Heimskringla - 04.09.1913, Page 7

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 4. SEPT. 1913. BLS. 7
Agrip af reglugjörð
am heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver œanneskja, sem fjöl-
■kyldu hefir fyrir aS sjá, og sér-
hver karlmaöur, sem oröinn er 18
íira, hefir heimilisrétt til fjóröungs
nr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
í Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur aö koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eöa undirskrifstofu í því
héraði. Samkvæmt umboöi og með
■érstökum skilyröum má faöir,
móöir, sonur, dóttir, bróöir eöa
systir umsækjandans sækja um
landiö fyrir hans hönd á hvaða
■krifstofu sem er.
Skyldur. — Sex mánaöa á-
búö á ári og ræktun á landinu f
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
landi innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móöur, son-
ar, dóttur bróður eða systur lians.
1 vissum héruðum hefir landnem-
tnn, sem fullnægt hefir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre- |
emption) að sectionarfjóröungi á- J
föstum viÖ land sitt. Verö $3.00 !
ekran. S k v 1 d u r Verður aö
sitja 6 mánuöi af ári á landinu í
$ ár frá því er heimilisréttarlandið
var tekiö (að þeim tíma meötöld-
um, er til þess þarf aö ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
60 ekrur verður að yrkja auk-
reitis,
Landtökumaöur, sem hefir þegar
notaÖ heimilisrétt sinn og getur
ekki náö forkaupsrétti (pre-emtion
k landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruöum. Verö
$3.00 ekran. Skyldur : VeröiÖ aö
sitja 6 mánuöi á landinu á ári í
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 viröi.
W. W. COST,
Deputy Minister of the Interior.
Draumar.
Niöurl. frá 6. bls.
rT'lLBOÐ í lokuðum umslögum,
Aritað til undirskrifaðs *Tender
ior Drill Hall, Winnipeg, Man.”,
veröa meðtekin á þessari skrif-
stpfu til kl. 4 e. h. miðvikudaginn
3. september 1913, til þess að
byggja nefnda byggingu.
Uppdrættir, afmarkanir og
samningsform fást hjá H. E. Mpt-
hews, Esq., Supertending Archi-
tect of the Dominion Public Build-
ings, Winnipeg, Man., og á þessari
skrifstofu.
Framhjóöendur eru mintir á, að
tilboðum þeirra verður enginn
gaumur gefinn, nema þau scu rituð
á prentuðu formin og undirskrifuð
meö eigin hendi frambjóöanda og
tálp-reini starf þeirra og heimilis-
fang. þar sem sélög eiga hlut að
máli, verður hver félagi að rita
með eigin hendi nafn sitt, stöðu
og heimili.
Hverju tilboði verður að fylgja
viöurkend ávísun á löggiltan
banka, sem borganleg sé til Hon-
orable Minister of Public Works,
og jafngildi 10% af tilboðs upp-
hæðinni, og sé því fyrirgert, ef
frambjóðandi neitar að gera verk-
eamninga, þe^ar hann er kva,ddur
til þess, eða vanrækir að fullgera
verkið, sem um er samið. Verði
framboöið ekki þegið, þá verður
ávísaninni skilað aítur.
Deildin skuldbindur sig ekki til
að þiggja lægsta eð^ nokkurt til-
boö.
Eftir skipun,
R. C. DESROCHERS,
Secrétary.
Department óf Public Works
Ottawa, 1. ágúst 1913.
Blööum verður ekki borgað fyrir
þessa auglýsingu, ef þau flytja
hana án skipunar frá deildinni.
Hvað er að ?
Þarftu að hafa eitt-
hvað til að lesa?
Hver s6 sem vill f6 sér
eitthvnö nýtt aö lesa 1
hverri vikn,ætti aÖ gerast
kanpandi Heimskriuírlu.
— Hún færir lesendum
sinum ýmiskonar íiýjau
fróöleik 52 sinnum 6 6ri
fyrir aöeins $2.00. Viltu
ekki vora meö!
þær komu, sem sönn ímynd píslar-.^
vættis og dauða.
En ég fór að hugsa um, hvað
orðið væri af öllum blessuðu ís-
lenzku stúlkunum mínum. Já, guð
komf til! Hvers kvns voðaleg
breyting er orðin á öllu hér?
Gimli orð'inn að munklífi og nunnu
klaustrum. “Nú er af seon áður
var að yrkja um Rósu”.
