Heimskringla - 30.03.1916, Page 8

■BLS. 8.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 30. MARZ 1916.
Fréttir úr Bænum.
Jón J. Westman, að Clarkleigh,
Man., andaðist að heimili sínu lað
morgni þess 27. marz. Hann var 62.
ára gamall og einn af íslenzku frum-
byggjunum hér. Hafði leitað hingað
til lækninga fyrir skömmu, en ekki
fengið bót meina sinna.
Mrs. Guðbjörg Magnússon áTor-
onto Street hér í borg, dó að morgni
hins 26. þ. m., úr hjartaibilun. Guð-
björg sál. var kona Oddbjörns Magn-
ússonar, hálfbróður Sigurðar skálds
Jóhannessonar. Hennar verður frek-
ar minst síðar i blaði þessu.
Utanáskrift hr. J. Hrafndals John-
sons, sem áður var 1439 Pembroke
St., Victoria, B. C., er nú: Box 818
Prince Rupert, B. C.
1 greininni við “Ranghermi” i sið-
asta blaði hefir fallið úr lína, sem
fylgir: — Einnig var hann svo göf-
ugmannlegur, að slá því út, að eg
myndi ekki vera löglega gift, af þvi
að hann, o. s. frv.
SYRPA, 1. hefti af 4. árgang, verð-
ur innan fárra daga sent kaupend-
unuin og til umboðsmanna. Árgang-
urinn $1.00. Borgist fyrirfram. Heft-
ið 30c. Ritið er nú prentað á góðan
pappír og til þess vandað að öllu
leyti. — Útgefandinn.
liiblíufyrirlesttir
verður haldinn í 804*4 Sargent Av.
(millli Arlington og Alverstone St.)
fimtudaginn 30. marz. kl. 8 síðdegis.
Efni: Spádómar og fagnaðarboð-
skapur. Striðið mikla milli sannleik-
ans og villunnar, sem lýst er af spá-
manninum í Opinberunarbókinni
12. kap. — Sunnudaginn 2. april kl.
4 e. h. verður umræðuefnið: Gata
dauðans. Hvar er sálin milli dauð-
ans og upprisunnar? Er kenning
andatrúarmanna í samræmi við
kenning biblíunnar? — Inngangur
ókeypis. — AHir velkomnir.
Uavíö Guðbrandsson.
FYRIRTAKS KJÖRKAUP
PIANOS,— PLAYERS,— ORGANS
VI« höfum mikiö af hljó«færum á
hÖndum sem hafa verið tekinn í skift-
um eða sum hafa veriö leigð út, sum
hafa veriö keypt og aö nokkru leyti
borguö og skilaö aftur. — Hvert hljóö-
færi er ábyrgst að vera í bezta lagi.
Hver sem kaupir eitt af þessum hljóö-
færum sparar sér mikla peninga.
$ 45.00—CHICAGO CITY ORGAN, 5
octave cabinet, mjög laglegt
hljóöfri í bezta lagi, $45.
$ 50.00—KARN ORGAN, SIX OCTAVE
Piano case, svart, 21 stops, sel-
st fyrir $50.
9 70.00—BELL & CO. ORGAN, PIANO
case, walnut, vandaöur frá-
gangur, hérumbil nýtt, meö
spegli aö ofan. $76.
9120.00—THOMAS & CO., ORGAN,
piano case, ekta mahogany,
meö nýjustu endurbótum alveg
nýtt, einkar gott á $120.
9215.00—DU CHARME PIANO, BURL-
w'alnut, fullkominn stærö,---
mjög laglegt case; eins gott og
nýtt, kostaöi $500 veröur selt
fyrir $215.
$220.00— HEINTZMAN CO., f GÓÐU
ástandi, vanaverð $500, selst
fyrir $220.
$250.00—NEWCOMBE, — MAHOGANY
case, nýjasta sniö, kostaði
$450, brúkaö í tæpt ár, til sölu
fyrir $250.
$200.00—KRYDNEIt CO., í FUMED
oak case, leigt í nokkra mán-
uði alveg eins gott og nýtt,
vanaverð $350, selst fyrir $260.
