Heimskringla - 07.05.1913, Page 6

6. BLS- WINNIPEG, 7. MAt 1913.
HEIMSKRINGLA
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innflutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar ríkisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig;, aö
margir flytja nú á áður ó-
tekin lönd meS fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, aS yfir-
burSir Manitoba eru einlægt
aS ná víStækari viSurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisins,
ÓviSjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægS þess viS
beztu markaSi, þess ágætu
mentaskilyrSi og lækkandi
flutningskostnaSur — eru hin
eSlilegu aSdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til aS setjast a* hér í
fvlkinu ; og þegar fólkiS sezt
aS á búlöndum, þá aukast
og þroskast aSrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
SkrifiS kunningjum ySar — segiS þeim aS taka sér bólfestu í
Happasælu Manitoba.
SkrifiS eftir frekari upplýsingum til ;
JO.S'. BURKK, Industrial Bureau, Winnipeg, Mnriitoba.
^ JAS. IIARTNEY, 77 York Streel, Toronto, Ontario.
% J. F. TKNNANT. (Iretna, Mnnitoba.
W. IV. UN8W0RTÍI, Emerson, Manitoba;
| S. A BEDFORD.
}k Deputy Minnister of Agriculinre,
Winnipeg, Manitoba.
- - - cccceeeece

þvl aö biöja »flnlega am
'T.L. CIÍMR,” l>á erta viss aö
fá ágfBtan vindil.
T.L.
(UMOX MAHE)
We*»tepn Oigar Kactory
Ti.omas Lee, eigandi Winnnipeg
*éé±*éé**éété*é***é&4éééééééététététtééééééé
*
j» \/r[TUR MAÐUR er varkár með að drekka ein- *
S T göng’u hreint öl. þér getið jafna reitt yður á. «
I DREWRYS REDWOOD LADER 1
♦ þaS er léttur, freySandi bjór, gerSur eingöngu
£ úr Malt og Hops. BiSjiS ætíS um bann.
IE. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. J
**éé*é**************************************
Islands fréttir.
■sasasa
S Skrifst
Skrifstofu tals.; Main 3745. Vörupöntunar tals.: Main 3402
National Supply Co., Ltd.
Verzla meS
TRJÁVIC, GLUGGAKARMA, IIURÐIR, LISTA,
KALK, SAND, STEIN, MÖL, ‘HARDWALL’
GIPS, og beztu tegund af ‘PORTLAND’
MÚRLÍMl (CEMENT).
Skrifstofa og vörugeymsluhús á horninu á :
McPHILLIPS OG NOTRE DAME STRÆTUM.
— Um miSjan marz komu nokk-
urir botnvörpungar inn tjl Rvíkur
meS góðan afla, 30—40 þús. fiskj-
ar. það voru : Baldur, Eggiert
Ólafsson, Jón forseti, Marz,
Skallagrímur ; Islendingur með 22
þiis. og Skúli fógeti með 18. þús.
EitthvaS af þilskipunum kotnu og
inn, sum meö dágóSan afla. Segja
stormu og ógæítir úti fyrir.
— Ilafíshroði er sagt aö hafi
sézt noröur undir Slét-tu og Langa
nesi, en rekið frá afttir.
— Nvr bræSingur kvað nú vera
á hlóðunum hjá þeim L.H.Bjarna-
son og Bdrni Kristjánss. bankastj.
o<r sitja )K‘ir nú hvor hjá öðrurn,
cinkum i rökkrunum, til að bera
sig samatt um blöndunina, aö sögn
SambandiS tntin vera mymlað
með því skilvröi frá beggja háHu,
að ’æir verji hvor annan frá því,
að lenda í ráðherrasætinu viS
næstu skifti, hvenær sem þau
verSa, og ráö vera fyrir því gert,
að til Itess þnrfi þeir að halda á
öllum sínum li()ttrleik, einkttm L.
H.B.. — Ikss vegna þörf á nýjum
smvrshtm. L.II.B. mttn liafa hótaS
Birni afsetningit, ef hann eigi lof-
aöi að láta sig vera lattsafl, og
getur ltann líka vitnað til margra
fvrri ummæla s-inna þar aö 1 út-
amii, o? B.Kr. þá verið jafnharð-
ttr á móti og áskiliö, að ekki vrði
lagt að sér til að taka við tign-
inni — (Lögrétta).
