Heimskringla - 24.02.1916, Blaðsíða 2

BLS. 2.
HEIMSKRING L A.
WINNIPEG, 24. FEBROAR Í9I6.
“Föðurlandsást og
framleiðsla.,,
-♦
Síðastliðið vor skrifuðum vér
Hiein í Heimskriglu með þessari
fyrirsögn. í þessari grein brýndum
vér fyrir bændum, hversu áríðandi
það' væri, að nota vel alla “lífs og
sálarkrafta” til að bæta úr þörfum
Bandamanna, og leggja til nægan
forða af vistum. Bóndinn framleiðir
dest af því, sem heimurinn þarf til ;
viðurværis. Bændalýðurinn, sem ;
stendur að baki hcrmannanna á víg-;
vellinum, ræður því að miklu leyti, j
hver endir verður á þessu striði.
Nýtt ár er að byrja. Megum vér enn
á ný minna á það, að "me.iri fram-
leiðsla” þar, að vera heróp yðar á j
þessu nýbyrjaða ári. En gætið að: I
í>ctta þýðir ekki, að j)ér j>urfið að j
rækta meira, heldur miklu fremur, j
að |>ér þurfið að rækta betur, og;
láta tvær kornstangir vaxa þar sem j
ein óx áður. Meiri uppskera af jafn- j
stóru svæði (ef ekki eru kraftar til |
að bæta við ekrufjöldann); feitari j
<*g j>yngri grípir seldir á markað-
inn; betur fóðraðar mjólkurkýr og
jrvi meira smjör og rjómi; fleiri og
hetri sauðkindur, — ‘j>að er að
teóma ullar-hallæri; hvar á að fá efni
í föt fyrir hermennina?).
I>ctla eru atriðin, sem j>ér þurfið
að hafa hugföst. Með því að auka og
bæta framleiðsluna, þér íslenzku
bændur. aukið ]>ér velmegun yðar.
og hjálpið réttu máli til sigurs. Kon-
ur, börn og gamalmenni á Þýzka-
landi vinna baki brotnu við að fram-
leiða nauðsynjar fyrir þýzku her-
mennina. Canadiskir bændur! Lát-
ið ekki þetta fólk, blekkt og kúg-
að af valdafýkn og drottnunargirni
Prússans . draga reipin úr hönd-
um yðarí Árið sem leið var bless-
unarríkt <>g frjósamt. Beitið hagsýni
og kröftimi vðar, svo að 1!)1(> verði
tvöfalt betra.
andi, að framvegis láti hún ekki
kerlingareld kredda og gamals vana
blinda augu sin, og einnig, að hún
loki eyrum og tilfinningum sinum
fyrir 'fagurgala og glamri pólitisku
flagaranna, og vinsala, en reyni sjálf
að sjá, hvað sér er fyrir beztu, og
bagi svo seglum eftir vindi á ríkis-
snekkjunni.
Eókfærsla fyrir
bóndann.
Bændur yfir J>að heila tekið gjöra
j alt of lítið af þvi Svo injög nauðsyn-
jlega starfi, að hafa bókfærslu, eða
jhalda reikninga yfir öll sín búnaðar-
stiirf og búnaðar kostnað; og er það
nokkuð alþýðuskólunum að kenna.
Þeir skólar gætu gefið mjög mikla
þekkingu í þeim efnum, <>g það ætti
að vera tekin inn í livern alþýðu-
skóla sú námsgrcin.
Sumarið 1915 fann Commission <>f
Conservation að eins einn bónda í
fjórum hundruðum af Ontario bænd-
um, sem hélt reikning yfir búskap
sinn. (En hvað skyldi prósentan
komast lágt hjá bændum i Quebec-
fvlki? Og það er fólkið, sem heiir
jverið k'itið ráða löguin og lofum í
; landi þessu, fólk, sem að miklum
imeiri hluta er hvorki læst eða skrif-
andi. Furða er j>ó Evrópu skríllinn
vilji hafa tvö til tuttugu mál kend
hér í alþýðuskólunum!). N'okkrir
biendur sögðust liafa bókhahl yfir
að reyna sitt bezta i j>ví, að gjöra
búgarð sinn fagran og arðberandi.
