Heimskringla - 30.03.1916, Blaðsíða 1

XXX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA^FIMTUDAGINN, 30. MARZ, 1916. '
NR. 27.
Stórmerkilegur fundur.
Briand forseti Frakka stýrir honum
Bandamenn eru a?5 halda fund í
Parísarborg núna, sein er vafailaust
hinn merkilegasti fuindur ’eða sam-
koma manna síðan stríðið hðfst. —
Fundurinn byrjaði hinn 27. marz,
og voru þar samankomnir margir
hinir mestu herforingjar þjóðanna,
og hinir fremstu stjórnmálamenn.
Á fyrsta fundinum ifluttu þeir
ræður um hermál Bandamanna:
General Joffre, Kitchener jarl, Gen-
eral Sir Douglas Haig, Lieutenant-
General Cadorna greifi frá ítalíu,
General Castelman og General Boq-
ues, hinn nýji hermálaráðgjafi
Frakk.
Þar eru einnig til staðar: Ráða-
neytisforseti Breta H. H. Asquith,
Lloyd George og General Robertson.
Á fundinum verða einnig stjórnar-
formenn ítala, Belga og Serba pg Sir
Edward Grey. En fyrir hönd Rússa
eru þar M. Iswolsky, utanríkisráð-
gjafi þeirra, og General Gilinski.
Japan hefir þar sendiherra sinn í
Paris og fyrir Serba verður Alex-
ander Serbaprins. |
Fundurinn gengur ú< á það, að
verða nú fyrst verulega samtaka í
sókn og vörn á hendur Þjóðverjum,
og segja margir, að það sé hinn lang-
merkasti fundur, sem nokkurntima
hafi haldinn verið í Evrópu. Skal
hér grundvölliinn leggja til einingar
þjóðanna. Héðan af verður stefnan
ein: í hermálum öllum, stjórnmál-
um og fjárhagsmáium.
Tíminn er líka hinn hentugasti,
þvi að nú er gangurinn af Þýzkum.
Þeir rákust svo illa á við Verdun, að
vafasamt er, hvort þeir nái sér aft-
ur, og öll likindi til, að stríðið fari
að snúast, þó að margir og harðir
bardagar séu eftir. Og fullyrða miá,
að aldrei hafi einingin og áhuginn
milli Bandamanna verið jafn sterk-
ur og tryggur sem nú. Og þetta er
hin fylsta trygging fyrir því, að eng-
in þjóðanna leggur niður vopnin,
og engin semur frið við Þjóðverja
fyrri en jneir eru algjörlega á kné
komnir og ganga að öllum þeim
kostum, sem Bandamenn setja þeim.
Þarna á þessum fundi verður út-
gjört um örlög Þjóðverja og Austur-
ríkismanna, og hvað sem þeir sjálf-
ir segja eða gjöra, þá hefir það litla
þýðingu. Þeir eru margbúnir að
brjóta af sér allan rétt og Guðs og
manna lög hafa þeir fótum troðið.
Skapadómurinn kemur bráðum.
Bretar hrekja Þjóðverja
Bretar taka fremstu og aðra skot-
grafaröð’Þjóðverja á G00 yards aust-
an og vestan við St. Eloi, en það er
27 miiur suður af Ypres. — Það hef-
ir sjaldan verið talað mikið um
Breta í Flandern um tíma. En þeir
nudda við það, og eru svo þungir,
þar sem þeir eru komnir, að Þýzkir
geta ekki rótað þeim. Þarna lyftu
þeir fyrst upp skotgröfum og her-
mönnum Þjóðverja með námum,
einni eða tveimur, .sem þeir höfðu
grafið, og svo runnu þeir á og stönz-
nðu ekki fyrri en við aðra skotgrafa
röð Þjóðverja. Þeir bjuggu þar um
sig.
Einlægt eru jiar stórskotaliðs- og
sprengivéla-ibardagar, þó ekki fari
miklar sögur af. Menn eru orðnir
því svo vanir, að menn telja það
sjálfsagt og geta því ekki um það.
Bardagi í Norðursjónum
Smáskip Breta hitta vopnaða troll-
ara þýzka undan eyjunni Sylt við
Jótlandssíðu og verður slagur. Tvö
þýzk skip sukku, en hiu komust
undan inn á sundin, en inörg í báli.
