Heimskringla - 14.01.1904, Blaðsíða 2

HEIM8KR1NGLA 14. JANUAR 1904
Ueiniskriiigla.
PubIjIshed Bv
The Beimskriogla News 4 Pabiishint; Co.
Verö blaðsins í Canada Off Bandar. $2.00 um 6riö
(fyrir fram borgað). Senttil íslands (fyrirfram
bor«:aö af kaupendum blaösins hér) $1.50.
Peningar sendist í P. O. Money Ordor Registered
Letter eöa Express Money Order. Bankaévís-
anir 6 aðra banka en f Winnipe* aö eins teknar
meö afföllum-.
B. L. BALDWINSON.
. Editor & Manat?er__
OFFTCE:
219 McDormot Ave.
P. O. BOX 1 16.
Winnipetf.
Eyðslusöm kona.
Þess var nýlega getið f blöðum
Norðurálfunnar, að þýzk prinsessa
ein, Alexandra frá Scenburg, hefði
verið hendtekin fyrir skuldir. Hún
er af einni vfðfrægustu og efnuð-
ustu ætt, 8em uppi hefir verið á
Þýzkalandi, alt frá 10. öld. Fyrir
800 árum var sett þessi talin með
ríkustu ættum |>ar f landi og helzt
sá auður áfram að vaxa lengi fram
eftir. Þegar AÍexandra prinsessa
var 20 ára gömul, giftist hún
frænda sfnum, Aðalbert prinsi frá
Isenburg, sem einnig var af stór
auðugri ætt. Það leit því út fyrir
að þau mundu verða lánsöm hjón,
þar sem hann var vel gefinn og
stöirfkur maður, en hún færði
búíð 5 millfónir dollars heimad-
mund. Þau byrjuðu búskap sinn
á 9 stórbúum og lifðu í alsnægtum
glaumi og gleði, En brátt varð
konan leið á manni sfnum og
strauk frá honum með alslausum
og ófríðum hermanni: Bóndinn
sótti þá um skildað frá konu sinni
og fékk hann, réttum 2 árum eflir
að hann gekk í |hjónabandið. Einu
ári sfSar giftist prinsessan þessum
fátæka hermanni, sem hét Pagau-
hardt, sem sfðan jEékk góða stöðu
og nafnbót fyrir áhrif konu sinnar.
Prinsessan fékk til baka með skiln
aðinum frá manni sínum þær 5
millíónir dollars, sem hún fékk f
heimanmund, svo hún gat lifað f
alsnægtum með seinni manninum,
Enda sparaði hún ekki að berast
mikið á, því á fyrstu 5 árur.um f
síðara hjónabandinu sóaði kona
þessi með tilhjálp manns hennar
8 millfónum dollars. Þau héldu
upp- 5 stórbúum. en aðalhöll þeirra
var í Stnttgart, [>ar sem hún hafði
búið með fyrri manni sfnum og
þar sem hann bjó enn f>á. Þau
höfðu hundrað eldishesta og [>ús-
und vinnuhjúa. Eitt árið tóku
þau það fyrir að halda stórveizlur
f 150 daga samfleytt og höfðu 100
manns f hvers dags veizlu. Ekk-
ert var tilsparað að lifa sem dýrð-
legast og á sem fágætustum og dýr-
ustum 'réttum, Kjólar konunnar
kostuðu aldVei minna en $500 og
gfmsteinar þeir sem hún bar á sér
við ýms tækifæri voru metnir á
J millíón dollars. Þau hjón höfðu
lystiskip stórt og fagurt og ferðuð-
ust aldrei svo með járnbrautað
þau hefðu ekki sérstaka vagnlest.
Bóndinn reykti og gaf vinum sfn-
um vindla, er ekki kostuðu minna
en dollar hvert stykki. Það var
mörgum ljóst að þessi lifnaðarhátt-
ur hjónanna gat ekki varað um
langan aldur, þótt konan ætti
nokkrar millíónir. ' En J>au hjón
sáu þetta ekki fyrr en allur auður-
inn var algerlega eyddur og út úr
Þeirra höndum kominn, og hafði
þó konan fengið nær 3 millfónir
dollars arf eftir að hún giftist f
seinna skiftið. Þegar auðurinn
var þrotinn, tóku þau hjón að fá þrota hennar vegna.
