Heimskringla - 23.11.1899, Blaðsíða 2

HKIMSKKINGLA 23. NOV 1893.
mmmwnmnwwtnwtwimwtttnmwwwwwwtwtg
Nærfatnadir, I
Prjónaðir svo, að þeir
FARA VEL,
ENDA5T VEL.
Vér hðfum nærföt af öllum tegundum og
öllum prísum,—frá 40c. stykkið til $3.00
Laugardagurinn §
er okkar stóri nærfatasöludagur. Þá höf-
við jafnan sérstaka tegund á boðstólum,
sem við seljum við óviðjafnanlega lágu
verði.
Skoðið þykku ullarsokkana hjá oss.
Þér fáið 3 pör af þeim fyrir 50 cents.
Utanhafnarbuxur,
Smokkpeisur,
Snikkarasvuntur.
Alt fyrir mjögjsanngjarnt verð.
| Stewart & Hyndman, |
- 586 & 588 main Street. ^
Verð blaðsins í Canada og Bandar. 81.50
Um árið (fyrirfram borgað). Sent til
Islands (fyrirfram borgað af kaupenle
nm blaðsins hér) 81.00.
Peningar sendist í P. O. Money Order
Begistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Wiunipeg að eins teknar með afföllum
B. Jj. Baldwinsen,
Útgefandi.
Office : 547 Main Street.
P O- BOX 305-
Fylkiskosningar.
Þær eiga að fara fram 7. desember
en útnefningar einni viku fyr, 30. þ.
m. Þetta var gert heyrum kunnugt
á fimtudagskvöldið var. Þá var og
prentað ávarp frá Mr. Greenway til
kjósendanna í Mountain kjördæmi.
En ekki er þar um auðugan garð að
gresja. Alt gömul upptugga. Ekk-
ert nýtt og engum umbótum lofað frá
því sem verið hefir. Ekkert fram-
tíðar prógram sjáanlegt. Ekkert það
mái á dagskrá hjá stjórninni, sem sér-
staklega geti styrkt málstað hennar
við kjósendurna í þessari kosninga-
baráttu. Það má svo heita að ávarp
Greenways sé ámátleg afsökunar-
ræða fyrir gerðir hans í fylkismálum
f síðastl. 73 ár. Hann talar fyrst
um framför fylkisins á stjórnartíma-
bili sínu og þakkar sér að sjálfsögðu
allar framfarirnar. Það er eins og
maðurinn álíti, að góðviðrið, frjósemi
landsins, atorha fyikisbúa, góð upp-
skera, og það, að sumarfrost hafa
ekki á hverju ári dregið úr uppskeru
manna og hveitiverðinu,—alt þetta
vill hann þakka sér og stjórninni.
Hann langar auðsjáanlega til þess
að koma því inn í höfuðin á kjósend-
unum, að þessar sífeldu ferðir hans
til austurfylkjannaá kostnað almenn
ings, til þess að kaupa nautgripi,
mykjukvíslir og reiðhjól til afnota á
búgarði sínum, séu aðalorsakirnar til
framfara í fylkinu. En kærleikseyra
kjósendanna er nú farið að daufheyr-
ast. Þeir þekkja nú Greenway bet-
ur en þeir gerðu fyrir 13 árum. Þá
gengust þeir fyrir loforðum, nú
byggja þeir á dýrkeyptri reynslu.
Mr. Greenway talar um járnbraut-
arstefnu sína og öll afreksverk stjórn-
arinnar í þeim málum, og þakkarsér
náttúrlega allar framkvæmdir í þá
átt. En nauðugur viljugur verður
hann að játa, að honum hafi ekki
tekist að lækka flutningsgjald á liveiti
bænda, eins og hann hafði lofað að-
gera. ' Tíu centa flutningsgjaldið á
hveiti er ennþá ófengið. Og engar
upplýsingar gefur hann um það, hve-
nær eða hvernig það geti orðið. En
hann segir að eíns, að “ef þetta flutn-
ingsejald fáist ekki hjá þeim járn-
brautafélögum sem nú séu í fylkinu,
þá sé hann því hlyntur að líta í aðr-
ar áttir til að fá því framgengt. Hann
ætlar auðsjáanlega að kasta tugum
eða jafnvel hundruðum þúsunda af
fylkisfé í eitthvert nýtt járnbrautar-
félag, fyrir samskonar loforð eins og
hann fékk hjá N. P. R. forðum daga,
að það skyldi ekki hafa flutnings-
gjaldið hærra en C. P. R. félagið.
