Heimskringla - 18.02.1904, Page 1
XVIII. ÁR.
WINNIPEGr, MANITOBA 18. FEBRÚAR 1904.
• Nr. 19.
Þorvaldur sál. Þorvaldsson.
Þorvaldur Þorvaldsson, Sc. B.,
var fajddirr 4. Janúar árið 1879 að
Rein ft Hegranesi í Skagafjarðar-
sýslu. Hann var sonur hjónanna
Þorvaldar Þorvaldssonar og Þuríð-
ar Þorbergsdóttur, er lengi bjuggu
að Rein á Hegranesi og síðast að
Hofdölum í Blöndudal.
Þorvaldur heitinn fluttist
vestur með foreldrum sínum hing-
að til Manitoba árið 1887 og ólst
upp norður í N/ja Islandi, skamt
frá Ámesi, f>ar fem foreldrar hans
settust að, þar til hann var seytján
ára, að hann fór að heiman, eftir
að hafa lokið barnaskólamentun
er hér tíðkast við alþ/ðuskólana.
Vorið 1897 innritaðist hann
við Collegiate-skólann hér f bæn-
um og lauk inntökuprófi við há-
skólann þar það vor. Sumarið
eftir kendi hann barnaskóla norð-
ur í Ný-Islandi og kom ekki hingað
tilbæjarins fyr en um nýár 1898 að
hann innritaðist við Wesley Col-
lege. Strax eftir fyrsta ár hans
við háskólann kom f ljós gáfur
hans og dugnaður, er einkendi all-
an hans skólaferil eftir það. Vor-
ið ’99 tók hann hæstu einkunn við
uppfærsluprófið inn í vísinnadeild
háskólans og lilaut að auk verð-
laun þau við prófið er þeim var
veitt er hæstum stigum náði við
pað próf, og keptu þó um það fjöldi
innlendra nemenda, er notið höfðu
miklu betri undirbúnings en hann
og haft við léttari kjfir að búa, þvf
sjálfur varð hann að vinna sig
áfram hjálparlaust frá öðrum. Á
næstu þremur árum lauk hann há-
skólanámi hér og útskrifaðist vor-
ið 1902 með þeirri beztu einkunn,
er háskólinn getur veitt. Og lilaut
verðlaunapeninginn (silfur meda-
lfu háskólans), ásamt einum öðr-
um er útskrifaðist það ár. Hin
tvö árin fékk liann hæstu verðlauu-
in, bæði árin, er veitt voru í þeim
greinum er hann las. Haustið
1902 fór hann alfarinn héðan aust-
ur til Boston f Bandarfkjunum til
að halda áfram námi sínu har við
vfsindadeild Harvard-háskólans.
Samkvæmt reglum þess skóla re
engnm nemanda leyft að setjast
ofar en f efsta bekk háskólans.
hversu sem hann er undir búinn,
og f flestum tilfellum þýða ákvæði
þau það, að nemendinn verður að
lesa og taka próf f ýmsum auka-
atriðnm, sem ekki eru áskilin við
aðra háskóla landsins. Undirbún-
ingur sá er Þorvaldur hafði hlotið
hér við Manitolxiháskólann var því
ekki sá að hann fengi að setjast í
efsta bekkinn, nema hann tæki
að auki og skilaði með góðri ein-
kunn sem svaraði fullu ársverki
umfram það er efsti bekkurinn á-
kvað. En hér fór sem fyrri, að
hann skilaði öllu í vor er leið með
beztu einkunn (stiginu A), er sá
skóli getur veitt. og útskrifaðist
hann |>aðan f Júní f sumar er leið
sem Bachelor of Science ,,Cum
Laude“. Það er í örfáum tilfellum
að skóliun liefir veitt íiokkrum
„Cum Laude“ einkunn, er að eins
hefir verið þar eittár, þvf það er að
miklu leyti þvert ofan f skólalögin,
og hann veitir það þvf að eins, að
maðurinn hafi náð hæstu stigum
við öll prófin og gert svo mikið
verk að hann hafi eiginlega full-
komn að tveggja ára starf.
I haust er leið liélt hann áfram
námi við sama skólann, en í (irad-
uate deildinni, Hann lagði fyrir
sig þar náttúruvfsindi, eins og
hann hafði altaf gert áður og hefði
honum enst aldur, liefði hann lok-
ið þvf að fullu f vor og útskrifast
sem Master of Science. En hið
óvænta slys batt enda á það alt.