— Atskapa stórliríð var austur
ttm sveitir stinnanlands 13. itiítr/.
sl. Mest var stórviSrið í Öræfum.
A Svínaíelli lágu úti tvö húndruS
sauSa, er ckki rtáötist inn. Lamdi
sauðinn flestan niSur í vcSrinu og
fanst frosinn niður, er því slotaði.
NáSist alt Lifandi nema 30 sattðir,
er lamiö hafði til dauSa. Sama
daginn riöu íjórir menn frá Svína-
felli á reka-. Voru þeir staddir
skamt frá Ingólfshöfða, Jægar hríS
in brast á. ]>eir ætluöu að leita
athvarfs í Skipbrotsmianna-skýli i
höföanum, en íengtt eigi hítldiS á-
fram sökum stórviöris, enda á
ekki þversfótar f-vrir 'snjóbttrSi og
sandroki. Létu ]>eir fvrirbéraat á
sandinum ttm nóttina. Einn þeirra
félaga var svo ramlega frosdnn
niðtir ttm morguninn, að liann gat
ekki staSdS ttpp, og voru félagar
hans í mestu vandræSum meS aS
ná honttm upp. fx'ir náðu síðan
skvlintt og hvildust þar um stund,
áður þeir héldu heim. Mjög voru
þeir þrekaSir og nær blindir af
sandroki og hríð og sttrnir nokkuð
hruflaSir í andliti. Smalar Svín-
fellinga náStt ekki fénu, sem fvrr
var sagt, og komust ekki til bæj-
ar,* höfðust viö í fjárhúsum um
nóttina. Svo var veðriS mikið, aö
ekki treystist heimafólk mtilli bæj-
anna, er standa satnan með fárna
faðma bili mdlli bæjardyra. I samia
veðrinti fenti fé á Rangárvöllum,
og taliö aS nær þrír tigir hafi far-
ist.
— Miklttm ttndrum þykir sæta,
að mikil brögð hafa orðið að
reimleikum á bæ einum í NorSur-
Jtiwgieyjarsýslu. Flytur blaðiS Ing-
ólfur svolátaudi fregnir af þessum
býsnum ; “Merkileg frétt úr Jnst-
flfirSi. Dratigagangur í Hvammi
upp á gatula móðinn ; brotdð alt
leirtau, þrísnúiÖ upp á silfurskeiSa
sköft niöri í læstri kistu ; kastað
fullum mókassa framan úr bæjar-
dvrum inn í baSstöfu ; hlóðarstiein
ar stórir fiuttir úr eldhúsi frarn í
bæjardyr, og liangikjötiS úr ræfr-
intt fram að bæjarhurð ; vínflaska
úr læstri kistu brotin rétt fyrír
ncfinu á húsfreyjuniM, o.s.frv. —
Ilreonstjóri Hjörtur J>orkelsson á
Álandi setið þar í þrjá daga til
rannsókna, en hafði ekki annað
upp itr því, en að þegar minst
varði var búiS að1 skera trelil hans
í brjú stvkki og breiða kápu hans
ofan yfir eimyrju fratnmi í eldhúsi.
Fleiri hafa rannsakað þetta, svo
sem Snæbjörn Arnljótsson á
þórshöfu, en engin skýring fæst”.
— Hér er sagt nokkuS annan veg
frá og ítarlegar en i Norðra-gnein
þeirri, er birt var í Ingólíi. Getur
hér að engtt stúku þeirrar, se.m
NorSri segir aö hreyfingar lilut-
anna hafi staðiö í sambandi viS.
