Heimskringla - 12.10.1911, Blaðsíða 5

HEIHSKRINGLA
WINNIPEG, 12. OKT. 1911.
5. BLSí
SKEMTISAMKOMA
VERDUR HALDIN í
LUNDAR HALL
LUNDAR, MAN.
Mánudagskveldið 16. október 1911
A UK þeirra skemtnna er lngðar verða til af byggðnr
búnm gefst m'innum einnig kosturáað hlustaAhr.
SkaptaB.Brynjólfsson og si'ra Rðgnvald Pétursson.fráWinni
peg. Það ætti allir sem vetlingi g ta valdið að koma og
njðta skemtunar sem þeim býðst ekki & hverjum degi,
og vonumst vér til að byggðarbiiar sýni á þann hátt að
f>eir meti viðleitni vora til að veita þeim góða og sjald-
gæfa skemtun.
FORSTÖÐUNEFNDIN.
Glímur.
Scar / l ‘'o HA
Enn sendir “v.-H.” mér tAninn í
Lögbergi, þann 17. ágúst, í grein,
sem hann nefnir “Glímur”, og er
rétt nefnd “viðrinisgrein”. Eh: svo
mikill misskilningur og meininga-
leysa. Haelir mér í öðru orðinu, en
ber á mig lygaskammir í hinu.
Örfáum orðum ætla ég að svara
þessari meinloku, þótt me&tu af
því sé þegar svarað með fyrra
svari mínu í Heimskringlu.
“v.-H.” hangir enn í því, að ís-
lendingar hafi aldrei sýnt útlend-
ingum neinar íþróttir, fyr en á
allra síðustu tímum. fietta er að
eins rétt hvað viðvíkur íslenzku
glímunni. — Yoru ekki fjölda marg
ir forn Islendingar frægir erlendis
fyrir íþróttir sínar ? spyr ég enn.
Hefðu þeir getað orðið það, ef þeir
aldrei hefðu “sýnt” að þeir eitt-
hvað g á t u ? Var ekki til dæmis
Kjartan Ólafsson Islendingur ?
Var það ekki hann, sem "sýndi”
snnd á ánni Nið móti Ólafi kon-
nngi Tryggvasyni o. fl. ?
Síðar í grein sinni játar raunar
“v.-H.”, að fornmenn hafi iðkað
íþróttir af miklu kappi. líklega
ekki séð sér annað fært. Fóru ekki
margir forn íslendingar utan EIN-
UNGIS til að sýna íþróttir og
þreyta við aðra og þannig vinna
sér frægð og frama með vopna-
burði, sundi, fangbrögðum og fl. ?
1 grein minni gat ég þess, að
ekki mætti líkja saman íslenzkri
glímu og fangbrögðum. En það
nefir “v. H.” heiðurinn af. Hann
kemur með fjögur dæmi úr forn-
sögunum, sem hann kveður sanna,
að gliman hafi tíðkast á Fróni frá
landnámstíð. — — Já, fang-
b r ö g ð , en ekki það, sem við nú
nefnum íslenzka glímu. — Dæmi
þessi, er “v. H.” flytur fram,
sanna e i n m i 11 það, sem ég
hefi haldið við, nefnilega, að glim-
an hafi þá ALLS EKKI þekst.
í öðru og þriðja dæminu, sem
hann auðsjá.anlega treystir mest,
stendur meðal annars : “þ>á varð
komið samaa FANGI með þeim
Gunnlögi”, — og “þeir tókust á
FANGBRÖGÐUM og glímdu”.
