Heimskringla - 19.07.1906, Síða 3

HEIMSKRINGLA
19. júlí 1906.
Páskd giöíin
Kæra Heimskringla!
Viltu gera svo vel og flytja írá
mér kæra þökk til þess vinar míns
er sendi inér aö gjö-f ljóöa'bók lir.
Sigfúsar Benedictssonar, sem ég
meötók á páskadaginn. þó sum-
um kunni nú aö finnast þetta ekki
sem heppilegust páskagjöf, þá
meðtók ég huuu meö ánægju og
þakklæti til gefanduus, AuðvitaÖ
las ég ekki annað þennan páska-
dug. Skyldi mér verða íyrirgefiö
aö eilííu ? Já, ég skelii bara skuld-
ínní á gefandann og þvæ hendur
minar eins og Píalatus.
Eg opnaöi fiókjna meö álergi og
las þana meö áflíPgjni og fianst
ekki háskinn eins mikill og fólk
hefir verjÖ varaö viö bók þenHari,
eins og fifi'i þnn í tiér pæmgtíttt
sóttkveykjueífli. Mér éf ælínlegá
forvitni á að sjá og heyra það,
sem mikiö er af látiö og aö ein-
hverju leyti skarar fram úr, að
hverju leyti sem þaö er. En kring-
umstæöurnar réöu þvi, aö ég ckki
var fiúin aö kanpa bók Sigfúsar.
Ivesi maöur Sigfús í gagn meö
réttum augum, finnur maöur sál
og hjrata, sem getur hvndiö til, —
ekki bara fvrir sig sjálfan, heldur
fyrir aöra, bæöi menn og málleys-
ingja. Sigiús heiir þúsund sinnum
meiri og betri tilfinningar, en
margur, sem grýtir hann. Já, trii
eða kirkjuíólkiö sumt, hve má
þaö ekki bera kinnroöú fyrir van-
trúarmanninum eöa trúleysing'jan-
ym ?
Hvaö þessum guölöstunarljóö-
um hans viðvíkur, þá em þau að
eins gáleysis hjal. í tilefni af Jveitn
mundi Kristur hafa sagt: Fyrir-
gefiö honum, þvi hann veit ekki,
hvaö hann gerir.
Auövitaö er Sigfús ekki jafn-
gæt’inn sem hann er gáfaður, —
hann gleymir því stnndum, aö
íwst orö hafa minsta ábyrgö. Já,
við erum nú miirg sek i þeirri
gleymsku. Sigfús, vinur, þú sýnir
ekki gaénagy öj'u nni þinni þann
heiöur, sem vera a-tti. þú skeytir
■því lítiö, hvernig hún er til fara,
stundum birtist hún í slobrokk
eöa duggrapeisu, í rosabullum og
meö baröastórau, sköröóttan hatt
á höföinu. Svona lætur þú hana
h'laupa út á meðal fólksins. þetta
rýrir jvig i áliti meöal fólksins aö
vonnm, þar sem þaö líka veit, aö
þú átt næga gimsteina, ef þú aö
eins gadir þér t’ma til að kanna
kisturnar. Auövitaö á ekki við,
aö hún sé ætiö jafnfagurlega og
fint búin, hvert sem þú sendir
hana, eða i hvaöa erindagerðum:
hvort hún er heldur aö kveöa nið-
ur varmenskuna eða hún er að
syngja lof því sælasta og be/ta í
lifinu. Adeiluljóöin eru nauösynleg
og eölileg hverju skáldi, jafnyel þó
líf þeirra sjálfra væri einn óslitinn
sólskinsdagur, þá samt gæti jieim
ekki dulist þaö voða hráunklung-
ur og myrkur, sem þúsundir og
jafnvel milliónir karla og kvenna
veröa aö brjótast í gegn um í
heinii þessum, oft meö veikum
buröum og án stuönings af nokk-
uri hendi. Sumir segja, aö þeir
hafi valiö sér þessa þrautaleiö
sjálfir. Getur veriö stundum ; en
flestir munu geta rakiö þessi
þrautaspor sín til orsaka, er aör-
ir eru valdir aö. En hvernig sem
þaö er, þá hafa skáldin, tilfinn-
ingaskáldin, þarna sorglegt og
gremjulegt vrkisefni. En blessaður
heimurinn, hann vill láta iivenn
syngja sér lof og dýrð, þótt hann
hneppi menn i járngrindur meö ó-
tal eiturgöddum reiöubúnum til
að stinga mann, ef maönr hreyfði
sig eöa möglaði.
