Heimskringla - 25.06.1908, Blaðsíða 4

4 birf
fífíltíðíCftíliÖfA
WtkNtr'Kr», 25, JÓNÍ (90&.

Hlaupa-drengir fást á svip-
stundu ef kallað er á
Phone
4862
WESTERH MESSENCER
SERVICE,
224NotreDame - Winnipeg
Viróinyarfyht óska Vifiskifta yðar,
A uglýsinga-Skiltum
Dreyft og Fent Upp.
A. J. Huckell, ráðsmaður.
JOI4N DUFF
PLUMBER, GAS ANDSTEAM
FITTER
Alt ?erk vel vaudaö, og verÐiö rótt
662 Notre Dame Ave. Pkoue 3815
Wiuuipeg
KJÖT.
uEf það kemnr
frá Johnson,
þá er það gott”
C. Ci. JOHNSON, KJötsali,
LauRSÍde og Ellice Fón 2B3I
Qiftingaleyfisbrjef
selur Kr. Asg. Benediktssou,
477 Beverley St. Winnipeff-
FÉKK FYRSTU VERÖL.AUN Á SAINT
LOUIS SÝNINGUNNI.
Cor. Portage Ave aud FoJt St.
Kennir Bókhald. Vélritun, Símritun,
Býr undir Stjórnhjónustu o. H. Kveld
og dag keusla. Sérstök tilsögu veitt
einatakleKa. StarfshÖKunar-ekrá frí.
DR. A. E K E R
Sérfræðingur f Augna-, Nef-,
Eyrna- og fIoldssj ó kdrtmum.
Qrand Forks, N. Dak.
Seiidið Heimskriuglu til
vina, yðar á Islandi.
Cancer Cure.
R. D. EVANS, sem fann upp
hið víðfræga lyf til lækniuga
krdbbanieinuiii
óskar að allir sem nó pjást af
krabbameinum, skrifi sér. 2.
daga uotkun meðalsius, lækn-
ar htvortis eða innvortis krab-
bamein. Skrifið strax til K. D
Evans, Brandon, Man. 27.8.8
A. H. IIAKI»AI.
Selur líkkistur og aruiast um útfarir.
Allur útbúuaöur sA besti. Knfremur
selur hauu aliskouar iniuuisvaröa og
legsteina.
121 NenaSt. Phone 30G
Álit bónda áYín-
bannsmálinu.
Einn af vimitn Heimskringlu viö
Kyrra.ha.fi0 hufir ibeðið hana aö
ílytja meöfylgijamii .gredn, eir bóndi
ain.n þar vestra ri/tiaöd inýl.egia uni
\ inhainn«im.áiliö í blaðinu Befling-
ham Hierald :
“Jjiegar «g áitti síftast ledð utn
Belldngham bæ, v.arö mér lit'ið á
ílainnastó.nar au,glv'.sing4ir í hrl/.Lu
stööu’m bœjarins, þar satn. sárstak -
leg« va r ibeinst a.ö bæindum' og
verkaimtinimnn <>g þedr beðniir, að
legigja sanU'gjarni.in úrskurö í vín-
ban.nsmáldmi. ]>ví var lmkliö fram,
aö viss ofstækisfiokkur viildi lá'ta
kjóseadurna fremja hrópfeigt rattg-
líeti gegn þessirm stóttuim báðum.