— Er þetta ekki næg sönnun þess,
sem ég hefi haldið fram, að ís-
lenzka gliman þektist þá EKKI,
en að fangbrögð og gl ma var þá
talið eitt og hið sama, sem sé :
“catch-as-catch-can” og grísk-
rómverk, sem við og nefnum glím-
ur á íslenzkri tungu, en er aitðvit-
að alt annað en íslenzk
g 1 í m a. Mér vitanlega gætum við
NÚ ekki sagst XTera að fara í
fangbrögð og glíma íslenzka glímu
— það tvent er nú svo mjög að-
skilið. — í Grettissögu er t. d.
einnig sagt frá, er Grettir glímdi
við þórðana á Hegranesþingi, —
b á ð a í e i n u. Hér er vitanlega
átt við fangbrögð, en ekki ísl.
glímu eins og hún nú er og hefir
verið í mörg hundruð ár. J>ví ekki
er hægt með íslenzkum glímutök-
ttm að glíma við nema einn mann
í eintt.
þetta ætti að sýna “v. H.”
nægilega, að hann verður að fletta
ttpp síðar í sögunum til þess að fá
lýst íslenzkri gl'mu.
Upptuggu-þvættingnum úr fyrri
grein hans er þegar svarað.
Bjálfaleg persónu-árás er það
hjá “v. II.”, að ég hafi gleymt að
geta þess, að engir sunnanmenn
hafi kcpt um beltið 1908. Hví
hefði ég átt að geta þess ? það
kom þó ekkert við því, sem ég var
að skrifa um, — enda átti ég enga
sök á því. Glíman var auglýst og
þátt-taka jafn kærkomin úr öllttm
fjórðungum landsins. þetta vissu
bæði sunnanmenn og líklega “v.
U.” líka. ■
Ég gerði mitt bezta til, að glím-
an yrði háð í Reykjavik, eftir
; beiðni Reykvíkinga, og bauðst til
! að verja beltið þar. En Grettis-
félagið ákvað Akureyri. — Árinu
áður, eða 1907, var beltisglíman
einnig háð á Akureyri, með 24
keppendum, þótt engir sunnan-
menn væru þar að heldur.
Ennfremur kveður “v. H.”
glímu okkar Hallgríms í Reykja-
vík 1908 ekki hðfð verið annað en
áflog, með fjandsamlegu ofur-
kappi, bolabrögðum og þursatök-
um. — þetta er nú reyndar eins
mikil árás á dómarana eins og
okkur. þeir voru þrír og áttu auð-
vitað að sjá um, að glímulögum
væri fylgt. Og víst er það, og ó-
efað, að EF glíman hefði verið
svo, sem “v. H.” lýsir henni,
mvndu dómararnir hafa hindrað
hana.
Má ég nú spyrja : Sá “v. H.”
þessa glímu ? Tæplega, því hann
ltefði þá varla dirfst að lýsa henni
svona, — nema illgirni hans og
lýgi væri hóflaus. En ef hann hefir
þetta eftir annara sögusögn, að
sjálfsögðu mér miður vinveittra
manna, ætti hann að skammast
sín fyrir, að hafa slíkt eftir, vel-
vitandi að það væri óþverra upp-
spuni, tilbúinn af öfundsjúkum lít-
ilmennum — mér til vansæmdar.
Eða getur það verið, að “v. H.”
hafi eiuhvern “bakhjall”, sem borg-
ar honum fyrir að sverta mig og
svívirða í augum landa minna
með ómerkilegum ósannindaklaus-
um ?
Enn bætir “v. II.” því við, að
ée leggi niður “skottið” fyrir út-
lendingunum, með fullri meðvitund
þess, áð það eru níðiagsleg ó-
merkisorð, sem epginn heiðvirður
maður myndi láta sér um munn
fara, eftir að ég er búinn að
S A N N A það bæði í ORÐI og
VERKI, að ég held mínum hlut
geiglaust fyrir hvaða útlendingi
sem er.
Síðasta ómyndar-ástæðan hjá
“v. H.” er sú, að hann ekki skrifi
með nafni, vegna þess að hann
ekki hafi svo gaman af, að sjá
“nafn sitt á prenti”. Ágætis á-
stæða( ? ! ! ! ) Ekki ætla ég að
fást meira um það að sinni, þvf
s v o n a ómerkis-“snuddi” ætti
að vera auðþektur á eyrunum.