Allir þeir, sein hreinskilni unna,
viröa þig að veröleikum, Sigfús.
þú befir haft djörfung til aö af-
neita hræsnisgyðjunni, sem allur
þorri manna álítur nauösyivlega til
fylgdar. Hreinskilnin er svo óvana
leg, aö fólk er í efa um, að maö-
ur sé' með fullu viti, ef maÖur þor-
ir að segja sannleikann, hvernig
sem á stendur. Hugmyndin í er-
indunum ‘Ekkert hálft, fellur mér
vel, eins og auðvitað fleira eftir
þig. En ef við viljum ekkert hálft,
þá inegum #iö ekki fijóöa öörum
neit't hálft, jiema jveim einum, sem
ætíö sjálfir eru hálfir. þaö er ásta
dísin ein, ,sem gerir þig aö lítil-
mentíi, Sigfú«. Já, þaö má nni
maðtiF Trtfvntri Séfr.ja* .
Hin svikula ástadís, eymdanua
. móöir,
einatt á seiöhjalli hörpuna ‘sl-ær,
viö hlustum á söng hennar hrifu-
ir og hljóðir,
huga vorn dregur húu ósjálfrátt
nær.
Húu hættir ei söngnum un/
svaeft oss hún hefir,
sigri þá hrósandi læöist oss frá.
Vér vöknum, því skálm heunar
skoriö oss hefir,
ó, það skelfingar sár, sem að
læknast ei má.
Sd'gfús, ég von-a að þér endist
aldur og heilsia til að yrkja i'aðra
bók. En þá er bezt aö láta sögu
Gyðinganna eiga sig, það er verk-
efni trúfnanna aö eins.
Jieir, sem leitast við að sjvilla
fyrir sölu ljóöa Sigfúsar, þar sem
höfunduriun er bæöi fátækur og
heilsutæpiir, “finna ekki sál sinni
svíöa sár þau er aðrir menu líð'a”
Fagurlega sagt eins og fleira af
]>ér S. vinur.
R. J. DAVÍDSON.
Gísli Jónsson
er mnöurinn, sem prontar fljótt
au rétt alt, hvaö helrt sem |*ér
l*arfnist. fyrir sanngjarna horgnn
South Kant Oorner Sherbrooke ám
Sarqent xtn.
-------------------------
Bezta Kjöt
og ódýrasta, scm til
er f bænum fæst ætíð
hjá mér. —
Nú heti ég itindælis
hangikjöt að bjóða
ykkur. —
C. Q. JOHNSON
Cor. Ellice og Langside St.
i Tel.: 2681. I
♦------------------------
^Doniinion Rank
XOTRE DAME Ave. BHANCH Cor. Keni St
Vér seljarr penincaé vísanir borc-
anlezar á íslandi ok ödrum lönd.
Allskouar bankastörf af hendi leyst
SPARIS.TÓDS-DEILDIN
tekur $1.00 inDlaR og yflr ok pefnr bœztu
gildandi vexti, sem le*rgjast viö mn-
stæöuféö tvisvar é éri, 1 lok
jnnl og desember.
/
Islenzkur Plumber
I 1S Nena St
ísleudingar, sem þurfa að leiða
vatn í hús sín eöa fá viögerö á
vatnsleiöslu pípum, eiga nú kost
á, aö f'á þaö gert af Islendingi,
sem vel kann að }>ví verki, eftir 8
ára stöðuga æfingu. Aft verk því
mjög vandlega af hendi leyst og
svo ódýrt, sem frekast er unt. —
Hanu hefir gengiö í félag meö öðr-
um æfðum verkamanni og vonast
eftir viöskiftum íslendinga.
STEPHENSON & STANIFORTH
118 Nena st., Winnipeg
NÝ GREIÐASALA
Ég hefi byrjað greiöasölu, aö
576 Agnes st. hér í Winnipeg.
Húsiö er rúmgott og þægilegt
og ábyrgst aö veita gott fæði
mót sanngjarnri borgnti.
Miss E. JOEL,
BILDFELL i PtULSON
Union Bank ith Floor, No. 520
selja hás og lóöir og annnst bar aö lát-
andi stArf; átvegar peningalén o. fl.
