Heimskringla - 09.07.1914, Blaðsíða 4

BJs. 4

HEIMSRRINGLA
WINNIPEG, 9. JúLí 1914.
Heimskringla
(StofnaB 1886)
Kemur út á hverjum fimtudegl.
trtgefendur og eigendur
THE VIKING PRESS, LTD.
VertS bla'ðslns í Canaða og
Bandaríkjunum $2.00 um áritS
(fyrirfram borgatS).
Sent til íslands $2.00 (fyrirfram
borgatS).
Allar borganir sendist ráðs-
manni blatSsins. Póst eða banka
ávísanir stýlist til The Viking
Press, Ltd.
Ritstjóri
RÖGNV. PÉTURSSON
Rát5smat5ur
H. B. SKAPTASON
Skrifstofa
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
BOX 3171. Talsími 0arry4110
Munið eftir þessu. Hvert at-
kvæði sem greitt er með Roblin-
stjórninni er greitt Manitoba í hag,
Það er því ekki alveg sama hver
við völdin situr, hvort það eru
þeir sem verkinu eru vaxnir, eða
þeir sem ekki kunna á því tök.
Nú þegar vér athugum sögu
Manitoba um síðastliðin 14 ár þá
fáum vér ekki betur séð, þegar á
alt er litið, en að núverandi stjórn
hafi leyst köllun sína vel af hendi
Það hefir verið framför í öllum
greinum. Mentamálum, iðnaði,
jarðyrkju, bygging ónumdra sveita
vega gjörðum, samgöngumálum.
Fjárhagnum hefir einnig farið
fram. Er þá undan miklu að
kvarta. ?
Fyrir það sem vér höfum haft
er í boði flokkur manna er gjarna
vill taka við stjórn. Lofar hann
ýmsu góðu, en eftir eru nú efndir
og sumt er honum ómögulegt að
gjöra. Fæst þessara manna er
—með góðum skólum, góðum veg-
um, hagsýnni fjármálastefnu, al- £unnugt ver^ þag sem stjórnin
mennum framförum. Og hvert þarf að gjöra. Fjöldi þeirra ber s
atkvæði sem greitt er með Sveini ekkert skynbragð á það. Ef væri
Thorvaldssyni er greitt með Nýja skift um liti það helzt svo út, sem
fslandi, þjóðflokki vorum og þjóð-
arrjettindum.
Kosningar.
Þetta verður síðasta ávarpið
sem Heimskringla flytur fyrir þess-
ar kosningar. Um það að næsta
blað kkemur út verður alit afstaðið
og framtíðin stjórnarfarslega á-
kveðin um næstkomandi 4 ár. Má
mörgum virðast sem það sé ekki
mikið alvöru efni og gjöri minst til
hver við völdin sitji, allt gangi sína
sömu leið eftir sem áður.
Þetta er röng hugmynd.
Auðvitað eru það margir sem
skoða svo að allir viðburðir gjöri
sig helzt sjálfir. Það gangi alt
sína afmörkuðu Ieið hver sem sé
við völdin, eða jafnvel þó enginn
væri. Alveg einsog náttúran,
þar sem skiftist á dagur og nótt,
sól og regn, svo reki hver við-
burður annan í þjóðfélaginu. En
afskiftin í mannfélaginu eru ekki
eins, alveg sömu föstu reglunum
háð og í náttúrunnar ríki. Alt
sem þar er gjört er samkvæmt
afskiftum og fyrirskipunum mann-
a sem við völdin sitja. f augum
almenningsins sýnist sem flest gjör- viðvaningurinn, andstæðingar henn
ist fyrirhafnarlaust, en það er af ar- Hversu vel °8 vandlega sem
því menn grípa ekki inní gang hlut-
anna og sjá ekki alla starfsmennina
er hver hefir sinn afmælda verka-
hring.
Allur þessi mannfjöldi hver í
sínu lagi verður að hafa nákvæma
þekkingu hver á sínu starfi. Ef
ef verkgefandi viki þeim mann
inum úr þjónustu smni er verkið
kynni vel, en tæki í staðinn við-
vaning er ekkert kynni. Eæstir
verkgefendur myndu gjöra slíkt,
en væri það þá hyggilegt fyrir
þjóðfélagið að gjora það.? Er
það góð stefna og holt fyrir þjóð-
félagið að ráðstafa svo starfsemi
sinni, sem hver einstaklingur myndi
fyrirdæma, væri hann að vinna fyr-
ir sjálfan sig. ?
