Heimskringla - 04.01.1906, Blaðsíða 1
XX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA 4. JANÚAR 1906
Nr. 13
i
I
---------------------------------*
Arai Eggertsson
Land og Fasteignasáli
Útvegar peningalán og
tryggir lí£ og eignir
Skrifstofa: Roora 210 Mclatyre
Blocfc. Tuleplione 8861
Heimili: 67l Ross Avenue
Telephone 3033
♦-------------------------
Frcgnsafn
Uarkverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Maður að nafni Lewis ritar til
konu sinnar, sem b/r f Spokane,
Wash., og mælist til pess að liún
komi til sín til canadiska Norð-
vesturlandsins, f>ar sem hann dvel-
ur nú. Lewis var áður dæmdur í
12 ára fangelsi fyrir nautaþjúfnað,
en d(3 skömmu síðar og var grafinn
í fangelsisgarðinum. En nú kem-
ur pað upp, að þetta var að eins
uppgerðardauði og var það gert að
undirlagi fangavarðarins. Enn
veit enginn nú hvern enda þetta
hefir, því kona Lewis giftist í Spok-
ane árið eftir að f>essi ímyndaða
greftrun manns hennar fór fram.
Hún býr ánægð með sfðari manni
sfuum og fer ekki frá honum; en
vænta má, að yfirvöld Bandarfkj
anna reyni að ná þessurn Lewis
svo hann fái að úttaka sína 12 ára
hegningu.
— Chas. M. Crouse, millíóna
eigandi í New York, hetír fengið 2
hótunarbréf um,að hús hans verði
sprengt upp með dynamiti og fólk
hans drepið, nema hann skilji 400
dollara eftir á ákveðnum stað, svo
bréfritarinn geti náð þvl á nætur-
þeli. Þessi náungi kveðst tilheyra
övarthandarfélaginu.
— Tvö hundruð manns drukn-
uðu n/lega af smáum fiskibátum
við strendur Japans. Stormur
mikill kom snögglega og gerði svo
n^ikið sjávarrót að bátunum hvolfdi
Aour en f>eir náðu landii Að eins
4 bátar komust með heilu og hfildnu
til lands.
— Flotaforingi Rojestvenski hef-
ir sagt Rússum, að Japanar hafi
náð sigri í sjóbardaganum mikla
fyrir það hve góð vopn þeir höfðu
og hve vel f>eir kunnu að bei'a
þeim. Hann segir Japana vera
svo rólega í hernaði, sem |> ir gætu
inest verið ef þeir væru við máltið
í heimahúsum. Engin þjóð f öll-
um heimi kynni þá list nema þeir
einir.
— Roblin 8tiórnin hefir lofað að
borga allan kostnað við r;mnsókn
á starfsemi York County félagsins
hér f fylkinu. Dómsinálastjóri
Campbell hefir þegar gert ráðstaf-
anir til þess, að viðskiftafólk fé-
lagsins tapi ekki þeim peningum,
sem f>að hefir lagt inn hjá félag-
inu. Allmargir Islendingar hafa
lagt peninga inn hjá þessu félagi
og að sjálfsögðu verða þeir eins og
aílir aðrir að bfða all-lengi eftir
peningunum.
— Samningar hafa tekist milli
Japana og Kfnverja. Flest af þeim
kröfum’ sem Japanar fóru fram á,
hafa verið samþyktar óbreyttar, en
þó eru sum atriði ekki algerlega
útkljáð enuþá. En svo uiikið má
þó fullyrða, að Japanar hafi hér
eftir mn óákveðinn tfma þau s'imn
yfirráð ytír Manchurfu. sem Rússar
höfðu þar fyrir stríðið. Að eins
er sá mnnur þar á, að landið á að
vera opið fyrir verzlun allra þjóða.
Það má þvf f raun réttri svo heita,
að Japanar liafi bætt bæði Kóreu
og Manchuríu við landeign sfna,
sem afleiðing af Rússastríðinu.
— N. C. járnbrautin hefir lækk-
að far og flutningsgjöld milli Win-
nipeg og Edmonton að stórum mun
við það, sem áður var, meðan leið
lá gegnum Calgary. Félagið lofar
að flytja kol úr námunum f Ed-
monton héraðinu svo ódýrt. að þau
geti orðið seld hér í Manitoba með
talsvert lægra verði en áður var og
vðrður það stór hagnaður fyrir
þetta fylki.