“v. H.” endar þessa fögru grein
sína á þvi, “að ekki sé ég ægilegur
á ritvellinum”. það er heldur ekki
lifsstefna MfN né atvinuu-
vegur, að skrifa ærumeiðandi lyga-
skammir um meðbræður mína.
Helsingfors, 21. sept. 1911.
JÓH. JÓSEFSSON.
— Sléttueldar hafa gert ógur-
lega skaða um gervalt fylkið und-
anfarna daga. Á svæðinu milli
Winnipeg og Portage la Prairie
hafa þeir yðilagt 400—500 tons af
heyi, auk korntegunda og húsa í
stöku stað. Sumstaðar hafa bænd
ur mist aleigu sína : hús, kvikfé,
hey, hveiti, akuryrkjuvélar og
annan bústofn. Nokkrir landar
hafa beðið tjón ; meðal annara er
getið um íslenzkan bónda í Rock
Lake sveitinni, sem mist hafi 22
nautgripi og 20 sauðkindur.
— Heiman af fslandi berast þær
fréttir, að óþurkar séu miklir. Á
Vesturlandi, Norðurlandi og Aust-
urlandi víðast hvár engin tugga
komin í hlöðu. þetta er því til-
finnanlegra, þar sem mjög mikill
grasbrestur er víðast livar. Ilorf-
urnar hinar ískyggilegustu.
— Heiðursgjafir úr styrktar-
sjóði Kristjáns 9. hefir landshöfð-
ingi veitt þeim dbrm. þorkeli
Jónss}Tni á Ormsstöðum og Guð-
brandi bónda Sturlaugssyni í Hít-
ardal, 160 kr. hvorum, fyrir fram-
úrskarandi dugnað í landbúnaði.
Almennar fréttir.
Inntektir Kvrrahafsbrautarinnar
(C.P.R.) i sl. ágústmánuði voru
$992,133, sem eru þær mestu inn-
tektir á einum mánuði síðan ffí-
lagið mjTndaðist. Af þessum tekj-
um voru $380,032 hreinn ágóði.
— Canada stjórn hefir selt Pos-
tal og Canada Kyrrahafs hrað-
fréttafélaginu alla sína hraðfrétta-
þræði í British Columbia.
— Nýlega tekið manntal í Tor-
onto-borg sýnir íbúatölu borgar-
innar 150,000 og skattskvldar eign-
ir til samans 83J£ milíón dollara
virði.
— Á eftirlaunalistann í Banda-
ríkjunum- var bætt 20,685 nöfnum
á síðastliðnu fjárhagsári. Á þeirri
skrá eru nii alls 365,783 nöfn, þar
af rúmlega 82,000 ekkjur og börn.
Alls voru á árinu borguð eftir-
laun er námu $63,797,831, og er
það engin smáræðis-fúlga.
— Óeirðir og upphlaup eru í
Búlgaríu, og eru Rússar þess vald-
andi. Hafa þeir neytt landsstjór-
ann, Alexander prins af Batten-
berg, til að leggja niður völdin og
fara úr landi, og vilja þeir nú
ráða, hver verði eftirmaður hans,
en Búlgarar vilja ráða því sjálfir.
— Spánardrotning hefir staðfest
lög um afnám þrælahalds og
þrælax’erzlunar á eyjunni Cuba. —
þar hafa til þessa verið tugir þús-
unda af þrælum, sem nú verður
veitt frelsi.
— Frá því í vor, að ís leysti af
Lawrence-fljótinu til 1. Okt. hafa
255,000 nautgripir verið sendir frá
Montreal til Norðurálfunnar.
— Járnbrautina til Hudsons fló-
ans er byrjað að bvggja ; hafa
járnbrautarteinar verið lagðir hin-
ar fvrstu 5 mílur.