Plig er .bóndi o.g vi.ntir vierkamia'nna-
flokksins, og þess vt.gti.a las eg
þessar aniglýsingar rmeö mdklu at-
h'ygli. ]>ær héklu því fr.aim, aö el
h/irnn,i vaixandi viniba'nusöldu væri
ekki veittur afttirkippur, þá væri
með því markiaöur bæ.nda fyrir
koráaifuröir þedrra stórlega lamaö-
ur, þaim sjálfum í óha'g, og þnö
yrði 'eitinig ve.rkadýö kntwlsins til
mdkils tjóns. því var ha.ldið fram,
a.ð sú upphæö, sem stjórn.irnar nú
fá fyrir vínsöluleyfi, yröi, e.f vín-
ba>nmö kæmist á, aö leggjast a
gjaildþeg4»an,a í aukmvm sköttmn,
og að þeir skatta.r kigðust tiiitölu-
liaga þyn.gst á boendaílokkinn, og
þunniig hækkuÖu úttgjakkubyrði
þeiirra á sanna tdma sem inntekt-
i-rnar minkuðti. Plg þó'ttist sjá, aö
t;f þessi spá mæöi að rætiast, þá
yröi það oss bæudum hin.n mcsti
hnekkir, <>g ég ásebti miér, aö gefa
m.áli þessti öllu nákvæma yfirveg-
un. Mér var ]>að ljóst, aö sú
hneivfitiig., sem heföi eiinis voöalegar
afleiöingar fiyrir s'tórí'eildus'tu at-
vimtiUigæeiin. laindisin'S, eiins og attg-
lý®in.g«rtiiar sýndni fratn á aö t'vrða
mtindi, ef víriihainn vröi lögilepit.t, þá
væni nauösynlsgit, aö íara varlega
með 'það mál.
Onnttr .augilýsrn.giu hélt því frain,
aö \ ín og ölgeröiarbtisin keivptti ár
lega af bœndurn uo1] milión doll-
ara viröi af kornvöru þeirra. Kr
þetta stór trpphæð og þess verð,
að húin sé tekin til grieiiina'. þagar
ég kom heiiim til mín, fór ég að
gera Sítmanburö iá þesstt o.g upp-
hæð allnar hænidaitraimleiöslu á ar-
iintt 1906, sem'vair alls 6794 milíón
dollara viröi. Jxitta sýmli, að vín-
og ölfangia atvirvnuvegur land.ygjs
in«t«r að t Mts (iumkM vtd -atlri
friítim-leiösliinn'i. þi.xssi saman/biiröiir
gaf má.limi aJt annia'ö. ú'tlit í mín-
um lanigum'. fvg k'xr aö athitga,
hVort vér .bændttr mundum finua
nokkiið tiil þe,ss, þó vínifaniga at-
v'innuvegnrinn væri gierðnr land-
ra'kur, og ég komst að -þairíii Sann
•færdmgni, að vér tnimdtim eikkt fitnta
áhri'f þe.s-s í sölu eöa veröi á bú-
firamledðslu vorri, og að þess
vegtta gæ'td engin éftársjá verið 1
því, þótt vínbann yröi liigkdtt.
Hve rnikið er Jxið, áem víttvier/.l-
utt landsin'S teknr árltiga frá þjóö-
ittttii ? Sú ttpphíeö er mdsjaiínlega
áeetluð að vera 1400 ttl 2200 milí-
óndr dollara. K,n meö,altal þessara
u.pphæöa eða 1800 m:líóndr tlollara
er máske niær sanud.. Og af þessari
miklu uppho'.ð má gera ráð fvrir,
aö bæuidiaflokkitriinn. lieggi til fjóröa
hluta eða 450 miilíónir, og þa
s;t>ndtir málið þannig : Rændurntr
borgia öffianga artvinnni veginitm 430
tniiilión.ir dollaroi, en fá aftur fra
honum 210 niiilíóiudr tlollar.a fyrir
vörur símar. þeitta virðisb mér
ekki lítia úit, sem arövænileg v.er/1-
utt. Svo er að gæta að þvd, hvaö
það er, sem ibótttlinn ,f«"r fyrir þa
peittiu.ga, sam h;unn kggttr í vín-
verzlunar aitv.innuvegittn. Kr ]>aö
ttokkuð, sem eykttr eifmd hans, eöa
sam eyku'r þa'giitttli h,ans og ve.llíö-
an fijölskyldumttar ? Oertr það hann
•aö fceitrd horgara, betri eiginmanni
eða föðttr ? Vér vitlim allir, hvert
svar liggttr við Jjesstnn spurning-
tint, og í því felst ré'ttkæting ]>e 1 r-t-
ar ákæru, að vínverzluttin sé hiö
argiasta btil heiimsitts. Héin geldttr
ekki jaíngil'di þess fjár, sem til
henittar gettgur.
