Heimskringla - 29.10.1908, Side 3

seimskringla
WINNIPEG, 29. OKT. 1908. bls 3
George G.
Nokkrar hugsanir um
Sameininguna.
LENNOX
Selnr f heildsölu SKÓ.
STÍGVÉL og YFIRSKÓ
150 Portage Ave. East,
Winnipeg.
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEQ
Beztu teitundir af vínfðngum og vind!
um, aðhlynning góð búsið endurbætt
JOHN DUFF
PLUMBER, GAS ANDSTEAM
FITTER
Aít verk vel vandaö, og veröiö rétt
662 Notre Dame Ave. Phone3815
Winnipeg
Strathcona Hotel
Horni Main og Rupert Str.
Nýbygtogágættgistihús;Gest
um veittöll þægindi með sann-
gjarnasta vferði. Frí keyrsla
til og frá öllum járnbr. stöðv-
um. Beztu vfn og vindlar; og
herbergi og mákíðar ágætar.
McLaren Brothers
EIGENDUR
Hotel Paciíic
219 Market I Il.M.Uicks
S treet Eigandi
Winnipetj - - - Manitoba
I Tolepbone 1338
Ný-endurbætt og
Ný-tfzku hús f alla
staði. V i ðskifta
yðar öskast virð-
ingarfylst.
Hérna lig’gur núna fyrir fcamain
mig nr. 4 af Samieininiguniii Syrir
þetta ár (1908). Ég les stra.\ á
fyrstu tla'Ösíöun.ni 'þessa sögusögn-
“Nú eru Breiiðblik dauö, þau dóu
úr hor og hiarSrét'ti”, o.s.frv. En
þegar þessi sögusögn er búin, les
óg aátur aöra, — hún er svonti :
“Nú eru Bre'ASablik igem'gin aftur
eins og draugur”, o.s.frv. Svo les
ég yíirskrittimi : “Tii stuSnings
fyrir kirkju og kristindóm”. þeigar
ég er búiun aö l«sa þessar umsagn
ir og yfirskrifit, kemur sú sipurning
fraoni á varir mínar : Ætli þa'S geti
veriS, aö prestwin og söfnuðum
kirkjufélaigsiinis þyki þessar og því
um líkar afturgöngu og drauga-
sagnir vera til stnðnimgs fyrir
kirkju og kristindóm ? EÖa a-tli
þaið geti verið, að þe,im þyki þter
helgast með því einu, að þærkoma
frá kristindóims forsatamum ? Sjálf-
sagt finis't siér.a Jómi þa’ð, að hann
geti kafalisið andmæla:n>Aa sinn,
séna Fri'ðrik meið þessum draugia-
söguim og sa.mlíkiinigum., án þessað
kasta skugga á sjálfan sig. En
mÍT finsit alt annað.
Me-ð fratruainigTVDÍndum afturgöngu
og drauigasögum og samlík.ingum,
er ég ledms o,g m.intur á draugasögu
sem éig las fyrir löngu síð'an í
Saimc.imimigunmi, þegar þeir áttust
við matniarrmr, séra Jóu Bjarnason
og Jóm ölafsson, — draugasöguua
‘ Miá ági dotta?” tjt af henmi 6. kk
sérta Jóm ‘‘Opna bréfið” frá mafna
símuim J.Ö., sem ég veit, a'ð marg-
ir kanmas't við. Ég hefi orðið þiess
var, að sitnwm þykir svo v-ænt um
þetita ‘‘ö,pna bréf”, að éig he-ld það
varnti ■minna á, að þeir hafi það
fyrir part af trúarjátningu siruni.
