Heimskringla - 01.10.1908, Qupperneq 4

bls 4 WIK'NIPF.G, 1. OKT. 1908.
heimsekingea
Giftingaleyfisbrjef
selur Kr. Á8g. Benediktsson,
54J Simcoe St. WinnipeK.
Til fnllkomnuytn tryggingar
VAtryggiö fasteiguir yöar hjA The
St.Paul Fire &
Marine Ins.Co.
Eiguir fAlags. eru yfir
'ouars. É|
millión
dollar.s. Skaöabmtur borsraöar af
San Francisco eldinum \\ mill.
SKULI HANSSON & CO./5r»Tri-
bune Bldg., Phoue 6476, oru sér-
stakir umboösineun.
K. H. !Willer I.iiuitrd
Aöal umDoðsmeiin
PlCONE 2083 210 MoIntvre bt.k.
FÉKK FVRSTU VERÐLAUN X SAINT
LOUIS SÝNINGUNNI.
Cor. Portage Ave and FoJt St.
Leitið upplýsinga um kenslu-
o’ntinar vorar. — Kveldk.ensla byrj-
a.r 2. septenxber. — J>aS borgar sig
að nota kveldin til aö menta sig-
«. W. DOXALII. ráðsmaður.
Cancer Cure.
R.D. EVANS, sem fannupp
hið víðfræga lyf til lækninga
krabbanieiniiin
dskar að allir sem n(i f>jíist af
krabbameinum, skrifi sér. 2.
daga notkun iiieðalsins, lækn-
arOtvortis eða innvortis krab-
bamei u. Sk ri fi ð strax til K. D
Evans, Brandon,Man. 27.8-8
Meö því aö biöja wfiulega um
“T.L. CI(iAR,” 1*4 ertu viss aö
fA Agætau viudil.
T.L.
(UNION MAIIF.)
Western t.’igar l’ai'lury
Thomas Lee, eÍKandi Winnnipeg
r
Bedvooil Lapr
^Extra Porter
Styrkið
taugarnar með f>vf að
drekka eitt staup af
öðrum livorum þess-
ágæta heimilis
bjdr, á undan hverri
rnáltfð. — Reyuið !!
Department of Agriculture and Immigration.
MANITOBA
þetta fylki befir 41,169,089 ekrur lands, 6,019,200 ekrur eru
vötn, sem vteitíi landuvu raka ti-11 akuryrkju>þaria. peas vegna
höfum vér jafnmi no'gan raka til uppskeru txy.wgingar.
Ennþá eru 25 milíónir ekrur ótieknar, sem fá má með heirn-
ilisrétti eSa kaupum.
íbúataja árið 1901 var 255,211, nú er hún orðin 400,000
manns, hefir nálega tvöCaldast á 7 árutn.
íbúatala Wimiipeg borgar árið 1901 var 42,240, en nú um
115 þúsundir, hefir meir en tvöfaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru nú sem næst fullkomin, 3516 milur járn-
brauta eru í fylkinu, sem allar liggja út frá WimHpeg. þrjár
þverlandsbrauta lestir fara deiglega frá Wirniipeg, og innan
fárra mánaSa verða þær 5 talsins, þegtar Grand Trunk Pacific
og Canadian Northern bætast viS.
Framför fvlkisins er sjáanleg hvar sem litiS er. þér ættuS
að taka þar bólfestu. Ekkert annaS land getur sýnt sama vöxt
á sama tiniabiu.
TII. FFHIIAMANNA :
FariS ekki f.ramhjá Winnipeg, án þess að grensfast um stjórn
ar og járnbrautarlönd til sölu, og útvegra ySur f’ullkomnar upp-
lýsingar uin lieimilisréttarlönd og fjárgróSa möguleika.
R F» ROBLUV
Stjórnarfonnnður og Akuryrkjumála Ráðgjafi.
Skrifiö »ftir upplýsingnm til
Joni p!i Burko Jns. tlnrtiM'v
178 LOOAN AVE., WLVNIPEG. 77 YORK ST„ TORONTO.
----- i ti mám\ i’,Énnnfi r~:-i--------------------— -------------------^— .......... ■ iniM 1 liinfairriMM !■ niiTiPK
“Liberalar” sigla undir fölsku flaggi.