$285.00—EVERSON & CO., MAHOGANY
case, útflúrislaust, stórt, hefir
verið brúkaö til sýnis í búö-
inni, vanaverð $425, til sölu
fyrir $285.
$320.00—WILLIAMS NEW SCALE í
Walnut case, borgað á parti,
brúkaö svo sem eitt ár, í hér-
umbil fyrirtaks ástandi, vana-
verð $450, selst fyrir það sem
eftir er aö borga $320.
$464.00— EVERSON & CO., PLAYER
Piano, dökt Mahogany Louis
XV. sniö mjög fallegt, hljóö-
færiö kostaöi $700, þaö hefir
veriö nokkuö borgað niður í
því, til sölu fyrir þaö sem
eftir stendur $464.
$500.00—WILLIAMS NEW SCALE, —
Player Piano, fumed Oak, brúk
aö svo sem tvö ár, seldist fyrir
$820, borgaö á parti, selst fyrir
afganginn $500.
$525.00—WESTER BROS., ELECTRIC
Player, í Mission Oak, búiö til
af nafnfrægu Ameríkonsku
félagi kostaöi $1000 tekið í
skiftum, til sölu fyrir $525.
Kaupskilmálar sem eru haganlegri
/yrir kaupanda, fást ef kaupandi æskir
þess. SkrifaÖu eða komdu viö og fáðu
frekari upplýsingar. Enn láttu þaö
ekki bíða, svo þú hafir tækifæri að
velja úr.
CROSS, GOULDING &
SKINNER
323 Portaífe Avenue. WinnipeK, Mnn.
Getiö þess, aö þér sáuð þessa aug-
lýsingu í Heimskringlu.
Til Leigu.
gott land (% section) 2 mílur norð-
ur af Winnipeg Beaeh, hálfa mílu
frá vatni. Landið er inngirt, gott
hús á því, og nógur heiskapur og
viður. Ágætt frir familíu sem vildi
byrja búskap og reisa nokkra gripi.
Snúið ykkur til
G. J. Goodmundson,
696 Simcoe St., Winnipeg-.
Jón B. Johnson, frá Dog Creek,
gainali kunningi vor, kom til borg-
arinnar nýlega. Hann lætur hið
bezta af öllu þar nyrðra. Býr hann
á eyju einni i suðurbluta Manitoba-
vatns og hefir þar björg nóga bæði
af vatni og landi og hefir gott bú.
Bréf frá Edwin G. Baldwinson,
ritað á Fraklandi 8. marz sl., biður
þess getið, til leiðbeiningar þeim,
sem kynnu að vilja rita honum, að
áritun hans sé:
Pte E. G. Baldwinson,
M 2—153341,
lst Base M. T. Depot,
• Rouen, France.
Jafnvel þótt Wonderland hafi
vanalega fult eins góðar sýningar
eins og sá næsti. Þá skarar þó sýn-
ingin “Jewel” fram úr öllum öðrum.
Leikurinn er í fimm þáttum og
verður sýndur á mánudaginn og
þriðjudaginn i næstu viku. Bæði
börn og fullorðnir ættu að sjá leik
þenna, því hann er bæði lærdóms-
rikur óg skemtilegur. Leikkonan
Ella Hiall hefir aldrei komið eins vel
fyrir eins og i þessum myndum. —
Þeir Philip Smalley og Louis Weber
hafa getið sér góðan orðstír fyrir
ljómandi smekk og fyrir það, að
leikir þeirra eru ætíð vel leiknir.
Mr. S. G. Magnússon í Keewatin,
Ont., óskar, að komast í bréfasam-
band við einhvern liðlegan mann,
sem þarf atvinnu fyrir sumarið
(segjum í 5 mánuði), og er vanur
fiskiveiðum. Hver, sem vill sinna
þessu, snúi sér til hans sem allra
fyrst.
Box 73, Keewatin, Ont., Can.
IÐUNN er nú uppgengin, eins og
eg hefi áður auglýst. Þá, sem hafa
sent mér peninga, en ekki fengið
ritið, bið eg að vera þolinmóða.
Þeir fá annaðhvort ritið eða dalinn
aftur. Bezt að senda ekki peninga
með pöntunum fyrri en eg augiýsi
að ritið sé hingað komið.