Ef drau'gasagan “Má éig detta ?”
hiefðii aldnei verið til, þá hefð.i opma
bréfið aldrai orði'ð tiiL. Og ég vil
9'agijiiii, að livorutveg.gi'a heiði rnáitt
missa sig,. A þedm tíma voru nokk-
urir kau,pemdur að Sa'inein'im'gunnii
í sninu bygðarla.gá. Einn þeárra
kom ínieð hana til rnín, og vildi að
ég losa.'ði sig viið kaup á hanni með
því >að kaupa liana. Ég var þá rík-
ari af fáfiækt en peningmn og þótt-
ist ekki geta kevpt blöð, og sagði
honnm, að hann ma>bti ekki missa
hamai. Hann sagði, að hún væri
full af drati'giasögnm, og siig vamt-
aði ekki að kaupa þoss háttar, —
enda losaði hanu. sig vi'ð kaup á
henni og hefir aldred keypt hama
stðam. Og. samfl' vissi ég tdl a'ð
flaird gerðu í því byg'ðarlagi.
$1,25 a D a g
BRUNóWlwK HOTEL
Horni Main St. og Bupert Ave.
Besta borðhald; llrein og Björt Her-
bergi; Einustu Di ykkir og Beslu Vind-
bir. ókeypis Vagu mœtir ölíum Tram-
lestum. lieynið oss þeyar þú ert d ferð.
Nú fæ éig aftur aö lesai enn hrika
li'gri drauga- og afturgöngu-sögur
í fcilessuðu kirkjmnálgaigninu okk-
ar Saitnieini'inigunni, og. við vesal-
inigs kikldu sauöirndr eiigum víst að
haÆi viit á að trúa þvi, að þœr séu
til stuðndmgs fyrir kirkju og krist-
indóm. þeigar ég er búinn að lesa
allir þessar hrikial'Sgu sagnir og
samlíkimigar, biæð'i í Aramótum og
Samieiiniingunini, af glæpamönnum,
skrímslum, afturgöngmm og draug-
um, fier um mig eins og eimhver
hrollur, sjálfsagt afturgömgu eða
draiugahrolltir. En samt sé ég það,
að þó siéra Friðrik með Braiða-
blikum sínum sé einn afturgöngu-
drauigurimm,. ei'tis o.g þeir mögnuðu
draiuigar Glámur og Bægifó'tur, þá
eru þeir þó bræður, séra Jón og
hamm. Af því seigir það sig sjálft,
að þeir ©ru aliir bræður, höfuð-
pnesitarnir biáðir, séra Jón og séra
Friðnk, og svo mögnuðu dr.aug-
arniir báðir Glámur og Bæigifo'tur.
Og fyrsti þeir eru bræður, skuluin
við ekki efa, að þeir séu edskukgir
brœ'ð'Ur.
Hórma höfum við þá, aumingja
leiiddu sauðirnir, fyrnpnyndina fyr-
ir friaman okkur, frá ledðamdi
manmimum okkar, bkssuðum krist-
indóins forsetanmn. Nú vitum v.ið,
hviernig viö eégum að hafa þuö, ef
okkur 'greindr ei'tthvað á við ein-
hverja í trúaixfnum, — þá eigum
við að samlíkja þeim váð skrímsli,
glæpamienn, draugia og afturgöng-
ur, sem við höfum ednhv,eTmtíma
lesið eitithvað um í eimhverjum
formsögum, — og eins þó það séu
kristnnr sam'trúarmenn okkar. —
þaö er alt hið Sama., — að eiims ef
það er ednhver kirkjuleg formúla,
sem við geitum nefnt trúarjátndng,
— það er móig.
Eg æbla að emda þessar hugsamir
mdm.ir mieð því, að mér finst, sð
það eiigi hér réttikga við : “Að
nf sama tminn má ekki bteði
bkssun og bölvun framkoma, —
bræðtir mímir, það má ckki svo tál
gianiga”.
Guðm. Eáuarsson..
Til Hannesar Hafstein.
þyrmbyrði valdanma þéx tókst að
ná
á þéittvöiximu herðarnar þínar.
