Heimskringla - 07.05.1913, Side 2

t. Brs.
WINNIPEG, r. MAl 1913.
HEIMSKKINGtA
Sigrún M. Baldwinson
^TEACHER OFPÍANÓð
727 Sherbrooke St. Phone G. 2414

Rex Renovators.
■hbb;
Re
Hreinsa og pre«sa föt öllom betnr—
B Bœöi sótt og skilaÐ.
~ Loöskinnafatnaöi sérstaknr gaumnr
gefinn
VERKSTŒÐI 639 Notre Dame AVe.
Phone Garry 5180.
am»E8KaracaESBKsm
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐING AK
907-908 CONFKDERATION LIFE BLDG.
WINNIPEG.
Phone Maln 3142
GARLAND & ANDERSON
Arni Auderson E. P Garland
LÖGFRÆÐINtíA R
204 Sterling Bank Building
PHONE: main 1561.
WEST WIHNIPEC REALTY CO.
TaUiraCa. 4968 6S3.Sargent Ave.
Selja hús os lAHir, útvega peninKR
lAn.sjáum eldsábj({r6ir.Iei«ja i>k sjá
um leigu ábúsnm og stúrbyggingnm
T. J. CLEMENS B, SIG''RÐSSON
G. ARNASON P. J. tiiomson
R. TH. NEWLAND
Verzlar með fasteingir. fjérlAn ogébyrgö?
5krlfstofa: 310 Mclntyre Block
TaUimi Main 4700
867 Winnipeg Ave.
SEVERN TH0RNE
Selur og gerir við reiðhjöl,
mótorhjól og mótorvagna.
REIÐHJÓL HREIN8CÐ FYRIRS1.SO
651 Sargent Ave. Phone G. 5155
Gísli Goodman
TINSMIÐLR.
VERKSTŒÐI;
Cor. Toronto & Nofere Dame.
Phone
Garry 2988
Helmtll*
Garry 890
W. M. Church
Aktygja smiöur og verzlari.
SVIPUR, KAMBAR, BUSTAR, OFL.
Allar aðgeröir vandaöar.
692 Notre'Dame Ave. WTNNIPEO
TH. JOHNSON
[
JEWELER
1
FLYTCR TIL
248 Maln St., I- ■ Sfral M. 6606
Paul Bjarnason
FASTEIGNASALI
SELUR ELDS- LÍFS- Otí
SLYSA- ABYRGÐIR OG
ÚTVEGAR PENINGALAN
WYNYARD
SASK.
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasólubúðin í Vestur (’anada.
47» Sotre l)m«e.
Upp og niður.
(NiSurlag).
Kirkjufélagsprestarnir og menn
! þeirra flyktu sér í kringum íéskrín-
ur sínar, og sér til sigursældar
reistu þeir upp súlu rnikla og settu
I á hatia skál. í skálina átti aS
1 safna fjársjóði miklum, og skyldi
hann nefnast ‘Júbil-sjóöur”. þann
sjóð átti að geía drottni. Séilunni
var þannig fvrir komið, að hun
blasti sem be/-t við hæði guöi og
mönmim. Síðan fóru mestu vitr-
ingar og málsnillingar að eggja
fólkið á aö fara ofan í vasa ^sín.i
jog'geía drottni dollara. Forsetinn
jhrópíiði: “Tómhentir viljum vér
jekki nálgast altari drottins þetta
;ir. Sameiginlega þakkarfórn höf-
um vér hugsað oss að færa guði.
j T.ítil verður héin. Minni má hém
jekki vera. Kirkjuþingið ákvað að
j safna 5,000 dollurum”. Og 5,000
j dollara fengu þeir, — en það var
j ekki búið að koma þeim uppeftir,
j seinast þegar ég vissi.
Nú var barist af mikilli grimd,
Bonnar & Trueman
LÖGFRÆÐINGAR.
Sulte 5*7 Nanton Block
Phone Main 766 P. O. Box 234
WINNIPEG, : : MANITOBA
J. J. BILDFELL
FASTE10NA5AU.
UnionlBank SthlFloor No. .**2o
Selur hás og lóöip, oer annaö þar aö lát*
andi. Utve^ar .peuingaléu o. fl.
