Heimskringla - 16.04.1914, Qupperneq 6

WINNfPEG. 16. APKÍL. 1914
■ RIMSKIIMGCA
I i M B U R
SPÁNNÝR VÖRUFORÐI
Vér afgreiöum yöur fljótt og greiölega og
gjörum yöur í fylsta máta ánægöa. Spyrjiö
þá sem verzla viö oss.
The Empire Sash & Door Co., Limited
Phone Main 2511 Henry Ave. East. Winnipeg
íslands-fréttir.
(Fralnhaid fj'á 3. bls.)
— Guöui Jónsson, hreppstjóri í
Réyðarfirði, lé/.t 3. þ. m., sjötug-
ur að aldri.
—i Bréf úr A .-Skaftaíellssýslu
(Lóni), 20. febr. 1914 : “Veturinn
befir hér um slóðir verið umhleyp-
ingasatmi r, en frostlítill og haga-
samur fram að' þorra, en þa skifti
um og tók að snjóa, og er nú víðr
ast haglaust um Lón og Álíta-
fjörð, eins er sagt haglítið (sum-
staðar) fyririr sunnan Hornafjarð-
arfljót. En góðir hagar á tJtnesj-
um. — Ileilbrigði almenh, slysa-
laust og stórhappalaust. — Korn-
birgðir miklar í Höfn, en steinolía
þrotin, enda notkun hennar farið
stórum í vöxt á síðustu árum”.
i— (Austri).
þorsteinn Erlíngsson er að
búa undir prentun nákvæma 1 út-
gáfu af sögu Höllu og Fjalla-
Eyvindar. þeir dr. Jón þorkelsson
og Hannes þorsteinsson aðstoða
hann i því.
— Gjaldkera embættið við Lands
bankann er auglýst laust. XJm-
sóknarfrestur til 30. apríl. Árslaun
2400 kr. og einn fimti prósent af
öllum greiddum peningum og seðl-
um við bankann, en þó skal upp-
hæð sú, er gjaldkeri fær á þann
hátt, ekki fara yfir 2600 kr. árl.,
svo launin ekki fari yfir 5000 kr.
— Ástreir Blöndal, héraðslæknir
á Eyrarbakka, hefir fengið lausn
frá embætti vegna heilsubrests. —
Árnesingar senda undirskrifta-
áskorun til stjórnarráðsins um, að
Konráði lækni Konráðssyni, sem
nú þjónar embættinu, verði veitt
það.
— Jón Böðvarsson óðalsbóndi
frá Dagverðarnesi í Rangárvalla-
sýslu fanst druknaður í flæðar-
máli skarnt frá Stokkseyri 13. þ.
m. Haldið, að hann hafi ætlað að
baiða sig, því á l>akkanuni voru
föt hans samanbrotan.
— þessir þingmenu teljast nú
kosnir, með því enginn hefir boðið
sig fratn gegn þeim : Sigurður
E""en. fyrir Vestur-Skaftaíells-
sýslu, síra Sigurður Gunnarsson
fyrir Snæfellsnessýslu, Hákon
Kristófersson fyrir Barðastrandar-
sýslu, Skúli Thoroddsen fyrir
Norðnr-ísafjarðarsýslu, Ólafur Bri-
em og Jósef Björnsson fyrir Skaga
fjarðarsýslu, Benedikt Sveinsson
fyrir Norður-þingeyjarsýslu, þor-
leiftir í Hólum fyrir Austur-
Skaftafellssýslu. Sá, sem ætlaði
að bjóða sig fram gegti honutn,
var eigi nógu gamall.
— Kristján Torfason, kaupmað-
ur á Flateyri í Önundarfirði, hefir
fundið upp ódýra aðíerð til þess
að vinna áburð úr þara og þangi,
og fengið einkaleyfi til 5 ára fyr’ir
uppfyndingunni. Uppfynding jtessi
þótti mikilsverð erlendis, og búist
er við, að Kristján ef til vill fái
einkaleyfi fyrir henni í fleiri lönd-
um.