Fyrir þetta loforð gaf hann N. P.
félaginu $650,000 af fylkisfé. En
auðvitað varð hann að Ijúga að þingi
og þjóð að hann hefði alt önnur og
betri loforð frá félaginu, til þess að
fá þingið til að veita þessa stórkost-
legu fjárupphæð—fyrir alls ekkert.
Ekki hefir heldur gengið betur við
önnur félög. Stjórnin kastaði yfir
$60,000 í C. P. R. lélagið þegar það
bygði Sourisbrautina, þrátt fyrir það
að félagið hafði áður fengið fullan
styrk frá Dominionstjórninni til þeirr
ar brautar og var skuldbundið að
byggja hana hvort sem það fengi
nokkurn eyrir frá fylkisstjóminni eða
ekki. Þannig var þessu stórfé kast
að í sjóinn. Tíu centa flutningsgjald-
ið jókst ekki að heldur, en kosninga-
sjóður Greenways jókst að mun um
þær mundir. Næst kom áouth East-
ern brautarstyrkurinn, sem nam
$8000 á iníluna. En tíu eenta flutn-
ingsg.jaldið kom ekki að heldur og
er ekki líklegt að það komi nokkurn-
tíma frá þessum félögum. Þessvegna
stingur nú Greenway því að kjósenð
unum, eins og einhverju sér&töku
þjóðráði, að úr því að þessar tvær og
hálf milíón dollars, sem hann lieflr
kastað í j irnbrautarkóngana og kosn-
ingasjóði sína, hafa ekki haí’t þau á-
hrif að lækka flutniugsgjaldið, á
hveiti bænda niður í tíu cents', þá sé
hann nú helzt með því að leita fyrir
sé annarstaðar, fá ný félög til að
byggja járnbrautir í fylkinu, og veita
þeim auðvitað milíónir dollara til
þess. Svona er jámbrautarstefna
Mr. Greenways. Ekkert annað en
lygi og svik frá fyrstu rótum.
I þessu “skjali” sínu minnist Mr.
Greenway næst á fjárhagsástand
fylkisins. Segir hann að stjóm sín
hafl meðhöndlað fé fylkisins með
gætni og sparsemi. Með gætni og
sparsemi! Heyr á endemi! Enginn
maður hér í fylkinu hefir orðið var
við það. En um aukna skuldabyrði
fylkisins vita allir. Enginn sparn-
aður heflr t. d. verið viðhafður við
ferðakostnað ráðgjafanna oft á ári
hverju út um allar áttir. Engin spar-
semi í því að byggja hótelið í Chica-
go um árið, og allur kostnaður í sam-
bandi við það. Enginn sparnaður
að borga þeim Ryan & Heany um
$40,000 sem þeir áttu ekkert tilkall
til. Enginn sparnaður að borga
$650000 til N. P. járnbrautarinnar.
Enginn sparnaður að ausa þúsund-
um dollars í Lögberg og önnur keypt
málgögn stjórnarinnar. Enginn
sparnaður við landkaupafarganið á
síðasta þingi. Á þennan hátt heflr
fylkinu verið sökt í hálfa þriðju mil-
íón dollara skuld, og nema árlegar
rentur af því yflr hundrað þúsund
dollars. Er þetta sparnaður? Og
ekkert til að sýna fyrir öllu þessu
nema rústirnar af Manitobahotelinu.
Næst talar Mr. Greenway um vín-
sölubann, og kveðst muni innleiða
það á næsta þingi, ef hann hafi vald
til þess. Þetta sama loforð gaf hann
fyrir síðustu kosningar, en efndirnar
hafa orðið eins og á öðrum loforðum
hans—svik. “Á næsta þingi” er æf-
inlega viðkvæðið hjá Greenway.—
Auðvitað dettur honum ekki í hug
að aftaka vínsöluna, því að hún gef-
ur honum $126,700 inntektir í fjdkis-
sjóð á hverju ári. Og án þessatekju-
liðs gæti hann ekki borgað renturn-
ar af fylkisskuldinni, nema með því
að taka nýtt lán. En það væri sama
og að viðurkenna að fylkið væri ger-
samlega gjaldþrota.
Það er fleira í þessu ávarpi, sem
er harla þýðingarlítið og ekki líklegt
til að auka stjórninni fylgi. í heild
sinni er ávarpið mjög veikt, og það
eina sem gerir það að nokkru leyti
eftirtektavert, er ekki það sem í því
er, heldur hitt sem hann heflr forð-
ast að minnast á.
