Heimskringla - 19.01.1911, Page 4

4 WINNIPEG, 19. JAN. 1911.
HEIMSKKINGCX
ROBLIN HOTEL
115 Arlelaide St. Winnipeg
Bezta $1.50 á-dag hús í Vestur-
Canada. Keyrsla óKeypis milli
vagnstöðva o« hússins 4 nóttu or
degi. Aðhlynninig hins bezta. Við-
skifti íslendinea óskast. OLAPUK
O. ÓLAFSSON, fslendingur, af-
greifllr yflur. Uelmsækjifl hann. —
O. ROY, eigandi.
íi! Farmer’s
Trading Co.
(BLAC'K & BOLE)
HAFA EINUNGIS
BESTU VÖRUTEGUNDIR.
Einu umboðsmenn fyrir :—
“SLATER” Skóna góðu.
“FIT-RITE” Fatnaðinn.
“H. B. K.” prjónafélagið.
“HELENA” pils og ‘waist’
kvenfatnaði.
Bestu matvörutegundir.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfæri o, s. frv.
Beztu vörur Lágtverð
Fljót og nákvæm afgreiðsla.
Farmer’s Trading Co.,
TUE QUALITY STORE
Wynyard, Sask.
JIMMY'JS HOTEL
BEZTU VÍN OQ VINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.PRASEE,
ÍSLENDINGUR. :
James Thorpe, Eigandl
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandl. WINNIPEQ
Beztu tegundir af vinföngum og vind
um, aðhlynning góð, húsið endurbætt
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Stœista Billiard Hali i Norövestnrlandinu
Tlu Pool-borö.—Alskonar vínog vindlar,
Glsting og fæöi: $1.00 ó dag og þar yfir
Lennon A llebb,
Eigendnr.
JOHN DUFF
PLUMBER, QAS AND STEAM
FITTER
Alt * rk vel vandaö, og veröiö rétt
664 No tw Dame Ave. Phone3815
Winnipeg
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er i Jimmy’s Hótel. Besta verk, ógæt
verkfæri; Rakstur I5c en‘Hárskuröur
25c. — Óskar viöskifta íslendinga. —
A. S. ItABUAL
Selur llkkistur og annast um útfarir.
Allur útbúuaöur só bezti. Eufremur
aelur hann allskouar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone Garry 2152
Um loftsiglingar.
Framförum í loftsiglingum hefir
svo mikiö fleygt fram á tveimur
síðustu árum, aö undrum sœtir.
Áriö 1908 mátti sejrja, að bað
væru að eAns þeir Wrieht bræður, j
.sem nokkuð gátu fleytt sér í vél- i
um, sem ekki eru fyltar gasi. Jrað J
er : vélurn, sem þyagri eru en
loftið. Vélar þessar hafa ýms nöfn j
eítir því hvaða lag er á þeim.
jþtannig eru vélar þeirra Wrig-ht j
bræðra nefndar “aeroplanes” (ein- i
þetta hæsta flug var farið í
Wright vél, og telja flestir hana
stöðugiasta í lofti af öllum vélum,
sem etin eru til. En mestur hraði
hefir farinn verið í Blérioit mono-
plane, sjötíu og fimm mílur á kl,-
stund.
Frakkar virðast enn nú fjölhæi-
ari á flugvélar en Ameríkumenu.
Ameríkumenn hafa að eins tvær
tegunrdir af flugvélum, nefnilega
Wrighits aeroplane og Glen Curtiss
biplane.
Aftur á móti hafa Frakkar hver
eftir annan fundið upp véla- með
ýmsu lagi og eru sumar af þeim
hielztu þessar : Bléroit-véliu An-
toinette (Farman), Sautos-Du-
tala -plane), en hinar frönsku aft-
ur á móti “monoplanes”. Og svo
er þriðja lagið, stsm kallafi er “bi-
pianes”, »em beoði Fraikar og
Amerikumenn hafa smíðað, og *ru
þeir hinir einu menn í heimi, sem
fundið hafa upp og smíðað flug-
vélar, sem reynst hafa til nokkurs.
