Heimskringla - 27.03.1902, Page 2

HEIMSKRINGLA 27. MARZ 1902.
Heimskringla.
PUBLISHBD BY
The Heimskriagla News & Pablishiag Go.
Verð blaðsins í CanadaogBandar. íl.50
um árið (fyrir fram borgað). Sent til
íslands (fyrir fram borgað af kaupend-
um blaðsins hér) (1.00,
Peningar sendist í P. 0. Money Order
Registered Letter nða Express Mouey
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með aSðllum.
B. h. Baldwlnson,
Kditor & Manager.
Office : 219 McDermot Street.
P O. BOX ia»».
Greenway gleymdur.
Það hefir ekki farið fram hjá
lesendum hlaðstns, að Lögberg hefir
ekki í ár, eins og að undanförnu,
prentað þingræður Greenways, sem
þ er formaður Liheralflokksins í
Manitoha. En í stað þess hefir blað
ið prentað ræðu Mr. Myers frá Min-
nedosa um fjármálin. En satt að
segja er lítið & þeirri ræðu að græða,
fermur en ððru er sá maður segir á
þingi. Að eins skortir þar ekki
staðhæfingar, en röksemdirnar hafa
orðið eftir fvrir utan garð. Þær
koma ekki í ljós í ræðunni. Hann
sagði meðal annars, að landþurkun-
ar skuldabréf fylkisins hefðu selzt
með 11 centa hagnaði undir Creen-
waystjórninni. en að eins með 4ic.
hagnaði undir núverandi stjórn. En
hann lét þess ógetið, að ástæðan fyr-
ir þessu var sú, að á þeim tíma sem
Greenway seldi þau skuldahréf, þá
var álitið að fylkið stæði fjárhags-
lega vel. En við rannsókn þá sem
fram fór eftir að stjórnin féll, þá
komust auðmenn áð þeim sannleika
að fjárhagurinn var alt annað en
glæsilegur. [Greenway hafði með
ráðsmensku sinni svo lamað láns-
traust fylkisins, að peningamenn
vildu helzt ekkert við það eiga, og
neituðu að kaupa skuldafréf þess
sama verði og áður, þar til sýnt væri
að fjárhagur fylkisins væri kominn í
viðunanlegt horf. Það er því ekki
núverandi stjórn að kenna þó búið
væri að lama svo fjárhaginn að láns-
traust fylkisins væri nálega tapað
þegar hún kom að völdum.
Önnur staðhæfing Mr. Myers er
sú að fjármála ráðgiafi Greenway-
sti'órnarinnar hafi sýnt árlegan tekju
afgang meðan stjórn hans var við
völdin. En sannleikurinn er, að
hann sýndi árlegan tekjuhalla, Eins
og allir geta séð, þar sem hann var
búinn að binda fylkið yflr 2| millíón
dollara skuld á 12 árum, ð ótöldum
þeim $250,000 tekjuhalia sem hann
hann skildi við þegar sfjórnin féll
og sem fylkið verður nú árlega að
borga vexti af, svo svarar hundrað
þúsund dollars á ári. Þessi uppbæð
er sá arfur, sem Greenwaystfórnin
skildi fylkinu eftir, og sem varir svo
lengi, sem skuldirnar eru óborgað-
ar. Að Mr. Myers skyldi gera svona
staðhæfingu þveröfuga við kallan
sögulegan sannleika, sýnir Ijósara en
alt annað, hve algerlega jblygðunar-
laust hann rangfærir sögulega við-
burði, til þess að afvega leiða fá-
fróða kjósendur. £n í þessu grunar
oss að ástæðan liggi 'til þess að Lög-
berg birti ræðu hans frekar en ræð-
ur Greenways. Því Greenway sjált-
um hefði ekki dottið í hug að gera
slíkar staðhæfingar, þar sem allir
fylkisreikningar liðinna ára bera
Ijóst með sér árlegan tekjuhalla.
