. Líttu á neistaflugið þarna. Við skulum flýta
okkur”.
“Já, sjáðu bara neistaflugið!” svaraðt Pitou. “Það er
hús að brenna”.
Maggie nam staðar og stukku reiðmennirnir af hiki, til
að hafa tal af nokkrum hermönuum í gulum og bláum eiu-
kennisbúningi, er sátu undir trjánum fram með veginum.
“Getið þið félagar sagt mér hvað gengur á í Paris?” spnrði
Billet.
Hermennirnir svöruðu spurningunni með nokkrum blóts
yrðuin á þýzku.
“Hvern greölinn eru þeir að segja?” spurði Billet þá
Pitou.
“Það erekki latína, — þaðer alt sem ég get sagt”, svar-
aði Pitou og titraði af geðshræringu.
“Eg var heiniskingi »ð ávarp i hina ‘keisaralegu' (Grena-
dier’—flokkur Austurríkiskeisara), tautaði Billet, sem enn
stóðániiðrí brautinni.
“Ilaltu áfram leiðar þinnar, og það fjandi fljótt líka !”
sagði flokksforingi, sem gengið hafðifram, a bjagaðri frönsku.
“Ég bið afsökunar, kapteinn !” svaraöi Billet. “En ég
vildi komast til Paríaar”.
‘ Ilvað verður næst?” spurði kapteinninn.
“Af því þú ert milli mín og liliðsins á girðingunni, hélt
ég að þú ætlaðir að banna rnér framgöngu”.
“Jú, þú mátt fara fram lijá mér”.
Billet fór þá á bak og liélt áfram. Eu hann var ekki langt
koiiiinn þegar liauii var mitt í þvógu af Bercheny-hússurum,
sem voru eius og nrý á mykjuskán hvervetna í þorpinu La
Vilette. Þó var nú sú hót í máli, að þessir herruenn allir
voru landar Billetsog gekk honum þess vegna betur ferðin.
“Gerið þið svo vel að segja mér fréttir úr borginni”,sagði
Billet.
“Hvaða aðrar fréttir en þær, að þe*sir vitlausu Parísar-
menn lieimta Necker sinn út og skjóta á okkur við hvert
tækifæri, rétt eins og það mál kæmi okkur nokkuð við!”
svaraði eiim úr liúsara-flokknum.
“Hvað er að tarna ! llann Necker! Er hann glitaður
borgarmönnum?-’ spurði Billct.
‘Auðvitað! Konungurinn lieflr svift hacn yöldurn !”
“Sá ínikli inaður sviftur völdum!” sagði Billet, sem
féist. ekki iniiina um fregnina, en presti felst um, ef hann
heyrir gnðlast.
“Meira en það”,sagði hússsarhermaðurinn. “Hannernú
á leiðinni til Bryssel”.
“Só það, þi er það fipaug, sem við heyruni betur blegið
að !” svaraði Billet liatt og snjalt í bræðiþrunginni rö.ld.
Ilann hugsaði ekki út í þ ,ð í hvaða ógna hættu liann gat
steypt sér með því nd tala svons, að inæla þannig meö tipp-
reist, rnitt i liokki 10 til 15 Kisund vopnaðrn konnugsiunti.
Haim stökk svÐ;á bak aftur ogknúði Maggie óþyrmilega
meðsporunum. Eftir því sem liann nálgaðist sá liaiiu húsa-
breniiuna belur og hetur. Eldstólpinn stóð hátt í loft. Iun-
an stundar sá 1iu.iin að það vnr börgsrhliðið sera var að
b enua. Umlivei lis bálið var óður og ær múgur af mönnum
og konun., og eins og ekki 6r ósjaldgæft í þeim kringum-
stæðum létu komirnar enda ver en karlmennirnir. Báru
þæi' ósvikið tirot ur liliðiuu og borgarveggnuin i eldinn, fjal-
ir siitnar úr tollbúðinui og enda húzbúnaðinn, sem tollþjón-
arnir áttu þar inni.
Á þjóðveginmu stóðu þéttsettar rnðir af þýzkumog ung-
verzkum herinönnuui og horfðu á svaðilfarirnar. Þeir höfðu
stungið byssum sinuin viðjörðu. héldu um hlaupið, hölluðu
sér iitiðeitt fram og stóðu svo hreyfingarlausir.
Billet lét eldgirðingu þessa ekki aftra sér, en hleypti
Maggie á liarða skeið gegn um glóðina og reykinn, og liún
var ekki ragari eu hann. Hún hleypti sór i kút og hentist á
stökki gegnuui ldð eldbrydda lilið, en varð að stanz t innan-
vert við Vegginn. Þar var mannfjöldinn sem óslitinn veggur
eu riðaði til og frá á allar hliðar, og svall eins og öldur á liafl,
er eiim hratt öðrum. Hvervetna var og að heyra háreysti
mikla, söngog “p 0g eg-’janir, svo sem : “Til vopna !”
