Heimskringla - 28.10.1915, Síða 7

WINNIPEG, 28. OKT. 1915.
HEIMSKR1U61A.
BLS. 7
Eimskipafélag Islands.
Stjórn Eimskipafélags íslands
auglýsir í nýkominni ísafold á þessa
leið: —
Stjórn Eimskipafélags íslands hef-
3r ákveðið að stofna til nýrrar hluta
fjársöfnunar i þeim tilgangi, að fé-
lagið geti svo fljótt, sem kringum
stæður leyfa, útvegað sér vöruflutn-
ingsskip, er sé um 1500 smálestir að
stærð. Hefir félagsstjórnin þvi sam-
þykt að auka hlutaféð um alt að 300
þús. kr., er skiftist í hluti samkv.
íélagslögunum (25 kr., 50 kr., 100
kr„ 500 kr„ 1000 kr„ 5000 kr. og
10,000 kr.). Ástæðan til þessa er
aðallega sú, að síðan félagið tók til
starfa, hefir það hvergi nærri getað
híllnægt óskum manna um vöru-
flutninga og haft beint og óbeint
tjón af því á ýmsan hátt. Ennfremur
hafa félagsstjórninni borist áskor-
anir viðsvegar af landinu um það,
að hefjast nú þegar handa í þá átt,
að útvega félaginu vöruflutninga-
skip, og sú reynsla, sem þegar er
orðin um rekstur félagsins, þó stutt
sé, og kringumstæðurnar sérstaklega
óhagstæðar vegna Norðurálfustríðs-
ins, bendir ótvirætt í þá átt, að nauð
synlegt og gróðavænlegt sé fyrir fé-
lagið að eignast shkt vöruflutninga-
skip, sem hér er um að ræða, enda
hefir sú hugmynd frá öndverðu vak-
að fyrir stjórn félagsins.
Samkvæmt 4. grein félagslaganna
jiær hlutaútboð þetta eingöngu til
manna búsettra á íslandi, enda vænt
ir félagsstjórnin þess fastlega, að
fyrir áramótin verði nægilegt bluta-
fé fengið innanlands. Eftir 1. janúar
1916 geta menn, búsettir i öðrum
löndum, einnig skrifað sig fyrir
hlutum samkvæmt hlutaútboði
þessu.
Ætlast er til, að hlutaféð verði
borgað með áskrift, en með þvi að
svo mikil óvissa er um það, vegna
ófriðarins, hvenær mögulegt verð-
ur að útvega skip fyrir hæfilegt
verð, þá verður aukningarhlutafénu
baldið sérstöku fyrst um sinn og
verða mönnum greiddir af því venju
legir sparisjóðsvextir, frá þvi að féð
er innborgað til skrifstofu félagsins
í Reykjavík og þar til byggingar-
samningur um skipið verður undir-
ritaður, en frá því að lokið er smiði 1 þegar færinu
skipsins fá hinir nýju hluthafar hlut-! jArrUÍS er heitt
deild í ársarði félagsins samkvæmt
félagslögunum.
Félagsstjórnin hefir nú eins og
þegar fyrst voru boðnir hlutir i fé-
laginu, snúið sér til málsmetandi
manna i öllum bygðarlögum lands-
ins, með tilmælum um, að gangast
fyrir hlutasöfnuninni og telur sig
í'æga treysta þvi, að þeir menn
verði við þeim tilmælum. Skorar fé-
lagsstjórnin á landsmenn, að styðja
með ríflegum hlutakaupum að þvi,
að þessi nauðsynlega og eðlilega
aukning á starfskröftum félagsins
geti komist i framkvæmd.
Auglýsing þessi er dagsett hinn
4. september, og undirrituð af:
Sveini Björnssyni, ölafi Johnson,
Halldóri Danielssyni, Jóni Gunnars-
syni. Olg. Friðrikssyni, Eggert Cla-
essen og Garðari Gíslasyni.
að slikt skyldi vera ómögulegt i
okkar fátæka landi. Þeim bjartsýnu
fanst þetta myndarlegt og reynandi
vegur, en töldu það þó ókleift með
öllu, að hér í landi gæti safnast alt
þetta fé. Menn gjörðu sér góðar
vonir um drjúgan skerf frá löndum
vestan hafs, sem heldur ekki brást,
eg jafnvel frá útlendingum.
