Heimskringla - 30.07.1908, Page 5

HEIlCHKttlNGt'A'
WINNIPEG, 30. JÚLt-lÖbB. 5 bl»

í Matvöru-deildinni.
0.25
0.18
0.25
Föstudag, 31. Júlí, og Laug-
ardag, 1. Ágúst, seljum
við þauriig : —
20 pd. Raspaöur sykur og 1 kaama
Bakmg Powdier 25c, fryrir $1.25
11 pd. bezita grænt kaáti íyrit 1.00
10 stykki Golclea West J>votta-
sápa, fyrir .........J..J... .... 0.25
12 stykki CastiLe Hiairudsáipa
fyrir ■■*■■■ ....... . - -.....
6 pd'. Grænsápa, áöur 30c
tvú að leOTiis fyrir ..+...
4 pdi. 'fcezitu Rúsínur, fyrir ...
Torniataes, 3 pd. könniur, .áöur
15c, nú að •e.Lins ....... 0.11
Bhiefccrriies, 2 pd. könjiiur, áð-
ur 15c, nú 3 fyrir .......... 0.25
Strawbierriies, 2 pd. könnur,
áður 2.5c, nú 2 fyrir ....... 0.35
rdnio Apples (slioed), á'ður 20c
niú 2 fyrir ........ ....|... 0.25
4 pakkar Stííelsi, áður 10c hv.,
uiú 4 piakkar Syrir ...j...... 0.25
Síróp, Edwiardsburg, 10 pd.
könmur, áðnr 65c, nú ... 0 45
Sáróp, E'dwiardsburgi, 20 pd.
könmur, áöur $1.20, nú ... 0.80
Pdckfes, Pr'iime Mixied, áður 25c,
á in'sðaji onddst að cin.s ... 0.16
Frieinch SardÍJies, áður 15c, nú
3 fyrir •..... 0.25
Toifet Paper, allar t'epundiir,
5 pakkmr fyrir .............. 0.25
Gó'lísópar, áðtir 25c, nni aðedns 0.15
Fiaitajfcurstar, áður 15—25c, nú 010
"Scrub’’-iburstar, áðttr 15—25c,
nú hvier ..........ij.'., 0.10
Cloithies Baskiets, áður 65—75c
•—85 hvient, rnt aöeins hv. 0.50
Hardvöru- og Granite-
vöru-deildin.
Waldroin Jtvottavélar, álitJtar þær
ibezitu, áður $7-50, nú ... 5.75
Jjvottavindur, sttrkaa: og vel úr
garði gierðar, áðr $3.50,nú 1.95
pvO'tta-* 1'Boilers’’ úr Galvaniwd
Iron, áður $1.25, nú aöeins 0.95
J>vot't.iibr.etti, vel gerð og varanlog
lá-Öttr seld 25e, ndi að edns 0.16
lOc aðeins*
Koniið og veljið ivr Granitei-vöru
á lOc borðttnurn. J>ar fæst
margit nytsamfegt : Könnitir,
Austtr, Pottar, Vaskaiöt o.fl.
— alt. moð ednu vcröi ... 0.10
97 stykkja Dinjver Sots, mj<>g
vön'dttð, vanav. $7.25, rni
4.35
Ferðatöskur.
VanaviCírð $9.00,
Vanaverð $6.50,
nni fyrtr
nú fyrir
$5.25
$4.75
Ferðakistur.
Trunks, vanal. $6.50, ndi fyrir $5.00
Trunks, vunal. $5.75, ndt fyrir $4.45
Trttnks, vanal. 5.25, nú fyrir $3.75
Trttnks, vamal. $2.50, mú fyrir $1.95
BJÁ
THE
VOPNI-SIGURDSON
Tvö ár em nú Uðin frá þvl verzlan
vor byrjafli, og viðskifti vor hafa ankist
með hveijum rnánuði, — Þökkum við það
stefnu vorri frá því tyrsta: a,ð kanpa að-
eins beztu vörntegupdir en selja þó með
lægsta verði, og með þeirri stefnu etst
á dagskrá, byrjum vér þRIÐJA ÁRJÐ.