Skipin tvö hin þýzku, sein sukku,
hétu Braunschweig og Otto Rudold.
— En svo sendu Bretar vatna-
dreka 5 til að finna ioftskipahjalla
Þjóðverja, nálægt Töndern á Suður-
Jótlandi. Engar áreiðanlegar fregnir
eru komnar af þeim, en sagt er að 3
hafi verið skotnir niður við eyjuna
Sylt. Eftir þvi hafa þeir að likindum
verið búnir að finna hjallana við
l’iindcrn og verið á heimleið, þegar
þeir urðu að lenda i Töndern.
Svo koma fregnir frá Esbjerg,
hafnstað Dana sýðst á Norður-Jót-
hindi, að um miðjan dag hinn 26.
hafi vcrið slagur milli herskipa
Breta og Þjóðverja þar undan landi.
Gnnur fregn kemur um það, að
Þýzkir hafi haldið undan suður með
landi. Danir segja, að í flota þessum
hafi verið 20 torpedóbátar og fimm
hrynskip (cruisers).
Tyrkir farnir að falla úr
sulti og óþrifum.
Þesar fregnir koma í blöðum frá
Saloniohi og Miklagarði. Kveður
sv mikið að sultinum, að blöðin eru
farin að ráða fólkinu, bæði í Mikla-
garði og í strandborgum Litlu-Asíu,
að leita upp i landið til að bjarga líf-
inu, því að þar sé meira um mat-
væli og fæðu. En þar er þó verið að
berjast, og færast Bússar einlægt
vestar, en reka hjarðirnar undan ser
af Tyrkjum. Er því skammgóð mat-
arvon þar.
Blöðin Tyrkja segja, að fólkið sé
að uppgefast á stríðinu. Þýzkir létu
greipar sópa um matvæli öll, sem
þeir náðu í, bæði í Búlgaríu og
Tyrklandi i Evrópu, og drógu einn-
ig til sin úr Litlu-Asíu það sem þeir
gátu. Þetta fluttu þeir alt norður á
Þýzkaland ogborguðu með bréfseðl-
um. En þeir falla svo í verði, eð
enginn veit eiginlega, hvort þeir eru
nokkurs virði. — Og- nú, þegar sult-
urinn kreppir að Tyrkjum, og fólk-
ið er farið að falla í borgunum, þá
senda Þýzkir þeim skólabækur í
staðinn fyrir mat, — þýzkar skóla-
bækur. — Er þetta ekki visinda-
legt?
En í Miklagarði ráða Þýzkir nú
öllu, og þegar alþýðufólkið hnapp-
ast saman á strætum Miklagarðs og
biður um brauð, þlá skjóta Þýzkir
fólkið niður, eða hleypa riddara-
sveitum á hópana, sem höggva fólk-
ið niður, en hestarnir troða það und-
ir hófum sínum. Þetta er hin þýzka
aðferð.
Bréf frá hermanni.
Bevan Hospital,
Sandgate, Kent, England.
7. niarz 1916.
Kæra móðir: —
Eg skrifa þér að eins fáeinar Hn-
ur til að liáta þig vita, að mér líður
vel. Eg er farinn að geta gengið dá-
lítið, og vona að verða rólfær innan
fárra daga; en leitt er að hafa engan
skilding, og þætti mér mjög vænt
um, ef þú gætir sent mér eitthvað
með telegraf. Eg fæ passa á hverj-
um degi að fara út; en maður getur
lítið gagn haft af þvi, þegar maður
er alveg peningalaus. Eg á nóga pen-
inga inni, en þegar eg lenti á Eng-
landi, þá tóku þeir borgunarbókina
mína og sendu liana á borgunar-
skrifstofuna i London, og fæ eg
hana ekki fyrri en eg fer út af spit-
alanum.
Eg fékk bréf frá Gunnari i dag og
fer hann í skotgrafirnar að nakkrum
dögum liðnum. Og ef að þú sendir
honum eitthvað, þá láttu hann fá
nóg af sokkum og skyrtum. Hann er
nú með Arthur (Árna) og liður vel.