þú birást þimni ástmey, er ibygðd
þér á
'björtustu vonirmar sínar.
1,'áttu’ ei við valdmissi víkja þár
frá
veiglyndii, djörfung mé kæti, —
ef gæitirðu að, vimur, þú getur að
sjá,
að gö'fuigra bíður þín sæti.
Semn vakmtr þín ás-tmey aí erfið-
um blund,
aí auguin s*ér varpar h'úm g'lýju.—
Ejg, s-irt hár og þrái þá sælunmar
stmmd,
•að sjá ykkur Saðmast að nýju.
Veizitiu ed, Hiamnes, hv.er ástmiev
þdn er ?
þú ófst h'enni kóróntt úr blómum,
svo gall hennar harpa í höndum á
þér
mieð hngmæmum vekjamdi hljórn-
uan.
I.át 'gráðuigu hrafnama garga, oft-
ir list
mr.‘ð gorhljóöi í stjórnmála htuij,
um, —
vier.it 'brúðinmi svölum, ct biður þin
þvrst
meið biðjandi tárvotum augutn.
Raigmbeiður J. Davíðsson.
“FÁT.FKA HAFIÐ þÉR JAFN-
AN HJÁ YÐTJR”. — Sam eimn af
þieim gat ég ekki Látið hjá liða, að
votta þeim hedðurshjówumum Mr.
og Mrs. Johnsom, 699 Elgin Avie.,
mátit' imnilagiastu hjartans þakklæti
fynir alla þ&irra mörgu velgerninga
mér veiitta fyrr og síðar. Og þá
ekki sist fyrir það, hvemig þau
reynd'iist Sigriði sálugu dóititur
mirnni j hiennar þungbæru veiki, alt
eins og hnm hieifði verið þeirra aigið
banni. Slíka umönnun og þau sýndu
henmi, er ekki hœgt að þakka nieð
fáum orðuim eims og það er viert.
Ég bið góðan guö að la.una þeim
aJia þeirra trygð og velgerningia
okkur auðsýnda.
Sigurður Brandson.
Óeigingjöm ást.
Ástamáls sögurnar af þeim E«-
och' Arden og John Ruskin — önn-
ur 'gömul skáldsaga., en him um
frægan enskam heimspeking, sem
ef'tirlét konu sína öðrum manni —
eru emgu ótrúlegri eða óeigingjarn-
ari ein soga.n, sem nýfega gerðvsit
suður í Bandaríkjunum, og sem hr.
Shertnam Kime, auðugur bóndd ná-
lægt Poters'burg, Ind., er aðalheitj-
an í.
Kime vfirgaf hieimili sitt f\-rir
no'kkrum vikum sí'ðam til að leita
u.ppi hima urngu konu síma, er haáði
strokið frá honum. Hamn bjó sig
út með ska.mm'byssu, því honuin
var hieipt í hug, og hann hafði
fasitleiga. ásott sér, að drepa mann-
imitii, sem hafði eyðilagt beitnitli
hams og ræmt frá honum komunmi.
Kimo rakti fefil konu sinmar
gegimtim þrjú ríki, og loksiins íámn
hamin iþau í kofa úti í skógumum í
rikirni Arkansas.
Kime briikaði ekki skam,byssuitva
stnax, en tók óvin si,tvn tali, sem
heditiir Johm McArnold. McArniold
sagði honum þá sógu síma, og hún
hafðd þau áihrif á Kintie, að hænm í
staðinm fyrir að hyggja á hefnddr,
h vuð að leggja bæði konu oig fé í
sölurnar fyrir elskhuga konu sinm-
ar.
þegar er McArnokl haíði lokið
sögU' sinni, rétti Kime honum
hönd sina alúðlega, og kvaðst
skyldi gefa honuvn eft'ir konu sámai.
Hann sagðist far-a undir eim® heim-
k'tðis, til aö gera þar mauðsynilegar
ráðsitafaeir um skdlnað, svo þau
gætu notist á heiðarlegmt háitt.