Sýnishorn af því er hin
STÓR KOSTLEGA
AFSLÁTT A R-SALA
FÖSTUDAG OQ LAUGARDAG ! Þess-
ari VIKU, 31. JÚLÍ OG L ÁGÚST.
TAKIÐ EFTIR — Að þossi mikla Afeláttar-Bala
stendar yfir aðeins TVO DAG A . Sentlið pantanir
yðar tímanlega.
í Skófatnaðar
deildinni.
$2.00
Kvejt-Oxford leður skór, móruuðir
nenmaðir, breiðsólaðir, mitð 'Mil-
ditary halunt, allar stærðir, vana-
legit verð $2.50 og 7C
$3.50, nú ........>... .... ^>1.10
Kvem Blttchier Gíjáfeður Skór með
‘Du'll Kid’ t'oppum, gierðdr á
brtjðttm ledstum. Stærðir 2jú—7.
Vanaverö $3.75 til $4.00 (j>0 or
og 4.50, ntt ... ...|..+..i...t..*P“*ÖO
Kvietn BJuchier Gljáfeður Ökla-Skór
neitnaðir, ‘Goodyiear’ saumaöir
sóLar, 'Dttll Kid’ toppur, Cuiban
hœla'r. Vanal. $2.50—
$3.25, nú íyrir ..
KiaJ'lmumnia Hvítir Segldiúks Ökla-
Skór, reimaöir, lágtr og háir.,
með tálöppum og mið- 1 n C
sólnm. Nú fyrir ...t...|......
Karlmanna Gljáfeðtir Skór úr fol-
ftldufeðrii, riedmaðdr, ineð ‘Miild-
tary’ ha'lum og breiðttm sólum.
Vamaverð $5.00 til tt>*) /Jf
Kiarlmanna Mórauöir Box Calf
Skór, redimaðdr,i ‘Goodyiea'r’ sattmi
aöir sólar, nýmóðiiKs. nF
Viröd $5—$6. Nú . ^D.OD
Karlma.nma Finir Kid Skór, igieröir
á E-E. fei.stum, séTkiga þaegilegi-
ir. Vanaverð $2.50 og
3.00 Ndðurse'tfcjr í
$1.95
Dnetnigja Box Calf Skór, Bluchea
og Bals, stæTðár 1 til 5.
iVamiafega $2.25 og 7C
$2.50. Nú .............„^l.lD
50 pör aí Stúlkna Rand-Skóm, —
miórajuötr og. svartir, reimað.ir,—
Vanavierð $1.50 tál 7C/»
$2.00. Niötirset't í IDC.
75 pör Unglinga Geditaskinns Skór,
hjiieptdr og reimaöir háskór, —
svartir eða dökkmórauðir.
SUerðir 3—7.
Vér höfum kjörkaupafcorð, sem sér
stakt aöclráttaraíl hafa fyrir
gætoiuj kaupendur. þegar vér höf-
um selt eina skótegiuid svo, aö
vér eigum að eiins 2—3 pör eftir
iai hetiini, þá fara þaiu á kjör-
ka.upuboröiö, hvort sem þaö eru
karlmanna-, kven- eöa fcurna-
skór. Á morgun hlööum véx 4
kjörkaupaboröin.
þá kostar hvert par QC/.
iþar aö edns ............ «/DC.
100 pör al Bnrr.a Strop Slippers,
svurtir eða gulir. Staeröir 3—
10/2. Vanaverö 85c t'il
$1.25. Nú fyrir ...,.....
35 pör ai kvcinna Brtiræls og Don-
gola Skóm, lágár, CA/.
BKZTA SPÆLNSK SKÓSVERTA,
áðttr 10c dósdn, nú íyrtr ...... 5c
BLACK BEAUTY SHOE DRESS
ING, áður fLaskan 25c, nú 15c
50c.
THE
Cor. Ellice & Langside
VOPN I “ SIGU RDSON LTD Talsimar: 768 og 2898
NAAAAAAAAAAAAAAAAAi^^^^
|,^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^»aaaaaaaaaaaaaaaaavaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa»vaaaaaaaaaaaaaaaaaa ^
Sambandsmálið
að fornu og nýju.