'Geirum ráð fyrir, að algert vín-
bann kætndst á í öllum> Ðandarikj-
iinnmi. Hverjar yröu væntanlegar
afktið'ingar af því. Fg skal ettga; til
rattn gera tíl að svara þeiirn spttrn
ittgii ú't í æsar. I'frt það ecitt er
víst, aö bóndinn ta.ptðd truarkaöi
fyrdr 210 mdlíón dollara vdröi af
laindsafurðum sínum. K>n á hinn
bóginn yröt ]/e.im 1800 miilíónum,
seim þjó'öin ver nú til vínfattga-
kau.ixt, varið 'í aðrar atvin/nugreiti-
ir. Hve m.ikiö af þessari tvpphæö
kynnii að veröa variö tiil að bæla
kjtir 'bæittdaflokksiu'S, ;er örðugt aö
gera sér griein fvrir. Ktt hver giatur
borið á mótd því, tið edttmiitt hér í
Beirittglia'm sén rruairgar íjölskvldur
setn daigleiga gjaltlra vínisölithústni-
ttuum skaitit, sem .bsitur væri variö
tdl að lvorga f.yrir mjöl, kjöt, kál-
meti, aldátti, St'tttaö, skátau og
auttað því 1:kt, ssim þessar sönitt
fjölskyldur þ.irfnast' og gætu gert
sér góö ttot af, tt'mfratn það, sem
þœr verji tiil þessara ttauðsvnjd
ttttddr núverandi ásigkomulagd. Alt
það fé, sem varið er til þessara
vörtikatt'pa, ,er bændum til hagnaö-
ar, <>g verkiaimönnum eiinnig, af því
að mjölmiaitur, kjöt, faitnaður og
þvf mn líkt verötir aJt aö v'inniast
á ýmsian hátt, áöur en það er orð-
in markaösvara.. Með aukttum
kaiu.pum þessara ýmsu tegunda,
vœrii því hitttim ýirnsu atvinttuveg-
um hjálpað, t>g þe'tta heíði að mun
örfantld og eflantii áhrif á búskapar
aitvinmtveigiintt. ]>ví ekki að edns i
Waisbittgitan ríkimt, hcldur og í oll-
ttm öðrttm) rikjttm, og sérstaklega
í borgtnn þeirr.a og fceejtim, eru
mnrgar fjölskvldttr, sem vegna vin-
söluh'ú’sa/ntta l:öa skort á flestum
tlag'leigttln natlÖSA'ttju.m.
Gerum' því rá.östaifanir tdl ]>ess,
að í'búar laiititlsditts tád notaö vinnu-
arö sitnn tdl lífsnanösyn.jakaiupa, og
]yá-veröiw þess ekki lattgt aö hdÖar,
að veJ.sæld og ánægja brosi viö
þjóðiuitni, og að ibtendia , og vinnu-
lýðttr landsins bt'ii við ljtifari kjör
etn ttti gerist.