Og meira að segja., hanm hauðst
til að hjálpa þeim í fjármumaleg.u
tilli'ti undir eins og þau væru kom-
Fyrir íáunv vikum síðan frétti
Mrs. Kimie að koma McArnolds
vœrd dáim, og hefði eftirláitið hom-
unvi tvnigfcarn til að anmast.
“Hann þari min við, — ég get
ekki vierið burtu írá honum leng-
ur! ” saigði hún. Og litlu síðar
hvarf hún.
Það borgar sig
að auglýsa
í Heimskringlu
FÉKK FYRSTU VERÐLAUN k SAINT
LOUIS SÝNINGUNNI.
Cor. Portage Ave and FoJtSt.
Dag og kveld-kensla. Leitið
fullra U'pplýsimga og biðjið um
vorn n/ýja pap'pírshníf ókeypis. Vér
kemnum enska tumgvv.
«. W. l>OXAl.l> ráðsmaður.

□
□
□
O
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
o
■
K
Hvað er svo
Gott
sem nýtt, ferskt kjðt? Hvað
er betra að borða en gott kjöt?
Og livar fæst það betur úti-
látið en einmitt hjá oss. l’ele-
f ónið oss eina pöntun 02 reynið
C. G. JOHNSON,
KJÖTSALI
Horni Ellice og Langside. Tel.: 2631.
L*J
’»i»r»«i«[»i»[»i»[»i»[»r«r«i«i»i«i«i»i»i»i«
in í bjó'ivabanid.
Mrs. Kime og McArnold höfðu
fest ást hvort til annars meðan
þau gengu á skóla samavv. Kn
gifitiuig þeirrfl hafði farist fjirir
veigua 'þess, að foreldrarnir flmttu
sig laivgt í b'urtu, þegar stúlkan
var 16 ára gönvul. Hún kyntist hr.(
Krimie og þau giiftust. En einhvers-
staðar í ívl'gsnu'm hjarta. síns
geymdi húrv ávalt mynd svns
gaimla uninusta. Jveigar McArmold
fr'étti vvtn giftimgu ivmtvustu svnmar,
kvomgiaiðisit hamn anvtari stúlku.
Tl"iloi!ii!iiiiii llauk
NöTRE DAME Ave. RRANCH Cor.NenaSt
Vér seljum penintcaávisanir borif-
anleear á fslandi og öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
8PARISJÓD.S-DEILDIN
tekar $1.00 innlng og yfir og gefur hreztu
giidandi vexti. sem leggjast við mn-
streðuféð 4 sinDum A ári. 30.
jánl, 30. sept. 31. d<»sembr
og 31. rnarch.
Með því að biöja æflnlega um
“T.L. CIGAR,M þA ertu viss aö
fó Agætau vindil.
T.L.
(UNIQN MADE)
Western <Jigar Fartory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
I
^Extra Porter
m-i
Styrkið
taugarnar með pvf að
drekka eitt statvp af
öðrum hvorum þess-
um ágæta heimilis
bjór, á undan hverri
máltfð. — Reynið !!
EDWARD L. DREWRY
Mauufacturer & Impr-ter
Winnipeg, Canada.
r
inir áreiðanlegustu — og þar
með hinir vinsælnstu —
verzlunarmenn auglýsa i
Heimskringlu.
—The—
Griterion Hotel
MeDermott Ave.
Nýtt, vandað gistihús
með ágæt herbergi,
vönduðustu drykkjir
og fínustu vindlar.
Vinsælt meðal íslendinga. Er
beint á móti Tribune bygging-
unni á ^eDermott Avenue.
MORICE NOKES
EIGANDI
Woodbine Hotel
Stærsta Billiard Hall 1 Norövesturlandino
Tlu Pool-borö,—Alskonar vlnog viudlar.