Síðan eru liðin hálft þriðja ár. Á
þessprn tíma hefir safnast til félags-
ins hér i landlnu rúm 400 þúsund
krónur, eða nokkru meira en þeir
bjartsýnustu gjörðu sér vonir um,
að hægt væri að safna meðal allra
íslendinga, hér á landi og í öðrum
löndum. Og þó er það fjöldi manna,
sem telur eigi nóg gjört enn. Félags-
sljórninni hafa borist hvatningar úr
ínörgum áttum um að halda áfram
hlutafjársöfnun; flestir óska, að
hælt sé við einu skipi, vöruflutn-
ingaskipi.
Nú hefir félagsstjórnin afráðið,
að verða við þessum hvatningum.
Hyggjum vér, al þetta sé vel ráðið
einmitt nú.
Reynslan hefir þegar sýnt það, að
því fer fjarri, að GULLFOSS og
GOÐAFOSS geti fullnægt flutnings-
þörf þeirra, er við félagið vilja
skifta. Skipin hafa fullfermi í hverri
ferð og verða að neita flutningi, svo
miklu nemur. Úr jiessn mundi að
mestu bætt, ef félagið hefði rúm-
mikið vöruflutningaskip. Slikt skip
mun og borga sig betur en hin hrað-
xkreiðu wlks- og vöruflutningaskip,
sem félagið nú hefir, og því hjálpa
tii að gjöra fyrirtækið arðvænna.
Hins vegar árar nú svo i landinu,
að fjöldi manna hefir allgóð pen-
ingaráð. Þegar fyrri hlutafjársöfn-
unin fór fram, hittist svo á, að viða
um landið var hart i ári. Mörgum
var því ekki mögulegt að taka hluti
í félaginu eða taka svo mikið, sem
þeir hefðu oskað. Nú gefst þeim
tækifæri til þess að komast með og
til þess að styðja enn betur þetta
grða mál. Það mun verða mörgum
ánægja, að fá þetta tækifæri.
Stjórnin mun líta svo á, að tíminn
sé nú óhentugur til skipakaupa,
vegna þess, hve skip eru í afarháu
verði. Hins vegar er nauðsynlegt,
að hafa alt undirbúið, þegar batn.r
[í ári um skipakaup, þegar verðfall-
|ið keinur, svo að hægt verði að sæta
og “smíða meðan
Eimskipafélagið markar spor í
sögu vor (slendinga, eitt af stærstu
sporunum. f því spori má sjá eina af
fegurstu myndunum, sem brugðiö
hafa fyrir í þjóðlífi voru. Það er
nyndin af samtaka skilningi á þörf-
um landsins, samtaka áhuga að bada
ur þeim þörfuin, samtaka vilja, að
láta verkið komast i framkvæmd og
samtaka ást á hinu góða fyrirtæki.
Þetta er myndin, sem sýnir oss, að
oss eru allir vegir færir, ef samtökin
vantar ekki.
Nú reynir á, hvort samtökin ná til
þess, að halda fyrirtækinu við, að
gefast ekki upp.
Vér erum þess fulltrúa, að reynsl-
an muni verða góð i þvi efni.
Máttur Breta.
Út af þessari auglýsingu er þann-
ig lagt i sama blaði fsafoldar:
A'ý hlulasöfmm. Nýtt skip.—Eins
og lesendur blaðsins sjá á auglýs-
ingu í blaðinu i dag, hefir stjórn
Eimskipafélagsins ákveðið að byrja
nýja hlutafjársöfnun i þeim tilgangi
að afla sér þriðja skipsins. Er ætl-
ast til að það verði skip, sem aðal-
lega sé til vöruflutninga, vænt skip,
1500 smálestir og smíðað af nýju
við hæfi viðskiftaþarfarinnar.