Atvnars eru ívrirburSir þes.sir, eins
O" heim er lvst í bréfinu, alveg
samskonar reimleikunum á Núpi í
Ö'xarfirði, er þar gerSust fvrir svo
sem 60 árum og voru eignaðir
Núpadraugnttm. Vortt nm hann
miklar frásagnir og hefir Björn
þórarinsson Vikingur skrásett
vrnsar þeirra eftir sögn gamalla
manna, en ekki ltafa þær veriö
prentaöar. — Siiian þetta var rit-
að lvefir Ingólfi borist NorSurland
meS frásögtt um reimleikana svip-
ttS þeirri, er aö ofan greinir, og er
bar birtur kafli úr bréfi frá áreiö-
anlegum Noröur-þiíigeyittg, er svo
segir : “Alt betta svnist standa i
sambandi viS unglingsstúlku í
Ilvammi, og gáfu aSkomttmenn
henni því mestan gaum, þótt þeir
einnig rengdtt alla heimamenn i
fvrstu. Var stúlkan síöan látin
fara til þórshafnar og tók þá fvr-
ir reimledkana í Ilvammi, er lnin
var farin þaðan, en einskis hefir
orSið vart í þórshöfn síöan hún
iluttist þangaS. ViSbtirSunum má
skifta í þrent : 1. þaS, sem rnetin
ltafa vissu fvrir að stúlkan gerir
sjálf (sem þó að eins er tvent), en
af ósjálfráöum hvötum, nefnilega í
‘millibilsástandi”. 2. J>aS, sem
svo er gert, að leiknir loddarar
gætu gert með miklmn útbúnaSi,
sem ófáanlegur er hér, og viÖ höf-
um heldur ekki getaS fundiS né
orðið varir við. 3. þaS, sem vér
skiljum ekki, hvernig sé gert, eöa
á hvern hátt sé hægt aS gera —”
Mannalát.
Prófastur Kjartan Einarsson í
Holti ttndir Ivvjafjöllum lé/.t aö
heimili síntt annan í páskum.
Ilaföi hantt veriö vahheill löngum
í vet.ttr. Messaöi hann í síSnsta
sinni á nvársdag í Evvindarhólttm
en þyngdi við þá íerð. Foneldrar
hans vortt Einar bóndi Kjartatis-
son prests Jónssonar og Ilelga
IIjörleifsdóttir frá Drangshlíö. Bjó
Einiar fvrrum í Skálholti, en séra
Kjartan faðir ltans síöast á Ell-
iSavatni, og lé/.t þar fjörgamall
1895. Kjartan ]>rófasttir varö stú-
dent 1878, tók prestvígslu tveim
árum síöar og varS prestur í
Húsavík og brátt prófastur. Ilann
fór að Ilolti 1885 og var þar síS-
an. II|mn var tvíkvændtur. Atti
fvrst Guöbjörgu Sveinbjarnardótt-
ttr prests í Holti, en síSar Krist-
íntt Sveiflbjarnardóttitr prests
IlalLgrímssonar. Séra Ivjaztan var
merkur maSur, prúSmenni, \ insæll
og skvldurækinn.
Jón ólafsson á KinarsstöSum í
Reykjadal lézt á Jteimili síntt 18.
marz, rúmlega áttræSur aö aldri.
Hann var faSir Björns ritstjóra á
Akurevri, Nóa í Gláumbæjarseli
Aðalsteins bankastjóra á Gardar,
N. I>ak., og )>eirra systkina. Miesti
dugnaSarmaStir.
Jón Erlingvtr Friðriksson (Er-
lendssonar Gottskálkssonar) ,bóndi
á SySri-Bakka í Kelduhverfi, er
nýlega látinn, rúml. þrítugur aS
aldri, gerfilegttr maSur og vel aS
sér. Hann er kvæntur þuríöi Vil-
hjálmsdóttur frá Ytri-Brekkum iá
Langanesi og Lifir htin tnann sinn
ásamt eintt barni þeirra.
STAKA.
Mælt fram viö ritstjóraskiftin :
Nú er komin nýust öld,
Nú er Fúsa Liðin, —
Trygrgvi Kringlu tók sér völd,
Tannhvass bæöi og iðdtin.
P. B.
Útbýting gjafafjár.
Blaðið HerópiS, dags. í Rvík
1. nóv. 1912, getur ]>ess, aS her-
kona Sigurlaug Johnson hafi sent
útgefanda blaðsins, sem er foringi
Hjálpræöishersins á Islandi, 592
krónur, er htin h-aföi safnaS bér
vestra til styrktar ekkjutn þeim,
er mistu menn sína á skipinu Geir.
Sömuleiöis getur blaðið þess, að
l>essum peningtim hafi veriS út-
býtt samkvæmt tilgangi gefend-
anna hér og kvittun frá hverjutn
l>i-—"’atida fengwt til birtingar í
Heimskringltt. Mrs. Sigotrlaug
1 Johnson hefir þann 19. marz feng-
ið Hessar viSttrkenningar., og sýna
þær nöfn !>!«■<>jenda og upphæöir,
sem hver þeirra fékk, þannig :,
Til heimilis í Rieykjavík :
Anna Torfadóttir .......... 20 kr.
