Heimskringla - 19.03.1908, Qupperneq 2

Winnipeg, 19. tnarz 1908.
HEIMSKKINGLA
J
H EIMSKRINGL A
Published evory Thursdaj' by
Thf Heimskrínf'ls News4 Puhlist»ÍD2 Co.
VerO blaðsins f Canada op Handar
$2.0U um AriÐ (fyrir fram b<írí?aO).
Keut til Jslands $2.10 ityrir fram
borgaðaf kaupendnm biaðsins hér$1.50 )
B. L. BALDWJNSON,
Bditor & Manager
Office:
729 Sherbrooke Street, W innipee
p. o box i i «.
'Phone 3.112,
Liberals verða að
láta undan.
þykir tíSindwn saeta, vn-gna
']wi-ss, hve sjaldan slíkt ktinur íyr-
>r, aö citi fundarseita í Ottawa-
þinginu víiraöi nýleg'a 57 kl.stimd-
vr. Svo stóð á, aö andstæðingar í
þinginu kröföust þvss, að lagöar
yrftu fratn ýmtsar skýrslur og til-
boð um titnhurtöku leyfi og fleira
jwess háittar. Stjórnin hafði naitað
ttd leg’gja fratn tilboð }>issi, og
ýtnsar aftrar skýrslur og skjöl, cr
«itidstæðingar álitu sig varða, eit
jmtii ýmist alls ekki voru lagðar
4ram, eða þá látnar liggja undir
áKti og skoðun þingtnanna svo
srttitta stund, að {x-ir liöfðtt þess
ækki ftill not. Utn það mál liefir
verrð tnikið rætt á þessu þingi,
1ir. niair hefir gengið svo langt
«ð segja, að tmntti hlutinn hali a!s
-tsngan rútt i þingtnu aiinan e.n
þann, sem ineiri hlntinn vilji góð-
ít'tsfega Vei'ta houum. Hr. Fostér
ng íleiri fyrir hönd Conservatn a
Ifcóldu franr því, að nnntii hlutinn
hiriSi viss ákvjöin réttindi, seni
mieiri hhitrnn gæti ekki mieð neinni
JKinngirni ncitað honum um, — og
ótt af því, sem minni hlutinn
hvfði 'fultan rétt til að heinita,
vírru tilboð þau um sölu eöa fcigu
•pmfc-erra þjóðeágna, svo sem við
-ar á timburlöndum ríkisins, og
yfir höfuð hefði rn'inni lilutinn
koimitingu á, að skoða öll skjöl, er
inta að stjórnar athöfnum, — að
nijnni lihrta þingmenu væru alt
tí-ns lögformfcga kosnir einé og
■þingm. meiri hlutans, hefðu mál
frelsi í þingittu hið sama og sama
rútt utan þipgs og innaii, sem
meiri hluta mcnn hefðu. Að þó aö
stjórnin væri vergi og ráðsmaður
TÍkiseignanna, ]>á vtcri minni hlut-
inn yfirskoðari reikninganna og
-villrar ráðsmensku stjórnarinnar.
‘>g að minni hlutinn hefði siiinti
skvldu að gegna gagnvart aVþýðu
•natitia í því, aö standa henni
reikningsskap af sinni ý'firskoöun,
«ns og stjórnin ltefði, að standa
rr.ákningsskap af ráðsmensku sinni.
— Um þotta mál gat flokkumim
edkki komiö satrvan. þeir “frjáls-
lyndu’’ héldti því fram', að þeir
hefðu einveldi, ekki að eins vfir
ráðsínietisku ríkiseignanna, heldur
ein'ruig öllutn skýrslum er að því
lytu. Ivn þ.-ssi steína virtist and
stæðingunum svo rangsleitin, að
jwr ásettu sér að láta til skarar
skríða uin þct'ta mál. Af því
íetddi þossi langi fundur, sem nð
áraman er getiö unt, og sem stóð
yfir nær 5 dægur samfleytt.
Rétt »ð þessiini fundi afstöðn-
um, fóru kosnitigar fratn í New
Brunswick, sem sópuðu Liberölum
nr völduin, og settu inn Conserva-
tiva með feikna stóruni meiri
Wuta. En þetta hvorttvoggja,
fundurinn fangi og kosninga vinn-
íttgur Conservativa í New Bruns-
wick, hefir haft þær heillaríku af-
leiðingar, að Liberalar hafa sann-
hcrst um, að svo fcngi sé fcui, setn
léð er, og eru nú orðniir hinir auð-
svefcpustu í þinginu og á niefndar-
{undurrv. Nú eru þeir farnir að
teggja fram öll skjöl, sem andstæð
ingar krefja«t aö sjá, og hr. Pugs-
fcy kvað allan utKlangen'ginn á-
greining ttm skjölin hafa verið rn-is
skilning einan.