lánað fé og gekk það greiðlega á heldur nú lítið gistihús í smáÞorpi
meðan allir héldu þau vera rík, en j einu f Evrópu. Hún vinnur að
en háa vexti urðu þau að borga af því verki sjálf og vonar að geta
lánsfénu. Þannig liðu 2 ár, að alt haldið sér uppi á því.
gekk sinn vanagang, og engan
grunaði að fátæktog alsleysi hefði
sezt'f rúm það, er áður var skipið
auði millíóna. En svo fór það að
berast, að hjónin væru búin með
öll efni sfn, og jafnharðan herjuðu
lánardrottnar þeirra á þauog heimt
uðu borganir skuldanna, en eng
in fékk neitt. Hjónin urðu ósátt,
hv-ort kendi öðru um ógæfuna, og
þessi ósátt endaði með því, að [>au
voru skilin að lögum. Þá hafði
liún búið 7 ár með sfðari manni
sínnm, og var þá 30 ára gömul.
Síðan eru liðin 18 ár og allan
þann tfma hefir hún barist við
unnn
að meir en 8 miliónum doll.. Rent-
skuldabasl og gert það sem hún j unni &£ fé þeggu er árlega gki£t f
Prinsessan) mentaða heimi hið stórkostlegasta
og þ/ðingarmesta er kona hefir
nokkru sinni unnið í^þarfir vísind-
anna. Hún hefir nýlega gefið út
ritgerð er skýrir frá rennsóknum
þeim er [>au hjónin hafa gert síð-
astliðið ár. Rannsóknir [>essar
setja [>au f fremstu röð núlifandi
vísindamanna.
Verðlaunin f efnafræði hlaut
Svante Arrhenius. Hann er
svenskur að ættum og vísindamað-
ur mikill. Sérstaklega hefir hann
lagt fyrir sig raffræði og efnafræði,
og er höfundur hinnar frægu
Electrohjtic dissociation theoriu,
er hefir allmikið fleygt áfram efna-
Þegar Alfred Noebel, svenski i fræðinni sfðastliðin ár. Hann
mannvinurinn og uppfindingamað-1 kefir skrifað margt af ritum sfnum
, dó, arfleiddi hann heiminn á f,ýzku og frön9ku' Hann er nú
Kona [>essi er talin sú eyðslu-
samasta sem sögur fara af í Evr-
ópu. Að hún hefir ekki fyrir
löngu komist í fangelsi, er ekki þvf
að þakka að hún hafi ekki rfkulega
verðskuldað [>að samkvæmt lögum
Þjóðverja, heldur [>vf einu að hún
er kona.
Noebel verðlaunin.
prófessor í Stockholm.
. Professor Finsen f Kaup-
mannahöfn, hlaut verðlaunin í
......... .... „ ____ læknisfræði. Dr. Finsen er nafn-
ogheiðri. Hón seldi eignir sfnar umVkunnUgt er Noebd Térstak- kendur ^ rannsóknir í sam-
í Bavariu og Berlin og brúkaði féð lega þektur ^ ftð hafft fyrstur | bandi við áhrif [>au er vissir ljós-
til gróðabragða, en tapaði jafnan ! búig til dynamite
hefir orkað til að fyrrast algnrða 5-verðIaun. er nema hvert fr4 40
eyðileggingu á efnalegu sjálfstæði 5Q þúg doU yjrði Eing
og flest-
því hún hafði enga þekkingu á
verzlau. Tók hún þá [>að ráð að
ætla sér að vinna fé á veðmálnm, |
en þá fór [>aðan af verr. Skuldirn !
ar jukust æ þvi rneir, s<*m meira
var veðjað, því jafnan tapaði hún.
Sfðan hefirhún búið við svo njik-
inn skort, að hún hefir lifað á smá
lánum og gjöfum frá vinum lienn-
ar. sem hún hafði jgert gott þegar
alt lét henni í lyndi, en skuldu-
Það er nú í þriðja skifti að
þessi verðlaun hafa verið veitt.
Þau eru árlega gefin [>eim er gerir
mestar uppgötvanir eða rannsóknir
geislar hafa á ýmsar bakteríur og
sjúkdóma. Það er sagt hann liafi
ákvcðið að Jgefa 50,000 krónur af
fénu læknastofnunar f K.höfn.