Hann hefir auðvitað sinar eigin há-
fleygu hugmyndir um bækur og vís-
indalegar búnaðarreglur, j>ví hann
þarf Jieirra ekki með. Stundum j>arf
J eg að keyra fram hjá búgarði þessa
j bónda, og þá sé eg, að til þess að
j komast heim að hibýli hans og fra
; l>vi aftur, verður ijiaður að keyra
I sitt hvoru inegin við djúpan skurð,
| sem vatn hefir grafið eftir fyrstu
brautinni, sem lögð hefir verið
j heim að heimili hans, húsinu og
fjósinu; og er j>að hið sama milli
húss og fjóss, nema að á svæðinu
milli húss og fjóss"])arf maður a ,
keyra yfir heilmarga steina, og ]>á
ekkert litla suma. Og svona hefir nú
vegurinn verið á þessum fyririnynd-
ar búgarði i 50 ár eða meira.
A vellinuni framan við húsið, j>ar
sem ættu að vera tré og blóm og
berja runnar, er alt j>akið í bjálkum
og eldiviðarrusli . Konan j>arf að
bera vatn úr brunni, sem er þó æði
spöl á bak við eldhúsið, en áfast er
þó eldhúsið íbúðarhúsinu. Hænsnin
og gæsirnar baða sig í moldinni við
framdyrnar. Við fjóshurðina l>arf að
sperra, því engin er lokan og önnur
lömin farin, og ekki standa hliðin a
girðingunum í vegi fyrir vinsam-
legri heimsókn nágrannagripnnna,
heldur bjóða J>á velkomna með gal-
opnum örmum.
Nú, til þess að gjöra við a!t j>etta
ofanskráða ]>arf tíma; en eins <>g
; |>ú veizt, lesari góður, hefir |>essi
alt tilheyrandi búskap sinum, en |
rannsókn nefnilarinnar sannaði, að
það bókhald var mjög ófullkoulíð.
Margir bændur kváðust vita alt um
búskap sinn án bóklialds; en þeirra
vizka reymlist mjög ófullkomin við
nánari atbugun. i sannleika að eins
getgátur einar.
1 Tazewell Co., 111., i Bandaríkjun-
um, voru í marz 1915 haldnir nokk
J fyrirmyndarbóndi eitf/an tima, j>vi
haiin hefir nóg og meira en nóg að
gjöra, að hda um veðhlaupahesta,
hnefaleiki, pólitik, <>g að bölva
stjörninni. En svona rétt hins vegar
mætti maður kanske geta J>ess, að
sex börnin hans, fimm drengir <>g
ein stúlka, eru dreifð út um alla
Ameriku.
Stjórnemlur eins Inendafélags
Arangurinn af starfinu 1915.
tekin er úr "Conservation” blaðinu.
Af þcssari grein má sjá, hversu vel
hafa lukkast tilraunir Canadamanna
á siðastliðnu ári:
Árangur þessara “meiri fram-
leiðslu” tilrauna varð'árið sem leið
langt fram yfir allar hinar glæsileg-
ustu vonir manna. Hveiti uppskera
Canada árið 1915 er áætluð að vera
336,000,000 bushels, — meira en
helmingi meiri hveiti-afurð en í
fyrra, og 45 prósent meira en nokk-
nru sinni áðurí sögu Canada.
Búponings
ostur—• selt út frá Montrcal áriðl „ , „ . • .* i
; ur, sem hofðu allan bugann a að
1915, var $23,/0;>,000 virði, sem er, , , ■, ■■
komast afram og auka arðmn af bu-
$5.000,000 meira en arið 1914.
