Heimskringla - 29.05.1902, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 29. MAÍ 1902.
LISTERS ROYAL FYRSTU VERDLAUNA
“ALEXANDRA”
RJOMA-SKILVINDUR.

VOTTORD:
“RAPID CITY, 1. Marz. 1902.
Herrar R. A. Lister & Co. Ltd.
YVinnipeg, Man.
Hæru herrar:—
Gerið svo vel og sendið mér ti! Rapid
City eina af yðar síðast umbættu No. 11-i
“ ÁLLXANDRA’’ rjómaskilvindum á
$75.00 í staðin fyrir gamla No. 12, sem ég
nef brúkað í 2 ár, og sem hefir reynst mér
Agætlega.
Við kaupum aðra “ALEXANDRA’’
af því við álítutn það beztu skilvíudur
sem níi eru fáanlegar, einfaldar og hæg-
astar að hreinsa.
Yðar einlæg,
Mrs. Jas. Young.”
Þessar vélar hafa reynzt að vera þær ódýrustu sem fáanlegar
eru á þessurn tímum
STERKASTAR, OBROTNASTAR, OHULTASTAR, AREIDAN-
LECASTAR.
Það kostar minna fyrir aðgerðir á þeim en öðrum vélum,
þær endast æfilangt. Þærauka smjörið úr rjómanum að minsta
kosti EINN FIMTA- til FJORÐA PART. Hvert kúabú, sem
ekki hefir slíka vél, tapar stöðugt peningum.
Verð frá $40.00. Leitið upplýsinga hjá næsta umboðsmanni
Vorum og fáið söluskilmála, eða ritið til:
R. A. LISTER & Co. Ltd.
Stærstu smjörgerðaráhalda framleiðendur
í hiuu brezka veldi
232 & 234 KING ST.
WINNIPEG.
SERSTÖK KJÖRKAUP
Urn 50 karlmanna alfatnaðir úr beztu ull og vel gerdir. med góðu
fóðri, veniuletrt verð er §16.50, en til að losa þess* fatnaði frá. eru
þeír nú seldir á # ISÍ OO. Komið strax. sem þurfið að fá góð föt
Einniger nóg til af Tweed fötum; venjalega seld fyrir §8 0“. $9 00
og »1.00; nú á $5 50, — Agætir hattar fyrir $1.50, Nýjir Fedora
hattar # 1.38.'». #1.50 oc upp i #3 OO
Nýjar skyrtur og hálsbönd.—Bláir Serge fatnaðir einuDgis SO OO,
ágæt tegund.—Sérstakur afsláttnr gefiun á drengja og barnafötum
þenna mánuð,—Það margborgar sig að sjá okkur í
PALACE CMÍTHIKU HTOBB - 4S5 Jlain Sf.
G. C. LONG.
Hann ætlar að byggja þrjú loft-
för með sama lagi og útbúnaði, og
hafa þau öll f förum til firðskeyta
starfa, með 100 mílna millbili
krin g um pólinn.
Eneas segist byggja fyrirætlanir
sínar og hugboð á lýsingum Júlíus-.
arR. Priðriks, sem var aðalhetjan í
Grre ely-leiðangrinum. Þeir eru
báðir sannfærðir um að André sé
lifandi enn f>á, f»ví hann hafi kom-
ist alla leið norður að pólnum, en
geti ekki komist til baka hjálpar-
laust.
Eneas segir enn fremur, að það
sé langt frá að hann sé staddur
annarsstaðar en í marniabygðum,
f>ví jörðin sé bygð að innan. Það
sé engin ástæða á móti þvf að f>að
geti verið, en margar mæli með
f>ví, að þar sé aðalvagga tnann-
kynsins. Því segist liann trúa
Sögnin um aldingarðinn Eden hef-
ir ætfð verið þokukend og goðkynj-
uð, en einlægt helzt hún við hjá
mannkyninu, f>ó hún sé að eins
sögusögn, án sögulegrar pekkingar
Fyrir langalöngu hefir mannkynið
gleymt leiðinni þangað, f hinn
yndislegn aldingarð.
Stundum hefir verið sagt: Má
ske Eden sé við norðurpólinn.
Norðurlandameun tala um hana,
sem suðræna, svo engu ber sauian.