Þriðja og fjórða staðhæfing
Mr. Myers eru um skóla- og opin-
berra verka borganir, sem hann seg-
ir að ekki hafi verlð fullnaðar borg-
un til órsloka. En hann lét þess ó-
getið, að allir þeir reikningar, sem
ekki eru komnir inn til stjórnarinn-
ar þann 4. Janúar ár hvert eru
samkvæmt lögum taldir tilheyrandi
næsta fjárhagsári. Þetta er sama
regla og hin stjórnin fylgdi, að telja
ekki skuld við árslok, annað en það
sem búið var að gera stjórn. reikning
fyrirþann 4. Janúar.Ekki heldur gat
hann þess. að þegar Greenway fór
frá völdum við eDda ársins 1899, !þá
eyddi hann öllum fyrir fyrra árs
helmingaf ríkistillaginu fyrir 1900,
er hann fékk 4. Janúar, til þess að
borga með því skuldir liðna ársins
(1899). En nú við síðastl. nýár voru
slíkar tekjur óhreifðar- En þetta
atriði gerir svo stórt stryk f reikn-
inginn, og þess vegna hljóp Mr.
Myers fram hjá því.
Næst játar Mr. Myers að Green-
way hafi bakað fylkinu 24 millíón
dollars skuldabyrði, en segir því
hafi verið varið til járnbrauta o. s.
frv. En þessi staðhæfing dregur dá
lítið úr hinni fyrri um árlegan tekju-
afgang, Hann segir að $900,000
hafi verið borgað til N. P. félagsins
fyrir járnbrautabyggingar í fylkinu.
En hann gat þess ekki, að Roblin-
stjórnin ,hefir náð umráðum á far-
og flutningsgjöldum með öllum þess-
um brautum og á öðrum brautum,
sem als nema um 1200 mílur, án
þess að það kosti fylkið nokkur fjár-
útlát. Eu þetta gat Greenway aldr-
ei gert með sinni $900,000 gjöf til
félagsins.
Um samninga Greenways við
Man, og N. W.félagið hefði Myers
ekki átt að minnast- Enda gat hann
það ekki á annan hátt en þann, að
játa að hver ekra lands , hefði hækk-
áðum $1,25 á síðastl. ári, einmitt á
sama árinu, sem Roblinstjórnin gerði
sína frægu járnbrautarsamninga við
C. N. félagið, og sem bein afleiðing
af þeim samningum. Það er ekki
vanspilun Greenways að þakka að
fylkið tapar ekki á þeim landkaup-
um, sem hann gerði við M.|& N.
W,félagið, heldur er það beinlínis
að þakka forsjá og stjórnvizku Rob-
Iins og ráðgjafa hans. Mr- Myers
og Lögberg geta huggað sig við það
að lúkning skuldariunar fyrir þessi
lönd verður gerð í gjalddaga með
tekjum af seldum löndum, en ekki
meðauka láni.eins og Greenway hefði
orðið að gera, ef hann hefði setið við
völdin. Það er satt í ræðu Myers
að flutningsgjald lækkaði talsvert
hér í fylkinu á stjórnarárum hans,
ekki eins mikið og mátti og átt hefði
að vera, eins oglíka sýndi sig þegar
Roblin kom til sögunnar. Sú við-
bára Liberala, að Roblinstjórnin hafi
flæmt N. P. félagið út úr fylkiuu, er
eins hlægileg eins eg hún er heimk-
leg. Það er ekki félagið, heldur
starfsáhöld þess, sem kemnr fylkis-
búum að notum. Það munar minstu
hvort hann heitir Pétur eða Páll.sem
á brautirnar. Sannleikurinn er sá,
að brautin er énn þá i sama stað,
sem hún áður var, hefir [ekki hagg-
ast eitt hænnfet óg öll áböld, sem
N. P. fél. átti hér í fylkinu, tilbeyr-
andi brautum þess hér, er enn þá
starfandi í fylkinu, og með svo
miklu fjöri, að N. p. félagið vann
vann aldrei á nokkru einu ári eins
mikið með brautumsínum hér, eins
og gert var á síðastl. ári eftir að C.