— Árni kaupmaður Sigfússon í
Vestmannaeyjum hefir fundið upp
sérstaka vetlinga, einkar hentuga
til að draga með lóðir og færi. —
Fær ef til vill einkaleyfi á sölu
þeirra.
— Frá Sandi undir Jökli var
hreppstjóri við fiskiveiðar skamt
frá landi, kom þá að honum ensk-
ur togari, stefndi beint á bát
hreppstjóra, svo að liann varð að
víkja sér undan, lét togairinn svo
botnvörpu sína ganga yfir nokkuð
af lóð hreppstjóra og sleit hana og
íór svo sína leið. Nafn og tala
skipsins sást, og hefir nú hrepp-
stjóri sent stjórnarráðinu og
sýslumanni kæru yfir skipið fyrir
ólöglega veiði og veiðarfæraspjöll.
— Góðfiski nýkomið á Eyrar-
bakka og Stokkseyri.
— Ingólfur fór nýlega með fóð-
urkora tfl Eyrarbakka, en kom
því eigi í land vegna storma, en
nú er góð beit í Áraessýslu, svo
menn kvíða eigi alment heyleysi.
— Mikill stúdentafundur var á
laugardaginn. Rætt var um kenn-
ingarfrelsi presta. Varð þar hörð
viðureign milli Jóns Helgasonar
prófessors annarsvegar og Ástv.
Gíslasonar og K. Zimsen hinsveg-
ar.
— Jón Helgason prófessor hefir
ritað grein í Kaupmannahafnar-
blaðið “Hovedstaden” um fána-
miálið og samband íslendinga og
Dana. Zahli yfirráðherra Dana
hefir sent prófessornum eiginhand-
arbréf og þakkað honum fyrir
greinina.
— Góðfiski er sagt um þessar
mundir í Vestmannaeyjum og fieiri
veiðistöðum sunnanlands.
— Gufubátsfélag •Norðlendinga
hélt aðalfund á laupardaginn. 1560
kr. arður hafði orðið á Jörundar-
útgjörðinni síðastl. sumar. 5 pró-
sent arð af hlutafénu var ákveðið
að "”eiða hluthöfum sl. ár.
— Eimskipafélagið íslenzka hefir
samið um byggingu tveggja skipa
í Danmörku. Suðurlandsskipið á
að kosta 580 þús. og vera tilbúið
1. janúar 1915. N orðurlandsskipið
á að kosta 500 þús. kr. og vera
tilbúið 1. apríl s. á.
— Landsstjórnin ltefir skipað Ol-
geir Friðgeirsson frá Vopnafirði í
stjórn Eimskipafélagsins, og jafn-
framt veitt honum samgöngumála
ráðunauts starfið.
Oskilgetin börn.
það hefir vakið nokkra eftirtekt
og þótt tíðindi, að Noregs stjórn
hefir lalgt fyrir stórþingið frum-
varp til laga um aukinn rétt “ó-
skilgetinna’’ baraa. Frumv. þetta
skamitar þar nokkru stærra en
þjóðfélagd og kyrkju hefir þótt
hæfa hingaö til annarsstaðar i
menmngarlöndunum. Aí því að
mætir menn og mikilsráðandi tala
nú svo mjög um, að löggjöf eigi
að verða og hljóti að veröa sam-
eiginleg öllum Norðurlöndum í
ýtnsum greinum, svo sem mann-
helgi, viðskiíti öll, refsing o.fl., og
eru þegar komin í kring sum, svo
sem farmanmalög, — þá er ekki ó-
hugsandi, að ísland komi þar ein-
hverntíma á eftir, og því ekki ó-
fróðlegt fvrir okkur að sjá, hvað
frændur okkar hugsa og hafast ?.ð
í nágrenninu.
*
Frumvarp þetta mælir svo fyrtr,
og er lýst yfir því berum orðum,
að það sé meö öllum atkvæðum
ríkisráðsins, — að öll börn skuli
njóta jafnréttis, og sé þeim öllum
heimilt, að bera naín föður eða
móður, eftir því sem nánar cr íil-
tekið. Uppeldi barnsins ber að
miða við hag og stöðu föður þess,
ef faðir er þar fremri «n móðir, ett
við móður þess, ef liún stendur
þar framar. Aftur gengur móðir
fyrir föður að rétti til umönnunar
og umráða yfir barni þeirra,
fæddu utan hjóna'bands.