Dauðinn kipti honum burtu, rétt
er hann var kominn að hinu ysta
takmarki sfns langa skólavegs, og
f stað þess að vér fslendingar
fengjum að njóta atgjörfis hans, er
nú sú þunga byrði lögð bróður
hans á bak að vitja hans hingað
og flytja hann örendann til for-
eldranna, er höfðu orðið að sjá af
honum þessi mörgu ár og höfðu
fagnað þeirri stund, að fá að sjá
hann aftur eftir að hafa lokið öllu
sfnu námi.
Allir sem höfðu þekt hann,
ásamt skyldmennuin hans og vin-
um, liöfðu bygt sér hinar hæstu
vonir um frámtfð hans og starf á
meðal vor, en nú með dauða hans
eru allar þær vonir fallnar til
grunna.
Andlát hans barst hinum mörgu
vinum hans sem reiðarslag, og
hvar sem lát hans spyrst meðal
þeirra er þektu hann, er hann hver
vetna harmdauði,
Sem synishorn hvaða áliti liann
náði og hylli jafnvel á meðal ó-
kunnugra á jafnskönnnum tfma og
hann var búinn að dvelja við Har-
vard-háskólann mætti tilfœra mörg
dæmi úr bréfum frá kennurum
hans að austan til manna hér, en
eitt dæmi skal látið nægja að þessu
sinni:
„Próf.-J. L. Love, ritari við vfs-
indadeild háskólans, segir f bréfi,
ilags. 20. Nóv. 1903 rneðal annars:
„Mr. Thorvaldsson innritaðist í
efsta bekk Lawrence Scientific
skólans f Okt ’02. Hann lagði fyr
ir sig kenslnmál, stærðfræði, Phvs-
ik, steinafræði og þýzku. Hann
tók óvanalega margar greinar og
lauk þeim öllum með hinum bezta
vitnisburði. Þegar maður íhugar
liversu mikið hailn tókst í fang að
gera, og enn fremur að hann var
óvanur aðferðum þeim er hér tíðk-
ast, þá sýnir vitnisburður hans, 'að
maðurinn er gæddur frábærum
dugnaði oghæfileikum langt fram
yfiir það vanah'ga. 011 framkoma
hans þetta ár hefir verið þin prúð-
mannlegasta og mun honum æiíð
farnast vel hvar sem hann verður“.
Það er þvf þess meiri skaðinn að
fráfalli hans, sem hann var öðrum
framri að áliti og virðingu hjá
innlendum sem íslenzkum. En rtú
er hann horfinn og sú huggun, er
ættmenn hans og vinir hafa er f
endurminningunni um það, hvað
hann var. I sál þeirra lifir hann
alt til daganna enda, því hið fom-
kveðna sannast hér sem oftar:
„orðstfrr deyr aldregi
hveim er sér góðann getr“.
R. P.
Fregrisafn.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
—Af efdrjylgjandi tölum geta
menn fengið dálitla hugmynd um
völd og starfsvið Japana og Rússa
Japanveldi er 162,000 ferh.mílur.
Rússayeldj 9,000,000.
Fólkstalan í Japen er 47 millíónir
“ f Rússaveldi 141 “ *
Þéttbýli f Japan 290 menn á hverri
ferh.mílu.
“ í Rússl. 16 menn á hverri
ferh.mílu.
Þjóðskuld Japana er £55,200,000.
“ Rússa er £700,000,000.
Árlegar inntektir Japana eru um
£28 000,000.
“ Rússa £208,000,000.
Útgjöld Japana lftið ytir £28 milj.
“ Rússa um £206,000.000.
Herkostnaður Japana £3,700 000.
“ Rússa £25 000.000.
Landher Japana er 430,000.
“ Rússa 3 350.000
Sjóher Japana er 39.500.
“ Rússa 65,800,
—STRÍÐSFRÉTTIR. Þann 11.
þ. m. Japanmenn hafa sökt og
gei t óhaffær fleiri herskip fyrir R.iss
um, en frétt var í gær. Búist við
að Rússar tapi mestum eða öllum
herflota sfnum í Gulahafinu, og sjó-
herstöðin ’ Port Arthur verði alveg
eyðiiögð. Enn fremur er sagt, að
ein aðaljárnbrautarbrúin á Manch
uria-brautinni hafi verið sprengd í
loít upp og 15 Rússar mist þar lífið;
talað um sprengingar vfðar á nefnd'i
braut.