þeir hafa brotið livern einasta lið í stefnuskrá sinni, eins
er sýnt á 2 bls, í greininni uLoforða-efndir Liberala
sem hver liður fyrir sig í stefnuskrá þeirra er
tekinn til athuorunar.
o
og ljóslega
”, þar
Stefnuskrá Liberala
frá 1893.
I. TOLT/STEFNAN.
AS tollstefnian í Canadaríki
byigigist á þörfum þess opdmbera,
en ekki á tollvemdiar grundvellm-
uim, eins og nú. AS núveraindi toll-
steinia eir grunduS á ótraustum
grundvelli, og beitt hingaS til af
st.jórniinnii, sem mútu áihöidum, til
aS bal'dia sjálfri sér vdS völdin, og
stótn befir fcett af sár eáuveldis- og
sairnvtey.pu okur-fiélög. Tollsteifnnn
befir rýr t
ana faiKÍeii.gna. Hún
mi auSgar oimstaka mjcnm.. Hún
heft’ir imiflutmirigsi. Húm be-fir fcelt
fólkið úr lamdómu, hindraö verzlun,
og misboSiS stór Bretalamdi.
BæSi í þessurn og öSrii'm bilfell-
um hefir húm ollaS stórtjón lamdi
og lýð, og viSlicfet og vex og
tmaigniast eims le.nigd og.þessá stefmia
er í gild.i.
Caaiiaidia og BaiuLaríkjainina, er sam-
ain liggja nueS miargis komar sattni-
eigitiieiga hagismunn, þá er þaS
æskileigt, aS viaáit'tU'bömd og mikil
frjáJs verzlumar viðskitfti ætt'ti sór
staS milli þedrra, og haigsm'miiir
Caanada og keisaraveldisins yrðu
beefttir með þvi, aS tengja ríkin
slíkum frændsemdsbömdum.
T'ímaibilið, sem gannli gaigmskiiiita-
saimn.i'ngurinn (Reciprocity Treaity)
vaxaði, var eftdrtektavert fyrir
1 híigsmiuni niýkmidaniinia í NorSur-
Ameríku.
■Yfirvrarp þaS, sem stjórnin haf&i
þegar húii geikk til kosninga 1891,
viSkomamdi uinleiitU'n á verzlunar-
sammán,gi v,iS Bandaríkin, var ai-
j vegiaileÍLðajn'di og óbeiðarlegt, og *btir
ið úit tdl aS dr.aga kjósemdurniar á
táiar. Engin ednlæg tilraun hefir
| veriS gerS tiil a>S ná sammi'ngii, on
þvert á móti er þaS aiugljóst, aS
nú.veraitdi stjórn, srtjórnaS af ein-
veidum og félaga sameiuingum, er
ekki ari't um, aS komast aS slík-
um sarniniingi.
Jíull fvrir þiví. Yér ákærtim stjórti-
ina fyrdr, ,aS bafa, ráSgjafa í stöSu,
siem sainmaiS er á, aS lutíi tekið viS
miklum pemimgum frá járnbrautar-
fíitagú, og um leiið og hamm v,ar aS
iþiggja þessi pótótísku fjárframlö'g,
þá var haiMi ntieð hinmd benidiinmii
aS biorga félaiginu stvrk frá stjórn-
'inmd'. ASgerSir þessa ráSgjafa, og
samijt'ykki emibæittishræ&ra hatus',
eiftir aS þedm var þatta vita'nfegt,
er vainbeiiSur fyrir Ca'ttaidia. þamtii-
igi itittn bedmurinm meta þaS, og
verSskuldar þetta fordæindngu
þjóSarinm'ar.
IV. STR ANGASTA SPAR-
SEMí.
Viér geitum ekki nema tncð ótta
litiS á bina stórvaxaméli þjóiðskuld,
og árlegia bækkaindi úitgjöld ríkis-
ins, og a'Uikin álö’g á þjóSimnii, hjá
þeiirri stjórm, s.nn seitiS hefir aS
vóldum síSa-n 1878, og vér krefj-
umst binnar strön'gustu sparsemi
í stjórmmemsku þessa ríkis.
verSg.iMi jarSa og arnn-
ktigar fjöldiann, I
Hærsta velgemgni Camada krefst
þess, aS þessari hiitwlrun vierSri rutt
úr v«gi framfarainma í þessu ríki,
með því aS samþykkja bolla toll-
málastiefmm, setn engri stétit gjöri
ramgt unxlir höfSi, attki inmiam- og
iitianf mds-ver/lun, og 'grciSi fyrir
velmegum þjóSarinmar. AS tollarn-
ir vierðd settir niður eimis o.g þörf
krefmr lujá heiSarlegri, dugleigri og
sparsamri stjórn. AS hún sé biætt
þamnig, a,S lífsn.ntSstm.ja vörttr
V'erSi tollfríar, eS-a bafa hamm eims
lægam o,g au&iS er, og einmig riit-
húrimm, þammág, a>S efla frjáls viS-
skifiti viS öll lönd, þó sérstaklega
viS StórBretttland og Bamdaríkirti.
