Heimskringla - 27.07.1899, Blaðsíða 2

HEIMSKKIMOLA. 27. JÚLÍ 18'J'J.
Verð Ijlaðsins i Canada og Bandar. $1.50
>m árið (fyrirfram borgað). Sent til
islands (fyrirfram borgað af kaupend-
um biaðsins hér) $1.00.
Peningar seudist i P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
Jt. L. Raldwinson,
Útgefandi.
Office : 517 Main Street.
P O- BOX 305-
Stefnuskráin.
í síðasta blaði birtum vér stefnu-
skrá Conservativa flokksin3 hér í
fylkinu, eins og hún er undir forustu
Hon. Hugh John Macdonalds. Það
-er sannfæring vor að stefna flokksins
þóknist fylkisbúum yflrleitt og að
þeir sýni þá veiþóknun sína með því,
að kjósa þá menn á þing við næstu
fylkiskosningar, sem aðhyllast þessa
stefnu og flokk þann sem heflr mynd-
að hana, og sem er ákveðinn í því að
framfyigja henni strax er hann kemst
til valda.
Það sem er einkum atliugavert við
þessa stefnuskrá, er hin algerða breyt-
ing sem hún fer fram á að gera á
stjórnarfari fylkisins að því er snert-
ir fjármálin. Það er með fylkið eins
og rueð einstaklinginn, að þegar út
gjöldin eru stöðugt meiri en inntekt-
irnar, þá er gjaldþrot í vændum fyr
eða síðar. Þess vegna er það allra
fyrsta og áherzlumesta atriðið í stafnu
flokksins, að haga þannig útgjöldum
fylkisins, að þau fari ekki fram yfir
inntektirnar. Þá fyrst er framtíð
fylkisins borgið, þegar fjármál þess
eru komin í það horf, að jafnvægi
komist á útgjöld og inntektir.
Þegar Greenway komst til valda
fvrir ll árum síðan, þá var fvlkið
mjög skuldlítið, og engin veðskulda-
Bréf hvíldu þá á því fyrir svo mikið
sem einum dollar. En á þessum 11
árum heflr Greenway tekist að sökkva
fylkinu í 2|- miljón dollars skuldir,
þrátt fyrir það að árlegar tekjur þess
eru um hálf miijón dollars, svo að
nú þarf stjórnin að borga talsvert á
annað hundrað þúsund dollars á
hverju ári í rentur af þe3sari miklu
skuld og eru það því algerlega tap-
aðir peningar. Einhver munur væri
það fyrir fylkisbúa, ef þeir gætu nú
notao þessa peninga í árlegar þarflr
fylkisins, til umbóta í hinum ýmsu
héruðum þess, f stað þess að verða að
kasta þeim út eins og sektafé fyrir
glæpsamlega eyðslusemi Greenway-
stjórnarinnar. Það mun láta nærri,
að stjórnin hafi borgað eina miljón
dollars í rentur af fvlkisskuldum
síðan hún komst til valda.
Fylkisbúar eru hú farnir að sjá að
það má ekki lengur svo búið standa.
Það er að eins um tvo kosti að velja,
annaðhvort að halda við sívaxandi
hóflausri eyðslusemi stjórnarinnar
sem nú situr að völdum, og láta fylk-
ið sökkva þeim mun dýpra í skulda-
fenið, sem þessi stjórn hangir lengur
í valdasessinum, eða að öðrum kosti
að útskúfa henni og setja aðra spar-
samari stjórn í staðinn, og það er Jft-
ill efi á þvi að þetta síðara úrræði
verður tekið við næstu kosningar.
Auðvitað verður sú stjórn sem næst
sezt að völduin, að taka við þessum
syndapoka Green waystjórnarinnar.
En með nokkurra ára sparsemi í öll-
um deildum stjórnarinnar, ætti að
mega létta þessari byrði at fylkisbú-
um. Þetta sjá allir skynberandi
kjósendur og samkvæmt því munu
atkvæði þeirra falla framvegis.