Ku' hver áhrif hefir þeitta á skalt
byröina ? Vínsalar borga stóra
upiphæö í ríkissjtVö. það fié hjálpar
tiil að borga hlmt 1 af ú-tgjöldum
ríkis'ins. þeár grtdða og nokkttö í
sjóöi hinna ý.msu ríkj.i og svedtar-
félaiga. ]>aö hefir vériö redknað, ,tð
þessir skaittar vinsalattna tt.and á
ári hvierju nær 130 miMíónum doll-
aroi. Og víttsalairnir haltla fram
því, að skatt'byrði þjóðarinnar s:
lé'tt af hennd svo seitn svarar þess-
ari itpphæö. Með öörttm oröum :
aö vér geittim halddð þessard upp-
hæð í vösum vorum, sem’ að öðr-
ttm kostd yröi að borgast tdil skalt
gredösltt. þá stetwl 11 r málið þannig:
þijóðdin fcorgnr vinsöluttum' 1800
mdliónir dollira á ári., og fcer aít-
ur fr.á ]y.'im 130 tnilíóndr dollara í
sköttuni'. K'f vér litu/m svo á, aö
þeiir pendittgiar, som víttsalar gredða,
sé skaittgreriðski', þá kostar inn-
hedmta þedrra 1300 prósent. það
er að segja, vér borgttm 1300 doll-
ara til þess að fá edun dollar. —
þietta ketmir miér svo fyrir sjónir,
að iininhieiimitukos'tnaðurdinin sé nokk
uð háir, og éig sattttfærist á því, aö
vínv/erzliMidtt sé' alt of kostfcært
skaitittek'ju meðal. Svo er það og
athugitttarvert, hvort vínsölu at-
vi.nnii\ egttrinu orsakar ekki allmik-
ið aí skaittgreiöslu la.ntlsbtiia.
Skaittaifé'ið er meðal anuars fcrúk-
að tdl þess, að fnvggja faingahús og
viöhalda þeirn, leínnig vitfirringa-
ha-li og íátækmhæli og tdl lög-
reglnstia/rf.i!. (>g leggur ekki vin-
ttautttin sinn. fulla skienf til nattð-
syuiarinnar á öllttm þessit'tn stofn-
Uttum og viöhaildi iþedrra, ? það er
almiettt viðurkeinit, að 87 prósent
allra glæpa orsakist heiiinlímis og o-
bedttlíttis af vínver/ltm landsins, og
að 30 prósent allra vitfirrjttgia sé
ruumdiö aJ sömtt rótum, og 90 pró-
semt allra fátæklfnga geta rakiö
eymdaspor sín frá vinsölukránum.
Um alt þatita fólk verður þjóðitt
að an.nast, og mér ketmttr til hitg-
ar að spyrja,, hvort vínsalarnir
iborgi sinn hluta a£ því fé, sem tii
þeissara þarfa er nojuðsyndiegt ? Ég
hyggi þe.ir gieri það ekki, aJ því, að
þá yrði þairra hlutd 5-27 aJ hve: j-
um 53oo, sem til þessa þarf. Við
hemrlina hefi ég þó eikki sfcýrslur er
rnieð töhi'm satttti þe/tita atriðd.
Klt/ir því, sem' óg httgsa meira
um 'þetta rrtiál, eiftdr því sammfæriSt
ég ’hieitur á því, að ég, sem bótnli,
-kkii að eins get komist af án. vín-
ver/ilti'Uiair aitvimnnveigsins, bekliir
muttdi mér vogna fcetnr og græð-
ast fljóitar fié, eif vínverzlun öll
væri gerð algexlega Lt.ndræk, eöa
]>að scin beitra væri, væri algerlega
aifmiáð af jörðuwni. Og saitt aÖ
segja., þegar ég g/eri miér það ljóst,
hve mdklir peniiniga.r ganga til vín-
saitatttta, og hve margt mianna
e\-ðdteggur mianndióm sittn, líf og
hedJsu með vindrykkju, þá undrar
miig hve Lengi ainieríkanskir vits-
mitttir og mtmnimg haJ.i liðið þessa
plágu i lattdi sínu. Mdig tinclrair þá
ekki, að vtn-salam haíir veriö gerö
iftteig ttr svo mörgum stööum,
s/'tn rau.n befir á orðiö á síöari ár-
umi, — heldttr mdkltt fremnr á því,
að hentti skttli levft að þróast
ttokktirsstaðar á httettdnnm, — og
því, aö nú skuli nokkursstaöar
fimnast maöur, sem hefir d'vrfsktt
tdJ þess, aö fciöja oss að hjálpa tti
þess, að viöhalda þessari land-
plágu.
