Heimskringla - 17.01.1907, Side 3

Heimskringla - 17.01.1907, Side 3
TlETMSKRÍNGIvA Winmipag, 17. }an. 1907. telja. Atti n.ú •ekti iþetta éólk leöns vol þakkir skili-S fyriij starf sitit, þó þaS ekki gæti tiekiS þáfct í skrú-ðgömgunni ? Heföii iþví ekki veriö illa þakkaÖ, hefÖi þaiíS vioriö gert nvcö tótnu háði ? Islemlimgar c-ru svo ráðvandir nienn, að jxiir af þeirn, sem ekki álitu sig eigf. skilið þakkir, lmfa ekki íarið að seilast etfcir þeim, þó þa:r væru tagiðar fratn fyrir altmninin'g. Svo endar J.J. grain sína i þairri ?on, að ég ekk-i rifci næstu gltein mína í eins mtkhtm flýtir (líkliaga sefcti ég að taka til þess 3 eða 4 mániuði. Iin svo að hann ekki þurfi að telja til skuldar hjá miér fyrir von sína, ætla ég einnig að vona: 1) Að næst er hann ritar grein í hiað, þá byggi hann rök- saiiídir sínar á grundveili siinniar rigiu þekkingar, en iekkti á iþv4, seun aðrir spýta í hann’. 2) Að hann gangi eitt eða tvö ár á skóla og kynni sér sögu K.uidaríkjanna, svo að mæst er hann ritar utn 4. jú'li, viti hann hvenær hann var fyrst haldinn hátíölegur, og að hann aldrei frantrer láti sjást eftir sig á premtá * a'ðra eins dómadags vit- leysu, eiins og “Fáiein orð til ait- h'uigunar’’ eru. því þó þair, sem Jjekkja hann, viti að hann er mað- ur með -allgóðri tneðaf skynsemil þá gofnr það þei-m, sem ekki þekk ja hann. ástæðu til að álifca hann nt'akailansan erkiglóp. Og er það tnjög i'lla íarið. Svo óska ég bonutn gleðikgs ný- árs. Með ást og virðingu. Bladme, 28. dcs. 1906. Th. Asmundsson. Ftóðleiks fe.' ð. ]»orr hcrrar Hanmes IvíndaJ, í fé- lagi mioð þeim Markússon (v Bene- ' diktsson, fastoignasölum bér í bæ, og l’étur Andsrson, contractor, ' fcóku sé-r um nýársfey’tið forð á Liendur *til öt. Paul og Minnieapoliis | í þoim lerindium, að kynara s»:r liand og fastieign.'ksölu íy rirkomulagiið j þar syðra, lögun hvggitiiga og anu- að er lýtur að starli þoirra horra Jvínd;Js og Atulersons. í ferðinni voru þoir 10 daga, og létu hið Ineata yfir árangrimrm. Veðtir var lnið bozta syðra og snjóiausit. þoir félagitxr sogja landverð og hiisa talsvert la-gra þar, heldur en það er nú orðið hér i W inawpeg, og 1 li'úsaloigu miklu lægri. Ilús, setn j hér mundu seljast fyrir $5,000, I munidu í St. l’attl kosta aiö oins j $3,000, og tilsvarandi inuii'Ur er á I verðii 'byggingalóða. Fasfcaignasölu- j skilmálar t-ru þar og makln vægari j en hér, lemgri aftiorgunar'bími og I oitt 'ti'l tvö próseivt laégri veixtir, I oða frá 5 til 6 prosent mófct 7 til 8 j hér. En ekki kvað Líndal mikáð j tækifæri fyrir •efnalitla monn, aö. vinna upp arðvænloga atviunu i fastieignasölu þar syðra, og ekki ; kvaðst hann vilja Ivyrja þar fiast- ! eógnasölu meö tvöíalt mioiri cfnutn • «n hann gæti byrjaö hér tn.