Náma afurðir hafa einnig aukist
urir fundír, í j>eim tilgangi, að koma i ^<mi l,t>ss h‘it við einn háttstand-
andi mann, að hann héldi ræðu á
ársfundi félagsins. Hann stakk upp
á, að halda ræðu um umb.ætúf á
bóndagarðinum; en hann fékk eng-
á fót búnaðar bókhaldi, og var j>ar
komið á fót nokkrum klössum i bún-
„ . , aðar bókhaldi, og lagði County ag-
Her fylgir þyð.ng af grein. sem j (,n(jnn þessum klössuin til bækur>
sem voru gjörðar serstaklega fyrir
þessa búnaðar bókfærslu aðferð. —
Þessar kenslubækur hafa ekkert
ar undirtektir, þar til einn af ráðs-
mönnununi segist halda, að j>að
dugi ekki, því við viljum hafa eitt-
meðferðis af þessuin vanalegu marg- j hvað praktiskt, sagði hann. Þarna
brotnu og þungu bókfærslu aðferð
um, sein keinlar eru á verzlunarskói-
um (Business Colleges), og eru þvi
mjög auðveldar nð læra fyrir hvern
þann, sem taka vill tilsögn í búnað-
ar bökhaldi.
Það er eftirtektavert, að meiri
liluti fólks þess, sem gekk á skólana!
var annar náungi, hjá hverjum alt
var afturendi og “back yard”.
Eg ætla að reyna að sýna tvent i
þessari grein, að sanna að þeim
tíma <>g peningmn, sem varið er til
umbóta á hóndagarðinum, sé vel
varið, <>g beri góðan arð, og að ]>að
taki minni tíma og minni ^innti <>g
... til að læra þessa ofanskráðu bún- j I,en'nga en flestir hyggja, ef rétti-
,.l ur<,11' smj°i “6 j aðar bcíkfærslu, voru efnaðir bænd-! °®a pr i>v< ^ar*^> nefnilega, að
i i r f nn ai*IpaaI , > \ ! .. f 1 \ •**» .v <•
garði sínum. Þetta er eftirtektavert
og áríðandi málefni og ætti að tak-
gjöra við jafnóðum og eitthvað fer
úr lagi, og bæta alt af við umbæt
urnar á hverju einasta ári, og þá
mun bónilinn finna, að það tekur
zink hreinsunar myllur hafa venð;, . , , .. .
. „ .. ,, ,, , kennara, að minsta kosti í Mani-
stofnsettar i I rai , B. (,. Nvjar að- , . , , . „ , , . ,, ,
’ ; toba, cn helzt allstaðar i Canada, og;
það strax, svo að umfcrðarkennarar
að stórum mun i landinu. Kopar og|ul)p';rkensruskrí, búi>aðarskóÍa-1 lillnn tilna «« m-ninga.
Eg kom einu sinni á bóndagarð,
; þar sem ill-mögulegt var að sjá,
hvernig hægt væri að gjöra þar um-
skólanna geti kent j>að nú í vetur.
Það væri hægt, að haga reiknings
lexium barnanna svo á alj>ýðuskól-
unum, að búnaðar bókhald og ann-! *‘ >'>‘ ' -* *
... ” I leiðis, að eg gat ekki seð að
ar reikningur yrði auðveldur og1
ferðir hafa uppgötvast við tilbúning
á kanadisku stáli, sem gjöra það að
verkum, að kanadiskt stál er nú not-
að í sprengikúlur (shells), einnig i
fallbyssur og ýms tól, sem útheimta
að búin séu til úr sérstakJega j>ol-
góðu efni. Benzol, eitt af þeim efn
isfólksins yfirleitt. En það verður
líklega að bíða sins tíma.
Þrifni eða óþrifnaður.
um, sein áður var ónotað hér, er nú vekt’ áhUga íoreldranna og hcirail*
brúkað í sprengiefni. Þýðingarmik-
ið efni hefir fundist vestur í KIetta-|
fjöllum, nefnilega “phosphate of j
lime”, sem er ákaflega góður áburð- j
ur á korn-akra, og er því þýðingar- j
mikil) fundur fyrir bændur.