Eftir Halldór Jónsson,
Heusel, N. Dak.
]xa.ð mun tæpfega dyljast nokkr-
tttn ískmdiinigi, stm ailvarfega Iiugs-
ar ttm hag lands síns og þjóðar,
tvð fcræðttr vorir heátma á Fróni,
eða batri h'lu'td þeárra, hey.ir setn
sfcndur þýðingarmákla barátitu fyr
ir framitíöar velferð og freásd þjóð-
ar vorrar.
Há'tt mun, ef tdl vill, almanniingi
liér viestra síður kunmiugit, Itvaða
niaiuðsy.n knýr betri hluita þjóður-
innar til þess að krefjast skjótra
umfcóta á stjórna:rfari æfjtLaiivds
vors, — á hvaöa réittar g.rundv'elli
þessi beitri hluti byiggdr kröfur sín-
ar og hvaða afle'iðinigar væntian-
letgar breytingar á stjórniarfari
latttidsins mttná hafa í för með sér.
E» í þtdrri voti', að þetta skýris.t
að nokkru, og til þess, að veröa
við óskum þeirra man>na, sem þrá
frekar i upplýsinga í þessu einkar-
mnkilsvaröandi máii, ien feaeudum
VeKitU'rheaims islenzku blaðauna hef-
ir gefis't kostur á til þessa, hygst
ég (með feyfi ritstjóra þcssa blaðs)
að skrifa nokkur orð utti ísfenzkar
S'tjórnmálahorfttr “jui á dögu.m”.
það máfefnt, sem lnefir verið hið
þynigsta áhypgijuefiii allra þjóð-
ræknra l'slen'dingia, imi langan
tíma'.
Eg skal þá í fyrsta lagd benvda á
hina niúverandi réttarstÖðu lamds-
inK, og í því saimhamdi mdnn.ast á
belztiu vdðburðd i stijórnarfarsfeigri
SÖgu þess, frá því það fyrst komst
undir koniingsstjórn tdl þessa dags,
svo að mönnuim gefist kostur á,
að sjá mieð e.iigin utigtun rófctar-
stöðu latvdsins, sem cr grtindvöll-
urimn fyrdr sjál'fe'tjórnurkröfttm
þjóðarinnar.
Svo sem flesttun mttn ku.nn.ugt,
játtti ðust ísfenidingar undir yfirráð
Noregs konainigs árið 1262, eftir
morgra ára styrjöld, o.g flokka-
drá'ttur haföi mæsitum því gjöreytt
göftiigustu og V'aldaimestu ættum
landsins og kröftum og þrekj þjóð-
ariinir.ar.
Hiitittt þáverajwli Noregs konung-
ur, Hákon HiákoJnatson h.inn
gæmli, átfci mtkinn og ódrengileg-
teigam þátt í þessum itttinanlands ó-
friði, og flesttnn þe.im mörgu og
sorgfegii óhapipaverkinn', siem unn-
in vortt á þessttm róstutiima.
Endra var það samkvæmit viija
baflis og vdtund, að göfttgttstu
midnn' landsins bárust á banaspjót-
um til þcS'S að svifta þjóðittia for-
u«tu þieirra og vieikja mótstöðu-
þnck bemnar, svo honttmi veititi
h«?gra að ktiga hana til þess, að
stlja frelsi sitt i harðstjórnar hend
ur konunganna.
þó er það engati vegimt svo að
skiilja, að forfeður vorir gemgjti
kotti.tiaiigdómJi<iim skilyröislaust á
Vialdi. þvert á mótá var upi
'þeárra 'buitidán skýrum., 'ákveðnum
siiimndngii, og í honum 'áskyldu þeiir
sér þýðittgarmikil landsréittMadi, og
bunidu bollustu sína viið konung
þvi skilyröi, aö þeir fcngju að
njó'ta J*irra réttinda i friöi.
Við sát'tmálsgerð þessa, er ]>að
fyrst fcil athuigunar, að þar var
geröur upp samninigur milli tvegig-
ja fullveðja ínálsaöila (tskíiwís og
konunigs), og var því ekki hœgit
að brey ta honum á lögfegan há'tt,
ttjtna uiieð frjálsu samjtykki
beggja.