-ð. Mcst kváðu þoir félagar þar tnn- j fcalsefni tri't'iðal innLendra mamui v«ra vierðliíiuna slagsmá), leikhús sýniivgar og vagtistööva hv’ggittg- nnu fyrirhuguðu, svm gamli Hill ætlar að hyggja I Jliinnieuipolis og á að kosta $3,000,000. Flest ,r,i ahnenn íbúðarhús þar hygð úr j timbri, <"ins og í Winnipegy en verzl unarhúsin í miðhhvta tæjariits eru gt-rð úr múrgrjóti og sfcedni-. í tbúðarh ústtnum ern ekki “furnac- es’’ eða ragnvattisáuiur, eins og 1 búsum i Wi*nÍ7X-g. Af fsLendiu'gtim þar syðra hifctu þoir fétlaigar þá hr. C. H. Kicbfcer, mytiKlasmi'ð í St. I’aul, E- M. And- erson, land og fas teignasala í Min- noapidi.s, Frank Frederickson, skrif- stoftiþjón, og Fr. Gíslason', lög- nicimartida. Allir 'létu þoir m'enu vel af lí'ðan siinii þar syðra, og al- monna ásbandinu þar. Allir ís- l'endingarniir tóku nrtrðangostun- um vel og sýndu þoim ýmsa feg- urstii hlu’ta borgauiva, þar á mieðal ríkisstjórnar hiifuðbóHð þar. Kn að öllu a'thuguðn sögðu þeir Ián- dal og Anderson, aö þedr ekki viildn sotjast þiar að til ;ið stunda atvinaiu sína, þótt þoir heföu tvö- faldan höfuiðstól við það satn þeir haía, Til hamda. Erivm viö ekki kúgaöir eÖa ratjg- láittega hrúkaðir, af anniara stétt- ar mönttiuni ? Eða kúgum við okk- ttr sjálfir íyrir hoimsktt okkar og ófiorsjálnd'? Við bændurniir erum fjcilmenniítstir af öllum sté-ttum, og við vininum lvarðast til að firasn- leiiða þuö, setn menn þurfa til lifs- V'iðurværis; en viö látum verzlun- armanttinn verðleggja okkar vörttr og einnig' sínar vörtir til okkar. Viö, sent erti'tii svo fjölmeitndr, ætt- tvm aö vita, aö við aigum að ha'fa jafiiréttd viö annara stéttar mienn. Váð ertmi skyldugir til að vt-ra sanmgjaTmri; en við erum ednniig skyldu'gir til að verja okkar réfct mieð samtökutu, gagnvart okkar saimkepnismönnum. Kf viö ekki gerum það, erutn við sekir gagn- vart sjálftim okkur, og lofum öðr- um að græöa á. okkar beimsku. Mér fiust því, að viö bœndtirndr aattum tiö giera samtök okks.r á milli h'ið allra fyrsta til að vierð- Leggja okkar eigiu vöru, alvcg eins og vierzlunarmaðurinn v,'röteggur sjálíur þá vöru, sem hann seJttr til okkttr. lvg hieíi mt bent á, hvað að er, og nú þarí aið finna tnieöialið ttí að bæ-ta úr þessutn galla. sem er á stöðu bœnda. Mér deifctur tvient í hug, t'l að laiga ofctmi'L' nd atriðii : 1) AÖ stjórn hvers lattds Iögákveöd vciru- verð hverrar stéttar fyrir sig. 2) Að ÍKcndur í hverri sveit bafi um- boðsmann, setn ver'i rétt bænda, og hvetjd þá til áð standa sam- hliöíi öörum st'éifcfcumj svo livontg- ir geiti kúgað aðra, “því jöfnuöur beztur ailur er”. IllutódUslega ættu brendnr að bafa eins