Við álitum, að afleiðimgiarnar ail
tollverndiinar fvrirkamuilaigimu bafi
stórum brugðist þúsundum .mamna.,
sem stuitt bafa hatra eirtlægilega,
og aS rikið viS ljós ney.nisltininar,
sé nú undirbú.iS til aS lýsa yfir
heriJihrigSri fijármá'lastefnm.
þrætueifni hinna tveggja flokka
ti,m þeitta etad, eru hér meS ákve.S-
ini. Sdjórnim sjálf vi5nrkenm,ir vdllu
.sins vegar, í fjármálastefau srimmi,
og jáitar sig viljuga að gera nokk-
mrar breytingar. En húu segdr, aS
þær tbrefytinigar verði a,S grun,d-
vaJkiívt á vcnwliartolla steónunni.
Vér lýsmm bátíSfega verndartolkt-
sitafnu grundvöllinn frá rótum ó-
heil'mæmanim og órót'tiátam gaign-
vart fjöldia fólks'ins, og, vír lýsttm
það okkar samnfæriingu, a,5 aJlar
breyitimgar, byg-ðar á þeim grund-
veJli, hJijóti aö 'bnegSasit, og v,a,ran-
Legar utnibtctur fáist ietkki á því
fargi, sam þjó&in á viS aS ,búa.
Vér s;iitiiiþvkkjuni hiklaust þessa
sbefmm úitgáfu, og bíSutn nnetS fylsta,
tramsiti eiftir úrskur&i kjósem,dainna
í Garnada.
II. GAGNSKIFTA SAMN-
INGUR.
/ •
Hafamdii fyrir augum velmegatn
í'yrrsta stigiS til þess a'ð
nálgast þetta augnamiS, er aS
endainuitn í þessu augnamiði, er aS
koma nýijum ilokk'i til valda, sem
sé erimlægur og fýsandti sammdngs
tril umibó,ta, sem sé heiSarkigur fyr-
ir fcœði ríkin.
Frjáls og sammgjarn gagmskifta-
sammingur mundii utrnba'ta himar
mdkiu aíttrSdr, sem ná'ttúran í Cam-
ada be.fir fólgnar í sér. Hamm
mumdii stórmm aitka vi'ðskiiftdm og
verzlunar vdSskifti mrilli þescara
tveiggja kinda, og sem miðaSi að
þvi, «ð auka viuá'ttu samibönd
mrilli þijóSam.na, tui bmrtrýmidi áSur
vöktum rirrimgutn og mrisfollum hjá
stjórminum á báSar hliSar, og
mmodi eánnig , glæSa góS vináttu-
bönd mrilli keiisaradæmisinis og lýð-'
velddsims, semi gefur af 9ér beztu
tryggingiu um friS o>g veJmaguni.
I.iberal flokkurimn er re'iSubúimn
aó fedtia og gera samniinga mað þvi
uugmiamiði, að ná samningum, innri
biimdandi vel yfirvegaSa skrá af
verk smi'Sj u v ör um, og vér erum
samnfærðir u*n, að sérhver sfikttr
samini'ngur fær staðifestriingu bjá
stjórn hemnaT háitignar, því ám
þe«s er emgam samn'mg hægt að
fullgera.
V. SJÁLFST.KTT STJÓRN-
ARFAR.
Funidttriinn, kvartar undan að-
gierSum riá'Sgjtifamina og stu'ðnings-
moimnia þairria í þimgimtt. 1 erintt tilr
fjilli þar setmi áfraimbaldiandi ákær-
tir komu frami móti eriinum' ráð-
gjafunmm, þá merituSu þedr alV'Cg
að ranmsókn væri ha,fin, þar sem
þe,ir í öðru máli samkynja breyttu
til og vísuStt því fyrir ttefnd, sem
litmeifind va,r eftir tilbhitun ráða-
nrytisiins, þvert á móti veinjulcg-
um þingvenjum.