Billet bóndi bar það með sér, að liann var gildur bóndi
komiun til borgariunar í brýnum erindum. Vel getur verið
að liaun liati verið nokkuð hasturímáii, er hann orgaði :
•'Farið þið frá!” En Pitou gorði g0tt úr pví, er hann sam-
tímis kallaði svo blíðlega : “ Viijið þið gera svo vel «d víkja
úr vegi!” Sú áskorun, svo þýðlega framborin, bætti npp
hina, og gekk svo alt vel. Euginu í lióp'ium sá ástæðu til að
tefja för bóndaus og fékk hann Svo leyti til að lialda áfram
svo fljótt sem varð.
Maggíe iiafði í millitíðinni náð sér aftur eftir eldhaðið,
sem liúr <>g þar hafði sviðid luir hennar, og eftir iiáreystimi
og glauininn, sem um tíma ætlaði »ð æra Hana. Nú var liún
svo reið af ölUi þ ssu, a'ð Billet varð að halda aftur af lienni
með öllinn kiöftum, til þess húu træði enga þessa yðjulevs-
ingja og ærslaseggi undir liófum sínum.
Þó þröngin væri mestvið liliðið, var liún meir en lítil
alt al' úr þessu. Þó komst Billet einhvernveginn í gegnum
liuna þaiigað til kom á steiulagðn stiætið fram undan, með
trjáröðuuum á híöar hliðar. Þar var mannþröngtn svo þétt,
að liann mátti til uieð að in*mn staðar.
Þaðsem hér hindraði ferð Lónda var skrúðganga mikil,
sem kom frá fangelsiskastalauum inikia, eði Bastíiiuni, og
stefndi t'l liinua konimglegu foröabúra—steinhuúuiina
tveggja, er liélilu saman steinbeltiini mikla uiu mitti París-
ar. Þessi þétta og breiða fylking fylgdi likb 'umn mÍKÍum,
sem tvö hrjóstlíkueski livíldu á, annað luilið blómstriim, en
hitt sorgarslæðum. Það var mynd Neckers, sein varí sorg-
arslæðum, ráPgjalaforsetatis og fjárniálastjórans nafnkunna,
sem nú hafdi verið rekinn, honum samt til einskis ósónia,
En þaö var mynd hertogans af Orleaus, sem krýnd var með
Þeir vilja ekki reykja neitt annað.meðan þeir geta fengið Old Chum,
jafnvel þó þeir þurfi að fá það til láns, því þeir fá ekkert tóbak sem
þeim fellur eins vel, og sem gefur eins kaldan og mildan reyk.
I>. ltitcliie & Co iílamifncturcrsi MOSlTBIIAL.
The Americax Tobacco Co’v op Canada, Ltd. Successors.
^umumumumumiu m umumumumumi
Pappírinn sem þetta
^ er prentað á er
^ búinn til af
1 The E. B. EDDY Co. f
£ Limited, Hull, Canada. ^
Sem búa til allan pappír
^ fyrir þetta blað. ^
^umumumumum íu mumumumumumfö
Gullrent úr fyrir $7.50
Viltu fá góð kaup ?
Viltu fá hið besta
úr sem fæst fyrir
þetta verð? Hik-
aðu ekki við að
segja já. Sendu
okkur þessa aug-
lýsingu með nafni
þínu og utanáskr-
ift, og lá ttu okkur ,
vita hvort þú vilt j
kvenmanns eða
karlmanns, openl
eða hunting Case-'
úr, og viðskulum
senda þér hið besta
úr sem hægt er að
fá fyrir þetta lága
verð. — Úrin eru
gullrend með 14 k. gulli, og verkið gott
American Nickelverk., sem ver ábyrgj-
unist að endist 20 ár. Úrið gengur reglu-
lega og vel og lítur út eins og $50 00 úr.
Þu skoðar úrið hjá Express Agentinum
og ef það er ,eins og því er lýst og þú á-
lítur það kaunandi, þá borgar þú hon-
um $7 50 (heiídsöluverð), og burðargjald
á því.—Ef þér lýzt ekki á það, þá taktu
það ekki. Við viljum selja lljótt og mik-
ið með litlum gróða á hverju fyrir sig.
Við seljum að eins góð úr.
Þegar þú biður um úr. þá strykaðu
út það sem þú vilt ekki hafa af því sem
á eftir kemur :
Send me—Huniing—OpenFaee—Gents
—Ladies—Watch. — Ef þú vilt fá $3.50
festi með úrinu fyrir 50c. þá láttu þess
getið. — Sendið til
Tlie Uuiversal Wafch k Jewelery Manuf. Co.