— Kvennaskóli Bandaríkjanna
f Const.antinopel áTyrklandi brann
til kaldra kola þann 18. þ. m. Líf-
tjón varð ekki.
— Stjórnin í Egyptalandi hefir
ákveðið að byggja flóðgarð mikimi
í Nfl ána hjá bænum Esnek. um
100 mflum neðan við Assoan borg
og er kostnaðurinn við það verk
áætlaður 12 millfónir dollara um
það flóðgarðurinn or i'ullger. Er
svo til ætlast, að hleypa megi nægu
vatni á 24,000 ferhyrningsmílur
lands r>g gera það arðberandi sem
alt fram á þenna dag hefir verið
auðn ein.
— Eldur kom upp 1 kolanáma
einutn f Mexico á aðfangadag jóla,
og létu þar 30 manns lífi. Þeir
köfnuðu flestir í reykjarsvælunni.
Eldurinn varaði nokkra daga og
gerði mörg þús. dollara eignatjón.
— Það hefir nýlega komið upp,
að LeópoldBelgfukonungur kvong-
aðist leyrtilega fyrir ári síðan ekkju
einni af lágum stigum. Hann
sæmdi lmna síðar lieiðurstitlum og
heldur hana á einni af búgörðum
sfnum nálægt Niceborg.
— Svo er sannfæring Washing-
ton stjórnarinnar sterk um að Kfn-
verjar muni hefja árás á útlend-
inga þar f landi. að hún hefir sent
herdeildir til Manila til að vera til
taks að vernda Bandaríkjaþegna f
Kfna ef á þarf að halda.
— Rothchild lávarður f Lundún-
um hefir boðist til þess að senda á
sinn kostnað 200 brezkar fjölskyld-
ur til Canada á næsta vori. Hann
hefir þegar lagt fram nokkurn hluta
af íargjöldunum.
— Akuryrkjudeild Washington-
stjórnaiinnnr hefir gert ftrekaðar
tilraunir með pressað tegras og er
nú komin svo langt áleiðis, að hér
eftir verður alt te, sem lagt er til
hermáladeildarinnar, hvort held-
ur á skipum eða á landi, f pressuð-
um töflum á ýmsri stærð. Það er
og fullyrt, að innan skams eigi al-
menningur hér í landi kost á að
kaupa te sitt þannig útbúið, nefni-
lega f töflum og er eiu smátafla
nægileg í einn bolla af tei. Með
þessum útbúnaði er teið handhæera
i öllum flutningi, því það tekur upp
minna rúm oggeymist betur, held-
ur krafti sínum, hversu lengi sem
það er geymt,
— James A Pratt, 40 ára gam-
all maður, sem fyrir nokkru skildi
við konu sfna pg börn f bæilum
Flnshing, R. I., hefir sfðan erft 1
millíón dollara og hefir hatis verið
leitað sfðan en ekki fundist enn.
Búast menn helzt við, að maður
þessi hakli sig einhversstaðar hér'í
Norð vesturlandinu.
— Áttatíu þúsundir uppreistar-
manna frá Baltic rfkjunum æða nú
um landið áleiðis til Pétursborgar.
Þeir brenna og eyðileggja alt sem
fyrir verður á leið þeirra, húa, fólk
og fénað. Mannfjðldi þessi er vel
vopnaður oghygstaðná Pétursborg
á vald sitt áður en lýkur. Uip 100
mflur af járnbrautuin eru nú þegar
undir yfirráðum þessara uppreist-
arflokka og enginn veit.hve öflugir
þeir kuuna að verða er fram lfða
stundir. Allmargar konur eru með
uppreistarmönnum, Borgin Mos-
cow er nú einangruð; engitin veit
með vissu, hvað þar gengur á, en
lá til 20 þús. manna voru þar ým-
ist fallnir eða særðir er síðnst frétt-
ist. Sngt að stjórnin sé algerlega
ráðþrota að stemina stigu fyrir
uppreistarmönnum.
— C, P. R. félagið hefir hækkað
laun allra. verkamanna sinna fyrir
austan Fort William. LaunaviA
bótin nemur 5 centum á dag til nl-
gengra verkamanna og 10 cts. t.il
verkstjóranna. Þó þetta sé lftil
hækkun þýðir hún samt $125,000 ú
ári úr sjóði fölagsitis.