Mi-ð þessu cr það þá viðurkent,
að allar stjórnarskýrslur, reikning-
ar og önnur skjöl, séu opinbcr
eigti, og að minni hluti þittgimanita
eigi jafn.an aðgang að þeim eins og
wneiri hlu'tjnn. Enda hefir það ekki
fyr komið íyrir t sögu Canada, að
nokkur stjórn hafi ncitað andstæð-
ittgimi á þingi um aðgang að opiti
heruiii skýrslum.
Annars hefir öll aðferð stjórnar- ! þratnur, som til eru á siðasta lag-
itinar í Ott.iwa á síðustu árum
verið þann veg, aö þjóðin mtm nú
ulment ákv eðin í þvi, að leysa
htana firá starfi við næstu ríkis-
kosníngar.
^róoiam 4i»tóra” söngflokks-
ins 1908.
inu, er hér tekin.
þessu nœst á að sýna, hvað Is-
fcndingar sjálfir séu mikfcr ntieist-
urar í sönglistinm, og er kotnið
með lag eftir SLgfús Ivinarsson,
seim ncfnist ‘‘Haust”, undantckn- | samihandi viö lög S. Sv-e'.n
ingarlaust langKtilijörlegas'ta lagið I hjörnssons, má geita þess, að hann
s: tn, S.E. hefir samið. þar tvæst | hefir samið fegurstu sóló-Ligið,
ketnur ísfcn/kt þjóölag, “Svíalir^I sem til er við íslen/.kan teoeta, við
og hrafninn”. Jxir er to.vti og tón- j kvæði eftir Steingr. Thorsteinsson-
ar hvort öðrn meiri vitfcysa. —]ar 'Tlvar.eru fuglar þeir á sumri
fœrður um, að G-unusteitin Eyjólfs-
son, Jón Friðfinnsson eða Jóuas
Pálsson heföu ekki talið eftir sér,
að raddsetja þau fyrir ’blandaðati
kór, til að hjálpa áfrant íslen/.ka
sönglistinui.
í
Vafalaust cr það kunnugt flcst-
um íslendingum hér vestra, að
stofnaður var hér fvrir 2 árum
söngflokkur, sem síiinanst'endur af
söngfólki úr flestuin isfc'n/.kum og
l'ú'berskuin söfnuðum hér vestra.
Samsöngva hefir þessi llokkur halri
ið tvisvar í sambandi við kirkju-
þing. Almcnt hefir siingflokkur
þessi veriö kalfciður “stóri" söng-
flokktirinn, því höfðafcilan í hon-
um lvoíir verið mikil, en meðlitn.t-
fjöldi er líka það hf'./ba, seiit þessi
flokkur Ivefir sér til ágætis fr im
yfir aðr.i ísl. siingflokka, :viti hafa
háldið h-ér samsöngva. }'o sk.i!
ekki gleymt að geta þess’, að í
þcssi tvö skifti, sem hanu hefir
haldið saimsöngva, lielir eingiingu
verið stmgið á ískn/.ku. ,\ft ems
þurfti síðastiiftið sumar :ið fciðja
Krir ensk.u konginum á ensku. —
Kinungis fyrir ]>að, að sá boösku; -
ur hefir borist út, að ]>essi siing-
flokkur væri inyndaður á þJOD-
ERNISLEOUM grtindvelii, þ. e.
væri stoínaður til aö viðhalda Iicr
sem be/t ISLICNZKRI sönglist og
að hauu h.'tir að mestu leyti htild-
ið sér á þehn gntndvelli til þ.'ss.v.
— hefir hann ttáð talsverðri bylli
tncðal íslendinga hér, en ekki fvrir
þuö, að hatm fc-ysi hlutverk sitt
hctiir af hendi en aðrir flokkar, —
síður en svo. . það er vitanlegt,
öllum, sein nokkurt skvn bera á
sönglist, að “stóri” söngflokkur-
inn stendur ekki íslen/.ku söng-
flokkunum liér snúning, þegar til
listnr kemur, og slíkt er eðlilegt,
þegar ástæöurii'ar eru athugaðar.