N. félagið tók við stjóm þess. Það
sem Mr. Myers segir um samning-
ana við McDonald félagið, er að eins
hálfgerður sannleiki. Roblinstjóm-
in kaus heldur að veita ábyrgðar-
skýrteíni fylkisins til brautalagn-
inga I þessu ríki, en 'að hætta því
fyrir braut, sem lá f útlendu ríki, og
sem engin tryggfng var fyrir að
þessi fylkisstjörn hefði framvegis
getað haft nokkurt tangarhald á.
Enda er Myers eini maðurinn í þing
inu, sem reyndi að halda þeim
samningum fram sem heppilegum
fyrir Manitobafylki. Maður sem
getur fengið sig til þess að segja, að
búið sé að gera þjóðina að járabraut-
areign, blæðir ekkí í augum að sega
hvað annað, sem í hugann kemur,
hvort sem það er vit eða vitleysa,
sannleikur eða hltt. Mr. Myers er
einn af þeim mönnum og þess vegna
er það að Lögberg hefir kosið að
birta ræða hans frekar en annara, er
ræddu um það m&l.
Mr, Myers gat þess að stjórnar
kostnaðurinn hefði aukist undir nú-
verandi stjórn, og er það satt. Því
var aldrei lofað að stjórnarútgjöld-
in skyldu standa í stað um aldur og
æfi, beldur því, (að koma jafnvægi á
milli útgjalda og inntekta. Rob-
linstjórnin hefir stórum aukið inn-
tektir fylkisins síðan hún .kom til
valda, og þess vegna hefir henni,
þrátt fyrir mikinn stjórnarkostnað,
tekist að breyta fylkisfjárhagnum
svo, að hún sýnir nú tekjuafgang i
stað þess að Greenwaystjórnin
neyddist til þess að sýna tekjuhalla
nálega á hverju ári, þrátt fyrir að
hún steypti fylkinu í skuldasúpu, er
nú kostar það árlega yfir hundrað
þúsund dollars í vaxtagreiðslu.
Fjármálaræða Mr, Fieldings í
Ottawa-þinginu sýnir viðvarandi
velmegun ríkisins, Inntektir stjórn
arinnar voru á Síðasil, fjárhagsári
$52-514,701, eða nokkru meira en
næsta ár á undan, Verndartollar á
innfluttum vörum jukust um $51,136
Innanlandstekjutollar jukust um
$450’190, póstmáladeildar inntektir
jukust um $439,479, og ýmsir aðrir
tekjuliðir jukust um $178,895 og
inntektir frá Dominionlöndum juk-
ust um $129,295; markverðastur var
tekjuaukinn af vínum og tóbaki, af
víni varhann alls $426,026 ogjaf tó-
baki $87,778. Inntektir þóstmála-
deildarinnar voru $3441,504, en út-
gjöldin $4,939,446, er sýnir tap á
árinu svo nemur $489,941. Inntekt
ir frá járnbrautum ríkisins höfðu
einnigaukist á síðastl. ári, en útgjöld
in jukust meira svo að stjórnín stór-
tapaði á brautunum, eins og sýnt er
á öðram stað í blaðinu. Öll útgjöld
ríkisins á síðastl. ári eru talin $52,
982,866. Þjóðskuldinni þokaði upp
í $268,480,000, hefir aukist um $9,
892,570 á síðastl. 5 árum. Mr
Fielding sagði að Laurierstjórnin
hefðiaukið þjóðskuldina um $2,793,
þús. á ári að jafnaði síðan hún kom
að völdum. Hann gat þess einnig
að fyrir 5 árum þegar stjórnin kom
til valda, hefði hann selt ríkisskulda
bréf, sem báru að eins 2| per cent
interest. En hann kvaðst nú ekki
búaat við að geta fengið lán með
minna en 3J per cent árlegum vöxt-
um. — Margt annað fróðlegt var í
ræðu ráðgjafans, en það sem hér er
sett nægir til [að |sýna að Laurier-
stjórnin hefir aukið þjóðskuldina á 5
áram taísvert á tfundu millíón doll-
ars og eyðilagt lánstraust rfkisins svo
það verður nú að jborga talsvert
hærri vexti af nýjum Jántökum held-
ur en átti sér stað fyrir 5 árum;
aukið tollbyrði þjóðarinnar um
nokkrar millíónir dollara á ári og
hækkað árlega ríkisútgjöld, þar til
nú að það er búist við að útgjöld
næsta árs nemialls um $65 míllfónir.