góö laun eins ojj samkefmiismenn þeirra’ en það verðttr t þessu máíi setn öðr- um, að það er ekki nóg aö tala, — viö veröum aö sýna það í verkinu, og 'þíi'ð er kominn timi bil þets, að vi'ð liöfum jafnré'tti við aðrar stétt ir. — Nú vil ég baðja færa hændasyni, eöa hvern þatm mann, sem hlyntur er beetida'St'áttiniii, aö taka þessa huigtnynd upp i ensk blöö, og meö þ'VÍ ltrinda málinutiil fratnkvæmda. Hcisaas Josephson. RITSTJÓUNAK GREMJAN. — “Kottan,- setn i gær var að taifaum brettu bux'urttar minar við aiðra konii, og sem þrer báðar hlóu svo innii'tega að, ér hér tneð látin viita, að ég retla að kaupa mér nýjar bttixur undir eins og maönrinn hicttnar cr búiinn aö borga mér þaö »em ég á hjá honum. SkuJdin er íviHin í gjalddaga fyrir na-rík-l't ári síðan. Vertu c-kki aÖ skopast aö klreðnaöi bla'ðamanna, meðan þú klæðist silkibúniingi fjrrir þá pen- inga, san tniér til hc-yra. Segðu mattttinttm þinum að borga inór, 1 svo úg þurfi ckki að lögsækja hann | og útlá't hí.ns hækki ekki við ntáls- kostttaðinn. lvg þarf að cignast ! aðrar bu xttr". — þantttg skrifar ! titst jóri nokknr til kontr eins ai kaupendum Iilaðs síns. LAx\D til bOLU FYRIRMYNDAR FAÐIR. Móð- j irin (vi'ð son sinn, sem kom heint j klj 5 um morguninn' talsvert ölf- j aðttr) : þú mátt blygðæst þín, j svínið þitt, fyrir vssalingnum hon- j um föður þínutn! það er fullkom- j loga há'lf klukkustttml síðan hann kom hedin. í slemtíngafélagið í Manitoha heldttr fttnd á North West Hall j miðvikudagskveldnð 27. jan. 1907. i Verketfm fundarins er aö staðfesta j aukalög, er stjcVriiarneifndinni var j á hlttthafafundi 19. n<>f'. sl. ia.li.cr ! að setnja. Winnipcg, 9. jan. 1907. SIGTR. JÖNASSON, forseli. M. PAULSON, ritari. Vinna óskast. Isk-n/.k kona ciskar eftir vinnu, hel/t við að kenna bornum ís- tettzku og fleira, eða algenga saumavimm'. Námari upplýsingar fást hjá Mrs. Fjeldsted, 689 Tor- onto st., Winmpeg. Skrautsaums kensla Ivand til sölu nálægt Church- bridge með vregutn afborgun- ar skilmálum. 8-herbergja hús á Agnes st., tneð vatnsleiðslu. Verð $2,500. Með vægunt afborgunarsk ’.ti.ai- unt. I.óðir á Agnes, Victor, Tor- onto, Beverly og Alverstoste strætum með mjög vægum af- borgixnarskilmálum. Hús og lóð á McPhillips st., nálægt I.ogan ave. Verð $1100 með vregmn borgunárskilmáF um. IItts með öllum umbótum á Beverly st., 8 herbergi, til l'eigu fyrir $35 á mánuði,— má flyt'ja inn strax. Peningar lánaðir. IJfs- og eldsábyrgðir seldar. Skúli Hansson / n <1 <’«*. Fasteigna og áhyrgða salar 5« Tribnt e Hlock Skrifstofu tetefón: 6476 Heimilis telefón: '2274 H I'IDIN H ICI .