þegítr ég lít yfir þær 'þústimlir
og tttgi þú«,umda mamna, sem svnt
er, aö árlega gerevöi lieiiísu sititti,
hieiiðrd og lífi og steypi aBtitirvgjum
sínttm i vattsæld fvrir ofnautn
víttsins, — þá k-emst ég að þedrri
eiinu mögmlegii saittn'færingu, aö
vínvierzltini Battdaríkjanna víiiti ekki
ja'fttgildi þess, sem þjóðin borgar
fvrir hana.
—F. Deliica—
Verzlar meB matvöru, aldini, smá-kökur,
ailskouar sætiudi. mjólk og rjóma. söinul.
tóbak og vindla. Óskar viöskifta ísleud.
Heitt katli aöa te ó öllum tlmum. Fóu 775U
Tvœr,búöir:
587 Notre Dame vg 714 Afarylond 8t.
þessir eiga bréf að 'Hkr.:
M. Bergthorson.
Guöbjörg Jóttasson,.
Sölv'i Sölvason.
Jessie C. Davídson.
Jón Sætnundsson.
Kigendur \ itji bréla þessara taf-
arlaust.
Hioiiiiiiion Hiink
NÖTRE DAME Ave. IIKANCII Cor. Neua St.
Vér seljum peninga&vfsanir borg-
anlegar á Islandi ogöðrum lönd.
Allskonar bankaatörf af hendi leyst
SPARI8JÓDS-DEILD1N
tekur $1.00 iuulag og yílr og gefur hæztu
gildaudi vexti. sem leggjast viö mu-
stHdúuféd 4 siuuurn á ári. MO.
júuí. 30. sept. 31. dHseiubr
og 31. uiarch.
Til fullkomuustu tryggingar
Vátryggiö fasteiguir yöar hjá The
St.Panl Fire &
Marine Ins.Co.
Eignir fólags. eru yfir 3 milllóu
dollars. Skaöabtetur borgaöar af
Sait Francisco eldiuum 1‘4 mill.
SKULl HANSSON & CU., 55Tri-
bune Bldg., Phone 6476, eru sór-
stakir umboösmenn.
K. H. Uillr r r.ÍHiited
Aöal umboösmeuu
Phonb 2083 219 McIntyre blk.
lil.TIMIi Hl IV<ji I.U og TVÆR
skemtileKar sögur fá nýir kaup-
endur fvrir að einti »2.00.
Depcirtment of Agriculture antl Imrnigration.
MANITOBA
þetta fylki hvfir 41,169,089 ekrttr lattds, 6,019,200 ekrttr eru
vötn, sem veita la/nditiu raka -tiT akuryrkjuþarfa. þess vegna
höfum vér jaínan nægan raka til uppskeru tryggi'ng'ar.
Jvnnþá eru 23 mdlíóniir ekrur óteknar, setn fá rná ineö heim-
ilisréitti eöa kattpum.
Ibúabaja árið 1901 var 255,211, nú er hún orðin 400,000
ínanns, heftr nálega tvöfaldast á 7 ártvm.
Ibúatala Winni.i>e'g borgar áriö 1901 var 42,340, en nú utn
115 þúsundir, hefir tneir en t-vöfaldast á 7 árttm.
Flutningstæki ertt nú sem nást fttllkomin, 3516 tnrlur járn-
brauta eru í fylkintt, .sem allar liggja út frá Wittnnpeg. þrjár
þverlandstiratita lestir fara daglega frá Win.n.i'peg, og innan
fárra mánaöa vesiða þær 5 talsins, þegar Grand Trunk Pacific
og Canadian Northern bætast viö.
Frarnför fvlkisms er sjáanleg hvar sem litið er. ' þér ættuð
aö tuka þar bólbestu. Kkkert annað land getur sýttt sama vöxt
á satna tímafciii.