Sé stjórninni vikið frá, eftir það
sem hún hefir gjört, væri það
nokkuð líkt og að reka þann þjón-
inn sem gjört hefir skylduverk sitt
bezt. Væri það ómakleg laun.
Til þess mun heldur ekki koma, og
er vonandi að íslendingar verði
ekki fyrstir til þess. En undir at-
kvæði þeirra kemur það næsta
föstudag. Áður en þér greiðið
það, hugsið yður vel um, hvort
þér vilduð fyrir yðar eigin hag,
ráða í stað verkmannsins sem verk
sitt kann vel t>g allt leikur í hendi á,
viðvaning sem ekkert kann og sem
kostar yður ærið fé og tíma að
segja til um það sem hann á að
gjöra. ? En það er það sem þér
eigið við yður sjálfa að kjósa er
þér veljið á milli flokjcanna. Ann-
arsvegar er hinn spaki og hagi
þjónn—stjórmn, en hmsvegar
Liberal flokkurinn vildi vinna Man-
itoba, myndi hann fyrir vanþekk-
ingu á deildum stjórnarráðsins
bæði eyða miklu fé og tíma til
emskis. Sumpart vegna honum
óviðráðanlegra orsaka, burripart
vegna kæruleysis, því fjöldi þeirra
manna sem sækja um embætti
þurfi annað en taka á móti laun-
unum.
Er þá ekki bezt sem er. ? Betra
heilt en illa gróið. ? Betra að una
því sem ér, en eiga um óvissu að
sækja.
eins eða tveggja eða fleiri missir halda það sé ekkert sem gjöra
í við það, fer allt út um þúfur og
kemst á ringulreið. Það þarf
stöðugt eftirlit með öllum hinu
margbrotnu deildum og verkum
þess opinbera. Ef eftirlitinu er
ábótavant ruglast starfsemin og
skipanirnar koma hver á bága við
aðra. Það þarf ákaflega ná-
kvæmni með allar skriftir og
skjalagjörð, sem sá er aldrei hefir
við slíku snert hefir ekki til að
bera. f einu orði sagt, það er
mjög margbrotið og vandasamt
verk sem stjórnin hefir af hendi að
leysa, og þótt henni sé fundið
margt til foráttu þá eru þeir sízt
fáir um að gjöra betur sem hávær-
astir eru um afglöp hennar.—Jafn-
aðarlegast þeir sem mest finna að,
bera minsta þekkmgu á því sem
þeir setja mest út á.—Gifurlegar
aðfinslur bera vott um vanhugsað
mál. Sá sem hugsar málið vel sér
einnig þá hliðina sem að vanda-
seminni lítur. Er hann því hóg-
værari í dómi.
Sveinn Thorvaldson
Einsog kunnugt er, sækja þrír um
þingsæti i Gimli kjördæmi: Galizíu-
maður að nafni Ferley, hr. Einar S.
Jónasson og hr. Sveinn Thorvalds-
son.
Um fyrsta umsækjandann álitum
vér, að ekki þurfi mikið að segja,
þar sem íslendingar eiga hlut að
máli, því næsta ólíklegt er að þeir
taki hann fram yfir sína eigin
menn. Ætti Gimli sveitin ekki sízt
að muna sambúðina við Gallana, og
hversu löndum vorum féll vel, að
vera undir þá gefna, meðan ekki
fékst skiftingin. En það er um ís-
lendingana tvo, er helzt kynni að
geta átt sér stað meiningamunur.
En nú er því svo varið, að á
flestra vitund mun sú tilfinning
hvila, að Mr. Jónasson hafi ekki
nóg fylgi til þess að geta náð kosn-
ingu. Galizíu-maðurinn sækir sem
Liberal. Tekur hann því frá honum
öll þau atkvæði, er hann annars
hefði hlotið meðal Galla. En án
þeirra atkvæða getur hann ekki náð
kosningu. Var það þvi nokkuð van-
hugsað fyrir hans hönd, að halda
áfram sókninni, og eiga ekki upp á
meira traust að telja, en þá fáu ís-
lendinga i kringum Gimli sem
greiða honum atkvæði. En úr því,
sem nú er komið, er fyrir Islendinga
að gæta áð, hvernig sakir standa.
Fari þeir að skifta atkvæðum sín-
um milli þeirra Sveins og Einars,
getur farið svo, að þeir tefli á tvær
hættur með það, að missa kjördæmi
sitt alveg í hendur Galizíu-manna,
og fari svo, þá ná þeir því aldrei
aftur.