það er gnmtalt og óefað rátt-
mætti í ineiSri máilstofunnri, aS
griemi.sla.st cftrir' öllúm úitgjöldum af
' a.l'ineiniticngsfo, og líta eft,ir öllum
| umkvörtumum’ og vanræksli! á
skiifstofum ráSg.jafa.n,nia, en. vísa
j slíkum máltim til kouumgl'egrar yf,
• irskoSun,ar mefndar, er skipuS sé
eftrir t,i lögu tþess ákærða, er ekki t
samræmi viS ábyrgS þá, sem hvil-
ir á ráSgjiiftiin þdngsims, og miSar
, til að verikja þimgvaldiS yfir fram-
^ kvæmdars'tjórnrinm-i, og 'þessi. fumd-
tvr staiShæfir það, að vökl erimd.is-
| rekiá þjóSar,i(nm,ar skyldu undir öll-
twn viðetigamdi tilfellum látin vera
í fullii grildi.
HREINFKRDUOiT STJÓRN-
ARFAR.
Fundurtrm er sorgbitinm yfir
bimmd .s’tórfengu sþilliimgu, og yfir
útgjöldum af almeinmimgsfé, sem nú
um síSustu ár heflr átt sér stað
hjá Comservative stjórminmi, og
þsám oipiimbieringum, æm ýttnisar
eftirgnemsltmar mindir hafa feitgrið,
og sem haía sett vambeáSur á nafn
Camada. Stjórnin befir dregiS sér
£6 á útgjöldium ríkisims, og sýnt
sviiksamlcgam fjárdrátt., en hefir
ijjráitt fyrir þaS ekki hegmt þ;im
seku, og ætti að vera ábyrgðar-
VI. LiÖNDIN FYRIR BÚ-
ENDUR.
það er álit þessa fun,dar, að
lönd ríkisims skuli að eins vera
1 seJd til virkiJieig.ra, la.mdyrk juntattnia,
en ekki tril larKÍfinangara, og það
mað Siimngjörnnm skilmálum, og í
v,iSu,na,ti,l,egum stærðum,, s,e,m perir
eru íuerir um a.S ltalda og rækta.
VII. KOSNINGAR ÉTTUR
FYLKISBÚA.
A5 kosmimgalöjfim síSan þan
voru innJiaidd hafa kostað ríkis-
stjórniima yfir etna milíóm dala.
þar a,ð auk'i bafa þau í för meS
sér S’tórmriikil úttgjöld fyrir báSa
flokkama. Og aS hver yfirskoöum
inniifeJtir a,uka.kostnaS, sem memur
eimum fjórða parti úr tnrijíón dala
mefma,. A5 þesst kositnaðtir hefir
hdndirvið árlcgar yfirsko8ao,ir, setn
í fyrstn var ætfast t*l, og sem oll-
aö hiefir því, aS m,amn., sem voru
of unigrir til aiS komast á kjörskrá,
hafa í mörgum tilfellum og stór-
bó'pitm ver'iS himdnaðir frá þvi, að
notia nétt simm. þau baifa ekki máS
srimum aanngjarnlega grumdvallar-
leiga tiilgamgt, sem ,þau voru imn-
leiidd 4. þau hafa ollaS stórkost-
le;gu ranglœiti hjá lögfræSingmm
flokksitvs, sem h,afa verið emdur-
skoSumarstjÓTar, sem stjórnin hefir
útmeifmt. þau eru ekki ems frjáls
og kosmingalög í strmttm fylkjum í
ríkimu, sem mú eru i gildi, og þaS
er meiiming, þessa fttmdar, a'S kosn-
imgiatlögin ætt u að vera nmmim úr
gildi, og vér ætitum að umsteypa
'þatt eftir kosning-alöguntim í frylkj-
umutni.
VIII. TAKMARKALlNUR
KJÖRDÆMANNA.