Hinir stjórnanlegu gasbelgir hjá
þjóðverjum eru fyrir löngu for-
dætndir. þeir eru of dýrir, og það
versta við þá er, að þeir hafa allir
reynst ónýtir.
Hin hæstu flug á liðugum tveun
síðastliðnum árum eru á þessa
lei ð :
mont, I.e Baudie’s og flein.
Flugvélar þessar mætti á voru
máli nefna ‘•gandreiðar”, saman-
foer : eimreið, og gand>n- þýðir
dreki, og er við gand kendur hest-
ur, og neíndur “hófagandur” og
“beislagandur”, o.s.frv. Líka er
skip kent við gand og neínt
“hlunnagandur” og “súðagandur”,
Orðin gandur og gandreið eru líka
forn og voru notuð af vorum fróð-
ustu foríeðrum um loftflug. Hví
þá ekki að viðhafa orðin nú, þeg-
ar vér þurfum svona lagaðra orða
við ? því eldri, sem þau eru, þvi
betri.
W’peg, 1. jan. 1911.
S.J.A.
þetta útlíðandi ár befir veriö
venju fremur kranksamt, og hefir
liér í L’tah talsvert borið á misl-
ingum, flekkusótt, bólu og lungna-
bólgu, og samkvæint heilsunefnd-
aráliúnu, þá hafa í sumum stöð-
um fult eins margir dáið eins og
fæðst hafa, en þegar áxsskýrslurn-
ar koma út, þá sést þetta bertur.
Eins pg áður befir verið lítillega
drepið á í Heimskrmglu, þá var í
haust sein leið vínsölumálið helzta
þrætuefni aðal stjórnmálaflokk-
anna hér í Utah. Og var spurs-
málið það, hvernig mimdi verða
hægast að tempra þá miklu of-
drykkju, sem hér í riki er orðin of
algeng. Demókratar stóðu með
fullgilduin biudindislögum yfir alt
ríkið, sem kalla mætti alríkis-
vínsölubann, en R epúblikauar
kváðu staðbunddnn kjörrétt (Local
Option) í öllum lögreglubimdnum
bœjum og stöðum liið rótta, en
íult vínsölubann allstaðar annar-
staðar. Eftir því, sem ég hefi kom-
ist næst, er orsökin fyrir skoðun
Repúblikana sú, að fólk verði á-
kafara með að lögunum sé hlýtt,
þegar það sjálft sérstaklega gefur
þeim gildingu.
Með virðingu.
John Thorgeirson.
SPANISH FORK, UTAH.
1. janúar 1911.
Herra ritstjóri. —
Gleðilegt og hagstætt nýár !l
Eg befi því nær engar fréttir að
skrifa þér í dag, hér er nú heldu’-
viðburðalítið nú á dögum. Við
höfðum hér hinn fyrsta snjó þann
20. f.m., og í gær og dag hefir ver-
ið fjiúik, svo snjórinn er orðitm 6
þuml. djúpur, en frost eru væg enn
og hefir það verið svo það sem
liðið er, því emlægt hefir tíðarfar-
ið mátt heita öndvegi.
Veikindasamt hefir verið með
medra móti hér, bæði í haust og
vetur, og hafa þaraileiðandi marg-
ir dáið, flest samt böm, þrjú af
þeim meðal íslendinga. Og ennþá
eru nokkur veikiadi hjá fólki voru,
þó ég nenni okki að naíngreina
persónur og staði.
Að öllu öðru leyti er hér alt
tneð kyrð og spekt.
Fet, Nafn af stýrimanni.
90 Wilbur Wright
196 Wilbur Wright
295 Wilbur Wright
360 Wilbur Wright
450 Louis Paulhan
1.181 Louis Paulhan
1.345 Hubert Latham
1.486 Hubert Latham
3.445 Hubert Lathatn
4.164 Louis Paulhan
4.514 Hubert Latham
6.239 Walter Brookins
6.750 J. A. Drexel
8.471 Leon Morane
8.796 George Chavez
9,186 Henry Winmalen
9.714 Ralph Johnstone
9.970 J. A. Drexel
10.498 Le Sagneux
11.474 J. A. Drexel
Þjóderni Staður
Ameríkan, (( Lemaus.Frakkl. í( ((
(( Frakki (• (( i( (t Ionai “ Bouz “ (( ((
<( (. k( (( Amerfkan Frakki (( Chalons “ Betheny “ LosAngeles.Cal. Rheims, Frakkl, Atlantic City íSkotlandi Frakklandi
Hollendingur Amerfkan (( Frakki Ameríkan (( Belmont, Am. Hhilad. Frakklandi Los Angeles
Mára.