Depot 68—508 Schiller Theatre.
[Verðlisti frí.] Chicago, 111.
Un n n 14/ Rlnr Isnrln r selur fvrir Peuíng:a út 1 hönd alls
nann w. DiacKauar,_konar jal.gneskt sriPa og mann-
----------1------ eldi. Einnig eldivið af mörgu
131 Higjjins Nti*. tagi, þnrran sem sprelc og harðan
............-...■ — sem grjót, alt fyrir neðan sann-
gjarnt verð. Gott viðmót. Áreiðanleg vigt. Flutt þangað sem óskað
er og sett þar sem um er beðið. — Gunnar Sveinsson vinnur í búðinni.
Islendingar i Selkirk!
CÞað vinnur enginn fslendingur sem stendur í búð þeirra fólaga
Moody í'og Sutherland,
en það þarf ekki að aftra neinum, þvi Mr. Moody talar íslenzku reiprennandí.
Finnið liann að máli þegar þið þurfiðjiðjkaupa eitthvað af járn eða blikkvarn
ingi. — Hann selur hinar nafnfrægu
f*
t
l
Grand Jewel Stove’s
og að sjálfsögðu hitunarofna á allri
stærð, Upplag mikið af líkkistum á
allri stærð og alt sem þeim til heyrir
Mjöl- og fóður-
verzlun
Stórt upplag af Lake of theWoods
kvoitimjöli æfinlega fyrirliggjandi.
MOODY 5 SUTHERLAND
HARÐVÖRUSALAR.
Evaline Street. — — — — West Selkirk.
iNorth B’und STATIONS. Soouth Bund
Freight Mo. 1 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily. ^ fS « -4 O o X cí u.
1.20p 2.45p .. Winnipeg.. l.Of-p 5.30a
l.Oðp 2 34p *Portage J unc 1.16p 5.47a
12.42p 2.23p * St.Norbert.. l.£8p fi.07a
12.22p 2.12p *. Cartier.... 1.39p 6.25a
11.54a 1.66(i *.St. Agathe.. 1.66p 6.51a
11 31 a i.löp *Union Point. 2.04p 7.02»
11.07a l31p *Silver Plains 2.l7p 7.19a
10.31a l.lOp .. .Morris.... 2..°»5p 7.45»
I0.03a 12.52p .. .St. Jean... 2 48p 8.25a
9.23a 12.28p . .Letellier ... 3.(4ip 9.18a
800« 12.00p .. Emerson .. 3.25P 10.15*.
7.00a 11.50a . .Pembina. .. 3.85p 11.15»
ll.Oáp 8.15a Grand Forks.. 7.20p S.25p
1.30p 4 65a .Wpg. Junc.. 11 OOp 1.25p
7.30a Duluth 8 OOa
8.30a Minneapolis 6 40 ft
8.00a .. .St. Paul... 7.10
10.30a ... Uhicago .. 9.85p
Dominion of Canada.
Oke¥PÍS fy*
200,000,000 ekra
í hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum iCanada
landnema. Djúpr ogfrábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi, og
meginhlutinn nalægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 busheí ef
vel er umbúið.. ’
í inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis-
hggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi og beitf
landi—inn víðáttumesti fláki í heimi af lítt bygðu landi.
Málmnámaland.
Gull, silft, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
landljeldiviðr þvi tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jáTnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrrahafs. Sú braut liggr um miðhlut frjósama beltisins eftir því endi-
löngu og um hina hrikalegu, tignariegu fjallaklasa, norðr og ver
og nm ín nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
He.ilnasmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame-
ríkn. Hreinviðri og þurviðri vetrog sr.mar; vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasainr; aldrei þokaog súld og aidrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu
Sambandsstjórniti í Canada
gefr hverjnm karlmanni yfir 18 ára gömlum og live'rjum kvennmanni, sem heflr
fiyrr familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skijmálar eru, að landnemi búi á landinu ogvrk
A þann hatt gefst liverjuiu manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
ðar og sjálfstæðr í efnalegu tilliti. J
Islenzkar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinn eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
Þeirra stcerst er NY.JA ISLAND, liggjandi 45—80 inílnr norðr frá Winnipeg’á
vestrstrond Winnipeg-vatns. Vestr frá Nýja íslandi, í 30—25 mílna fjarlægð
er aLITA\ ATNS-NÝLENDAN. í báðnni þessnm nýlendum er.mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fvlkisins en nokkr
hinna. ARGYLE-NYLF.NDAN er 110 míinr suðvestr frá Winnipég: ÞTNG-
VALLA-NYLENDAN, 260mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’APPEl.LE-NÝ-
LENDAN um 20 míhir suðr frd Þingvalla-nýiendu, og ALBERTA-NÝLEND-
AN um 70 mílur norðr frá Calgarv, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. 1'
síðast töldum 3 nýlendumim er mikið af óbvgðn, ágætu akr-og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr hver sem vill fengið með því að
skrifa um það: r 1
M- M. SMITH,
UomntÍHNÍoncr of Uominion Lnnds.