þessi samnin'gur var 'grundvall-
arlög, st’in kontnnigur og þeignaT
skuldbttndu sig tiiil að hlita, í öll-
utn atriöuni'. í þessuui grundvaill-
arlöigum leða sáttm'ála, var kon-
u. nigsvaildinti seitt skýr og ákveðin
takmörk og skýrt og skorinort á-
kvieðið, að eí konnnigtir nokkurn-
tunia reynd'i að vfirstíga iþall tak-
tnörk, skyldi samndnigittrinin npp-
hafiiitn', og þjóöin vera laus allra
miála við hajut.
Jafniframt því, sem ég í fáum
orðtim miumiist á aðalefn'i þessa
samninig'S, seim síöar var kalfaður
gíaml’i-sátt'málii, sktthun vér at-
huiga, hvicrsu þau konung.sorð
vorti eftwl, sem eifitir inindhaldii haJts
viöurkeiiiidu þjóöarnttsrétt og að
mest-u sjálfst jómarrét't þjóöarinn-
ar. Fyrsta gredn sáittmiálaai'S er á
jíessa kdö :
“Viér viljtntn gjalda konung'i
skoitt og þiitigfarárkaup, scm lög-
fcók vot’tar, og alla þegnskyldHt,
svo fratnt se«n ha'ldið er við oss
það jnóttt var játað skaitti'inum.”.
| Með Jtessu er vel og skilmerki-
fega tekið fram, hvaða skatta og
skyldur konungur geti he'iimtað af
þjóðiJiinS, eu þó er jafnframt svo
tdlskiiHö, að ef ltann hakli ekkj lof-
j orö .sín, skiili húin vera uudænþeg'in
allri fjárgreiðslti til hans.
Mönnutn hie.fir tolist svo til, aö
lögte'gar tekjtir kommgs af landinu
haii veriö 22 Iwi'Sitnd krónttr, en
! brát't,var krafist ttnieiirj fjárfran:-
i laga frá ístendiinigum. Til dæmis
var Álfttr tir Króki, hirðmaður
Hákonar koniings háléggs, tvisvar
semdur út til I'slaJids til þess að
hoimta ýmsair skj-ldur og gjöld af
| lajjddnu, sem hvergi voru lög fyrir.
• I/aimdsmemn ráku hann aö vísu af
hönditm sír, og fengi íyrst fengu
i þeir vísað kröfumi konungs á bng,
og í mörg ár hdn fyrsfctt af kon-
j umgissstjórntír tímailúliitioi, héldn
I þeitr því eiinbe'iit'tleiga fram, að þeir
j skyldu ekki öttinur £járframlö.g hafa
en Jxiu, sean ákveðin voru í gamla
j sáittmála. En eftir því, se>tn fengnr
liðttr frann á Jxitta tímabil, þvarr
| mó'tistöðtiþriek þnjóöarinnar, og eft-
| ir því gckk konun'giniim fcetttr, að
i kottta vdlja sínum í framkvæmd.
T'il dæmis trey&tust landsmenn
j ekki, að þvermd ta fjárhieiiðslu Mar-
gr.éitar drotningar árið 1392.
Ivnginn könttngur befir verið jafn
j d jarftakur á fjármuni tNfejidinga
I eiins og Krisfcján 111. Da.nakonting-
ur. Jxspar siðabótin var lögfeidd,
| sló hajitn eigitt sinui á Oilla fjár-
mttni koitólsku kirkjunnar, eu }>aÖ
v, ar mikið fé, Jtví húin hiafði lag.t
mjög stund á, að afla fjár. Hiamn
lét ifittittíni-mtir cfecma sér cdgnir
þeirro *»KUuna, setttt sekir voru
..I
g&rðír fyrir mótspyrnu sma viö
hinji nýija sið. ]>að var einmig mik-
ið fá, því það vortt margdr af amð-
ugiuatu mönnum laJtdsins. Alt sam
ati var þetta athæfi konungs að
vísu hiit mesta lögfeysa, em lands-
búa 'skonti bæði afl og djörfungi til
þi.'ss, að viernda róttiitdi sin, em
bæmu'm þeirra og timkvörtuntim
var emgiinm gaumur gefinn.