Nú er barn fætt innan hjóna-
balnds, og þar þá mælt svo fyrir,
að móðirin sé skyld til innan 2.
tveggja vikna, að skýra tilteknum
emhættismanni frá barnsfaðerninu,
og kveður 'þá embættismaður sá
upp úrskurð um það, að þessi til-
nefndi faðir skuli leggja fúlgu með
því barni. Gangist þessi tilnefndi
faðir v-ið barninu, eða lögsæki
hann ekki móður þess áður tiltek-
inn frestur sé liðinn, er hann lög-
mætur faðir barnsins. Nú höfðar
hann mál og dómandi telur hann
réttan föður, fær hann dóm fyrir
faðerainu. Meti dómandl svo, sem
það eitt sé sannað, að hann g e t i
v e r i ð faðir alð barninu, fær
hann að eins svo skipaðan dóm,
að hann sé skyldur til meðgjafar.
þá er maður befir gengist við
barni, eða honum hefir verið
dæmt það, er það barn lögmætur
erfingi hans og allra þeirra, sem
hann á að taka arf eftir, eins og
barnið væri “skilgetið”.
Hafi móðir baras orðið þungiuð
meðan hún var opinberlega trúlof-
uð manni eða þau bjuggu saiman,
er það barn ávalt borið til arfs
eftir föðnr sinn. Trúlofun og frjáls
sambúð skulu þar að öllu metin
sem hjónaband.
þrír af ráöherrunum, Castberg,
Omholt og Urbve leggja það til,
að öll börn skuli borlin til arfs,
eins þar sem föðurnum er að eins
dæmd meðgjafarskylda.
Hinir ráðgjafarnir fimtn telja sig
því og samþykka, en vilja þó ekki
bera fralm tillögu í þá átt, af því
svo erfitt sé að fullsanna faðernið
og almenningsálitið sé skiít um
þetta atriöi.
Út af ákvörðunum um erfðarétt
“óskilgetinna” baraa hefir frum-
varpið ýtns fyrirmæli um það,
hvernig annalð hjóna geti krafist
fjárskifta, ef hinu fæðist barn ut-
an hjónabands' eða það sannast
að hitt hjónanna átti “óskilgetið”
barn fyrir brúðka'Up þeirra,
Nú bregzt barnsfaðir eða fram-
fær'isskyldumaður konu, giftri eða
ógiftri, og hún er févana sjálf, og
getur hún þá fengið styrk af al-
mannafé um 6 vikna skeið áður en
hún elur barn sitt og 3 til 6 mán-
uði á eftir, og er það, ekki sveitar-
eða öreiga-styrkur.
Auk þess, sem hér hefir stutt-
lega verið drepið á, hefir frumv.
fjölda ákvæða um skyldugreiðslu
föður bæði til móður og barns.
*
Mörg útlend blöð telja stjórn og
ínenningu Noregs þetta írumvarp
mikitrn sóma, og að þar sé gjörð
mannsleg tilraun til að afmá eitt
hið blóðugasta og níðingslegasta
ranglæti, sem liin ,svonefnda tnenn-
ing hafi lögleitt og haldið dauða-
haldi í, ogaríki og kyrkja. hafi verið
jafn satntaka um að vernda eins
og helgidóm, þó að ýmsar mann-
úðarraddir hafi fyrr og síðar sýnt
það ljóslega, hve grátleg grimd
það var og ómannlegt, að ræ-na
baraið ómálga og bjargairlaust
beim rétti, sem náttúran sjáK gaf
því, og spilla með því viljandi og
vísvitandi æfi þess sjálfs, en gjör-
eitra réttarmeðvitund þjóðanna og
alla siðmenningu.
Fréttabréf.
FORT McMURRAY, ALTA.
25. marz 1914.
Hr. ritstjóri Hkr.
