Heimskringla - 17.12.1908, Page 4

heimseringita
WINNIPEG, 17. DE3. 1908. bls 3
Cor. Portage Ave and FoJt St.
FÉKK FYRSTU VERÐLAUN Á SAINT
LOUIS SÝNINGUNNI.
Dag og kveld-kensla. I.eitifi
fullra upplýsdnga og bi5ji5 um
vorn n/ýja pappírshnif ókeypis. Vér
kenaium enska tungu.
M. E. MACKEY, Skrifnri
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEG
Beztu teRundir af vínföuKum or viud
um, aðhlynning góð húsið endurbætt
JOHN DUFF
PLUMBER, GAS ANDSTEAM
FITTER
Alt verk vel vandaö, og verðiö rétt
664 Notre Dame Ave. Phone 3815
Winnipeg
Strathcona Hotel
Homi Main og Rupert Str.
Nýbygt og fi gætt gi sti li 0 s; Ges t
um veittöll þægintli með sann-
gjarnasta verði. Frí keyrsla
til og frá öllum jftrnbr. stöðv-
um. Beztu vfn og vindlar; og
herbergi og máltíðar ágætar.
McLaren Brothers
Hagskýrslur íslands
fyrir árið 1907#
BlaSiö “In'giólíur”, datgs 8. nóv-
emiber sl., gelur iitdriátitinin úr
'þeion hl'Utia aí kindshagssk'ýirsluiv-
um fyrir sl. ár, sem herra IndriSá
Einarssoin hefir lokiS vi5 og!koimn)-
ar eru á priemt. J>ær skýrslur ná
yfir ári5 1906, og se'tjum vér 'þœr
hér •eiins og þœr birtiast í blaöinu,
leseniúu'in H'eiiimskringlu t'l fróð-
laiks :
I.
•BtTNADARSKÝRSIvUR 1996
Hiér er yfirlit yfir tölu býla og
frattnitieiljenida nokkur undianiíarin ár
1895 : 6686 býli, 9857 fram'telj-
en'ditr.
1995 : 6687 býli, 9882 framtelj-
endur.
1996 : 6575 býli, 10941 fram-
teljeindur.
T'aila- hýila, settn or sama sem tala
bænda, hie'fir lækka5 um 399 sí5a,n
1895. Eltir 1895 komst á aöflutn-
ing'sibanjt lifaindi fjár til Bret-
laíiids oig féJl sauöfjáreiginin í verði
og er eflaust að þa5 hefir rýrt hag
bændai. Aö vísu hafa afurðir af
búttiia'ði stigið í verði síðustu árin,
og hiefði það átt að sýna sig í
medri vel'tniegun, ef eigli fcefðd vterið
hörð ár og ill fyrir laitid'bú'niaðir.u.
18 prósent baenda 'býr á 5 hundr.
í jörðu eða miítinia'.
25 prós'emt hftta á 6—15 humidr. í
jörðu. Á stærri jörðum ien 19
lntindr. bna 52 af hvierju 109. Á
jörðum, som eru stærri em 59
hunör., býr að eins ednn búiajiidd af
199. þær jarðir eru stundumi mieitin-
ar 159 hundr.
Jiaröarhundruð á la'ndinu eru :
86,189.
1996 var búáð á 84,491 humdr.
Og í Rvík .eru 233 huindr.
I eyði eru því 1,554 hundr.
þaö er mijö.g eftirtekitaviert, hve
jarðirnar hafa stigið í ver.ði hér á
landi síðustu árin. Viér mimit'm ef
til vill íhuiga það atriði betur si'ð-
ar, ein bér eru ummæli lendurskoð-
arans um það efni :
'“það er erfitit að ákveða meðal-
V'erð ja'rðarhitndraðanna á la'ndinu
nú, síðan fastedgnarsöluiaÆgijaldið
v.ar a'fnumið. Fvrir 25 árum var á-
litiið, að það v«erd 199 kr. Nú er
ekki 'CÍt'ir öðru að fara en sölu
jarða, sem utn er kun'nuigt á e n-
hvern hátt. það hefir komiö fyrir,
að jirðarhundraðið hafi veriö seít
fyrir 1909 kr. hér í kringuim Rvík ;
í Múla-sýslum hefir jarðarhttindr-
huindraðið alt af verið tvöíalt dýr-
ara cnti annarsstaðar og jafnv.el
fjórfalt. Nú þeigar miklu bægra er
að fá peningaJán en áður til þess
að kanpa fyrir jarðir, haía jarð-
eignirnar komist í hærra verð. Ef
jarðarhttndrað er sett á 150 kr.