\ l,(! oK TVÆR skemtilciKar sðeur fá nýir kaup etidur fvrir að eins Síi.OO Eg undirrituð tck að mér að 1 k’enna alls konar skraufcsattm —; “Fancy work”. SömuLeiðis tek ég að mér að j gera alls konar skratttsaum fyrir : hvern seni haía vill fyrir sanu- gjarna borgun. Kenslutítrui: — frá kl. 2—5 e.h.,. og frá kl. 7—9 «. h. Miss I/ina Johnson 644 Toronto strcet. J. L. 5tevens HAKER A ( ()M-1 (TIONKR Uor. Sherbrooke &Sorxent Aveuue. V**rzlar meö allskonar o« pæ, alti- ini, vimiía o^rfóbak. Mjólk oy? rjóma. Lunch Countcr AlLkonar •Camiics.' isJcnzka (AIn^ í búðinui. A lUttbAI. Selur Ifkkistur o*r annast uoi útfarir. Allur ntbnnní'ur só b zt.i. Eufromur solur htun al skonar rainnisvaröa og ina. PHOATB 30© RÍKISMAÐURINN á ekkert betra í eien stnni en KÓða heilsu, oe með öllum sínum peninenm pe»ur h*nn ekliert keypt betra tii ad viðhaida henni e". Boyd's Biíiuö l>.ið er sf>.mansett af ðllum þeiiu efnum, — á þnnn auð.uelt nstan hátt. — se"> eykur, styrkir o« meiir blóðið. heilann ok vöðv- aua. I’úsunclir b'iiða pað. BOYD‘S Bikery. Sjierce St. Cor. I’oi ta^o A ve. Phone lOiiO Elcctrical CoisMiöl Cti. 04 ♦♦*■*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*♦♦» ♦« J FRANK ÐELUCA | s«>m hpfir l>dö a«' r»81) Notre l>ame hefir + ♦ nú opóaó nýja búð aö 7 14 MaryluoJ * ♦ >St. Hann vorzlar meö allskonar aidini ♦ ♦ o$r sa*tiudi, tóbak o«r vindla. Heitttoog 4 + kafli fæ.st A óllutn U:uuiu ♦ ♦ ♦ Allskonw- RafmHcnH verk nf hendi )ey*t. King: St. Tel. 24 2 2. Bezta Kjöt og ódýrasta, eom til or f bæmnn fæat retfð h já mér. — Mú b«‘fi ég inndælis hangikjfit að bjóða ykkur. — C. ö. JOHNSON Oor. Ellice og Langeide St. Tel.: 2l>31. I!l*l)01IIÍ!!Í0!l iliiiík NöTRE DAME Ave. RHANGH Cor. Nrn» St Vér selj’im peiiintfaávísAutr Jx>re- aiile^ai á í^iaiid: Ou ödium Jöi>d. Allskouar bankasiöi í af hebdi lr*yst PPARISJÓDS- DEILDIN teur $1.00 inulnK cr jfir op pofur b&vzto tfilcÍHndi vexti, sem lejfírjarii viö sun* simöulóð tvisvar A Ari, 1 lo jónl oir desember. | KJÖRKAUP 1 y- þrjú hundruð alfatnaðir og yfirfrakkar. Nýjar ágætar JJg: vörur en ósamstreðar stærðir. Vanaverðið á þeitn var $16 ^ til $20, en nú fara þeir fy rir ......$1 1 H * Tuttugu “Coon’’-skinns kápur, $65.00 virði hver. SeJjast nú fyrir að eins ................. $3-co Loðkragar fyiir..........+„,..*?I.T5 | PALACE CLOTH/NG STORE I H 470 riain St. G. C, LONG. piirandi. C. CHKISTIANSON, réösm. mmimimmmimmmmimmuumiu?; T.L. Heitir qé vindill sem allir "eykjn. “HversvoCTin?". af því hann er þaO besta sem menn geta reykt. Íslendingar 1 munift cftir að bihja um Wewtern €igar Factory Thomas Lee,eivandi Winnnipeg Drpnrlmeví of Atjricullnre und Imitiii/ru.lton. t ijWKYNSON <t I’ETERSON, 1#1 Nena St. $ > POOLEOOM f A (>K allskonar _ Á \ J VIMDLAR J " Mikill afsláUur ef l>n kau^ir kassa eða T 0 meira af vindlura I einu. tíó^ir vindlar A Lancl niöguhMkimna fvrir bi'eriflur otr hsmlvejrksmenn, verka menn Auónn!x'«l laticbeitencln. þar Svtn kornratkt, griparækt, smj'ir og O'tngeró gera nient: iijótlega auðutra. Á R I Ð 19 0 5. 