Svo geng ég upp og ofan ýmsar
götur, og stefni loks að stórhýsi
einu, sem var fögur bygging í got-
neskutn stil, og sá þegar nær kom
að mundi vera ráðíhús borgarinnar:
— þar sakmt frá, á tígulmynduð- J
um grænum ílöt,, stóð mynda-J
stytta í miðju. Járn- eða stálgirð-
ing var um allan fiötinn og fjögur
hlið á og steinlagðar götur í
kross í sregnum liann: Stærst var J
hliðið, scm að ráðhúsinu vissi og i
var bogi yfirgerður af list, og j
fiaggstengur upp af til beggja j
liliða. Að Jjessu hliði sneri andlit
standmyndarinnar, og fyrir fraim-j
an var fagur gosbrunnur og skín- J
q.ndi fag-rir blómreitir voru 4 víð
og dreif um allan þennan fagra
flöt, sem mun hafa verið um ekru j
eða dagsláttu að stærð. Setbekkir j
voru með öllum götum og hring-
inn tt kringum styttuna. Og lýstá j
allur þessi frágangur stakri reglu- j
semi og listhæfui. Og þar scm ég ;
er nú kominn rétt upp að stytt-
unni, bá sé é<r hvar sitja tveir vel-
klæddir og tígulegir menn, og eru
að tala saman af áhuga og kappi,
að mér virtist. En enga hugmynd
get ég haft um það, hvort þeir
hafa orðið mín varir eður ei.
Einrnig vil ég taka það fram, að
hér á þessum fagurprýdda stað
bcrgarinnar sáust engin merki kat-
ólskrar kreddu, sem ég var farinn
að kvíða fyrir að lægi ettns og
martröð yfir öllu.
Og nú kemur það undarlegasta
af öllu mér til handa til sögunnar.
Að ég, sem ekki skil eitt einasta
orð í slavneskum málum, skildi i
þetta sinn hvert orð, sem þeirra
íer á milli, sem þó var talað á
bjagaðri rússnesku eða “Galla”
máli. Og komst ég brátt að því,
að annar maðurinn var borgar-
stjórinn, og hét Dorfman Komin-
ovsky, en hinn var prestur, ný-
kom nn frá gömlu löndunum, og
hét Saltsky Bercovitch.
það var hann, presturinn, sem
byrjar máls og spyr : Hver er
annars bessi standmynd, herra
borgarstjóri ? Af liverjum er hún ?
þaö fer nú tvennum sögunum
um það, minn æruverði prestur,
segir borgarstjórinn. Eins og þír
sjáið, þá stendur ennþá nafn henn-
ar óhaggað : Jón Sigurðsson. Og
önnur sagan segir hann hafi verið
mesta frielsishetja og stjórnmála-
maður íslenzku þjóðarinnar, >em
bvggir hólmann norður undir is-
hafi, sem kallað er Island. Og
nokkuð er það, að íslenzkur mun
hann liaía verið, því íslendingar
námu hér á strönd fyrstir land og
bygðu hér kauptún ineð fullum
hæjarróttindum, og þá var mynda-
styttan sett hér niður, í alt öðr-
um stað þó en nú er, segir sagan.