Reynsla liðinna ára heflr sýnt, að
það er ónauðsynlegt að hafa 5 laun-
aða ráðgjafa. Þessvegna ætla Con-
servativar að hafa aðeins 3 launaða
ráðgjafa, og 2 til ráðfæringar launa-
lausa. Það er engin ástæða til að
halda því fram, að ólaunaður ráðgjati
geti ekki verið eins ráðhygginn, eins
og hinn sem launin hefir, þótt hann
hafi ekki fast embætti sem umsjónar-
maður einnar eða fleiri stjórnardeilda.
Fækkun launaðra ráðgjafa þýðir auk-
inn sparnaðfyrir fylkið. Þmgmanna-
laununuin verður þokað niður í 8-100
áárifyrir hvern j ingmann og eru
það fullnóg lann .fvrir 5—6 vikna
starf á ári. Þessi sparnaðnrá launurn
ráðgjafa og þingmanna, nemur um
$7000 á ári, og borgnr það rentur af
nokkrum parti af fylkisskuldinni.
Um kosningalögin er óþarfl að
fjölyrða. Þau eru hin ranglátustu
og svívirðilegustu sem vér höfum
sögur af í nokkru frjálsu landi. Þau
verða numin úr gildi strax og Con-
servativar komast að völdum ogönn-
ur heiðarlegri og frjálslegri lög sett í
þeirra stað. Með því er vonað að
hægt verði að spara fylkinu nokkur
þúsund dollars á hverju kjörtímabili.
Það er einn máttarviður í stefnu-
skrá Conservativa, að hlynna sem
bezt að verkalýð fylkisins, með því
að halda vinnunni sem mest í hönd-
um þeirra manna, sem eru borgarar
í Canada. Hugmyndin er að hlynna
að verkamánnafélögum þannig, að
sporna við því að hægt verði fyrir
vinnuveitendur að fiytja inn hingað
verkamenn í stórhópurn til þess að
vinna fyrir lægra kaupgjaldi en hér
tíðkast, og sem ekki koma hingað til
að setjast að í fylkinn, heldur aðeins
til að njóta vinnunnar meðan hana
er að fá, og hverfa svo heim aftur.
Sérstaklega gildir þetta þegar utan-
ríkismenn er að ræða. Þetta er sam-
kvæmt lögum þeim sem nú gilda í
Bandaríkjunum, um vinnusamninga
við utanríkismenn.
í innflutningamálum er það fastá-
kveðin stefna Conservativa, að sporna
við innfiutningi þess fólks sem fu!l-
reynt er að ekki eru ákjósanlegir
innflytjendnr, eins og t.d. slavnesku
þjóðflokkarnir frá austur og suður
Evrópu, en leggja meiri áherzlu á að
fá inn æskilegt fólk frá Bi etlandseyj-
um og skandinavisku löndunum, að
íslandi meðtöldu, sömuleiðis frá
Bandaríkjunum og austurfylkjum
Canada. Þessi stefna er byggð á
margra ára reynslu og vilja fylkis-
búa yflr höfuð.
Meatamál fylkisins skulu falin sér-
stakri nefnd, sem skipuð sé liælum
lærdómsmönnum, og að öilu leyti ó
háð báðum pólitisku flokkunum.
Þetta er álitin heppilegasta aðferðin
til þess að halda uppfræðslumálum
fylkisins í æskilegu horfi, lausum við
allan pólitiskan flokkadrátt.
S'i liður f stefnuskrá flokksins, að
koma á fót búfræðis og listfræði-
skólum hér í fylkinu, er mjög heppi-
legur. En þetta getur því að eins
orðið, að fjárhagur fvlkisins leyfi
það. Ajinars finst oss að stjórnin
ætti að leggja, alt kayip á að komn
upp einum listfræðiskóla hér í f'ylk-
iuu. Það er nauðsynleg stofnun og
veitir eins þarflega mentun og nokk-
ur ðrtnur skólastofnun. Slíkir skólar
eru í öllum hinum eldri fylkjum Ca-
nada, og Manitoba ætti að haf'a ráð á
að eignast eina slíka stofnun.
Stefna Conservativa í járnbrautar-
málum er jafnaðarmannastefna í eðli
sínu, sú, sem sé, að allar járnbrautir
ættu að vera eign hins opinbera og
að járnhrautafélögum sé ekki lagður
neinn styrkur af opinberu fé nema
með því skilyrði, að stjórnin hafl
hönd í bagga með flutningsgjaldi á
þeim brautum sem styrkinn þiggja.