Vér gjörum ráð fyrir þvi, að hluta- [
útboði þessu verði ekki eingöngu
tekið vel, heldur beinlínis með á-
nægju af landsmönnum.
Það er gaman að renna augunum
yfir sögu þessa unga félags við
þetta tækifæri. í marzmánuði 1913
eða fyrir hálfu þriðja ári síðan, var
það að nokkrir menn i Reykjavík
höfðu hug til þess, að snúa sér. til
íslenzku þjóðarinnar með áskorun
um, að leggja fram 385 þúsund kr.
í Eimskipafélag. Slíkt hafði aldrei
heyrst fyr. Þeir svartsýnu sögðu að
þetta væri óðs manns æði. Þeir grá-
sýnu tóku á sig alvörusvip yfir því
Mörgum þeim, sem ræða um þátt-
töku Bretaveldis í þvi mikla stríði,
sem stendur yfir, finst að Bretar
vera svo mannfáir og liðléttir í sam-
anburði við Rússa og Frakka, að lít-
ið muni um afskifti þeirra af ófriðn-
um, og að úrslitin hljóti að verða
svipuð því, sem orðið hefðu, þó þeir
hefðu engan þátt tekið í stríðinu.
Þeim finst svo lítið muna um þess-
ar þrjár millíónir manna, sem Bret-
ar hafa nú þegar undir vopnum og
með öllum nauðsynlegum útbúnaði,
— að einu megi gilda, hvort jieir
laki þatt i xtriðinu eða láti það af-
xkiftaliust.
Þessari skoðun svarar blaðið Ol-
taiva Journal á mjög skilmerkilegan
og sannfærandi hátt. Það segir:
“Setjum svo, að Bretar hefðu ekki
lagt út i stríð þetta. Hvernig væri þá
ástandið nú?? Hvað hefði gjörst?
Ilvað lægi framundan?
1. Herdeildir Þjóðverja og Austur-
ríkismanna hefðu frá upptökum
stríðsins sýnt meiri yfirburði
yfir herdeildir Rússa og Frakka
en raun hefir á orðið.
Eru börnin farin
að læra aí spara
PENINGA ?
Hver uppvaxandi sonur þinn og dóttir ætti að hafa
persónulegan sparisjóðsreikning á Union Banka Canada
ásamt nægum tækifærum til að spara stöðugt peninga
og leiðbeiningu í því að fara hyggilega með þá- Svo-
leiðis uppeldi í sparsemi og góðrl meðferð efna sinna er
ómetanleg seinna meir.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0TIB0
A. A. Walcot, bankastjóri
2. Þjóðverjar hefðu verið herrar
á sjónum. Herfloti þeirra var
iiflugri, en saineinaðir flotar
Rússa og Frakka.
3. Bjargarlindir meirihluta heims-
ins, að meðtöldum Bandarikj-
unum og brezka veldinu, hefðu
orðið Þjóðverjum notfærar gegn
peningum þeirra, i stað Frakka
og Rússa. Hergögn og fæðuteg-
undir hvaðanæfa hefðu gengið
til Þýzkalands; en Rússland og
Frakkland hefðu verið útilokuð
frá þeim.
4. Verzlun Rússa og Frakka við
útlönd hefði verið eyðilögð og
veikt, að sama skapi varnar-
möguleika þeirra.
1. Japan hefði ekki sagt Þjóðverj-
um strið á hendur.
. ftalía hefði ekki sagt Þjóðverj-
um stríð á hendur.
7. Tyrkir hefðu lagt Þjóðverjum
lið miklu fyrri en þeir gjörðu,
og ráðist með miklu afli móti
Rússum.
8. Búlgaría liefði gengið í lið með
miðveldunum og Grikkir hefðu
ekki þorað að mótmæia því.
9. Rússar og Frakkar hefðu ekki
fengið peningalegan styrk frá
Bretum. Tiltrú þeirra hefði orð
ið vafa söm allstaðar, jafnvel
meðal þeirra eigin fólks.