Björnstjerne Björnsson, skáldið
í (1) náttúrueðlisfræði (2) læknis- j °" stjómmálamaðurinn, ldaut bók-
fræði (3) efnafræði (4)þeim er rit- j mentaverðlaunin. Mun enginn
ar mikilhæfast skáldverk o'g (5)
þeim er starfarmest og bezt að al-
lieims friðarmálum.
Þó peningaupphæð verðlauna
nautar liennar hafa hvorki fengið þessara sé há, er [>ó heiðurinn sem
innstæðu né vexti af því er þeir
lánuðu henni. Þeim kom þvf sam-
an um að láta taka hana fasta og
þeim fylgir enn meira virði. Það
er alllangt sfðan að menn urðu
[>ess varir hverjir myndu liljóta
setja f skuldafangelsi. Þetta’ var; Þau 1 ár! V6 Þau hafi ekki verið
gert með því að hún var einn dag,
er hún var á gangi, handtekin af
líigregluþjónum og þar samstundis
tekið af henni alt fémætt, erj hún
saT.
hafði á sér, svo sem vasaúr,
st&ss og skrautgripi og sfðast pen-
ingapyngju hennar, sem f voru $8.
Eftir þetta atvik fóru frændur
prinsessunnar að taka þátt f mál-! querels, nafnfrægs fransks vfsinda-
um liennar. Þeir neituðu að vfsu ^ manns, sem gerði rannsóknir þær
að borga nokkuð af skuldum henn- j er leiddu til þess að Radium fanst.
formlega veitt fyr en rétt n/lega.
Það kom því engum á óvart þó
verðlaunin í náttúrueðlisfræði væri
skift á milli prófessors Curie og
konu hans. Madame Skladwoska
Curie, sem hafa uppgötvað hið
leyndardómsfylsta efni er sögur
fara af, nefnil, Radium, og Bec-
ar, sem teljast til
þeim kom saman um

millfóna, en j Becberel fann að efni nefnt Uran-
að veita ium sendir frá sér geisla er lfkjast
1 geta farið gegnuui ógagnsæa
hluti. Þegar Madame Curie varð
þess vfs, tók hún að rannsaka
Uranium og önnur efni er finn-
ast í uranium blönduðum málmum.
henni árlega fjárupphæð $2500 Rörrtgen-geislunum f því að þeir
meðan hún lifir, ef hún vildi fara
burtu úr Þýzkalandi og búa í ein-
veru svo að hún yrði þeim ekki
fram vegis til skapraunar. Að þess-
um k°stum varð hún að ganga, og
um uæstu 11 ára tíma eyddi hún! Madame Curie er pólsk að ættum,
æfi sinni á ýmsum stöðum á Eng-' «g ekki sfður en maður hennar,|”
landi. Erakklandi og Belgfu, en í sem er kennari i Paris, fyrirtaks
var á vetrum á ítalfu, en frændur vel sér f náttúrueðlisfræði
hennar í Þýzkalandi borguðu kostn
aðinn. Svq varð hún leið á þess-
Þau hjónin rannsökuðu nákvæm-
lega málmtegund þá er nefnist
núlifandi rithöfundur fremur hafa
verðskuldað þann heiður en
Bjömsson.
Fyrir að styðja bezt að al-
heimsfriðarmálum hlaut W. R.
Creiner, sem f 28 ár hefir verið
skrifari fyrir “The International
Arbitration League. verðlaun.
Cremer er fæddur af fátækum for-
eldrum og misti snemma föður
sinn. Honum var kend snikkara-
iðn en f frfstundum sínum gaf
hann sig við pólitfk og vann af
alefli að stofnun verkamannafélaga
og hefir ávalt tekið mikinn þátt í
baráttu verkalýðsins enska. Um
tíma var hann þingmaður verka-
manna. Hann hefir ferðast um
öll lönd Evrópu til að vinna að al-
heimsfriði. Hann hefir ferðast
þrisvar sinnum til Bandarfkjanna
til þess að reyna að fá Breta og
Bandarfkjamenn til þess að leggja
öll ágreiningsmál f gerð. Cremer
er sá eini maður af enskum ættum
sem þessi verðlauu hefir hlotið f
ár. Einnig má þess getið að
þetta er fyrsta árið sem nokkur
maður af skandinaviskum ættum
um hefir hlotið verðlaunin, þrátt
rir það að Noebid var skandi-
navi. og veitingin er í höndum
, Svía og Norðmanna.