Væri þá sannarlega illa farið.
Væri bygðin þá tii lítilla nota
elzta íslendinga-bygðin i Manitoba,
ef hún ætti eftir að verða eilíflega
undirlögð suðræna þjóðflokkinum,
sem forfeður vorir köljuðu
“Hunskar þjóðir”.
Til þess má ekki koma, og eina
ráðið til að koma i veg fyrir það,
er, að allir íslendingar sameini sig
nú sem einn maður um . Svein
Thorvaldsson. Þá og að eins með
þvi móti eru þeir alveg vissir um
úrslitin.
Mega þeir og líka vel við það
una. Sveinn á skilið eindregið
fyjgi landa sinna þar neðra. Hann
hefir ávalt komið svo fram, bæði í
sveitamálum og viðskiftalifinu, að
hann á traust þeirra skilið. Ekki
hefir heldur fólk lians spilt ]>ar fyr-
ir málstað, því leitun mun á valin-
kunnari sæindarfólki en foreldrum
hans. Hafa þau átt sinn góða þátt i,
að gjöra bygðarlag sitt að sæmdar-
sveit, og aldrei aftarlega staðið i
starfsemi og mannúðarverkum.
Sveinn hefir ávalt átt heima i
Nýja íslandi. Hefir hann aldrei
þaðan leitað og með ýmsum öðrum
ávalt hvatt alla er^etjast hafa viljað
að úti á landsbygð, að nema sér þar
lanil og koma sér þar fyrir. Hefir
hann sýnt að þar megi fullvel kom-
ast af, ef stjórnsemi og hagsýni og
elja er viðhöfð. Er hann nú orðinn
svo kunnur, að þeir, sem að eins
hafa heyrt Nýja íslands getið,
kannast við hann sem fæsta, er þar
búa.
Væri því ekkert betur til fallið,
en að hann væri kjörinn merkisberi
svcitarinnar. Þó er ekki svo að
skilja, að hann sé laus við alla öf-
undarmenn. Vegna þess, að hann
Jiefir komist vel áfrain, eru sumir
honum gramir, og það jafnvel þeir,
sem sízt skvlihi og eru honum
vandabundnir, og hafa margan
styrk frá honum þegið. En óiiklega
telja þeir mörgum hughvarf. Mið-
ur góðar hvatir eiga það ekki skil-
ið, að verknaði þeirra sé léð fylgi
og orðum þeii-ra áheyrn.
Sameinið yður um Svein, Ný-
íslendingar! Kjósið bezta manninú,
og sjáið svo til, að bygð yðar sé
ekki sú vansæmd unnin, fyrst ann-
ars er kostur, að fulltrúa-vald henn-
ar gangi í Jhendur útlendum þjóðum,
sem aldrei hafa staðið þjóð vorri
jafnfætis. Sameinið yður um hann
og styrkið og eflið framtíð bygðar-
lagsins, fylkisins og sannrar fram-
farastjórnar! Ljáið engum fortöl-
um áheyrn til hins gagnstæða, því
þá hafið J>ér yfir engu að iðrast að
afliðnum kosningadeginum!
Hon. G. R. Coldwell.
G. R. Coldwell, mentamálaráð-
gjafi Manitoba, sækir í Brandon. —
Þeir íslendingar, sem þar búa,
verða vonandi ekki hjásetuliðar, er
til kosningar hans kemur. Hafi
nokkur komið svo fram, að hann
eigi skilið liðveizlu, þá hefir Hon.
