Heimskringla - 12.09.1901, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 12. SEPTEMBKR 1901
IF^ 16 AF^
STEINBACH, MAN., 1. Júní 1901.
KÆRU HERRAR:-
Eg finn mér skylt að láta yður vita að ég er vel ánægð með Eldredge „B‘‘ saumavél-
ina yðar eftir að hafa brúkað hana stöðugt f síðast. lö ár. Ég eignaðist þessa Eldredge
„B‘* saumaujel No. 115060 árið 1884, og keypti hana af A. S. Frlesen í þessum bæ. Þessi
vél hefir unnið fullnægjandi verk í 16 ár, og aldrei kostað mig nokkurt cent fyrir viðgerð.
Hún vinnnr eins hávaðalaust og gerir verk sitt eins vel og daginn sem ég keypti hana.
Hún hefir aldrei mist spor, eins og ég hef frétt að vélar frá öðrum félögum stundum geri,
og hún faldar, þræðir, rykkir og leggsaumar ágætlega. Þessi vél hefir einkar hentugan
útbúnað er varnar því að hún slíti þráðinn þó henni sé rent aftur á bak. Nábúar mínir
sem keyptu vólar, búnar til af öðrum félögum. um leið og ég keypti mína vél, hafa fyrir
löngu hætt að geta notað þær og keypt sér nýjar vélar. Eg ráðlegg öllum minum nábúa-
konum og öllum öðrum sem hugsa sér að kaupa saumavél, að fá sér uEldredge“ vél.
Reynið þessa vél áður en þór kaupið aðrar, og ég er sannfærð um að þér kjósið ekki
aðrar fremur.
Yðar einlæg
HELENA FRIESEN.
ÞESSAR VELAR FÁST HJÁ EFTIRFYLGJANDI UMBOÐSMÖNNUM:
Baldur... .Chris Johnson. Calgary,... A.J. Smyth.
Dauphin.... Geo. Barker. Moosomin....Miller & Co.
Gimli.....Albert Kristianson Yorkton....Levi Beck.
Winnipeg.... Forester & Hatcher, Y. M. C. A. Building, Portage Ave
HEILDSÖLU UMBOÐSMENN:
Innisfail___Archer & Simpson-
Reston.......S. S. McMillan.
Gladstone.......Williams Bro’s,
Og margir aðrir.
MERRICK, ANDERSON & CO.
Winnipeg.
Vilja fá góða umboðsmenn í þeim héruðum, sem umboðsmenn eru ekki áður fyrir.
firði árið 1855. Flutti hann til Ame-
ríku árið 1876 og settist að í Winnipeg.
1884 giftist hann ungfrú Kristjönu Sí-
monsdóttir, sem nú lifir mann sinn á-
samt 6 börnum. — Gísli sál. flutti frá
Winnipeg til Keewatin 1885 og hefir
átt þar heima síðan. Hann vann fyrir
Lake of the Woods Milling Co.. og á-
vann sér truust og hylli yfirboðara
sinna. Hann var ástríkur eiginmaður
og faðir og er söknuður ekkjunnar og
barnanna enn þá átakanlegri, þar sem
hann var svo snögglega kallaður frá
þeim.
Eftírfylgjandi eftirmæli hafa mér
verið send af einum nánum kunningja
Gísla sáluga. S. G.
Gísli Jónsson.
A leginum var lygnt ob hljótt,
en litla báran stundi,
og þrurrdi alt um þögla nótt
á þrúðgum ránar fundi;
þó þögult væri. alt þó var eins
og þrauta bundið dróma,
og kendi ait sárrar mæðu meins
og myrkra Skuldar dóma.
Um kvöldið, drengur djarfur, eitt,
aft dáð og elju kunnur,
þó höndin væri af þrælkun þreytt,
hann þó samt réð á unnur,
að duga sér og búi bezt,
að bjarga í öllum greinum.
Að degi, en heizt þá sól er sezt,
‘‘oft segir fátt af einum“.
Að morgni fréttin sára slær
og sveimar út um bláinn;
“ei kominn heim frá kveldi í gær‘‘,
alt kveinar: “horfiD, dánn“.
Og alt var búið, endað skeið,
sem öllum krafti beitti.
svaig hann niður svalköld leið
þar síðstu lífstök þreytti.