Tel.: 2685
ADAMS
MAIIV
VLUMKINá <(• HEÁTING
Sméuögeröir fljátt og vol af hendi leystar
555 Narc-^rt Ave. + + Phone 8H8b
Duff & PLUMBERS
Flett tías & Steani
304 NOTRE DAME AVE. ‘ Fitters Telephnne 8815
KONMKA HARTI.KY
Légfrfeöingar og Land-
skjnla Semiarar
Room 617 Uuion Rank, Winnipeg.
R. A. BONNAU T. L. HARTLKV
E1 d i viðu r
af öllum og
Cement Build- beztu teg-
ing Blocks $}„ undum.
J. G. HARGRAVE & CO.
Phones: 437, 432 og 2431. 334 Main St.
AYTAPll er á Notre Ðame
IfArVMI Ave., fyrstu dyr
fré Portage Ave
að vestan. Þetta
er nýtt hótel og
eitt hið vandað-
asta f þessum bæ.
Eigandinn. Frank T. Lindsay, er
mörgnm íslendingum .tð góðn
kunnur. — Lítið þar inn!
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall 1 Norftvestnrlandin
Tln Pool-borö.—Alskonar vln ogvindlar.
Lennon A Hebb,
Eieendur.
5000
TVO KENNARA
vanta viö Gimli skólann, nr. 585,
frá 1. september 1906 til 30. júní
1907 (10 mán.). Annar meö fyrsta
og hinn me'Ö annars stigs kennara-
prófi. Lvsthafendur tilkynni kaup-
upphæö og æfingu er þeir hafa sem
kennarar. Oll tilboð verða aö vera
komin til undirritaðs fyrir 28. júli
næstkomandi.
Gimli, Man., 2. júli 1906.
B. B. OLSON,
skrif. og fébiröir.
Kennara
vaivtar (karlmann hel/.t) til Geys-
irskóla, nr. 776, sem hafi annars
eða þriöja stigs kensluleyfi (pro-
fessional certificate) fyrir Mani-
toba. Kenslutími níu og hálfur
mánuður, frá 15. septemfier næst-
komandi. Kaup $40.00 um mán-
uðinn. Tilboöum verður veitt mót-
taka til 15. ágúst næstk.
Geysir, Man., 27. júni 1906.
Bjarni Jóbannsson,
skrif. og féh.
Kennari
sem tekið hefir annaö eöa þriöja
kennarapróf, getur fengiö kennara-
stööu við Kjarnaskóla, nr. 647,
fyrir átta mánuöi, byrjar 1. sept-
ember 1906 til apríl loka 1907-
Umsækjendur tilgreind kauphæö og
men'tastig. Tilboönm veitt mót-
taka t'il 15. apríl 19Ó6 af T h.
Sveinsson, Husawick P. O.
Man. 9- ág
KENNARA 1
vantar viö Framnes skóla, nr.
1293. Kenslan byrjar i. september
næstk., og stendur yfir í sjö mán-
uöi, eða til 31. marz 1907. Um-
sækjendur tilgreini mentastig og
hvaöa kaup þeir óska eftir. Und-
irritaöur veitir tilbof^im móttöku
til 1. á'gúst næstk.
21. m aí 1905.
-TON JÓNSSON, jr.,
Framnes P.O., Maii.
Kennara
vantar til Laufásskóla, nr. 1211,
fyrir þrjá mánuöi, frá 13. septem-
ber næstk. Tilboö, sem tiltaki
mentastig ásamt kaupi, sem ósk-
aö er eftir og æfingu sem kennari,
veröa meötekin af umlirrituðum
til 30. ágúst na'stk.
Bjarni J óhannsson,
skrif. og h'h.
Geysir, Man., júlí 4., 1906.
Gáið að þessu :
Nú hefi ég fyrirtaks kjörkaup á
húsum og bæjarlóðunt hér f borg-
inni; einnig heti ég til sölu lönd,
hesta, nautgripi og Jandbúnaðar
vinnnvélar og ýmislegt fieira. Ef
einhverja kynni að vanta að selja
fasteignir eða lausafé, þá er þeim
vélkomið að finna mig að máli eða
skrifa mér. Eg hefi vanalega á
hendi vfsa kaupendur. Svo útvega
eg peningalán, tek menn f lífs-
ábyrgð og hús f eldsábyrgð.
C. J. COODMUNDSSON
702 Simcoe St.. Winnipee. Man
MARKET HOTEL
14ti PRINCESS ST.