Það bendir ýmislegt á, að inngang-
urinn sé við norðusskautið. Og f>á
skoðnn hefi ég, segir Eneas. Þess
vegna fer ég að leita að André
f>angað. Loftfar André var bygt
eftir vísinda fyrirkomulagi, og sá
sem veit hvemig það var, getur
ekki trúað þvf að liann hafi farizt
eða það liafi bilað.
Hann segir að loftið. er streymi
inn um póla opin sö, pegar það er
komið inn í hriöttinn, engu verra
en loftið sem ytri jarðarbúar liafi.
Hann er búinn að búa til hnattbréf
yfir lönd og höf innan hnattar, og
er þar mikið af fastalöndum. Af
snúningi hnattarins og loftstraumn
um segir hann, að rafmagnshirta
lýsi og hiti upp jörðina innan, og
sé nægilegt og ljós fyrir plöntulff
og dýralíf. Hann bendir á, að
menn hafi ekki hingað til skilið
hvemig á norðurljósunum stæði.
Allir vissu að f>au væru skærust
og fegurst eftir þvf, sem nær dreg-
ur heiinskautunum. Þau stafi af
rafmagnslýsinguiiiii innan hnattar,
og þess vegna séu þau mest og
stöðugust kring um heinisskautin-
Hann segir að Andrö og félög-
um hans muni líða mjög vel innan
jarðar, og þar hafi þeir nóg af
jurtagróða og d/ralffi, að rann-
saka.
ATH. Þessi grein er útdrátt-
ur úr ritgerð, sem stóð í Skaudi-
naven n/lega, Heimskringla fiyt-
ur þenna útdrátt úr henni, ekki
fyrir trú á að jörðin sé bygð inn-
an, heldur fyrir það skáldlega sann
leiks gildi, sem í henni er.
Ritstj.
DÁNARt REGN.
Hinn 13. Marzmánadar siðastl. and
adist ekkjan Margrjet Magnúsdóttir að
Óspaksstöðum í Húnavatnssýslu á ís-
landi. Húnvarfædd á þessum sama
bæ árið 1826, og því 76 ára að aldri>
Foreldrar hennar voru þau heiðurshjón-
in Magnús Magnússon, orðlagður þjóð
hagasmiður, og kona hans Jóhanna
Jónsdóttir, bæði velmetin en þótt efna-
lftil; bjuggu þau lengst af á Óspaks-
stöðum. Margrét sáluga var ein af
ið böruurn foreldranna, sem íiest lifðu
til fullorðins ára, og enn lifa 3 af þeim,
komin til hárrar elíi: Þeir smiðírnir
Magnús og Guðmundur og systjr Þeirra
sigríður, Öll voru systkini þessi (sem
foreldrar þeirra) talin meira en meðal
greind, on vel að sér eftir því er gerðist
á þeirra tíð þar heima. Margrjet sál.
var ekkja Einars Guðnasonar, er and
aðist á háum aldri áríð 1886 að Valda
steinsstöðum i Hrútafirði, staks atorku
og elju manns. Fimm börn áttur þau
hjón og lifa enu tveir synir þeirrs,
Guðni Einarsson, merkur bóndi og yel
að sér gjör. Býr hann búi sínu á
Óspaksstöðam, — og Jón Einarson tré
srniður í Winn peg, Þau hjón Einar
og Margrjet bjuggu lengi á Borðeyri í
Hrútafirði; þá voru þau og nokkur ár
á Valdasteinsstöðum, Kvíslaseli, Kollsá
og Stóru-Hvalsá i Hrútáfirði, og Sval-
höfða í Laxárdal i Dalasýslu. Voru
þau hvervbtna vel metin, enda jafnan
framúrskarandi gestrisin, siðprúð og
ráðvönd og vilduöllum gott gera, jafn-
vel um efni fram, því fátæx voru þau
alla samverutíd sína þrátt fyrir dngn-
að og starfsemi þeirra. Þau gleymdu
eigi hinum “þakknæmu fórnum” vel-
gerðaseminni og greiðvikninni. Einar
sál. var greindur maður vel, orðhepp-
inn og glaður i lund. karlmenni til
burda og knár i bragði, iðjumaður
mikill og fjölhæfur til verka. Margrjet
sáluga var orðlögð fyrir ljúfa og glaða
lund, og naumast getur vandaðri menn
og kouur en þau hjón voru. Þau hugðu
að “trúin og verkin” ættu ad haldast í
hendur, og söfnuðu sér þvi eigi fjár-
sjóðum þessa ltfs, heldur á öðrum stað
og tryggari. Sonur hinnar látnu sá,
er þetta ritar, dirfist að þakka öllum
þeim er á einn eða nokkurn hatt reyndu
að létta foreldrunum gönguna i gegn-
um lifið sitt innilegasta þakklæti. Og
um leið getur hann í fjarlægðinni eigi
látið hjá líða að minnast og þakka sér-
staklega hina stöku alúð og umhyggju
þeirra hjónauna að Óspaksstöðum,
bróður síns og hinnar gáfuðu og góðu
konu hans, Guðrúnar Jónsdóttur, á
sjúkdómstíð hinnar látnu sem og alla
ummönnun um þ.iu 14 ár sera hún
dvaldi hjá þeim: Siík meðferð er því
fiemur þakkaverð, sem þau hjón hafa
átt við svo margan harðan kost að búa
sjálf, svo sem efnaskort og sjúkdóma.