Ar.
ÚR-
nóv.
nóv.
des.
júlf
nóv.
nóv.
des.
jan.
jan.
júlf
júlf
ág.
sept.
sept.
okt.
okt.
nóv.
des.
des.
12. 1908
13. 1908
15, 1908
18, 1908
18, 1909
14. 1909
14, 1909
10, 1909
7, 1910
10, 1910
7, 1910
9, 1910
11, 1910
3, 1910
8, 1910
1, 1910
21, 1910
23, 1910
3,'1910
26,^1910
Fréttabréf.
vætan kom í haust leið, þá er
hætt við, að það komi í bága við
næsta árs framleiðslu.
E. H. Jolmson.
5MÆLKI.
THISTLE, UTAH.
28. des. 1930.
Kæri ritstjóri. —
Hið útlíöandi ár hefir hér í
Utah og nálægum ríkjum verið í
sumu tilliti af-brugðnings ár. Regn
og snjófall var mikið nokkuð
minna en vanalega, og þarafleið-
andi var hagbedtin ekki eins góð
og vanafega, og þar eð akuryrkja
er mestmegnis íramfærð með
vatnsveitingum, þá var uppskeran
sumstaðar i lakara lagi. þangað
til fyrir fáum árum síðan var þur-
lendis akuryrkja (Dry farming)
ekkf einungis óþekt, heldur álitin
ómöguleg i þessum hluta. Ame-
ríku, en nú eru menn að komast
að því, að þetta er ekki svo, og
er þvi þurlenclis framleiðsla alt af
að aukast, og ef rétt er að farið,
hefir í mörgum tilfellum borgað
sig mikið veb En af því að til
þess að íá þessu íramgengt, þá
má til að sá að haustinu til, og
er þá uppskeran næsta ár mest
undir því komin, hvað vel sáð-
komið kemur upp að haustinu til ;
en þar sem það var svo seiat, sem
Til þess að sýna, hvað vel þur-
lendis akuryrkja borgar sig i þess-
um hluta landsins, þegar alt geng-
ur vel, þá tek ég þetta frá blað-
inu ‘Deseret News’, og var sent
blaðinu rakleiðis þaðan sem skeði:
— “þrátt fyrir að 1910, haíi verið
hið þurka-mesta ár í akuryrkju-
sögu Idaho ríkis, þá hafa afurðir
þurlendis akuryrkjunnar verið
rnjög ábatasamar. Félagarnir
W’oodtnanse og Webster sáðu ‘tur-
key’ hveiti í 2,300 ekrur, sem til
jainaðar gáfu af sér 33 bushel
hver, og fcngu eigendurnir yffr
40,000 dtíllara í hreituin ágóða.
þurlendis akuryrkja þarf mikið
minna eítirlit en vatnsveitihgíilatid
og kostar því mikið mintia”.
Hvað veðrið snertir, þá hefir
það hittigað til verið íremur venju
gott. Regnfallið í október og nóv-
ember var nálægt þrír þumlungar.
Snjófallið í desember er fullir sex
þumlungar. Mestur kuldi var hér
nóttina á milli fyrsta og annars
dags jóla, og var þá 4 fyrir neðan
zero, en í nótt er leið var 15 fyrir
ofan.
Hún : það er merkilegt, hvað
tnikið vald getur legið í einu orði.
Ilann : já, það er satt. Eitt
orð frá konu eyðilagði gjörvalt lif
mitt.
Hún : Einmitt það. Var það
ned ?
Hann : Nei, — það var já.