til jafnaðar, þá mtra það eiigi of
laátit. Öll fcygð jarðarhundrvtð á
lamdinu væru þá hér um bdl 12,-
709,000 kr. virði nú”.
Nauð’tpeningur hefir verið á Land
inu sein hér seigir :
1703 : 35,800.
1849 : 25,500.
Um ald'amótin ; 22,509.
1905 : 26,846.
1906 : 25,159.
Kálfar eru bér taldir með. 1
fyrra var bcint á, hve talan hsfði
vaxið síðustu áriti, og kálfa'talan
þá bernti á, að “meiri íjölgun væri
í væindum”. því miður er svo að
tjá á þessari skýrsltt, að það álit
hafi ekki v.erið á rökum 'bygit. Ef
kýr eru virtar á 100 kr., nautgrip-
ir eáns árs, og eJdri, 60 kr., vatiir-
gaimall n'auitpeningur 35 kr. og
kálfar J5 kr. verður öll nautgripar
eiginini 1906 í peningum 2,071,000
krónur.
Sauðifjártala (lömb meðtalin) :
1703 : 278,000.
1849 : 619,000.
Uim aldamó'titi : 748,000.
1906 :■ 778,142.
Ef mylkar ær með haustlamihi
eru matnar á (12x5 kr.) 17 kr.,
gefdfí eldra -en veturgaimalt tiJ
jaifinaðar 15 kr., geldar ær 12}i kr.,
vaturgamalt fé 10 kr., þá er sauð-
fé, sem frann var talið árið 1996
7,636,000 kr. virði. þó er þess að
gtæitai, að fé tnun vora talsviemt
mum fleira á land.inu en fram er
talið. það kom .greinilaga í ljós
við fjár'böðunina 1903—’95, að
fraimiteljgndum hættir t’il að dragia
ttndan, því að þá var haðað nokk-
ttð yfir 100,000 fleira fjár en fram
hafði verið talið !‘
'Gieitfé er ekki teljandi bár á landi
og fer jafnvel fækkandi. Árið 1905
er 'tialan 439, en 1906 ekki nema
387, er meta má 5000 kr.
Hross' eru talin þattt/nig :
1703 : 26,900.
1849 : 37,500.
Um aJdamótin : 39,600'.
1906 : 48,908.
Folöld' allstaðar talin mieð.
Hrossaeignin hefir aukist ákaf-
1-ega mikið 26 árin síðustu. Aðal-
vöixturinn kemtir eftir árið 1895,
þegiar aðflutniingsbann sauðfjár var
samþykt á Englandi. En hrossin
lnáitti flytja ítit lifandi og hafa þau
selst vel.
þagar fullorðdn hross cru metin
80 kr., tryppi 34 kr. o,g folöld 15
kr., þá verða öll hrossin 2,979,000
króna virðd 1906.
Eignin, sem skýrshir þessar ná
yfir, vierður því SHimkvæni't því,
sem áður var sagit, þessi :
jarðir 12,700,000 kr.
Nauðtpeningur 2,071,000 kr.
Sauðfé og giedtfé 7,641,000 kr.
Ilross 2,979,000 kr.
Alls : 25,391,000 kr,
•þeissar 25Jý mdlíón kr. er minsti
'jjárstofnimi, siem tielja má að land-
bóniaðurinn sé bygður á 1906. Að
líkinduim er það of lágt, að telja
fcygt jarðiarhundriað á 150 kr. Fén-
aður hefir ekki komið betur til
framitals en svo, að 4. hverja sauð-
kind hefir vamitað. S niiðfi'naðttriiui,
nom hér ier •mieitinn 7,640,000 kr., er
líkloga 10 mdifóna vdrði.