10. Þýzkaland, Austurríki, Tyrk-
land og Búlgaría væru ekki að
eins að sigra á hervellinum,
heldur væru þau fjárhagslega,
verzlunarlega og iðnaðarlega
fær um, að reka striðið til
þrautar, þar til andstæðingar
jieirra væru orðnir örmagna, ef
ekki beinlinis sigraðir, og gætu
því sett þeim hverja þá friðar-
og herkostnaðarkosti, sem þeim
sýndist. Þýzkaland tæki Belgíu
og hluta af norðurströnd Frakk-
lands, og nokkrar eða allar ný-
lendur Frakka; einnig herflota
Frakka og Rússa og hluta af
Vestur-Rússlandi, og hluta af
Póllandi. Austurriki tæki Ser-
biu og þann hluta Póllands,
sem Þjóðverjar létu þeim eftir.
Búlgaría tæki Constantinople.
Frakkland og Rússland yrðu
kramin undir þunga herskaða-
bóta til sigurvegaranna.
11. Miðvelda-sambands þjóðirnar,
með feykilega aukin rikjatak-
mörk þeirra, með mikillega
aukinn herflota, með fjárhirzlur
fvltar af skaðabótafé og með
heimsþjóðirnar óttaslegnar við
afl þeirra, — mundu næst gjöra
up reikning við vort einstæða
Bretland.
Er ekki þetta þannig? ,
Þetta slríð er hræðilegt starf. En
þátttaka Bretlands í því var verndun
fvrir siðmenning og frelsi, að með-
taldri frelsun brezka veldisins”.
Prestlegar aðfarir.
í Heimskringlu frá 30. f. m. stóð
svohljóðandi fyrirspurn:
“Hafa nokkrir af ‘Falcons’ hockey
leikurum gengið í heriiin, eða nokk-
urir af glímumönnunum? Spyr eg
af þvi, að flest ef ekki öll iþróttafé-
lög ensk hafa sent sina “represen-
tatives”, og jafnvel allir meðlimir
sumra þeirra hafa gengið í herinn.
Það er ekki frltt við, að þessir is-
lenzku íþróttamenn dragi sig nokk-
uð mikið til baka. Vonandi eru þeir
þó ekki þýzk-sinnaðir. Pte.”
Með fyrirspurninni skrifar svo
ritstjórinn langt mál með sínum
vanalega rithætti. Hann kveðst eigi
vita til, að nokkrir íslendingar, sem
í herinn hafi gengið, séu félagar í-
þróttafélaganna; en er þó svo kur-
teis, að biðja “góða menn að leið-
rétta það”, ef rangt sé. Fyrst í jtað
ieit eg svo á, að ekki væri eyðandi
pappirsörk þessu til leiðréttingar,
þvi inér virðist það engu skifta,
hvort þeir íslendingar, sem til
stríðsins hafa farið, eru félagar i-
þróttáfélaga, kyrkjufélaga eða ein-
hverra annara. Þeir hafa farið sem
félagar þessa þjóðfélags, og það er
aðalatriðið. En við nánaci yfirveg-
un gat eg eigi betur séð, en að fyrir-
spurnin og það sem henni fylgdi,
væri ætlað að rýra gildi félaganna
i augum ahnennings; enda sé eg nú
gjörla, að sú ályktun hefir verið rétt,
-— bjóst eg því við, að þetta yrði af
hinum sömu notað seinna til þess að
kasta skugga á þau, svo' eg taldi rétt-
ara, úr því þess var beðið, að segja
til þeirra íþróttamanna, er eg vissi,
að hefðu gengið í herinn, og sendi
því svohljóðandi einkabréf (prívat-
bréf) til ritstjóra blaðsins: ö
“Carberry, 10. okt. 1915.
‘‘Herra rilstjóri M. J. Skaptason!