Verðgildi þessara afurða á nú-
gildandi markaðsverði er þá þann-
ig : — Hveiti $72,000,000 ; hafrar
$14,000,000 ; bygg $19,000,000 ; hör
$39,000,000 ; * maískorn $2,000,000 ;
kartöflur $2,000,000 ; hey $2,000,-
000. Eða alls fyrir árið 1911
$150,000,000. En öll siðasta árs
uppskera var að eins 57 milíóna
dollara virði.
ÁSKORUN.
blessuðum fermingarbörnunum fvr
ir ástundunarsemi og elsku —, já,
og fyrir allar unaðsstundirnar, er
ég hafði með þeim e i n u m, í
uppfræðslustundunum.
Með kærri kveðju til allra minna
kæru íslendinga þarna liti og með
einlægu þakklæti og óskum um
góðan og arðsaman vetur, er ég
yðar einlægur og þakklátur vinur:
Bjarni Thorarinsson.
Fyrir 25 árum.
Frá löndum:
Á síðasta fundi Framfarafélags-
ins kom fram áskorun frá félagi
Skandinava hér í bænum um að
Framfarafélagið skyldi kjósa þrjá
fulltrúa, sem skyldu eiga fund með
fulltrúum frá öllurn útlendinga fé-
lögum hér í bænum. Tilgangurinn
er sá, að herða á stjórninni með
að hlynna að innfiutningum liing-
að ; einkum taka sómasamlega á
móti innflytjendum, þegar þeir
koma. Framfarafél. félst á málið í
einu hljóði. Kosnir voru : Einar
Hjörleifsson, Baldwin L. Baldwin-
son og Frímann B. Anderson.
— Einar Hjörleifsson stofuar
kveldskóla. Námsgreinar : ís-
lenzka, veraldarsaga, landafræði,
reikningur, enska o. fl. Kenslu-
stundir frá 7—9 á kveldi hvern
virkan dag.
— Hjónavígslur : Guðjón Jóns-
son og Oddný Einarsdóttir, ?jæði
héðan úr bænum ; gefin samán 9.
október.
Dakota á undan.
| Skex’ti frá Grand Forks, N. D.,
dags. 27. sept. sl., segir að Norður
Dakota ríki skari fram úr óllum
norðvesturríkjum Bandaríkjanna í
framleiðslumagni á landbúnaðar-
vörum. Skevtið hljóðar svo : —
þetta Norður-Dakota ríki, skoð-
að í heild sinni, er bezta akuryrkju
landið á jarðríki. ,það skarar fram
úr öllum hinum auðugu Norðvest-
' urríkjum i verðupphæð uppsker-
unnar á þessu ári ; og ekrufjöldi
myndar nýja dollaratölu. öll verð-
upphæð akuryrkju framleiðslunnar
í Norðvesturríkjunum er þaunig :
i Norður-Dakota ... $150,000,000
Minnesota ........ 148,000,000
Suður-Dakota ...... 64.000,000
I Washington ........ 63,000,000
| Montana ........... 42,000,000
Oregon ............ 42,000,000
Wyoming ........... 15,000,000
Takið eftir því, að á þessu ári hef-
ir fratnleiðslan í Norður-Dakota
ríki orðið meiri en í Washington,
; Montana og Oregon ríkjum sam-
anlögðum. “Aldrei fvr í sögu
landsins heíir Norður-Dakota fært
bændum eins mikinn auð”, sagði
nýlega einn leiðandi bankastjóri í
Grand Forks. “þessa árs upp-
skera er ellefu milíón dollara meiri
en meðaltal uppskerunnar á sl. 5
árum. Uppskeran árið 1909 var
mikil og seldist fyrir 139 milíónir
dollara. En þessa árs uppskera
selst með núgildandi verði á land-
búnaðarvörum fyrir 150 milíónir
dollara.
| Landið í Norður-Dakota, á nú-
j gildandi verði, er það ódj’rasta og
bezta land, sem fáanlegt er á
hnettinum. Sérfræðingar i þeim
1 efnum telja þessa árs uppskeru
Norður Dakota ríkis á þessa leið:
Fréttabréf.