Marólítta Ritnólfsdóttir 20 “
Kristín Eiríksdóttir ...... 30 “
Ilermann DavíSsson ........ 20 ‘‘
Jónína Rósiinkransdóttir ... 20 “
SigríStiT Binarsdóftir .... 20 “
Jón Ólafsson .............. 10 ‘‘
Jensína Jónsdóttir ........ LO “
Til fátívkra .............. 16 “
Til heimilis í HafnarfinSi :
Magntis AuSunnarson ....... 10 “
Elinborg Jóhannesardóttir 10 “
Anna DávíSsdóttir ......... L0 “
Jtilítts þorvalds.son ..... 10 “
Ingibjörg Benónisdóttir ... 20 “
Jónas Grímsson ............ 80 “
Kona Il'elga og 5 börn ... 20 “
I’etrúnella Magnúsdóttir .. 20 ‘‘
Kristín Gu'Smutidsdóttir... 20 “
Kristrún Einarsdóttir ... 20 “
Steinunn Björnsdóttir ..... 20 “
Elinborg Jóhannesdóttir... L0 “
Elinbjört Kristjánsdóttir 20 ‘*
Guðrún Árnadóttir ......... 30 “
GttSrúu Einarsson ......... 30 “
Haíldóra Böðvarsdóttir ... 35 “
þorbjör.g GuSmundsAóttir 35 “
Sent til natiölíðandi á Isa-
firði ................ 80 “
Kostniaður viö glaöning.s-
samkvaé.mi fyrir 300
sorgmædda í Rvík og
irafnarfirði, alls ....... 24 “
Mrs. Sigurlaug Johnson vottar
hér meö innilegt þakklæti öllum
gefendttm þessa fjár til fátækling-
anna, svo og Hjálpræðishermtm í
Revkjavík fvrir nákvæma útbýting
)>e.ss og nákvæma skilagrein.
JÓN HÓLM
GullsmiSur í Winnipegosis bæ
býr til og gerir við allskyns
gullstáss og skrautmuni. Sel-
ur ódýr en öflug gigtarlækn-
inga-belti.
MARKET HOTEL
146 Princess 8t.
á móki markaOnnm
P. O'CONNFLL. elgaadf, WINNIPEQ
Bezta ylufönff vindlar og aOhljrnning
góó. lsleuzknr veitingamaOnr N.
Halldórsson, leiÐbeinir lsleudiugum.
JIMMY’S HOTEL
BE7.TC VÍN OOVINDLAB.
TÍNVEITABI T.H.FBA8EB,
Í8LENDINGDB. : : : : :
Jamos Thorpo, Elgandl
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Skmtska Billiard Hall 1 NorOvestnrlandino
Tln Pool-borÖ.—Alskonar vfn og vindlar
Qletlng og f»01: $1.00 á dag og þar yflr
JLennon A Hebb.
Eifrendnr.
■ Hafið J)ér liúsgögn til sölu ?
| The Starlight Fumiture Co.
borgar hæsta verð.
I
593—595 Notre Dame Ave.
Sfmi (xarry 3884
A. H. NOYES
KJÖTSALI
Cor, Sargcnt 6: IJeverley
Nýjar osr tilroiddar kiót tesrnndir
fiskur, fuKlar og pjtsur o.fl.
SIMl SHI.RB. 2272 13-12-12
s
D0MIN10N
HOTEL
523 MAINST.WINNIPEG
Björn B. Halldórsson,
eigaudi.
TALSÍMI 1131
BIFREIÐ FYRIR GESTI.
Dagsfœði $ 1.5 o
Legsteinar
A. L. MacINTYRE
selur alskyns legstdina og
mynmstöflur og legstaða
grindur. Kostnaðar ftætlanir
gerðar um iunanhús tigla-
skraut
Sérstakt athygli veitt utan-
héraðs pöntunum.
A. L. HacINTYRE
231 Notre Dame Ave. WINNIPEQ
PHONE MAIN 4422
6-12-12
I) o 1 oir c s
183
‘Ilvað er það, sem ér afstaSiö?’ spurði Katie
hræSslulega.