1. 2643.588 efernr gftfu af sér 55,7Hl,41fi bushel hveitis, að jafnaði yfir 21 bushel af ekrunni. 2. — Bændur liygðu hús og aðrar byggingar fyrir ytír 4 niiUiónir clolllars. — 3. Hús voru bfgð í Winnipeg fyrir meira en 10 mtllíón ilollars. 4. -- Bún- aðarskóli fyrir Manitobafylki var bygður fi þessu ti. 5. Lancl ar að hækka f verði alstaðiir í fyikinu. og selst nú fyrir $fi tii 50 hver ekra. eftir aftöðu og ga»ðmn. (i. fu þúsrmd veiaiegandi bændur eru nú f Manitoba. 7. Enuþú eru 2u miiiíðn ekrur af landi í Mauitobn tera mft rrekta. og fæst snttt b* imilisréttarl. TIL V BNTAN LEGIíA LANONEMA komandi til Vestur-iandsins: bið ættuð ,-ið st ns.:. f WinniJjeg og fft fullar npþlýsingar utti heiniílisitíUarl'itid. '..tr «iitnit! ttni öimur Fiud sem til s'.'iu eya hjáfylkisstjórtiium. j.inibiaiit;»íéi;ig- uui og lfuidfc'l‘"vuui. IHt F* ROBLIW Stjói'tiurforuiaðiir og Akuryrkjumá/a Káðgjali. Kftir npplyóliauuj uii le.'itti!: .(o««'|ib Bntke. Jitx. Jísirtrej •i17 Main st... ii Fort Stivet, Wi uuipeg, 11 an. Toronto. Ont. 43 SVIPURINN IIENNAR. iua bvff i valið sér hana, en orðrómurtnn um trúlof- un hatií': og Sylviu, sem engtim vissi að h-afin v-ar a formlegan hátt, ollá því, að viðmót þeirra var kald- ava eit viö rnátti Jtáiasfc. þegar búið' var aö borða fór kvenfólkið aftur iun í samkvætnisberhergin, en karlmetittirinr sátu um .'.tund við vimlrykkju. Verenikii skemfci konuntt.ni með því, aÖ segja Jærm frá cy.jiit.ni, þar sem hún hafði verrcð. Sylvia stóð eiu í giuggaskoti, og áfcti bágt roeð aö hylja rerði sina. Samt réði hún svo mikið við sig, að hún gat svarað grciiíaittnti Walby, sem kotn til he-nn- ar, í þa-gileguni róm. “Af hv-erjtt dvcljið þér svona eimnatta, frökien Mönk?” spurði gTeifaánniani. ‘•‘■Eg cr dulítið þrev'tt. Und'irbúiiingurinu uudir móttöku hinn-a uugiu lijóna, okk-ar kæru gcsta —” “Aiiðvitað, anðv'itað! Okkar ú milli að segja, þá er ckki lafði Clynord «in« falteg og ég bjóst við. Fyrirmar.nleg rr limt, og liktega af liöfðingja rettttm, en ég ti' ntjög forvitm ejifcir að þekkja rett lxmnar". “Framkoira henmar cr afleiðing af sérlyivdi henu- ar, cn aí góðimi ætturn er httn ekki. Ivg vnai't e-kki bctur en hún :-e fiskii'miamisdó'ttir á St. Kilcla". “Jietta er bœði merkiLegt og skáldLegt. Maiður veröur þó aö v'ðurkjetma, a'ð hún hegöar sér vel, eti j.if-n tuikill stöðumistmtnur hjónanna tr ckki a'ski- tegur”. Sylvia ypti öxlutn Ixtgjandi. “þe’tt.a vciður okkar á