TII/ I HKIIDUW4 :
Fariö ekki framhjá Witinipeg, án þess að grenslast um stjórn
ar og járn'brautarlönd til söln, og útvega yður fullkomnar upp-
lýsingar um heiinilisréttarlönd og fjárgróöa möguleika.
Stjórnarformaður og Akuryrkjuui&la Ráðgjafi.
Skrifló eftir upplýsiugutn til
.IttHt pli Bni'lte. Jhn. Ilaitnet
178LOGAN AVE., jlVINNIPEG. 77 YORK ST., TORONTO,
T.L.
Heitir gtt Tin.lill »em allir -9ykje. “H¥ersve*naí''.
af t*¥l bann er þaö besta sem meun ireta reykt.
ísleoaingarl muniö eftir at biöja uui
(UNION MADE)
Western 4'lgar Faetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg;
AÐAI.HKIOUR
þá eymd-, Si/m þér anftara miunduö ledða yfi-r hann
1 guðsnaíni og vagna sjálfnar vðar, lofið rné-r þessu! ”
“Nied,, miér ktemur ekki til htt.gar, að lo4a því”,
s.agðd hertogadin.nan, og hri.n.ti hanmd. frá sér. “þér
eruið í msaira laigi of-stækisfullar, Lady Aðalhedður.
Maðttr yðar hefir og m.inni skvnsi.md til að fcera, en
ég fcéift, eí hantv fer eótir þess.u hedmskuþvaöri. þér
skttluö tala tim æru og sætod! Jueigar þér hafiö lagt
niður, að statttLv á hl.ri og .njósna’ vtm martn yöar, —
þart/gaö t-il erum við skildar aö skiftum. ]>é/r taliö
um lög við m/ig, ©n ég g©t sagt yður,'aö ég hefi mín
edgdn lög, og ætla! tnér að hiifct mcðan ég ldfi”.
‘]>að var gttö, svnn sendi nvig hingaö,” sagöi
J.ad'V Aðalhedður ró'kga, “til aö hjálpa mattnmunt
míttvtm á firedstiiingairi'ninar tdma. Líka til að opna
aug'U yðar á el'eítu stund'U V-rir í stnnnlcdka kvenleg
vtm tilfimiiiíigum, — helgi hjónoibaindsins og fléiri
dygöum, sem við ætitum að kappkosta að ná fiull
kommtn í”.
“Plg hefi nlt tá fyrirli'tið' hræsni”, sagði hertoga-
áiukctoi, “nú haita ég ha-na enn 'þá me.ira hér eftir. —
Canein láva-rður, ég óska yður td-1 ham.’.ngju meíS
þessa konu-, stm h.idur ttjósnttm um yður, elli-r yður,
stendivi-r á hleiri, og þvaðrar svo utn sæmd og a*ru.
Guö varöveiti vnig frá annari eins æru!
Húin sner-i- sér við og hló bátatt hæðtti-shlá't-ur 'ivrit
léið og hútt gekk í burtu.
312
SÖGUSAFN HRIMSKRINGLU
LXII. KAPÍTULI.
Caren lávarður reis nú á ietur. Honum fanst
kax.a sem han,n dreymdt en han-n vekti. Hann sá
kottu sína ldigg.jit á httjánum skaint frá séc, með and-
liviö fcyrgt í höttdnim' sér. H'oii'Um fanst, sem sæ:
hantt eitvgiJ fvrir framan sig. Honvtm ftinst, sem
vær-i ltaimt óvieröttignr aö snettta v-ið hemnd, — fce-nivi,
s.cm hít-fð'i svo hreiina, saklausa sóJ, og sem var gætltl
jaifimmdk'ltim skilnángi <>g visdómdi. Hvað var fa'llcgt
amtlldit í samanfciiröi viö vitsmnnd h'eininar, og þó voru
orð hemmar ktillttð hræsniv. fíunin roöttaöi aí gremju,
■þegar h, mm htigsaöi til þess. það var hvorki svik
né hræsmd í orönm h-emmar. Ham.n haföi aildried á ælt
sinmd hi.'yrt jaínfögur og vísdómafull orð, og ha.ttn var
full-viss um., að þam voru sanmletikur.