Söngflokkarnir liér samanstanda
að mestu leytl af fólki, sent hefitt.
sönghæfifceika, og afir söiig unriir
stjórn söngfraðinga tvisvar í
hverri viku ársins, — stundum oft-
ar. Kg býst við, aft einhverjir
komi og segi : “þett.i fó 1 k svi^tnr
í “stóra” söngflokknum". Já, é-g
veiit 'það v-el og viðurkenni, að þaft
er aðalfólkið í “stóra” flokkimm.
lín ]>að getur ckki notið sin eins
vel i hontim og í síninn c-fcin flokk
vegna þess. að ntikill íiK-iri iilnti
af því fólkt, snin þvi er skipaö að
svngja nu-ð, gerir ékk.rt aiunð cn
skemma simginii. þessir gagiiobkit
flokkar. sem séra-fðir eru siim nn«l-
ir hverjum söngstjóra, eru svo
samæfðir tvisvar e.öa þrisvar sinn-
iHtl'. ]>að er látið gott lieita, og
tafarlaust farið upp á söngpalliun
til að svngja fvrir fólkið. Söng-
stjórar hér samæfa alt fólkið, sem
á að syngja, mánuö dftir 'ínámuS,
áður en samsöngur er haldimi, og
inundii þeir ekki gera það, ef þeir
álitu þess ekki þörf.
Af þessti cr skiljanlegt, •• ð
“stóri” söngllokkiirinn hefir fengið
íiiarga á'heyretidiir i |xm tvö sktftl
sem liann liefir sitngið, vi-gna ]>css,
að fólk liefir staðið í þeirri trneín
ingu, að hann yæri stofmiður til
að viöhalöa og efla ísten/kan söng
hér vestra, og sú viðleitni eitt út
af fvrir sig, vár svo iuikils virði,
ct á hentM lnfði verið áfranihald,
að flokkurrnn sjálfur, stofnienditr
hans og stjórnendur hefðu átt skil-
ið, að söngsa'i.Tkoniunmr væri vel
sóttar — þrútt fyrir ýmsa 'galla á
sfingnnm. Kn því er ekki lengur
að heilsa.
T'ínnimi, sem fer í ]>að, að syngj.i sungu?”, og er það pnentað í
livert um sig af þessum fjórum 3fð 'T/aufblöðum”, söngheítinu, s.-m
asttöldu lögum, er álíka langur | Mrs. fcúra B jarnasoii gaf ú t 1900.
og þe-gar kría sest á stein, því þau Eg ltefi einii smni sjálfur suugið |
eru ’frá 9—20 taktar. — Sama er j þetta lag liér vestra, annars man
a'uövitað aft segja 11111 alla ísl. :ég ckki efitir, aft haf.i beyrt ]>ess j griðasUiður. Og naumast tná þaö
söngvana í þessu prógTWimnii, þvíjgétið hér. það sýnist svo, sem í,<- jsæmilegt kallast, uf maitni sem
vill mest til ;if þvf, að þ.er voru
lítf krvddaðar. En gainanyrðin,
sean , álr. W. H. Paulsou Hutti,
voru ágæt, euda mátti glogt sjá
og heyra, afT þá var fólkinu vul
sk-emt.
Ræðtir, sem fluttar eru til þess
að skem'ta fólki, þurfa að vera og
ættu að vera fjörUgar uan leið qg
•þair ern fræðandi. Og ekki þykir
tnér viðeigaanli á slíkmn saiukt>in-
itm, að hnútutn sé kastað að fólk-
linit, þar sem friður ocr eininrr a'ttu
|að sitja í hásæti, og staðurinn
fc'ngsta lagið cr að t-ins 22 taktar, ! leiidingar Iiér
t>g ;ið svngja ]xið t-ekitr jafiilangau kynslóftin, láti
tíma og maftur telur fljótt upp til
88. Næst keiiiur lag meft sænskum
tiex'ta, “Sof í ró”. þá. lag með
eiinkum þó vngri
r annara um, aö
syngja sólps enska ástarsöngva. —
innant'ómt éistavæl — eti ísl. sóló-
söngva. K11 eii'.initt þenii'iin hugs-
séra Jóni lijariiasytii, Eða lvélt
lrann máske, að fólkið teri ekki
skvn
a,
nafta
Heimskringlu hnnn
mskimi text.i. J>ar ini'st lag mcð nnarhátt he'fðu stjónKndiir ‘stóra’
norskutn tiexta, og ]>. ssu næst j söngflokksin.s á tt að berja ú, i
1 ligsta ísl. lagið, “Hevrið ltiorg- j stað þess, aö t-ak-a sömii st.inu.
uiisöng ;i sa-intm”.. A fftir þvi t-r i ,
“Pil'gTÍm Cliortis” á L'iisku, og að | U■'m,.1,1'£1'r eigum ung, efm-
síðustu stutt lag nicð ísl. tcxta, to1lskald' feri hir
“K veldljóð”. j hefir.venð g.-tið, og sem talsvert
liggur C'ftir í þe-ss-ari gr.in, og í alt
]>á er nii upptalið, það sem pró-
gratn |>.ttA hefir inni að halda.