AS kjörda-tna umsteivpulögin —
l^jiirdæmadeiJdir þ,ing,ni«mna í
neiSni málstolunmi — er bneytt
þamu veig til aS hindra saimngjarn-
an, kjósendaviJja í landtnu, í alls-
hierjar kosmimguni', og tril að út-
veiga þaim flokk, sem nú er við
vröldin, fleriri þimgimema em kjósend-
ur igieta ráðiiS vi'5. Til a,S stö&va
þes,sa svrívrirðdinigu, og láta neðri
málstofum sítntam stamda af ráð-
vamdri veJdiistölu þjóSviijams, og
til aið ‘geyma sögulega samheldu
héraðánna, þá or æskilegt, ftð
fomvmynduu kjördæmajtna og tak-
mörk béraiSanna sáu vernduS, og
ckkd sé i mokkurru tnl'fielli sett tiil
samams mismuaandi héruS í eáitt
kjördæmi.
IX. EFRI MALSTOFAN.
HAS miveramdi' fyrirkomulag, e,fri
máJs-toCumnar ■er í ósamkv'æmi viö
saml)n,ndsríkis grundvaJlarlög
stjórmarinnar, og atS öSru leyti
vömt'um, þar s.-rn þaS gerir efri
málstofuma óháða þjóðri.nmi, og
lýitur ekki undir yfirráS almemm-
inigs vi'ljans, og ætti aS breytast
með lögmm og set jast í samhljóS-
an við grundvftUarlög almianniimgs-
stjórmar.
X. V 'í -V SOI.UBANN—LV ÐS-
ÚRSKURÐUR.
þa.r sem eftrirtekt aJnicttmings er
nú að beinast í þá átt og yfirveg-
um, «S vriSurkitnt sé', að vímma.iitn
sé t,il stórtjóns, þá er þaS æski-
legt', að áhugd fólksins komi skýrt
í ljós um þetta máf, og lýSsúr-
skurður sé tekimn í vínbanmsmál-
imi.
>-------*->
Hver einasti liður
er svikinn.
Hver einasti liður er svik-
inn f ofanprentaðri stefnuBkrá
“ Liberala” einsog sýnt er með
óhrekjanlegum röksemdtim 1
greininni “Loforða-efmlir Lib-
erala”, sem prentuð er á bl. 2.
Lesið þá grein til samanburðar
og látið ekki ginna yður leng-
ur með glæsilegum loforðum.
LEYNDARMAL CORDULU FR.ENKU 63
ast við, og á vinstri ltliS var hemgifimg miSur. — Ef
augu tnóÖur Jnemniir hofðti séð haua »þar setn hún va-r.
— Ern hommi gokk ágeotloga viel, — nú var að oins eftir
að komaist mpp á háa þakiS, og stökkva svo niður á
svctlirnar. — Og uú stóð hún mitt me&al blómia,nna,
og ltor.Si ú,t yfir iþökin,. þaðau sá hún yfir allan
bæimm, og h,im,imiim,n, er kveJdsólin stráSri goislttm sín-
um á.
I.ftla stúlk,am gekk nú að gJu,ggahtirSrin,n,i og gægS-
ist itwv. lvf tiil v'ill hadSi barn aldroi fvr litiö itiu um
l'aitna. — Skyldi viövindillinn vaixa upp úr þakinu, og
hey.gja sumt.tr álmurtnar tun í horbcrgiS ? Hver.gi
sást í vegg fj rir græjwt blöðumum hans, að eins í e.i,n-
staka stoörir og fótstiaJla, og á þerirn stóðu stór gibs-
likneski. — þau voru næstmn draugíileig þ,ar seitn jtatt
stóðu rnriitt ittmiam mm .græuviðiiim,, setn vafði sig um
enni þossarar og ttm brjóst hiiinnar. ViðvimlilUnn
hl f&i Jiioldur ekki gJuggtiniuii, ln.-ldur liékk som gra-n
Jdaja yfir gfuggaitjölduiiuni. A gluggann voru máJ
a.Sar laindslaugiwinvndir, ©r sýndu húsþökri.n og sktVgiinn,
er stóö við fjtvilldS í allri srimmá litbreytringu aö haust-
ldiiT'i, oj há'k'mdiS var semi rammi utan inn ltrann.
ViS glugiganin srtóS píamó. Gaml-a jómfrúin, scm
var aJveg eins kla’dd og doginum áöur, sat við það
og var aS spnla. Baminu fanst húm nú koma sér
öSruvísa f.yrir sjórnir em þá. Hún haföi nú gleraugu
og var nú tnriklu rjó&ari, heldur ettn þeger hún stóð
lijá líkkistunni.