‘Ilvaö það er ? ó, þaÖ er ekki neitt’.
• ‘það var einhver hér í herfterginu’, sagSi frúin,
sem enn þá var mjög hra'dd. i
‘Einhver hér í herbergfnu! ’ orgaSi ÍCatie svo
ó, ó!
‘ó,
lira'Sslulega, að það líktist nevðarópi
Hver ? Ilver ? HvaS ? HvaS ?’
Aldrei licfir hræðsla sýnt sig jafn grt'inilega og
Katie. Iliún fleygði sér í faöm Dolores og þrýsti sér
að henni. Dolores sagði ekkert, en hélt utan um
við þetta tækífæri á hintt mikilúSlega yfirbragði
Katie þegjandi.
‘Hræðsla af þessari tegund á ckki viS hinar við-
kvæinu taugar vSar’, sagöi hans hátign. ‘Eg hefi
dropa af brentiivíni tneS mér, — en þér viljið þaS
máske ekki'.
Ilans hátign revtidi að nálgast Katie, en henni
tókst að halda Dolores á milli sín og hans.
‘J’etla er mjög bagalegt’, sagði hann um leiS og
hann gafst ttpp við að revna að nálgast Katie og
gekk frá henni. ‘En ég ætla aS líta í kringttm mig’.
Ilann gekk aftur og fram um herbergiö, gægðist
inn í eldstæSiö og kom svo aftur.
•Hér er enginn maSur’,, sagði hann.
‘En ég sá þó einhvern’, sagði frúin.
‘LaS heíir ekki verið neinn lifandi maður, sem
þér sáttð. Og hvaS á þá aS gera?’
‘Enginn lifandi maSur?’ hrópaSi hún.
‘AuSvitaS ekki. Kg hlyti aö'.sjá hann við blvsiS
ef hann væri hér’.
‘J>á er þaS vofan! ’ orgaði frúin.
‘Já, hún og ekkert annað. þó ég geti ekki átt-
að mig á því, að hún var í nvtízkufatnaSi. En þaS
er ef til viH ekki afturgangan, þaS getur hafa veriS
síöasti fattginn, sem var skotinn’.
184
Sögusafn Hei ms k r i n g 1 u
D o 1 o r e s
185
sér. Avarpaöí hana ástríkum oriSum. Já, þaS hlaut
að vera ltantt, hennar eini ástúölegi John, sem hún
var nú búin að missa.
þessi ágizkan var voðaleg fyrir frúna. Hún ekjti líktist neinni ofsókn, réði hann það af að klifra
vissi vel hver þessi .síSasti fangi var. Hann var þá upp í göngin og komst heilu og höldnu til herhergis
afturgenginn, kom til hennar og faSmaSi hana aö síns.
Ashby fór ekki fyr en á síSasta augnablikinu,
þegar hann var komtnn inn í berbergið, og varð
þess vegna ekki var við Harry. J>egat hann kom
Hún þoldi )>etta ekki, fleygSi sér æpandi ttm til herbergis síns, stóö hann langa stund í eldstæö-
háls hans hátignar, og hélt sér þar svo fast aft hann inu og hlustaSi og liélt sig heyra einhvern hávaiSa,
var ekki einfær um aS losa sig, baS því ungu stúlk-jsvo hann taldi víst, aS einhverjir væru aS elta sig ;
urnar um aS hjálpa sér, sem þær og gerðu strax. jlagðist því niöur i rúm sitt og lá þar fttlla stundu,
Yesalings frúin stundi og revndi aS ná í haitu aítur, jþangaS til lionttm virtist óhugsandi, aS nokkttr elt-
en hann vék sér undan svo skjótlega, aS heltni tókst |ing ætti sér stað.