Kn hevrst liefir, að s;-m viðbót,
við þetta ;vtti e-nn þá eimi simvi
að tyggja upp “O, guð vors lands’
og “Lofgjörðinsi” eítir Sigf. Kin-
arsson.
Af lagavalinu í ]>otta
sést ljóslega þetta :
jmograin
Að algerfega er gengið út ír.i
]>ví markiiiiði, að þessir sain-
stingvar séti _J>vgftir á þjóftern-
isfegum grnndvelli, ']>ví,nti á
að svngja á 'FJORUM tunini-
rnálmn, og í '‘prógrannminu”
hefir ísleu/.kan að eins 8 takta
i ineiri liltita við hin tnngu-
ipi.ili'ii, Með s,öinu stofnu ntá
gott heita, ef islen/.kan Kefði 1
til 2 lög eftiir 2 ár hér frá.
Aft valíð á lögumun, scin ís-
ku/.ku textarnir erti undir, er
tönstaklega barnalegt, og ber
vot't nm annaðhvort af tvcnnu
— mjög litla dóingreifiid, eða
ins. Eðli mannsiai-s er jainan, að>
sækja þar á, sem tuinst er tnót-
staðan, og bygðirnar fa-rasrt ]>ang-
að, sem mest er kindrýmið.
Herra Young geröi uppdrátt af
landinti og samdi ítarlegar npplýs-
ingar um nátitúrfeg;i auðfegð og
Iramtíðar möguteika landsins. Og
Senaitið setti nafnd til þess, að at-
huga eðli þassa fcuidlláka norðan
Saskatchewan árinnar og austan
Kletbafjalla, en vestan Hudsons
flóoins. þessi netfnd hóf starf sdtt í
febr. 1907, og éndaði 'það 30. mar/.
sl. Nefnd þessi safnaði öllum fáan-
fc'gum ár'aiðanfegum iipplýsingum,
og eru tniargar þeirra mikilsverð-
ar og áður ókutmar ölhwn almenn-
ingi. þassar upplýsingar hafa ver-
ið pnen'taðar i bókarformi og oig-.u
að sendast ókieypis frá innanríkis-
(fc'ildimii í Ottawa liverjum seiu
1 ]>ess óskar.
j I/andfláki sá, sean hér ræðir um,.
| er afarstór. í Afberta og Saskat-
Svo er aunað, sem ég álít mj«>R j ehewan fylkjum, norðan Saskat-
á'bótavant við þessarr þorraidóts- ehewan árinniar, vr >50 þús. fer-
s<i4iikoniiir. ]>að cr livað óhæfilega jinihir, — Ungava héraðið hofir
lítil rækt er lögö við ískn/ka tví- , 354,965 þús. fermilur, - 'Keewatitt
... ,,, , v. _ ... Inefir 470,416 fermilur, — og Mc-
l-.g al.t það ætt: tnjog j Konzi,e -62)l82 eða alls.
og jafnv/el sjalfsagt, aö i 1,637,559 ferntiílur umntáils. En það
afjer talsvert stærra svæði en ölt
| ailri þeirri sniJd, sein unt væri, og fylkm', som eru mynduð og að
LT j nueistu bygð í þessu ríki. Allur
]>essi mikli fláki er nofndur j\It-
Ken/.lfe dældin mikla. F’engnar upp
ari á bragðift. K/g er lik.i sivnit- j lýsmgar' sýna, aö þetta mikla latid
færður um, að hægt væri að fáiflæmi er dýrmæitara miklu., en al-
menn, seiri lmmdu leyka það vel af : meait hefir verið álitið, og að }>að-
af því, aö hér or mn þjóöafósóina heiidi, svo iinuii v;vri á að hlusta. iKw^ur hæglega framfleytt afcirmikl-
og þjóftarlítilsvirðing að ræða, ^ ^ þykist þe.ss viss, aö is-j T l>a'ö er vitæntegU
•s s J j ao m-a'nnle^ar verur bua a ollu
: k-tt/.ku skaldin okkar intmdtt .þéss . þessu svæði, bér og hvar, og hvað
vari
Snorra
ift (ala 11111
Stftlu son ?
sambandi vift
songinn
vel vift,
og alt eigum vift til
tugum skiftir og jafuvel hundruö- i tví.söngur væri sungimi
um ai f'alfeguiu lögum við okkar
föpTu ísfcnzku ljóð, svo enga liaitð-
svn bar til þess ívrir þaun eða þá,
1 s.im viildu liigin Kt%- “stóra’
mundi það þykja góð skemtun, og
gera blessaðan matiim enn ísfcn/k
j liokkinn, aft láta syngja
j norsku og ensku.
i'itsku,
Kg lieli tekið ti! tnáls uni þetta
euts dg ég he.fi sýut liér að frnináo.