Hiér eru ckki niefnd ski.p og hát-
ar, angiir bdkshl'Utjir eða vierkfærd oig
entriir alifiuiglar heldur, þótt t. d.
eigd si ó vanriic'gt, að hafa hæus á
svieitaibœjaum. (Meira).
Á beztu heimilum
hvar sem er f Ameríkn, bar
munið þér finna HEIMS-
KRINtíLU lesna. Hún
er eins fróðleg oj? skemti-
leg eins og nokkuð anrtáð
fslenzkt fréttablað í Canada
EIOENDUR
Hotel Pacific
219 Murket I H M Iliekg
Street Kignndi
Winnipei - - - Mnnitoba
Telephone 1338
Ný-endurbætt og
Ný-tfzku hús f alla
staði. V i ð s k i ft a
yðar óskast virð-
ingarfylst.
$1,25 a D a g
BRUNSWIJK HOTEL
Horni Main St. og Rupert Ave.
Besta boröhald; Ilrein Of/ Björt Iler-
beryi; Finustu Ihykkir oy Heslu Vind-
lar. Ókeypis Vayn mastir Öl um Tnnn-
lestum. Heynið oss þeyurþú eii d ferð
Katrín Soffía Pálsdóttir.
það er hart að hugsa sér
hættur á vegi slé'ttum,
.táðum sagit þó ítum er
eitthviert slys í fré'ttum.
Hvar er eigi hættu að fá,
heims í víðutn gaimi ?
Hvaða dieigi ier það á,
að Urður l'ýtðum gleymi ?
Huld ec ítum lífsims ledð,
lán og raumdr stríðar.
Allra hlýitur æfiskeið
emda fyr 'eða’ síðar.
Hér utn dagdmm hringagná
hlaut aJ slysi hama,
'gótu hæjar cinni á
einhver kevrði á hana.
Hugairtlíð þá halda var
hieim til forteldranina, —
'ástarþýöa þelið fca-r
t'il þe’irra., gittðs og rnainna.
Stutt var leið, em stórt varð fár,
stefndu að niauðir harðar,
þaut á skeiði keyrslu-klár
Qg kastaði mey tdl jarðar.
Hiamin, seim keyrir, hreykinm sat,
h jáJp ei sýna vildá,
þeysti mietir, em. þá hann gait, —
þiammdg mær við skdldi.
Fjöldi imanna þusti að þá,
er þeitta sáu og heyrðu,
haindarfauna hýra gmá
fii'l hospítalsdms kevrðu.
Yamgarós n.am fölna fríð,
farinn lífs var* styrkur,
hvarma-ljósin hiimiufcJdð
fculdd dauða myrkur.
Leys'tist önd við líkamsbönd,
1-ið hnn stjörnum ofar
«f sorgarströnd á sælulönd,
sitt þar frelsi lofiar.
Greiða hver má gjaldið Skuld,
gyðju forlaganna,
sem er vorum sjónum duld,
sveimar í sporinm mi;iinnia.
Hnn, sem fjöri ráða rúm
rista hverjum skyldd,
fcieitri’ e.ti gjörir gæti hún
gert vor g'jör, ef vildd.
Hélt ’ún ei að trcga tár
’td'tra miundu víða,
og harmi slegin hjartasár
'hlytu mörgum svíða, —
tþá hún kjöri feigð á fljóð,
af form-íslenzku kyni,
sem var hverjttm gegn og góð
og gait sér ó'tal vini?
'Hemni þóittd auðarey
■of góð fyrir hedmdmn,
oig sá þó drottdnn syrgði mey
á sorg er lýður gleyminn.
Svo hún báru ljósa ljós
leysti úr tára immd.
Harma sáran drósdr drós,
dygða-klára í sinni.
Ærið fríða blómann bar
■björkin víðds ljóma,
'tilli'ts fclíð og vitur var,
vafin prýði og sóma.