* * #
þú viðhcfur ofmörg orð, sagði
ritsjóri einn vcð fréttaritarann.
þú segir um hinn látna, að hann
hafi verið heiðarlegur og fátækur,
— alveg nóg að segja, að hann
væri heiðarlegur. — Aftur segir þú
að hann ltafi verið peningalaus og
vinlaus. Nægðarnóg að segja, að
hann hafi verið peningalaus, —
hitt leiðir af sjálfu sér.
Kennara vantar
til Laufás skóla fyrir 3J4 mánuð,
frá 1. marz aæstkomandi. iTilboð,
sem tiltaki mentastig og æfingu,
isamt kaupd, sem óskað er eftir,
sendist undirrituðnm fyrir ll.febr.
Geysir, Man., 5. jan. 1911.
B. JÓHANNSSON.
5*"

vmrmkirr^LL
THE DOMINION BANK
HORNI NOTRE DAME AVENUE OG 8HERBROOKE STREET
Höfuðstóll nppborgaður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $5,400,000.00
Vór óskum eftir viðskiftun verzlunar manna og ábyrgumst ati gefa þeim
fulinægju. Aparisjóðsdeild vor er sú stærsta sem uokaur banki helir f
borgjnni.
íbúendur þessa hluta borgarinnar óska að skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg. Nafn vort er fullirygging óhlut-
leika, Byrjið spari inulegg fyrir sjáffa yðar, komu yðar og börn.
l’hone fcíai-ry 1415« Scott Barloir. Ráðsmaður.
Yitur maður
er varkár með að drekka ein-
göngu HREINT ÖL. þér getifi
jafna reitt yður á
DREWRY’S
REDWOOD LAGER.
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt pg Hpps. Biðjið æ.tíð ura hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, Winnipeg
M.eö því að biöja œfinleKa um
“T.L. CIGAR,” ]>6 ertu viss aö
fá ágætan vindil.
T.L.
, (UNION MADE)
Wesfcern Cigar Faetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
STRAX
I DAG or bezt að GERAST KAUP-
ANDI AÐ HEIMSKRINGLU. —
ÞAÐ ER EKKl SEINNA VÆNNA.
koí »»»»»»»» »»%
Manitoba á undan.
Manitoba hefir víðáttumikla vatnsfleti til uppgulunar og úr-
fellis. þetta, hið nauðsynlegasta frjógunarskílyrði, er því trygt.
Ennþá eru 25 milión ekrur ó>bygðar.
Ibúatal fylkisins árið 1901 var 225,211, en er nú ortSið um
500,000, sem má teljast ánægjuleg aukning. Arið 1901 var hvedti
og hafra og bygg framleiðslan 90,367,085 bushela ; á 5 árurn
hefir hún aukist upp í 120,475,943 bushel.
W'innipeg borg hafði árið 1901 42,240 íbtia, en hefir nú um
150,000 ; hefir nálega fjóríaldast á 8 árum. Skattskildar eignir
Winnipegborgar árið 1901 voru $20,405,770, en áriö 1908 voru
þær orðnar $116,106,390. Höfðu meir en þrefaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru óviðjafnanleg,— í ednu orði sagt, eru í
fremsta ílokki uútíðartækja : Fjórar þverlandsbrautir liggja
um fylkið, fullgerðar og í stniðum, og með miðstöðvar í W|j»-
nipeg. 1 fylkinu eru nú nálega 4 þúsund mílur aí fullgerðum
járnbrautum.
Manitoba hefir tekið meiri landbúnaðarlegum og efnalegum
framförum en nokkurt annað land í hedmi, og er þess vegna á-
kjósanlegasti aðsetursstaður fyrir alla, af því þetta fylki býður
beztan arð ai vinnu og fjáríleggi.
Skrifið eftir upplýsingum til : —
JOS. HARTNEY, 77 York Street, Toronto, Ont.
2 JOS. BURKE, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
} A. A. C. LaRIVIERE, 22 Alliiance Bldg., Montreal, Quebec,
J. F. TENNANT, Gretna, Manitoba.
J. J. GOLBEN,
Deputy Minister af Agriculture and Immigration, Winnipeg.