HafMi sfcóð kvr og þagði. það var sem fyrir
yröi h.ann sig að yrða á liama-. ]>ó haföi hattn ekki
se-tt þetta sfcífmmmót. Hann -gekk Liil he.nnar og
tók hendtir hemmar hægt fr-á attdliti hemnar. Hann
varö 'alviag forv-iða, að sjá þá> hrygð og meðau.mkvun,
sem skcdn úr augnm h.nna.r. ]>að v-a.r sem v-ær'i þar
engill gnös að gráta von/kti og synddr manmamna.
]>aö var sem hetföii húm séö ge-gmtm skýin, hvernig
illska mnttttamma hryggnr hjar'ta guðs.
“Aöailhedður”, sagði hamm. bdíðkga, “hve.rn.ig á ég
að afsaka m.ig ?”
Jiún sttvnrli þungan. “]>ét þarft ekki að aiísaka
]>ig fyr-ir mér, Allon.. Fg hefi kngi þekt ásetning
her-togiaAnn>iimmar, og váftaö, að hún æjlaöi að ræn t
þér fr-á mér”.
“Og óg se/gn, í guð.snaf.ni, að ég haföd ekki minstu
hugmvttd ntn það! ”
“Fg itrúi þér, Allaai. Fg þót'tist lika v-iss um -
,þa/ö. Fg -þori vel að segji þér, -aö ég befi vakaö
yfir þé-r, gætt a/ö hverri hrayfittgu þdmmi. Fkki sem
njósttari,. vins og húm sagöi, ht/ld-ur vegtta þess^ að cg
vi/ltli/ v.era vdðstödd, þ.gar mest lægi á,, standa ]>á
viö hlið þér og hjálpa þér. Ertu reáður við miig. fyr-
ir þaö? L.áitum þaö vera, aö þú ekkt elskir m-ig, en
AÐALHPHÐUR
3i V
ég e-lska <þig, Alkttt, og é.g giat e.kk!i vitað, aö htin
| tæki þig frá mér, ám þess að reyna að koma í veg
! fyttir það”.
“F’g sk.il le/kk.i, .að hún beiföi fengið mig tdl þsss”,
mæil’td hann auöm júkur.
“Fg vieiit e/kkdi. Hún ex faJleg, og þú hefir elskaö
| hama. Ég giet vel safct tnig í þíti spor. ]>ú hefir
h.Jdur 'anga ást í hjarta þinn, er gatri vermlað þtg”.
I ‘þaö er ég nú ekki v.iss um", sagöi hamin,, en hún
\'intis't e.kkerit Laka eífcir þvL
“Kg sá bertogíidnmnna skr.ifa hréfið tiil þín, og ég
{jótitist vvta ittttihaJd þess. Mér tfciLt ekkert óheiöar-
arlegt t hug, Allan. Ivkki að njóstta, heldiur að ein.-
að’ freJsa iþdig fr-á skömm og svívirödmgu. Fg gcf
svariö þér,- Allaitt, að það er safct, sam é<g segi”.
“3íér þykir væmt um, að þú komst”, sagði lá
varöuriitttt. “Mér þykir maira varið i gott tnannorö,
en nokkuð annað, og aJdred hefir mér komið til bugar
aö rjúfti hjónaifcimdiseiöa mdna. Samt kamnaK't vg
viÖ, að éig er að edns tktuölegmr, •brotlegur maður, og
é«g þakka þér fivrir, að þtt hijálpaðdr mér úit úr þvi,
scm amttars heíöi ge/tað orö.ið freistaridi fyrir mig.