12. Japanar alstaðar í meiri
hluta í viðnreigninni við Rússa.
Sagt að vistir og lið komi ó-
hindrað vestan frá Rússlandi. Þar
af leiðandi er Manchuria-járnbraut
jn fær til flutninga enn þá. Líklega
orðum aukið um sprengingar á
brúm og teinum.
13. Fréttir þær sörou og f
gær. nema að Rússar hafl sökt 40
ára gömlu herskipí fyrir Japönum 1
orustu, sem flotiRússa frá Vladivo-
stock átti við Japana á Hekodate.
15. Japanar búnir að ein-
angra Port Arthur, bæinn á sjó og
landi. Floti Rússa þar talinn eyði-
lagður, Sagt að Jaapnar séit búnir
að setja 19000 hermenn á land við
Chemulpo á Koreaskaganum.—Sagt
að Rússar hafl skotið á brezkt
flutningsskip, er Bretar eiga og sært
5 menn, Þetta segjast Rússar hafa
gert í misgripum.—Sagt að Japanar
hafi náð 5 kolaskipum frá Rússum.
— Rússar hryggir og reiðir og líta
hornauga vestur til Breta.
—Japönum gengur betur að sögn.
Rússar dr,fa ausfur nerlið og vistir.
Kínar hafa lýst því yfir að þeir
skifti sér ekkert af þessum deilum.
—Marcus A. Hanna dáinn, sem
getið er um hér á öðrum stað.
—Mr. Hay, stjórnarritari Banda-
ríkjanna, hefir n/Iega látið endrnýja
„Madonna“-myndina eftir Botticelli
listamanninn mikla, sem kendur
hefir verið við Florentine óg dó
snemma á 16. öld. Málverk þetta
er talið $40 þús. virði, en fæst okki
til kaups. Mr. Hay heflr líka látið
endurmála önnur forn og merk mál-
verk og eru honum goldnar þakkir
fyrir að annast um þessar dýrmætu
fornmenja og listaverk.
— Nýlega brann eimskipið Fro
mont í hafnkvíunum í Catherine,
Einn maður beið bana í þessari
biennu. Tvö Ijón voru í skipinu
og danskur hundur. Skepnur þess
ar voru hafður á sýningum. Ljónin
slitu fesfar sínar þegar eldurinn
sótti að þeim og reyndu að ná upp
göngu úr skipinu, en skipshðfnin,
þorði ekki að eiga við uppá þiljum
og sprautuðu þess vegna sjóðandi
vatni á móti þessu. Þau hrukku frá
en komu aftur alveg tryld. Og aft-
ur spýttu þeir á þau sjóðaudi vatni,
og hrukku þau undan og hafa ekki
sést síðan. Mikið var að menn
skyldu okki heldur skjóta þau, en
spýta á þau sjóðandi vutni- Ljón
þessi voru afarmikils virði.
—Það hafa verið rigningar og
úðaveður með meira móti í Lund-
únaborg á Englandi í vetur. Svo
er jarðyegurinn orðinn gljúpur og
blautur, að öll þung umfeið og flutn
ingu um aðalflutningsstrætin er því
nær ómögnlegur vegna þess að eyk-
ír fá ekki kafað fram úr forinni með
æki. Um þetta er nú afarmikið tal-
að og borgarráðið er f standandi
vandræðum yfir þessu. Sir H: E,
Knight, borgarráðsmaður, heflr
s^ungið upp á því, að búa ti. sérstak-
ar járnbrautir niður I jörðinni og
flytija þannig allansþungan flutaing
til sfórkaupinacna og smásala. Það
á að vera l2—i míla á milli Btöðv
anna niður í jörðina, og á að lyfta
öllum vörum upp á byggingarnar
með lyftistöngum. Uppástunga
þessi þykir allálitleg, en kostbær og
okki verður þessum flutningsfærum
komið f gang til almennra nota &
minna en 4 árum.
—Senator Macus A, Hanna liggur
ur þnngt haldinn í Washíngton, og
er tvísýni á lífi hans. Ef til vill er
hann aðalmaðurinn, sem stjórnar
Bandarikjunum í raun og veru um
þessar mundir. Lifi hann nú, er
hann liklegur tíl að vera í uæsta for-
seta kjöri fyrir Republíkafiokkinn.