Þú skalt ekki vera hrædd um hann;
hann kemst af, sem margur annar,
því að han hefir góðar taugar og
sterkar, og það er það, sem mest á
ríður á vígvödlunum. Eg sá það oft,
þegar skothríðin var sem hörðust,
að sumir urðu æstir og fór þá alt i
handaskolum fyrir þeiin. Fóru þá
sumir að hlaupa frá sprengikúlun-
um, en það varð einmitt til þess, að
'þeir urðu fyrir þeim.
Eg hafði einlægt trú á þvi, að vera
kyrr, þar sem eg átti að vera. Eg
færi ekki freinur fyrir það. En það
skrítnasta af öllu er það, að eg hefi
ekki orðið hræddur. Eg var cinlægt
viss um það, að kúlurnar myndu
sneiða hjá mér.
Ilér er nú maður einn úr 90.
herdeildinni, sem þekti Sammy
(Sigurstein) vel. Eg spurði hann
um Corporal Ness; en hann sagði,
að hann myndi hafa fallið við St.
Julicn, þegar bardaginn stóð við
Ypres. Þá var það, að Sammy var
tekinn fangi. Hann var heppinn. —
Þeir fara heldur.vel með fangana,
Þjóðverjarnir.
Eg er á V. A. D. spitala og held
að hann sé einn af beztu spítölunum.
Hjúkrunarkonurnar fá enga borgun;
þær eru stórríkar og fara prýðisvel
með akkur og fara með okkur á leik-
hús og i samkvæmi.
Jæja, móðir mín, eg man þá ekki
meira að skrifa, nema við tókum
fanga þrjá og hétu allir Hjálmar,
hver þeirra. — í öllum hamingju
bænum láttu engan lifandi mann
vita, að eg heiti Hjálmar, og skrif-
aðH það aldrei utan á bréf til mln,
því að þá halda þeir að eg sé þýzk-
ur------spæjari.
Vertu svo sæl og blessuð, móðir
góð! Þinn
Halley.
I 439 Fcrry Road, St. James.
Hermenn 223. her-
deildarinnar.
Stríðs -f réttir
Eftirfylgjandi nafnalisti er af þeim
sem innritast hafa í 223. Skandina-
visku heideildina:
Officers:
Lt. Col. O. Albrechtsen, O. C.
Lt. H. M. Hannesson,
Lt. P. C. B. Schoiler,
Lt. Skuli Hansson.
Lt. T. Lund.
Lt. Jón Einarsson.
Lt. Walter J. Lindal, Saskatoon.
Pte. Alfred W. Albert, Winnipeg.
Pte. Herbert Axford, Winnipeg.
Pte. Harvey Benson, Winnipeg.
RúsSar hafa einlægt verið að síga
áfram i fjöllunum í Litlu-Asiu. Um
þann 20. tóku hersveitir Judenichs
Rússaforingja kastalahorgina Mainá-
khatun á hæðum mikluin nærri 43
miiur suðaustur af Erzingan. Tyrk-
ir ætluðu að veita jiar viðnám, jivi;
að þar fvrir vestan tók við slétt-1
lendið Erzingan. Höfðu Tyrkir j)á
safnað mikinn þarna og vörðust
með snerpu mikilli. Judenichs þessi
Stýrir miðher Nikulásar. Sendi hann
þá Siberíu-sveitirnar á Tyrki; en
þeir hlupu upp hæðirnar og komust
i návigi við Tyrkjana. Urðu þar um-j
skifti skjót og flýðu Tyrkir.’en hinir!
héldu á eftir og tóku borgina Kotur, I
sem stendur við Euphrates, þar sem
áin Tuslu kemur í fljótið.
Pte. V-aldimar Bjarnason, Wild Oak
Pte. Olafur G. Björnsson, Winnipeg
Pte. Saimuel Cai'son, Winnipeg.
Pte. Sturlaugur Crawford, Winni-
pegosis.
P. Sergt. John Davidson, Winnipeg
Pte. Alfred Donnely, England.
Pte. Walter Eggertson Winnipeg.
Pte. Paul Gísli Egilson, Oalder Sask.
Pte. Eiríkur Sigfússon Einarson,
Hnausa, Man.