Önmttr groiin gamLa sá'ttmálaflis
hl jóðar svo :
“U'tamstBfnnr skuluni vdð eng'air
h:i£a, ti'taJi þeir niemm, sem dæanddr
verða af vorutn mönnuin, 4 al-
þimgd, 'burt af laitdinu”.
þrifcta er mjög Jtýðitiigarmdkið
sattnmdmgs atriði, því náttiar athmg-
að ittndbimd'iir það' skýLausa viður-
kemmdng konttmgs fyrir því, að
dómsvalddð skuLi jafnam vera i
höndii'tn lamdsbúa sjálfra.
Eni skaitiwna stumd nutu Jxir
Jiessara r.étfcinda, því konungur
rauf lodorð sín og oiða edgd sdðttr
í 'Jtessum efnuttn. en öörmn. Til
dætnds stefmdi konungur J örutKld
Hólabys'kupi utau áriö 1264. En
icdnmai tiöastar uröu þó þe«sar ut-
amstiíifmiiir ttm og eftdr að siðabót'im
var lögileidd árið 1541. Kn örfá
dæm.i af mörgum mægja setn sömmr
uti á lögbrotum konttmgs gegn
þrssu samnings atriðd. Arið 1540
boðaði konttiiigur Jóm byskup Ara-
som og syni ha.tts á sinin ftind, til
J>ess að dæ'tna þá fyrir óhlýðni við
koniiimgsboð, er homttmt varð það
ljóst, að þidr voru amdvígir ltintim
■nýja sið, og dæntdi þá intlæ'ga úr
ölln símt ríkf, Jticgar þcir reymdttst
áftisir tdl Jtess, að hLýð'a utamr
stelnu hans. Hamn lét tdnnig taka
Ögmund bysktip Pálssom og fiytja
utan, og hélt hamm sem fanga til
da,ttðadoigsi fyrir engar sakjr.
Eftár .því, settn komin'gsvaldiÖ
'giarðist fastara i sæti, traðkaöi
i Jtað því mcdr á lögttm og réttdnd,-
\ mn þjóðarininar, og er stunddr liðu
frani, var svo að sjá, sean komumgt-
' ttr teldi sdig hafa óskoruð völd til
Jtiess að dæltttí mál intíiina', og
sk'ipa til utn alla hluti eftir ctigdn
geöjtótta, Jwátt fyrir skýlausa
mótsögn gamla sáfctmálamis í
, þessu ef'it'i. Slikt var að vístt hdn
i mieista ósvifni og gcrra'ði, em
; hvorki hafði )>jóöim afl tdl Jxss, aö
reka réttar síns, mc tnálsvara-
micmm, scm gætu verið henm«r
ntierkisfci&rar í írelsisvöm hemmar
móiti konumgia ktigtiii og áiþjám.
Jtmiðja grieón giaitnla sáittmálams
| er utn það, að sý’slttni.cmn skttli
veita ísfemzkir að þjó'ðerri, “af
þcd'tn ættuan, er að formtt hafa goð-
oröim upp'giefi'ð”.
Bráðlega rauf konttmgur einmdg
þettia stíitnndn'gs afcriðl, og skipaði
þcssi emfciæt'ti dönsknm og norsk-
ttm1 mönnum, — mönmumtm, sem
hvorki skyfdu' nió fcölttðu tumigu
þjóðarimmar, mönnum, sean hvorki
vildii t»ó gáitiu skdLið tiilfinnimgaT
hiemmar itió Jmrfir. Kn alldr tömdu
þeir sér sömu störf, .Jnogar út til
l'sLam.ds var komið, — nicfmiilaga.,
að efla koniitinigsyaldiij og anðga
sjájfet sdig. Jxir gtrðu jafnvcl úit
fedðamgra tdil JtieKS, að raaa og
stela fjármumum mamma. Til dæm-
is vortt tveir hirðstjórar komumgs,
Smiiður Amdré'sson og Jóm Skrá-
v.eifa, drteipndr i slíkri ránsficrð árið

1632.