“1 tilefni af beiðni þinni í Heims-
kringlu, útgefinni 30. f.m., til góðra
manna, er þér kynnu að vera fróð-
ari um hluttöku íslenzkra iþrótta-
manna í Evrópu-striðinu, vil eg hér
með skýra þér frá, að 4 þeirra, er
komist hafa til stríðsvallarins, þeir
Jóel Pctursson, Pétnr Jónasson, Kon-
ráð Jónsson og Pétur Breiðfjörð,
teljast til þeirra, er þú nefnir glimu-
menn og teljast til iþróttafélagsins
Sleipnir, Winnipeg. Að vísu hafa 2
liinir fyrnefndu eigi skrifað undir
lög félagsins enn, því þeir voru
komnir til Englands, er þau voru
lögð fram til undirskriftar; en báðir
voru þeir áhugasamir starfsmenn
llokks, er undirbjó þá félagsstofnun,
en sökum fjarveru gátu eigi setið
hinn eiginlega stofnfund.
Eg skýri þér frá þessu samkvæmt
beiðni þinni, en ekki vegna þess, að
j eg telji félaginu þar að nokkurn
sóma, eða viðurkenni íslenzkum í-
þróttafélögum bera nokkra skyldu
til að senda fulltrúa (representa-
tives) til þessa strí-ðs, enda fer eng-
inn þeirra fjögra með umboð félags-
ins..
Virðingarfylst
Gnðm. Siyurjónsson”.
(Eg bið lesendur að fyrirgefa,'að
eg tek svo mikið upp af þvi, sem áð-
ur hefir birst i blaðinu og þeir
kunna að hafa lesið. Eg tel það ó-
hjákvæmilegt, af þvi eg veit, að
margir þeirra, er þetta lesa, hafa
annaðhvort ekki lesið það, sem á
undan er gengið, eða gleymt því, og
gætu því eigi fylgst með). — Bréfið
birti hann í Heimskringlu og gjörði
all-illgirnislega útúrsnúninga og ó-
svífnar ályktanir við niðurlagsorð
þess, —- er koma mér til að skrifa i
Heimskringlu gegn vilja minum.
Það, að eg tók það fram, að félag-
inu bæri ekki sóminn af för þeirra,
kom til af því, að eg vildi fyrir-
byggja, að ritstj., sem er innbyrl-
ingasamur, fengi þá flugu í höfuðið,
að eg væri að miklast af þessu. En
þessi varúð hefir engan veginn
reynst fullnægjandi sóttvarnarmeðal
gegn innbyrlinga-sýki hans, þvi með
þessum ummælum segir hann mig
tara með aðdróltanir, dylgjur, gjöra
tilraunir lil að koma mönnnm til að
i>cra óhng til málefnis bandamanna,
i'cra með Hjóðverjum og sigla undir
fölsku flaggi. Eg þykist ekki þurfa
að eyða orðum um þessar aðdrótt-
anir, því eg veit, að hver einasti
maður, sem ekki hefir látið blindast
af ofstæki, viðurkennir, að engin
þeirra verður með réttu dregin út
úr þeim ummælum, er sögð voru
blátt áfram. Þeim fjórum ber sjálf-
um heiðurinn allur og óskiftur, eða
i Jiað minsta ber Sleipnir enginn
hluti hans.
Eg kvað svo að orði, að eg viður-
kendi ekki iþróttafélögunum bera
skyldu til, að senda fulltrúa til striðs
ins, af þvi fyrirspyrjandinn kvað
ensku félögin hafa gjört það og rit-
stjórinn stagaðist á “skyldunni”, og
ætlaðist eg til að hann findi háðs-
keim að setningunni, þótt eg ekki
skréytti hana með háðsmerki. Satt
sagði eg, þó i háði væri, og það er
fjarri mér, að draga nokkuð úr þeim
ummælum nú. Nei, — cg endurtek
þau, og lýsi uin leið fyrirspyrjand-
ann, hvort sem hann er ritstjórinn
sjálfur eða einhver annar, fara með
ósannindi, þar sem hann segir, að
fiest ef ekki öll ensk íþróttafélög
hafi sent fulltrúa til stríðsins. Ekk-
ert Jjeirra mun viðurkenna, að nokk-
ur hafi verið sendur til stríðsins í
nafni Jieirra. Hver sá, sem héðan fer
til striðsins, fer sem fulltrúi hins
brezka þjóðfélags, en ekki hinna
ýmsu félaga innan þess.
