Heimskringla - 13.02.1902, Page 2

HEIMSKRINGLA 13. FEBÚAR 1902.

Ueimskriiigla.
PUBL.ISHBD BV
The BeiœskmgU News 4 Publiskmg Co.
Verð blttðsins i CanttdaogBandar Jl.50
um árið (fyrir fram borgað). Sent til
íslands (fyrir fram borgað af kaupend
um blnðsins hér) $1.00
Peningar sendist í P. O Money Order
Begistered Letter nða Express Mouey
Order. Bankttávísanir á aðra. banka en í
Winnipeg e.d eins teknar með aööllum.
B. Ii. Baldwiasnn,
Editor & Manager.
Office ; 219 McDermot Street.
F o. BOX 12»«
Lisgar-kosningarnar.
Mr. Toombs, Conservatívi, er
sækir um þingmensku í Lisgar
kjördæminu, er ágætlega vel látinn
og mikið vel þektur. Hann hefirverið
mikið riðinn við pólitík hér í fylk-
inu, síðan hann kom hingað vestur.
Hann var lengi í Stonewall og ann-
aðist þar ritstjórn á blaðinu Stone-
'wall Gazette. Þaðan flutti hann tíl
Carman og er þar kaupmaður og
bóndi. Hann s(5tti á móti Jack-
son, Lib., f .Rockwood kjördæminu
1896, einum hinum allra sterk
asta Lib., og tapaði þeirri kosningu
með 1 atkv. mun, og sýnir það
hversu vel kyntur maður hann er.
Conservatívar ku3u hann til að
sækja um sambandsþingmensku í
Lisgar kjördæminu á móti þeim Stu-
art, Lib., og Richardson, óháðum,
sem einn sinn bezta og öflugasta
flokksmann. Það er þvf skylda allra
Cons. kjósenda í Lisgar kjörd. að
styrkja Mr. Toombs eins ýtarlega |og
þeim er unt. Conservatívaflokkur-
inn heflr aldrei haft meiri ástæðu en
nfi að sýná Laurier og Sifton, að þeir
eru gersamlega mótfallnir stjórnar-
farganiþeirra.Þegar þeir gengu fram
fyrir fólkið 1896 og tilbiðu það að
koma sér í stjórnarsætið, þ& lofuðu
þeir hátt og hátíðlega að afnema
tolla og minka útffjöld n‘ki3ins. En
þeir hafa troðíð á sjAlfs síns loforð-
um og svikið kjósendurna algerlega.
I staðinn fyrir að lækka tollana hafa
þeir hækkað þá að stórum mun. • Á
akuryrkjuverkíærum var tollur 20%,
er þeir tóku við. þei' raarglofuðu að
afnema hann. En í staðinn fyrir að
standa við oið sín, sem menn m«ð
æru, hafa þeir hækkað hann þannig,
að þeir láta virða þessi veikfæri
hærra en áður, til þessað uá toil-
aukanuin með því móti. Og um.
minkunina á íitgjölduin er það að
segja, að þeir hati bætt fullum sex
miiiíónum dotlara við ríkisskuidina,
þrátt fyrir að tekjur ríkisins aukast
þó stórum ár frá ftri. Og svo til
þess að kóróna alt fjirbrall og svik
eru toliarnir orðnir svo uppfærðir, að
ríkið hefir tekið inn yfir 18 millíónir
dollara í tollum á síðastl. 7 mánuð-
um, í staðinn fyrii að árstollar ríkis-
ins undir. Conservatívastjórninni
voru veujulega rúmar 19 millíónir
dollara. Þelr eru því langt komnir -
að tvöfalda tollbyrðina. Conserva
flokkurinn heldur fast við verndun
artollinn, en er strangur á móti
framfærslu- (eða hvað ætti að nefna
það) tollum Laurier-stjórnarinnar.
í einu orði sagt Conservatívatíokk
urinn ber vellíðan landsins og ibö-
anna fyYir brjóstinu, eu berst af al
efii á móti ránskap og svikum. Hann
þorir líka að sýna og segja stefnu
sína og hanri þorir að mæta þessari
óhappa stjóru rikisins, og nota livert
tækifæri til að veikja óstjórn hennar
ogofríki,—Innanríkis rftðgjafinn .er
svo óskammícilinn, að gera alt sem
hægt er að gera )til að koma sínum
fylgiflski að í þessu kjördæmi, til
þess að geta sýnt stjórn sinni að
fólkið í Manitoba haö ekki minstu
hugmynd um framferði hennar, svo
hún geti lifað og látið eins og henni
þóknast, Nái merkisberi Conserva-
tíva flokksins kosningu, sem vonandi
er að verði, þá sýnir fólkið bór
vestra að það veit og skilur háttalag
stjórnarinnar og fyrirlítur hana.