Fiskmarkaður Canada hefir lika
tekið stórum framförum, bæði við engan tíma til að fanza, fága
Atlantshaf og Kj rrahaf; J>ví Evrópu skreyta!” -—- Þetta er svarið, sem eg
stríðið hefir gjört J>að að verkum, j fékk hjá einum svokölluðum bónda,
að Canada hefir nú fengið markað! <>g því er verr að hann er ekki einn
fyrir fisk á Englaiidi, <>g er vonandi i sinni röð. Nei, þeir eru margir, alt
að sumar af fisktcgundum Canada ! of margir, sem hafa þessa sömu hug-
haldi áfrarn að verða markaðsvara! mynd, að þeir liafi engan tíma til
J bætur, og hvar helzt ætti að byrja.
i íbúðarhúsið stóð á hól, <>g hafði ver-
j ið heldur vel bygt uppliaflega; en
umgengnin hafði verið og var svo-
það’
j væri lifandi í því fyrir mannlegar
verur. Loft herbergin voru að eins
6)4 fet á hæð frá gólfi i iniðjunni,
j en út við veggina rúm tvö fet. Kjall-
i arinn hafði verið all-vel bygður upp
af tveggja feta þykkum steinveggj-
um. En hvað um J>að, — umgengnin
var svoleiðis, að margra ára gamlir
"Til fjandans með útlitið! Eg liefi I taugaveikis draugar sátu þar i hverj-
eða I um krók og kima. Gluggagötin voru
fylt með gömluiu pokum, úttroðnum
með “lnickwheat” hálmi. Þar voru
gulrófur og næpur <>g margt fleifa af
garðávöxtum og alt meira og minna
skemt og rotið; en innan um þetta
góðgæti var mjólkin! Hvernig hald-
ið þér, lesari góður, að rjóminn og
smjörið hafi verið á bragðið? Og
j>að ekki
hjá Bretum framvegis. j að laga til <>g láta líta vel út, eða
Framfarir hafa einnig átt sér stað gjöra neitt til prýðis á búgarði sín-
í endurbóta- og hugsjóna-heimi j um, og eg held að einmitt þessi hug- j hve heilsusamlegt hlýtur
Canada manna. Það eru inörg endur j mynd sé aðal orsökin í burtflutn-j að hafa verið-
bóta málefni á dagskrá manna, bæði ingi bóndans af búgarðinum til bæja
i svcitum úti og í bæjum ogborgum.log borga. En eg mæti honum af ogjdrepsótta gróðrarstýju, og fund
l'il dæmis liélt Commission of Con-; til. Þvi þegar hár mitt er orðið svojþá mörg lög af margra ara gönih
servation fund í Otfawa 20. janúar j langt, að j>rír fjórðu af mínum betra rotnurn garðávöxtum og inold
c-l /wí r........ »... i r í_ » v * v i>> »* * ■. ; » • i •• - . ... ° *
si. og stofnsetti j>ar Civic fmprove-
ment League, sein tekur inn heila
Canada, borgir bæji og sveitir.