ari deyfðar tilveru og fór að sækja ' Pdchblende, er finst helzt f Bo-j IjÍStílVGrk á ^IgfÍ.
veðreiðar og aðra staði f von um
gróða af veðmálum, en tapaði stöð-
ugt. Sfðast fór hún að spila á
hemin og er um 50 per cent Ur-
anium, Þegar þau höfðu rann-
Niður við Charles-ána, að eins '
sakað nokkur sýnishorn af málm- 8tuttan gpfJl fr4 þeim gtað gem
Monte Carlo og tapaði þar öllu er j tegund þessari, fundu þau að sá gagt er að Leifur Eirfksgon hafi
laust var við hana. Þegar frænd- hlutinn sem ekki hafði uranium lent og bygt sér hús f Vínlandi, er
ur hennar á Þýzkalandi fréttu um inni að halda, gaf frá sér miklu ellilegt hús, bygt úr múrsteini ogj
þetta. þá hættu þeir algerlega að1 sterkari geisla en þá er Becpuerel umkringt llárri
hjálpa henni, og varð hún þá als-! hafði fundið, Frekari tilraunir
girðingu. Það
sem þar er að sjá, gæti vakið djúpa
laus. Svo kom hún til baka til1 leiddu til þess að Madaroe Curie filuttf>ku uppfyndingamanna þeira,
sem hafa orðið fyrir vonbrigðum,
Þýzkalands og settist að í Stutt- uppgötvaði tvö ný frumefni. Hún
gart, þar sem hún hafði lifað feg.; nefndi annað þeirra Polomurn, f eða þeirra, sem mundu reiðubúnirj
urstu daga æfi sinnar, Einhver I minningu ættjarðar sinnar, en hitt að selja hið sfðasta f eigu sinni til
skfrði hún Radium * Eftir að þess að gera liina sfðustu tilraun,
hafa sundurliðað nokkur tonn af
Pitchblende, hafði Madame Curie
frændi hennar þar lánaði henni fé
til að byrja hótel hjá Constance-
vatni, og þar tók hún að selja vfn
og vistir þann 15. Apríl 8fðastl.
Hún vann vel f þessari n/ju stöðu
og varð vinsæl, en húshaldið kost-
aði meira en nam inntektunum,
svo alt fór um koll eftir 2 mánuði,
og prinsessan fór til Þýzkalands.
Þá var sökum hennar hleypt fyrir
dómstólana og reyndist þá skuldir
hennarað vera rúmar 15 millíónir
dollars, en eignir á hinn bóginn
engar.til að lx>rga með. Einn mað
ur framdi sjálfsmorð af þvf hann
tapaði peningum á braski prinsess-
unnar og margir aðrir urðu gjald-
En ár vonbrigðanna og til-
raunanna þar eru nú löngu liðin.
náð ofurlítilli ögn af hreinu radium- . « » „ , ,
Það er maður nefndur Sloan Clark,
salti. Verkið kostaði yfir $10.000,
en pundið af radium er nú álitið að
sem hefir unnið sér og þessum stað
og jafnvel þessu landi frægð með
kosti yfir tvær iniliónir dollaru. . .. .
_ J sínu óþreytandi starfsþreki og sfrc
Enn sem koinið er hefir ekki tek
ist að framleiða meir en 4 únzur af
efni þessu.
um mörgu afreksverkum. Þar bjó
hann til holspeglana fyrir stærstn
sem
sjónauka heimsins, sem hafa
Verk það er Madame Curie j fleygt 4fram 8tjörnufræðinni) 8em
hefir gert er álitið af öllum hinum hafa opinberað leyndardóma geims
ins, er enn [>á væru má ske huldir
*) Þnð er enn ekki fyllilega smn-
að Radium sé rrumefrii í þe m skiln-
ingi se n [>að orð hefir hinirað til verið
biúkuð. Tilrauiiir þior er Sir Williaui
Ramsay hehr iiýle«R «ert, virðast
bu-da f gaftnstæða átt.
sjónum, ef ekki væri að þakka
starfi þessa eina manns. En jafn-
vel Sloan Clark var ekki undir
eins fullkominn í ‘sinni list. í
mörg ár voru kjör hans hin sömu
og annara er gerast frömuðir í
verklegum og vfsindalegum grein-
um. Erfiðleikar, vonbrigði, ’strit,
en að síðustu sigurfrægð.