Þó athugasemd ritstjórans beri
með sér svæsnustu illgirni, |iá skin
engu siður út úr henni fávísi og
hræsni, og skal eg benda á nokkur
atriði með hans eigin orðum, Jiess-
um fullyrðingum til staðfestingar.
1. “Þvi fer hann þá ekki og berst
með Þjóðverjum?” — Veit hann þá
ekki, að frjálsræði ibúa þessa lands
er svo takmarkað, að enginn fær að
fara héðan til hjálpar Þjóðverjum?
2. “Vér óskum að maður þessi
komi hrcint út”. — Þannig farast
honum orð, eftir að hann hefir
komist að þeirri niðurstöðu, að eg
sé með Þjóverjum. Ilann veit )já
ekki einu sinni svo mikið, að ástand
sjálfs hans er þannig, að hann þorir
ekki að láta sjást eitt einasta orð i
blaði sinu Þjóðverjum í vil. ,
3. “Vér höfnm ekkert á móti Þjóð-
verja, sem kemur hreint og beint
fram”. — Annaðhvort er hér um ó-
tviræða hræsni að tefla, eða J)á að
ritstjórinn er að kingja Jieim ógeðs-
legu ummælum, sem hann skreytir
flest blöð Heimskringlu með og sem
eru gagnstæð þessum frjálslyndu
orðum. ,
4. “Og ef honum er svo vel til
Þjóðverja og illa við Breta, sem eins
og angar út nr grein hans”. — Það
er sagt, að af saurnum leggi fýlu, en
luinanginu angati. Er það þá tilfell-
ið, Jjrátt fyrir alt og alt, að angan
lcggi fyrir vit hans, þegar honum
virðist talað hlýlega til Þjóðverja,
en illa til Breta?
Nú vil eg spyrja: Hvað gekk rit-
stjóranum til að birta bréf mitt í
blaðinu, úr þvi hann lagði. Jiann
skilning í J>að, sem að framan er
greint?
Bréf mitt var einkabréf, án nokk-
ura tilmæla um, að það væri birt,
svo það gaf að skilja, að honum var
heimilt að geta um leiðréttinguna
með sínum eigin orðum, og gat því
hæglega komist lijá, að láta almenn-
ing sjá mitt orðalag, er honum fanst
svo voðalegt. Hann hefir eigi að
[eins heimild, heldur einnig skyldu,
til að visa frá blaðinu þvi, sem hon-
um finst óviðeigandi.
Já, — hvað haldið Jjið, góðir les-
endur, að honum hafi gengið til að
birta það? Finst ykkur ekki liklegt,
að hann hafi verið sér Jiess fyllilega
meðvitandi, að ef þessi uinmæli hans
um mig yrðu þýdd i Telegram, eða
eitthvert ensku-prentað blað, hlyti
afleiðingin að verða sú, að eg vrði
samtimis fluttur til hins veglega
húss Stony Mountain, án Jiess nokkr-
um vörnum yrði við komið? Hann
skyldi þó ekki hafa leikið eitthvað
svipaðan leik þessu áður?
Hr. ritstjóri Magnús Skaptason.—
Þú óskar eftir, að eg segi til afstöðu
minnar gagnvart striðinu, og er það
guð-velkomið, því eg hefi alls eigi
farið leynt með liana, — en það skal
eg taka fram, að óáreitt verður hver
sú aðferð af mér, sem þinn prest-
iegi andi kann að blása þér i brjóst
þessu til svars, þvi eg virði þig ekki
svara framar, hvernig sem þú hain-
ast.
Eg gjöri ráð fyrir, að ef þú næðir
til min, J)á myndir þú spyrja mig
hlátt áfram: Vilt þú að sigurinn
verði i höndum bandamanna? Og
svar mitt er: Amen (“Hvað þýðir
amen? Það þýðir: Já, já, svo skal
vera”).
Guðm. Sigurjónsson.
Hreysti og tóbaksiðnaður.