Þessi liður í stefnuskránni ætti með
tímanum að geta orðið til stórmikils
hagnaðar fyrir fvlkið, sérstaklega
þar eð stvrkveitingar verða bundnar
því skilyrði, að stjórnin skuli eiga
t'yrsta kanprétt á brautunum. Þess-
ari stefnu ætla Conservativar að
fylgja, hvenær sem kjósendur veita
þeim umboð til þess.
Fylkið skal halda fram kröfu til
eignar og umráða allra opinberra
landa innan takmarka þess. Það ætti
að vera fullmyndugt til þess að vera
fjár síus og Ianda ráðandi, og með
ráðvandri og hrekkjalausri stjórn
ætti umráð landanna að verða stór
hagur fyrír fylkið.
Útfærsla fylkistakmarkanna norð-
ur að Hudsonsflóa og byggingjárn-
brautar þangað, er eitt af allra þýð-
ingarmestu atriðum í stefnuskrá Con-
servativa flokksins. Þessi hugsjón
heífr vakað fyrirýmsum glöggskygn-
um inönnurn í nokkur undanfarin ár.
En pólitisku flokkarnir hafa ekki
sett það á stefnuskrá sína fyr en nú.
Að koma þessu í verk—að fá sjávar-
höfn inn í Manitobafylki og byggja
járnbraut þangað, svo að hægt verði
að koma afurðuin bænda í Manitoba
á útlenda markaði með iægsta hugs-
anlegu flutningsgjaldi—það verður
éitt af aðal og allra fyrstu verkum
fiokksins þegar hann er kominn til
valda.
Umiáð fylkisins yflr öllurn fiski-
veiðum innan takmarka þess, ætti að
vera auðf'engið, þar sem leyndarráð
Breta hefir þegar úrskurðað, að
Ontariofylki hafi rétt til að ráða sín-
um eigin fiskiveiðamálum. Þetta
er eitt af því marga nauðsynlega
sem Conservativar ætla að koma á
þegar þeir fá tækifæri til þess.
í vínsölubannsmálinu standa Con-
servativar á sama grundvelli og Mr.
Greenway, samkvæmt síðustu loforð-
um hans í þessu máli. Vínbanns-
málið er í eðli sínu ekki flokksmál,
heldur alvarlegt og mikilsvarðandi
þjóðmál. Bindindismenn geta átt
það víst, að Conservativar hindra að
engu leyti heppileg úrslit þessmáls,
heldur miklu fremur stuðla að því
að vínbann í fylkinu fái fult laga-
gildi, að svo miklu Ieyti sem það er
mögulegt.
Þetta eru aðalatriðin í stefuuskrá
Conservativa. Vér inælumst til þess
að kjósendur yfirvegi hana grand-
gæfllega og dæmi svo með atkvæðum
sínum við næstu fylkiskosningar,
hvort þeir vilja hafa hana eða hafna
henni. Dæmi um það, hvort C :>n-
servativi fiokkurinn eigi skílið hylli
þeirra og traust til þess að koma því
í framkvæmd, sem hann heflr skuld
bundið sig til að gera ef hann nær
völdum í fylkinu.
Misskilningur.
IIr. Sigurður Christopherson, að
Grund P. O., Manitoba, hefir kvartað
um það við oss, að ummæli Heims-
kringlu í sambandi við þjónustu sína
íyrir íylkis og ríkisstjórnirnar, væru
misskilin af ýmsum í bygð sinni og
að sá misskilningur kastaði skugga á
sig sem heiðvirðan mann. Hr. Christ-
opherson tekur tvödæmi: Fyrst, að
því er snertir fargjaldainnheimtuna
frá fslenzkum innfiytjendum á árun-
nm 1893—94, sem blað vort sagði
þá og segir enn, að hafl verið öllum
stolið, að því er séð verðnr á fylkis-
reikningunum. Mr. Christopherson
segir að ýmsir hafi giun á, að nokk-
uð af þessum fargjakÞpeningum liafi
runnið inn til sín, fyrir utan það er
hann fékk í kaup fvrir þann tíma er
hann varði til að innkalla fargjöldin.