mrilhtm, kæra frökísti", Wtti grrifaimtan vift. •'Eðlilcga”. svaraðii Sylvja. (Irc■ifaiúnan fór nú a/ftur inn i kvettttah/Vjúnn, og áftur cn karlmt-nttiirmr kotmt tiil þeirra, vissu þær allar, að laföi Clynord var af Lágurn ættum. Jrrátt 4> SVIPURINN HENNAR. fyrir cjf'Ugsireyml þetta, skcmti Verenika sér ágret- Nu voru karlm-eniiirniir komnir í hópinn, og sam- ræðurnar uröu fjörugri. A nteðan þessu fór fr.vm, var farið u.ð d:mma úti, ug flugcJdarnÍT áttn að fara Ivft i svr, svo allur hcVpttrinn gekk út á marroara- flötmt:. A graíslí t tuntvi framan við höllina dönsuðti ptlt- at og stulkur viö birtuna af tlysum og kínvt-rskuin lónipuir. Verenika var amogðari e-n orð megi lýsa. “iMér viröist þctt l vera drauimur”, sagði búm, “og er nœst- nrn hra-dd viö aö ég vakná til þess að skynja það i að' það sé acð eins sjótthvierfingar". Kvöldið te:ð — gæfuríkustu stundírnar okkar eiga líka entia. Crosfcirnrir voru farnir, ljósin slokkn- iiS og dansinn hæfctur, og þar með var fagttaðarhá- tíðinn: lokið. Lafða Clynord, systkiuttt *og hr. San- ders. voru emsÖmul í saJnum, IIr. Sanckrs var af góðum rettum og vcl mcut- aö’.tr, nokkiiö farinn að cldast, cn óvanatega sfccrk- bygöiir, áreiðunlegur og glöggsýnu. Haim bjó í htlu húsi skamt frá hö'Umni, og naut aHstaöar góðs á!its. öllum tima símnn og orku eyddi hann í þarf- ir rettar þeirrat, er hann hafði svo tengi nnnöð fyrir; lávarðurinn bur og fttft traust til hans, og af þvi leiddi, að þeir voru góötr vittar, fcawla voru þeir nú sokknir oían í djúpar umræöur uin áriðandi eíiii. Sylvia gckk til Lávarðarins og bauð hommi góöa nótt, og skömmu siðar fylgdi (LiLoert dæmi hcimar. Vereniku langaðó til aö tala viö niaim sinn, og scgja honutn frá aibrvði þc-irri, sctn befði hrtíið stg, cn þar eð stund’li sein yfir stóð, ckki vtrtis.t htiiitttg tril þcss, c/ekk liúli til herbergja siuna. Lávarðuriun taiLaði entt bálfa sttnid við hr. Sun- 15 SVIPURINN HKNNAR. ders, og ■eftir að hann fór, sat lávarðnrimi fréerinar mínútur hugsandi-. Svo stóð hann upp og ætlaði til kou'.i sinnar, en í sönm svi5um opmtðust dyriucr nasr því havaöalaust, og itm kotii Sylvia. “l’.ilt angliaiblik að erins”, sægði hún í bliðmii og aftlatáucli róm. “áður i-n þú ferö — ferð t:l héitnar! Ég iL'tli: að eitis að óska þér t-i-l haniingju, og segja þér, hie krer Ver'etuika er orðin niér, húu er svo að- laðatKÍi, aö nuður verður að elska hana”. “Eg vi.«,si að þér mundi þykja vænt tun hana, góöa Svlvsagði Roy hlýkga, “og ég óska og voni , aÓ þú vtrðir henni ciius góð systir og þú ert mér. Eg var alveg hissa, hve vcl luentiri fórst í dag að tak.i á móti gestttm, jafin óvöu og hún er þvi, þar sem þe-tta vur í fyrsta skifti, setn hún kottl i satnkva'mi". “l’ig var líka hissa", sagði Sylvia. “Hn hvaö þú e-lskar konn þína heitt, Roy! Helcfurón að hún kutmi fvllilegá að nvefca ást þína ? Og — góði Roy — er þaC ekki satt, bcrð þú ekki áhvggjur fyrtr ó- komna timamnn?" I.