Hér dáinn er úr drengja sveit
einn dýrsti og bezti granni,
og þaó mun verða langsöm leit,
að leita að nýt’rimanni;
þó elti ei fjöldann út um völl,
hann 'einn nam göngu þreyta,
en þeim hann reyndist trygða tröll,
sem trygðum gjörði heita.
Var fastur í máli og frjáls i lund,
og fordómana smáði.
Hann unni sínum alla stund.
að iuni sínu gáði,
þar myrk nú breiða hreggsky hjúp
og harmablæju falda.
Ó, margt er lífsins dulardjúp
og döpur rauna alda.
Nú sefur vært í svalri m
hann sorgir lífs ei mæða.
harmatárin hrynja á fold
oghjarta sárin blæða,
hjá eiginkonu, er elskaðann
sinn ástvin tregar grátin,
og bðrnin líka harma hann,
sinn hjartans föður látinn.
Ó, góði vinur, góða nótt
þess gæða heitt ég beiði,
þú sofir bæði sætt og rótt
und svö lu moldar leiði,
og hljótir frið um eilíf ár
og alt, sem hugur þráði;
já, allar lífsins leyndar þrár,
sem lífsÍDS orð þér spáði.
H. Þ.
Dáinn.
13. Júní siðastl. lézt að heimili sínu
Geirastöðum, Árnes P. O;. öldung-
urinn Jón Brynjólfsson, 83 ára gamall.
Jarðarför hans fór fram 18. s. m. að
viðstöddum nágrönnum hins látna á-
samt prestinum sóra R. Marteinssyni.
sem hólt vel valda og hjartnæma
ræðu við það tækifæri.—Jón sál. var
gáfaður og talsvert sjálfmentaður mað-
ur, fjöllesinn og fróðúr um margt, sérí
lagi hneigðist hugur hans að guðfrséði;
enda sagði hann kunningja sínum einu
sinni, að hann hefði orðið þolanlegur
guðfræðingur hefði hann náð mentun i
þeirri gre5n. Ha„u var trúmaður i
fylstu merkingn; andi hans var hafinn
yfir alla fordóma og vanans kreddur,
sem því miður alt of margir binda sig
við. Hann yar staklega hreinskilinn
og réttsýnn í öllum viðskiftum, hjálp-
fús við alla, sem til hans leituðu, á
meðan hann var megnugur að hjálpa,
og hugsaði ekki ætíð um þó það væri
sér f skaða, þvi hann var höfðiagi i
lund, og ég vissi að það særði hann á
efri árum hans, þegar hann vegna fá-
tæktar gat það ekki, því maðurinn var
stórsinna, en sálin göfug. Ég veit að
þeir sem þektu liann, samsinna mér i
þvi, þó ég segi að það hafi verið hans
aðalstefna í lífinu að láta goft af sér
leiða. Og ég veit að minning hans lif-
ir í þeirra hjörtum sem þektu hann og
unna sömu lífsstefnu.
DÁNARfFREGN.
22. Júlí 1901 lézt að Gimli, Nýja
ísl» ndi, eftir stutta sjúkdómslegu,
meikismaðurinn Þórarinn Þorleifsson
smiður. Hann var fæddur að Hjalla-
landi í Vatnsdal i Húnaþingi 25. Sept.
1829, Og var því nærfelt 72jára er hann
lést. A Hjallalandi óisit Þórarinu sál.
upp með föðurbróður sínurn Þorgrimi
Þorlei fssyni þar til hann fór að Þing
e> rum og lærði járnsmíði hjá Þorsteini
heitnum bróður sínum. Þar giftist
hann árið 1863 ungfrú Rósu Jóhanns-
dóttir, ættaðri úr Eyjafirði. Þau hjón
eignuðust saman'6 börn, af hverjum
að eins 2 stúlkur eru álífi, Helga,heima
á íslandi, og Jóhanna i Winnipeg.—
Þórarinn sál. bjó á ýmsum stöðum i
Húnaþingi, en lengst í Haga í Þingi.
Til Ameriku flutti hann fyrir 12 árum
og settist strax að áGiuali, hvar hann
dvaldi tii dánardægurs.
l’oreldrar Þórarins heitins voru:
Þorleifur Þorleifsson, af svo nefndri
Hjallaiandsætt, mesti atorku- og dugn-
aðarmaður, og [Helga Þórarinsdóttir,
orðlögð gáfukona. Sjálfur var Þórar-
ínn sál. mjög vel gefinn maður, prýðis
greindur, starfs- og dugnaðarmaður
mikiil og smiður góður, hreinskiftinn,
dáðrakkur og drengur bezti.