Giettur niiaöttr ammars hugsað sér
hörmufegra, stjórn/a.rfar en Jnefcfca ? (
Kinibættisnienn rikisins, sem. |
vieigitia stööu sinnar voru skyldir
að vecu'da lif og eiigttdr eánstakl- t
ingsimis og gæta þe&s, að lögtttn og i
rétfcd væri fylgt, fóru á hendmr
skjólstæöinigo. siu.na nteö ránttm og
gripdeiildumi. Að vístt komi það all- |
offc fyrir, að landstrven.n ristt örö-
tt'gár gtegm yfirgiamgi koinimgs-1
mamma, og hefndu sim emda 'grimimd1
fega á þeim. En mótstaða þedrra
var oíitast lí'tdð miedra on .sfcttn'diar
redðd, sem eyðdst og gleymdst eftir'
að hafa feogið aU'gmiajbliks fram- |
rás. Knd'a stoðaði J>að lítið, þótt j
nokkrir damskir emibættdsmicnti
væru dmepndr eöa reknir úr lattldd, I
því jafnan komu aðrir i sfcaöin.n, j
sem oftast vocu hinum fyrri litdð j
'befcri.
'í' fijórðu grcdm gannla sáfctniálatus j
sktildbdmdttr konumgur sig til þass, j
að láta eigi færri em sax kattpskip i
gaJiga t*l landsins á árd, fortalla-
lattsfc. Eig'i voru þessi loforð wfitd.
íremur em önmtir, því aninálar geta j
þcss, að eifct sutttar hafi ekkiert
skip ko'tniiö tdl Iandsins.
Eigi var J>aö síöttr lögbrot, Jwg-
ar Kristján fjóröi Damakonuinigttr
síldd ibúttm nokkttrra borga i ríki
sínu yerzlum landsinis á leigu, og
hóf með því hina illræmdu eiinok-
unarverzlum., ltina verstu pfágu,
sem nokkurmíima Tncfir þjáð vora
óhamtingjttsömu þjóð.
Annars er einokuniax verzlunin
svo Ijósfc dæmi ttp.p á yfirgamg og
ósví'ffrii Dann, að ég gat ekki látið
hjá líða, að skriía fárra orða lýs-
ing uitn hama, — húm tdm, þó ölltttn
öðrmm sön'n.iinargögmim væri
slept., er nægdlcg til að sýna oss
það og sanitití., að kotwingsstjéwniim,
meiðain hún naut fullvtldds á fcs-
lamdi, var ómannúðleg gjörræðis-
strjórn, ítem hvorki bar virðLnigtt
fyrir lögttm og rófcfci þjóðarinmiar,
nc meðaitmkvttn fyrir meyö hettiiaar
og einstæðings.skap.
Ivinokunar verzlumin byTjaiði með
því, að Kristján fjórðd stldi jrokk-
umm katt'pmönnum leinkafeyfi til
allrar verzlttmar við íslamd árið
1662. Nokkru siðar var landiimu
skift niður í kaup.héruð, og íbúurrt
hvers Jxdrra gert að skyldtt, að
verzla vdð Jxtnm katvpmiiimn eiuttng-
js, sie.m cinkafeyfið hafði til allrar
verzJunar í hams béraði.
það má nærri gata., að þessir
dönsktt kaiipmenn, scm þanmig
vortt gerðir emvaldiir yfir ollri
ve.rzlttn hver í sínu héraði, hafi
ekki gert sér mikið ftar um, aö
sýtma viðskiftamönnum sinum kur-
ted.sj né sammgirni i kaupum og
sölum> ekki var að óttast sam-
kepmina.