Sérstök siðferðisskylda liggur á
kjördæminu; það má ekki sem beið-
arlegt kjörkæmi kjósa nú þingmanns
efni stjórnarinnar, því það hafnaði
því í fyrra, og hafnaði því eftir æðri
og betri þekkingu á stjórninni gegn
um fyrverandi þingmann sinn.
Stjórnin hefir ekkert gert opinber-
lega fyrir kjördæmið síðan, eða rík-
ið, að kjördæmið geti nú skriðið inn
undir verndarvæng hennar, með ó-
skertu sjálfstæði. Þvert á móti.
Conservatívar eiga því af fremsta
megni (af öllum llfs ogsálar kröftum).
að vinna að því að stjórnin sé tyrir-
litin og einskisvirði í þessari auka
kosningu. Þeim ber að sýna henni
ogöllu ríkinu, að þeir fyrirlíti ófielsi
og berjist á móti ofbeldi hennar.
Þeir mega ekkeat láta ógert til að
afia Mr. Toombs atkvæða á allan
heiðvirðan hátt ogbrjóta ofbeldi og ó.
stjórn á bak aftur, Gáið að hverjar
afleiðingarnar verða ef Sifton er
leyft að gera Manítoba að skóþurku
sinni og Lauriers.
Þess var getið í seinustu Hkr.
að Mr. Hugh A'mstrong mundafara
að í Portage kjördæir inu, án gagn
sóknar. Þetta varð svo. Á fimtu-
daginn var, var útnefningardagur
og létu Liberalar ekki heyra til sín
þar. Portige kjördæmið heflr verið
sterkt liberal kjördæmi þangað til I
síðustu fylkiskosningu, að Garland
heitinn vann það af Watson rftðgjafa
opinberra verka. Nú voru mestu
líkur til að Liberalar reyndu að ná
þeisu kjördæmi til sín, að Garland
látnum, þar eð það hefir verið eitt
hvert allra sterkasta kjördæmiþeiria
Nei, þeir þorðu ekki að láta sjá sig.
Það er eftirtektavert ástand, sem Li
beralflokkurinn i Manitoba er kom-
inn I. Hann ber það út bæði í tali
oggegnum málgögn síu, að Roblin-
stjórnin sé óþolandi og jafnvel
glæpastjórn. Hún sé skipuð skálk-
um og illræðismönnum, m. fl., eftir
því sem þeim þóknast að kalla það,
Þeir kalla á fólkið að fylgja sér að
málum, að kollvarpa stjórninni. En
svo þegar tækifærið kemnr að vinna
sæti af henni, þá renna Liberalar
sem ragar geitur út fyrir sjóndeildar
hring stjórnm&lanna og láta ekki sjá
sig; því bregðast þeir p'édikuuar-
stefnu sinni, og fólkinu svona? Því
voga þeir ekki fram á vígvöllinn í
blaða og hversdags alvepni sínu og
vinna sigur 4 hinu vonda? Hvern
svíkja þeir þá þeir gera það ekki?
Þeir sv*kja stefnu Liberala I landinu.
Þeir svíkja fólkið, sem þeír hafa sagt
frá stjórnarklækjunum, — og þeir
svíkja sjálfa sig, sem heiðvirðir
menn. Með því að láta þessa kosn-
ingu af-kiftalausa sýna þeir, að þeir
eiga ekkert undir sér, treysta ekki
sinni pólitisku stefnu, treysta ekki
fólkinn að vera með sér, treysta ekki
sj&lfum sér að mæta Conservatívum
& hólminum Þar af leiðir að þeir
viðurkenna sig þróttlausa glamrara.
Afstaða þeirra verður því sama sem
huglausar kjaftakerlinga, sem ekki
þorir að koma þar á bæina, er hún
heflr logið einhverjum óhróðri upp á
húsbændurna, þegar hún kom þar
síðast. Þetta er bftghorið ástand, en
við því mátti búast. Allír betri Li
beralar hafa yfirgefið gamla Grjeen-
way. Hann situr eftir með a!t úr-
kastið. Og hefðar aðferð þess verð-
ur tórat kjaftæði og rógbujður, en
ragmenska er á hólminn skal fara,
af því ekki eru dugandi menn að
beita fyrir framan sig. Það er
hæpið hvort nokkurntíma hefir verið
til pólitiskur flokkur, sem sýnt heflr
jafn auðvirðilegt ástand og karakter
og Liberalflokkurinn í Manitobasýn-
ir nú.