Pte. Arnolfur Kristinn Einarsson,
Winnipegosis.
Pte. Vilhjálmur Svanfred Einai’feon,
Lögberg, Sask.
Pte. Valdimar Erlendson.
Pte. Peter Eyvindsson, Westbourne.
Pte. Filipus Filipusson, Winnipeg.
P. Sergt. Agust Féldsted, Arborg.
Pte. Albert Lawrenee Freeman,
Winnipeg.
Pte. Herbert Andrew Freeman,
Winnipeg.
Pte. Hans Tlieodore Agust Gíslason,
Winnipeg.
Pte. Carl William Goodman, Wpg.
Pte. John Goodman, Winnipegosis.
Pte. Ole Olsen, Hageviken, Wpg.
Pte. Paul Hallstrom, Winnipeg.
Pte. Sigliór Henriksson, Winnipeg.
Pte Ernest Alfred Hoar, Calder Sask
P. Sergt. Martin Hoel, Winnipeg.
Pte. Peter Nielson Holm, Graham-
dale P. O. Man.
Pte. James Jensen, Grahamdale P.O.
Pte. Konráð Jóhannesson, Wpg.
Pte. Valdimar Jóhannesson, Arborg
Pte. Frederick Johnson, Winnipeg.
Pte. Guðni Johnson, Hnausa P. O.
Pte. Jon Lindal, Winnipeg.
Pta Gísli P. Norman, Winnipegosis
Pte. Bjorn M. Paulson, W'innipeg.
Pta Guðm. Oliver, Framnes P. O.
Pte. John Oliver, Winnipegosis.
Pte. Johann Hannibal Paulson,
Winnipegosis.
Pte. Charles Rasmussen, Oak Point,
Manitoba.
Pta Chris Rasmussen, Oak Point.
Pte. Henry Rasmussen, Oak Point.
Pte. Elias Sigurdsson, Arborg, Man.
Pte. Magnús Sigurdsson, Arnes P.O.
P. Sergt. Martin Skogheim, Har.
disty, Alta.
Pte. Paul Sölvason, Winnipeg.
Pte. Vigbald Stevenson, Wrinnipeg-
osiA.
Pte. Walter Stevenson, Winnipeg-
osis.
Pta Henry Thorbergson, Winnipeg
Pte. Aðalsteinn Thorsteinsson, St.
James.
Pte. Steingrímur Thorsteinsson, —
Winnipeg Beach.
Pte. Thorsteinn O. Thorsteinsson,
Pte. Barney Walterson, Selkirk.Man
Pta Carl Emil Albrectsen .
Pte. BiTnjölfur Anderson.
Pte. Christian Anderson.
Pte. Arni Arnason.
P. Sergt. Kristján Jónsson Austman.
Pte. Carl Baldwin.
Pte. Robert John Benson.
Pte. Henry Cleveland Bjarnason.
Pte. Fusie Bjarnason.
Pte. Andrés Jónsson Björnsson
Pte. Walter Josepli Clarkson.
Pte. Hjálmar August Emerslund
Pte. Emil Gunnar Erikson.
Pta Sigurjón Eyjólfsson.
P. Sergt. Wrarner Heggmar.
Pte. John C. Johnson.
Pte. John Kvelsted.
Pte. Christian Peter Julius Larson.
Pte. Magnús Valdimar Magnússon.
P. Sergt. Cliarles Avery Nord.
Bugler Guðmundur Olafsson.
Pte. Jóhannes Olafur Olson.
Ptc. Anton WTilhelin Peterson.
Pte. Jóhann Peterson.
Bugler John Franklin Powell.
Pte. Eyólfur Sigurdsson.
Pte. Ingi Sigurdsson.
Pte. John Axel Stevenson.
P. Sergt. Joseph Thorarinn Thorson
Pte. Tliomas Tryggstad.
Pte. John August Eggertson.
Við þetta fór að sneiðast um víg-
in fyrir borginni Erzingan, og 2 dög-
um seinna fréttist, að Tyrkir hefðu
flúið þaðan, því að þeir sáu að þeir
gátu ekki haldið henni.
— Rússar eru farnir að lireyfa
sig og koma nú upp úr flóunum á
Rússlandi, o-g hafa þeir víðast gjört
vart við sig á þessari 800 mílna
löngu linu frá Riga og suður til Czer
nowitz í Bukóvína.