Stefán Pétursson,
696 Banning St. W’peg.
Til Sölu
ágæt rafurmagns eldavél (Range) og
tvær minni meðfylgjandi. Verður
seld fyrir minna en hálfvirði, þó
hún megi heita sama sein ný,, sök-
um þess að eigandinn flytur bráð-
lega úr bænum og verður að selja.
Þeir, sem þessu boði vilja sinna,
komi til 500 Victor St.
Merid, Sask., Marz 20., 1916
Háttvirti herra:— —
Viltu gera svo vel og útvega mér
eitt form “Attestation Paper” frá
223. Skandinava Herdeildinni. Hér
vestra rennur víkinga blóð í æðum
manna og áhugi mikill að komast í
herinn til að hjálpa landi og líð.
Eg vil fara f þessa deild; svo treysti
eg þér til að senda mér þetta með
fyrstu ferð.
Með virðingu,
G. G. Bjarnason.
Bréf á Heimskringlu .
Victor Anderson.
Sigurjón Johnson (3).
Miss Valgerður Friðriksd.
Mrs. Elin T. Stephensen.
Mrs. F. Pálmason.'
Roy Carson.
S. Borgfjörð.
Sigfús Pálsson.
Snjölfur Austmann.
S. Hlíðdal (2)
Guðmundur Jónatansson
Mrs. Jónína T. Ágústsson (2).
S. T. Hördal.
Til sölu eða leigu.
% Section umgirt gott heyland,
góður skógur, með byggingum, %
mílu frá fiskívatni, 6 mílur frá járn-
braut, — til leigu eða sölu eða leigu-
skift eða fasteignaskifta í vestur-
bænum.
E. EGILSSON,
1642 Arlington St., Winnipeg.
25-27. Phone: St. John 953.
KENNARA VANTAR
fyrir Ralph Connor skóla No. 1769,
12 milur vestur af Ashern, — í 5%
mánuð; eins mánaðar frí. Kensla
byrjar 1. maí. Umsækjandi verður
að hafa Second eða Third Class Pro-
fessional Certificate. Umsókn, er
taki fram kaupgjald, sem óskað er
eftir og æfingu við kenslu, sendist
fyrir 15. april til:
II. liaker, Séc’y-Treas.
Zant P.O., Man.
Myrkra-hnupl.
I æðra ljósi andinn sér
aðfarir stórskáldanna:
Stephan frá Hallgrími hnupla fer
hendingum til að sanna,
víti sé bölvað, og bágt að sjá
bálþrungnum myrkranna púkum hjá
“aðgreimng” milli manna!
11. marz 1916. O. T. Johnson.
Birkinesið.
TIL SöLU land á vesturströnd
Winnipegvatns, rétt fyrir norðan
Gimli (B^rkinesið); Yi mílu sund-
fjara; ljómandi fallegt fyrir suraar-
j bústaði. Upplýsingar fást hjá Gisla j
j Sveinsson eða Stephen Thorson,
J Gimli, og hjá Joseph T. Thorson, c.o. J
j Campbídl and Pitblado, Winnipeg. j
Heimskringla óskar, að einhver,
sem til þekkir, sendi sér upplýsing-
ar um núverandi heunllisfang Guð-
mundar Filippussonar.
Yfirlýsing.
St. Hekla nr. 33 I.O.G.T. vottar
hér með stórtemplar br. Sig. Júl. Jó-
hannesson þakkir og fult traust fyr-
ir framkomu hans og baráttu fyrir
framgang bindindismálsins, og hina
snörpu sókn hans fyrir vínsölubanni
því, er kjósendur Manitoba fylkis
samþyktu 13. þ. m.
Og jafnframt lýsir stúkan óánægju
yfir út af árásum þiem, er téður
reglubróðir hefir orðið fyrir í blað-
inu Heiinskringlu, út af áfengisaug-
lýsingum, sem blaðið Lögberg hefir
flutt í ritstjórnartíð hans, þar eð
slí’kar auglýsingar eru algjörlega fyr-
ir utan verksvið hans Við blaðið
Lögberg.