Hann er ákafiega ötull maður og
heflr járntastan karakter.
—Aldrei hefir verið meiri úlfa-
gangur í Manitoba en nú. Veldur
því há og stöðug frost og fannfergj.
Þeir eru nærgöngðlir við skógar-
höggsmenn og forðamenn, einkum í
f héruðunum Fort France og Dauph-
in. Þei r drepia öll dýr sem þeir ná
f, og má varla ganga frá heslum í
skógum eða annarsstaðar svo þeir
drepi þá ekki.
—Eor-eti C. P. R. félagsins var á
ferð suður á Cuba um daginn með
jórnbrautarlest- Ræningjar réðust
á lestina, en eftir allharða viðureign
þeirra og lestamanna, urðu þeir frá
að hverfa við svo búið. Þeir brutu
glugga og skemdu svefnvagnana
með steinkasti, en lestin gat farið
leiðar sínnar, og engu fémætu náðu
ræningjarnir.
PIANOS og ORGANS.
HefiitKman & Co. Pianos.-Bell Orgel.
Vér seljum með máDaðarafborgunarskilmálum.
J. J. H MoLEAN & CO. LTD.
530 MAIN St. WINNIPEG.
*
*
(
í
NEW TORK LIFE
JOHN A. McCaLL, pkesidknt.
Síðasta skýrsla félagsins sýnir að á árinu 1903 hefir það gefið út
170 þús. lifsábyrgðarskírteini fyrir að upphæð #S8C. miliónir doll.
Á sama ári borgaði fél. 5,300 dádarkröfur að upphæð yfir 16
miliónir dcll., og til lifandi meðlima borgaði það fyrir útborgað-
áarlífsbyrgðir fullar 18 miliónir doll. Sömuleiðis lánaði félagið
$32 þús. meðlimum 'út á Lífsábyrgðarskírteini þeirra nær þvf 13
miliónir dollars. Einnig hefir félagið skift á mílli meðlima sinna 4
SiðastL ári 5J mlión dsll., i vexti af ábyrgðum þeirra í því, sem er
$1,250,000 rneira en borgaðvar til þeirra á árinu 1902. Lifsábyrgðir
f gildi hafa aukist á síðastl. ári um 191 millionir HoIlnrM.
Allar gildandi lífsábyrgðir við áramótin voru S|l,í’45 milionir
Allar eignir félagsins eru yfir ...'155*4 million Hollnrs.
C. Olafson, J. (». Horgnn, Manager,
AGENT. GRAIN EXOHANGB BUILDING,
"W T 3ST IST I P E G-.
—Það er að komast upp stórþjófn-
aður og svik hafa verið fraroin í sam
badni við Iroquis leikhúsbrennuna f
Chicago, Menn gáíu sig og fram og
heimtuðu að sjá líkin með þessu og
þcssu númeri og sögðu þau konur
sínar, systkini eða frændur, og.hirtu
svo það fémætt sem á þeim fanst og
þeir gátu feugið. Svo koma aðrir
fram, sem telja sér lfkln og sanna
rétt Binn til þeirra. Sum lfkin hafa
þegar verið grafln upp til að leita
sannana, en það er sm&tt um erfða-
góz, sem finst við það.
—Mr. Joseph Chamberiain er á-
samt konu sinni kominn á stað til
Cairo á Egyptalandi. Þau ætla að
dvelja Jþar um tíma,—Honum mun
ekki veita af þyí, eftir allan hávað-
aun og umbrotin.
Sigurður Magnússon.
Þú lætur í Lögbergi eins og
þú trúir ekki sögusögn herra Páls
Hanssonar um meðfetðina á hon-
um á Islandi og dráp sonar hans
þar. Eftir bréfi þínu að dæma,
getur mér ekki annað skilist en að
þér svíði sannleikans viðurkenn-
ing í máli þessu, og að þér sé nauð
illa við að lijón Jæssi fái lifað hér
vestra nokkra glaðari daga en þau
ættu heima í þeim illræmda Kleifa
hreppi, því ekki skilst mér betur,
en að áreitnisgrein þfn sé tilorðin
í því eina augnamiði að kasta
steini að Páli fyrir það að hann
hefir haft drengskapar einurð til
þess að opinbera sannleikann í
máli þessu, og sem þú s.jálfur við-
urkennir f grein þinni að þú sért
ekki fær að hrekja. Það má heita
tilfmningarlaus maður. sem heldur
taum morðvarga, en fótum treður
smælingja og ýfir að ósekju liinar
blæðandi undir syrgjendanna. Ég
man alls ekki eftir að þú, lierra
Sigurður Magnússon frá Flanka-
stöðum hafir nokkurntfma fengið
orð á þig sem fyrirmynd annara
eða að framkoma þín hafi verið
tekin sem vænleg til eftirbreytni.