Við undirritaðar konur iReykja-
! vík höfum ásett okkur að bindast
fyrir það, að heiðra minningu fyr-
verandi ráðherra H. Hafsteins
fyrir happasæl afskifti hans af
kvenréttindamálinu, með þv í að
\ efna til samskota meðal kvenna til
að stofna minningarsjóð, er beri
1 nafn hans, og verði vöxtum sjóðs-
ins á sínum tíma varið til þess að
styrkja fátækar stúlkur, sem
stunda nám við háskóla íslands.
Æskilegast væri, að samskotin
I yrðu sem almennust með litlu til-
lagi frá hverjum og að þeim yrði
hraðað, svo að hægt væri að
stofnsetja sjóðin á 50. níma!. i.
Hafsteins, sem er 4. des. ræst-
komanni vetur.
Reykjavík, 7. júní 1911.
Frú Ásta Sigfúsdóttir, Frú Alf-
heiður Briem, Frú Asta HaU-
grímsson. Frk. Bergljót Lárus-
dóttir, Frk. Elín Stephensen,
; Ráðskona Guðbjörg Guðmunds
dóttir, Frú Guðbjörg Eggcrts-
dóttir, Frú Guðrún Björnsdótt-
ir, Frk. Guðrún Daníelsdóttir,
Frú Guðrún Jónsdóttir, Frú
Guðrún Sigurðardóttir, Frú
j Helga Edilons, Frú Helga
Ólafsson, Frú Helga Torfason,
Frk. Ilólmfríður Gísladóttir,
Frú Ingibjörg Cl. þorláksson,
Mad. Ingiriður Brynjólfsdóttir,
Frk. Ingunn Bergmann, Frú
Ingveldur Thordersen, Frú Jak-
obína Thomsen, Frk. Kristín
I Aradóttir, Frú Kristín Böðv-
arsson, Frii Kristín V. Jakobs-
son, Frk. Kristrún Hallgríms-
son, Frk. Imufey Vilhjálmsdótt
ir, Frú Lilja Kristjánsdóttir,
Frú Lilja ölafsdóttir, Frk.
Lovísa Ágústsdóttir, Frú Mar-
grét Jensen, Frú Margrét (Ól-
sen) Magnúsdóttir, Frk.
Martha Stephensen, Frú Milly
Sigurðsson, FrúóktavíaSmith,
Frú Sigríður Bjarnason, Frú
Sigr ður Jakobsdóttir, Frú
Sigríður þórarinsson, Frk. Sig-
j urbjörg þorláksdóttir, Frú
Stefania Copland, Frú Stefan-
ía Guðmundsdóttir, Frú Val-
gerður Tónsdóttir, Frú Val-
gerður Ólafsdóttir, Frú þór-
unn Pálsdóttir.
* • •
Konsúll Dana, hr. Sveinn Brvnj-
ólfsson, tekur við samskotum hér
í Winnipeg og bygðum tslendinga
vestan hafs og kemur þeim til
skila, svo þeir, sem vilja sinna á-
skorun bessari og beiðra tninn-
ingu Hannesar Hafsteins, geta
sent honum tillög sín. Samskotun-
nm á að vera lokið 10. nóv. næst-
komanda.
FRÁ WINNIPEGOSIS OG
RED DEER POINT.
BELLINGIIAM, WASH.
4. okt. 1911.
Hér ber fátt til tíðinda meðal
íslendinga í þessum bæ, og er það
helzta og stærsta, hve fámennir
við erum. Hér eru 12 fjölskyldur
eftir. þrjár hafa flutt í burt þetta
ár : Mr. og Mrs. S. Stoneson, sem
okkur öllum voru hér að góðu
kunn fyrir gestrisni og góðan fé-
lagsskap, og Mr. og Mrs. Loftur
Goodman ; báðar þessar fjölskyld-
ur fluttu til Vancouver, B.C., sök-
um þess, að húsfeðurnir sáu þar
betri framtíð fyrir sig og börn sín,
sem öll eru mannvænleg, — við
óskum því líði vel ; sömuleiðis
Mr. og Mrs. Thorláksson, fluttu
til Harrison, B.C.