Þein börðust við Plakinen nálægt
Riga og við Dalen eyju, við Jakobs-
stadt og í skógunum austur af Aug-
ustovo; vestur af Dvinsk og suður af
Dvinsk, við Mintzimy-Tiret, Sekly,
— við Vileta og Molieke, smábæji
norður af Postavi, en það er rúmar
50 mílur suður af Dvinsk. Þá börð-
ust þeir og 20 milum sunnar, við
Miadsíol, og enn 10—20 mílur þar
suðvestur, við Narocz-vatn og tóku
þar á annað þúsund fanga og tölu-
vert af hergögnum. Næst þar fyrir
sunnan börðust þeir við Smorgon,
einar 30 mílur suðvestur af Narocz;
þá langt fyrir sunnan, við Kolki,
sunnan við Pripet flóa. En einna
harðaíf iicfir ]iað verið suður við
Dniester í Galiziu. Þar ýttu þeir svo
á Austurríkismenn, að þeir urðu
undan að hörfa, og er sagt að þeir
hafi ekki treyst sér að halda borg-
inni Czernovitz, höfuðborginni i
Bukóvínu. Er það hættulegt fyrir
Austurríkismenn, ef að Rússar kom-
ast lengra vestur, en þeir eru nú, 30
mílum norðan við Czernovitz; því
að þá verðaþeir kvíaðir af, sem fyr-
ir sunnan eru.
Af þessu má sjá, að Rússar eru
ekki kyrrir þarna. Þeir hafa hér og
hvar gjört árásir með 20—30 mílna
millibili, nema í sjálfum Pripet fló-
unum, á 100—150 mílna svæði; það-
an heyrist ekkert um neina viður-
eign. Hættulegast yrði Þýzkum ef
að Rússar hertu á sókninni norðan-
til og aftur syðst.
Ilinn 25. marz kom sú fregn í blöð
unum, að Verdun væri að brenna,
og héldu sumir, að nú væri það loks
ins búið — nú væru Þjóðverjar bún-
ir að sigra. En þetta kemur af van-
þekkingu. Verdun var þarna við ána
Meuse, innan í kastaiahringnum.
voru þetta 3, 5 til 8 mílur frá gömlu
borginni og borgin ckki stór. Undir
eins og árásin byrjaði, fyrir nærri 6
vikum síðan, þá var fólkið látið fara
úr borginni og stóðu húsin að mestu
auð og varla sást þar hermaður.
Þeir voru allir í víggröfunum 3—8
mílur i burtu. Það hefir þvi verið
ákaflega létt fyrir Þjóðverja að
kveikja í borginni með sprengikúl-
um úr hinum stóru fallbyssuhólkum
sinum, 12—14 mílur i burtu, eða
steypa sprengivélum niður af flug-
drekum eða Zeppelinum. — Þeir
kveiktu í Parísarborg Þjóðverjar og
.í Lundúnaborg, eins og Bretar og
Frakkar eru einlægt að kveikja í
borgum þeirra úr lofti ofan og
sprengja upp brýr og járnbrautar-
stöðvar og lestir og vopnabirgðir.—
Þetta er nú alt, sem Verdun bruninn
hefir að þýða.
— Þjóðverjar hafa einlægt verið
að reyna að brjóta hergarðinn
vestra, einkum vestan við Verdun;
en það kemur alt fyrir eitt. Frakkar
tka svo á móti þeim, að þeir komast
ekki nema fáeina faðma frá sinum
eigin gröfum. Eldhríðin franska
nær þeim undir eins og þeir eru rétt
komnir á hlaupin. Stundum komast
þeir að fremstu gröfum Frakka og
þar hrynja þeir niður. Þessir hinir
mörgu sópar Maxim-byssanna taka
þá. Stöku sinnum ná þeir fremstu
gröfum Frakka, helzt ef þær eru i
skógartoppum. Og liggur þá röstin
Þjóðverja framan við grafir Frakka;
en mjög sjaldgæft er ])að, að i-^zkir
haldi gröfum þessum sólarhringinn
út. Frakkar koma aftur og taka þær.