Mr. H. Armstrong er maður
duglegur og sterkur Conservatívi.
Hann heflr ftðursóttum þingmensku
til fylkisþingsins og sigrað með
miklum atkvæðamun. Hann sótti
um þingmensku fyrir sambandsþing-
ið 1896 á móti McDonnell í Selkirk-
kjördæmi, en vantaði 1 atkvæði á
móti McDonnell. Armstrong er
dren gur gdður.
Það er rangt.
Það er rangt sem Lögberg fer
með I síðasta blaði, að Mr. Richard-
son hafi verið sviftur réttindum
þeim að sitja á heimulegum fandum
stjórnarinnar I Ottawa. og verið
rekínn úr flokknum fyrir uppljóstr-
anir á leyndarmálum stjórnarinnar.
Auðv. bar Sifton þetta fram og lætur
J,Sutherlandstaðfesta vitnisburð sinn
I þessu máli, sem þá var fundarkall-
ari. Lögberg hefir hlotið að vita
að þessi ákæra var ósönn, því|3l, f,
m. birti T/ibune boðsbréf Mr. Rich-
ardsons. Át þeim boðsbréfura sést
að Richardson heflr einatt verið boð-
ið að sitja á fundum þar til 20. Júlí
1899. Tvð siðustu boðsbréf hans
hljóða svo:
“Uouse of Commons.
Til R. L. Richajdson M.P.
Kæri herra: — Fundur verður
haldinn af stuðningsmönnum stjórn-
arinnar I Liberalfundarstofunni, nr.
16, á miðvikudaginn hinn 19. þ. m,
kl. 10.30 e. m.
By order.
Jas. Sutherland.
For the Whips.
14. Júlí 1899“.
Annað bréf:
“House ofCommons.
Til R. L. Richardson.
Kæri herra: — Fundur verður
haldinn af stuðningsmönnum stjórn-
arinnar í Liberalfundarstofunni, nr.
16, á laugardaginn hinn 22. þ. m.,
kl. 9,45 e. m.
By order.
Jos. Sutherland.
For the Wnips.
20. Júlí 1899“.
Þessi bréf sýna að maðurinn hef
ir ekki verið rekinn úr flokknum.
Hann forsmáði sjMfur bréfin og til
boðin. Síðari fundurinn var sá sein-
asti, sem haldinn var þá þingsetu.
Eftir þingsetuna 1898 skeytti Rich
ardson aldrei Jþessum heimullegu
stjórnarfundum. Þessi bréf sýna
það ljóst og áreiðanlega að það var
Richardson, sem yfirgaf Liberal-
flokkinn, en a 11 s e k k i Liberal-
flókkurinn, sem yflrgaf hann. Þetta
hlýtur Lögberg að vita, því þessi
boðsbréf .Jas. Sutherland voru kom-
in út í Tribune viku áður ensíðista
blað Lögb. kom út með þessa sakar-
gift á Richardson. Hkr. fylgir R.
L. Richardson ekki í málum eða
stefnu, en hún finnur það skyldu
sína, þegar logið er óhæfu upp á mann
að segja það sannasta sem hún heflr
föng á í rnálinu. Það er ekkert ísl.
blað, sem styður Richardson nú.
Þess vegna er það verri sök fyrjr
Lögberg að ráðast að manRinum
með vísvitandi ósannindi og baknag.
Það gerir lesendum sínum rangt til
að bera svona fæðu á borð fyrir þá.
Menn eiga heimtingu áað fft að vita
sannleikann jafnframt I þessu máli,
sem iiðrum, og því gefur Hkr. bréfin
hér út, ásamt því sem hún veit sann-
ast og réttast í málinu.
r
Utdráttur úr fjármála-
ræðu Hon. J. A.
Davidsons.