Phone Maln 2685
S. A.SICURDSON & CO.
Húsum skift fyrir lönd og löud fyrir hás.
Lén og eldsébyrgö.
Room : 208 Carleton Bldg
Slmi M«íl 4463
30-11-12
og sá ég livar djöfullinn hoppaöi
í og dansaði af ofsakæti í stigarim-
inni, og voru sumar lians fettur og
brettur býsna skoplegar. Aðdáun-
| arvert var það, hvað séra Jón
gekk rösklega fram í bardaganum,
jsvo roskinn maðnr. línda hefir
hann æfinltga verið liðta’kur, j>ar
sem hann hefir lagst á árina.
Ilann veifaði Sameiningunni yfir
höfði sér, og lét hana falla með
þungum höggum ofan yíir mann-
fjötdann, og var það miesta furða,
hvað hann gat sundrað fólkinir
með Sa'meiningunni, ekki bentugra
j vopn en hún sýndist til þeirra
j hluta. Forsetinn óð innan um fylk-
: ingarnar og hrópaði : “fPriður á
jörðu! ” en kleip um leið aftan í
| alla, sem hann náði til í óvinabð-
inu og ekki vöruðus-t hann. Séra
| Carl “óx í vizku og náð hjá guði
iog mönnum", “enda er liann alinn
! upp í söfnuði forsetans". Séra
jlfjörtur var í hamförum að tína
bakteríur af vinum símim og
bevta l>eim vfir óvinina. Séra
Outtormur er smávaxinn, svo
hans gætti lítið, þangað til lionum
var gerönr ha-ðarmunur meö því,
að hlaða undir hann T/ögbergi og
Sameiniingunni ; en Jtá tók hann
að buna vfir menn, ‘‘í fáum orð-
itm”, j>eim óstöðvandi orða-
straum, sem enginn botnaði í, og
lá sumum við köfnun, -— “en
slepmim néi því”. Séra Jóhann
klæddi sig i stuttbuxur og siðan
jfrakka, og setti á höfnðið háan
| pípuhatt, og sneri að mönnum
kjóabringu og þóttist vera guði
jlikur.
baö var broslegt, að horfa á
-bessa gfæstu sveit, þegar fór að
líða á bardagann. J>eir sá-u svo
jilla gegnum svörtu gleraugun, að
j bað lá við sjálft, að jæir væru
rotaðir hvað eftir annað. Jiéi tóku
j beir vmist að setja hökuna ofan í
bringu, til að géta séð vfir gler-
j augiin, eða |>á reigja hnakkann
j aftur á milli herðanna, til að sjá
jundir þau, og var stór furða, að
höfuðin skyldu tolla á banakringl-
j unni.
SéTa Friðrik og menn lians vörð-
ust vel, og iirðu hinum býsna
skeinuhættir, því jxir sáu svo
j mikiö betur gleraugnafausir, og
ibeir þurftu ekki að útslíta sér á
| bví að velta við höfðinu.
Kitt bótti tnér undarlegt, að all-
ir, sem tóku jjéitt í ij>essnm bar-
j daga, brevttust annaðhvort í sora
eöa jjull. Séra Fr. og allir, sem
j honum fvlgdu, urðu aö viðbjóðs-
legum sora, og var ekki trútt um,
! að b«ð væri skoplegt að sjá, hvað
I beir gátu borið sig mannalega.
j7»eir, se,m fvlgdu liinum prestun-
: um, itrðu að glóandi gulli, og
i lar/ði svo mikinn ljóma af j>eirri
! fvlkingu, að margir urðu blindir af
; að horfa á þá dýrð.
likki gat ég stilt mig um að
hlæ"ía að eintim góðkunningja
mínum. Ilann haföi af miklum
: sannfæringarkrafti sniiíð til Hðs
við séra Friðr k, og va^ð með það
' sama einh af soralegásta soranum,
i svo séi ég, að j>að fóru að velta
dollarar úr vösum hans vfir í
j skrínur prestanna. Fyrst sýndist
! hann ekki vedta því neina eítir-
| tekt ; en svo Jx-gar þessi dollara-
|stranmur hélt stöðugt áfram, fór
| blessuðum manninum ekki að
| verða um sel, fvrs-t fölnaði hann,
j síðan blóðroðnaði hann, svo varð
jhann græn-bleikur í framan og
j hárin risu á liöfðinu á honum.