Fyrir velvild og tilhliðrunarsemi Lt.Colonel George H.
Bradbury, hefur 223. Canadian Skandinaiska herdeildin feng-
ið leyfi til þess að safna hermönnum í Selkirk kjördæmi.
Liðsöfnuðar-fundir verða haldnir á þessum stöðum:
Á Gimli, Fimtudaginn, 30. Marz, 1916.
Arborg, Föstudaginn, 31. Marz, 1916.
Lieut.-Colonel Bradbury, eða annar fulltrúi frá 108.
herdeildinni og Lieut. H. M. Hannnesson frá 223. herdeildinni
flytja þar ræður.
------------Skemtisamkoma í báðum stöðum.-----------------
— En það er eitthvað, scm rekur
á eftir Þjóðverjum, þvi að þær
fregnir koma úr öllum áttum, að
Þjóðverjar muni skjötlega gjöra á-
rásir á óvini sina á öllum stöðum,
— á Frakklandi, Rússlandi, Italiu,
Albaníu, Grikklandi (við Salonichi),
í Litlu-Asiu, í Persíu og í Mesópóta-
miu. Þeir þurfa að vinna einhvers-
staðar, og það því fremur sem það
er komið rnn alt Þýzkaland, hvernig
þeim hefir gengið við Verdun, og
mikill óhugur er að breiðast út um
Iandið.
En nú fyrir helgina hafa Rússar
verið að leggjast þungt á garðinn á
Rússlandi, bæði syðst norður af
Czernovitz við Dniester, á 100 mil-
um suður af Dvinsk, og alla leiðina
fná Dvinsk og norður að Riga-flóa.
Kuropatkin gamli stýrir nú Rússum
þar. Hann var bezti herforingi Rúss-
anna í Japan striðinií. Nú er hann
að laga hérgarðinn Rússa fyrir vor-
ið, og reka inn horn öll og tanga og
gjöra garðinn beinni og um leið að
ýta Þýzkum frá Dvina fljótinu.
Það er nú að byrja vorið þar og er
búist við flóðum og bleytum í einar
tvær vikur. Verður ]>á erfitt að gjöra
nokkuð að mun. En eftir tvær vikur
fer sumarið að koma. Sagt er, að Vil-
hjálms sé von til Vilna þessa dagana,
og er þá náttúrlega erindið, að gjöra
stórkostlcgt áhlaup á Rússa þarna
norðurfrá, og má því bráðlega búast
við hörðum kviðum þar eystra.
FUNDARBOÐ.
Hér nleð tilkynnist, að árs-
fundur ISLENDINGADAGS-
INS í Winnipeg verður
hialdinn í neðri sal Good-
templarahússins, McGee og
Sargent, á fimtudaginn 6.
apríl kl. 8 siðdegis.
Tilefni fundarins er að
taka á móti skýrslum ncfnd
arinar frá árinu 1915 og
kjósa 6 nýja inenn i nefnd-
ina, i stað þeirna, sem nú
ganga úr nefndinni.
II. M. HANNESSON,
forseti.
Otryggir Bretum.
Mr. Donald A. Ross, þingmaður
fyrir St. Clements kjördæmið í Mani-
toba, er nýkominn úr ferð sinni um
sveitir Ruthena í Manitoba, og læt-
ur hann þannig af ferð sinni, að
hann hafi orðið var við hinn ramni-
asta óhygðaranda hjá þeim til Breta
veldis og Canada.
“Ef að stjórnin”, mælti Mr. Ross,
“gjörir ekki bráðlega ráðstafanir til
að stöðva menn þá, sem eru að pré-
dika uppreistarandann fyrir fólk-
inu, þiá er áeriðanlegt að ilt verður
úr því.
“Eg sá og talaði við marga Aust-
urríkismenn og Ruthena, og neita
þeir þvi opinberlega, að þcir eigi
Bretum nokkuð gott að þakka, eða
séu ríkinu um neina hollustu skyld-
ir. Þeir halda söng- og skemtisam-
komur til að safna peningum. En
mér var ómögulegt að fá að vita til j
hvers peningar þessir ættu að ganga, j
þó að líklegt sé, að þeir hafi átt að
fara til þess, að halda uppi málun-
um um eða út af “bilingual” skólun-
um. A samkomum þessum er ekkert
sungið annað en þjóðsöngvar Aust-
urríkismanna og Ruthena, og eru
söngvar þessir kendir börnunum í
öllum skólum þeirra.