Hér er að gæjast upp sá “sel-
h.ius". sem við verðum að greiða |fus' að -vrkJa umllr fdlk’«u,u tv1j«w«.t norðast ÍJandin.i, og sýmr
ósvikift högg meft ‘'saltaríimini”, I siing.s'öguni, sem li.egt va ri að það nieðal amiars að l.iudið veiftir'
svo b.irni aldroi framar verði svo ; syngja af tneiri list, vn át ti sér j l>au 8ic®b td lif.snauð.synja telj-
upplitsdjarf'tir,
lá'tei sj;i á eyru
hefi haldið því fram.
að hann þori að ;
sér aö eiliftt. Eg :
og beld því j
fram enn, að isfcm/.k sönglist væri
eitt sterkasta aflið til að viðhalda
hér vestra tiingu okkar og þjóð- j
erni, og livert isleit/.kt söngfc.'Jag, ■
s. m setur sér eingiingu ]>á stiefmi, |
stað
þarf
Krir næstu þorrablót,
að fi'i ntarg;i gesti, og ekkert get
ur hann boftið betra en XíL-IMJ
ANTH ÍSI.KN/.KAN TVÍSÖNO.
J. K. J.
að auka hér ísfen/.ku sönglist, eigi
sþilið velvild æf öllum góðiirn }s- 1
algert þekkitigarfeysi á islenzk-| fendiii'gum. Ivn ég he-iti á alla fs- I
ttm söngbókum. Má t.d. inefna, j lendinga, að styrkja ekki aft tK'itnt j
aft veJja jaío auðvirði'leg lög tevti ]>að f.lag, eða þau f.lög, sei:i .j
og “Haust” og íslcn/ka þjóð-1 sýna með sbarfi sínn, að ]>au viljtj
lagið. Og likt er að segja um j troða isfcn/kt inál og ísfcn/ka ton- j ,---,—
sálinaiögin. því ekki að vel ja I l:st undir íótumimi, en þyk jast l)ó j
almennilegt þ.jóðlag eiiisV>g t. j standa á þjóötegmn grundvelli. j Hlaðift “tedmontoii ■ Bulfetin
<1. “Bí, bí og blaka”, mWtaínr j ]>að t r bein skv hU abrn, nO vylfc.-tHálgS. -4. lebi . sL, ílytur svol.it
...... r ,, v I,________,ii„_ r „ml- a-ndt grein um Norður-Vanada, ei
raft meft bjorgum fram . efts fc-ggja allar st.luur, s.111 svgia uno s ’ .. ,, , ....
J “ T........ ~ • - • • ■ ! Hkr. hefir verið Ix'ðin ;tð taka upp 1 að ait landift
'Bára 1>1 á” ? Og því ekki aðfir fölsku flaggi, hverjtt naíni, s.-m
velja frtinur sálmalög, setn j þær k nefnast. C.jöldum þoini 11111-
, í svifanmst “rauðatt ibeJg fyrir grá-
... , ,, , ..., . ast. Og þesst gæfti mætti m.ug-
“ : faldii með bunaðarhaittnm og vcrk
ll.lgi iiKigri aft bjóða nýtt Ife-gri þekkingu livítra tnanna. Kitt
'of hann á 1 vi'tni ber ]>að, að landið sé víð.t
j frjósamt akuryrkjuland. í I’oace
i R-ivicr héraðinu segir hann svo
í iniikið af byggifc-gu akuryrkjulamli
jen enn]>á óræktuðu, ciiis og nú sé
j upptekíS og bygt í Alberta, Sns-
jkaitehewan o<r Mænitoba fylkjum
ölltiffl safflainlög'Sum. Breden þing-
maður í Alb'yrba sem býr norður
i hjá I/esseir Slave I/;ike, segir, að í
MeKen/.fe héraðinu og norður Al-
,berta, sé fyllifega 100 milíónir
ek-ra af ágætu ábúðarlandi. Mörg
önttur árciðnfceg vittti, sem á sl. 9
ármri liafa ferðast fratn og aftur
iifí't pelHvíl HHltla'tTrmtttfrtrar'i»-7!T'■
frá siiðurenda I.ess-
Norður-Canada
ekki eru alinent
sini'gm, ems j
og t l dæmis “Hátíð öllnm
hærri stiind er sú”, “(Vuð hæst
í lvæð”, 1ivja lagið við “Sj;i
11 ú er runni'ttn ný'ársdagur",
og fleiri, s.-m telja
iniætti ? Um lögin við útk'iidu
teixtana, vil ég ekkert segja,
þau ættii alls ekki að eiga
heima í þessii “prógramtni”,
svo lengi, að þarf aft' syngja
þau mcft sænskum, norsktim
og etlskiim tcxtimi.