En liin sagan er sú, og að mér
finst lani'tum sennilegri, og hefir
geymst frá langömmu minni í
móðurætt, sem var frábærlega
skýr kona og náði hárri elli, —
að hér hafi. í hennar tíð, þegar hún
var un>g stúlka, verið alislenzkur
bær, og á sgma tíma bæjarstjóri
og kaupmaður, aö nafni Jóh. Sig-
urðsson, mesta valmenni og , áreið-
anlegur í öllttm greinum og spak-
ur að viti, fríður sýnum og gerfi,-
legur. Og var þá mörg fögur höf-
uðskýlan og herðaklúturinn af
honum keyptur, því allar vildu J
mevjarnar með Ingólfi ganga, átti ;
liún að hafa sagt. Og var það'
hennar óhagganleg sannfæring, að I
'stvttan hafi verið reist hontim til
heiðurs og vegsemdar. Og þótt;
einurn staf muni í fvrra nafninu,
getur það auðveldlega stafað af
einhverri villu. Enda vantar einn
stafmn í nafnið, ef það ætti að
vera John. Og auðséð á ölltt, að
stafirnir hafa aldrei fleiri verið en
þetta. En betur heíði ég kunnað
við, að j>ar hefði staðið Jóh, sem
mttn rétt vera. En fólk mitt hér
hcfir tekið beirri velvild og virðing
til styttunnar, að þar má engu
ha—-a. En hvað sem nú þessu líð-
ttr, o— hver sem sannindin eru við-
víkjandi þessari standmynd, þá er
hún borg vorri til hinnar mestu
prýði, ocr érr vildi mega bœta því
við : til mestu blessunar. Og þó
fáheyrt sé í sögu einnar borgar,
þá er alt viðhald og um|jón öll í
höndum kvenna vorra, og hefir
þannig verið eins langt og ég
veit. Borgarsjóðurinn hefir aldrei
þurft að bera neina ábvrgð þessu
viðkomandi. Stvttan á sjálf álit-
legan sjóð, sem ætíð er t trvggum
höndum. Og þannig er það, að
málefnin jæssu viðvíkjandi koma
ekki hótið minsta til vor karl-
hefir haft ákafiega mikið gott í
för með sér, hvað snertir festu og
virðincr fyrir bjónabandinu, og bef-
ir stórum bætt og skapað heiður
og jafnrétti konunnar, som hefir
viljað brenna við að væri á
skammarlega lágu stigi hjá vorri
þjóð. KVonur hafa stórgrætt á
þessum sið, enda er þeirn ant um
bennan blett. Líka veit ég um
mörg önnur heit og áríðandi
sktildbindingar, sem þar ltafa fram
°g
aldrei hafa rofnar verið. því álít
að lofa þessum
■ sið að haldast hér átölulaust.
mannanna, og ltefir aldrei verið í
þeirra höndum siðan vér tókum
yfirráð bessarar borgar, sem eru
150 ár eða vel það. Hefir þó mörg
stórkostleg breyting hlotið að
eiga sér stað, því srrrár var Gimli-
bær, þegar þjóð mín náði þessum
fagra bletti, segir s-agan.
|»et>ta er einmitt atriði m'álsins,
sem mig langaði til að tala um
við yður, herra borgarstjóri, segir
prestur. í)g hefi tekið e-ftir pví dá-, , . . . , ^ „
læti og þeirri lotningu, sem þjóð- jíanÖ’ 0<r lSulefca att ser staS’
bræður vorir og systur bera fyrir ,
þessari mynd, sem er syndsamíegt | Lb )a arsœ ast’
og stórhneyksli fyrir vora einu i slí , . .
sönnu og dýrmætu trú. Og hvern- I StaSurinn er aS 'lvl einu k'-vtl, lcl7
ig getum vér réttlætt slikt frammi ’ lafur voru íolkl’ aS ,lwr,er ’
fyrir vorri heilögu guðsmóður og neltt ohnSnt eöa oheiöarlegt
öllum dvrðlingaskaramim ? fcþkt ha st' hvorkl 1 orSl eSa verkl‘ f/Sa
má ekki lengur svo til ganga. Fg n°kkur onnur helt unnin en Þau’
hefi tskið ábytgð mér á herðar af J
kirkjunni og vorum heilaga föður, ’ 0pr
að hreinsa aila heiðingjavillu burt
fr.á minni hjörð, sem mér er trúað j T>l-'r hafið
fyrir. Og ég bið yður, kæri herra ' st.jóri, segir prestur.
borgarstjóri, að ganga í lið með je£ Þvr gert, að voSalega þungt
1 lifro-ur þetta athæfi fólksins á sál
aldrei
að-
•
í orði eða verki. I
nokkur önnur liedt
sem helguð eru í fylsta máta æru
drenyskap þeirra, sem hlut eiga
að málum.
Akun-rkjudeild Bandafylkjanna
hefir samið skýrslu um hin nyt-
sömustu djh: heimsins, og segir
meðal annars, að af kindum séu
580 milíónir, af liestum 95 milíón-
ir, múlösnum 7 milíónir, ösnum 9
milíónir, viltum nautum 21 mil.,
úlföldum 2 mil., hrtl^rýruin 900
þús., nautgripum 300 mil. og geit-
um 200 millíónir.