Félagsskapur er hér lítill vegna
fámennis og framfarir litlar. Flest-
ir eiga sín heimili. Mr. og Mrs. L.
Grímsson bygðu stórt og vandað
íveruhús þetta sumar og sýnir það
dugnað þeirra lijóna. Vinna er í
góðu meðallagi en ekki eins vel
borguð og þörf er á, því nauð-
synjavörur eru í háu verði. Kaup
er $1.75 og $2.00 á myllum. Fiski-
félög borga meira, en það er stutt-
ur tími ; þó er það góð hjálp fyrir
kvenfólk og unglinga. — Við höf-
um hér stærsta laxniðursuðu verk-
stæði á ströndinni, sem borgaði
$50,000 til hvítra manna í vinnu-
laun síðastlið ð ár, og mun það
verða lík upphæð þetta 4r. Ilér
eru 5 myllur, sem saga borðvið og
sumar í stórum st.il, og 6 sem búa
til þakspón ; eitt stórt maskínu-
verkstæði og eitt sem býr til gtifu-
katla. Svo í samanburði við aðra
bæi, er hér eins mikil framleiðsla
eftir fólksfjölda, sem (er rúm 30
þúsund.
þann 9. þ.m. ætlar Mr. Wm. H.
Taft, Bandaríkjaforseti, að veita
oss þann heiður, að koma hingað
og hafa árbita og svo ræðu á eft-
ir. Sumir halda, að hann sé að
líta eftir sauðum sfnum fvrir árið
1912, því þá er hinn mikli réttar-
dagur Bandamanna. En þó svo
væri þá, að hann tapaði, mandi
hann ekki verða sendur þangað,
sem þið létuð Laurier fara eftir ó-
trvgga ráðsmensku ; — fólk er
betur kristið hér en svo.
ÁSKORUN.
Hveiti . 76,000,000 bushels
Ilafra .. 34,000,000 bushels
Bygg .. 20,000,000 bushcls
Ilör .. 19,000,000 bushels
Maískorn . .. 7,000,000 Itushels
Kartöflur . .. 4,000,000 bushels
Samkvæmt beiðni íslendinga í
Winnipegosis og á Red Deer Point,
ég til þeirra siðastliðið vor, til
þess að gera embættisverk þar úti
í ferð þeirri skirði ég um 20 börn
og hélt þrjár guðsþjónustur. En
með því að börn þau, er voru á
fermingaraldri, voru of skamt
komin í kristindómskunnáttu,
enda námstíminn i barnashólanum
eigi úti, — þá talaðist svó til, að
ég kæmi aftur um miðjan septem-
ber. þetta gjörði ég. Og eftir að
é? hafði haft börnin til vfirhevrslu
um tveggia vikna tíma, fermdi ég
á 15. S. d. e. Trinitatis þessi ung-
menni og tók þau til altaris satna
dag :
M e y j a r :
1. Sólrún S. Magnússon.
2. þorláksína S. IMagnússon.
3. Guðbjörg Jóhanna Lilly Ei-
ríksdóttir Thorsteinsson.
4. Svanhildur ólafsdóttir Johnson
5. Ilalldóra Tónsdóttir Collin.
6. Jórunn Valdína S. Johnson.
7. Jörina Auður G. Friðriksson.
8. þrúður Margrét A. Goodman.
9. Emilía Lattfey A. Goodman.
10. llelga Sigríður þ. Stefánsson.
11. Margrét J. Einarsson.
12. Sigriður Signý G. Brottm.
P i 1 t a r :
1. Númi Finnbogason.
2. Kári Goodmann.
Börnunum er öllum raðað eftir
hlutkesti.