7. Desember næstkomandi verður
þýðingarmikill dagur í sögu Mani-
toba. Þá eiga kjósendur að skera
úr þvi með atkvæðum sínum, hverjir
skuli ráða lögum í landinu um næst-
komandi fjögra ára tímabil. Óstjórn,
svik og frámunaleg eyðslusemi Green
waystjórnarinnar er nú orðin öllum
svo kunn, að það er enginn efi á því
að henni verður velt úr völdum við
þessar kosningar. Auðvitað beitir
hún nú allra bragða til að halda völd-
unum. Það verða hvorki sparaðar
mútur, brennivín, fögur loforð, svik
og allskonar undirferli. Leigvtól
stjórnarinnar eru nú eins og mý á
mykjuskán um þvert og endilangt
fylkið. Maður gengur tæplega svo
húsa á milli hér í Winnipeg að mað-
ur ekki reki sig á einn eða fleiri at
kvæðasmala fyrir Greenwayklíkuna.
Og hið sama á sér stað alstaðar út
um landið. Þeirra iðja er aðallega
sú, að Ijúga að kjósendum og kaupa
atkvæði þeirra. Engar svívirð-
ingar eru svo svartar, að þessi
leigutól hiki sér við að beita þeim.
En það er sannfæring vor, að mút-
urnar, ósannindin og fögru Ioforðin
dugi þeim ekki í þetta sinn. Menn
eru farnir að þekkja þessa náunga og
vita, að þeir eru úlfar í sauðargær-
um. Greenway og öll hans óstjórn-
arklíka verður dæmd og Iéttvæg
fundin 7. desember næstkomandi.
* *
*
Islendingar, bvar í fylkinu sem
þið hafið atkvæði! Vér treystum því
—véi vitum það—að þið hafið svo
mikið siðferðislegt þrek, að þið látið
ekki ginna ykkur og tæla með fölsk-
um loforðum og fégjöfum. Standið
við sannfæring ykkar, og greiðið
þeim mönnum atkvæði, sem þið álít-
ið bezt hæfa til þingsetu.
*
*
Atkvæðisrétturinn er helgasti rétt-
ur hvers einasta fullveðja manns.
Hver sem selur þennan rétt fyrir
peninga eða annað verðmæti, er ekki
lengur verður þess, að leysa skó-
þveng ærlegs manns. Það er sú sví-
virðing sem aldrei verður afmáð.
* *
*
Eins og flestum mun kunnugt, er
hr. Vilhelm Paulson í þjónustu sam-
bandsstjórnarinnar, á innflutninga-
skrifstofunni hér í Winnipeg. Hefir
hann auðvitað föst laun fyrir það úr
landssjóði. Það mætti því ætla að
staða hans útheimti það, að hanú léti
flokkapólitík hér í fylkinu afskifta-
Iausa. En það er fjærri því að
svo sé. Þessi náungi hefir nú
verið leigður af Greenwayklíkunui
til að vinna meðal landa hér f kosn-
ingabaráttunni. Er hann eins og
‘’Gyðingurinn gangandi” um allan
bæ, og eru víst fáir sem ganga ötulla
fram en hann. Hvernig lýst Islend-
ingum á þessar aðfarir ? Maðurinn
er hálaunaðnr úr landssjóði til þess
að vinna að innflutningamálum en í
staðinn fyrir að halda sig að þeim
starfa, selur hann sig á sama tíma
sem atkvæðasmala fyrir Greenwav-
stjórnina! Þetta atferli er auðvitað
beint brot á skyldu hans sem þjónn í
þarflr landsins. Vér vonum að Is-
lendingar muni þetta, þegar Vilhelm
kemur til þeirra í atkvæðasníkjum,
með fögur loforð “trakteringar”—og
—og kannske eitthvað í aðra hönd.
* *
*
Milli 30 og 40 atkvæðasmala hefir
Greenwayklíkan hér í mið- og suð-
ur Winnipeg, meðal íslendinga að
eins. Nær því hverjum einasta
manni eru boðnar mútur í einhverri
mynd, meira og minna. En það er
eins víst eins og það, að dagur og
nótt skiftast á, að alt þetta brask og
gauragangur þeirra kemur að engu
haldi. Hugh John Macdonald og
borgarstjóri Andrews eru báðir viss-
ari með að ná kosningu en nokkrir
aðrir menn í fylkinu. Og vér erum
vissir um, að mikill meiri hluti Is-
lendinga í báðum þessum kjördæm-
um, veita þeim Hugh John og Mr.