É% bið þingið um hæfilega þol-
inmæði og nægilegan tíma meðan ég
skýri fjárhagsástand fýlkisins. Eg
ímynda mér að að þingmennirnir
og fylkisbúar, sem hafa áhuga á
fjárhagsráðsmensku fylkisins, og er
ant um að þekkja hið rétta fjftrhags-
ástand í höndum núverandi stjórnar,
viðurkenni með ánægju hina um-
bættu fjármála aðferð stjórnarinnar
ft almennings fé, sem nú á sér stað.
Sérhver .iaður sem heflr reglulega
fjármálaþekkingu á málunum ætti
nú að fá Ijósa og skýra hugmynd um
rftðsmensku stjórnarinnar.
Ég bið þingið ennfremur um að
gefa mér tíma til að benda á nokkuð,
sem er þýðingarmikið, og sem kast-
ar Ijósi á inntektir og útgjöld. Ég
veit ég þarf ekki að óska eftir eftir-
tekt hins heiðraða formans mótstöðu-
flok :s vors, því hann sagði þegar
h&sætisræðan var rædd, að hann biði
eftir fjármálaræðunni með áhuga og
eftiriöngun. Það er satt, að þessi
h&ttvirti herra tengdi inn í þ& yflir-
1/singu sína þann spftdómsanda, að
ég yrði knúður til að sýna mjög
mikla sjóðþurð þegar ég flytti fjár-
málaræðu mína. Hann gekk svo
langt að gefa í^kyn fyrir ári síðan
þegar áætlun fjárlaganna var rædd,
að ég yrði að sýna sjóðþurð er næmi
$240,000—$250,000. Ég veit ei
hvert þessi heiðraði vinur minn, sem
virðist vera kominn inn I spádóma
landið.—Eu þessi rökfærsla nægði
til að hafa áhrif á blöð flokks hans,
því bæði Free Press og önnur smá-
blöð í fylkin hafa sérstaklega gefið
út þær staðhæflngar að ég yrði
neyddur til, við þetta tækifæri að
koma i ljós með sjóðþurð, er næmi
þessari upphæð.
Ég hefl enga ástrtðu & móti því
þó menn flnni að annara gerðum.
Þessi stjórn er reiðubúin að þola að
tindingar, en slikar aðfindingar og
hér er um að ræða, eru ósanngjarn
ar og jafnvel óþj'iðræknislegar. Án
reikninga I höndum er ómögulegt
að ákveða hvernig fjármálin standa;
og mér virðist þessi tilgangur mót-
stöðumanna stjórnarinnar sýni þann
eina ásetning að setja út á gerðir
hennar, hvort sem ástæða er til eða
ekki. Sérstaklega virðist það vrera
löngun málgagns liberalaflokksins,
eins og áður hefir verið sýnt fram á,
sem ekki einasta ræðst á stjórnina í
fjirmálunum heldur rís það lika
upp a móti • enni þegar hún er að
gera tilraun til að færa út fylkis-
taknörkin og sameina hluta af
Norðvesturlandinu við Það. Það
mætti margur hugsa, sem les grein-
arnar um það mál, að stjórnin væri
að gera fj&rglæfrafullar óspektir og
væri komjn fast að gjaldþroti. Eg
vona að ég geti sýnt hér að stjórnin
heflr samvizkulega reynt I alla staði
að framfylgja þeirri stefnu sinni,
sem er hagfeldust fyrir fylkið, og
eKki einasta heppnast að draga það
upp úr skuldadýkinu, sem það svaml-
aði í þegar stjornin, tók við, heldur
líka í sumum atriðum hefli henni
auðnast að létta sköttum af fólkinu.
(Lófaklapp).
Eignir ogábyrgðir.
Hvað er það? Ef þið viljið
leyfa mér þ& ætla ég að skýra frá því
sem lýtur að eignum og ábyrgum
Hinar beinu eignir fylkisins eru:
Viðurkendur fylkishöfuðstóll í rík-
issjóði ............. $3.578.941.20.
Aukahöfuðstóll með áföllnum rentum
í ríkissjóði, óviðurkendur af sam-
bandsstj. er nú:....... $314.853.81.