Lennon A Hebto
Eigendur.
SPÓNNÝTT HÓTEL
ALGKRLEGA NýTÍZKU
Hotel Majestic
John HcDonald,
eigandi.
James St. XVest, Rétt vestan vift MaÍD St.
Wiunipeg Telefón 4 9 7 9
$1.50 á dag osc þar yfir
Bandaríkja-snið
Alt sem hér er um hönd haft er
af beztu tegund. Reynið oss.
MIDLAND HOTEL
285 Market .S’f.
Phone 3491
Æ/ýtt hús, nýr húsbúnaðtvr
'' Fullar byrgðir af alls-
konar viindnðustu drykkj-
um og vindlum f hretsing-
ar stofnnni. Gisting einn
dollar á dag og þar yfir.
W. G. GUILD :: FRED. D. "
Eigendur
winnipeo ::: ::: canada
Jimmy’s
HOTEL
Rétt á bak við Pósthúsið
íslendingar ættn að
reyua þetta gistihús í j
hressingarstofnnni er sá
eiui í-lenzki víuveitinga-
maður f Winnipeg.
.lumes Tliorpe.
eigandi
Fyrrum eigandi J.mmy's Restaurant
LEYNDARMÁL CORDULU FRÆNKU 91
BARÁTTA UPP A LÍF OG DAUÐA.
Smeminvia morgmiiimn eifcir skrap/p Felicitas upp
til gövnlu Cordulu, ifcíl iþess að lá'ta hama vita, að
Him.r'ik lvafði komáð tiil skila iböglvmum tdl Thieme-
niamns trésmiiðs. — þogvar húni kom ofao á móts við
Iierbiergi prófessorsins, kom H imrik á móti- benmi og
liló ánægijutegia í skieggdið.. Hamu biemiti hemmi mieð
liendimnii á dyrmar, seimi hamiu ha'fðd noglt blómfestarm-
ar á. Nú var búið að ríía þær niður og stór hrúga
aí íölmuðum blóimiumi lá iá gólfimu, og. við þilvegig'vnn
i giam/giimvimi stóðu allir blómsturpO'ttarnir, sem áður
höfðu staöið í hierbergimu.
‘‘‘þú miáitit trúai því, að öll þessi dýrð tók skjótom
'emda”, mælti Hiwrik lágt. — “Ég kom' að í því sem
hamm sfcóð í stiga,nami og reiiá gley'm-m'ér-ed blómim
miður’V
“Hvier ?”
“Nú, próifessorimmi.---------þú hieifðir átt að sjá
svipdinm, seim á homumi var. — En ég megldi lika fast.
Hanjri varð að nieyfcai 'allrm kr;vfta til að ná nö'glunum
út.-------Em tiakfcu mú eftdir, litla Fiee. Hanm rétti
mér hömd símai, er óg hauð homum góðan morguin, —
ég uwdraöist það' stórlega”.
Fieie 'brc-sti hiæðmdsiiegfli. Húm ætlaði að segja eitfc-
hvað, em' hæittd við það og læiddist hljóðlega í burtu.
Hviu hiaíðd hisyrt, að giemgiið var hröðunv skreifum að
hurðammii á herbergiimu.
þegar húm svo skönvmu síðar gekk miður af loít-
inu, hieyrði húm' rödd ríkissfcjóra frúarinmar á fyrsta
lofti, húm talaði í bliðuuv, klagamdi má'lróm :
“ Yesal'mgs blómdm! ” sagði hún raumalega.
92 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
‘‘Em hvernóg daitt þér í hug, að bjóða mér ammað
eiinjl, Adela?” sagði karlmammsrödd. “þú veist þó
vel, að ég> hefi ófceit á öllu þess hárt'tar.”