Eftir J)ví sem þýzkar hagskýrslur
herma er hundraðshluti iðnaðar-
manna á Þýzkalandi, sem tækir eru
i herinn, frá 56.5 til 11.3. Rannsókn-
in nær yfir 50 iðngreinar. Lægsta
talan, 11.3 prósent, er meðal tóbaks-
iðnaðarmanna. Af 'Jieim er níundi
hver karlmaður á bezta aldri ekki
svo heilbrigður, að hann sé nýtur
tii hernaðar.
Tóbaksrækt bönnuð á Þýzkalandi.
Rikisþing Þjóðverja hefir eftir á-
skorun frá bandalagi þýzkra tóbaks-
hindindisfélaga, bannað alla tóbaks-
rækt a Þýzkalandi. — Áskoruninni
fvlgdu ummæli fjölda visindamanna
viðvikjandi skaðsemi tóbaks, þar á
meðal frá yfirlækni þýzka flotans.
Sextíu manns geta fengið aðganii
að læra rakaraiðn undir eins. 't’tl
þess að verða fullnuma þarf aðeins
8 vikur. Áhöld ókeypis og kaup
borgað meðan verið er að læra
.Vemendur fá staði að enduðu nám)
fyrir $15 til $20 á viku. Vér höfuro
hundruð af stöðum þar sem þér
getið byrjað á eigin reikning. Eftir
spurn eftir rökurum er æfinlega
mikil. Til þess að verða góður rak
ari verðið þér að skrifast út frá
Alþjóða rakarafélaginu.
INTERNATIONAL BARBER
COLLEGE.
Vlexander Ave. Fyrstu dyr vestan
við Main St., Winnieg.
íslenzkur ráðsmaður hér.
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ.
um hcimiiisréttarlönd í Canada
NorSvesturlandinu.
Hver, sem hefir fyrir fjölskyldu aö
sjá eöa karlmaöur eldri en 18 ára, get-
ur tekiö heimilisrétt á fjóröungr dr
*?ection af óteknu stjórnarlandl í Manl-
toba, Saskatchewan og Alberta. Um-
sœkjandi veröur sjálfur aö koma á
landskrifstofu stjórnarinnar, eöa und-
irskrifstofu hennar í því héraöi. 1 um-
boöi annars má taka land á öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en ekki
á undlr skrifstofum) met5 vlssum skll-
yröum.
SKYLDUR.—Sex mánaöa ábúö og
ræktun landsins á hverju af þremur
árum. Landnemi má búa meö vissum
skilyröum innan 9 mílna frá heimills-
réttarlandi sínu, á landi sem ekki er
minna en 80 ekrur. Sæmilegt ivöru-
hús veröur aö byggja, aö undanteknu
þegar ábúöarskyldurnar eru fullnægrö |
ar innan 9 mílna fjarlægö á ööru landl,
eins ogr fyr er frá greint.
í vissum héruöum gretur góöur og
efnilegrur landnemi fengiö forkaups-
rétt á fjóröungi sectionar meöfram |
landi sínu. Verö $3.00 fyrir ekru hverja ;
SKYLDUR—Sex mánaöa ábúö á
hverju hinna næstu þriggja ára eftir j
aÖ hann hefir unniö sér inn eignar- !
bréf fyrir heimilisréttarlandi sínu, og
auk þess ræktaö 50 ekrur á hinu seinna
landi. Forkaupsréttarbréf getur land-
nemi fengiö um leiö og hann tekur
heimilisréttarbréfiö, en þó meö vissum
*skilyrÖum.
Landnemi sem eytt hefur heimilis-
rétti sínum, getur fengiö heimilisrétt-
arland keypt í vissum héruöum. VerÖ
$3.00 fyrir ekru hverja. SKYLDUR—
Veröur aö sitja á landinu 6 mánuöi af
hverju af þremur næstu árum, rækta
50 ekrur og reisa hús á landinu, sem er
$300.00 viröi.
Bera má niöur ekrutal, er ræktast
skal, sé landiö óslétt, skógi vaxiö eöa
grýtt. Búpening má hafa á landinu 1
staö ræktunar undir vissum skilyröum.