t
i
#%-■%■%■%•%'%'%•%'%•% %
542 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
FORLAGALEIKURINN
543
544
SÖGUSAFN HEIMSIvRINGLU
FORLAGALEIKURINN 545
í Vermalandi, — það var heppilegt, að hún lét und-
an. Bara að bölvaður þorparinn þegi nú um baan-
setta söguna”.
"ísabella”, sagði barúnsfrúin daginn áður eti op-
inbera átti trúlofunina, sem, eins og áður er getið,
bar upp á fæðingardag ísabellu, “við höfum boðið
rnörsru fólki hingað á morgun. Hvernig ætlar þú i
að vera klædd?”
“í hvítum silkifötum með blómhring af þyrnirós-
um um höfuðið”.
“þú ættár að bera eitthvað af gimsteinum".
“Nei, mamma, ég vil ekkert annað skrant hafa en j
gullfest na, sem ég hefi um hálsinn”.
“Jæja, þú ræður þvf. það mundi eflaust skemta j
gestunum, ef þú að áliðnu kvöldi lofaðir þeim að j
sjá þinn undraverða dans. Mér hafði komið til hng-
ar, að sýna þeim lifandi myndir, en ég held það verði I
oí fyrirhafnarmikið. þú er sannarleg fegurðartgyðj:t,
Isabelia, og sérhver, sem sér þig hlýtur að verða hrif-
tnn af þér”.
“þú vilt að ég dansi?” sagði ísabella og brosti
einkennilega.
“Já, ég sé ekkert Jfin,gt viö það, að þú sýnir list J
þina, þegar það er gert í vinahóp. Ef þú felst á !
uppástungu mína, skal ég segja þér, hvernig ég hcfi |
httgsað mér tilhögunina : Gestirnir kotna saman í j
stóra salnum um tedrykkjutimann, og allar dyr
standa opnar. þar verður drukkiö te og skál brúð-
hjónaeínanna sömuleiðis. Fyrir innganginn í græna
salinn hengi ég rautt dyratjald. þegar dimt er orð-
ið og búið kveikja ljósin, íörum við öll inn í
þennan sal og setjumst þar. Illjóöfæraslátturinu
byrjar, tjaldið verður dregið til hliðar og þú lætur
sjá þig á leiksviðinu í einkennilegum fatnaði, sem ég
er bmn að hugsa mér, hvernig vera skuli. Hvað
segir þú um þetta?”
“það er nokkuð einkennilegt”, svaraði ísabella og
brosti beiskjulega, en móðirin skildi það ekki, — “e:i
sarnt sem áður samþykki ég það. lv skal dansa,
matnma, með því skilyrði, að ég megi klæða mig
eins og ég vil”.
‘ Nú, hvernig ætlarðu þá að vera klædá?”
“Ég ætla að geyma hvíta kjólinn og þyrniblóm-
hrmginn þangað til dansinn byrjar”.
“Hvernig ætlarðu þá að vera klædd áður?!’
“Svörtu silki og gimsteinum”.
“Gott”, sagði hégómagjarna móðirin. “Ég hefi
ekkert út á það að setja. Auðv.itað á svart silki
ekki vel við fyrir unga stúlku við þessa athöfn, en
það er ekkert á móti því, að þú breytir ögn út af
vananum. þú brúkar gimsteinakingurnar með hvítu
steinunum, er það ekki?”
‘ Jú, mamma”.
“Og demantakiniguna ?”
“Já, já. Rg get ekki brúkað aðra gimsteina en
demantana, þegar ég er klædd svörtu sifki”.
“Hamiugjunni sé lof, að þú ert orðin svon.a skyn-
söm, ísabella míu", sagði barúnsfriun. með ámegju-
brosi. “En þú mátt ekki gleyma, að lita þig í fram-
an áður en þú kemur fram á leiksviðáð. ]iú getur
tekið litarkrúsina mína, sem stendur á búningsborð-
inu.
ísabella hneigði sig þegjandi, en móðir hennar
stóð upp til þess að fara upp á loft og líta eftir
vinnufólkinu, setn var að undirbúa stássherbergin fyr-
ir þetta væntanlega hátíðahald.