Kveðja úr fjarlægðinni til viuanna
fornu frá
J. EINARSSYNI,
Winnipeg 19. Maí 1902
Dánarfregn.
Þann 20. þ. m. dó að heitnilij föður
síns hér i bænum, Ingibjörg Kristín
Jóhannsdóttir. Banamein hennar var
hjartveiki. Hún lá 4 daga. Hún var
jörduð 21 þ. m. Séra St. Þorláksson
flutti húskveðju og jarðsöng hana.
Líkfylgdin var fjölmenn og útförin að
öllu heiðarleg.
Ingibjörg sál. var 14 ára gömul
greind og efnileg stúlka. Hana syrgja
aldraðir foreldrar og 4systkini, Vinir
og vandamenn taka innilega hluttekn-
ingu með hinum syrgjandi ástvinum.
Selkirk, 23. Maí 1902.
S. B. Benedictsson.
Dagskrá er beðin að taka upp þessa
fregn.
“AMBER“ plötu-reyktóbakið er að
að sigra af eigin verðleika.
Hafið þér reynt það?
Safnið TAGS. Þau eru verðmæti.
Þeir eru aðlaðandi.
Ég legg áherzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt í stór- eða smákaupum, í
skrautkössum. Munið að sérhver
moli er gerður af beztu tegundum
og lireinasta efni.
Takiðeinn kassa heim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt,
\V J. BOYD.
422 og 579 Main St.
LÆKNIS ÁVÍSANIR
NÁKVÆMLEGA AF HENDI
LEYSTAR.
Beztu og ágætustu meðöl, og lyfja-
búðarvörur, ætíð á reiðuui höndum.
Allar meðalategundir ti! f lytjabúð:
DR. CHESTNUTS.
Xortl vest nrlmrni
Portage Ave. og ITIain St.
Pantanír gegnum Telefón fljótai
og áreiðanlegar um alla borgina
Telefon er 1314-
Rafmagnsbeltin góðu — verð
$1.25, eru til sölu á skrifstofu Hkr.
“Little Pets.”
Góðir vindlar, ágætir til reykinga, vindl-
arnir, sem þið hafið uppihald á að reykja;
eru hinir nafnfrægu
“T. L.” VINDLAR.
Jafnbetri, en nokkru sinni áður. Auðvitað
biðjið þið um þá, og enga aðra.
WESTERN CIGAR FACTORY
Tlios. L.ee. eigaudi, 'W’XmNIPEGr.
ÍTANITOBA.
Kynnid yður kosti þess á^ur en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan i Manitoba er nú................................. ^q0’^
Tala bænda i Manitoba er................................... J&&'}
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels................ 7,201.519
“ •• “ 1894 “ “ ............. 17.172.883
“ ’• “ 1899 ‘ “ ..............2'i .922,230
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar.................... 102.700
Nautgripir................. 230.075
Sauðfé...................... 35,000
Svin........................ 70.000
Afurðir af kúabúum í Macitoba 1899 .......................... »470,559
Tilkostaaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var....... $1,402,300
Framfðrin i Mánitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aut ni m
afurðum ianusins.af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna. af vs 1-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi veliíðan
almennings.
í síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum....... 50 .000
Upp í ekrur................................................ .2,500 000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi Muti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt sræði til aðseturs fyrir innflvténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandt blómleg þorp og bæir. þar sem gott er til atvinnu fyrii
karla og konur.