Andrews örugt fylgi.
* *
*
Mr. Macdonald var spurður að því
á opinberum málfundi í WestSelkirk
hvort hann hefði sagt í Neepawa-
ræðu sinni, sem svo mikið hefir verið
talað um. að hann ætlaði að svifta
Islendinga atkvæðisrétti, ef hann
kæmist til valda.
Mr. Macdonald gaf þetta svar :
“Mig undrar á því að svona frétt
skuli hafa verið borin út um mig.
Ég hefl aldrei talað neitt það sem
gæti komið nokkrum til að ætla, að
mér hafl nokkurntíma komið nokkuð
slíkt til hugar. Ég talaði aðeinsum
Galiciumenn og Doukhobors. Ég
sagði í Neepawa, eins og ég hefl sagt
alstaðar þar sem ég hefi talað um
þetta mál, að hvað snerti Islendinga
og aðrar Skandinaviskar þjóðir, þá
eru þær af sama bergi brotnar og
vér sjálflr. Mér hefir aldrei dottið í
hug fyrir eitt einasta augnablik, að
hefta atkvæðisrétt þessara manna á
nokkurn hátt. Því meira sem vér
höfum af þessum mönnum hér í landi,
því betra þykir oss það. Ég er vel
kunnugur Íslendíngum í Winnipeg
og þeir eru meðal okkar beztu borg-
ara. Það sem sagt er að ég hafl sagt
á Neepawafundinum, hefl ég aldrei
talað. Ég sagði aldrei neitt slíkt.
Ekkert þvílikt heflr nokkurntíma
verið í huga mínum.”
Þarna sjá menn nú enn einu sinni
á hve sterkum rökum þær staðhæf-
ingar eru bygðar, sem Mr.Macdonald
hafa verið bornar á brýn þessu við-
víkjandi. Hann hefir aldrei talað
neitt slíkt, aldrei dottið neitt slíkt í
hug.
Kjörréttur íslendinga
Það er siður flestra ílokksblaða að
reyna til að verja gerðir stjórnar
sinnar þegar á hana er ráðist, í kosn-
ingum eða á fiðrum tímum. En það
er eins og Greenwayblöðin veigri
sér við að gera þetta. Þeim þykir
auðsjáanlega ekki árennilegt aðreyna
að hvítþvo atferli Greenways síðan
hann tók við völdum hér í Manitoba.
En í þess stað reyna þau að hamra
það inn í höfuð kjósendanna, að Mr.
MacdonaJd, þegar hann er kominn
til valda, ætli tafarlaustaðsviftaalla
útlendinga atkvæðisrétti f landsmál-
um, nema þeir geti lesið stjórnar-
skrá Canada á ensku.
Þetta er kænskubragð og vel fallið
til að tæla með því útlendingana eða
þá af þeim, sem enga þekkingu hafa
á landsmálum, og sem er því hætt
við að láta leiðast af fortölum ein-
stakra manna. Satt að segja flnst
oss að þessi atkvæðaleitunaraðferð
sanna það sjálf, að liberalar óttist af-
leiðingarnar af atkvæðum útlending-
anna við þessar kosningar, ef þeir
eru látnir sjálfráðir um það, hvernig
þeir greiða þau. Þessvegna er öll
áherzlan lögð á það, að blinda sjón
þeirra á aðalumræðuefninu og æsa
þá með einhverju aukamáli, sem helzt
er líklegt til að villa þeim sjónir. En
þrátt fyrir alt sem gert heflr verið
til að blinda kjósendurna og telja
þeim trú um, að Conservativar hafi í
hyggju að svifta þá atkvæðisrétti, þá
mun vera óhætt að fullyrða, að ekki
einn af hundraði trúir þessar svívirði-
legu ákæru, sem einstskirmennhafa
verið keyptir til að halda fram móti
betri vitund.
Mr. Macdonald hefir sjálfur lýst
því yfir, undir sínu eigin nafni I sér-
stöku ávarpi til Islendinga, sem prent-
að er í Heimskringlu, Nr. 47, dags.