þieifcta var samvii.,, kaldi málró'murvnn, sem fyrit
möngum árum síðam haiflðii gem lifclu Fee svo ófcfca-
slegmai. Að edms var hamim nú dýpri, og úr honum
skialm mú metgmiasfca óámœgjai. — — Fae beygði sig yfir
grimdvierk stágams, hélt niðri í sér aindamum og 'gægð-
i®t miður. — Hamm gekk giæitdlega miður stigann með
litlu Ömmu við hönd sér.
Felicditas hafðd alt af ímyndað sér, að þeir memn,
setn hefðu þanm vísdóm tdl að bera, að þedr gæfcu öðl-
ast próifessors mafmibófcdma., hlytm að vera fcigulagir í
allri framigömjgu. Em er húm lait himm umgia prófessor
þarmfl', flamst bemmi hamn vera alfc öðruvísi em húm
hafð'i gert sér vom um». —Hanm var þrekl'egur, karl-
mammilegur miaömr, itm óliðlegur í hreyfimgium sínum.
Höfuðiið fcar hanm' hátfc og nokkuð dreimibdlega. ó-
sjáiLrátt daifct hetnmii í hmg, hvort þefcfca höfuð hafði
íiokkurmtíma fcayigt sig fcil kveðjumerkis, hvað þá
meira, þyí einmig amdilit hams stvvddd þatta álifc hemn>-
ax. Hamm liedt meflnilega smöiggvaát við, svo hún sá
það. — Himir óraglulegu amdliitsdræfctir, seuv einu sinmi
höfðu verið svo mikiil vomtorigði fynr barmdð, af því
það haflði hugsað sér hamn líkam læriswimi Krists, —
þeir höfðvv lifcið fríkhað. — Riauðleitt, mikið og þéitt
sfeegg h.uldi meöri hluta kiumamna og hökuna og náöi
niður á brimgu. Og mú var bamn í meiira lagi ó-
írírnm, og djúip lirukfea á miilli augnaibrúma hans, sem
að öUu*H' líkin'dmm hiefir staflað af gremju hams yfir
blómskraufci ríkisstjória frvvarinmar.
þráfcfc fyrir þiað, þó hamm væri ekki fríður maður,
var h.amn þó göfuignvammleigur, og allur svdpur hams
biar vofct um kraft cg viljaflestu.-------Nú boyigði
hamm sig miSur að barnimu, sem áfcti svo erfitt með
I.KYNDARMÁL CORDULU FR.feNKU 93
að garnga ofam stigamm,, tók hama á bandJegg sér, og
nvælti í blíðum, mreða.umkvumarróm :
"Koimdu, barnið mitt! það vill ekki ganga vcl,
að fá þrófcit í lifclu fæifcurmft þína”.
“Hamm icr NÚ ekki að fcalai við loddanaibarn! ”
hugsaði FieJicifcas mieið sér og óseigjamleig griem.;a fylfcd
huga hewnar.----------
Allam miorguminm var mikil ókvrð í hinu vanalega
svo kyrláifca húsi. Dyraifelukkan var stöðugt að
hrimgija. Biæjarbúar vissu, að himn frúeigd. fyrveramdi
sveiitumgd þedrra. var kormim.m, og þá lamgaöi til að sjá
hamm og láfca. flrægðarjijóma hams skíma á sig. Feii-
cifcas þó'titd væmfc utm þeifctfl', því þó húm óskaði sem
fyrst að fá emda á máfeflniutn sínum, kveið hún þó
fyrdr, að sitamda aíifcuT amgliti til auglitis við hamm, og
liiúm famm, að emirn iþá var hún' ekki búin að saifna nógu
m.iklu hugrekkv og kjarki tdl þess að mæta honum. —
þess veigma varð hún feigiiwi, að það drógsfc. — — E«
írú Hieiilwig hefir víst viljað leiða þefcfca mál til lykfca
sem .fyrst, því sfcraKi og. tonuið var að fcorða miðdags-
inaitdmm, koim Himr.ik úifc í eldhvvsið fcil Fielicitas, virtá
fyrir sér klæðmað hemmiar, bursfcaði mál af hamdleigg
hemmar, og saigði hálfl vamdinæðiailaga : ‘i‘það er liaus
lokkur hjá eyramu á þér, latga þvi það, litla Fae. —
Hamn þarma immi má ekfei sjá neitt i óreiöu edns og
þú veizit. þú áfct nefnilciga aö koma straix inm á
skrnfstofvima — skrifstofu húsbóndans sálmga — þau
eru þiar iminrl----Iýú, mú! Vertu mú ekki straix
svo.ua hrœdd', — þú ert; flöl seffn tvár. Vertu hug-
hraiust, Fee mín.. Hámm ríflur þó varla úr þér aug"
um! ”
Felkitas opmaði dyrnar að skrifstofuiuni hljóð-
legiai og gekk imm.. Enginmi hlóðdropd var sjáamlegur
i amdliti h-nmnr, em svipurinn l var harðl'eigur og stdlli-
legur. Var því emgu likara, ,en þatfca' væri andi, em
ekki rnemsk vera, serm gekk iwn i berbergið.