I sambandi við þennan seinni
iið má geta þess, að stjórnin heflr
reynt að fá sambandstjórnina til að
viðurkenna hann. Stjórnin er var
á undan okkur krafðist að fá hann
líka, en, enn þá hettr Canadastjón-
in ekki látið oss fá hann, sem oss
ber þó með öllum rétti. Fyrir ári
slðan var sendinefnd send til Ottawa
að finna fj&rmálaráðgjafan upp á
þ(tta mftl, ogæskja fljótra málalykta
um þessa upphæð, og okkur var svo
ant um að útkljá þettamál, að við til
h&ðum fjftrmálaráðgjafann að rnega
skjóta þessu máli fyrir úrskurð fjár-
málaréttar ríkisins. Og oss heflr
auðnast að koma fram þessu m&Ii
og I það horf að ég vona að við get
um sýnt það á næsta þingi, að oss
hetir auðnast að l&ta sambandsst jórn
ina viðurkenna þessa kröfu. Þá er
áframhald vfir eignir fylkisins:
Útistandandi l&n hjá sveitarfélögum
m. fl................ $ 99,259.85
Opinberar byggingar
fyl kisins........... 850,104.6 6
Fylkislönd (7,700,000
ekrur, á $3 ekruna).. 23,100,100.00
Peningar I fjárhirzl-
unni................. 145,903.10
Drainage district in-
terest account....... 41,065.00
Eignir samlagðar.. . $28,130,128.39
Beinar ábyrgðir ern skuldaskýr-
teini fylksins og útgjöld:
A Fyrir M.&N. W.járnbr. $ 787 426.67
C “ W. & H. B. “ ‘255 986 66
E “ stj. útgjöld .... 1,498 933 38
F “ “ “ .... 997,866.66
G- “ “ “ ..... 500,000.00
Gerirals .............. $4 040,018.32
Skuldilausar eigni fylkisins eru þvf
nú.................... 24.090.115.07
Þetta er mjög gott ástand fyrir
Manitobafylki, þégar tillit er tekið
til þess undir hvaða kringumstæðum
að vér tókum við. Það eru óbeinar
eignir og ábyrgðir sem jafnast hver
á móti annari I skuldabréfaábyrg ð-
um á South Estern Colonization og
Canadian Northern járnbrautunum,
og á héraða framræzlu ábyrgðar-
skýrteinum. Þær eignir og ábyrgð
ir jafna sig upp, og ég bendi aðeins
á þær svo menn fái fullkomna stað-
hæflngu um fjárhagsástandið.
Þessar staðhættngar sem ég hefi
minst «£, að fylkið sé á leiðinni að
verða gjaldþrota undir núverandi
stjórnar har.dleiðslu, er fundin upp
til þess að skaða stjórnina; en það er
ekki þar með búið.—þessar staðhæf-
ingar fara út fyrir takmörk fylkisins
og fæla fólk frá að flytja inn I það.
er annara hefði gert. Rtjórnin eyðir
peningum til þess að fá fólk til að
flylja iun I fylkið og hjálpa oss að
auka framleiðslu í fylkinu sem
er frjósamt og auðugt, en upp-
spuni slíkia staðhæfinga og hér um
ræðir hindrar æskilegustu innflytj-
endur frá að koma hingað. Á þann
h itt eru upphafsmenn þessara stað
hæfingaóhollir konungsþegnar gagn-
vart framförum I Manitoba og eigi
rétt’ætiinga verðir. Þáþessar fjárhags
staðhæfingar eru sundur leystar, þá
finst það eins langt og konservativ
stjórnin á hlut að ímáli, að fjárhag
urinn er I bezta lagi. Allar ábyrgð-
ir sem á fylkinu eru heflr hinn hátt
virti vinur minn sein situr hinum
megin I þingsalnum bakað fylkinu
ásamt stjórn sinni, og það er ósann-
gjarnt gagnvart núverandi stjórn,
að gefa það I skyn að húD hatt skað
að fjárhag fylkisins.
Eg hefi nú sýnt fram á hvernig
fjárhagurinn stendur en ég ætla að
snúa mér að öðru, sem snertir að-
gjörðir vorar I fyrra. Enda þótt ég
geti ekkiþóknast mínum h&ttvirta vin
hinum megin með stórvaxinni sjóð-
þurð, þá vona ég aftur á móti að
geta sýnt þingmönnunum viðunan-
Iega gott fjárhagsástand, og ég held
stjórnin megi eig von á heillaóskum
frá hverjum einasta heiðvirðmn
kjósanda I öllu fylkinu, fyrir fjár-
málaráðsmensku sína.