I öðru lagi heldur hann því f'ram,
að fólk misskilji þann útgjaldalið í
ríkisreikningunum, sem blað vort
gat um fyrir skömmu, nfl. að hann
hefði tongið laun ’fyrir að vera inn-
flutningangent i Winnipeg. Þetta
segir hann að sé kaup f'yrir ferð til
Swan River dalsins fyrir 2 árum, og
hefði það þá átt að standa þannig í
reikningunum.
Um þessi atriði viljum vér segja
það, að vér höfum aldrei gefið I skyn
með einu orði, að hr. Christopherson
hafi með röngu móti dregið undir sig
eitt einasta cent af almenningsfé.
Vér höfutn fulla ástæðu til að halda,
að hann hafi skilað til fylkisstjórnar
hverju centi er hann innheimti af
þessuin fargjöldum. Þessvegna vild-
um vér biðja lesendur blaðs vors að
misskilja oss ekki þannig, að vér
dróttum nokkru ófrómlyndi að hr.
Christophers.yni, því oss hefir ekki
dottið neitt slíkt í hug. Á hinn bóg-
inn höfum vér Mr. Greenways eigin
orð fyrir því,—á þingi í Febr. ’94—
að stjórnin hatt þá verið búin að taka
á móti $3000 af þessum fargjöldum,
og að auki hafl $800 af þeim innkall-
ast í .lanúar það ár. Þetta bendir
til þess, að innheimtumennirnir liafl
skilað því er þeir innheimtii, og að
stjórnin hafi fengið það í hendur.
En eftir reikningunum að dæma er
ekki sjáanlegt, að einn einasti dollar
hafl innkallast, því hvergi er það
fært til inntekta fylkinu. Það er því
stjórnin sem heflr stolið öllu þessu
innheimta fargjaldafé, eins vis ulega
eins og Lögbergsklíkan stal þúsund-
um af fvlkisfé með lognum reikning-
um urn auglýsingar í Winnipeg sem
aldrei voru auglýstar og fyrir blaða-
sendingar til fslands, sem aldrei voi u
óangað serid.
Að því er snertir útgjaldaliðinn í
ríkisreikningunum, um laun fyrir
umboðssttiðu í Winnipeg, sem eru
rar talin $75.00, þá hefði það farið
miklu betur ef rétt og satt liefði ver-
ið skýrt frá þessu í reikningunum
og það kallað kaup til hr. Christop-
hersonar fyrir landskoðunarferð til
Swan River. Enginn maður hefðí
með sanngirni getað hafl neitt á móti
bvf. En það virðist vera komin
hefð á það hjá liberölum, innan stjórn-
ar og utan, að auglýsa logna reikn-
inga.
Það hefði verið oss stór ánægja, að
geta gefið þessa skýring miklu fyr,
að því er snertir hr. Christopherson,
og það hefðum vér gert hefði hann
sent oss kvörtun sína fyr.
Tjaldbúðin III.
Eftir Tlafstein Pétursson,—Gefln út í
Winnipeg 1899. — Prentuð í prent-
smiðju Heimskringlu.— Verð 2ðc.
Telur 104 bls. í 16 blaðabroti.
Efni: I. Jónatan ; II. Fjallkonan ;
III. Vestur íslendingar; IV. Miss
Canada.
Ytrifrágangur. — Málið á bók
þessari er lipurt og létt og ómengað
útlendum orðslettum. Framsetning-
in og setningaskipun er þann veg
gerð, að fáar eða engar íslenzkar bæk
ur munu jafnast á við bók þessa.
Prófarkalestur, sem alt annað er að
málinu lýtur, er vel af hendi leystur.
Auk þeirra fáu leiðréttinga, sem aft-
an við bókina standa, eru ekki telj-
andi prentvillur. Á bls. 97 er:
“tengir” á eflaust að vera: tengdir.