AS endingu þakka ég öllum ís-
lendingum í Winnipegosis og Red
Deer Point fyrir alt ástriki, er
þeir sýndtt mér i einu og öllu, en
siðast — og ekki sizt — þakka ég
Ennfremur cr það alvarleg áskor-
un vor til allra, sem skulda blað-
inu, að borga það sem fyrst til
M.J.B., og með því bæði að-
greiða áfallnar skuldir og flýta
fyrir útkomu þess. Samskot hafa
verið tekin til margra hluta og
gefist vel. — þetta ætti að verða
sameiginlegt velferðarmál allra.
Vér viljum því virðingarfylst beina
áskorun vorri til a 11 r a ; en sér-
staklega allra kvenréttindafélaga,-
sem þessar línur sjá. Vér álítum,
að verður sé verkamaðurinn laun-
anna, og að enginn geti gefið sjálf-
an sig út fyrir nokkurt verk, sem
almenning yarðar — nema því rík-
ari sé —, án endurgjalds ; og falli
Freyja nú fyrir peningaskort eða
samtakaleysi þeirra, sem vilja hafa
slíkt málgagn, er óvíst nær annað
kemur í hennar stað. Vér álítum,
að það sé örðugra, að byggja
slíkt blað að nýju, en að hjálpa nú
Freyju áfram, sem þegar hefir
unnið svo mikið og náð haldi á
hugum margra, fyrir utan réttlæt-
isskortinn, sem í því lægi, að við-
urkenna ekki með nægilegri hlut-
töku opinbera baráttu einnar
konu í almenningsþarfir.
Virðingarfylst.
Kvenfélagið HLÍN,
Markland P.O., Man.
Kvenfélagið FR.EKORN
Otto P.O., Man.
Fréttir.
Af því vér konur í undirrituðum
kvenfélögum álítum íslenzku þjóð-
inni vestan hafs bæði tjón og van-
sæmd í, að Freyja, það eina blað,
sem haldið hefir uppi og barist
fvrir kvenréttindamálum vorum
hér, og yfir höfuð verið eina mál-
gagn kvenréttihdahreyfingarinnar í
Canada, og setn Islcndingar í Mani
toba hafa fengið viðurkenningu
fvrir, að þeir í gegnum það blað
séu frömuðir að slíkri hrevfingu i
Manitoba, — þá hörum vér ákveð-
ið, að vinna að áframhaldi þess,
tneð því að kaupa og borga Frcyju
nú þegar sem einstaklingar, og
saína samskotum, er myndi nægi-
legan sjóð til þess, að Freyja —
undir ráðsmensku og stjórn Mar-
grétar Jónsdóttur Benedictsson
— geti hafið aftur göngu sína tneð
nægri tryggingu til að geta haklið
áfram að koma út undir uutsjón
hennar, — nefnilega Margrétar J.
Behedictsson. Vér efumst ekki um,
að fleirum en oss finnist þetta
nauðsynjamál, og leyfum oss því
allra-virðingarfylst, að skora á
alla unnendur kvenréttindamálsins,
að stvrkja þetta fyrirtæki á sam.v
hátt og vér, bæði með samskocum
til að mvnda stofnunarsjóð blaðs-
ins, og kaupa það og borga fyi ir-
fram ; og sendist samskotaupþ-
hæðir til blaðanna Heimskringlu
og Lögbergs, sem eru vinsamlega
beðin að veita því móttöku, og af-
lienda Margrétu J. Benedictsson
gegn kvitteringu, eða beina leið til
M. J. B., að 622 Victor Rt., Winni-
peg, asamt áskriftargjaldi blaðs-
ins.