Það eru ekki komnar út ársskýrsl-
ur Canada stjórnar ennj>á; en j>að
eru öll strá sem benda í þá átt, að
auðlegð landsins hafi aukist á hinu
liðna ári, þrátt fvrir mikinn stríðs-
kostnað. Skaðar af eldurn hafa mik-
ið ininkað. <>g sparsemi í ýmsum
efnum aukist að stórum mun. Can-
ada þjóðin er farin að rumskast, og
fer bráðum að opna augum, og sjá
hina geysimiklu náttúrlegu auðlegð
landsins, sem þeir búa f, og er von-
belmingi hóta að fara að flétta á
mér, |>á flýti eg inér vanalega inn á
einhverja hárskurðar-kompu, og
þar mæti eg þessum manni; og all,
sem eg heyri hann tala um, er veð-
reiðahestar, <>g að bölva landsstjórn-
Svo fórum við að hreinsa út þessa
um
um,
iHI <>g
tvö lög af borðvið, áður cn við kom
um niður á aðalgólfið, jarðveg-
inn. Já. eg gleymdi J>ví, að j>ar var
einnig lag af rotnuin pokum. Og
lík þessu hafði umgengnin verið ut-
an húss, og svona héldum við áfram
inni þess á milli. Svo skrepp eg vfir, að hreinsa og brenna, J>ar til vor-
í matvælabúð, og þá er hann kom- j vinna byrjaði, og síðan höfum við
inn þar. Hann getur sagt þér alt um; brúkað allar frístundir til umbóta
alla hluti; auðvitað kennir hann j og hreinsunar og erum litlu nær tak-
sárt i brjósti um mig fyrir fáfræði
mína, og eg eðlilega finn mjög til
mikilleika hans. Hann fyrirlítur og
markinu, en J>egar við byrjuðum.
Því alt af er rúm fyrir umbætur,
breytingar og aðgjörðir. Því eins
hæðist að einum af nágrönnum sin-jlengi og maður lifir, er maður háð-
um. af þvi að sá maður er virkilegaj ur breytingum, og þær breytingar
skyldu ætið vera i framfara áttina.
Við höfum nú plantað runna af
Spirea, Von llouttee og Syringa. Við
höfum sléttað völlinn (the lawn) og
sáð i hann grasfræi; liækkað upp
veginn; fylt upp gamla brunninn,
sem að mestu leyti var fallinn sam-
an, og leitt vatn inn í húsið úr upp-
sprettulind, og brúkað til J>ess járn-
pípur og pumpu. Gamlan og fúinn
tréstofn og hálfdautt eikartré höf-
um við tekið upp, sem stóð rétt fyr-
ir framan húsdyrnar, ásamt gömlu
og ónýtu eplatré, sem stóð við eitt
horn hússins.
Á vinstri hönd við húsið var ofur-
lítill blettur, fjörutíu fer-“rod” að
stærð, með ofurlitlu lághýsi (shan-
ty), sein hafði verið brúkað fyrir
svínahús eða stýju, að sjálfsögðu
yndislegt pláss fyrir bóndann, sem
hafði búið J>ar áður, J>ví blettur
þessi var Jrakinn hnédjúpri for og
mykju. Hér var gripunum brynnt g
hér var girðing af fjóruin tegundum,
vír renglum, borðum og plönk-
um. A milli þessarar sameinuðu
svínastýju og griparéttar, lág braut-
in heim að húsinu, og var að eins
ha<gt að keyra milli viðarhlaðans og
bakdyra hússins. Nú er búiðaðj
flytja griparéttina á bak við fjósið, j
en flötnum er búið að breyta i bolta-J
leikvöll (tennis court). Svínastýjan
hefir verið færð út að aldinskógn-
um, og hefir verið málað og lagað
á annan hátt, og brúkast nú fyrir
hænsnahús, og hænsnin eru White
Wyandottes. En á milli leikvallar-
ins <>g fjóssins eru kálgarðar barn-
anna, hvert barn hefir sjnn garð,
drengir <>g stúlkur.
Þakið á íbúðarhúsinu hefir verið
reist upp <>g veggirnir hækkaðir;
gluggar stækkaðir, <>g þakgluggi sett
ur að framan, svo nú er góð birta og |
nóg af hreinu lofti í herbergjunum.
Fjósið hafði einu sinni verið vel
bygt; en nú voru spertir við l>aðj
margir bjálkar, til ]>ess að halda
hliðinni frá að sleppa út af grunn-
steinunum, sem viða liöfðu hrunið.
Fimtíu dollara virði af efni <>g vinnu
gjörði J>að eins gott <>g það væri
nýtt, <>g J>ar með er talin málning á
þvi að utan.