Sólariðu sólin klár,
siðug flestum bie'tur, —
þamnig l'.iðu æfiár :
áitta og seixbátti vetlir.
þú crt farin lífsiti'S ledð,
Ijúfa og glaða meyja.
Of stutt var þiibt æfiskeiið.
Eða hvað skal segja ?
■Bieizit er miammd að mögla ed,
máske þrautir stríðar
hloitið að kanna hsíði mtey
hedims á traiU'tum síðar.
Syrgir móðdr fagurt fljó'ð,
faðir sáiran grætur, —
tára móðu yðar óð
eins um dag og nætur.
R08LIN HOTEL
115 Adelaide St.
Winnipe«.
Bezta $1.50 á dtK hifis i Vestnr-
Can«d». Keyisla ÓKeypis miili
vaiínstöðva oit hússins á nóttn ok
degi. Aöhlynniutt hins bez’s. Við-
sáifti ídendiitKa óskast. William
Ave. strætiskarið fer hjá hósina.
O. ROY, eigaridi.
6—
Hiammar dró'tt, e,n hætt er stríð
binstu stundar þinnar.
Emitd skjóitt 'þín æfitíð
eins o.g rósarin'nar.
SPONNÝTT hótel
ALGERLEGA NÝTÍZKU
Á vori skærtt, er brosir fclíð
fclóima- dáit't í -rattnd,
á sumri mœru fellur fríð
fyrir sláttuman'ni.
Bijört sem Frevja lífs í lnnd
lifðu mteyja sóminn.
Hi'tt fær ei'ji hieljarmund
hinuttniagdm fcjiómdii.
Jónas J. Danielsson.
Það kostar
m i n 11 a en 4
cent á yiku
að fá heimskrinot u beim
til þín vikulega árið um
kring. Það gerir engan
mismun hvar í heimin-
um þú ert, — þ v 1
HETMSKRiNouA mun rata
til f>fn. Þú hefir máske
heyrtað “blindurerbúk-
laus maður”, en ef þú
mfitt missa 4c. á viku
fyrir heimskrtnolu þá
verður þú hvorugt. 4c.
á viku eða $2 um árið.
Skrifið eftir Hkr. nú
þegar, til P. O. Box 3083
Winnipeg, Man.
Týnd Stúlka.
Hvcr sá, sem kann að vita utn
núveraitdi aðseitur og nafn Si'gríð-
ar Stefaníu Sigvaldadó'ttur, ætt-
aðri úr Vopniafirð'ii, er fceiðinin, að
gsra svo vel og tilkynnia það hr.
Kr. Ásg. Benieidiktssyini, 540 Sim-
coe St., Winmipeig. — Stúlka þessi
var hér í Wiu'nipieig fyrir nokkrnm
árum, en flufcbist þá hiéðam,, og hef-
ir síðan ekki spnrst tdl heminiar. Nú
langar ættingja bcnuar á íslandi,
að vita eitthvað iun hainia.
Arsmann vantar
lierra Jótttas Jóhannesson, að Win-
nipeig Baach, á laiidfö sitt, — helz/t
hjóm. Frír eldiviðitr tdl heima-
brúks, ednnig heyskaipur fyrir þrjá
gripi 'fiullorðna. Vinna fyrir mamn-
inn við skóigarhögg í allam vetur.
Lysthalandd snúd sér til eigand-
ans, siem gefttr allar uippJýsinigar
vdðvíkjandi skHmálum. Hiedmilið
er lJ/2 mílu frá Winjt'ipsig Ðeach.
Hotel Majestic
John ricDonald,
eigandi.
James St. Wesfc, Réfct vestan viö Maip Sfc.
Winnipeg Telefóu 4 9 7 9
$1.50 á dag osf þar yfir
Bandaríkja-snið
Alt sem hér er um hönd haft er
af beztu tegund. Reynið oss.