Eða 13. T_a. I3n.I<l'\vÍT>gson, ísl. umboðsm.
CAVBAT9,
_ TRADS S0APÍÍ3,
DESIQM PATRNrS,
COPVRIDMTS, otc.
For informatlon an<l freo Handbook wrlto to
MUNN & CO., 861 Broadwat, New York.
Oldest bureau for securing patents lu Amerlca.
Every patent taken out by uh íh brourrht bofore
the publlc by a notitíe glven íreo ol ehurge lu tlie
Jí(iíttiifif Jtettett
Large«t elrculation of any Rdentiflc paper In the
world. Splendldly lllustrated. No lntelligent
man should be without it. Weekly, u;{.OOa
year; $1.50 slx months. Address, MITNN & CO„
Publi-shkru, 301 Broadway, New York City»
N
orthern Facific
RAILROAD
TIME CARD.—Takingnfiect Sunday
April 12 1896.
MAIN LINE.
MORRIS-BRANDON BRANCH
East bounp
00
<M *
Ws
STATIONS.
W . Jiouud.
<M
T“’ &
o
Í5
1.20|
7.50p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2.511>
2 I5p
1.47,)
1.19p
12.57p
I2.27p
1.57a
11.12a
l0.37a
10.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
45
55p
"4p
09 p
59a
42a
20a
,0f a
,57a
40a
!16a
13a
.i ‘3a
.-<8a
5a
.41 a
57a
42a
3öa
27a
13a
57a
■40a
VV innipeg .. |
. .Morrie .... i
Number J27
*... Myrtle...
...Roland, .1
* Rosehank..i
.. . Miami....
* Deerwood..
* Altaniont..
. .Somerset...
♦Stvan Lake..
* Ind. Springs
*Mariapolis ..
* Greenway ..
... Bnldur....
. .Belmont....
*.. Hlltcn....
*. Ashdown..
Wawanesa..
* Eliiotts
Ronnfliy aite
*Martinviile..
.. Brandon...
stop a’ Baldur
1.05[:
2.40[i
3 021
3.26p
3.86p
3.53|
4 06p
4. ‘/6p
4.37p
4.541'
5.07p
5 21 p
5. ;slp
5.45p
5 58p
6.19p
6.36p
e.öVp
6 f 8p
7.08p
7.19p
7.36a
7.65p
for
5 3<
8.00
8.44
9.31
9.50
f 0.23
10.54
11.44
12:10
12.51
1.22
1.54
2.18
2.52
3.26
4 15
4.53
5.23
5.47
7.1!
8.0(
rneal
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound
Mixed
No. 143
Every Day
Except
Sundav.
STATIONS.
East. Boi
JiHxed
No. )*
Every 1
Excep
Sunda)
5.45 p.m. . . Winnipeg.
5.58 p.m *Port Junctioi
6.14 p.m. *St. Charlcs. .
0.19 p.m. * Headingly.
6.42 p.m. * White Plaine
7.06p.in. *Gr Pit Spur i
7.13p.m. *L»S»lleT«i,k |
7.25 p in. *. . EiistHce..'.
7.47 a.m. *. . Oakv’illp.. |
8.00 u.m. *. . .Cnrt.is...
8.80 H.m. Port.In l’rairiei
* F1 Vl< S •'t'ÍV'S.
tSta' o.is —*—x av
Winnipeg*
• ■>
Canada.
2. 0p r
11.44 p.n
lU6p.ii
11.12 p.r
10.47 p.r
10.39 p.n
10.Í 6 a.r
10 OBp.t
9 49pr
H "('P E
c no iijíf
A’ re>ci x, must D“ prept ici
Nnmbers 107 and j08 hsv-- tbro
l’nllm»n Veatibnled Dravvingh'i om S!
ing Cars hetween Wlnuipe.if, St. ! hu'
Minneapolis. Also Palace Dioing (
Close r.onnection at Cliioa.ro -w it), H»s:
lines. Connection' at Wimdper Jiut
wit.h trains to and froin ’hc T’acifl- c,
For rates «nd ful) infomctioi ,
cernini’ connection with v'\*t iices
ai'Ply fo anv atrcntof the cotniiai<v ,<
CMAS.S. FFK. II. SWINFOR:
G.T.&.T.A., St.Prul. G , A ct V