Miklar <>g góðar umbætur liofum
við gjört á iandinu, með því að ræsa
fram vatni, hrcinsa burtu ónýta og
óásjálega brúska, planta tré, sér-
staklega aldintré; og alt þetta hefir
verið gjört í hjáverkum, ef svo
mætti að orði kveða, eða J>egar lítið
hefir verið að gjöra, og heili kostn-
aðurinn við viinnuna er að eins
$200.00. Umhóta-kostnaðurinn allur
til samans er sem fylgir: llúsað-
gjörð $190.00; fjósaðgjörð og ann-
ara úthýsa $75.00; plöntun berja- og
blómarunna; sléttun á “lawn” o. s.
frv . $20.00; umbætur á landinu
$200.00; samtals $485.00.
Áður en eg hafði gjört við húsið i
fyrra sumar, voru mér boðnir $1000
meira fyrir Jandið, en eg borgaði
fyrir |>að, og tæki eg ekki $1500.00
meira, og er eg J>ó viss um, að eg
gæti fengið það, ef eg vildi selja. j
Borga þessar sniáuinbætur og að-
gjörðir sig? Hvað sýnist J>ér, lesari j
góður?
Maður, seiu var <rð halda f.vrir-J
lestur, spurði tiíheyrendur sína
mjög alvarlegur: “Ef það er nokkur
hér inni, sem þykir vont rjómi og
stráber, þá gjöri hann svo vel að
standa upp”. Auðvitað átti fvrirles-
arinn ekki von á, að neinn stæði
upp, en honum varð nú ekki kápan
úr því klæðinu, J>vi einn ákaflega
langur og mjór náungi stóð upp, og
eðlilega lilóu allir upp á kostnað
f.vrirlesarans. En þegar hláturinn
var uni garð genginn, spurði fyrir-
lesarinn jafn alvarlegur og áður:
“Vilja nú allir i þessum áheyrenda-
hop, sem kunna að biðja, gjöra svo
vel að biðja fyrir þessum manni?”
- Eg verð að játa, að tilfinningar
mínar eru likar og fyrirlesarans, að
eg sárkenni i brjósti um hvern J>ann
bónda, seni eyðir einum einasta
klukkutíma í slæping og segist aldrei
hafa tíma til ofanskráðra smáað-
gjörða og atvika. Eg J>ekki mann,
sem er orðinn stórríkur, ekki af bú-
skap, heldur af J>ví að kaupa, bú-
jarðir i líku ásigkoinulagi og sá, sem
eg hefi verið að lýsa, fyrir litíð
verð; svo gjörir hann nokkrar um-
bætur á J>eim <>g selur svo fyrir tvö-
falt og þrefalt verð fram yfir það,
sem hann borgaði fyrir búgarðinn. j
Þó )>að væri nú ekkert annað í j
umbótum búgarðsins, en verðhækk-!
un sú, sem þar af leiðir (verðhækk-
uhin er óbrigðul) og að aðal hug-
mynd umbótamannsins væri að eins
dollarinn, þá álit eg að enginn geti
gjört neinar gagnlegar og prýðandi
Te Borðs Skraf No. 3.
Mundi nokkur kona kaupa Hvelti í bréf pokum nú á
dögum? Eða Soda Biscuit 1 lausa lagi? Eða smjör úr
kollum?
Brúkið sömu varúð við að verja Matvöru sem er hætt við
að skemmast af lofti eða slagningi—Te.
1 mörg ár hefur
BLUE DIBBON
N'
verið takmark gæða.
Staðráðnir í þvf að halda við, eða ef mögulegt að bæta,
hafa eigendur BLUE RIBBON TE tekið upp nýjustu og
beztu umbúð sem til er.