það voru að vísu settar ýmsax
rieglttr, tjl þess að fyrirbyggja yfir-
•gamg katt'pmiamna, em ófitast veátti
Jnedimi létfc,, aö komast hjá aö fylgja
sltkum tilskjipunum, þtir setn við
fátæka, kjarklausa alþýðu vai að
eiga, setn hvergi hafði sér skjóls
að fedfcja, netna hjá hiniiwn dönsku
emibætfcismönttwim., sem oftast vortt
k.aii.pjnöninutn hliðholLir. Meðal
anmiars áfcfctt kaupmenm á.valt aö
haifa nó,g af óskemdri nia'UÖNym.ja-
vöru, ett anmáfcir þtssa tíma og
önmur skilriki sýua os«, aö oft var
skortur á hswrni, svo aö meii.n liðu
hunigur og jafinvíl dóu af þvt.
Etwfci má óhætt teljii htnia hrylli-
legu hungursnieyð, se*n oíitar em
vdnm sinnd æddi yfir ltí/tidið á þdssti
títtnabili, enns og óhemjaítdi, bam>-
væn dnapsótfc, bicinlMtis fóstraða i
skrt.uiti edinoktinar vier/.ltinariininiitr.
(>6t var miatvara svo skemd, aö
fólk sýktiist og dó af því að neyta
hcmnar. Nokkrar attötttijúkar fcæn-
arskrár voru semdrtr til kontings,
J>ess eftttiis, a.Ö ham,n allra tndldi'feg-
ast liitii á neyð þj<>ð«rin.niar og
l'éfc'ti aif heitMW þessii.ri plágu, en
jrtfmvel neyöaróp liitts margþjáðn.
d'&yjrtitwLi lýiðs vortt sináö og fviir-
li'tin.. Og e.imta brcyitimgin., sern gerö
var á einokunar vierzlttninmi, vir
sú, aö ársleiga fyrir þefcta veizli'n-
ar ■eim'kirtleyfi var hcekkuð tíilsvyrt.
em kirttiipniic'tni vortt j.iitniframfc gevö-
ir skaðkutsir mcð þvl, að ákvæðis-
vierð á ú'tL.'ndmn vörttmi, setn þetr
seldm lamdsmönmti'tn, var íært ni.p
ekki a 11 lítið.
Fwnfca grein gamla sáfctm'áltíms
hljóðar svo :
“Kanungur skal lá.ta oss má
‘friði og istemzknm lögum, eftir Jiví
sc’tn lögfcpk votfcar og hamn liefir
boðið í sínmtn fcfféfum”.
Emg'i.n grein gamla sáttm.'ilans
er i eðli síntt þýðiingiarmi. iri né
niauðsymfegri em þessi, og eng.in
hefir verið jafuoft fcrotin seitn fcún.
(Framhald).
Merkileg sönnun fyrir ódanð-
leik sálarinnar.
Merkttr fcor.gtíri, Mr. T/. Whdte, i
Boston hieifir semfc holztu spírifcista-
blöðum í Kvrópit, Jtar á mieðal
himu fræga fclaði “Ldgfet” í I/und-
tinum, frásögu þá, eí hér fylgdr :
“Áður em ég tók mié-r Serð 4
heirwlur austur til Emgla.nd's, sagðt
m,ér ''md'ðill” nokkur i Boston, að
merkdlcg sörbnnniarvisbemd'i'hig (tiest
proofi) mundi bíða mittt á Knglaaidi
Eg dvaldi 4 mámuði um kyrfc á
Enig'landi, og kom víða, ednkurn í
I.undúmum, þar sem tUrauuir spir-
ítdsta fóru fram. Kn engnm sú vís-
fciemdiiítig, seim spáð haföi verið fyr-
ir um, var rnór gefim. Síönst
dvaWi ég nokkra daga í I.iver.pool.
þar fréitti tg, að mæður nokkur,
vtl “skvgm” gerði fcilraumiir og
hyðd almjenindmgi að sjá og heyra.
Hamn birti emgar sýttvir, hieldur
lýsti J>eim verum, er birtust hon-
tirn, og bar svör í milli þeirra og
ýmsra karlá og kvemma, sem vdð
vortt staddrr. öðara varð miðill-
inn min var, og fór aö skýra mér
frá ýmsum hlufcum, siem mér
komit við. Stóð Jxtð alt vel herjma.