FteJikátas ge-kk hljóðkga mn og staSnæmdist 'í
t/igartivnduSum gamgi. — Anuaðhvort itnn gamlu
komi.tn það á sér, «Sa húm heyröi fótatakið. Húm
hætiti alt í crinu a,5 spLIa og, kit upp. He.nni varð
hilt viS, er húm, kom anga á barnið. Hún rak itipp
ofurlítiiS Itljóö, tók af sér gleraugun, og studdi sig
skjárif.tndi viS hljóSfaeriS.
64 SÖGUSAFN HICIMSKRINGLU
‘‘Hvernig komstu binga,S, barnið mriitit?’’ spurSi
húm eftir lvtJa þögm,. þrátit íyrir hræöslunia, var
ni'ádrótMir hennar lliSJiögur.
“Eftir þökumum”, siag,Si litla stitJkan hnuggin og
bentii á garðittm,.
“Yfir þökin! það er ómögulegt. Komdu til
mín og sýndu mér, JivaSa loiS þú komst”. Hún tók
í hcmd J.arnsims og gekk úit á svalirnar. FeliLcitais
J.itmitii á kvistgiuggia, og svo á renmurnar, er hún halöi
gongið títir, og gamJa konan Jtuldi and'litvð i Jvöndum
s. r, svo skolkuS varð hú.n.
“Vertu ekki hrædd”, saigSi FeJiivitas sakLeysis-
loga. “M'ér geJck áigæitloga vol, cg get klifrað ,aJvag
erins og dtxmg.ur, og. JJöhani kækmrir sqgir alt af, aö ég sé
Létt eriins og fjöSttr og alveig berinlaus.”
GaanJa jómfrúin tók hondurnar frá augunum og
Lrosti — yndisleiga. Svo leiid«ld húm barniö aftur tam
t berbergið og, safctiist í hægindasitó'liiin.
‘ J>ú ert litla Feta?” spurSi hún, um leið og hvut
seifcti Jiarnrið, á kmá sér. “þó svo þú hefSir nú ekki
koiniið svífamdi imn t/’J mrin, þá veit t,g það, — gatnJ'i
vrinmr þinm-, tiaiivn H,inrik, hefir oft sagt mér frá þér”.
þi-igar Fee Jieyrði Htarik lfefndam, fyltist hjarta
hemmiar aírtur af harmri,. BlóðriS hljóp f,ram í ki.nnar
hemmi, og hörkulogiir dræ'ttir mynduSust um miunm-
vikin. Gamlai komam, veáifcbi því eftirfcökt. Hún
lag-Si hJvjlieiga hömd sína á vamiga barnsins og þrýtsfci
því a.ð brjóstri sór.
“HeyrSu nú litla sfcúlkiam, tnín”, mælti húm,. “Hi-n-
rik hefir ttú í mcirg ár konvið á hverjum sttn.nudegii
ItimgHS ttpp til mim,, og hjilpaS mér til meö hitt og
tmmaS. Ég hefi slram/gliogia bam,naS ltonum, aS fcala
um nokkuð þaS, sem skeSur í frambúisriiuu, og hann
heifir ávalt hlj'ifct því. Honum hlýtur því aS þykja
vœ,nt mn Iritlu Fee, úr því ha,um hefir taJftS um hana
við mig”.
LEYNDARMAL CORDULU FRENKU 65
þrjóskusvipurinm á amdliti barnsins hvarf í svip,
þegar þaiö hugsaðd um Hinirik.
“Já, homum þykir væmit um tnig”, mælti húu, —
“ammars iþykrir emgum. þaS".
“Ammars emgum”, emidurtók gannla konan, og
festi him ajvarleigu, góSlagu augu sín á amdliti litlu
stúlkunmar. “Veistu iþá ekki, aS til er e i n n, sem
ávalti iþykir væmit um þig, þó aJlir mennirnir yfirgefi
þig, — hiirnn góöi guð, ?'”
‘ Ó, Jvanin kærir srig ekkiert utn mig, af því ég Ger
loddara barmi”, saigSi F&licitas mieö ákaia. — “Frú
Hviil'.vrig sagið'i í morgtim, euS ég væri gJötu'S viera,, og
aílir miiðri í húsimu scigja, að liamm lia.fi iVtskúfaiö hemnri
vesalrings mömmu ttirinnri, og hún fái ekki aS vera hjá
liomium.------— Mér þykir heldivr ekki lengur noifct
vœmit um hamt,, — ekki, þa,S aJlru ministft,, og éig vil
ekki fara til hams þegar ég diey. — Hvað skyldri ég
triga að vriJja, til hams, úr því að hún mamtna mín er
þar ekki?”