Sumar tekjur er vér bjuggust-
um við að fá, hafa brugðist. Einn
tekjuliðurinn er skólalandsgjöldin
frá sambandsstj. (Mr, Greenway:—
"Ég sagði ykkur að það færi svo”)
Já, en stjórnin hettr nú skýrteini I
höndunum frá sambandsstjórninni
sem gefur tryggingu fyrir, að það
fáist nú. Mis aunur á kröfum
Greenwaystjórnar og okkar I skóla-
lands peningam&linu, er sú að sögn
Sir Wilfred að hann hefði aldrei
skilið afstöðu Manitoba I því, fyrri
en erindrekar núverandi stjórnar
voru búnir að útskýra það.........
Eins og allir vita, þá var
tekið manntal I Manitoba síðasta ár
en Manitoba ber 80c. fyrir hvert
nef. Við manntalið óx manntal
það sem sambandsstj. ber að gteiða
nefskatt af. Vér skrifuðum fj&r
málarftðgjafa sambandsstj. um þetta
strax I ágúst, og báðum hann um
skýrzlu af íbúatölu fylkisins, og að
senda 03S skatt þann, sem oss bæri
I viðbót við manntalsskýrsluna að
undanförnu. Vér báðum hann að
3enda oss þetta sem fyrst, svo við
gætura fært það inn I fylkisreikn
ingana fyrir árið 1901. Það kom
bréf sem sagði að beiðni vor yrði
uppfylt strax og manntalstjóri ríkis-
ins væri búinn að fullgera mapntals-
skýrslur.a- Vér skrifuðura þá Mr.
Blne manntalssjóra, og bftðum hann
að koma skýrslunni til íjárinála-
,rftðgjafans eins fijótt og hann gæti.
Enn þá skrifuðum véi 10. Des., og
báðum sambandsstj. að gera upp
þessa reikinga svo vér gætum komið
því inn I ársreikninga áður en
fjárhagsárið væri ft enda.—Loks var
os8 send ávlsan frá stjórninni 7. Jan.
þ. á • Stjórnin sá um að við skyld-
ram ekki geta sett þ& upphæð í reikn-
ingana fyrir árið er leið, því eftir 4.
Jan. gátum vér ekki sett þá upp-
hæð inn í reikningana, samkvæmt
lögum. I sama tilgangi reynir sam-
bandsstjórnin að halda fyrir oss
skólalandspeningunum, eins lengi og
henni er auðið.
Þá er enn þá einn tekjuliður
sem ég vik vekja eftirtekt á. Það
eru $85,000 fvrir timbur og ‘swamp’-
lönd, sem fylkið á. Eg leit eftír
þessu máli árið sem leið, og fann að
fylkið hlaut að eiga hjá sámbands-
8tjórninni töluverða upphæð. Ég
notaði þvl fyrsta tækifæri að tala við
innanríkismáladeildina um þetta.
Hún viðurkendi að fylkinu bæri að
fft sína peninga fyrir eign slna. Ég
varði alllöngum tíma til að fara I
gegnum þetta mál ásamt tveimur
skrifstofuþjónum deildarinnar, og
útkoman varð sú, að fylkið ætti
$85,000 hjá sambandsstjórninni. Ég
hefl samt ekki fengið nægileg skýr-
teiní frá stjórninni um þetta. Innan
ríkisráðgj. heflr nýlega skrifað 03s
um þetta m&l. Hann segir að vafl
nokkur leiki á því að fylkinu beri
þessir peningar, en ætlar að vísa
málinu til hærri úrskurðar. Ég ætla
að mótmæla þessari aðferð. Það er
enginn efi^að Manitoba ber allir þeir
peningar, sem sambandsstj. hefir
haldið inni fyrir skógarhögg og
engjaleyfi á þeim ‘swamp’-löndum,
sem Manitoba á. Því eru oss ekki
fengin þessi lönd til fullra umr&ða?
Manitobastjórnin er reiðubúin að
veita þeim móttöku á hvaða stund
sem er. Vér höíum aftur og aftur
skorsð á stjórnina, að fá oss löndin til
fullra umráða.oger þaðslæm mótb&ra
að svara því einu, að sambandsstj.
viti enn þá ekki hvort oss beri þessi
lönd. Þau 'eru okkar lbnd, og á
þeim er bkkar tinibar og heylðnd.
Og þegar hún hefir selt timbur af
þeim eða annað, þá ber henni að
greiða oss þá peninga, en inn koma
fyrir það.
Vér böfum þurft • að borga
manni, er skipaður var af sam-
bandsstj. tii að aðgreina þau lönd,
sem fylkinu ber, samt kemur fram að
vér höfum ekki rétt tit að útnefna
hann eða fá skýrslur frft honum.