Meðal tollur á brezkum vörum var á
síðasta ári 24.75 per cents, en á vör-
um frá Bandarikjunum 24,83 per
cent, svo að verzlunarhlunndin við
Breta eru ekki meiri en svo að verzl-
un þeirra við Canada á síðastl. ári
var um 2 millfónir dollars minni en
árið á undan.
V E S T R I,—hið nýja blað Is-
firðinga hefir borist oss hingað vest-
ur og er það myndarlega úr garði
gert. Pappfr 0g frágangur er góð-
ur. Efnið margbreyttog fræðandi
og stefnan eindregin með h e i m a-
stjórn í landsmálum.— Blaðið er vel
ritað, skýrt og skorinort og rökfær-
andi í umræðum um pólitík og önnur
málefni,—kostar hér í landi $1.50. .
Vor fyrir dyrum.
Vorsins vörmu-spor um
Varpann sjást, í snjónum
Þýðu-eyður auðar
Út’ á velli grónum.
Dfs —á armi asans—
Yfir klif og skriður,
Heitfætt, hjamgólf sveitar
Hefir dansað niður.
Lækjar-strengur leikur
Laus um bjarka-salinn.
Hörpu sína liarpa
Hefir spent um dalinu.
Flöt við þökin þýtur
Þýðan blíða eður
Skoprar inn um opinn
Úti-glugg— og kveður.
Þánar ós í ána
ís úr vör—og storðin.
Sjáðu’. að ljósi’ og ljóðum
Loft og jörð er orðin!
Öll er alsett gullrún
Opna dalsins hvfta,
Kliðuð geisla-kvæði
Hvert sem augun líta.
Tungu-taks og vængja
Tjóður leysir vorið.
Hug og fót um hagann
Heldur léttist sporið—
Svffa arnfleygt yfir,
Auðn og vetrar-grámann
Æska mín og óskir
LTpp f fjalla-blámann.
Vinur vors, er mínir
Vængir fenna síðast—
Þeim á loft ei lyfta
Loftar vor-kveld blfðast—
Hver mun þá, er þegjum,
-—Það er sem ég spyr um—
Kveða’ f vísu við þig;
Vor er fyrir dyrum?
Stephan G. Stephanson.
Fáein orðum vínbannsmálið.
Atkvæðagreiðslan um vínsölu-
bannsmálið í Manitoba, sem fram á
að fara 2. Apríl næstk. er nú efst á
dagskrá á meðal manna þessa daga.
Eíd8 og • eðlílegt eru koma fram
ýmsar skoðanir og raddir um þetta
mál, og tæplega mun vera mögu-
legt að finna meiri og óviðurkvæmi •
legri glundroða í nokkru alsherjar-
máli en þessu svonefnda vínsölu-
bannsmáli. Bindindismenn eru að
minsta kosti þrískiftir, en vínsölu-
menn eru allir á sama máli, en fólk-
ið, l>m stendur á milli þessara flokka
er í óendanlega mörgum brotum.
ullega vakir samt efst á meðal þess
flokks, pólitiskur flokkadráttur, og
kjörkaup vínfanga. Sé mál þetta
skoðað frá sjálfstæðislegu sjónar-
miði nú á tíð, er ekki um auðugan
garð að gresja.og er slíkt átakanlegt:
Að míuu áliti stendur það þannig.