“GuS mimm gó'Sur!’ Hv.að ha,£a þó þassar
gritnmihjörtiuSu mattimeskjur gert þér, vesaJiugs Jca.rn,
og þó þykjast þær btera kristilagt liuga:r,j>el í brjóstd
sér! ”
GamJa komnrn stóS .skjtVfcleiga upp og opnað’i hlið-
ardyr. Li'tlu Fee famist sem húm vœri stödd í hinium
hvAtu smáskýijum hdmimsiims. Fj'rir gltt'gtgumum og
•fyrir d'vruttum' t>g. rúmrinu, er stóð í erimu horuiuu,
hé.uigu hvít tjöld. Héngu þau þanniig, aS það sást
ekki í ljósgræmum veggitui neina í einstaka staS. Hví-
líkiir mitimur var þó ekki á hcrbergi þessu, svo hreitatt
og tjörtu erims- og hngsamir heíilbri'gSrar sáJ.ar, og
hinu skuggtaJegta vriðlia&inr hcrbergi niðrd í framhús-
in.u, þir serni frú Hedlwig strftix og hún kotm á fætur
kr.tup á kmé á fótske'mXi símiim og baS ‘fcil gvtSs sín,s!
Á nátitiborSimu við hliSima á rúmiuu, 14 briblíau.
Húm var gömul og sli'trin mjög. G,amla koitiam flettri
66 SÖGUSAFN HEIMSKRIRGLU
heomi upp., og las uppháifct moS skjálfandi rótn : “þó
éig talaiði 'bæði mannamma og etiglam,na tvi/ngumáliwn,
en æititi ekkd kærl. ikiaun,, þá væri ég sem hJjómktus
májtnur og hviellamdd bijalla’L Og húm liélt áfram
að fcsft, o,g emdaöi svo með þeissum orSum : “Kær-
fcikurimni er eiLIífttr, — þó þaS séu spámamimleigar gjiri-
ir, þá verða þœr aS emgiu, ,eða tumgumál, þáu hverfa,
©ða vjrisdómur, hflmm vierSur að' emigu”.
“Og kærfcikttriim ketnur frá guSi”, bætrti hún
\ ið, og Lag>ð,i lnamcUiegiMÍniii utan uin herðár barnsins.
■ Mjaitnma ,þri,n ,er guðisfcann eri,ns og viS öll ervtm það,
og bnn er fia.rin til hans, því kærfeikvtrimm varir aS
eiliíu.---------þú máifct vema viss u«i það, ftS þeigar
þú á kveJdim. lítur fcil hiiiivriinistas með hirntm ófceljamdi
stjíurniagTÚiai, þá er mó,ðir jjiím þar, og Jvvílíknr hiiminn
þolrir l'ikki.rt helvíti ,vriið hlið sér......, Og nú þykdr
þér aftmr væmt um guð, e,Sa heklur þú ekki jtað, litla
Fee ttiiiin?” ttt
Bar,nrið sværaði etngu, em það lagSi haindleggi síma
fast um háJs lvtigigiara. sime og grét sáram. 6
•
Tvoritti dögum sdSar var vegmi. ekið að dvrtvm
Hieril vc .ig hússims. Ekk jstm og báðir synrir hemmiai
strigu rinm í 'hammt.. Hún ætJaði, að'. fvlgja þerim áleriS-
is. Jóihaunrs siruerri aritur tnl Bonn,' fcil þass að lœra
JækniiséræSd, em áðmr áifcti hainn að fylgja NafcltamaeJ fcil
saitna sk'óla og liann- sjáJfur hafSi ge,' gið á úStir.
Hrimrik stóð mjög áinægijtiliegitr í fraimdyrumuim,, og
FriSrika við hliS hians. þau horfðtt ,eftrir vflign'taum,
cr héJt þunglíimiaJ,eiga áfr.im effcir torginu. Htarik
flautnSri l'ágt frvriir mummii sér, erims og hamn gerði æfvn-
lega þeigar vel lá 4 honum, og af svip hams máifcti
ráða-, að hamm, hugiaaði eitthviað á þessa J«iö : —
‘ Herra, v-ernda oss frá því, að þessi ó-hflmiugja komi
1 aftur! ”