W. W. CORY,
Deputy Minister of the Interior.
Blöö. sera flytja þessa auglýsingu
leyfislaust fá enga borgun fyrir.
Columbia Grain
Co., Limited
242 Grain Exchange Bldg.
WINNIPEG
TAKIÐ EFTIR!
Vér kaupum hveiti og aðra
komvöru, gefum hæsta verð og
ibyrgjumst áreiðanleg viðskifti
Skrifaðu eftir upplýsingum.
TELEPHONE MAIN 1433.
J. J. BILDFELL
FASTEIGNASALI.
Inion Bank 5th. Floor No. S20
Selur hús og lóöir, og annaö þar aÖ
lútandi. trtvegar peningalán o.fl.
Phone Maln 2685.
PAUL BJARNASON
FASTEIGNASALI.
Selur elds, lífs, og slysaábyrgö og
útvegar peningalán.
WYNYARD, - SASK.
J. J. Swanson H. G. Hinrlksson
J. J. SWANSON & CO.
FASTEIGNASALAR OG
penlnga mlölar.
Talsími Main 2597
Cor. Portage and Garry, Winnlpeg
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR.
907—908 Confederation Llfe Bldg.
Phone Maln 3142 WINMPEO
Arni Anderson E. P. Garl.nl
GARLAND& ANDERSON
LÖGFRÆÐINGAR.
Phone Main 1661
601 Electric Railway Chamberi.
Dr. G. J. GISLASON
Phyaiclan and Surgeon
Athygll veitt Augna, Eyrna og
Kverka Sjúkdómum. Asamt
innvortis sjúkdómum og upp-
BkurÖi.
18 South 3rd St.. Grand Forka, N.D.
Dr. J. STEFÁNSSON
401 BO\ D BI ILDING
Hornl Portage Ave. og Edmonton St.
Stund&r elngöngu augna, eyrna.
nef og kverka-sjúkdóma. Er aÖ hitta
frá kl. 10 til 12 f.h. og kl 2 til 5 e.h.
TnlNfml MuId 4742
Heimlli: 106 Ollvia St. Tals. O. 2S16
Talsímf Maln 5302
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNLÆKNIR
Suite 313 Enderton Block
Cor. Portage Ave. og Hargrave St.
Vér höfum fullar birgölr hreinn^tu lyfja
og meðala, Komiö meö iyfseöla yöar hing-
aö vér gerum meöulin nákvæmle^a eftir
ávlsan læknisins. Vér sinnum utausveita
pönnnum og selium giftiugaieyli,
COLCLEUGH & CO.
Wotre Dame Ave. A Sherbro«>ke 9t.
Phone Garry 2690—2691
hÍNASTA SKÓVIÐGERÐ.
Mjög fín skó viögerö á meöan þú
bíöur. Karlmanna skór hálf botn-
aöir (saumaö) 15 mínútur, gútta-
bergs hælar (don’t slip) eöa leöur,
2 mínútur. STEWART, 103 Paclftc
Ave. Fyrsta búö fyrir austan aöal-
strætl.
S H A W ’ S
Stærsta og elsta brúkaöra fata-
sölubúöin í Vestur Canada.
479 Notre Dame Avenue
GISLI GOODMAN
HNMMIU W
VerkstæÖi: — Horni Toronlo St. og
Notre Dame Ave.
Phone llelmllla
Garry 2088 <i«rry 809
A. S. BARDAL
! selur líkklstur og annast um útfarlr.
Allur útbúnaöur sá besti. Ennfrem-
' ur selur hann allskonar minnisvaröa
• og legsteina.
813 Sherbrooke Street.
Phone Garry 2152 WINNIPEG.
MARKET HOTEL
146 Frincess St.
4 mdti marka.tllnum
Bestu vlnföngr vlndlar og aöhlyn-
lng góö. íslenzkur veltlngamaV-
ur N. Halldorsson, lelöbernlr ts-
lendingum.
P. OTOSSEL, elaandl WIVMPKU