Ofanrituð yfirlýsing var samþykt
á fundi stúkunnar Heklu þann 24.
marz 1916, og ákveðið að birta hana
í Lögbergi og Heimskringlu.
Jósephína Helga Anderson.
1878—1915.
Hve svipleg var hin síðsta stund.
— Oss sakir örlög dylja. —
Var hún nú lík? Féll hún i blund?
Var horfið oss hið mæra sprund,
Að dýrum droMins vilja?
Sem haustið kvæði’ oss hrygð í sál,
Vér horfðum á fölnað blómið.
Vor harmúr djúpur hepti mál.
f hug dss datt: Er lífið tál?
Vort bjarta veikt, sem hjómið?
En blunda vært hin blíða snót,
Þér blómin vaxi að leiði.
Oss hinum er það harma-bót,
Að hugðnæm varstu, rösk og fljót,
Svo oft varð góður greiði.
Vér hörmum þig. En hann þó mest,
Sem heit þér ungur tjáði.
Þín móðurhygð, þín manndáð sést,
Þú minning bjarta eftir lézt,
Á gröf, sem geislum stráði.
Jón Kernesteð.
‘ Victory”
Svo heitir liin mikla borg, sem Bret-
ar hafa bygt á Englandi, en
heinmrinn veit ekki hvar
Oft hafa bæjir og borgir þotið
upp á einum mánuði, einni viku,
eða kalla má á einni nóttu í Banda-
rikjunum; en ekkert er það nema
barnaieikur á við það, sem skeð hef-
ir á Englandi núna, því að það er í
svo feykilega stórum stýl.
Kitchener og hermiálastjórn Breta
sáu það fyrir í byrjun stríðsins; að
stríð þetta myndi verða aðalstarf
Breta í marga, marga mánuði og að
þar yrðu sig allir við að gefa og ekk-
ert til spara, hvorki menn né fé. En
af þessu leiddi það, að stjórnin tók
sig til og fór að byggja borg eina
mikla, þar sem menn skyldu engu
sinna öðru en störfuin stríðsins.
Hún sendi út skipanir sínar og
þúsundir og tugir eða hundruð þús-
unda verkamanna söfnuðust þar að.
Og á örskömmum tíma var borgin
risin upp, þar sem varla hafði sézt
kofi áður.
En hvar? Hvar hún sé er leyndar-
dómur, sem ekki verður heiminum
kunnur fyrri en stríðið er búið. En
hún er einhversstaðar á Englandi.
Og spádómur fylgir nafni hennar,
því hún var heitin ‘“Victory”.
Einn fréttaritarinn á Englandi rit-
ar um hana á þessa leið:
Mér fanst núna, sem ljónið brezka
væri að reisa makkann og teygja
úr löppunum með berum ljónsklón-
um. Eg hefi verið að renna augum
fram til ókomna timans og séð þar
inarga nýja hluti, og þó eitt merki-
legast, nefnilega, að þetta alt er
byrjun ein, sem búið er að gjöra og
undirbúningur undir það, sem í
j hönd ifer. í sjónum þessum hefir mér
borið fyrir augu eldstrókur einn,
sem gleypa mun alla herskara óvina
þjóðanna og gjöra þá að engu.
Einn er sá lærdómur, sem vér höf-
um visari orðið við stríðið, og er
hann sá, að það er að vinna til eink-
I is og eyða lífi milióna, að fara að
j reka járnið fyrri en það er heitt orð-
| ið. En i þessari miklu borg “Vic-
tory” læra menn það fljótt, að það
tekur töluverðan tíma, að geta látið
vitið, þekkinguna, listina, og aflið
fylgja högginu eftir, þegar sleggjan
er reidd.
Bretar eru að búast í striðið, —
einlægt að búast. Og eins og hnefa-
leikamaðurinn þarf að búast vel og
lengi undir viðureignina við mót-
stöðumann sinn, þarf um fram alt
að vera þolinmóður, þolinmóður
um fram alt, — eins er hér. Bretar
bygðu “Victory” til að búa sig und-
ir að mæta Þjóðverjum, og nú er
hún langt komin.
“Victory City” er langar leiðar frá
— öllum öðrum borgum. Og það
munu Þýzkir sanna, eða Zeppelinar
þeirra.