Heiðruð sé hans minning.
S. J. J.
ÞAKKARÁVARP.
Það hefir dregist lengur en skyldi
fyrir mór að senda opin bert þakklæti
til vina minna og v.andamanna suður í
Serville, N. J., hjá hverjum ég dvald}
siðastl. 3 ár. En hér með lýsi ég því
yfir, að ég hefi ekki gleymt—og mun
aldrei gleyma þeim fyrir alt það góða,'
er þeir í svo ríkum mæli hafa útbýtt
mér, en sérstvklega vil ég tilnefna
tengdason minn, herra Bjöin Jónseon
og þakka honum fyrir ástúðlega um-
önnnn á dóttir minni elskulegu meðan
hún varð að heija sitt langa og þunga
banastríð, og svo að því loknu hvernig
honum fórst við mig { orðum og at-
víkum og þar með lagði töluvert fé í
sölurnar til að koma mór liingað norð-
ur til dóttur minnar og með því reyna
að lótta raunabyrði mína. Fyrir þetta
ogaltannaðbiðeg alvísa gjafarann allra
góðra hluta, að endurgjalda honum og
öðrum þeim, sem hér eiga hlut að máli,
á þann hagkvæmasta hátt, er hann sór
þeim fyrir beztu.
Selkirk, 9. Sept. 1901.
VILBORQ JÓNSDÓTTIR.
Macioíali, Haiará & Whitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Permanent Block.
HUGH J.tMACDONALD K.C.
ALEX. IIAGGARD K.C.
II. \V. WIIITLA.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍWU NV.TA
718 Main 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Bonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
494 fflain 8t, -- - Winnipeg.
R. A. BONNER. T. L. HARTLEY.
British Golumbia.
Það er mikil eftirsparn í Brit-
ish Colambia eftir góðum
vinnukonum. Kaupið er frá
$10.CO til $25.00
V
um mánuðinn, eftir hæíi-
leikum stúlknanna.
Einnig er nægileg vinna
fáanleg fyrir ungt kven-
folk á ((Steam“-þvottahús-
um. Kaupið er þar
einn dollar uin daginn
og þar yfir.
Tíðarfar og önnur skilyrði eru
þau hagfeldustu sem fáanleg eru í
heiminum.
Upplýiingar fást hjá:
R. E. GOSNELL,
SECRETARY
Bureau Information & Imíiigration
VICTORIA B. C.
CANADA.

SMOKE T. L. CIGARS
fyltir með bezta Havana tóbak,
og vafðir með Sumatra-laufi,
Þér eruð 30 mínútur 1 Havana
þegar þér reykið þessa orðlögðu
vindla.
Allir góðir tóbakssalar selja þá.
WESTERN CIGAR FACTORY
Thos. I.ee. eigandi 'WIFIIISriISriDPIEIGk

ROBINSON & COnPANY.
NÝIR K.ÍÓLADÚKAR-
Þessar vörur eru til sýnis í dag, og sú sýning
er þess virði að athuga hana.
Vefstólar Englands, Frakklands og Þýzkaknds
hafa sent oss stórt upplag af sínum heztu vörum,
og í viðbót við þær höfum vér fengið það bezta
vörumagn sem dúkaverksmiðjur Bandaríkjanna
og Ganada geta framleitt.
Vér höfum valið þessar vörur eftir þeirri beztu
þekkingu, sem margra ára reynsla hefir veitt
oss, og með sérstöku tilliti til þeirra breytinga,
sem móðurinn krefur. Þess vegna segjum vér
að það sé vel þess virði fyrir yður að koma í
búðina og skoða vorar miklu ágætís vörur.
ROBINSON CO,, 400-402 flairi St.
flANITOBA.
Kynnidyður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú........................... 250,000
Tala bænda í Manitoba ..................... .......... 35,000
Hveitiuppskeran i Manitoba 1889 var bushels........... 7.201,519
“ “ “ 1894 “ “ ............ 17,172.888
“ •• “ J.899 “ “ .............2"i ,922.230
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar.... .......... 102,700
N autgripir........... 230.075
Sauðfó................... 35,000
Svín..................... 70.000
Afurðir af kúabúum i Macitoba 1899 vorn................ $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var.. $1,402,300
Framförin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknt m
afurðum lan isins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna. af ys 1-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliSan
almennings.