Það eru nú liðiu yfir 50 ár frá
þeim tfma að Clask og sonurlians
byrjuðu iðn sína. I mörg ár unnu
þtur án þess þeirra væri getið. En
einn dag keypti enskur stjörnu-
fræðingur einn af holst>eglum
þeirra og lauk á hann iniklu lofi.
Þá var fyrst farið að viðurkenna
heima fyrír starf þeirra feðga. Á
veggina í einu herbergi hans eru
málaðir fimm svartir hringir, ’sem
sýna stærð hinna 5 stærstu hol-
spegla, er þeir hafa smfðað. Sá
I fyrsti sýnir 16 þumlunga gler,
: smfðað L8fi8 og var [>á það stærsta
j í heimi. En sá sfðasti sfnir 40
j þamlunga gler (Gerkes-glerið),
j smfðað rétt nýlega, einnig það
| stærsta sem nú er til.
Starfsemi Clarks-feðganna end-
aði 1897, Um alla sína daga höfðu
þeir að eins fundið einn mann,
sem hæfur var til að halda áfram
iðn þeirra. Það er maður nefnd-
ur C. A. R. Lundin. fæddur í Svf-
j þjóð, sem hefir rekið iðn þessa í
j 32 &r, og nó einsamall heldur á-
fram starfinu. Lundin smfðaði
einsamall Yerkis-glerið nafnfræga.
Það er þó lftil hætta á að listin
tapist fyrst um sinn, þvf alt útlit
er til þess, að sonur Lindins verði
eins mikill snillingur og faðir'
j hans.
I verksmiðju Lundins vinua
| menn dag út og dag inn við að
! fægja og sortera gler, Það er verk
: sem yinst að eins hægt og hægt.
Árriar sem 1000 ár eru að ryðja
sér farveg gegnum bjöig og urðir,
ganga naumast hægar til verks.
! En þrátt fyrir það eru þessir
menn ásáttir að leggja f sölurnar
sólskinið og leikhúsin og aðrar
skemtanir, til þess að halda við
iðnsfna. Hvað sem í boði væri,
auður eða frægð, mundi verða erf-
itt að fínna marga menn, !er hefðu
j hug eða þol til þess að takast
j þenna starfa á hendur. En þessir
menn eru ánægðir, ef þeir geta
uppfylt óskir stjörnufrœðinganna,
eða íleytt vísindunum einu spori
framar. Þeirra verkefni er að
núa holspeglana með berum fing-
urgömunum, máske f tvö ár, þar til
hann er nákvæmlega búinn að ná
þvf þvf formi, sem tveim árum áð-
ur var útreiknað að hann skyldi
j ná f tvö Ar, með berum fingrunum,
j með mestu varkárni, þvf of mikill
þrýstingur á einum stað, eða ógæti
legt handtak, gæti eyðlagt tveggja
ára erfiðf, og glerið, sem, ef full-
komið myndi mörg þúsund dollara
virði. Meðal holspegla þeirra er
voru til sýnis voru tveir eða þrír,
sem naumast voru hársbreidd frá
þvf að vera fullorðnir; þeir höfðu
mistekÍ8t og vom því lagðir til
sfðu.
Glerið sem holspeglar eru
smíðaðir úr, er steypt að eins á ein
um sta& f heimi—Paris. Þegar
það kemur hingað í stórum plötum
ferköntuðum stöngum, er fyrst leit
ast við að finna hvar það er þétt-
ast f sér. Hvernig sem reynt er,
hefir ekki verið hægt að steypa
gler, svo ekki væri það þéttara eða
harðara á einum stað en öðrum.
Spursmálið er hvar blettirnir eru,
og til þess að finna [>á, er Ijósgeish
sendur í gegnum tvo silfurbergs
kristalla (Iceland spar) og glerið,
sem sett er milli þeirra. Milli átta
steina,‘hver öðrum fíngjörfari er
svo glerið sorfið þar til það nær
næstum réttu formi. Þetta er als
ekki ervitt verk. En nú fer vand-
inn fyrst að byrja, því eftir þetta
eru einu áhöldin sem brúkuð verða
fingurgómarnir.
í 10—15 mfnútur er glerið
núið eins gætilega og framast er
hægt. Þá er kominn tfmi til að
rannsaka hvort unnið liefir verið í
rétta átt. Glerið er tekið inn í
langan kaldan sal, sett f umgjörð
og stxigill settur fyrir framan það.