Á sömu bls. vantar punkt á eftir
málsgrein. Munu fáar aðrar villur
flnnast f bókinni. Um einstöku orða-
tiltæki gæti málfróða menn greint á
um, ef til vill. Á bls. 3 segir svo :
“Jónatan hefir lengi langað til að n-i
f mig.” Þetta flnst mér ekki tignar-
lega til orða tekið af ungfrú Canada,
þótt þetta orðatæki heyrist hjá sum-
um. Á bls. 15: “Núhefégsýnt
þér fiesta aðalsali húss míns.” Betra
held ég væri að segja : Nú hefl ég
sýnt þér flesta aðalsali í húsi mínu.
Betur hefði mér þótt vera, ef að höf.
hefði ekki “mastrað” eða “missað’’
þau Jónatan og Canada. En auðvitað
er hann bær sinna skoðana þar um.
í fljótu bragði virðist bók þessi vera
bygð í fyrirlestrársniðuin. En það
er ekki þann veg þegar nánar er að-
gætt. Hún er óefað skáldsaga frá
upphafi til enda, í samanhangandi
heild. Annar og þriðji kafiinn (eða
fyrirlestrar) eru sainstæð heild. Að-
skilnaður þoirra orsakast auðsæilega
af þeirri ástæðu, að höf. flutti þá ekki
báða, á sama stað ogsaina tíma.
Aðalmáttarviður þessarar sögu er
Canada. Þar næst Jónatan og Fjali-
konan, setn höf. gerir öll að lif'andi
persótium. Fer það dável, þó sagan
séallgöinul: að giftast. En liöl'. fer
ljómandi vel með efni þetta. Gift-
ingin þýðir ekki annað en það, að
Canada og Bandaríkin verði samein-
að þjóðveldi. Má vel vera að sú
spásögn rætist á sínum tíina.
Bókmentahliö sögunnar er þrens-
konar einkunnir. Lærdómnr, skáld-
skapur og spásagnir. Ilöf. er auð-
sæilega vel að sér í mannkynssögunni,
jarðmyndunarsögu og landnámssögu
Ameríku. Skáldseinkunnir hans
lýsa sér í auðugu og fjörugu hug
sjónalífl löngu liðinnar tíðar, og fram-
tíðar langt fram um aldir. Spásagn-
ír hans grundast í skauti ókominna
alda. Þar nær engin gagnrýni að.
þótt nokkrar líkur mæli með, að höf.
f'ari ekki fjarri réttu lagi. Gagn-
rýninni er svo varið, að hún situr í
dómhring inr.an þess sýnilega og á-
þreifanlega. Hún er virkileg, en
ekki völvukvnjuð. Þess vegna er
ekki rétt að gagnrýna óorðna hluti.
Samrccmi sögunnar mun yfirleitt
vera hið bezta. Þó virðist mér höf.
sýna of veika ástæðu fyrir giftingu
þeirra Jónatans og Canada. I byrj-
un er Canada fráhverf Jónatan, og
virðist gera næstum skop að hon-
um. En hver veit nema það sé cin
af veiku hliðum kvennverunnar, að
verða því fegnust er eitt sinn var
fjarlægast. Um það skal ég ekki
þrátta við einn né neinn. Auðvitað
má segja að ókominn tlmi hafi breytt
hugarfari meyjunnar, og sé ekki á-
stæðaað skýra það nákvæmlega. En
af þvíað höf. liefir svo ljómandi auð-
velt vald á öllu öðru í spásögnum
sínum, þá flnst mér að hann rnuni
hafa haft nægilegan möguleika til
að sýna þetta atriði lítið eitt skýrara.
Allir Islendingar, sein unna og
mefa fagurt mál, lesa bók þessa auð-
vitað með unun og aðdáun. Vér
Vestmenn megum vera hróðugir af
að eiga jafn málfróðan mann ámeðal
vor, sem höf. er. Um nokkrarókomn-
ar nldir ijiun bók þessi verða miniiis-
varði vesturíslenzkra bókrneuta, bæði
að ináli og anda.
Ég ætla ekki að segja meira um
söguna. Hún talar sjálf fyrir sér
hjá öllum sem bókvísi þekkja og
lestrarlöngun liafa. Aðrir verðskulda
ekki að fjalla um hana. Með ham-
ingjuósknm og þakklæti til höf.
K. A. Benf.diktsson.
“ Ritsóðinn.”