— York County félagið, sem ný-
lega varð gjaldþrola er sagt að geti
borgað 66 per cent af iunstæðu fé
hluthafanna. Hitt hefir gengið í
eyðslusemi og líklega mikið í ó-
þarfa tilkostnað.
— Brezka gufuskipið “Pass”
strandaði við Vancouver eyjuna í
sl. viku og fórst þar öll skipshöfn-
in, 25 manns.
— Vinir Gr. W. Ross, fyrrum
stjórnarformanns f Ontario, hafa
skotið saman 35 þús. dollurum, er
þeir gáfu honum f jólagjöf. Senator
Cox fæj-ði honum gjöfina.
— Roosevelt forseti hefir látið
það boð út ganga frá Hvftahúsinu,
að þó hann telji það ánægjulegan
vott urn vinSttuþel þjóðarinnar til
sín, ef hún gæfi dóttur sinni brúð-
kaupsgjöf, er safnað væri til með
almennum samskotum, — þá sé
|>að ósk sfn, að það verði ekki gert
og hann vonar fastlega, að þjóðin
verði við þeirri ósk sinni, að gera
engin slfk samskot.
— Brezkur auðmaður hefir gefið
Salvation Artny félaginu eina mill-
fón dollara til þess að hjálpa áfram
fólksflutningum til Canadaog koma
fótum undir fólkið.
— Alice Roosevelt.dóttir Banda-
rfkjaforsetans, ætlar að gifta sig í
febrúar næstk. þingmanni og mill-
fóneiganda nokkrum, N i c h o 1 a s
Longworth að nafni. Nú hafa
nokkrir menn í Oregon rfki tekið
upp á þvf, að safna peningagjöfum
handa konu þessari. Samskotin
eiga að halda áfram til 8. febr. nk.
og er ætlast til þau verði 800 þús.
dollarar, og á að afhenda Miss
lloosevelt þetta fé á giftingardegi
hennar. — En faðir brúðarinnar
hefir nú afbeðið þessi samskot, eins
og frá er skýrt á öðruui stað,
'— Sex náungar, alvopnaðir,
gerðu tilraun til þess að ræna fjár-
munum af fólki, sem var að ferð-
ast með strætisvagni í Chicago á
jólanóttina. En leikur*sá endaði
þannig, að 5 voru handsamaðir af
lögregluuui, en 1 komst undan.
— Allan Line skipið “Corinth-
ian” var af yfirvöldunum tekið lög.
taki í Halifax fyrir nokkrum dög.
um og ekki slept fyrri en yfirmenn
þess borguðu 500 dollara sekt fyrir
að hafa flutt þar á land Kínverja
einn, sem ekki hafði landgönguleyfi
frá Dominion stjórninni.
— Flestum kaupmönnum f Can-
ada ber saman um, að aldrei f sögu
landsins hafi jólaverzlun verið eins
tnikil og í ár. I Toronto varð liún
2 millíónir dollara á dag, og hér í
Winnipeg meiri miklu en nokkru
sinni áður.
FRÉTTABRÉF.
Hnausa, Man., 15. des. 1905.
Hey urðu bæði góð og mikil eftir
sumarið lijá mönnum liér, enda ekki
vanþörf á, þvf gripir fjölga óðtnn;
verst hvað markaðurinn er bágur
fyrir þá, og landið enn ekki vel bú-
ið undir akuryrkju í stórum stfl;
en þrátt fyrir þetta er Vðan manna
hér góð og fer árlega batnawdi.
Haustið var rosasatnt og gæftalítið
fyrir fiskimenn og afli hér um slóð-
ir með rýrara móti. Vatnið lagði
fyr en varði og vant var, urðu því
/msir fiskimenn fyrir ertiðleikum
með að kornast norður á vatn til
veiða, og margir sem ekki komust
þangað sem þeir ætluðu vegna fga.
Yeiði nú sögð misjöfn að norðan;
máske ekki að uiarka ennþá.
Kr. Ftnnsson hefir sagað 'um
000,000 fet af borðvið og |>. h. í
sumar f sögunarmyllu sinni hör, og
má heita að allur sá viður sé far-
inn til bæjanua og bænda hér í
kring.