MIDLANO HOTEI
285 Mhrket St. Phone 3491
MÍK J tl' Ljl II u Ö UUIldO ur
'W FuJlar byrgðir af alls-
konar vðnduðustu drykkj-
um og vindlum f hressing-
ar stofunni. Gisting einn
dollar á dag og þar yfir.
w. G. GOULD :: FRED. D. PETERS,
Eigeudur
winnipeg ::: ::: canada
Jimmy’s
HQTEL
Rétt á bak við Pðsthúsið
Islendingar ættu að
reyna þetta gistihús. í
hressingarstofunni er sá
eini ídenzki vínveitinga-
maður f Winnipeg.
Ji'ines Tliorpe,
eiffandi
r yrrum eifrandi Jimmy‘s Resfcaura
iMloiniiiioii iiiitk
NOIRE DAME Ave. RKANCH Cor. Nena St.
Ver 8e)jum penin^aAvísanir borg
anle^ar á ísiaudt og, öðrum Jönd
Allskonar bankast.Örf af hendi
^PARISJÓDS-DEILDIN
tekur $1.00 inniafr og yfir og gefur hæzti
gudandi vexti. sem leggjast viö íuu-
stmouféð 4 sinnum ó ári. 30.
júuí, 30. sept. 31. d^sembr
o g 31. ui a r c h.
LEYNDARMÁL CORDULU FR.FNKU 147
skilja sem olveig ókujimar matanieskjur”, mælti hamn
láigt við hana í því húiti var að ganga í burtu. —
þaið var sem tæki Jtattwi' sér nærri að rjáfa þögnii'na. —
“Við höfum mú I nokkra diaga trúlaga unnið saimon
eittis og 'góðir fálaigar, og hjálpast til að freJsa maiwts-
lf. Mumið það”, bæbti haim v'ið inttiileigia, — “að
nokkruim vikum liðnum skiljum við, og að öllum lík-
inidum sjáumist við aJdred framar. — Eg vdl gera þá
já'tnirugu fyrir yður, að þcr rtie'ð framkomnt yðar hafið
rifið ni'ður marga þá hteypddóma og hið vonda áJit,
er ég beifl haft á } ðuri í níu ár. Að e'itns í e'inu til-
liti eru þiér hin samia, — eins þrá og stdflu'nduð og þá
er þór voruð fcarn og nieydduð md'g tdl að beita hörku
við yður”.
í'tFelicditas hafði gcingdð nokkur skr.cf nær honum..
— Húm stóð mitt í 'tunjglsljósinu'. — Hún reiiigði höf-
uðið dreimbdJiega, kimmac hennar voru fölar, varirtttiar
fast kkimdar saman. — þá er hún stóð þaítniig og
horfðd á hatwi, mátti lesa fjandskap úr öilum hreyf-
in/gnm betmnar.
“’þetgar þiér fádst við líkamlöga sjúkdóma, þá
spyrjið þér ávalt fyrst cftdr orsökimni, áður enn þér
dæmið nokkuð um sjúkdómdmn”, svaraði hún. — ‘‘Ettt
írá hverju þrjóskan stafaðd í þeirri mannissá'l, er þér
ætJuðuð yður að hatra, finst yður ekkd ómaksins
vert að rannsaka. þér dæmduö í blindnd, eftir áeggj
nn ajimara, og hafið þvd gert yður sekan í jafnmikilld
symd', edns og ef þér lútuð etiinJivern deyja drottni sín-
um án þess að reynta hið mdnsta >tiil að hjálpa hon-
um. — Takið frá mannstnda hugsjó.nir hans, — eyðd-
legigið drauma hans um gleðdlaga framibíð, — og harnn
mun vissuleiga .ekki, þó hnnn sé hió:gvær og guðhræ'dd-
ur, k'gija þieigjandd höndur í keltu sér. — En hví
skyldd þá ndu ára gaimalt fcarn gsra það, scm moð
óþreyju hafðd fciaðið eftiir degi, >er það fiJíigd að sjá
aftur sdna ástkæru móður, — san aldrji hafði dreymt
148 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
öðruvísd eða hugsað öðruvísi en í sambanidi við það
er fundum þsirra bæri samam?”