Kæri herfa! það eru rúm íjög-
ur ár síðan við sáumst siðast, og
hefir margt miisjafnt drifið á dag-
ana á þeim tíma. Eg lifi ennþá i
hjónabandi með litlu stúlkunni,
sem þú gafst mig saman við 8.
marz 1910, í skólahúsinu (Skálholt
Hall) í Glenboro, Man., og kemur
okkur fjarska vel saman. Við höf-
umi eignast tvö börn, dreng og
stúlku, köllum við stúlkuna Ionie
Sophie, en drenginn Romeo Char-
les. þannig hefir hjónabandið bless-
ast og lífið orðið mér stórkostleg
sælal. Eg hafði enga hugmynd um
það, áður, að það, að bera moð í
Iireiðrið til unganna, veitti manni
gleði framyfir alt annað starf. —
Konan mín er blómlegri en þegar
við giftumst, og börnin fjörug til
líkama og “sálar”,
Eg hefi lifað nú fjóra vetnr í
Ft. McMurray, og er þetta fyrsti
veturinn, sem póstur hefir flutt
okkur fréttaiblöð, þótt með slæm-
um skilum hafi verið. Eg fékk eng-
in Heimskringlujblöð fyr en með
seinustu póstferð, og varð ég þá
tneir en hissa, þá ég sá, að þú
varst orðinn ritstjóri blaðsins.
það gleður mig, og óska ég þér til
lukku með þitt nýja starf. Verði
það þér til margfalds heiðurs, er
mín ósk.
Járnbraut á að vera komin hiug-
að innan tveggja ára. Land er hér
í háu verði í hinu tilvonandi bæj-
airstæði.
Stórauðmenn frá Englandi,
Bandaríkjunmn og víðar hafa
komið hingað í vetur og skoöað
olíu-sand-héraðið. þeir búast allir
við, að koma aftur að surnri og
bora í jarðveginn eftir auð.
það er búist við, að land til
heimilistöku verði opnað í vor, og
eru nú nm 200 manns að biða þess
í Edmonton.
Svo er mikíl stæla iit atf, hver
eigi þennan eða hinn skekilinn af
landi með McMurray ánni, að ég
tek stundum sex eiða 4 dag af
þeim, er þykjast fyrstir hafa verið
að byggja hreysi sín. Ég hefi verið
settur “Commissioner to Admin-
ister Oaths” í Fort McMurray.
Böra okkar hjónanna eru þau
fyrstu hvítu börn, sem fæðst hafa
í Fort McMurray, en nú eru hing-
að komnar 7 fjölskyldur, og trúist
viö um 50 að sumri, strax og ísa
lerysir af vötnnm.
Vinsamlegast,
C. Eymundson, D.O.
Það er
alveg
víst
að það borg-
ar Big að ang-
lýsa í Heim-
skringht !
GRAHAM, HANNESSON &
McTAVISH
LÖGFRŒÐINGAR
GIMLI
Skrifstofa opin hvern föstu-
dag frá kl. 8—10 að kveldinu
og laugardaga frá kl. 9 f. h.
til kl. 6 e. h.
ÍZ Rouge Theatre II
Pembina og Corydon.
I AGÆTT HREYFIMYNDAHÚS
•Beztu myndir sýndar þar.
J. Jonasson, eigandi.
I
l
PERFECT
eða
Standard
Reiðhjól
eru gripir sem allir þurfa að fá sér fjrir
gumarið. Því pá meiga menn vera viasir
um að verða á undan þeim sem eru á
öðrum hjólum.
Einnig seljum viðhjól sem við höfum
breytt svo á visindalegan hátt að þau
eru eins góð og ný enn. eru þó ódýrari.
Gerum við reiðhjól, bíla, motorhjól og
hitt og þetta.
mmi BICYCLE
WORKS
666 NOTRE DAME AVENUE
PHONE GARRY 121
S. Matthewa, Eigandi
Ljómandi áferð
fyrir Báta
of fyrir alla liti málningu
Yatch Enamel
ALLIR LITIR
CJLÆ8ILEGIR OG KNDINGARGOÐIR
fæsi hjá öllum leiðandi kaupmönnUn
J. E. Stendahl.
Nýtfzku klæðskeri. Gerir við
og pressar föt. Alfatnaðir.
kosta $18.00 og meira eftir
gæðum.