Slysfarir: Sigurður Pálsson,
Hnausa P. O., varð fyrir raðsög,
27. september, í sögunarmyllu Kr.
Finnssonar og uiisti 2 fingui*.
10. okt. hljóp skot úr byssu hjá
Marteini Jónssyui, Framnes P O.,
gegn um hendina á honum. Báðir
þessir'menn eru nú uudir læknis-
hendi f Winnipeg.
21. okt. dó barn þelrra Mr. og
Mrs. Þorsteins Kristjánssonar, Ár-
nes P.O., af afleiðingutn af bruna.
Qimlitsveit var skift f 6 deihlir
(Wards) úr 4 í sumar, sökum út
færzlu bygðariniiar af stöðugum
innflutningi af nýjum landtakend-
um. Éóru útnefningar til sveitar-
ráðsins fram 5. þ. m. og urðu þá 12
menn til þess að sækja uud með-
ráðamanns-stöðu alls yfir, en þeir
kaupmennirnir Guðni Thorsteins-
son og Sv. Thorvaldsson sækja utn
oddvita sætið; halda þeir opinbera
fundi víðsvegar um sveitina, rétt
eins og á sér stað við æðri kosn-
ingar. Ivosningarnar fara fram
19. þ.m. O.O. A.
Fornfræði 012: fyrir-
burðip.
Eftir Kr. A. Benediktsson.
í þann tfma var ár gott í land-
inu. Friður tryggur og bjargir
góðar. Bar þó ærið margt til tfð-
inda, er undarlegt þótti og gamlir
menn hafa fært í letur, öðrum til
yndis og ánægju, eða fróðleiks og
aðvörunar, og má hver skilja og
þar af læra eins og lionum er þæg-
ast.
Það var á einhverjum postula-
tfmum, sem saga sú gerðist, er
Postularfma er orkt út af. En ei
er það gjörlegt að ákveða, hvaða ár
og daga, er sú hin mikla saga hefir
skeð á. En svo mikið er áreiðan-
legt, að hún hefir gerst löngu eftir
daga postulanna og Krists, sem
fluttu boðskapinn út frá Gyðinga-
landi, Eftir þvf sem er fáanlegt
og læsilegt af Postularímu, hafa
þessirPálspostular ekkiverið nema
fimm, að lionum meðtöldum. Ovfst
er, liver rfmu þessa hefir orkt, Að
sumu leyti virðist orð og setningar
bend’i til, að höfundurinn hafi þekt
hið eldra kyrkjumál (úr katólskri
tfð) til muna. Sumir ætla, að ein-
hver helgimaður muni hafa orkt
rlmuna. En hvað sem þvf líður,
þá er skaðinn mestur, að ríman
skuli ekki finnast öll, þvf lesarinn
fær ekkert að vita um Þórgrfði
grænsku. Það er augljóst, að hún
hefir verið kvenskörungur mikill
og eigi ólfk þeim Bergþóru og
Hallgerði. Rfman nær aftur þar,
að Végeir er flúinn frá Páli post
ula til lieimskauta landanna, og
lfklegt að hann finni Þorgríði
grænsku þar. Bæði voru fjölkunn-
ug og forneskjur miklar. Svo lftur
út, sem þessir postular hafi upphaf-
lega verið sáðmenn, sáttir og sam-
lyndir og kent og stundað fræði sfn
með föstum og bænahakli. Þeir
hafa einnig fengist við ljóðlist og
fagurfræði. Þessar vísur benda
til þess:
“Sálarfraiðin sögð var þar
Svffa f háu lofti,
Þegar Páll og postular
Puntuðu ljóða bygðirnar”.
Þessi vfsa sýnir, að þeir hafa
fengist við ljóðlist og kveðskap.
Þessi vísa sýnir aftur á móti. að
Páli hetír fengist viðgras eða garð-
rækt:
“Oft er Páll með plóg og ljá
Að plægja f grasgarðinum,
Sveittur Hrólfur sífelt má
Signa §ig og bæna þá”.j
Þessi vísa sýnir, að þeir hafa
þekt drauga og átt f taki við þá, að
minsta kosti þessi postuli, sem hér
er nefndur:
“Við drauginn Gísli, Dettiás,
Daga og nætur glfmir;
Mýla ’ann vill á myrkrabás
Og mellu klemma undir lás”.