31. Ágúst, að sér hefði aldrei komið
til hugar að hefta atkvæðisrétt Islend-
inga á nokkurn hátt. í þessu ávarpi
segir Mr. Macdonald:
“Ég hefl sagt á ýmsum fundum
sem ég hefl haldið, að ég sé persónu-
lega sterklega meðmæltur því, að at-
kvæðisréttur þeirra Galiciumanna og
Doukhobors, sem nýlega hafa flutt til
þessa lands, só bundinn einhverju
mentaskilyrði.” í þessa átt kveðst
hann vilja fá kosningalögunum breytt
En svo tekur hann jafnframt fram,
að “þessi breyting hefir auðvitað
engin áhrif á nokkurn þann, sem nú
þegar heflr öðlast atkvæðisrétt, og er
á engan hátt beint að Islendingum,
Frökkum, Þjóðverjum, Svíum, Dön-
um eða Norðmönnum, eða nokkrum
ððrum mönnum, sem koma frá þeim
löndum, sem hafa og skilja ábyrgð-
arfulla þingbundna stjórn.” Þetta
er afstaða Mr. Macdonalds í kjörrétt-
armálinu, samkvæmt hans eigin yflr-
lýsing til Islenzkra kjósenda, undir-
ritaðri af honum sjálfum.
Þetta er alveg samstætt því sem
stendur í ræðu þeirri er Macdonald
hélt í Dauphin, frammi fyrir ensku-
mælandi kjósendum þar. Hann sagði
þar: “Yflr oss eða þjóðinni hér vof-
ir stór hætta af þeim óðvaxandi inn-
flytjendasæg af slavneskum þjóð-
flokkum, er koma frá ríkjum sem
vanist hafa einveldisstjórn. Ég meina
Doukhobors og Galiciumenn. Þeir
vita ekki hvað frjálst stjórnarfyrir-
komulag er. Þeir voru þrælar í raun
og veru 1 sínu eigin landi. Það líð-
ur að Hkindum heill mannsaldur,
þar til þeir læra að þekkja þýðingu
atkvæðisréttarins og hvað það í r.iun
og veru þýðir að hafa stjórn sem kos-
in er af þjóðinni. Það ef mitt álit,
að undir þessum kringumstæðum sé
það beinlínis nauðsynlegt vegna
sjálfra vor, að setja það skilyrði, að
þessir menn séu búnir að dvelja svo
lengi í Iandinu, að þeir hafi fengið
nokkra hugmynd um lýðstjórn áður
en þeim er veittur atkvæðisréttur.
Það er því ásetningur minn, ef ég
verð stjórnarformaður í Manitoba, að
fylgja því fram, að sett sé grein inn
í kosningalög fylkisins, í þá átt sem
ég hefi vikið á.”
Síðar í sömu ræðu segir hann:
“Það er ekkert annað sem vakir
fyrir mér, en að reyna að glæða hjá
þessum slavnesku þjóðflokkum, sem
flutt hafa í þúsundatali hingað til
lands’ húgmyndir um borgaralegt
frelsi og sjálfstæði, áður en þeim er
levft að ganga upp að kosningaborð-
inu og greiða atkvæðí um þýðingar-
mikil landsmál. Þetta vona ég að
sé sú meginregla, sem hver hngsandi
maður hljóti að viðurkenna rétta og
sanngjarna, livaða póHtiskum flokki
sem hann tilheyrir. Afstaða þessara
slavnesku þjóðflokka hér er alt önn-
ur en hinna annara útlendu þjóð-
flokka, svo sem Dana, Svía, Norð-
manna, Islendinga, Frakka og Þjóð-
verja. Því vér þurfum ekki að leita
langt aftur í tímann til að sjá það að
þessar þjóðir eru einmitt af saraa
bergi brotnar og vér sjálfir. Þeir
skilja vel hvað lýðstjórn þýðir. Þeir
skilja hin pólitisku ágreiningsmál
vor. Þeir éru fljótir að la;ra inál
vort og lifnaðarháttu, og eru jafn
Canadiskir og vér sjálflr, og því fleiri
af þeim sem taka sér bústað meðal
vor, þess betra. Innflutning þessara
þjóðflokka vil ég styðja af öllum
mætti. En innflutning frá slavnesku
löndunum álít ég ekki heppilegan
fyrir þetta land.”
Þarna sjá menn stefnu Mr. Mac-
donalds, að því er snertir atkvæðis-
rétt íslendinga. Hann lýsir yfir því
að hann álíti þá jafn canadiska'og
sjálfa Breta, að því er snertir þekk-
ingu á landsmálum, enda séu þeir af
sama bergi brotnir. Honum dettur
ekki í hug að hagga að neinu leyti
atkvæðisrétti þeirra og hann lofar að
styðja innflutning þeirra af alefli.