3-
í þessu “prógrammi” er alveg
geivgið fram hjá ísfcw.knin tón
skálduin, að heit.i tná. Níu
takta lagift lians S.K. i-r þ.ift J'öld
eina, sem þar sést eftir ísfc-nd-
inga. .F/tli það oigi sið sýna,
hvað Isfendingar erit kommr
langt í tónlistinm ? Vc-stnr-
ísfen/.ku tón.skáldin ern ekki
iK-fnd, C.unnstCinn Kvjólfsson
og J ón Friðfinnsson, sein báft
A. J. JOHNSON.
Enn um
borrablót.
]mð hcfir t.ilsv-ert miTsið vcrið
rvtaö og r;ett um nýlega æfstaðið
þí/rrabJót Heíga magra, si-in og
önmir nndanfariai, og er það ínjög
eðlifc'gt, þar sein slík éirleg hætíða-
viðkoina öHu isku/ku fólki
hér, Og á aö wra 111 þess, að
hjáljtíi til að YÍfthakla isfcn/ku
þjóðerui lvér vesta'ii hafs, vekja og
glæða Ivlýjar og góðar endurminii- j
og hér fylgir :
]>aft er skoftnn margra, aft séi
í liluti Canada, seitt liggur norðan
Saska'tchcwan árinnar og ve-stan
jLIudsons flóans sé óbrúklegur til
jakúryrkju, og að verðgildi lands-
jhluta þessa fc-list. aftalfc-ga í tini'br-
1 iit'ii, s.-m A liomim vaxi, og i
jináltmnii, si«m þar kuniu að vera
I íólgttir, og í dýruin þeiin, stnn ]>ar
i hafast vift, og veita ]>jóðinni grá-
vöru þá, s:-m revnst lvefir éi liðn-
tnu árum einkar verðma-t til vetr-
arfaitnaftar.
I.andfláki þessi er enn]»á ;tö
mestn ókmintir öðrum en þriin æf-
intýr.i mönmiffl <>g nvéilmlL-itenduffl
S'.'iii þaUgað k'ggjal.'iöir sínar ár-
leip'a í von iim upjArrip arðs af
dýriim og málfflfundum, og öðrutn
fra'msýnum tnönnum s.-m í anda
sjá ]xinn tíma óðuin nálgast, nö
ingtir uin ýmsa
feðTa okkár éi
Af tilviljun sá ég lijéi kitnningja
ttminm “prógrain” þessa söng-
flokks fvrir na-sta snmar (1908),
og til fróðleiks fvrir fesendur mína
ætla ég að fl.-tta því viö blað fyrir
blað, og svtva fyrst og freimst,
hvað nnikill þjóðernisbla'r er yfir
því, og einnig hvað nvikil dóm-
greind hefir verið viðliöfð við valið
á lögunutn.
Eins og öllirm e-r kunnngt eru
>að eimmgis ísk-ndrtvgar, sem ætl-
ast er til að teiki þátt í sóngnum,
en þó stendur eftirKTgjandi tiveð
stóru feitu letri á fjTstu síðunni :
TIiE ICELANDIC SINGKR’S
ASSOCIATION AI.BUM for 1908’,
Rev. H. B. Tborgrinisen pres.,
Akra, N. I)., R*ev. F'r. ILUlgrim-
son, sec., Baldur, Man., Elis Thor-
waldson, Treas., Mountain, N. I).
The Italic k'tters in the text,
stand for the Icefcuwlic feitters,
whieh could not be provided by
the printer". —» Svona dæmalaust
)jóðernisfega lvtur fýrsta síðain út.
þá kwtvur imvihaldið. F'yrsta
lagið er þó ét, ísfenzku og lveitir
“Iívöt”. ]>ó lagið sé fremur til-
komnlíbið, þá væri þó sök sír, eif
ekkert lagið við ísfenzku textana
væri fakara. ]>ar næst koma tvö
sálmalög, sem sungin eru oft á
hverju ári í hverri einustu lútarskri
kjrkju, “Ileyr mín liljóð” og , hefi beivt
“Vertu hja mér, halla tekur detgi". : raddsett
niikli inn.straumur fólks úr öll-
ifnaðarh'attu h>t - Uln Jöndivm, sem liingað flytur mt
.ættjörðinni, t>g | árfeiga, verði um síðir að feita
Iþangað til aðseturs, þegar alt
annað land í Canada. er uivnbekið.