Hún iþaignaiði. Próliessorinn mœlti ekki orð frá
muttind, — hamn. kát ekki ednu sánnd á hama. Hanm
liafðd í bynjumdinini, er hún áfeldd hann, rétit hendina út
í loftdð, edns og tiil að stansa bamia, en eftir (því, sem
hún tiaJaðá fen.gur, þass eftirteJctasamiari og þögulli
varð hainm. Hiann lyfiti ekki 'einu sinni hönd simná,
til þess að sitrjúka skieigg sétt, sem hann var þó vanr
ur að gera, þragar honnm fanst mikið til.
Ef-tir stu'tto þögn tók hún aftur til máls : —
“Fræmdá lcit mig ekkcrt vita um afdrdf móður mdnn-
ar. Em hann dó, og mað honum meiðaumkvun.im á
he.kniili þessn. — Hinni miniuisst'æiða morigun hafði ég
í fyrsta sinni verið við gröf móðitr miinniar, — kvéldr
ið áður 'hafðd éig íróbt um dauða henniar. — Mdsr hafði
líka vierið saigt, að kona loddarans væri tort'ímd sál,
ag að hdnn algó'Si guð vildii ekki lofa henni að vera í
hdmmd sdnnm”.
“‘því sö'gðuð þtr mór ekki alt þctita þá straix?”
spurði pTióÆassordnm þuttngbiúinn mjög.
FeJdicditas hafði veigmia fciarnsins í næsita herhergd
talað mjöig lá'gt,, eni vdð það fen.gu orð henmar og
iniá’ttiómiir ®nn þá fcitnatii hlæ. — Iltin hélt áfram að
taia í sama rómi,. og sniéri hinttt f tJktga andliti að
mótstöðumanni sínumi.
“,Hv®rs vegina sagði éig yður ekki þeit'ta?” endur-
tók hún og hrosti hiiturt. — “Af því að þér þá strax
lýsbitð yfir ófcedit þeirri, ssm þér höfðtið á ætternd
mdnu, og sögðuð, að lóttúðdm lægd í hlóðd mdnu”. —
Prófessorinn tók eitt augn'afclik höndttm fyrir attpgn
sér. — þó ég væri u,rug og hefði að eins ednia stóra
ramn að fcakdi mér, famn ég þó, að ég þurf.td ekki að
væmita neinnrar meðaumikvtinar úr þeirri ábt. — Og
hafið þér nokkru sinnd sýnit meðaumkvun, kenit í
fcrjóstd um loddarabarnið ? ” spurði hún og gekk fá-
LEYNDARMÁL CORDULU FR.fciNKU 149
edn fat nœr honnm, og lagðd sérstaka áherzlu á hvert
orð. — “Hieifiir yður nokkumitáma komið til huigar, að
sú mannieskja, er þér hneiptuð í þrældóm, mnndii þrá
eit'thvað meirai? — þér hafið á þúsund vegu kvalið
sál henmar, þe.gar þér vilduð kæEa ndður alla vdSledtn'i
hcmnar til að auðga anda sdmn, — alt sdðferðdslagt
þiek o.g sjálfstæðd, — sérhverjia hugsun um að stjórmo
sér sjáJf ! þcr skifluð samt ekki ímynda yður, að
ég gefi yður að sök, að þér létuð mig vimna, — þó
vinman si hörð og. erfið, er engin skömm ,að heininii, —
ég vinn með gleði. — En að þér vilduð gsra mig. að
viljaLausri vinnuvél, — eyðilaggja öll hin and.leg u
frum©''nii í mér, sem þó er það edma er göftgar starf-
s:md maminsimis, — það fyrirgief ég vður aldrei! ”
“Aldnen, Felicitas?”
Kin , uttuga stúJka hrdsti höfuðið.