■ Svo rak hann upp voða-hljóð og
: hljóp svo eins og kólfi væri skotið
| á eftir dollurunnm og vfir til
i Jx-irra rétttrúuðu, og varð með
1 það sama að skærasta gullkálfi.—
! Margt fleira skrítið sá ég, sem of
j langt yrði upp að telja.
A meðan á jxssu stóð voru
menn aö tínast úr báðum flokk-
um upn á veginn fvrir ofan stig-
i ann, en aldrei gat ég séð, hvernig
j jx-ir komust þangað : en það þótt-
iist ég vita fvrir vist, að enginn
'fór upp stigann.
Nú sé ég hvar forsetinn stígur
upp á eina skrínuna. Ilann var
klæddur í jússu-víðan kveldfrakka,
og lagði af honum sterka nieöala-
lykt. Hann fór að slá takt með
hendinni, og tónaði um leið, og
nokkrir betri úr hans liði meðihon
um : “Við erum vegurinn, sann-
leikurinn og lífiö. Knginn kemst
til himnaríkis, nema hann fylgi
okkur”. Svo gerðu jxtir langt nef
í áttina til séra Fr. og manna
hans, og mér svndist þeir vera
farnir að hlakka til þess, að fá síð-
ar að skemta sér við að neita
þeim um vatnsdropa til íið kæla
með tungu sína.
I þessu heyrði ég eitthvað þjóta
fram hiá höfðinu á mér, og rétt á.
eftir kom hvellur, eins og belgur
hefði sprungið, og ruslið úr hon-
um léi á víð og dreif í kringum
stigann. Um leið hafði grvfjan
j fvlst svo, að varla mótaði fi rir
j lienni. Djöfullinn hafði ekki verið
annað en uppstoppaðnr apabelg-
; ur! og skildi é-g ekkert í, hvernig
j mér heföi farið að sýnast liann li[-
j andi! Kg fór að líta eftir, liver
j hefði kastað blekbyítunni í kölska
og sá bá standa hjá mér m’ann,
jog þóttist é-g j>ekkja að það væri
Lúter. Ilann heilsaði mér glaðlega,
|o~ sagði á ísk-nzku : “Kg var
hæfnari mi eti um árið”. Méf
)>ótti vænt um, að hitta I<úter
þarna, og lmgsaði mér að fræðast
um niargt, sem mig langaði til að
vita um tilveruna. Af því I/titer
byrjaði samtalið með spaugi svar-
aði ég honum i sama tón og
sagðii: “Skrambi hefir það verift
gott blekið í bvttunni þinui þá, —
þaft' er sagt að klessan sjáist enn
á vegnum”. — ‘‘Já, ]>að er marg.t,
sem ég sagfti og gerði og á aft
liafa sagt og gert, sem tollir ó-
jiarflega lengi vift”, sagfti hann. —
“Kr ekki sjálfsagt, aft halda öllum
jiínum kenningum cihrefvttuin um
allar aldir, ef maður á að kallast
sann-lútersknr ?’ spurði ég. — “Rg
svara meft annari spurningu ; Var
ég guft alvitur, efta bara menskur
| maður ? Kg get bœtt því vift, að
J )>að lrefir aldrei verið uppi nokktir
maður — og verftur aldrei —, sem
flvtur kenningar, sem geta staftið
j um allar aldir, hvað góðar sem
j þær sýnast á jx-im tíma sem liann
flvtur þær, efta réttara saigt, nokk-
i uru eftir aft liann ílvtur jja-r. J>að
j hefir æfinlega gengið svo, að J>egar
jeinhver’ rís upp, sfem sé-r l.-ngra
j fram í tímann en samtiðamenn
j þeirna, og £er að kenna nýjan
j sannleika í trúfræöinni, j>á stökkva
j Jjeir, sem kalla sig rétttrúaftir, upp
I á móti honum og segja að liann
, fari með fals og lýgi ; það sé ejig-
:inn nýr sannleikur til í gnðfræð-
inni. J»eir hafa j>að fvrir ástæðu,
að giið sé óbreytanlegur, sé alt af
j sá sami, og J>ess vegna megi ekki
j breyta neinu i guðíræftinni. Jx-ir
j gæta ekki að því, að það er alveg
I sitt hvað — guð, eða guftfræði, hiö
síftara er aft öllu leyti mannaverk.