í rústum gamallar borgar hjá
bænum Colm.enar á Spáni sunpan-
verðum, hcfir fundist lokaður kjall-
ari. þegar hann var opnaður,
fundu menn í honum tvær stórar,
ryðgaðar járnkistur. Fornfræðing-
ar voru fengnir til að rannsaka
innihald kistnanna, og fundu þeir
þar mikið af spönskum og portú-
giskum peningum, auk fjölda af
verðmiklum innanhússmunum úr
silfri oy öðrum málmum. það er
j litlum efa undirorpið, að sjóræn-
\el sagt, herra borgar- jnr.jar j,afa jjevnít þarna feng sinn
En ekki get
þjóðverjinn Friedrick Koenig
mér, að koma }>essu goði og j 11,r7ur Þetta atnæn löfKsins' a
hneykslunarhellu burt héðan sem! ^mniii. Að það skuli ekki heldfur ; varð fyrstur manna til þess að
ullra fyrst. I þessari mynd rfctti! vlnna sln . helgustu hcttt frammi
ekki að standa steinn yfir steini, knr v”rrl clskuleigu guðsmóður,
alt að rífast niður, o.g til þess _
— eða þá einhverjum öðrum. það
er eins oy allur fjandinn — og nú
hæta og friða fólkið, mæ.tti gefa
því sex eða átta heilaga dýrðlinga,
setta hér á fagra stalla í kapellu kr<)fíiaSi hann sig bæði á enni og
eða musteri, sem ætti að standa
þar sem þetta fordjörfunarbílæti
stendur, rétt á miðjutn þessum
bletti, sem allan þyrfti að vígja
með helguin söng og hátíðlegum
formúlum. Svo gæti fólkið fallið í
auðmýkt fram fyrir þessum helgu
mönnum og flutt þeim bænir og
þakkargjörð,, ásamt sómasamlegu
offri til syndakvittunar, og skal
ég fúslega sjá um, að slíkt komist
á réttan stað.
Já, herra prestur, segir bor.gar-
stjórinn, ég heyri hvað þér segið,
og skil mæta vel, hvað þér rnein-
ið. En gætið bú fyrst og fremst
að þvf>, sem ég sagði fyrir skemstu j
að vér karlmenn eða borgarráð j
höfum engan veg eða vanda «f
þessari fögru borgarprýði. það eru
alla tíð einhverjar níu frægar og
málsmetandi konur, sem standa í
aðalnelnd liér í borg, siem balda
allri vernd og umsjón á þessum
bletti með styttunni á. Og nú sem
stendur er Saralt kona min forseti
þessarar nefndar, og búin með
lteiðri o~ stjórnsemi að halda því
embætti í tólf ár. Hún er góð og
skynsöm kona og enginn trúvill-
ino-ur. Og ég mundi verða síðas'tur
allra tnanna að íanga í berhögg á
móti henni. O.g sattta má segja um
allar þær konur, se-m þessa nefnd
skipa, o~ hafa sk pað eins langticg
ég veit, að það eru æfinlfc-a mestu
ága'tiskoniur, sem hafa eindregið.
fvlgi alls almeiinings, og ef það
ætti að fara að svna þeim mót-
aerð og harðvðgi, þá vrði fólkið
brjósti — vekjist upp til að veikja
áhrif vorrar heilögu kirkju. Samt
held ég, að ég reyni að bera trAnn
kross með þolin.mæði, og með
stöðugu bænarákalli og sakra-
mentisbergingu revni að friðþægja
fyrir þessa hálfviltu sauði. En láti
málið að öðru leyti hlutlaust, þar
sem við svo ratnan reip er að
draga. Samt er þetta stórsynd.
Já, mér sýnist það heilladrjúg-
ast, segir borgarstjót'inn, er sjáan-
leg,a reiddisit við þrákelkni prests.
því teljandi yröu kartöflupokarnir,
svínslœ,rin og eggjatylftirnar, sem
konurnar færðu yður úr nágrenn-
inu, að ég ekki spái öðru verra,
ef þér Xæruð að reisa yðar hedlögtt
rófu á mót þessutn skaðlausa sið.
Og við þetta skildu þeir og
gengti sinn í hvora áttina.
Að þessu loknu vaknaði ég, og
var -þá ,rétt utn sólarupprás, og
ég rýk upp í snatri og fleyi yfir
mdg einhverju af flíkum, og hleyp
hálfbrjálaður eftir crll undrin ofan
á sama blettinn á vatnsbakkanum,
og glenni þar upp augu mtn í allar
áttir. En hvað skeður ? Alt er bók-
staílega í sömu skorðum sem
morgiuninn áður. Engar mmtuir,
engin mvndastvtta, envin stórborg
með á að .giska 50 til 60 þúsund i-
búum. Bara ofurlítill, snotur bær
með húsa-strj ilingi. Alt hefir
þetta hlotið að vera tóimir draum-
órar og ekkert annað.