IV.
Fæðittgardagurinn.
Rkrautlegir vagnar óku heim að dyrunum í I.ilju-
dal. Barúnar, grelfa.r, verksmiðjueigendur, hermenn
og aðrir, sem eitthvað kvað að í héraðinu, stigu út
úr vögnunum og var fylgt inn í húsið aí hinutn kur-
teisu þjónum.
Móritz Sterner var meðal þeirra sednustu, sem
komu. Ilann var líka boðittn, og eítir langa uni-
ltugsun réði hann það af, að taka boðinu.
þegar hann kotn inn, voru salimir fullir af fólki.
Samræðurnar voru byrjaðar og getigu vel ; cn þegar
þjónninn gat um komu hans, þögnuðu allir, alveg
eins og þeim hefði verið skipað það. Menn hópuð-
ust satnan til að horfa á hattn.
“það er ungd rithöfundurinn, þessi andríki leik-
ritasmiður”, hvísluðust menn á. “Hann lítur út
sem heldri maður. — Framkoma hans er tíguleg. —
1 alvöru talað, þa>ð er höíðinig-jabragur á honum”.
“Ilamingjan góða, en hvað hattn er fallegur",
hvislaði ung stúlka til mágrannastúlku siunar.
“Hefirðu ekki séö hann fyrri?”
“Nei, aldrei”.
“Hann hefir gáfulegt andlit”, sagði sú þriðja.
“Sko hvað ennið er hátt og hvítt”.
“En þau augu, hvílík guðdómleg augu. það er
auðséð, að hann er óviðjafnanlegur hugvitsmaður”,
“Hefirðu lesið leikritið hans?”
“Já”.
“það er aíbragð. Málið er svo skáldlegt og at-
vikin öll svo fjörug. Menn geta ekki lesið það, án
þess að tárfella”.
“Sjáðu, nú hneigir hann sig fyrir barúnsírúnni, —
Adonis hefir ekki verið skapaður fallegri. — En sko,
hve undarlega ísabella horfir á hann”.
“það er líklega af því, hve líkur hann ér unnusta
hcnnar, því að það er hann, enda þótt andlir.sliturinn
og svip.urinn sé öðruvísi”.
“ö ! Já, það veit hamingjann. Sjáöu greifann,
sem stendur við liliðina á ísabellu. Hann er engu
líkari en aíturgöngu".
‘‘Ja, hann er voðalegur að sjá hann”.
“lcsalings ísabella. það er fullyrt, að húu hafi
verið þvinguð til að ciga hann”.
“það er nú satnt naumast haegt að neita því, aa
greifinn er líka fallegur, euda þótt mann hrylli við
að horfa á hann”.
“Ilerra Sterner er samt mörgum sinnum falLgri,
og þó sýnist liann venju fremur sorgbit nn i dag”.
þannig spjölluðu ungu stúlkurnar hver við aðra,
og Móritz hefði eílaust skilið skjallið, ef hann hefði
heyrt til þeirra. En augú hans og hugur stefndu í
aðra átt.
Hann var að heilsa barúnsfrúnni, sem moð Vin-
gjarnlegu brosi bað hann velkominn.
“Sjáðu hérna, góði herra Sterner minn”, sagði
hún um leið og hún benti á ísa.bellu, sem studdi sig
við bakið á legubekknum, “þetta er kvenhetja dags-
ins. þú, som hefir bjargað lífi hennar, ætt'r að vera
sá ‘fyrsti til að veita g?efu hennar athygli”.
Móritz vék sér að ísabiellu, og augu þeirra mætt-
ust.
Hann beilsaði hetr.ii með því að hnoig.ja sig
kuldalega, ,og ísabella svaraði því með þvf að hneigja
höfuðið lítið oitt, og um ledð studdi hún hendinni á
hjartað, eins og hún vildi stöðva slátt bess.
Móritz tók eftir þessu, og undireins breyttist
andlit hans. þunglyndið hvarf og hann brosti bUð-
lega við siuni töpuðu brúSur.