Ég vona þvl, vinur, að þú látir
snögglega af þessu hnútukasti og
sjáir sóma þinn í því að láta hin
margsærðu hjörtu þessara hjóna
í algerðum friðí. Annars neyðist
ég til þess, þótt það sé afar óþrif-
legt verk, að skrifa upp veru þína
og breytni frá fyrsta til síðasta í
Reykjavík. Það verk verður mjög
á móti vilja mfnum, en þó hlýt ég
að gera það, [ef steinkastið heldur
áfram frá þér að vestan. Svo
óska ég að þér líði vel á Kyrra-
hafsströndinni og bætir brotin
Ijótu. Fyrr og sfð og ár og tfð, eg
man bresti þína.
Þinn einl.
Reykvfkingur A.
ÞAKKARÁVARP.
Sfðastl. ár varð ég fyrir þeim
óhöppum að liggja 5 þungar legnr,
og varð því bjargræði mitt mjög lít-
ið, eins og nærri má geta. 1 tilefni
af því stakk Mr. Paal Olson upp á
þvf, að stofna samkomu mér til
hjálpar.var því fijótt og vel tekið af
Mr. Magnúsi Jónssyni, sem strax
tór að undirbúa sarokomu með til-
lijálp Mr. Guðm. Andersonar og
Mr. Jakobs Benediktssonar. Sam-
koma þessi tókst svo vel, að ftgóð-
inn varð $31, sem Mr. Magnús Jóns-
son afhenti mér í dag sem gjöf. Auk
þess hafa ýmsir fleiri létt mér hjálp-
arhönd, svo sem Mr. and Mrs. Pálma
son, Mr. & Mrs Kr. Eyford. Mr. &
Mrs Sig. Ande’son, Mr. Eymunds-
ur homopati og koua hans, Mr. Páll
Dalmann og móðir hans, er bæði nú
og lyrr hafa reynzt mér sem beztu
vinir.
Öllu þessu heiðursfólki, sem á
einn eða annan hátt heflr verið mér
til hjálparí þessain bágu kringum-
stæðum, biðjum við undirskrifuð
góðan guð að launa þvf af ríkdómi
sinnar gæzku, þegar þvi mesf á
liggur,
Píne Valley, Man. 9. Febr. 1904.
Sigríður Erlindsdóttir.
Guðm. Guðmundsson.
ÞAKKARÁVARP.
Eins og kunnugum mönnum er
vitanlegt, hefl ég verið fatlaður svo
á fótum sfðan ég var á 4 ári, að ég
hefl aldrei getað gengið (iðruvísí en
að mjakastáfram á höndnm og
knjáœ, þótt ég engn eð slður hafl
reynt að yinna mér til framfær-lu,
og það jafnvel harða vinnu oft óg
tfðum,
Þegar ég síðastl. sumar flutti
vo-tur um haf og settist að í Winni-
peg, urðu þeir herraj J. J. Svein-
björnsson, S. Sigurðsson, Guðl. ÓI-
af son, H. Sigurðs--on og C. Ey-
mundsson, til þess að skjóta saman
og standa fyrir samskotnm fyrir mig
til þess að útvega mér akstól (inva-
lids Chair) mjög vandaðan, smfðað-
an eftir nýjustu tfzku, mér til þæg-
inda við ferð að og frá heimili mfnn,
Verð stólsins var $48, en ank hans
hafa mér og verið afhentir $48,25,
eða als $96,25.
Eg reyni eigi að þakka göfng-
lyndi þetta með orðum, en tilfinii5
ar mínar munu iafnan minnast ’gef-
endanna, sem yelgerðamanna
minna
Winnipeg, f Febr.mftn. 1904.
Jón Jónsson.