mnklii falfegri og tilkomimvairi 111 . , I það er ét mieðvttiind þessara
i;- .,1 gainia íanninu, — syna liemn sem ,.... •• ■ , _
log, en noKRurt lagift er, ,ti n - manna, að ekki hði morg ar, þ.ir
þe:m, setn ísfen/.ku ljóðin eru j gh'ggas'ta tnynd af samkvæfflislífi Ljj hindfláki þessi veröi kujvpwiuirk
undir í “prógraimitinu”. Ma j þeirra og ýmsum íiÍ11 aftarliá't't 11111. | komandi innflytjeiida, og að fflieð
til iK’fna “Sntnsiriió'tt á ht-iði"
ir starfa í söfuuftiiiii kirkjufé-,Triöa uppvaxandi kynslóðiiVa
lagsins, og báðir hafa saniið ,;, ,, , , t .1
* ’ * aitaa tvl ftaka til íorfeðra sinna
■c'ftiir G.E., <>g “Við
eftir J.F., o. fl.
ildahvarf”
, v , , ... , 1 tímanum v.rði blómleg bvgð niieð
|>aft lic-fir oneitanlega miog nnk- , ., , ,1 ,
** •* K verzlun og íðmtði og alls konar
ið verið gert til þess, ;tð þ.'t'ta
Sigfúsi Kittarssyni er sýndttr sét
iKÍður, að velja lélegasta lagið, 111,1
stin hann hefir safflið, og japla éi
“Lofgjörðinni” eifct árið enn, ré-tt
cins og sá maður heföi ekké'rt sam-
ið nema þes«i tvö lög. Hefði það
ckki borið yott um riálítiö nveir
smrkkvísi og dómgne-ind, og uni
leið verið sanngjarnara og ré-tterra
gagnvart Sigfúsi, sem ungit, efni-
fegu tónskáldi, að veJja heldur lvér
ó’Jx'kt ágætisfög eítir haitn, t. d.
“(), fögur er vor fósturjörð”,
“Gröfin”, “Kviefdljóð”, o.fl. o.fi.
gati jiáð tilgangi síiuim,
vink
framfeiöslti frá óbætnandi auðsupp-
spreittuiii, sieiii náttúran feli i sér
hefir það ]xf verið maturinn, U skauti Norður-Queibec fylkis, Kae
sem þar helir seitiö i <>iidvvgi, og
cr það nú uiéi.ske ekki útá.v-tning-
arvert, því ‘iiiivtur er mannsiirs
, ntegin”. ]>að luTir oft verið að
því fundiö, hvað tnu'turinn hafi
verið óísfenzkur, og ekki eiins gó»V'
ur og vera a-tti. Kn bæði var það
að nú hafði vcrið lofað bót og
’betrun með m.itinn, enda engin éi-
stæða eða sanngirni, að kvarta
Sveinbirni Svvinbjörnssyni er
sýndur alvcg sarni heiður og S.K.
Ár eftir úr cr þvælt lagið “0, g“ð
vors lands”, réitt eins og hamt
watin og Ungava héraðanna, og 1
McKenzie, Peace River og Yukon
heruðiiiniin.
Bvgðir Canada eins «>g Battila-
ríkjanna liafa færst að aiistan og
járnJwauta umí landið þvert og j
jafnán orðið samfara lagninguni
endifangt. í Canada tna svo Jteita
að 'bigðin sé tncst öll syðst í rik-
intt, en norðurhlutinn aJlur scnt
næst óbygður, og niikill hJuti hans
ennþá ókannaður og ómældnr. Kn
þar mni, því framreiðslan var að {<e<£tnr því, st-in járnbrautakerfin
ntínu éiliti mjög inyiidarfeg,
eins ísfenzk og vænta mátti.