í siðastliðin 20 ár heflr ræktað land aukist úr ekrum.. 50,000
Upp i ekrur............................................2,500,000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi Muti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisróttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn, sem ald:ei bregðast.
í baij\mum IFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 íslendingar, og í sjð aðal-nýlendum þeirra i Manitoba.
eru nimlega aðrar 5,000 manna. Þpss utan eru í Norðvesturhóruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir 10 millionlr ekrur af landi i 51anitol»a, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd i öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TÝestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, til'
HOMí. K. I*. KOBLIM
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
.ln«enh K SUnntinnflutninca 02: landnáms umboðsmaður.
30o Lögregluspræjainn.
þá fara tvær miljónlr þinar til helv.... með
mér I”
í þessum svifum tekur hann í öxlina á hon-
um, því það er eitthvað í augum Plat.ofls, stm
Zamaroff stendur ógn af. Hann leiðir hann inn
í horn í lestrarherberginu XÞesa her hér að gæta,
að um þetta ileyti var leynistofa til njósna í
hverju meiri fháttar húsi í Rússlandi, ekki til
þess að grenslast eftir þjófum, heldur gjöreyð-
andum). Hann hvíslar i eyra hans hugsun þeirri
er hann hefir liaft altaf frá jþeiiu tíruu, er hann
vissi að gæzlukona Oru yar Jafnaðarkona; þetta
sem ha'nn segir honum er þannig, að Gyðingur-
inn Zamaroff rekur ujtp óp af skelfingu og slítur
sig af honum; hraðar sér á brott sem mest má
hann og forðast fund Sergiusar Platoffs í heilan
mánuð. Þegar sá tími er liðinn, fer peninga-
græðgin að tala hátt í huga hans. Hann getur
ekki annað en hugsað með söknuði og gremju
um þessar tvær glötuðu miljónir. Hann fer því
á fund Sergiusar og segir: “Ég vil leika með
þér, en það verður að vera leikur !”
“Það skal þá verða. Já, sannarlegur leik-
ur fvrir okkur!” svarar Platoff og reynir að
hlæja, en hláturinn deyr áður en harm kemst
fram á varir haus; því þessi leikur, er hann svo
nefndi, var býsna alyarlegur og ef hann hefði
ekki sjálfur verið á glötunarbarminum i fjárhags
legu tilliti. þá hefði honutn aldrei komið neitt
slíkt til hugar, þvi á þessum tíma var það sam-
fara að pólitiskar deilur gerðu honum mögulegt
að framkvæma áform sitt og jafnframt að þær
gerðu það enn þá hættulegra, ef það yrði upp-
Lögregluspæjarinn. 301
víst eða grunsamt. Gjöreyðendur voru nú
hvergi ólvdtir, þúsundaugu voru í hverju skúma
skoti; uppieistarandinn átti vöggu sína á Frakk-
landiog seuui þaðan brennandi loga og leiftrandi
branda út um alla Evrópu, helst þó til Rúss-
lands; þar var beztur andlegur jarðvegur fyrir
það. Hermann Margo haföi unnið að þessu eigi
all-litið. Hann hafði verið í fangelsi á Frakk-
laudi um lnngan tfma, þangað tíl loksins að
frelsisvinirnir, ",sem létust vera, opnuðu iang-
elsirdyrnar fyrír honum og öðrum glæpamönn-
um. Þessir frelsisvinir lótu þá lausa til þess að
fá hjálp þeirra að kveikja í Paris og gera hana
að þriggja iránaða jarðnesku helvíti. Þegar
svo alt korast í samt lag aftur á Frakklandi, þá
hafði Hermann komið til Rússlands að leita
systur sinnar og flutti ýmsar einkennilegar
fregnir viðvikjandi Ágúst Lieber.
Dimitri var, eins og fyr er frá skýrt, að
vinna að því að bæla uiður þessar pólitisku æs-
ingar með ofbeldi. Þegar hann hafði eyöilagt
alt þannig, að menn voru allir drepnir, konur
svívírtar. börnum kastað útáklakaunog eigu-
um rænt og stolið, þá var hanu sæmdur \ alde-
marskrossi fyrir dugnað og réttlæti; þar að
auki var hann hækkaður í tign og tti að taka
sér heiðursbústað í höfuðborginni.