Mál þetta er mál, sem snertir
hvorn einn og einasta íbúa þessa
fylkis, ekki einasta nú, heldur og um
komandi tíma. Málið er bæði sið-
ferðismálefni og fjármála-málefni,
fyrir alda og óborna. Þar næst
er málið allsherjar mál, þ. e.: Það
varðar jafnt konur tsem karla, í
hvaða stöðu og á hvaða tíma sem
þau ’eru í. Mál þetta er líka póli-
tiskt mál, það er komið á dagskrá
stjórnanna f Candada, og þær verða
að hafa forsjá með þvf á löggjafar-
valdshliðina. Þvi heflr verið neytt
inn á stefnuskrá þeirra at bindindis-
mönnum, ’og þeim sem álfta að lög-
gjafarvaldið þurfi að stemma stigu
fyrir skaðlegri ofdrykkju, Og þar
eð málið er komið inn á starfsvið
löggjafarvaldsins, þá verða sfjórn-
irnar að aðhafast eitthvað í þessu
máli. Og það einasta eina, sem
stjórnin hér getur gert, erað komast
eftir hver vilji fjöldans er, eða þjóð-
viljinn í þessu máli. Til ,þess þarf
stjórnin að láta atkyæðisbæra menn
sýna vilja sinn í málinu,—láta fólkið
greiða almenn atkvæði um málið.
Stjómir eru að eins umboðsmenn
almenningsviljans, og þegar þeim
sýnist þörf á að almenningsviljinn
sé fenginn í einu og öðru máli, þá
hafa þær fylsta stjórnarskrárlegt
vald til að heimta það og eru allir
borgarar þegnskyldir að greiða at-
kvæði, alyeg eins og meðlimir eins
félagsskapar eru skyldir að sækja
fund 0g greiða atkvæði um mál þau
sem félagið varðar þegar fólags-
stjórnin heimtar vilja þeirra og álit
um mikilsvarðandi félagsmál. Það
þarf því engum blöðum að fletta um
það, nema blöðum heimskingjanna
eða tveggjahanda járna í félagslífinu,
að stjórnin í Manitoba hefir fult
valdtil að heimta atkvæði almenn-
ings f vfnsölubannsmálinn, og hún
fer eins rétt að því og nokkur stjórn
getur, hvernig svo sem unnið hefir
verið i málinu og unnið verður.
Vínsölubannsmálið verður að úr-
skurðast eins og það s t e n d u r
núá dagskránni, en ekki
eftir því hvernig með það hetir ver-
ið farið, svo framarlega að almenn-
ingur vilji fá endilega niðurstöðu í
þvf. Og hvað er svo? Því eru bind-
indindismenn svona á ‘tvist og bast‘
í málinu? það er eitthvert hið uudra-
verðasta ‘phenomen1, sem komið hef-
ir fyrir í sögu nokkhrs félagsskapar,
sem erjafn öflugur og fjölmennur
sem bindindismenn. Og ekki ein-
asta frá félagsskapar sjónarmiði,
heldur og einnig borgaralegu sjón-
armiði og frá siðferðisástandi skoð-
að, er hringlandi og greymenska
sumra bindindismauna, hið stefnu-
lausasta ástand, sem til er í nokkr-
um félagsskap. Þeir bindindismenn
sem neita að greiða atkvæði eru að
óhlýðnast borgaralegum lögum og
mannréttindum, og þar að auki að
svfkja skuldbindingar síns eiginn
félagsskapar, Hver sá borgari, sem
neitar að lofa stjórn eða ríkisstjórn-
um að vita almennings viljann í einu
eða öðru máli, brýtur borgaralega
skyldur, og þegnskyldu sfna. Sé
neitun atkvæðagreiðslu bindindis
manna |sprottin af því, að þeir séu
undir áhrifum vínsala, eins og sumir
halda fram, þá er það miklu verri
sök, en hún verðskuldi umtal.