ávaröuriiut horfði spyrjamii attgum á hana. “Já, ég get hwgsatta þinna, Roy”, b-elt hún á- fraiu, ‘ ég ];ekki þig beitiiT cn allir aörir”. Sylvia lugði báöar h*endurnar á aitnað httéö á Lá- varðumm og horfði fratnan í hann incð ang-urværu at.guaráöi, bértuna ai lampaljósintt lagði beiut ítiuii- ati á fallega andlitiö heainar. “Jíg þskki kvíða þrinn og ófcfca”, bœtti hún við. “Kvíða íuinu og ótta ? Kg skil ];ig ekki, Syl- viu”. “l?g tni-iti i þatin ótta, scm þá hlýttir að bera fyrit því, aö Vertwka emhv.irttthna kunni aö lritta þant: mami. :etn him clskar roeéra en þig. þ-t’t ert f)T:;ti mtíUtHÖi maöurinn, sctn hún heíir séð, snvckk- 16 SVIPURINN HENNAR. tega klreddur, fríður »g tigutegur, ríkur og hátt.s tt- ur i inamtv:, cðingaröðiuni, hún áud ekki kost á að bera þig samí n við aðra tneno, og því hafa Jressir kostir þinir biindaö augu lieunar i bráörina, cn þar tneö er .ekki sugt, að þau kunni ekki að ppnast síðar t.ie’.r, og u,» hun finni ekki attn\ui mann, sem húu g.ti elskað heitar”. ■* R<; hafði aldrei d-ottiö þct-ta. í hng,. en sa-mt Sv-m aðiu groðursettu orð bettnar þyrna i.lntga hans, «>./ haun var aivarlegur þegar h-ann svaraöi: það' tr et til vill sattnteikri fólgitm í þvt, sem þú seg.., en \ eremka er sannlkeiðarteg. og satnvi/kusö'm kona, scm aidre, inun breg'ða.st mér, líg er vtss um að hút’ elskar mig”. ' Ln hverrig elskar hún þig ? Moð ást 17 ára. ga.uallar stúlku — með þeirri ást, sem börn elska brúöv.r siuar. Hvað veit liún um ástriður kventru, as’tina, svtn á sama tima er vitfirring, imaðstei'ðsla, kv’Jfi og örvilnan! " 'lvn góöa systir ntin, hvað þt-kkir þú sjáLf til slterai ástar ?” “]”--tta spyrð þú nvig um — þú Roy V ’’ sagöi Syl- via try-lKugstega.' “þú, sem befir verið heitbundittii niér — þú, sem áttir hetid'i þá, er hin deyjandt mcVöir þin liigði mitta hendi í, og bað {orsjómtta aö bless i sameining pkkar — þú gvtur spurt, hvort ég viti, hvað ást sé, þú, sem átt þá rödd, er hljómar fyrir eyrum nvér sem fegusrtii liljóðla-ra ómnr, se-ro átt þaö bres, er vekur uu-aðsteiðslu í huga mtnw ; og ást þintii - c, guö miim góður kastaöi ég burt eins oy ónýtu leikfmtgi í bræði minnri! þú elskaðir tt’ig, Roy, er þaö e-kki satt ? ]>ú kallæðir tnrig þá hiauir. ásev.Ölcgústtt nöfuum ; ég á em þá bréf frá )>éi- Jiur sern þú segir aö hjarta þitt hafi valiö niig. Kg hafði luimild til að elska þig, þar sem þú v.crst

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.