Fáðu einn böggul—Þar með kaupir Jiú—bezta Te í beztu
umbúð. Spurðu matvörusala þinn.
umbætur á búgarðinum, án J>ess að
J>að auki og bæti mannkosti hans og
lyfti honum upp, auki fegurðar- og
aðdáunar tiLfinningar hans og gjöri
hann að betra manni. Eg trúi því, að
náttúran sé afleiðing vísdómsfulls
hugsunarafls, sem rennur út frá yfir-
sál allieimsins. Eg trúi J>ví, að því
nær sem maður er náttúrunni, þvi
nær sé maður guði. Sá maður, sem
vinnur með náttúrunni, vinnur með
guði. Maðurinn, sem finnur og við-|
urkennir mikilleik, fegurð og gæ.ii
náttúrunnar <>g hjálpar ]>ví öllu á-;
fram, er að mínu áliti mikið nær!
guði, heldur en letinginn, sem situr j
við kyrkjualtarið á hverjum sunnu-j
degi, og klappar sál sinni utan með
þeim tiltrúnaðar-ihugsunuin að hann
sé einn yf þeim útvöldu.
Þegar eg sé mann, sem er að
planta tré, blóm eða runna, scm rr
að hreinsa lanrl af grjóti eða rusli,
og sem á annan hátt er að prýða
umhverfi sitt, og gjörir það ekki fyr-
• hiiin almáttuga doilar, heldur af
fegurðar- og gagnsemis tilfinningu,
— J>á veit eg æfinlega að það er
muður, og eg tek ofan minn andlega
hatt, og beygi mín andlegu kné fyr-
ir honum.
Úti á landi plantar maður sjaldan
blóm til þess að liafa peningalegan
hagnað af þvi, heldur sér og öðrum
til ánægju, þvi na‘st þeirri ánægju,
sem maðurinii hefir af að planta og
hirða um blóin, er sú ánægja, sem
vegfarandanum veitist af að horfa á
fallegan blómareit. En svo er J>að nú
i ekki alt búið með J>vi, því hafirðu
gjört verk J>itt vel, þá vekur það feg-
urðartilfinningu þeirra, sem sjá J>að,
og þeir reyna að hafa J>að eftir og
gjöra það eins vel og þú, eða betur,
<>g ]>ó að J>að sé ekki nema það, að
þú hafir vakið fegurðar- og aðdá-
unar- tilfinningu einnar manneskju,
þá hefir J>ú gjört gott af þér, því feg-
urðar- <>g aðdáunar-tilfinningin er
Lipplyftandi fyrir mannsandann og
hefur hann á hærra stig.
Við skuluni nú setja tvö bændaí
býli hlið við lilið, annað eins og
það, sem eg lýsti fyrst hjá mannini
um, sem engan tíma hafði til smá-
aðgjörða, eða til að láta neitt líta út
eins og J>að hefði átt að gjöra, nefni-
lega búgarð óþrifna bóndans, <>g
svo búgarð hins þrifna inanns, sem
alt hefir í röð og reglu og hjá hvcrj-
um alt er í lagi, hreint og fágað, með
leikvöllum umhverfis húsið; alilina-
tré, berja <>g blóma runnar eru all-
staðar umhverfis leikvellina, og út-
sýnið í kringum húsið <>g húsið
sjálft hið fegursta, með? telefón,
vatnsleiðslu og öðrum nútíðar þæg-
indum. Við livort heimilið haldið
J>ið að börnin uni lengur, hið fyrra
eða hið síðarnefnda? Og svo skyldi
nú bætast ofan á þetta góðir vegir,
svo að auðvelt væri að komast til
næstu bæja, góð stjórn og góðir skól-
ar, hvað iiiundu þá börnin geta
fundið í borgunum, sem ilrægi |>au
burt frá búgarðinum?