Það er skaðlegt, ’að íbúar Mani-
tobafylkis eru svona tvistraðir og
stjórnlitlir í þessu máli, 0g þeir eru.
Orsakirnar virðast vera þær, að af
því að pólitisku flokkarnir berjast
ekki upp á líf og dauða í þessu máli,
þá hafi almenningur enga þekkingu,
stefnu né vilja í eigin brjósti. Kjós
endurnirséu skepnur, sem ^einhverj-
ir verði að leiða á hornunum. Þetta
er útkoman á sjálfstæðinu í tMani-
toba.
Þetta mál er þýðingarmeira en
svo, að ósjálfstæðari hiuti kjósenda
ætti að ráða því til lykta. Þessar
eru aðslhliðar á máliuu: Komist
vínbannslögin f gildi þá kosta þau
lög fylkið $60,000 til $90,000 á ári,
0g eftir eitt eða fleiri ár verða þau
að öllum líkiudum numin úr gildi,
eftir afarkostnað af almenningsfé og
einstaklings; þar að auki fylgir
þeim fjandskapur og dauðlegt hatur
manna á milli.— Hagnaðurinn sem
fylxið hefir upp úr vfnbannslögun-
um er sá, ef þau ná að standa um
fleiri tugi ára, að sömu lög koma
auðvitað, um alt Canada smátt 0g
smátt. Og eftir tvo til þrjá manns-
aidra verður engin vínnautn þekt á
meðal manna, ef lögin standa stöð-
ugt í gildi. Um þetta eiga kjósend-
urnir að velja 2. apríl næstkomandi.
K. A. B.
Skóli njósnarans
heitir nýtt rit eftir C. Eymundson
D. O., að Tindastól í Alberta-hér-
aðinu í N.W. T. Það er prentað í
prentsmiðju Heimskringlu í sfðast
liðnum mán. Formið er hið sama
og á neðanmálssögum Hkr., rúmar
60 bls. í þéttsettu smáletri.
Auðvitað jafnast rit þetta, að
ytra frágangi, ekki við bœkur f>ær
sem út era gefnar heima á Fróni,
allflestar. En þó ber það af mörgu
f>vf, sem í bókaformi hefir byrst
hér vestan hafs. Stafvillur og
brotna stafi má finna á stöku stað.
Málið er tilgerðarlaust og miklu
fremur of stutt f spuna, heldur
en æði langlopað. Handritið hefir
mislesist á örfáum stöðum, sem
leiðrétt verður í línum þessum.
Innihald rits þessa er f 8
köflum með þessum fyrirsögnum:
Verksvið njósnarans,
lífsliáski njósnarans,
gættu þín, leyndardómur
sálarinnar, lækning án
meðala, gö ld r ó 11 u r læ k n-
ir, ræktun sálaraflsins og
guð f manni n'u m.
Höfundarins, sem er ungu'r ís-
lendingur (Norður-Þingeyingur),
hefir víða verið getið í enskum
blöðum og einnig í báðum fslenzku
vikublöðunnm í Winnipeg, Dag-
skrá og Heimskringlu. Hann er
leyni-lögreglumaður og hefir lagt
ákaflega mikla stund á dáleiðslu-
frœði og ýmsar aðrar tilraunir og
fjölkyngi, sem römustu galdra-
mönnum var við brugðið fyrir, á
fyrri dögum. En sá er munurinn,
að herra Eymundson fer ekki
eins fjandalega með Kölska greyið,
plötupúka og aðra prestakunn-
ingja, eins og t. d. Sæmundur
fróði. Hann er ekki að láta djöfsa
tetrið aka á völl í elli sinni eða
svæla hann niðri í sauðarlegg. Nei,
Eymundson beitir gáfum sfnum
einungis til að lækna ýmsar manna
meinsemdir og auglýsa fræði f>á,
sem enginn íslendingur þekkir að
nokkra ráði eða hefir reynt að hag-
nýta sér. Mörgum mun Þykja ný-
stárlegt að heyra frásögur hans,
heilræði og hvernig hann leikur
með liugar-afl sitt og apnara.