é rnéti markat’uuua
P. O’CONNELL, eigandi. WINMPEQ
Beztu teRundir a? virfðnKum op ntid
um, afbfyncinK KÓð og hús;ð eudur
hætt oe uppbú’ð sð nýio
PALL M. CLEMENS
BYGGINGAMEISTARI.
470 Ylain St. Winnipeg
Phone 4887 BAKEB BLOCK.
H. M. HANNESSON,
Lögfræðingur
Room : 412 Mclntyre Block
Telefón : 4414
Hinn ágœti
“T.L.”CIGAR
er langt á undan hinum ýmsu
tegundum með ágæti sitt.
Menn ættn ekki að reykja aðra
vindla en þá beztu, sem heita
“ T. L. ” og eru búnir til hjá
Thos. Lee
eigandi
WESTKRN €IGARKACT0RY
WINNIPEG
FREDERICK A. BCRNHAM.
forseti.
GEORGE D. ELDKIÍK4E,
varaforseti og tálineCingnr.
j Mutual Reserve Life InsuranceCo
OF NEW YORK.

Nrjar, borgaðar ábyrgðir veittar 1905 .........$ 14,426,325.00
Aukin tekju afgangur, 1905 .................... 53.204.29
Vextir og rentur (að frádregnum öllum skölt-
um og “investinent” kostnaði) 4.15 prósent
Lækkun f tilkostnaði ytir 1904................. 84,300.00
Borgun til ábyrgðarhafa og erfingja á árinu 1905 3,388,707.00
Allar lxtrganir til ábyrgðarhafa og erfingja.... 64,400,000.00
Sfðan félagið myndaðist.
Hætii memi. vanir eða óvauir, Keta fengið umboðsstöður með beztu
kjöruni. Ritiðtil , “AGLNCY DEPARTMENT”,
Mutual Keserve Bldg., 307—309 Broadway, New York
t Alex Jamieson M«niufbaf,rir 411 Mclntyre Jilk. W’pe^.
Department of Agriculture and Immigration.
MANITOBA
Land möguleikanna fyrir bændur og handverkstnenn, verka
menn. Auðnuból landleitenda. þar sem kornrækt, griparækt,
smjör og ostagerð gera menn fljótlega auðtiíra.
ÁBIÐ 19 0 5.
1. 2643,588 ekrur gáfti af sér 55,761,416 busliel Iiveitis, að
jafnaði yfir 21 bushel af ekrunni. 2. — Bændur bygðu hús og
aðrar byggingar fyrir yfir 4 millíónir dolllars. — 3. Hús voru
bfgð i Winnipeg fyrir meira en 10 nnllíóu dollars. 4. — P.ún-
aðarskóli fyrir Manitobafylki var bygður á }>essu > ri. 5. Land
er að hækka í verði alstaðar f fylkinu, og selst nú fyrir $6 til 50
hver ekra, eftir aftöðu og gæðnin. 6. — 40 þúgund velmegandi .
bændnr eru nú f Manitoba. 7. — Enrtþá eru 20 nii!l?éu > krur
af landi í Jlanitoba sem má rækta, og fæst sem heimilisréttarl.
TIL VÆNTANLEÖRA LANDNEMA
komandi til Vestur-Iandsins: — Þið ættuð að st'-insa f Winni|>eg
og fá fullar upplýsingar um heimilisréttaTlönd. og einniu trm
önnur lönd sem til sölu eru hjá fylkisstjórninni, járnbrautafélög-
um og landfélögum.
R F» ROBLIIV
Stjórnarformaður ög Aknryrkjumáia Ráðgjati.
Eftir upt lýsinaum. má leú« ti!:
I. .1. Goltlen. Jkh. HMCtm'j
617 Main st., 77 Fort Street
Winnipeg, Man. Toronto, Ont.
340 Hvammverjaruir
og grét, og ráðskonan, sem á þetta horfði,
grét sömuleiðis.
•‘Faðir minn! ég hetí enga vörn að færa
og ekkert annað að segja enað ég elska þig.
En ég var vitstola! ég var-----”.
“Elskan mfn; ég vissi að þú mnndir
k’oma”, svaraði gamli niaðurinn.
“Faðir; ég hefi eitt að segja þér; það
að ég er nú gift kona. og á eiun sou, sem,
ef hann lifir, verður lávarður og-----”,
“Zaecheus gamli iét sig engu skifta
um giftinguna eðasoninn néhefðar nafnið,
sem þessi grunnhygna kona liélt hún gæti
huggað hann með á sfðnstu augnablikum
ævi h«ns.