Mr. Coldwell gjört það. Skólamáls-
‘stefna hans hér í fvlkinu hefir verið
bæði hógvær, vitur og frjálsmann-
leg. Hann hefi ávalt haldið því fram
að öllu því fé, sem fylkið gæti spar-
að, væri vel varið fyrir mentun og
uppfræðslu fylkisbúa. Hann hefir
barist á móti, með lipurð og kur-
teisi, þeirri tilraun, að koma á um
alt fylkið skyldu-skólanámi allra
barna um ákveðinn tíma hvers árs;
sem, ef komist hefði á, hefði verið
litlu betra en fangavistarlög fyrir
börnin . Hann hefir ávalt viljað
létta þeim órétti sem á hefir hvílt
sunium fylkisbúum, með þvi að
svara út tvöföldum skatti til skóla-
mála. Fyrir þetta hefir verið á
hann ráðist, og reynt á ýmsan hátt,
að vekja upp trúarofstæki gegn hon-
um. Hefir hann verið 'talinn ka-
þólskur samsærismaður gegn trú-
frelsi manna hér i fylkinu, með
fleiru. En áreiðanlegt er það, að
strax og æsingar kosninganna eru
um garð og menn fara rólega að í-
huga gjörðir hans, og yfirvega
mentamála-stefnu fylkisins, komast
þeir að því að mætari mann fyrir þá
stöðu hefir fylkið ekki völ á, og að
stefna sú, sem hann hefir skapað i
uppfræðslumálunúm, er bæði sann-
gjörn og hagsýn, einsog nú er háttað
i landinu
Hann ætti þvi ekki einungis
skilið fylgi allra góðra drengja, held
ur verður það sem níest skylda
hvers manns, að sjá um, að hann
nái kosningu. Þótt breytingar séu
gjörðar og hrært við ýmsum mólum,
gjörir það kannske litið til. En við
skólamálum fylkisins hefir enginn
rétt til að grauta, og allra sízt til
þess, að gjöra þau að ánauð og ó-
frelsi, i stað menningar og þroska,
einsog þau nú eru.
Stefnuskrá liberala
1914.
Fram á hvað er farið og að hverju
hún er breytileg frá því sem er.
Komist Liberalar nú til valda, þá
skuldbinda þeir sig til þess:
1. Að hahla óskertum og með ó-
breyttu fyrirkomulagi hinum
opinberu alþýðuskólum, sam-
kvæmt skólalögungm 1897.
Þetta er nú gjört, og verður haldið
áfram að gjöra. Enginn sncfill af
sönnun er fyrir hinu gagnstæða.
2. Að láta það vera hina fyrstu
skyldu stjórnarinnar að sja
um, að öll börn í fylkinu fái
tækifæri til að afla sér ment-
unar.
Þ.etta er nii verið að gjöra, einsog
liver skynberandi borgari fylkisins
vel veit og fyllilega, svo greiðlega
og fljótt, sem mögulegt er að koma
því við.
3. Að gjöra enskuna að skyldu-
námsgrein i öllum opinberum
skólunl.
Ilún er það sannarlega nú, en vér
höfum orðið að fara fram með
stillipgu og þolinmæði Á mörgum
heimilum þeirra, sem fæddir eru í
öðrum löndum, er enskan ekki töl-
uð. Og börnunum þarf að kenna að
tala enskuna á þeirra eigin máli.
4. Að leiða í lög breytingar á hin-
um núverandi skólalögum og
koma á skólaskyldu, sem taki
til greina persónulegan rétt og
trúar-sannfæringu einstakling-
anna, en leggja þó/ á herðar
foreldrum og fjórráðamönnum
barnanna skylduna, að sjá um,
að börnin fái tilhlýðilega al-
menna uppfræðingu, annað-
hvort með því, að sækja liina
opinberu skóla, eða í stað
þeirra aðra skóla, sem foreldr-
arnir kjósa, og veiti þeir hina
sömu fullnægjandi fræðslu.
Manitoba hefir nú þegar lög um
börn þau, er svikjast undan að
sækja skóla. Og eru það hin beztu
lög af þeirri tegund í öllu Canada-
veldi. Og fylkisstjórnin leggur fram
allmikið fé til þess að fylgja þeim
fram.
5. Að auka álirif sveitaskólanna
með stórum meiri tillögum frá
löggjafarvaldinu (ekki minna
en 200 dollara á hvern kennara
yfir árið á sveitaskólum) og
með nákvæmara eftirliti og
yfirskoðun.
Upphæðir þær, sem nú eru veitt-
ar sveitaskólum, sem vanaleg tillög,
eru auknar.
En hvað eftirlit og yfirskoðun
snertir, þá má skýra það með eftir-
fylgjandi atriðum: Árið 1899 voru
starfandi kenriarar í fylkinu 1,313,
en eftirlitsmenn 9, eða einn fyrir
hverja 146 kennara. En árið 1913
voru kennarar 2,430, en eftirlits-
menn (inspectors) 41, eða einn eft-
irlitsmaður fyrir hverja 59 kenn-
ara.
6 Að nema úr lögum Coldwell-
breytingarnar.