Ég skrifa ekki r i t d ó m, sízt
að svo stöddu, um bækling þenna.
Til j>ess er hin helzta ástæða sú,
að eigi ítarlega að vera dregnir
fram kostir og lestir ritsmíðis, tek-
ur málið upp alt of mikið rúm í
smáu fréttablaði, sem annars inni-
heldur vanalega als konar efni. Og
svo era þá dómararnir um leið, að
segja fólki alt sem f ritinu stend-
ur. Lesendur ritdómanna, margir,
láta sér f>að nægja og biðja svo
ekki um ritið sjálft. Þetta er rang-
læti gagnvart höfundinum—verra
en botnlausar skammir. Enn
fremur er eitt: Fjöldinn allur af
þessum rembilegu ritdómum er
eintómt fimbulfamb. bara gert til
þess, að l,slá um sig” og látast
standa öðrum hærra. Hver og
einn kaupandi og lesandi rita, ætti
að venja sig á að meta gildi þeirra.
Nýjasta stefnan heimtar það. Al-
f>ýða getur fullvel verið án allra
“busa” og skóla-stútunga f fæssum
efnuin.
Það er annars dálftið broslegt,
þegar einn og annar “Hreykinu”
fer að gera f>að að stöðugri reglu,
að masa og mása um sérhverja
nýja útgáfu, einungis f þeim til-
gangi, að venja sfna eigin skoð-
un (?) inn í höfuð almennings.
Eins er f>að fremur aumkunarvert,
þegar stagast er á,—eins og oft ger-
ist f þessum vatnsþnnnu “dóm-
um”,—að höf. sé f á t œ k u r og
p e s s vegna skuli menn kaupa rit-
smíðin, en ekki fyrir g i 1 d i þeirra.
Mér dettur ekkert pess háttar
í hug. Ég veit fyrir fram, að fjöldi
Islendinga reynir að ná í rit það
sem hér ræðir um, með f>ví, eins og
auglýsing á öðrum stað f blaðinu
bendir til, að innihaldið er alveg
ný fræðigrein og Islendingar era
manna fúsastir til að fylgja tíman-
um f andlegum og verklegum fræð-
um, í hið minsta allir þeir, sem
ekki era bundnir við tjóðurhæl
t r ú málaprangara eða annnara
afturhalds-trogbera.
Sökum þess að ég hefi hand-
leikið rit þetta manna mest O: rað-
að stýl og að nokkra leyti yfirfarið
prófarkir, finn ég mér skylt, að
biðja lesendur þess afsökunar á
eftirfárandi villurn, sem höf. hefir
bent mér á, ef þær era mér að
kenna. Þær lesist þannig:
8. bls. 20. 1. ao.: daglegt brauð les.
t f ð k as t.— 24. bls. 15. 1. ao.: gröf
les. börum= líkbörum.—24. bls.
16. 1. ao.: gröf les. herbe rgi.—
26. bls. 23.1. ao.: ‘og’ fellur burt.—
34. bls. 10.1. ao.: S. Cliristianson
les. S. J. B j ö r n s o n.—52. bls. 12.
1. ao.: mfnir les. m a n s i n s.
Skóli njósnarans væri
nú, að minni hyggju, nálega f
hverju einasta íslendings húsi f
Winnipeg og víða út á landsbygð-