328 Logan'ATe.
Winnipeg
St. PauliSecond Hand Cletbing
- c.'“ík°’ Store
Borgar hæsta verö fyrir gömal föt af un£-
um og gðmlum. sömuleiðis loöröru. Oprö
til kl, 10 4 kröldiu.
H. ZONINFELD
355 Notre Dame Phone G. 8ft
PAUL BJARNASON
FASTEIONASALI
SELUR ELDS LÍFS-OG SLYSA-
ABYRGDIR OG ÚTVEGAK
PENINGALÁN
WYNYARD, - SASK.
™S D0MIN10N BANK
Horni Notre Damo og Sherbrooke Str.
Höfuðstóll uppb. $4,700,000.00
Varasjóður - - $5,700,0001X1
Allar eignir - - $70,000,000.00
Vér óskum eftir viðskiftumverz-
lunar manna og ábyrgumst gefa
þeim fullnægju. Sparisjóðsdeild vor
er sú stærsta sem nobkur banki
hefir i borginni.
íbúendur þessa hluta borgarinn-
ar óska ad skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg.
Nafn vort er fulltrygging óhult-
leika, Byrjið spari innlegg fyrir
sjálfa yður, konu yðarog börn.
C. M. DENISON, ráðsmaður.
Plione (iaiTy 3 4 50
Agrip af reglugjörð
dm heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvtsiurlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjölskyldu
hefir fyrir al> sjá, og sérhver karlmað-
ur, sem orfcin er 18 ára, hefir heimilis-
rétt til fjórðungs úr ‘section' af óteknu
stjórnarlandi í Manitobe, Saskatche-
wan og Alberta. Umsœkjandinn vert5-
ur sjálfur aÖ koma á landskrlfstofu
stiórnarinnar ct5a undirskrifstofu í því
hératSi. Samkvæmt umboöi o g metJ
sérstökum skilyróum má fatSir, móöir,
sonur, dóttir, brót5ur eöa systlr um-
sækjandans swkja um landitS fyrir
hans hönd á hvatSa skrifstofu sem er.
Skyldur.—Sex mánatSa ábút5 á ári ogr
ræktun á landinu í þrjú ár. Landnemi
má þó búa á landi innan 9 mílna frá
heimilisréttarlandlnu, og: ekki er minna
en 80 ekrur og er eignar og ábút5ar-
jört5 hans, et5a föt5ur, mót5ur, sonar,
dóttur brótSur et5a systur hans.
í vissum hérut5um hefur landnemnn,
sem fullnwgt hefir landtöku skildum
sínum, forkaupsrétt (pre-emption) aB
sectionarf jórtSungi áfóstum vit5 laná
sitt. Vert5 $3.00 ekran. Skyldar:—
Verður að Nitja Cí mfinuöi af ftrl ft
landinu í 3 ár frá því er heimilisréttar-
landit5 var tekit5 (at5 þeim tíma met5-
töldum, er til þess þarf atS ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og 6®
ekrur vert5ur at5 yrkja aukreitis.
Landtökumat5ur, sem hefir þegar
notat5 heimilisrétt sinn og getur ekkl
nát5 forkaupsrétti (pre-emption) á
landi, getur keypt heimilisréttarland
í sérstökum héruöum. Vert5 $3.00 ek-
ran. Skylilur—Vert5it5 atS sitja 6 mán-
ut5i á landinu á ári í 3 ár og rækta 50
reisa hús $300.00 virtSi.
W. W. CORY,
Deputy Minister of the Interior.
Kaupið Heimskringlu
204 Sögusafn Heianskringlu
J ó n o g Lá r a
206
|
Sögusafn Heimskringlu
Jón og Lára
207,
‘Já, mig langar mikig til aS tala við yöur svo j
sem hálfa klukkustund’.