Hafi nú þe.tta frntnansagða verið
fremur draumur en hugboð, þá
hlj'tur ráðningin að vera sú, að á
benna eða svipaðan hátt yrði
sem vér
gætum átt í framtíðinni, um
standmvnd Tóns Sigurðssonar, ef
hún vrði sett niður á Gimli. Jæja,
verra gæti baö verið.
Heiðruðu lesendur og herra rit-
stjóri, — ég skal aldrei framar
jircyta \-ður á draumarugli.
finna upp ltraðpressu handa prent-
urum. Ilinn 29. marz 1810 fékk
ftann einkalevfi fyrir hinni fyrstu
prentvél, enda þótt hún væri ó-
fullkomin þá.
30. okt. 1811 fékk hann einna-
leyfi fyrir liinntt fyrstu cylinder-
pressu, sem þó var að mörgu leiyti
ófullkomin, og það var ekki fyr
en í desemher 1812, að hægt var
að kalla hana íullkomna til notk-
unar.
Prentvéla verkstæðið Koenig &
Bauer, afkomendur uppfinnandans
og fclaga hans, A. F. Bauer, héldtt
100 ara afmæli prentvélarinnar í
desiember 1912.
TAKIÐ EFTIR!
HJÁ
J. ti. HANSON, QIMLl
AKTÝGJASMIÐ
er staðuriim til að kaupa hesta,
uxa eða huntla aktýgi og alt það
er að keyrslu útbúnaði lýtur,
sömuleiðis kistur og ferðatOskur,
sem verða um tima seldar með
niðursettu verði.
— Komið, sjáið og sannfærist —
Lárus Guðmundsson.
gersamlega hamstola. Oo- þótt þér,
miiiiii kæri prestur, hefðuð allan | fagrasta endurminnitigin,
dýrðlingahópinn í kringum vður til !
varnar, þá mynd'i yöur hvergi vært
verða innan þessara borgarták- j
hv'-"iu að rífa stvttuna niður. —
miarka, svo lengi sem þér hefðuð í }
T>essu líkt hefir ,komið fyrir hér áð-
ur, að strano-trúaðir kreddupostul-
ar hafa gert uppreist á móti þess-
ari stvttu. En þeir hafa allir orðiö
að draga inn hornin aftur. Og einn
varð að flýja 4 nærklæðunivm, ber-
höfðaðttr og skólaus, og hefir ald-
rei þorað að stíga fæti hingað itin
síðan. því ræð ég yður nú heilt,
að láta þetta mál öldungis af-
skiftalaust. Og ég skal segja yðttr
í sannleika, að þessi ást eða virð-
ing, setn fólk ber til þessa staðar
með stvttnnni á, kemttr í engu í
bága við hreina og göfuga trú.
Eins og svipur þessa manns hefir
v-erið hreinn eftir líkum að dæma,
þá hefir sú tilfinn'inig komist inn í
meðvitund þessa borgarlýðs og
alla tíð verið ráðandi, að maðfiir-
inn , hver sem hantt nú var, hafi
Smávegis.
það er sagt, að maðurinn benn-
ar Önnu Gould, Prins de Sagan,
skuldi fullar fjórar milíónir doll-
ara. Vilji hann ekki missa eignir
sínar á þýzkalandi, veröár hann
að horga skuldheimtumönnum sín-
um 6,000 dollara á ári. Verði það
gert, þá verður skuldalúkning lok-
ið innan 600 ára, svo það1 er ekki
öll von úti, ltvorki fyrir honum né
lánardrotnum hans.
verið fráhærlega göfugur, sem ekk-
ert vildi vita lágt og óhreint eða
ósæmilegt í fari sínu á nokkurn
liátt. Og ,það eru ómótmælanleg j mætti
sannindi, að þessi trú, ef ég mætti j heldra
Fvrtr hér tim híl 12 árum var
enskur skósmíðanemi á gangi á
þjóðveginum 4 Englandi ; þar
hann
fólks
vanlieilli stúlku af
ætt, ásamt þernu
svo. að orði komast, hefir stórhætt
vora þjóð£élagsskipttn liér í borg
og nágrenninu. Og þótt yður má-
ske ofbjóði, þá eru það sannindi,
að næstum hver einustu pör, karl
og kona, sem í hjónaband ganga
hennar. Drengttrinn hélt á fögrum
blómsveig í hendi sinni. “En hvað
betta ertt falleg hlóm”, heyrði
hann stúlkuna segja, þegar hann
gekk fram hjá ltenni. Hann sneri
sér við og spttrði, hyort hana
trúlofast frammi fyrir þessari langaði til að fá nokkuð af þeim.