Gorkúlugreinar vanskapningur rit-
stjóranefnu Lögbergs til rnín, 22. Júní
þ. á., er auðvitað eigi þess virði. að
neinu leyti, að heuni sé svarað, því hún
hrekur sig sjálfa frá upphafi til enda,—
Því gerði ekki ritstjóranefnan eina
minstu tilraun til að hrekja eitthvað af
því sem sagt var í bréfi mínu í Hkr., úr
þvíaðhann fann ástæðu til að segjn
eitthvað um það?
Þetta nýja nafn, sem óþokkinn
gefur mér, er ofur barnalega einfeldnis
legt. Hann virðist ekki hafa lesið vel
próförkina af þessu fóstri sínu, því
nafn mitt hefir misprentast á þann
hátt, að þar hefir slæðst inn V í stað-
inn fyrir H, að mér skilst. því hann
hefir líkJega ætlað að fylgja fornum rit-
hætti á nafni mínu. En hann veit víst
ekki, að því var breytt á 13. öldinni (að
mig minnir) og hefir jafnan verið ritað
Rafnkell (en ekki Hrafnkell) síðan.
Það er egglaus bredda, sem hann
reynir að beita að mér, er hann geris
gys að mér fyrir að vera blpztur á máli.
En getur ekki þessum margataða fjósa-
lubba skilist það, að enginn er sjálfur
valdur að slíku, og að um leið gerir
hann gys að öllum sem þannig eru? —
Eg hefi þó að rainsta kosti aldrei verið
blestur á máli fyrir fyllirí eða annan ó-
lifnað.
Það er eins og ritstjóranefnan hafi
hitann í haldinu yfir þvi, að það sem
kemur út í Hkr sé veitt nákvæmari
eftirtekt og betur tekið til greina, held-
uren það sem Lögberg slevar með,
enda má hann skýlaust reiða sig á það.
Ritstjóranefnan er hinn gleiðgosa-
legasti j'fir því, að ég hafi haft sjálf-
stæði til að vera án hans leiðsagnar og
ekki kært inig um að steypa hugsanir
mínar í hans móti. Mér þætti vænt
um að minnast dálítið á þá sögu, ef
hann óskar eftir eða hefði gaman afþví.
—Hann reynir eiriuig að gera gys að
mér fyrir hugleysi En vita má hann
það, að ‘ Bangsi” hefir lagt að velli
stasrri kappa en hann er, og tnundi
ekki gora sór neinn mannainun, ef hoii-
um væri vant um bráð. Þingmanns-
nafnbór eða kristindómshræsni mundi
þá ekki koma að neinu lialdi, en vera
má að houuin velgdi við bjórvömbini i
Næst þegar ritstjóranefnan svífnr
á mig, ætti hann að hafa það ti ineð-
ferðar, sem ekki hrekur sig sjálft. Ann-
ars leiðist mér að þurfa að skattyrðast
við þá menn, sern að almenningsdómi
ern skvnhelgir hræsnarar. Ekki svo
að skilja, að ég óttist íöksemdir gor-
kúlunnar i Lögbergsfjósinu, eða þá
Helga S. B. og Gísla M. B., þótt þuir
reyni að bíta i bakið á mér. Eg veit
ekki af neinum ósónia í fari mii u seiri
ég hafi ástæðu til að dylja (geta þeir
sagt hið sama?) og býst við að standa
jafnréttur fyrir níðhöggsnagi þeirra,
Staddur í Winnipeg, 13. Júlí 1899.
B. Rapnkelsson.
MINAEOTA, MINN., 12 JÚLI 1899.
(Frá fréttaritara Hkr.).
Tíðarfar er nú um stundir þurt og
kalt
Kyrkjuþingsinennirnir eru nú komn-
heirn aftur. Með þeim kom að norðan
Páll Vigfússon (hestamaðurinn mikli);
óg hefi ekki séð hann enn þ', en býst
við að fundam okkar beri saman bráð-
um. — Kyrkjubygging þeirra Lincoln-
héraðsbúa er nú vel á veg komin; eiga
þeir þ. ð að þakka dugraði séra Björns.
í þeirri bygð eru nú margi; gengnir í
söfnuð, er þar voru ekki áður. Má svo
segja að séra Björn hafi hér ahnennings
hylli; hann beitir minna ofstæki, en
presta’-nir nyrðra.