Coldwell-breytingarnar hafa ald-
rei hið minsta komið í bága við eða
hindrað skólafyrirkomulagið. Þær
voru í lög teknar til þess, að gjöra
skólanefndinni i Winnipeg mögulegt
að taka að sér kaþólsku skólana og
stýra þeim eftir lagagreininni ^um
hina opinberu skóla. Andstæðing-
arnir koma ekki með eina ein-
ustu ástæðu fyrir þessu máli sinu.
Vinbanns-málin. .
7. Að þessi fundur fordæmir með-
ferð stjórnarinnar á öllum þeim
málum, og sé hún gagnslaus,
spilt og flokksdræg; að Roblin-
stjórnin beri ábyrgðina og þvi
ætti hún að útskúfast i hin
yztu myrkur og fordæmast af
öllum heiðarlegum mönnum.
Að I.iberal flokkurinn sjái
og skilji alla þá bölvun og sið-
spillingu, sem víninu fylgir, og
að hann fylgi bindindismönn-
um að öllum málum, og skuld-
bindi sig:
1) til áð afnema brennivíns-
garðana með lögum og skjóta
málum þeim undir atkvæði al-
þýðu — referendum.
2) að endurbæta lögin um vin-
söluleyfi, svo að vínsölum
fækkí, og klúbbarnir hverfi, og
vínið seljist ékki á þessum 3
dögum: jóladag, föstudaginr;
langa og Jiakkardagínn;
3) að bæta lögin um héraðs-
bann þannig, að hvert sveitar-
félag fái vald til þess — a) að
takmarka eður afneina vínsölu,
af hvaða tegund sem er, og eins
að stytta sölutímann; b) að
engir aðrir en búsettir menn
hafi þar um atkvæði; c) að eng-
in vínsöluleyfi verði veitt þar,
sem héraðsbann hefir verið
veitt með lögum, en felt fyrir
formgalla.
Stefna andstæðinganna er sú, að
leyfa bindindismönnum . að semja
lögin til að loka brennivínsgarðan-
um, og bera þau svo undir atkvæði
fólksins. Undir hinni beinu löggjöf,
sem þeir hafa lofað alþýðu, myndu
bindindismennirnir gjöra ]>að, án
]>ess að bera það undir stjórnina.—
Leikurinn er gjörður til þess, að ná
atkvæðuin þeirra bindindismanna,
sem eru Conscrvatívar. En undir
beinni löggjöf gæti hrennivínsflokk-
urinn líka krafist þess, hvað eftir
annað, að afriema vínbannslögin,
og gætu þannig eyðilagt alla bindind
islöggjöf. En stefna stjórnarinnar
er sú, að halda áfram undir héraðs-
bannslögunum, eins fljótt og alþýða
fæst til að leyfa það og koma á al-
gjörðu vínbanni. — Þó að brenni-
vínsgiirðum sé öllunl lokað, þá
myndi það ekkki útrýma vininu.
Það myndi verða selt i stórum
slumpum, og reynslan hcfir sýnt, að
]>að er verra, en að selja það í smá-
um skömtum á vissum stöðum. Og
myndi það eyðileggja héraðíbannið
og alt, sem þegar er búið að gjöra,
að leggja það undir atkvæði allra
fylkisbúa.
Akuryrkjiimúl.
8. Að efla fræðslu í jarðyrkju með
fyrirmyndarbúum og beinni
tilsögn.
Þetta er nú gjört af kappi og í
stórum stíl.
.. Lánstraust bxnda.
9. Að hjálpa með ráðum og pen-
ingalegum framlögum til sam-
vinnufélaga bænda til að
kaupa og koma á markað öll-
um bændavöruin tit hagnaðar
fyrir bændurna.
Stjórnin hefir nú mál þessi til
meðferðar. Dugar ekki, að hlaupa
að málum þessum í flaustri, því það
gæti orðið þeim til stórskaða, sem
hjálpa ætti og jafnvel eyðilagt láns-
traust fylkisins.
10. Að koma nú þegar á fót opin-
beru sláturhúsi.
En stjórnin er þegar búin að sam-
þvkkja það með atkvæðum, og var
búin að þvi áður en stefnuskrá
þessi kom í Ijós.
Atkvxðisréttur kvenna.
11. Liberal flokkurinn vill veita
konum atkvæðisrétt, svo fram-
arlega, sem hans æski fulltíða
kvenmenn og séu að tölu 15
prósent atkvæða þeirra, er
greiild hafa verið i síðustut
kosningum á undan.
Mikill meirihluti kvenna í Mani-
toba æskir ekki eftir atkvæðisrétti.
Bein löggjöf.