_ . .. - . T- i .* i.. t .•-------
styttu. Of er formálinn æfinlega
sá sami, níl. þessi, að konuefnið
segir : “Viltu heita mér því —
frammt fvrir þesstim göfttga
mauni, honum Jóni Sigitrðssyni,
að hrevta við mig sem heiðvirður
ærumaðttr alt lífið í gegn ? Og
þess sama heiti ég þér sém eigin-
kona’’. T>etta heit vann ég Söru
minni, og þetta beit vann Ahra-
liam Skurman, fylkisþingmaðttr,
svo og í sama máta Platak Mona-
tusky, sambandsþingmaðurinn, —
allir á þessum sama stað, og telj-
um oss enga óvirðing, og þannig
gæti ég talið í það óendanlega. Og'
án þess að mcr komi til httgar, aö
ettgna þessari standmvnd nokkurn
yfirnáttúrleo'an kraft, þá veit ég
meö vissu, að þessi hátíölegi siöur
Já, hún vildi þaö gjarnan. Hún
kvaðst ætla aö fara til grafar
móður sinnar, og sér kæmi vel, að
geta lagt hlóm á hana. þegar
drengurinn hevröi þetta, rétti hann
óktinntt stúíkunni hlómsveigínn.
Ilún þakkaöi honttm, spurði um
nafn hans og hetmili og hélt svo
áfram. Um daginn var drengnum,
sem eor giftur maöttr nú, tilkynt af
réttum hlutaöeigendum. aö hann
heföi erft all-mikla peninga npp-
hæö eftir stúlku þessa, sem þá
var nýdáfn. Hún hafði ekki gleymt
hlóimsveignum, sem hann gaf
henní.
Okkttr líkar öllum vel við það
fólk, sem talar sannleika — ef þaö
segir ekki of mikið af honum.
VWVWWVWWWWVWWWWWWVWWWWWW^
L. G. GAGN0N 3 S0N
406 STERLINQ BANK
^ér getum fullnægt þörfum yðar, nvað viðvíkur hús-
um, bygginga lóðnm og bújörðum, með betri kjör-
um en nokkurt annað félag f borginni.
Komið og sjáið bvað vér höfum að bjóða. Vér á-
byrgjumst fullnægingu í hverju einasta tilfelli sem
þér verzlið viðoss.
Gleymið ekki staðnum.
Customs Brokerage sérfag
L. G. Gagnon & Son
406 Sterling Bank Winnipeg
^AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA^^^^^^^^^^^^^^V^
THORSTEINSON BRO’S. & CO.
BYGGINGAMENN OG FASTEIGNASALAR.
Vér hyggjum og seljum vönduö og góö hús og all-
ar tegundir af byggingum, og seljum lóðir og lönd,
útvegtim lán á byggingar og lönd og eldtryggjum
hús og stórbyggingar. Vér skiftum bæjareignum fyrir
bújarðir, og bújörðtim fyrir bæjareignir. Vér óskum,
að tslendingar tali við okkur munnlega, bréflega eða
gegnum síma.
815-817 Somerset Bldg.,
(næsta hygging austan við Eaton).
SKRIFSoFU SIMI MAIN HI92. HEIMILIS SIMI GARV 738
High
WM. BOND
Class Merchant Tailor
Aðei.is beztu efni á boðstólum.
Verknaður og snið eftir nýjustu
tizku. — VERÐ 8ANN0JARNT.
Verkstæði :
Room 7 McLean Block
530 Main Street
!

I Tómstundunum
I>AÐ ER SAGT, AÐ MARGT
megi gera sér og sfnum til góðs
og nytsemds, í tómstundunum. Og
það er rétt. Sumir eyða öllum
sínum tómstundum til að skemta
sér; en aftur aðrir til liins betra
að læra ýmislegt sjálfum sér til
gagns í lífinu. Með þvf að eyða
féum mfnútum, i tómstuudum, til
að skrifa til HEIMSKRINGLU
og gerast kaupandi liennar, gerið
þér ómetanlegt gagn, — þess fleiri
sem kaupa þess lengur lifir fs-
lenzkan Vestanhafs.