Ritarinn þekkir vel háskóla (Cal-
leges) og Jieirra mentunar andrúms-
loft, sem að mestu leyti er Jming-
sýni, drepandi alla smekkvísi fyrír
landbúnaðinum. Eg hefir heyrt há-
skóla forstöðumenn (presidents)
hæla og reyna að hefja upp í skýin
la'kna <>g lögmanna efni sín, en ekki
haft eitt einasta orð að segja um
bónilann og landbúnaðinn, á hverju
alt mannfélagið og" öll mannfélags-
skipimin hvílir. Eg'sá bæntlasyni,
sem lærðu að hata landið og land-
búnaðinn, eftir að J>eir höfðu andað
að sér þessu heilnæmaC?) mentunar
andrúmslofti háskólanna. Þeir gátu
ekki J>olað nafnið “grasfræ” (hay-j
seed), en J>að hafði alilrei nein áhrif
á mig til að toga mig burt frá laml-
inu.
I Canatla eru tveir |>riðju af at-
kvæðuni lamlsins hjá bóndanum,
svo þegar bóndinn lærir að greiða
fyrst atkvæði sjálfuin sér í hag, en
síðast fvrir pólitisku flokkana, J>á
munum við sjá fögur bændabýli og
nógan flirtning úr borgunum út.á
landið, en ekki af landinit inn i
borgirnar.
Bréf frá Markerville.
7. febrúar 1916.
Kæri herra- Hér með sendi eg J>ér
5 hluti í Eimskipafélaig íslends. Eg
hefi aldrei J>olað áskorun frá herra
B. L. Baldwinson svo að eg sýni ekki
einhvern lit á að sinna henni. Hans
áskoranir eru vanalega |>annig, að
á bak við |>ær stendur mikið af
sönnum islenzkum drengskap; enda
er mér Ijúft, að styrkja eftir megni
þetta þýðingarmesta og arðvænleg-
asta fyrirtæki, sem íslenzka þjóðin
nokkru sinni hefir stofnað til, sem
eg óska að verði henni til auðs og
frægðar. Eg vona, að Jietta litía til-
lag milt leiði eftir sér mörg hundi-
uð slik tillög, svo að við fáum sem
fyrst að lesa J>að í islenzku blöðun-
um, að loforð okkar Vestur-lslend-
inga séu uppfylt og tillög okkar að
fullu greidd. En geta vil eg þess, að
héðan úr þessari bygð eru engar
eyður upp að fylla; okkar hluta-
kaup eru fyrir mörgum mánuðiim
uppborguð. (
./. Sveinssoii.
KAUPIÐ Heimskringlu.
MARKET HOTEL
N<l 1’rlnm‘Ns Slr**ef
á móti markaðinum
Bestu vínfóng, vindlar og aíJ-
hlyning góö. íslenkur veitinga-
maöur N. Halldórfison, leiöbein-
Ir íslendingum.
. OTOIVNKL, Kígandi Wfi>nl|>eg
Ein persóna (fyrir daginn), $1.50
Herbergi, kveld og morgunvcrfjur,
$1.25. MáltíÖir, 36c. Herbergl, eln
persóna, 60c. Fyrirtak f alla slaöi,
ágæt vínsölustofa í samhanáf.
TaNími Gnrry 2252
ROYAL 0AK H0TEL
< hnh, GuKlafxxon, rigaodl
Sérstakur sunnudags miödagsverD-
ur. Vín og vindlar á borðum fr&
klukkan ettt til þrjú e.h. og trá sex
tll átta a5 kveldinu.
2S!I MAIIKF.T ST.
AVINNU’BG
BrúkaSar saumavélar mc5 hæfflegu
verSi; nýjar Slnger vélar fyrlr pen-
Inga út í hönd e5a til leigu. : :
Partar í allar tegundir af vélum;
aSgjörí á öllum tegundum af Phono
graphs á mjög lágu verSi. : :
J. E. BRYANS
531 SARGENT AVE.
Okkur vantar duglega "agenta” og
-------- verksmala. ----
Isabel Cleaning and
Pressing Establishment
.1. \\ . u I I N \, Hgnmli
Kunna manna bezt að fara mcS
LOÐSKINNA
FATNAÐ
Viðgerðir og breytingar
á fatnaði.
Phone Garry 1098, 83 Isabel St.
horni MoDermot