í Manitoba eru ágætír friskólarfyrir æskulýðinn.
f Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
t bæjunum Winnipeg, Brandon. Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5.000 íslendingar. og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru i Norðvesturhéruðunum
og British Columb'ía um 2.000 íslendingar.
Yfir IO millionir ekrur af landi i M&tnltoba, sem enn þá
hafa ekki verið rækt.aðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 _til §6.00 hver
ekra. eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllurn pörtum fylkisins. og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North riestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum. kortum o. s. frv. alt ókeypis, til
HON. K. P RDBLIX
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Jospph B. SíkaptasoM, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
THE HECLA
eru beztu, ólýrustu ogeyðsluminstu
hitunarvélar sem gerðar eru þæt
gefa mestan hita með minstum
tldivið. Eru bygðar til að endast
og vai dalaust að fara með þær.
Fóðursuðu katlar fvrir bændur
gcrðir úr bezta járni eða stáli, ein*
niitt það sem þér þarfnist. Biðjið
árnvörusala yðar um þá, peir sel.*
a'lír vörur vorar.
CLARE BRO’S & Co.
■uksmiðjur: W i 1111 í |>e*
•RESTON.ONT. Box 1406.
92 Mr. Potter frá Texas
svo ég verð að sjá sjálfur fyrir okkur alt i gegn”,
Hann blístraði síðan ofurlitla stund, og spurði
lafði Sarah. ef hún gæti bent sér á nokkurt ráð
til þess, að einn maður gæti varið tvo innganga
á sama húsinu, í senn.
“Ekki nema loka öðrum af”, Svaraði hún.
“Loka öðrum af—með hverju? Hérerekk-
ertnematveir eða þrír legubekkir, dýnur og
sessur”, svaraði hann i hálfum hljóðum, og leit
alt ikringum sig, og sá ekki annað en hann
hafði nefnt, og sem eiginlega eru allir húsmunir
á meðal Mohameds trúarmanna.
“Þá er að negla hurðina i falsið”, sagðilafði
Sarah Annerley, og virtist vera driúg yfir þess-
ari nýju hugmynd sinni,
“Það er ágæt hugmynd, að negla hurðina i
stafina”, bergmálaði Errol með kuldahlátri.
“Mérþykir vænt um, að þér þykir hugmynd
in góð, og við skulum gera það tafarlaust",
svaraði hún aftur, hróðug yfir að hafa leyst ráð-
gátnna.
“Það er alveg rétt. Komdu með naglana og
áhöldin tafarlaust”. sv»raði hann og hló hæði-
lega, að skamsýni kouunnar.
í þessu bili greip Martina fram f fyrir þeira,
ogmælti: “Eg skyldi gera það, ef ég þyrði það”.
“Hvað áttuvið? ’ spurði Errol hálf hissa.
1 Það er verkstæði Diður i kjallara”, svaraði
mærin. "Ég sá það í dag þegar ég hljóp þang-
að ofan til að forða mér fré fallbyssuskotunum”.
Araba drengurina, sem þá var búinn að eta
sig saddan, en hafði einlagt verið of önnum kafin
við matinn, tók undir og studdi sögu Martinu,
Mr Potter frá Texas 93
með því að segja: “Adallah, Márinn. hefir
koparverkstæðt”.
“Ó, hefir hann koparsmíðju! Þar ættum
við sannarlega að finna eitthvað, sem getur kotú
iðokkur að góðu liði”, Um leið og Errol mælti
þetta, tók hann lampa og hélt af stað ofan t kjall
ara, ásamt Martinu og drengnum, en Sarah An-
nerley bað hann að vera eins fljótvirka og
mögulegt væri. að loka og girða fyrir leyniupp-
göngu ia, því þangað mundi Osman leita aftur.
Eftir smíðatólunum að dsema, þá hefir Már-
inn ekki lært og stundað nýjustu koparsmiðar,
því verkfærin voru bæði fá og léleg. Errol fann
svo sem ekkert af þeim verkfærum, sem hann
þarfnaðist mest. Samt fann hann litla sög, fá-
eina koparnagla, koparklippur, stóran hamar og
fáeina afskurðargeira af ýmsum viðartegundum
en ekkinóeustóra. til að Degla fyrir dyrnar.
Svo voru fáein verkfæri, þar sem hann vissi
ekki hvað átti með að gera. Eftir dálitla leit
fann hann nokkra nafra gamla og ónýta að
mestu. Þ4 tók hann með sér upp á loftið, og fór
að ganga frá hnrðinni fyrir leynidyrunum.