“]>ú áivtur mdrg þá ekki sem ujýsnarti, AHan
Hanm tók um hönd heinnar og kysti bana. Hun
hrökk \iö og 'blóöið þant ír-am í kiinmur hettnar.
II Aðalheiður”, mæjti hamm, “ég viröi þdg meira
líi nokkra aðra ko-nu. Móöir mín er góð kona,, cn
ekk-i tfcut/t mér í hug, að tdl væri jafn göfuglynd og
sönm- koma oig þú ert. þaö getur ekki sært þig, ]>,>
é'g segd þér, að þegar ég gekk að eiga þig, var C g
blimdur fvrdr öllum þínum niiiklu tnammkostum, —
em nú verð ég að kanmast vdð þá. Fg virði þig, og
er sitoltur af að segja, að þú hefir sigrað tilfinmittgar-
leysd m-itL, og tiekið fxá ttter ]>að, sern eg. ætlaÖ-i altl-
red að- gefca þér".
Á meðan hún stóð í striðinu á móti kappituiut
v
314
SÖGUSAFN HKIMSk RINGLU
síttumj, sýndii húin. ltiigr,ekki og kjark. En 11111, er hai
í ifyrsLa skiifti hvísktði ín-ndfegum orötnn að ltiunni <
þrýsitd hönd hemniar að vörum sér, hörlaði htin untfc
eins og í.iimin utig stúlka..
“'Mófc þykir væn-t um, að heyra þeit.ta”, .s,agði ht'
straxi. “Jái, óg, ler mjög þakklát fyrir það. f
\ onast e-kki ufitir im-iiri hamiiagju í þessu lifi”.
‘•‘Aðalheriður", mælti lávaröurinn, “segðu þa
aftur, svín ]>ú saigðdr á-ð-ati. Klskar þú ntig?”
Húii gltymdi f-jiimmd sdnnd og ölltt nema því, a
hún r'lskaði haii'U'.
‘ J'á”, sagöi hun, “ég elska þdg, Allan. H
skyldi iég e-kki kanttast við ]>að ? Fg elsku þig
öllu ntiínu hjarta og hefi aJt af gert þoð”.
Hanti laigð-i hand'legiginn u.tan uin hana. Hti
ti'traöi, °g sælufuH meö\'i'tuttd, er hún þá ekki gt
geirt sér 'f’itllia grein fyrir, gagn-ttik hjarta hemnar.
“Aöailhieiiður”, mælti hanm, “þti heJir itniiiö sigli
I/ofa>öu mér aö steigjai þér þetta, ég nnst sæmd mín
mikiJs, og aJdrei heiöi éig fajíið i þær tálsnörur, sei
þú hyggur að ég hufi verið ii-.cr failluniti í. Fg vil n
ek-ki seigja rmaira ttm það. Fg \ ar þá tui/gtir og, fe^
urð heittnar töfrtiöi mig, — em eitt er \ íst : é-g elss
hatta ekki ttú.” •
Hún) 'tók 'háðttm liöndum tint ltamdleigg han-s, eii
og htin vikli hfitJda ffiis/t í hiana.
“Fg kvi'iimasit vLÖ þaö, <tð nokkurtt tiinfii cfitiir gtí
tng-u nii-na, var ég svo heiinskur, að gevma tndwti-ing
heintva-r í h-uga míiitun. Fg átti mynd af htenmi, set
ég hafði skráíað á : “Elskuð, vn töpnö 14. jti.ní’
Nú þegar ég lít yfir þeifcfca, á-lít ég ]>að eaLthvert þa
\'i’tfcuisasta.', si.tn ég á æfi mitini hefi gcrt. Svo |ie;
ar ég læröi aö þekkja ]»ig, <>g skildi. til tiiils mam
kosti þdnia, þá smáimsaman hvarf mvnd hemnar t
huga mér, en þ'in tók sér bústað í hjarta mínu. h
g®t svarið þér þetta. Fg sá, að húm vor eiuski.