Vér vonum því að íslendingar
láti ekki blekkjast af ósannindaslúðri
fáeinna manna, sem keyptir hafl ver-
ið til að halda þessari sögu á lofti.
J>reskivélin.
Blaðið Tribune, eða ritstóri þess,
Mr. Richardson, semerLiberal þing-
maður, hefir sömu skoðun í atkvæðis-
réttarmálum eins og Mr. Macdönald,
Á laugardaginn var farast blaðinu
þannig orð :
“Það er nú þegar í þessu' landi ó-
upplýstur og kaupanlegur flokkur með-
al kjósendanna, sem ekki erhægt að fá
til að greiða atkvæði um landsmál af
þekkingu eða áhuga fyrir þjóðarhags-
munum. Tillaga þessa flokks (ele-
ment) meðal kjósendanna, er til mik-
illanota fyrir þá menn, sem leggja
fram peninga til kosningamúta með
þeim ásetniugi, að fá endurgoldna
miklu meiri peninga úr vösum almenn-
ings. Það er mikil hætta á því að afl
peninga f pólitík aukist stórkostlega á
komandi árum, með því að setja á kjör-
skrárnar nöfn stórmikils fjölda af út-
lendingum, sem ekki geta igreitt atkv.
af þekkingu á landsmálum," og sem
ekki hafa alizt upp við að skoða hags-
muni þjóðarinnar sem grundvöll fyrir
atkvæðagreiðslu sinni”.
Þessi stutta grein sýnir” ljóslega
hvernig Tribune lítur á máliðj og það
er ekki að efa að ritstjóri blaðsins er al-
gerlega sömu skoðanir’og Mr. Maedon-
ald, að því er þetta snertir.'Jog fáir
munn geta neitað því, aðjþetta sé rétt
skoðað af blaðinu. Blaðið segir enn
fremur, að þessir útlendingar sén al-
gerlega undir leiðslu og áhrifum um-
boðsmanna stjórnarinnar og séu þess
vegna sjálfsagðir að vera'J allir á einu
bandi í ’stjórnarbandinu þegar til
kosninga kemur. Þetta þykir blaðinu
mjög ískyggilegt útlit, ogþójþað ekki
segi mað berum orðum. þá er auðfund-
ið að það eralgerlega á skoðun Conser-
vatívaflokksins í þessu máli. Richard-
son hefir áður sýnt að hann er kunn-
ugur verkum og vélráðum þreskivélar-
innar. Og þess vegna er hann mót-
fallinn því að kjósendur gera nckkuð
það seni miðar til þess að auka vald
þeirrar vélar. Þessi skoðun er nú orð-
iri almenn sk&ðun neðal innlendra
manria hér í fylkinn.
MJÖG STÓR
Flannelettes Teppi
Hvít og grá að lit
75C.
parið. Einnig' hvít ullateppi
ágæt, 7 pund að þyngd
$2.75
574 IHuiii Sfi’.
Telefón 1176.
Wm. Noble,
GLENBORO.
Kvenntreyju °s
Kvennhatta
salan okkar er byrjnð.
Við óskum eftir að íslend-
ingar komi við í búð okk-
ar áður en þeir kaupa
annarstaðar. Þegar þér
kaupið af okkur, þá fáið
þér það nýjasta og bezta
sem hægt er að kaupa fyr-
ir peninga, og með lægra
verði en vér v-itum til að
samkynja vörur séu seld-
! ar fyrir annarstaðar.
KVENNTREYJUR
$3.00 og yfir.
KVENNHATTAR
90C, $1,00, og $1.29
Vér höfum einnig miklar
bvrgðir af nærfatnaði og
allskonar kvennmanna-
fatnaðiogyfirhöfnum. Alt
með samsvarandi lágu
verði. Gleymið ekki smá-
V fólkinu. Vér höfum einn-
ig fatnaði handa því, af
hvaða stærð sem þér óskið.
Vér tökum vörur jafnt sem peninga,
og gefum hæzta verð fyrir egg
og smjör.
Wm. Noble,
Glenboro, Han.
DIi. J. J. WHITE,
Tannlæknir,
dregur og gerir við tennur eftir nýjustu
aðferð ár als sársauka, og ábyrgist alt
verk þóknanlega af hendi leyst.
Hornið á Main og Market St. Winnipeg.
tJrmakari
Þórður Jónsson,
mtiin
Beint á móji rústmium af Manitoba,
Hotelinu.