Um lætta leyti var það að Vera Zassuhc vakti
umtal mikið í Rússlandi með þvi að drepa her-
foringja nokkurn Trepoff að nafui. Húu gerði
þaðekkisem gjöreyðandi. heldur sem guðs frels-
andi engill, sem gat ekki liðið það hi'ójilegs i tng-
læti að ungum mönuuui v<eii InUdið 1 iiuueUi
304 Lögregluspæjarinn.
en hjálp fengist. Út úr þessu var hafið mál á
hendur Ágúst og hann var dæmdnr í æfilangt
faugelsi. Þar var vistin ill að öllu leyti. loftið
eitrað, fæðan léleg, aðbúð i versta lagi og alt
eftir því. Eftir nokkra daga veiktist haun þvi
og dó. Blóð eiginmanns iraíns skal koma yfir
þetta ftanska þrælmenni ! og ef ég-----, en
hvað þýdir það að ógna, þegar ég veit að ég get
aldrei hefnt ?” segir hún og fer að hágráta. Hún
er ósegjaulega fögur í sorgarbúningnum þegar
hún grætur; fötÍD hrafnsvörtu, hárið glóbjarta,
augun hvöss og eldsnör; alt þetta fer svo vel
saman. Platoff stariráhana steinhissa. Hún
gengur frá honum bráðiega ‘og skilur hann eftir
en hann gengur til hvílu. Þótt hann só þreytt-
ur og ferðslúinu fer hann ekki strax að sofa,
heldur dregur upp úr vasa sínum skrifbók og tek
ur bar úr bréf de VeJneys og les það nákvæm
lega. Þegar þvi er lokið, þykist hann fá þá lýs-
ing af Hermanui, að hann muni geta orðið verk-
færi í sinni hendi, og eins þykist hann sjá það í
útliti Brian að hugarfar hennar sé breytt frá
því sem áður var.
Alt til þessa hefir Ora verið alin upp eins og
barn i ströngustu gæzlu þótt hún sé nú nálega
orðiu fulltiða stúlka. Hár hennar er látið hanga
niður á bak i einni flóttu; [var það siður meðal
bæudufolks í þessum hlutu Rússlands; liún er i
stuttum kjól og sjást fæturnir nettir og litlir;
hún er á þeim aldri að hvorki er hægt að kalla
h.iiia harn né fullorðna stúlku, heldur þar a
milli 04 aldrei ur kvennma '.u egurri o. guð-
iogri—ef svo mætti segja—en einmitt um það
Lögregluskæjarinn, 2ö7
síuum að svara mér. Hann gerði það, dóskot-
ans tikarsonurinn, með því að skellibiæja og
veifa húfu skratt.anum sinum. Já, meira að
segja, hann hló svo hæðnislega rétt eins og ég
væri einhver bjálfi. Hann er reglulegt svía
þessi Holve”. Hann þegir stuudarkorn. Nú
álítur Platoil að peningar Zamarofls hafi verið
færðir inn í sinn reikning, ogætlar hú að láta
skriða til skara. Hann horfir á fól&ga sinn og
segir:
“Isaacvitch minn, elsku vinur; éghefi feng-
ið gleðilegar fréttir fyrir þig !”
“Hvað meinarðu
‘ Hún er dauð!” Hann hlær og bendir á
mvndina.
“Dauð ! nei, er húnvirkilega dauð! Lof sé
guði! Og eiguir hennar eru tiu miljónir rúbla?
Þú færð helminginn af þvi og Dimitri Menchi-
koff helminginn ? Er það ekki rétt? Já, guði
sé lof ! ha ! ha!”
“Hún er dauð, steindauð; það er áreiðan-
legt; en—en—hún var eignalaus!’’
“Hvað ?—hvaða vitleysa er þetta. Þú ert
að gera að gamni þínu. Þetta jjgetur ekki verið
alvara. Hún frænka þin, greifadóttirin hin
Ora Laguschini var ríkasta stúlkan i öllu Rúes-
landi”.
“Hún fræuka mín, greifadóttirin hún Ora
Lapischin er ríkasta stúlkan í öllu Rússlandi, en
sú dána var [blásnauð.—“hvað? vertu rólegur !”
Láuardrottni hansjvar farið að óróast og ætlaði
að taka fram i fyrir honum. Hanu hefir staðið
upp úr sæti sfnu og hvessir á hann heiftþrungin