það ekki. j Harry datt uú í hug, aS réttast væri fyrir sig
Stúlktir mínar’, sagði hann, ‘mér bætti va-ntjaS heimsækja Katie aftur, en viö nákvæmari yfii;-
ttm aS mega vera kyr og vernda ykkur, en þar eS jvegun kotnst hann aS þeirri niSurstöSu, aS geraiþaö
skvldan kallar mig í burtu og hér er engin hætta ájekki. Án efa væru allir vakandi þar, og skeS gat
ferS og frúin þarfnast aSstoSar ykkar, þá verð ígjaS fleiri væru komnir þangaS, og ef hann kæmi
að fara. En komi eitthvaS fyrir, þá veröiS þið. aöjþangaS nú, yrði alfc uþpvíst og hann sviftur tæki-
kalla á hjálp’. jfæri til aS fintia Katie seinna. Hann gat ekki sofn-
Um leið og hans hátign sagði þetta gekk hanniað, lá vakandi og endurkallaSi í huga sinn viÖburSi
út meö tninni varkárni um að vekja hávalöa hcldur jnæturinnar.
ett þegar hann kom. J Loks duttu honttm í hug spænsku skuldabréfin.
þaö sem eftir var nætur vildi frúin ekki huggast H'ann hafSi ekki vitjað þeirra síSan hann faldi þau,
láta, en kveinkaði sér og hrópaði : ‘Af hverju yfir- en ásetti sér aS gcra þaS núna, fyrst hann gat ekki
gaf liann mig ? Hvers vegna fór hann frá mér?’ jsofiS.
Hann stóð tipp, tók blysið sitt og fór inn f
------------ Jgöngin, kveikti á blysinu og gekk svo þangaS, sem
hann hafSi faliS skjölin. ILann þreifaSi fyrir sér,
lýsti hátt og lágt, en fann ekkert, hvorki bögguliun
nié bandiS, sem hann haiSi hnýtt um hann.
32. KAPÍTULT.
Harry verSur var viSvóþæigindi.
186
Sögusafn Heimskringlu
Hann stakk nú hiendinni inn í riftrna, og varð
jþess strax var,- aS liún var miklu víð'ari en áSur, er
Harry fór fyrstur út úr herberginu, en beiS hann faldi böggulinn þar.
lengi í eldstæöinu, af því haþn bjóst viS, aS ein-1 Ilonum var þetta alveg óskiljanlegt. Steinninn
hverjir kynnu aS vera í leynigöttgunum, og þegnr var svo stór, aS engu mannlegtt afli var unt aS
framkoma þess manns, sem kom inn í herbergiS, .hreyfa hann, og af því borgin var gömul .gat hún
ekki liafa sigiö, en af jarðskjálfta gat liaun auSvitað
hrcyfst. Ifann var vanur að sofa laust, og því gat
enginn jarSsk.álfti átt sér stað án þess hann heföi
orSiö hans var.
Kn hvaS sem ]>es.su leið, þá leit út fyrir að bogg-
ullinn væri horfinn. Hann stakk nú handleggnuin
eins langt inn og hann gat, og fann aS neSan við
rilinua var sléttur steinn, sem lá lægra en gólfið,
setn hanu stóð á. ]>etta gerSi ásigkoniulagiö enn
óskiljanlegra.
Lengi var Harry aS þreifa um steininn, en haun
var óhreyfiunlegur. Samt sem áður hélt hann aS
sfceinninn gevtndi einhver leyndarmál, ekki eingöngu
viSvíkjandd bögglinum heldur eitmig til aö flýja, til
aS geta náS frelsi og óháSu lííi.
Ilann fór aftur að rannsaka steáninn, og íullum
6 fetum írá rifunni ýtti hann á hann — og — steinn-
inn lét undan, alveg eins og hurð og fluttist inn á'
við.
Mjög undrandi og f mikilli geðshræriugu ýtti
Tlarry steininum lengra, þangað til aS tveggja feta
breiS glufa var opin gagnvart honum. Hann gekk
inn í hana og leit í kringum sig.
Hann var staddur í herl>ergi, sem var hér utn
bil 4 feta breitt og 8 feta langt. t hinum enda ]>essa
klefa vgr steinstigi sem lá niSur. ]>ritta sá Harry
undir eins. Fyrst hugsaði hann um böggulinn.
^Sguflinn var þar ekki.
þó hann heföi búist viS því voru honum þaS
samt vonbrigði. En þessi uppgötvun var honum að
nokkru leyti httggun, og hann var enn í tnikilli geSs-
hræringu og forvitins.
Alt i einu kom tnaSur þjótandi ttpp stigann.,
Harry stökk inn í ganginn og ætlaSi aS loka stein-
dt'runnm á eftir sér, en þaS var of seint. Á sítma