‘•'ÍÉg verð víst að sæitta miiig við það”, mœltd
pnóikssor,imn. og fcrosti ofurlitóS, en víst móti vilja
hans var fcrosið þn.niglynddsJiegt. — Eg h/efi stórkiga
tnóðgað yður, og þó — ég emdurtek það — ígiait ég
ekki fcceyitit öðruvdsi eni ég g:rði.” — Hann gekk mú
um gólfi. — “É>g. verð emrn þá ednu sinrui að snerta
veikain sitremig í sáj yðar,— um kið og ég afsaka
gerðdr iniiuar”, mælti hann enötgtgl-aga. •‘•‘þér ernð
eiugtnaJaus og af Jáigum stigum. þér veröið sjálfar að
vimna fyrir yður. Ef ég befði nú iveibt yður fcieit.ra
uppt'Jdii, — þá hsfði fyrst' ver.ið iJla gert, aö sleippa
hsmdittiini af yður o,g láta yður s.já fyrdr yður sjálfri, —
og þó muiíid'i ég hafa .gert það. — H.aldið þér af
nokkrdr foreldrar miuiudn vilja hafa loddiariafc'arn fyrir
kenniara fciarnia sdnnai? Vditið þiér ekki, að .ef maður”
— hann sitansaiSi, dró djúpit andann og var öskugrár
í friamani, — ‘‘já, etf maður af háttm stdgum vildi''
gamga að edga yður, — þá yrði þann að heiyja fcœð'
ytri og innri baráititn. Hvílík niðurJæiging værd þiað
ekki fyrir hið draimibláta hjarta yðar!----En. þeitita
150 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
eru n,ú þa.u mianin.fvlaigsJ'ög, er þér fyrirlítið svo mjög,
og sem flesitir 'tnenn fcal'da sér vdð. —'Auðvitað kost-
ar það of't ósegjanleiga imnri harábtu og sjálfsaifme'it-
un, — ©m piedr fciara lotndiugu fyr'ir liðna tímannm, og
1 st'jó’rnifræðislegu tiUiibi eru þau alve'g mauðsynleg.
íýg viarð líka að hlýöa þessum lögum. — — það e
ekki skrifað á cnmii sérhviers manns, hvað hann ve. ,
ur að J.ðiai. — þessi lög krefjist af mér sjál safned'tun-
ar, og éig verð að gaiugai lífsbramt míma aledmm”.
Hanm þaigmaði. Fielicitas fanist, sem' kialdam gust
legði um sig alla, er hún í nœiturkyrðinmí komsit að
leymdairmiáJi Iuams, ,er hann. eflaust geymdd þó veJ i
lijanto sínm. — Hianm hafðd bordð ó*tit á>, er hamm tal-
aðd um þaS, og mæsitum á móti vilja símum í skjáJf-
attudd májrómi. — — Hamm eJskaði án eía einJTverij:i
konu, sem sitóð ofinr í miaminiféliagán.u en banni. — Húm
setm riatt áður hiaáði borið hatur og reiðd í brjóst'
sínu tul hians, — famm rnú alt í .eimti tdl edmhverrar und-
aráeigrar •tiflfimmingar.-----Giait það skeð, að hún
kiemdi í brjósti um hamm? Var húm þá svo steúnu-
laus? Húm, siean fiyrir sfcuttum tínia hafði sagt, að
hennn' stæðd á sama, þó eitithvert ólán Jiitti h'ann. —
Nú, ogiþegiar húm fór að hugsa be'tur um það, þá var
hamm alls ekk.i mieðianmk'VuniarvierSttir. því gaf hann
upp alla vom, í sitiað þess að ryöja mieð hugr.ekki ou
kjarki lerfiðleikunnm. (tr verri?”
‘•‘Nú, Felicitas! Geitið þér ekki svarað rrér?"
spurði hamm. ‘‘ESa eruð þér svo redð'ar við mdg ií>t
af yfirlýs'inigu þedrri, er éigt var meyddmr ti! að <T?ra ?"
“Nei”, mælti hún kuldateraa'. “þér hiafið V>espr
skoðanir, oig ég óska eikki eftir, að fcér hrrivt.i* '
En afitur á móti fcreytið þér ekkj þelfrri skoð-in mtem'
a.S til séu hleyipddómiaJatttsir memn, sem viðtir''erni;
hreimt, hjarta og góðan vilja, þó hjá loddara'Sami sé.
— Hvenju ærtti ég að svara yður ? Okkur getitr ald
rei komið sannian.. þér stamdið hátt í mamnfélags-
/