Vér treystum því, að Vestur-
Islendingar sjái sóma sinn í því
að stvrkja þetta eina fyrirtæki,
sem tilheyrir vestur-íslenzkri al-
þýðti, sérstaklega kvenfólkinu —,
svo vcl, að in*an skams komist
Freyja aftur af staði Vér álítum,
að tólf ára barátta M.J.B. sé verð
þess trausts, sem vér sýnum henni
og að hún og málefni vort eigi svo
marga vini vestan liafs, að það
þurfi ekki að deyja fyrir fjárþröng.
— Hneyksli miklu hefir það"
valdið í Prag, höfuðborginni í Bæ-
heimi, að ung og fögur nunna hef-
ir strokið burt með ungum her-
manni, og þannig rofið alla eiða
sína við hina heilögu kirkju. Syst-
ir Ludmilla, svo hét nunnan, var
af göfugum ættum og ltafði alist
mest upp í klaustri, fjarri öllum
freistingum, en nunnu-eiðinn liafði
liún tekið fyrir skömmu. En það
er siður í Bæheimi, að þegar kven-
maður gengur í klaustur, þá er
fyrsta skyldukvöðin, að gerast
hjúkrunarkona. Hið sama varð
systir Ludmilla að gera. Fyrsti
sjiiklingurinn, sem henni var íeng-
inn í hendur, var ungur hermaður,
sem gerður hafði verið á hættu-
legur uppskurður. Lengi lá hann
þungt lialdinn, en undir hinni ná-
kvæmu hjúkrun hinnar ungu
nunnu batnaði honum. En hin
langa samvera þeirra hafði þau á-
hrif, að þau fengu ást hvort' á
öðru, og sjúklingurinn sór það, að
hin fagra nunna skyldi verða kon-
an sin, hvað sem hver segði. j>eg-
ar hann var útskrifaður úr sjúkra-
húsinu sem albata, kvaðst hanu
þurfa að koma aftur með tösku ti?
að safekja ýmsar pjönkur sínar.
Daginn eftir kom hann með tösk-
una og svstir Ludmilla hjálþaði.
honum t:l að pakka niður. Síðan
fór hann. En um kveldið var
nunmmnar einnig saknað. í her-
bcr^i h.nnar lá nunnu-búnitrgurinn
og pappaskja var á borðinu, scm
gaf það til kynna, að Kinn nngi
hermaður hefði fært nunnttnni ver-
aldlegan kvenbúning, og aö í lion-
um hefði henni tekist að sleppa.
öllum að óvörum. Síðan hefir ekk-
eet s 'urst til stroknu nttnnnnnar
eða elskhuga h nnar, en getgátur
mattna eru, að 'hún sé hamingju-
s'amari ttú í örmum ástvinarins,
en i’tnan hinita köldu veggja klaust
ttrsins.
— Skömmu fyrir kosningaruar
lét Sir Wilfrid Laurier þess getið,
að hann ætíaði sér ekki að verða
leiðtogi minnihluta í þingi. En
eftir nýafstaðnar kosningar mint-
ist hattn þess, að hann hafði á
stjórnarárum sínum látið Tögleiða
7 þúsund dollars árslaun til and-
stæðinga leiðtogans, og þá sam-
stundis afréð hann að ltalda fast í
stöðuna og launin.
Ilcrra Jón Ilólm, gullsmiður,
hefir sett sér upp verkstæði i
Gintli bæ, á lóð lterra Einars
Gislasonar og hefir dvöl hjá hon-
um. Ilerra Ilólm gerir þ.-.r, etnsog
að undahförntt hér í borg, vtð atts
kyns gull og silfur muni, smtðaé
hringi og annað, sem fólk þarínast
°Si 5Terir við v'miskonar aðra muni
eftir þörftttn. Jón er smiður góður
og þaulæföur, og bvgðarbúar a-1 tu
að skifta við ltann.
Winnipeg Renovating
Company
H. Schwartz, Custom Tailor
Sauma föt eftir máli mjög vel
og fljótt. Einnig hreinsa, pressa
og gera við gömul föt.
557 SARGENT AVENUÉ
Phone Garry 2774