94 SÖGUSAFN HKIMSKRINGLU
b rú Hedlw ig safc v samoj stolmum við gluggaun,
cins og 'fyrir niu árurn síðiamy.og.við hlið hemoar sfcóð
sonwr hiemmar með krosslagðar hemdur að haki sér og
horfði út uni' glugjjiamm., — >H a n n, seimi í raun og
vieru haflði þrömgvað vesalimgs vingu stúlkummd í
\ iminiukonmstöömniai, og ekk> gefið la\'íi til, að í mimsfca'
tnáitiai værv vikið flrá skiipumwm hams, — h a rv n, sem
í fjarfæ(gð haflði ávalt kveðiö upp dómvnn, ám þess að
spymja : Ertu nú sek, eða .ertu saklaus ?..
Fieflicitias haflði eiigi að ástæðullausu kviðið flvrir
þessuim fyrstu samfumdunv þeirra, því þegar húm leit
hamui, fyltflsit hjarfca hemmar . hafcri óg griemju, og þó
hafði húmi aldrei fyr þurft á edms mikilli sfcvllimtgu að
h.alda og eimmifcit nú .
I|‘þiariia er Karólímn.”, sagði frú Heilwig.
•Pr.óiSessorimm smiéri sér við, og mifeill uindruinar-
svi.pur sást á andfiti hans. Honvvm hefir víst aldrteii
komið tal hwgar, að liitla sfcúlkan, sem hér á sæma,
blcfcfcd hafði sfciapipað fæfcimum ndður af neiði, myndi
nokkurnfcdinai verða svoma róleg,. Nú var lfltla barm-
ið orðið að fullvaixriinmi, ungri stúlku, .er stóð hmar-
reist. og, drembdflrjg fyrir framam' hanm., þó hitm liiti fcil
jarðar.
Kanm gekk til hemmar og hrej'fði hægri hemdima.
— Æitlaði hamm að taka í höiid hemmar eiims og Hdm-
riks ? — Hiemm.i famst, eins og h.ún væri stiubgHv í
hjairfcað vdð þá fcil'hugsun. Húm gmeip með báðvvm
hönd'um fasfc í fejól simn ogi fcit framam í hamn. Augma-
ráð hemmiar var kuldaleigt og svo fulfc af gremiju og
haitri, að hamm hörflaði undam og horflði hvössumi
augmm á sfcúlkumai frá fcoppi til táar.
1 sama fcali var barið hia'gt á hurð'ina., og ríki:
stjórafrúdm gægðdst inmi.
<,'Er það leyfilsgt ?’’ spurði hún smeðjulega, c -
áður em nokkur svaraði, vax liúmi komin inm.----------Ai,
ég feem ef tdl vill á óheip.pdJegum tW', sait-ði h-'"n.