Vér höfam reynt að fá endurrit 'af
skýrslum þessa mauná, en alt sem
vér fáum er það, að oss er leyft að
borgu kostnaðinn; og síðan 1899 er
oss alveg hulið starf hans, og ekki
ein einasta ekra af landi heár oss
verið afhent. Þegar vér tókum við
stjórninni var búið að afhenda Mani-
toba 28,000 ekrur. Þessar 28,000
voru afhentar 1899, og stjórnin hefir
borgað,—eða sambandstj, hefir dreg-
ið af tillagi fylkisins $29,175.41.
Vcr höfum nú kostað meira tíl nú
þegar, en einn dollaf fyrir ekruna í
þessum löndum. Ég hefi f>á mein-
ingu nú að oss beri yflr eina millión
ekrur af landi. Þetta er kann ske
þungskilið, Þegar þessi 28,000 ekr-
ur voru afhentar fylkinu fylgdi sú
staðhæfing að af því landi, sem búið
væri að rannsaka, þá tilheyrðu fylk-
inU 156,315 ekrur af landi, en ein-
ungis 28,000 væri hægt að afhenda
þá. €)ss er siðan ekki sagt meira
um atganginn, en ég hef? komist að
þvl, að töluvert mikið af þessu landi
er fylkinu ber, heflr verið geflð
Galisíumönnum I Dauphinhéraðinu.
Þær upplýsingar fengum vér frá
eftirlitsmanni vorum. Sambandsslj.
heflr ekki einasta gefið fylkislöndin,
sem heimilisréttarlönd án þess að
láta þess getið, en hún hefi líka
virkilega afhent oss nokkur lönd,
sem eru afhent heimilisréttarlönd
Galicíumönnum, eftir auglýstri fyrir-
skipun innanrlkismáladeildarinnar.
Annar tekjuliður, sem gefur
minni inntektir af sér, en vér bjugg-
umst við I fyrra, er j&rnbrautasljatt-
urínn. I þeim lögum er ákveðið, að
eiðfest skýisla skuli vera gefln, er
sýni allar inntektir af hverri braut;
en ég verð að segja að ég varð meir
en forviða þegar C, P. R. afgreiddi
slna skýrslu. Ég ræddi málið við
erindreka félagsins, og kvaðst setja
málið I rannsökun, því þeir yrðu að
gefa útskýringar yfir það sem dregið
væri frá. Þeir hafa jfttað eina villu
er þeir kváðust viljugir að leiðrétta.
Eg efa ekki að» fleiri útskýringar
þurfl þar að koma fram. Fleiri
tekjuliðir urðu mintii en vér áætluð-
um, svo sem erfðaskattar, þeir voru
ftætlaðir að verða $30,000, eins og
árið á undan, en reynast að vera 3—
4 þús. lægri. Auðvitað fara þeir
eftir dauðsföllum. Élg held að þess-
ir tekjuliðir séu þeir einu, sem hafa
reynst lægri en þeir voru áætlaðir,
það sem nokkru nemur. Allir aðrir
tekjuliðir hafa vel náð áætluninni, og
flestir farið fram yflr hana. Ég álít
ekki eyðandi tíma til að fara sér-
staklega nánar út I þ&.
í áætlun fjárlaganna þetta ár
eru 2tekjuliðír tekir út úr fjárlaga-
áætluninni er áður hafa verið I henni.
Það eru inntektir af vínsölu og skatt
ur af sveitafélögum. Viðvíkjandi
vlnsölúskattínum er það að segja, að
stjórnin ætlar að setja vínsölubanns-
lögin I gildi, gegar fólkið er búið að
greiða atkvæði um þau aftur, ef að
meiri hluti verður með vinsölu-
banninu.
Annar tekjuliðurinn, sem dreg-
inn er út úr fjftrlögunum þetta ár er
skattur af sveitarfélögum. Núver-
andi stjórn setti þenna skatt & sveita-
félögin, vegna þess að hún fann
br&ða nauðsyn til þess, er hún tók
við, Hún þurfti að borga með þeim
peningum sjóðþurðina, sem stjórnar-
ráðsmenska míns háttvirta vinar,
sem situr hérna á þingbekknum á
móti mér, skildi eftir. Þá við tók-
um við stjórn fylkisins var sjóð-
þurðin $248,136.40 það var skulda-
reiðingurinn á því. Til þess að
halda ekki áfram slíku h&ttalagi ár