J>að er ekki til nokkur inaftur, seon
jx-kkir guft, netna að litlii leyti,
orr Jx-ss vegna er hægt að flytja
nýjan sannleika um lrann fram í
það óendanlega. Af sömu ástæftu
er þaft', aft alt af eru aö mvndast
ný og ný trúarbrög-ft-. Jx-kking
guSfræSinganna er svo ófullkomin,
aft margt af því, sem þeir kenna,
hrynnr um sjálft sig eftir stuttan
tíma, þó sumt standi lengi, jafn-
vel svo öldum skifti. Jx*gar fólkið
svo rekur sig á, að jafnvel sumt
af því getur ómögulega verift' ré-tt,
]>á kotna stríð og stvrjaldir, —
fólkift' er svo misfljótt aft átta sig”
— “Kr þessi rimlastigi eina leiðin
jtil himnaríkis?” spuröi ég. —
“Líttu í kringum þig”, segir hann,
“sérðu ekki, að það eru fjölda-
margir aftrir stigar líkir Jx'ssum,
sem menn hafa reist upp. Ilvér
einasti trúflokkur hefir sinn stiga,
og allir segja jx-ir, að það sé eina
leiftin til himnaríkis, og allir hafa
jx-ir djöful til að gera leiðina ó-
færa”. — Kg sá j>á, að það var
satt, sem hann sagfti, þessir stig-
ar sýndust vera óteljandi, og i
kringum j>á alla var fjöldi fólks.
— “Hvernig stendur á því”, spurði
ég, “að ég hefi séð marga fara úr
hópi okkar íslendinga tipp á \-eb-
inn þarna fyrir ofan, en enginn
þeirra fór upp stigann?” — —
“Gættu betur að”, sagði Lúter.
— Og ég fór að gæta betur að,
og sá þá, að Jtjóftviegurinn lá alla
lcið niðnr á jörðina, og alveg að
fórunum á liverjum nianni, og að
rimlasti'ginn var bara missýning!
— J>á sagfti Lúter : “J>arna sér
þú, að guð hefir búið öUum veg til
sín, og þú sérð að sá vegur er
langur, því hann hverfur Jxr sjón-
um. J>ú þarft ekki annað en líta
framan í fólkið, se á veginn er
komið, til að sjá, að allir eru viss-
ir að ná takmarkinu. þó verða
J>eir ekki allir jafn fljótir”. — “Er
þá sama, hvaða trú maður hef-
ir ?” spurði ég. — “Nei og já. All-
ir, sem trúa 4 guð, skapara alls
og vift'haldara alls, hljóta að
styð.jast við sannlcika, en sá trú-
flokkur, sem inest hefir af sann-
leikanum og mest hefir af sönnum
kærleika til guðs og manna, ér
við biblínna eða
I.Ú ter tók UPP
að búa sig u ndir
en lét hana svo
°kr sagfti um kið
“j> aft 'cr ekki til
eyðir blekinu til
næstur guði. I>að er ekki til nokk-
ur maður, sem ekki á eitthvað
gott í fari sínn, og þetta litla
góða, er alt af starfandi, j>ó lítið
beri á því hjá sumum, og ein-
hi erntima vinnur það algerðan i
sigur vlir því illa, og þá fyrst |
verða menn alsælir eða komast til
guðs. Kn eins og ég sagði áðan,
þekkir enginn guð nema aö litlu |
levti, og j>ar aí leiðandi hefir eng-
inn allan sannleikann, og af því
guð er um alt og i öllu, er hver j
ný uppgötvnn og nýr sannleikur—
ný jx-kking á guði, og ættu J>ví j
allir sanntrúaðir menn að vera af j
hjarta þakklátir fyrir alt, sem iað |
einhverju levti evkur sanna J>ekk-
ingu og sönn vísindi, hvort sem
þau koma í bág
ekki.