Þessi vísa bendir á, að þeir hafa
lifað að sumu leyti katólsku kirkju-
lffi. Orðið “Kárfna” kemur óviða
fyrir nema innan vébanda katólsku
kirkjunnar-
“Ivárínur og kynja^öld
Kristjáni að sækja.
Syngur bœnir seint um kvöld.—
Synda þetta reiknast gjöld”.
Ekki er það sjáanlegt af þessu
ríuiubroti, að þeir haá verið eigin-
PIANOS og ORGANS.
Heintxnian & Co. Pianos.-Bell Orgel.
Vér seljum með mánaðarafhorgunarskilmálum.
J, J. H- McLEAN & CO. LTD.
530 MAIN St. WINNIPEQ.
legir trúpostular, heldur að eins
verslegt postulafélag, sem ekki var
bundið öðru en glamranda og srnáti
áliti. Það er ótvfrætt, að Páll post-
uli liefir fundið að við hina post-
ulabræðurna, og viljað vanda líf-
ernisháttu þeirra og auka starfssvið
þeirra En við það skeður hið
satna, sem í himnaríki forðum daga,
að úr þvf verður hin mesta sundr-
ung og óeining og sló að sfðustutil
fulls fjandskapar. Páll liefir verið
vinnumaðnr og kjarkmaður, því
hann verst að sfðustu hinum fjór-
um einsamall. Végeir hefir síðast-
ur yfirgefið hann af postulunum,
en þorði ekki að haldast við fyrir
því, að Páll eða hinir mundu vega
að sér. Þess vegna, segir ríman,
að hann hafi flúið norður til heim-
skauta landa. Þessí vfsa bepdir á
það:
“Þó vopnin góðu í Völuspá
Végeir forðum sækti,
Vandræða liann valt í gjá
Varð að fl/ja Páli frá”.
Sá fimti lieitir Jósephus og virð-
ist hann liafa verið austur í Meso-
potamfu,þegar ágreiningurinn kom
upp á milli bræðranna. Það er
ekki hægt að komast fyrir, hvernig
á honum hefir staðið, Skinnið er
svo máð, þar sem helzt er talað util
hann, að það er ólesandi. Það gæti
vel verið hugsandi, að Þorgrfður
grænska hafi verið fóstra hans og
tekið hann að sér norður 1 löndum.
Þó er það alveg óvíst. Hann hefir
óefað verið farmaður og víða kom-
ið. Hann var skriftlærður og óef-
að langmesta skáldið í þessu post-
ula félagi. Einnig lfefir liann
skilið fuglamál eftir því sem þessj
vísa segir:
“Skrifaði og skáldaði vel,
Skildi fuglamálin,
Hrepti stundum hrfðarél
A Heljardal og Kaldamel”.
(Meira).
Landnemin ii.
Langt úti á sléttunni stóð ný-
byggjara kofinn, og landneminn
hafðist þar við með konu og lítið
barn. Fyrir hálf-öðru ári sfðan
höfðu þau skilið við vini ogvanda-
menn, og bundist liinu helga hjóna-
bandi, til þess að fylgja hvort öðru
f og gegn um lffið, til þess að þola
blftt og strftt saman og vorða hlut-
takandi hvort f annars gleði og
sorg. -Langt frá allri mannabygð
voru þau komin, til þess að geta
eignast þar landsblett og heimili,
sem þau gætu kallað sitt eigið.
Sumjtrið var bráðum á enda og
alt hafði gengið vel. Bóndinn var
búinn að snúa við æði stórum
bletti á landeign sinni og liann
gerði sér von uui góða uppskeru
þar næsta ár. En veturinn nálgað-
ist, og það útheimti peninga að
vera undir hann búinn. Og eini
vegurinn til þess að ná í þá var að
fara í þreskiogu.
Einn góðan veðurdag snemma
um hau’tið kvaddi hann konu og
barn og lhgði af stað með uxaparið
sitt f vinnnna, f von um að get afl-
að sér nægilegt af hinum nlmátt-
uga dollar til nð getn haldið hnner-
inu út úr kofanumyfir kölduvetrar
niánuðina.