hefðu ]>.-i r,
°lí
breiða út greinar sínar norður á
j bóg'inn, svo fvlgist inanna fn'gðin
,,, _ ., I - tnoð þeitn og nýjar auösuppsprett-
J | ur kotna arfega 1 hós, og íðnaður
hafðt ekkert annað safflið en þaft : skernta fólkinu, gert sinn hlut eius OR verzlunarfjör þreiigir sér ]xir
eriiia fag. Sveittbjiirnsson á þó *v_o j veí, mumli bœði ég og margir | jnu, sem áður var evftimörk <>g
hig öniuir, hanu h. lii „í’*1 *V!'• fleiri hafa fariö ennþéi ánægðari af , engin hygð önnur, en villidvna og
vió tsfenzk ljoo, sem bera oll 11111 | 1 h | hraustm - - -
siimu snildareinkienni og “,Ó, guð ’ “ralKnu
vors lands”, meö öðrurn orðutn, Auövitað cfettur tnér *ekki í httg,
rauöskinna, sem haldist
j hafa þar við frá ómunatíð. Ilierra
R. E. Young, etitn uf laudkiimuir-
*111S klllril <m..),lko '11' ■ uð lialda því fraffl, að ræðurnar, utn rtkisstjiirttarinnar, betiti á ]>að
U1’ ' JT?}1 S° °'^ o ramyvu fluttar voru, haft ekki verið :i skýrslu sinni árið 1903, að ianian
1 ■ aintsa . (sumar að mdnsta kosfci uppbyggi- j skaihs tíma vrði alt land upptekiiö
vísu ertt þessi lög, sem ég j þrtnignar af andagiít ogí1’ hinum ú’tfflwldu héruöum Ves«nr-
mt á eítir S. E. og S. S./. , . , . , . Canada, og að þa yrðt innstramn-
,mu uj* «... fvrir “Karlakór”, aö því uiœsku’ en 41,1 ‘ir voru l,a'r a j ur fólksins eðlifega aö tóua»t í
! Langversta raddsafcningin af þeim síðasba undanskildu, en ég er sann i Bragöiö sufflar, og kom það el til j áttina til hins óbygða hluta ríkis-
er Slave I.ake til Swan hæöaaua' 1
svo íK-fndu, »é hið mndælasta ak-
mfcmdi, siimstaðar þakið stór-
skóga hcTt'Um, en á milli geasivaix-
ið slé'ttlendi. ]»a* ve-x svo mikið
gras og gott, að b.-tra fæst ekki í
fjölhmmn aö vestan austur aö
Placé Point, 7<x> til 800 ntílur vcg-
ar, og 73 míkir út frá'henni á
báða vcgu, — vera fult eins gott
og nokkurt land í Saskatchewan-
fyíki. Mikið af þessu l.mdflæmí er
lirc-in grassl'éitta, siérstakfegia éi
norðurhlið árinnar, liitt er þikió
brúsk-viói og fc-ttum skógi. A
liinni svo tKtfndu “stciru sléttu”
kvaöst hcrra Braden hafa ræktaó
hafra og garðávetxti í sl. 6 át;-
Nautgripi hafði hatMt haft þar í sL
5 ár, og innistaða þeirra á gjöf
he-fði verið 6 vikur á vctri aö jafn-
aði. Alt latidið ex vel íallið til
'griparæktar, og fóöurtegundir all-
staóar næ'gilegar. Agæt kornnpp-
skera liiefir árlega fettgist lijú Ia's-
ser Slavie feike. Ilexra I>'. S. Law—
rence sýndi j>ingm'ifndiniii sýnis-
horn af No. 1 hvoiti, sem hann
ræktaöi í Ifeace River liéraðinu ár-
1906. ]>að var tiekið úr kombiiri
Hudsons flóa feJagsins hjá Vormib
lion, som ]>á hafði 22 þús. bush.
því var sáð frá linu feigoda liveitd
en hefir svo harðttað og batnað við
ræktun þar vestra, að það ber nú
eins gobt h veíti og nokkursstiaöar
víðri veröldu, smnstaðar 6—7 feta
héitt, og aHstenðar umhverfis vatn-
’ð' er hið bczta og frjósamasta ak-
nryrkjufctnd. þetta ltáa gras, seffl
hér vnr nefnt, vex á háfettdi <>g
gafur 4 tons af hverri ekru. Marg-
ir fflienit, sein ttm bérað þetta liafci
farið, segja, að það sé bezta land-
sj>ilda, sem ]x'ir hafi séð í Canada.
Siiður af Lt-sser Slave Ixike cr
landið aít öldmnyndað slé'ttlendi
með lit'luin skógarbeltum bér og
þar og ínilli vatnsins og Stnoky ár
er landið skógfanst, en meöfratn
ánni vex stór skógur, ]>ar er og
land einkar vel f.tlKft til akuryrkju
heggja HK-gin árinnar og langt út
frét henni. Ilerra Breden, sem niik-
ið heiir ferðast tun htnd þatta, seg
ir landið tneðfratn Peace únni, frá
langt af begaind þeirri, sem þar
var sáft ii]>j>h«ílega, og er nú orð-
ið eins liant og Red Fife hveiti. —«
Hann tók fraan, að þó landið væri
nefnt P'eaee Rivter dalur, þá væri
þaö í raun rébtri hreið hásl'étta,
300 mílna breið og 700 til 800
milna 'öng. Sléttan væri urn þús-
und fe-t yfir árbotninn. F'rá þessari
sléttai ltggur vegur, tnílu langur,
firá sjálfum étrbökktinum niður aÖ