Hann hugsaði sér að negla hurðina i umgjörð-
ina með trénöglum, fyrst haan gat ekki fengið
nóg af málmnöglum, svo hún veitti yiðnám, ef
á hana væri ráðist.
En þegar hann fór að rannsaka yztu dyra-
umgerðina, sá hann að hún var orðin svo fúin,
að það var ekki naglhald í henni. Hún var
samt upprnnalega öll úr eik. og þykk og sterk-
lega gerð. Hann fórsaœt að v nna að viðgerð-
inni, þegar lafði Sarah Annerley mælti, eftir að
96 Mr. Potte>- frá Texas
en líklegt var. Haun horfði í gegnum hverja
rauf áður en hann lét skotið i hana. Araba
drengurinn stóðhinum megin með kertaljÓ3 í
hendinai, og við það miðaði Errol stefnu rauf-
anna. Þegar hann var búiun að bora, þá lét
hann eitt skot í hverja rauf, og þurfti að slá þau
inn í með tréhamri, þar til röðin á eftri endanum
nam við tréð.og hélt þaim frá að ganga inní rauf-
arnar. Skothylkin voru föst og stöðug þarna.
Hann horfði siðan á skotbakka þenna. se m
geymdi samtals 800 blýkúlur. Hann hróp-
aði upp yfir sig, með ánægjusvip: “Þeir verða
ekki svo fjandans varir urn sig, að þeir taki ef't-
ir þessum útbúnaði, fyrri en skotin riða á þá”.
Hann hélt áfram að ganga frá öllu og koma svo
haganlega fyrir. sem hægt var. Hann „fékk sér
koparplötur niður í verkstæðinu, og (mældi og
drap göt á þær, hér um bilþumlongs víð. Hann
hafði mikið fvrir því verki, því hann þurfti að
hita þær í smiðju Adallah.
Þegar hann var búinn að því, fór hann og
og negldi þær að utanverðu fyrir uppgönguna,
og lét götin á þeim standa heima við onin á skot
hylkjunum í dyraumgerðinni. Síðan læsti hann
hurðinni örugglega og bjó sem bezt um alt að
hann gat.
Enn þá einu sinni fór hann ofan i verkstæð-
ið, og fann þar loks hamar með barmyndu ðum
skaila, sem blýsmiðir og koparslagararoft hafa.
Og til þess að vera viss um að skotbakki þessi
væri í góðu lagi, sló hann með þessum hamri á
enda eins skothylkisins, og reið skotið óðar af.
Auðvitað prófaði hann þetta ájskoti, sem hann
Mr. Potter frá Texas 89
‘•Viltu þá taka þenua dreug og Martinu með
þér héðan inn í herbergið, sem fjarst er og
geyma þau þar til ég læt þig vita, að þið megíð
koma hingað aftur”.
“Hugsaðu þig um áður, — hvað þú ætlar að
vinna”, hvíslaði hún að Errol, skjálfandi sem
hrísla og hvít .sem nár, því hún las út úr svip
hans, að hann ætlaði að drepa mennina, sem
biðu inn í herberginu. \
‘Fardu tafarlaust burtu með þau Martinu
og drenginu!”
‘ Errol. Errol! mundu eftir að þú þarft að
Standa reikning af verkum þínum frammi fyrir
guði!”
“Bæði fyrir þitt líf og þeirra.Ég er einva’dur
á þessum stað! Þessir fantar eru réttdræpir!
Hann spenti upp byssuna, og vók frúnni frá sér
og gekk til Martinu.
‘ í guðanna bæaum, ekki, ekki!” hljóðaði
Annerley og greip um handlegginn á honum.
“Ekki mín vegna. Láttu þá lifa! Sviftu þá
ekki lífinu, Það eru morð, morð!”
í þessum svipimum, heyrðist ámátlegt hljóð
og vein frá Martinu, og kom hún þjótandi
upp í fangið á honum. Hann hratt þeim báðum
frá sér og æddi inn i herbergiö, »em geymdi
fangana. Hann sá þar engan, en dyratjöldin
hðfðu verið skilin eftir opin á veggnum. og kom
í ljós. að þaðan láu göng ofan og út úr höll
inni. Þeir Osman Ali og Constantine Nicoovie
höfðu flúið út um sama gauginn og Osman not-
aði til að komast út um, nóttina á undan.
Fangarnir voru komnir út á strætin, og