Nú sá ég, að
blekbvttu og fór
að kasta henni,
aftur í vasa sinn,
með raunaSvip :
neins, það bara
ónýtis”. — Kg leit ]>á við og sé
hvar kirkjnfélagsprestarnir eru
búnir að tína djöfuHnn saman aft-
u r, og tylla honum á stigaijn sinn.
j j>ar var hann að reyna að lioppa
j og sýnast kátur. J>ó var hann j
| smátt og smátt að taka kruml- j
j unni um brjóstið þar st-m blek-
! bvttan liafði komið og mér sýnd-
| ist dauða- og vonlevsis-svipnr á j
j honum, líkt og á manni, sem j
gengur með ólæknandi sjúkdóm.
j Afé-r lá við að kenna í brjósti um
' grey-skinns-rælils djöftilinn, þegar j
ég sá þennan gainla tvranna, sem j
frá ómunatíð helir ríkt í meövit-
und mannanna með ómótstæðu
valdi. J>arna sat hann með dauð-
ann útmálaðan á skorpnu apa-
smettinu, og 'tolcli ekki saman á
öðrti en hlevpidómmn og vfirskins
i bókstafs-trúrækni gámal guðfræð-
jinganna, sem standa gleiðk og
segja : “Kkki skal bogna! ”
Nú skutu prestarnir á fundi til
1 að ræða nni, hvernig j>eir ættu að
j fara að opoa helvíti aftur, J>eim
kom öllum saman um það, að
það væri ómögulegt, að kenna
sannan kristindóm án djöfulsins og
helvítis ; nú væru þeir búnir að
tjasla svo uj>p á (ljöfsa, að hann
ga-ti hangið saman nokkur ár enn,
en j>að væri meira virði að grafa
upp helvíti. Á endaiium var borin
upp sú uppástunga, að mynda
n'-’an sjóð, sem skvldi nefna
“sinking fund”, i höfuftið' á sjóð-
ium, se,m væru algengir í Ameríku
°g4 revndust emibættLsmönnum
j l>cýðisvel. Jn-ir sögðu, að þaft
heffti gengift Ijómandi vel aft safna
j J úbilsjóðnurn, sem allir hefftu J>ó
jvitað, að aldrei kæmist til skila.
J>eir voru sannfærftir um, aft þaft
yrfti Iljótlegt, aft ná saman ríflegri
upphæft, til að koma í framkvæmd
svona afar-ttauðsynlegu fvrirtæki.
Uppástungan var samþykt í einu
hljófti. Kg nenti ekki aft hlusta á
þá le.ngur, og sueri frá j>eim og
ærtlaöi að fara aft spvrja I.iiter aft
ýmsu, sem mig langafti til aft vita
— en hann var þá horfinn. Mér
jrótti fvrir því, því ég var ekki á-
na-gftur meft svörin, setn hann
haffti gefift mér„ fanst j»au líkari
því að é-g sjálfur efta einhver ann-
:ir ómentaftur tnaftur heffti svaraft,
en ekki sá, st-m hlaut aft vita alt
um annaft líf. Svo þóttist ég kom-
ast aft Jjéirri niðurstöðu, að hverj-
um eínstakling mundi vera a-tlaft,
aft ráða fram tir sínum eigin ei- |
Hfðarmálmn, sem bezt hann gæti,
og Jtess vegna fengi maðtir aldrei
fullnægjandi svar upp á spurning-
ar J>eim viðvíkjandi.
Nú vaknaði ég með nærri óþol-
andi gigt í handleggjunum, og
varð að núa j>á lengi til að lina
verkinn, svo ég lá andvaka nærri
alt setn eftir var nætur, og var að
liugsa um Jx'tta alt, sem fvrir mig
hafði borið.
Jae.ja, Kririlqla mín, J>etta er nú
oröið mikið lengra rhál, en ég ætl-
aöi, og slæ ég Jtví botninn í. Kn
af því ég á von á, aö það Hði
langur tími, þangað 'til ég skrifa
jx-r aftur, ætla ég að kveðja þig
með kossi á blessafta kinnina og
máttu ekki misvirða það, góða.