Em svo sagð’i hanm : “Eg á að
gvia yður pöurmctavt.sbeflKlaiigti,
settui yður var lofúð, áður en Jxr,
fóruð ferð yðar., vísbemidingu frá
amdafeciimtt'num”. Síðan gaf Ikuiíí
trvór nákvæma lýsángji af móðttr
tndttiJti, sem láfcin er fyrir þrt-mtvr
árttm síðitm.
Eg skal gs-ttí þtss, að móöir
míjt sáluga var S]>iritisti, og að
húm fi.kk tné-r lokaö uttn.sJag, áðttr
etv húm dó og bað mig að geyutrt
það ovg opittí aldred fvr em ednfevtr
miði'll skoraði á tnig að opna hréf-
ið. Nú Jnegar nvtöillimm var t.útnn
að lýS'i ini’iðtttr minnd, feæfctd hann
jx ssu við : ‘‘Frúdo mó'ödr yðtír
siegiir mér að gií'fca þess, að áðttr
en húji htífi dádð, hafi húu ritaó
nokkuð á seðil og lokað hænn í
íiitnslagii.. Jtf’r hafiö á yöur hréfiö”..
Eg jáfcað’d því. þá truælti miðill-
itttm : “Hún hiýður m. r að tit-
kynna yður Jnessi orð : ‘ Kg hefi
mt e'Jtfc heifcorð það, setn ég gaf þér
áðttr em óg dó, Louise. Jttað er
Stífct : éig er liftíudi, og hefi efmfc
loforðtð. Móðir þín”. ]>á spurði
tmiðll'.'nn tttig, hvort ég kannaðist
við þess'i orö frá ntöðttr miant
Eg wt ltvofki iáitwð |)ví né rv•iit>-
að, því é-g htíifð'd ekki optvað fcréfið,
og hedð jn-ss, siö miðilHnn skora'T
á ‘irviig að gera J>aÖ', oittts og móðir
tn'n hafðd fyrir mig lagt.
]>á stígði íniðillinn, aö nn'n aud-
fega vimkotttia réfcfci úfc báðar hend-
ur, og virtiist mér J>að vera vis-
bemdiing um, að ég skyídi oprra
fcréiti.ö’. óðara em. ég gerði þ«ö, ojtt
sá, ltvað á seðlinttni stóð, varð ég
yfirkomiinm af ttndrun, því orðin,
sem mér voru ku.nngcrð af miðlttt-
tnn, vortt nákvæmfega samhljóða
þ;dtn orðtnn, scm mín ástkæra
móöiir hit'iði skrifað á seðdlitm.
Fvrir þcssa. fögrtt og óyggjtndd
prófs<>nuu'n á óg «ð þakka tndðlin-
um Ji. B. Jomies í I.iverpool.
.O'ðara ein ég keim hedm, mttn ég
ekki láfca hjáliða, að' gera þettinao
títbttrð hverveitnw fceyr.vn-kttnmatt J
skýrsltt þcssiit sendi éig nú Jníigar
blaðimu “I.igbt”.
Tvg og Mr. J ones höítim aídre-i
áður scKfci.” M.J. þýddi.
(Norðnrlrtrtd).
FINNTD MANNTNN.
Hver sá, scm kar.n að vita trm
ntiveran'dd htimdHsfaitvg og.árdtun
Ftisa Olson, er beðinm að setnda
upplýsdmgu tnn það til Heims-
kringlu.
Fúsi Olson fór frá Wdnnipsg »
okfcóber mámuöi árið' 1902, þá 20
ára gamall. Kann fór til 'Vaai--
cottver, og dvaldd Jxtr um hrdð'.
Síðam fór hann til Gold Botfcorc.->„
og vanm )>ar hjá námamartrtr ii
miedra em 2 ár, em' sumarið 1906
fór hanm Lcmgra norður, áleiðís t3J
Yuko«t, og bjóst við að veffða þar
i 2 lár-/ Síðom befir ekki frézt tdil
hans.
Hver, seim kamr. að vita urm
tnaiin þetnman, er vimsamlagi.. Vð-
imm að tiilkynna fxtð Mrs. Elínu'
'Brandsson, 752 Beverly St., Wda-
tiipegi, eða fcil Ht'itnskritvglu.