Vinnan gekk vel. En erfitt var
það fyrir hann að geta e'kki frétt
af konu og barni, sem sátu ein
lieima langt frá mannabygð. Dag-
arnir liðu og það fór að kólna, svo
það var farið að verða knlt að liggja
úti eftir 15 tfma erliðis-vinnu. Og
marga nótt skalf liaun er hann
hnipraði sig saman undir yfirtreyj-
unni sinni.
Eina mjög kalda riótt eftir langt
dagsstrit sofnaði hann. Og liann
fór að dreyma heim.
Honum fanst konan vera veik
svo hún gat ekki farið á fætur til
þess að gegna hinum daglegu störf-
um sfnum. Ungbarnið var farið
að grita af liungri og kulda og
móðurin hnipraði sig að því. En
það kom fyrir ekki, barnið. grét
meir og meir. Honum fanst hann
sjá liana reyna að fara á fætur.
Hún komst fram á rúmstokkinn;
kuldinn nísti hana; hún stóðá fæt-
ur, en reikaði vegna veikindanna,
greip báðnm höndum um höfuðið
og bað guð að hjálpa sér. Kraftur-
inn var þrotinn, hún hné niður við
rftmstokkinn, fálmaði höndunum
grátandi til barnsins og sagði lágt;
“Guð minn, hví hefir þú yfirgefið
mig!” Bann sá angistina 4 ailt**
liti hennar, svo fór krampadráttur
um hanajandardrátturinn hætti,—
hún var komin í það land hvaðan
enginn kemur aftur. Honum fanst
hann sjá náinn horfa á sig; linén
kreft, augun opin, liárið úfið og
hægri hendin krept utan um hand-
legg barnsins.
Hann vaknaði. Og hvað hann
var feginn, að þetta var að eins
draumur! Það var farið að hriða
um morgnninn. Vinnan var búin
og hann lagði af stað heimleiðis.
Alla leiðina var hann að hugsa
um, livað hann hafði dreymt. Hon-
um fanst hann ekkert komast á-
fram. Það sló út um hann köldum
svita. Hann reiddi svipuna til
liöggs af alefli hvað eftir annað.
En lxinir hægfara uxar gáfu lftinn
gaum að því. Þeir voru orðnir svo
þreyttir, að þeir gátu ekki liert
ganginn meira. Nær, nær, komst
hann og loks alla leið. Og var
eins og steini væri velt frá brjósti
hans. við vonina um að sjá sina
elskulegu konu og fá að heyra, að
alt var með bezta lagi.
Hann gekk inn og kysti hinn
nnga son sinn, sem glaður lá í
vöggunni. Hann liafði ekki hina
minstu hugmynd um hinn kaldaog
miskunnarlausa lieim, sem hlær
þegar þú hlærð, en hlær þó mikið
hærra þegar þú grætur. Heiminn,
sem öfundar þegar nftunganum
gengur vel, en hoppar af hjartans
gléði, þegar bátur þinn er brotinn
og árarnar týndarogþú berst lij&lp-
arlaus & Iffsins ólgusjó.
Það var einn inorgun seint f des-
embermánuði að lnndneminn reis
snemma á fætur og bjóst til ferðar
f þorpið til þess að kaupa þar mat
og fatnað handa hinni litlu fjöl-
skyldu sinni, svo að henni gæti
liðið sem bezt 4 jólunum og n/ár-
inu, sem þá fór f hönd.
4 eðrið um morguninn var kalt
og bjart, en snjór varytir alt; hvft-
ur o*r harðýðgislegur gaddonnn
var það eina, sem fyrir augað bar,
nema hér og hvar sást eyðikotí,
sem kallaðist á meðal nýbyggjHnna
heimilisréttar hús. Enn fiestir af
eigendnm þeirra höfðu nú farið á
brott til mannabygða til þess að
eyða þar vetrarmánuðunum.
Einstöku hungraður úlfur sást
hér og þar lilaupa eftir gaddinum
í von um að finna héra eða eitt-
hvert hræ. sem geti orðið til þess
nð seðja hungur hans. (Niðurl.)
MORGUN ANDVAKA.
Þegar gremju myndast mók
mfn er sál f veði,
en Þorsteins morgunbæna-bók
byr til stundar gleði.
í henni er Brijgi liæzt á stól,
háðslegur að vonum;
liún er ágæt sálar sól
sannleiks elskendonum.
O. J. O.