Með virðing,
G. B. Olgeirsson.
Edinburg, N. D.
™Z- D0MINI0N BANK
ilorni Notre I)ame og Sherbrooke Str.
Hftfuðstóll uppb. $4,700,000.00
Varasjóður - - $5,700,000. o<)
Allar eignir - - $70,000,000.00
Vér óskutn eftir viðskifturr verz-
lunar manna og óhyraumst atf eefa
þeim fullníegju. VSparisjóðsdeild vor
er sú stærsta sem noknur banki
hefir í borginni.
Ibúendur þessa hluta borgarÍRn-
ar óska að skifta við stofnun sem
beir vifa að er algerleea tryge.-
Nafn vort er fulliryggine óhul -
leika, Byrjið spari inuleiig fyrir
sjálfa yður. konu yðar og börn.
C. M. DENIS0N, ráðsmaður.
Phone hJai-ry 34 50
EINR0MA ÚRSKURÐUR
UM
IX. L. VAGUUM WASHER
VERÐ #3.50
I almennings álitinu er að hann
Skari að öllu leyti fram úr öllum öðrum.
Jnisundir kvenna, sem nota þá, hafa kveðið upp emrórna álit
með I.X.L. VACUUM WASIIER, og þær haJa notað allar
þvottavéla tegundir og geta borið um gæði þeirra.
Meðfylgjandi Coupon veitir yður kost á að reyna þessa
þvottavél á heimili yðar.
SPARAR YÐUR $2.00
Ef þér revnið, munuð Jx-r samjtykkja dóminn, því vélin sýn-
ir, að hún þvær alt frá hestábreiðu til fínasta línt, án þess
að skemina. þAÐ ER ENGINN NÚNINGUR.
Föt yðar éndast þreíalt lengur.
ÞVÆR FULLAN BALA AF FÖTUM Á 3
MÍNÚTUM-ÁN VERULEGRAR ÁREYNSLU
Svo liægstýrð, að barn getur þvegið fjölskyldnþvott á einni
klukkustund.
Send yður undir endurborgunar áhyrgð.
T’etta er vinsælasta þvottavélin í Ameriku. Vfnsældin byggist
á verðleika. Sendið eftir henni í dag, og þvottadagur yðar
verður framvegis unaðsdagu r.
HEIMSKRINGLU COUPON
Alhendið eða sendið }>essa Coupon og $1.50 til Dominion
Utilities Mfg. Co., Ltd., 4821? Main St., Winnip>eg., Man.,
og }>ér fáið einn I.X.L. Vacuum Washer. Allur kostnaður
borgaður hvervetna i Canada, og peningar yðar endurborg-
aðir, ef vélin reynist ekki eins oo sagt er.
Ritið nafn yðar ljóst og greinilega
Nafn ..............................
Áritun ............................
Fviki .............................
4i
+>
*
*
+
«
4t
4t
4:
+
+
+
<:
KAUPIÐ MÁL
BEINT FRÁ VERKSMIÐ.JUNNI
Fyrir lægstu peningaborgun.
, GARB0N 0IL W0RKS LIMITED, *
♦ 66 KZX3STG- ST. - t
+ TALSlMI G. 940. t
4: t
WIVI. BOND,
1 High Class Merchant Tailor. |
Aðeins beztu efni á boðstólum.—Verknað-
ur og snið eftir nýjustu tísku.
VERÐ SANNGJARNT.
VERKSTÆÐI; R00M 7 McLEAN BLK., 530 Main St.
■J-J-J-J-J-J-W-J-J-W- i j-j-.j-j-j~j~j-j j~j~j-j~J~J~F?

ÓyiÐJAFNANLEG
I I I
Kvenhattasala
Auðkennileglciki er einkunnaiorð voit.
Nýjustu snið ú inufluttum kvennhöttum,
frá Paris, New York og London.
\
Verð sanngjarnt í hlutfwllum við vöru-
gæði.
tz
“ MAXWELLS “
Nýju búðina á horninu á ElHce og Sherbrooke Stræta
?í