‘þaÖ er eimmtt hálf klukkustund þangalð til ég !
byrja á ntínum daglegu störfum’. I
Og svo spuröi læknirinn : ‘Æ)tliÖ þér að leita !
ráða til mín?’
‘Nei, það setn ég æ.tla að segja yður, snertir al-
varlegt efni, sem hvorki kemur yður við sem lækni, !
né mér persónulega. J>ér þektuð Cbicots?’
Gerarð varð hrifmn og horfði fast á Eðvarð.
‘Já. Hvað er tun þau ? J>ektuð þér þau ? Eg j
sá yður aldrei hér meðan hún var veik. Máske þér ‘
hafið þckt þau í Paris ?.’■ )
‘Ned, ég ltefi aldrei séð frú Chicot nema á leik- I
sviðinu. En ég hugsa allmákið um, að finna morð-
ingja hennar, — ekki vegna min, heldur til þess að
verada persónu, sem ég virði mikið. Hafið þér séð
Jack Chicot síðan morðið var framið?’
‘Nei, cf ég hefði —’
Gerarð læknir þagnaði skyndilegia og lauk ekki
við setninguna.
‘Ef þér hefðuð séð hann, þá hefðuð þér afhent
lögreglunni hann. Etluðuð þér ekki að segja það?’
‘Eitthvað líkt því. Ég hefi ástæðu til að ætla,
að hann hafi myrt hana, og þó er ástæðan bundin
efa. Ef hann er morðinginn, því vakti hann þá alt
fólkið í húsinu ? Hann gat gengið rólegur burt og
morðið hefði ekki orðið uppvíst fyr en mörgum
stundum síðar ?’
‘Með því að vekja félkið í húsinu gaf hann á-
stæðu til að ætla, að hann væri saklaus,, þó flótti
hans neiti því’.
‘þetta er alt dularfult leyndarmár, sagði Ger- |
arð.
‘Að eins leyndarmál fyrir þá, sem neita eðlilegri !
lausn gátunnar. Hann var maður, sem átti drykk-
felda konu’.
l‘Já, vesalingurinn. Hfenn fiefði getað látið hana
drepa sig sjálfa með konjaksflöskunni. Lengi hefði
hann ekki þurft að bíða eftir því’.
‘Maður, sem var jafn þjáður og hann hlaut að ör-
vænta/. Setjulm svo, að ég geti sannað yður, að hann
haíði fylstu ástæðu til að losna við Chicot?’
‘Sannið þér það, að hann hafði ástæðu tik að
frem ja glæp’.
‘Alítið þér,- að sú sönnun verði næg til að sak-
feK a h an n ? ’
‘Ég efast um það. Flótti hans og það, að ég
fann rýting í farfaskrínunni hans, eru ginu sannanirn-
ar, setn vekja grun um hann, en tæplega nógar til
þess að fá hamn hengdan’.
‘Látum það svo vera. Eg er ekki áfram um, að
fá hann hengdan, en rnér er ant um að frelsa þá
konu, semi ég elskaðá’ eitt sinn, og nu er kona hans,
frá hugarkvölum og ótímabærum dauða. Jack Chd-
cot er sami rnaður og Jón Treverton, ■núverandi eig-
andi að Mauor House, — en-til þess að geta sannað
það, þarf ég að fá yður til að verða mér samferða
þangað, til aið fullvissa yður um, að ég hefi rétt fyrir
mér. Ferðin skal ekki kosta yðuriineitt’.
‘Ef eg a annað borð fer, ,kosta ég mig sjálfur’,
svaraði Gerarð, ‘en til þess að. verða við bón vðar,
þarf ég að þekkja allar kringumstæður’.
Eðy-arð sagði honum söguna eins og hann þekti
hana, án þess að nefna nokkurt nafn.
‘% viðurkenni, að málefnið lítur iUa út fyrir
hann’, sagði .Gerarð, ‘en þó er eitt efasamt atriði í
sögunni.^ þér segið, að Chicot hafi gengið að eiga
unga stúlku í janúar, en áður en frú Chicot var
myrt, til þess að tryggja sér arfinn. Hafi hann Vilj-
að losna við konu sína til að ná í arfinn, hvers
vegna deyddi hann þá ekki fyrri konu sína áður en
hann giftist hinni síðari, í stað þess á eftir?’