Ljósgeisla er sfðan l&tið bregða á
blettinn, sem núinn hefir verið og
á vissan hátt, sem eigi er hér auð-
velt að lýsa. Er svo mælt hvað
unnið hefir verið. Þess má að eins
getið, að þeir fínustu silfurþræðir,
sem brúkaðir eru f nákvæmustu
verkfæium við vfsindalegar ranu-
sóknir, værn á sinn máta eins gagn
legir við þessar mælingar og stærst
kyrkjuturninn f Winnipeg. Jafn-
velað hreyfa glerið úr stið, er
vandaverk. Það máske vigtar 3 til
5 hundruð pund. Jafnvel að leggja
að leggja hendina á það,veldur þvf
að það lænst út (Expands) undir
áhrifum hitans. Það þarf því að
láta það kólna áður en mælingar
eru teknar. Þetta tekur oft tvo til
fimm klukkutíma. Síðan að mæla
og gera útreikninga tekur má ske
klukkutíma f viðbót. Þá er byrjað
að fægja það f aðrar 10 mfnútur,
og svona heldur verkið áfram dag
eftir dag og mánuð eftir mánuð.
I flestum starfsgreinum sér
iðjumaðurinn skjótt árangur starfs
sfns. Bóudinn sem heggur skóg-
inn og ræktar akurinn, daglauna-
maðurinn og ritstjórinn geta með
ánægju liorft yfir árangur starfs
sfns þegar degi hverjum er lokið.
En maðurinu sem smíðar hol-
spegla, má leggja allan höfuðstól
sinn í hœttu um lengri tíma, efins
um hvort starf sitt verði f nokkru
nýtt. En þegar áhyggjusömu
mánuðirnir af árinu em liðn-
ir og glerið er fullgert, stærra og
fullkomnara en nokkurt annað sem
til er f heimi,—hlutur sem énginn
annar maður gæti búið til,—þá er
ástæða til að hugsa, að listamaður-
inn finni [>á ánægju f starfi slnu,
sem enginn ennar maður getur til
fundið.
Gróði SvGÍns Eiiíks-
sonar.
I Heimskringlu 19. Nóvember
er ritstjórnargrein með fyrirsögn-
inni “Duglegur emigrant”. þar er
ritstjórinn að sýna hvað duglegur
trésmiður geti grætt f Winnipeg;
og til fyrirmyndar tekur hann
Svein Eirfksson, og sýnir að
Sveinn á fyrsta sex mánaðatíma-
bilinu sem hanndvaldi í Winnipeg
hafi grætt $1,250, og verður það
dálítið rneiia en $208 um mánuð-
inn. Nú hefir Sveinn sjálfsagt
unnið fyrir miklu meira, þvf kann
hefir lfklega þurft að borga fyrir
fæði og föt og annan óumfl/jan-
legan kostnað handa sér og syni
sfnum, og mun sá kostnaður verða
liátt á annað hundrað doll. uin sex
mán. tímabil eftir þvf sem alt er
dýrt f Winnipeg nú; og þó er mér
sagt af kunnugum að Sveinn hafi
unnið fyrir $2.00 á dag utn nokk-
urn tfma eftir að liann kom til
Winnipeg, svo gróðinn hlýtur að
liafa verið fljóttekinn.
Nú skulum við athuga þenna
gróða með ritstj., já, ritstjórinn
segir (hvert einasta atriði í þossari
sögu er vi’ kilegur sannleikur og
tölurnar nákvæmleca réttar). Hef-
ir þá Syeinn virkilega grætt pessa
uppliæð, nei aldeilis ekki. Sveinn
hefir að eins fest kaup í húslóð og
hann hefir bygt hús þar á sein á-
litið er að hann geti selt fyrir
$1,100 meira en það hefir kostað
og þetta er bygt á því að bærinn er
f mikilli framför nú sem stendur
og fasteignir stöðugt að liækka í
verði. Hefði Sveinn verið búínn
að selja með þessum ágóða, þá
liefði verið um gróða að tala; en
sem stendur er gróðinn bara á
pappfrnum. Þess er óskandi að
Sveinn geti selt með þessum ágóða
en það sem komið hefir fyrir getur
komið fyrir aftur; þvf þó nokkrir