Hann sá ekki steinsettu fingur gullin sem
hún bar, né tók neitt ekki eftir klæðnaði
hennar. Hann mundi aðeins efíir benni
sem sínu eina lífs yndi síðan hann varð
ekkill. Mundi hve sætt hún hafði sungið
f húsi hans á vetrarkveldunum og f skraut-
garðinnm á sumrin.
Hann vissi aðeins að hún var komin,
að hann heyrði málróm hennar og hélt um
hönd hennar, dóttur sinnar, einka barnsins
sfns og eina lffs gleðin sem hann hafði þekt
nm m»rgra ára tfma. Alt sem hann gat
sagt við hana var : —
Hvammverjarnir 341
“Elmira, elskan mín! ég vissi að þú
mundir koma”.
Sólin skein bjart á sjóinn og á hús hans
og skrautgarðinn, en hartn sá það ekki.
Hann svaf. tíeislar sólarinnar skinu svo
bjart irtn um gluggann. að ráðskonan dró
gluggatjöldin niður. Svo sátu þær báðar
lengi hjá rúminu og horfðn þöguiar á hann,
sem hafði lengi lifað og liðið hér í heimi,
en var nú kominn inn f annan og betri
heini. Hp.nn hafði sofnað í friði og í
handabandi dóttur sinnar, — hinnar löngu
týndu.-
43. KAPÍTULI.
Sama daginn, sem Zacelieus Webb
létti akkeri þessa heims og sigldi út á haf
eilffðarinnar, lf'gðu þeir Alan Keitfi og
Davið sortur haris út á haf til Viltalækjar.
Veður var hið sama og dag þann endur
fyrir löngu, sem Alan fyrst hafði fundið
leynivoginn, sem lesandarium er fyrir löngu
kunnur orðinn. *
314 Hvammvorjurnir
einhver annar óþokki væri nú búinn að
grafa upp og flytja burt með sér öll auðæfi
okkar?”
“Eg hélt enginn vissi um þetta nema
þú einn”, mælti Dnvið, og efaði nú mjug
að nokkur auður hefði þar nokknrntíma
fólgin verið.
“Ég 8é þú dregur efa á, að hér sé nokk-
uð undir, og ég lái þér það ekki, fyrst mér
kont efasemi f hng. En stattu nú hjá og
láttu mig einann grafa, og hafðu exina til
takB þvf ég mun sfðar þurfa hennar með
ef ég man rétt hvernig alt er umbúið”,—
mælti Alan.
Davíð stóð hjá og horfði á föður sinn
vinna með miklum ákafa. Eftir stundar
mokstnr mælti Alan : —
“Færðu þig fjær Eavíð; það kunnu að
lirjóta agnir undan exi minni. Ég hygg
að hér hafi engin lagt hönd á síðan ég
skildi við gröf þessa”. Og svo rak hann
exina niður i holuna 6em hann hafði gert,
og fann að hún kom við eitthvað hart.
■‘tíérna er það, drengur minn, hérna
er það, alt ósnert”, sagði Alan. “Komdu
nú með spaðann”.
‘ Láttu mig lijálpa þér”, bað Davíð, en
Alan heyrði þuð ekki, svo var ákafinn mik-
Hvamttiverjariiir 337
húu, “þau eru f>rin niður að sjó; þau ætla
aó gefa hásetum þínum nýtt skip sem á að
heita ei'tir þér, Zaccheus Wtbb”.
“Svo er nú það”, mælti hann.
42. KAPÍTULI
Það var liðiðfram á enmnr og rúmstæði
gamla Wehbs hafði verið fært út að glugg-
anum, svo að hann gæti séð út f garðinn
og fram að sjóarströndinni.
Hann var nú svo mátt farin að hann
gat aðeins tslað f hálfum hljóðnm. Hend-
ur hans voru otðnar hvffar og holdlausar
og allnr llkaminn var að mestu leyti skinin
beinin. Hrukkurnar af andliti hans voru
að mestu horfnar, en skpggið hnldi vang-
ana og hökuna. Augun voru sokkinn inn
í augnatdttirnar, en þrátt fyrir það, lýstu
þan nú meiri rósemi en þau áttu vanda til
á fyrri dögum.
Alt útlit bar vott nm að sjúklingur
þessi ætti skamt eftir ólifað. Undir glugg-
anum úti-fyrir, var gamli setubekkurinn
t