‘Hver getur þekt ástæður hans ? Ilann hefir má-
ske hugsað, að hairn gæti keypt konu sína til þess
að gefa sig lausan, en þegar hún hefir neitað því, var
ekkert annað úrræði en að myrða hana’.
‘Ég skal verða yður samferða, mig langar til að
sjá, hvernig þessu lykíar’, sagði Gerarð eftir nokkra
umhugsuu.
það var nú afráðið, aði þeir yrðu samferða til
Devonshire strax eftir nýárið, og átti Gerarð að
dvelja á prestssetrinu, sem vinur Eðvarðs.
29. KAPlTULI.
Áður en jóKn voru enduð sagði læknirinn, að Jóu
Treverton væri heilbrigður orðinn, og hæfur til að
taka þátt 4 veiðiför, sem halda átti á nýársdag. það
var í fyrsta sinni, að veiðiför átti sér stað á Manor
House ijörðinnd síðan faðir Jasper Trevertons dó, sem
var kappgjarn veiðimaður. Jasper var þar á móti
engjinn íþróttamaður.
En Jóu Treverton hinn vngri, sem elskaði hesta
og hunda, eins og Englendingum er tamt, áleit að
nú ætti að vera eins og í gamla dagal hjá hinum
mikilhæfa afabróður sínum, sem alment var kallaður
“hinn gamli Squire”. Hann hafði keypt nokkrá ak-
hestaj og veiðihest ha'nda, sjáKum sér, en arabiskan
hest og klephest handa konu sinni, og Lára' og hanu
höfðu riðið margar mílur ,um heiðina á góðviðris-
dögum haustsins, til þess að búa sig undir hinar fyr-
irhuguðu veiðifairir 4 komandi ^etri,
Láru þótti mjög vænt um sína liesta, en þrátt
fyrir það, að hún var orðin vel æfð að sitja á hest-
baki, vildi Jón, af varkárni, að hún fylgdist með þeim
að eins nokkuð af veginum, og horfði svo á veiðiför-
ina úr fjairlæ.gð. Celia reið hesti föður síns, sem var
bæði stór og feitur, en mjög rólegur og fótviss.
‘Hvað er orðið af bróður þínum1?’ spurði Lára,
þegar þær stóðu og bdðu eftir að sjá veiðiatburöina,
Élg hefi ekki séð hann síðan í vbarnaveizlunnd’.
‘0, hefi ég ekki sagt þér það? Haun er í Lon-
don til að gera samninga um leikrit, sem hann á að
semja fyrir eitt af stóru leikhúsunum. Mamtna fékk
bréf frá honum í dag, og haun kemur daginn á eftir
morguudeginum. Með honum kemur kunningi hans
frá London, sem ætlar að «dvelja nokkrai daga hjá
okkur, ungur læknir, fríður sýnum, duglegur • og ó-
giftur. Hvað segir þú um það, Lára?’
‘Élg óska þér til hamingju, að hann er ógiftur,;
þú verður að koma með hann til okkar’.
‘En Eðvarð skrifar, að hann verði ekki nerna tvo
eða þrjá daga hjá okkur, Hann má ekki vanrækja
störf sín. Keimur til þess, að anda að ser hreinu
lofti’.
‘Hvað heitir hainn ?’
‘það liefir Eðvarð ekki nefnt f bréfi sínu’.'
‘þarna kemur hr. Sampson’.
Já, á hestinum, sem dregur vagn hans. Er það
ekki undarlegt, Lára, að jafn mögur skepn-ai getur lif-
að ?’
þetta var alt, sem Lára heyrði nm gestinn, sem
var væntanlegur til prestssetursins. En CeKa var
óróleg og hugsaði mikið um, hvernig gesturinn
mundi vera.
‘Étli hann drekki te?’ hugsaði hún, þegar hún
var að skreyta herbergi bróður síns, 'og ætli ég megi
drekka te ásamt þeim'?,’