Þjóðminningardagur Bandaríkjanna
4. Júli var hór hnldinn hátíðlegur í
Minneota.
1 gærdag barst mér í hendur rit
sóra Hafsteins Péturssonar í Winnipeg.
“Tjaldbú Mu”. Það eru fróðleg og vel
samiu vit, sem ættu að vera í hvers
mamis höudu n, þvi þar er auðsælega
leiddur í Ijós hiun virkilegi sannleiki
sögunnar. Nú er ekki kirkjufélags-
rnönnum lengur auðiö að lialla réttu
máli sór til gyllingar. on séra H. P. til
lasts. Iiit þessi sanna það sera hæði
ég og aðrir hafu áður Sagt. að ofstæki
og sundrung í félagsmáluin Islendingn
hér vestra er fiá hiuum islenzku Vest-
ui heimsprestum runnið.
Sigfinnur Pétnrsson og Jörgeu
Björnsson ern lagðir á stað í landaskoð-
u: arferð til Albei ta í Canada.
llelborn liitiiiiiinel
Er sú bezta viðarbrennsluvél sem til er.
Clare Brothers
co.
Eldstór, hitunarvélar og hitaleiðarar
180 ílarket St. Wínnipejj
Odörasti staðurinn í bænum.
Cash Coupons.
$3.00 í peningum gefnir fyrir alls ekki
neitt. Th. Thorkelsson, 539 Ross Ave,
G. Johnson, corner Ross & Isabel Str.,
og Th. Goodman, 539 Ellis Ave, hafa
þessar Coupous og gefa viðskiftamönn-
um sínum þær fyrir hvert 10 centa virði
sem keypt er í búðum þeirra og borgað
út í hönd. Coupon bækur fást í þessum
búðum, eða hjá
The Buyers and Merchants
Benefit Association,
Room N Ryan Blk. 490 Maih Street
H. W. /1. Chambre,
landsölu- og eldsábyrgðar-
umboðsmaður
373 Main St., Winnipeg.
Mjög ódýrar bæjarlóðir á Sherbrook St.
50+132 fet. Verð að eins $200.
Peningar lánaðir móti veði í bæjarlóð-
um og bújörðum. Lán sem veitt eru á
hús í smíðum eru borguð út smátt, eft-
ir því sem meira er unnið að smíðinu.
Eldsábyrgð. Hús til leigu
Army and \nvy
Heildsala og smásala á
tóbaki og vindlum.
Vér höfuin þær bczlu tóbaks cg vindla-
byrKÚir sein til eru í þessum bæ, og selj-
uin þær ódýram en aörir. Enda gerum
vór meiri verzlun eii nokkur annar.
Vér óskum eftn viðsk.ftum yðar.
ff. Browfl & Cð.
5 U Main Str.
á lioriiiuu á James St
Oanadian Facific
RAILWAY-
EF ÞÚ
hefir í hyggju að eyða
vetrinum í hlýrra lofts-
lagi, þá skrifaðu ossog
spyrðr. um farnjald til
California,,
Ha waii-eyj anna,
Japan,
Bermuda og
Vest-Indía eyjanna,
eða heim til gamla landsins
Niðursett far.
Snúið ykkur til næsta C. J".\ R. um -
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kcrr,
Traffic Manager,
Winniprg, Man,
Nortbem Pacilic B’y
Samadags tímatafla frá Winniþeg.
MAIN LINE:
Morris, Emerson. St.Paul. Chicago,
Tororito. Montreal, Spokane. Tacoma,
Victoria. S ui Francisco..
Ferdaglega.......... l,00p. m.
Keinur „ ........... 1,50 p.m.
PORTAGE BRANCH.
Portage la Prairie and inte-
rmediat.s point-s ..
Fer dagí. nema á sunnud. 4.54 p. m.
Kemur dl. „ „ 10,45 a.. m.
MORRIS BRANDOF BRANCfL
Morris, Roland. Miarrm, Baldr,
Belmont Wawanesa, Biandon
einnig Sonris River Branch,
Belmonl t.il Elgin..
Lv. Mon.. Wed., Fri.'I0.55a.m.
Ar. Tup.s, Tur., Sat. 3.55 p.m.