“Mér virtust menn þessir aldrei
nógu freklega geta látið í ljósi óhug
sinn og fjandskap til allra stofnana
Bretaveldis og hins brezka stjórnar-
fyrirkomulags, og slyrkir það cnnþá
betur sanfæringu mína, að hin nú-
verandi Manitboastjórn hafi gjört
öldungis rétt, að strika “bilingual”-
mdlin út af lagaskrám fylkisins”.
Þjófnaðarmáiin í
Saskatchewan.
Þar er málagangur all-mikill og
eru þeir nú að nást, sökudólgarnir,
sem flýðu. Er einn þeirra (Brown)
fús til að leysa frá skjóðunni og
segja frá gjörðum stjórnarinnar um
fleiri ár, og kemur þá meira upp en
menn grunaði. En alt þetta er flétt-
að og flókið, svo að vér kunnum eigi
að henda reiður á. Vér erum langt i
burtu og litt kunnugir málum, og
vildum því heldur að þeir segðu
frá, sem kunnugir eru. — En nóg er
komið upp til að sýna, að mennirn-
ir hafa ekki verið sakaðir að orsaka-
lausu.
Þinghússmálin gömlu.
Dömnefndin (Grand Jury) i þing-
húss-málunum úrskurðaði hinn 28.
marz að höfða skyldi sakamál gegn
þeim Sir Roblin, Howden, Coldwell
og Kelly. Svo kvað nefndin á, að
mál þessi kæmu fyrir rétt i júní-
mánuði næstkomandi.
Neðansjávarstarfið.
Þýzkir eru nú aftur teknir til
að sökkva kaupskipum og flutninga-
skipuni, sem þeir geta og hirða lítt
um, hverrar þjóðar skipin eru, ]>að
er nóg ef það er skip. Á sumum skip-
anna hafa verið Bandaríkjamenn og
hafa flestir bjargast, sumir þó látið
lífið og aðrir fengið meiðsli. — Og
nú eru Bandaríkin að elta Villa suð-
ur í Mexico ag geta því ekki snúist
við Þjóðverjum, sem þau að líkind-
um hefðu gjört að öðrum kosti.
— Nýlega hafa neðansjávarbátar
Þjóðverja sökt 5 gufuskipum Breta
og einu frönsku.
Yfirlýsing.
Eftirfarandi yfirlýsing var sam-
þykt á fundi st. Ileklu nr. 33., I. O.
G. T., þann 24. marz 1916:
“Af þvi að stúkan Hekla er elzta
islenzka Goodtcniplara stúkan hér
fyrir vestan haf, og sannkölluð móð-
ir islenzku Goodtcmplara stúkn-
anna og bindindis starfseminnar á
meðal okar Jijóðflokks i þessu landi,
— ]>á finnur hún sér ba-ði ljúft og
skylt að senda öllum bindindisvin-
um nær og fjær innilegt þaklæti fyr-
ir starfsemi þeirra og stuðning allan
að þessum stóra sigri, sem bindind-
ismálið vann í Manitoba 13. þessa
mánaðar.”
Auglýsing tveggja funda í
“Jón Sigurðsson” Chapter I.O.D.E.
Aukafundur verður haldinn að
heimili Mrs. E. Hansson, Suite 5,
Alexander Apartments, Cor. Ed-
monton & Graham, á miðvikudags-
kveldið 29. marz 1916, kl. 8 c. ni.
* * *
Hinn fyrsti reglulegi mánaðar-
fundur félagsins verður haldinn i
fundarsal John M. Iving skóla, Gor.
Ellice' .\ve. and Agnes St., mánu-
dagskvehlið hinn 3. apríl 1916, kl. 8
stundvislega.
Salonichi.
Bandamönnum, Frökkum og Bret-
um, er nq farið að slá saman við
Búlgara og Þjóðverja. Ilafa Frakkar
tekið af Búlgörum þorpin Macikovo,
Karadagh og Kosuna.