12. Liberalar halda frain beinni
löggjöf með initiative og refer-
endum, og segja að það sé vilji.
alþýðu og samkvæmt brezkum
stjórnarfars hugmyndum.
Bein löggjöf er ekki brezk; húu
er ameríkönsk og sósíalistisk. Yrði
til þess, að eyðileggja ábyrgðarfulla
stjórn í fylkinu.
Réttarfar.
13 Liberalar saka Roblin stjórnina
um það, að nota lögin til að
hjálpa sér í pólitiskum málum,
að hún neiti að bæta lögin og
hegna sekum i kosningum.
Þeir lofa hátíðlega, að fram-
fylgja lögunum með óhlut-
drægni.
Það hefir einlægt verið gjört und-
ir núverandi stjórn.
14. Að bæta kosningalögin, svo að
þeir fái hæfilega hegningu, sem
rangt gjöra í kosningum, og
gangur laganna verði einfald-
ari og fljótari. , '
Hin nýju kosningalög, sem í gildi'
gengu 1914, eru orðrétt eftir kosn-
ingalögum Sir Wilfrids Laurier í Ot
tawa, og sagði hann að það væru
beztu kosningalögin, sem nokkru
sinni hefðu verið innleidd í Can-:-
Verkamannamáf.
15. Liberalar eru með lagabótum'
að vernda verkámenn og bæta
hag þeirra; að leggja við sekt--
ir, er verkalaun eru ekki greiddi
í tima; 8 klukkustunda dag við
alla stjórnarvinnu, og að skjót-
lega sé greitt. úr kröfum öllum
frá þeirra hendi.
Fyrir löngu síðan var farið að
gjöra þetta, og nú gjörir stjórnin
það undir eins og þau mál koma
fyrir.
Gáðir vegir.
16. Liberal flokkurinn lofar að
hjálpa sveitunum að byggja ,
góða vegi, og segir að sveita-
ráðin skuli hafa umráð yfir
öllu því fé, sem fylkið leggur
fram.
Lög stjórnarinnar um þjóðveg-
ina, sem samþykt voru 1914, þóttu
Liberölum svo góð, að þeir gátu
ekkert að þeim fundið. Nú eru þau
í fullu brúki. Og stjórnin heldur þvi
fram, að það séu hin beztu lög um
að bæta þjóðvegina, sem til eru í ’
nokkru ríki eða fylki á meginlandi
þessu. Sveitirnar hafa þar öll ráðin;
gefa út tilboð og gjþra samningana.
Alt, sem stjórnin gjörir, er að leggja ,
til verkfræðingana og borga mikinn
hluta kostnaðarins í peningum.
Héraðsvald um skattatög.
17. Liberalar samþykkja á fundi-
sínum, að koma á lögum um,
að sveitir geti ráðið, hvernig
skattskyldar eignir eru flokk-
aðar.
Sv'eitirnar hafa nú alt þetta vald;
en enginn hefir skýrt, hvað þetta
atriði stefnuskrárinnar á að þýða.
18. Liberal flokkurinn hefir á að-
alfundi sínum skuldbundið sig
til þess, að gjöra alt, sein mögu-
I»gt er til þess undir eins að
taka öll lönd fylkisins og auðs-
uppsprettur allar frá Dominion
stjórninni og leggja það undir
Manitoba.
Einsog andstæðingar vorir vita,
hefir Roblin verið a<> vinna að þess-
um málum, i sameiningu við stjórn-
arformennina i Saskatchewan og
Alberta. Hann hefir, einsog getið
er á öðrum stað, nú þegar komist
að fyrirtaksgóðum samningum við .
Ottawa stjórnina; náð feykilegum
landflákum og stórum upphæðum i .
peningum og árlegu tillagi fylkinu
til handa. En öllu þessú þverneitaði
Laurier stjórnin. Stjórn sú fór svo
með Manitoba, að Liberalar ættu
að fyrirverða sig að ininnast nokk-
uru sinni á það. Nú hefir Manitoba
fult jafnrétti við hin önnur fylki og
er það að þakka Sir Roblin og Sir
Borden. Þessu jafnrétti neitaði
Laurier, og eru þó Liberalar hér að
styrkja hann alt hvað þeir geta.
1 hinum nýju löndum öllum, sem
fengust frá Ottawa stjórninni, fær
Manitoba fullan rétt til fossa og
strengja, og afls þess alls, sem úr
þeim má fá..Yar það eftir samningi ,
þeirra Roblins og Bordens.