Hún er tuttugu mílur á hvern kant.
Hún nær yfir tuttugu ferhyrndar
mílur, yfir hæðir og dali. Mörg,
mörg þúsund manna hafa bygt hana
og cru enn að ]>ví, og margar þús-
undir manna, karla og kvenna,
munu búa þar og starfa. Eg sá þar
feykilega langar raðir af verksmiðj-
um, og var mér sagt, að þær hefðu
verið bygðar á þremur vikum. Og
stóðu þá múrsmiðirnir svo þétt
saman nótt og dag, að sem næst var
að stæði maður við manns hlið.
Yfir mörg hundruð mílna hafa
járnbrautarteinar verið lagðir um
borgina; en strætin öll eru lögð
granit-björgum, og er ætlast til að
þau vari og endist mann fram af
manni.
Það er eins og landið eða þjóðin
brezka hafi sagt: “Héðan af eða
þangað til Þjóðverjar krjúpa að fót-
um vörum og biðja um frið, þá skai
stríðið — hart og blóðugt stríðið —
vera vor aðaliðja. Vér skulum halda
þvi áfram í hundrað ár, ef að þörf
gjörist.
En þó að margar hinar stærri
byggingar séu af steini gjörðar, þá
er það ekki um alla borgina. Til
flýtisauka hafa margar þeirra verið
gjörðar af tré, en traustu og varan-
legu. íbúðarhúsin eru gjörð fyrir
fjölskyldur. Smáhýsin (cottages)
hafa baðherbergi og eru raflýst. En
skálarnir hinir stóru (barracks) eru
ætlaðir ókvæntum mönnum, og eru
þeir útbúnir öllum þeim þægindum
og hreinlæti, sem framast er kostur.
Þar eru feiknastórir samkomiu-
salir, leikhús, myndasýningaskálar,
og grænir, grasgrónir leikvellir hér
og livar fyrir karla og konur.
Þar eru barnaskólar fyrir þús-
undir barna, og kyrkjur eru þar
bygðar fyrir 4 eða 5 trúflokka. Þar
eru sölubúðir hér og hvar um borg-
ina, stærri og smærri, og ætlar
stjórnin að leigja þær út vikulega
eða mánaðarlega, og hefir þá stjórn-
in meira og minna ráð yfir verðhæð
varanna, sem seldar eru. — En auk
þessara verjílana einstakra manna
verða, þar einnig verzlanir, sam-
vinnufélaga (Co-ioperative Stores),
eða eiginlega ein, en hún feikna
stór.
Og svo hefir ríkið tekið að sér
alla stjórn á vínsölu þarna. En til
þess að geta þetta þurfti hún að
kaupa út 30 vínsöluhús, sem leyfi
höfðu og þarna voru áður á 200 fer-
mílnasvæði eða meira. Alt landið
undir borginni er 400 fermílur. Er
það ætlun stjórnarinnar, að hafa
þar svo litla vinsölu, sem hægt er.
Þettq,er nú nýjasta borgin, sem
fjöldi manna í heiminum veit ekk-
ert eða svo sem ekkert um.
Annar flugdreka-slagur.
Drekarnir voru bæði frá Bretum
og Frökkum, og héldu saman 65 og
rendu yfir Zeebrugge og vígi Þjóð-
verja þar, og hleyptu niður sprengi-
kúlum. Allir komu þeir heilir heim.
Þetta var einnig hinn 20. marz.
Canada’s Finest Suburban Theatre.
Föstudaginn og Laugardaginn
“THE PRICE OF FOLLY”
A swell V.S.L.E. Production
—Don’t Miss “JEWELL” á Mánudaginn og Þriðjudaginn.—
Bjarmi, Bandalag Skjaldborgarsafnaðar heldur
SAMKOMU
Þnðjudagskveldið, 4. Apríl, 1916.
í Skjaldborg á Burnell St.
PROGRAM.
1. Ávarp forseta Sira Rúnólfur Marteinsson
2. Píanó spil. . . . Miss Sigríður Friðriksson
3. Einsöngur... .
4. fíæöa
5. Einsöngur. . . . Miss H. Friðfinnsson
6. Pantomine—í leit eftir hinni sönnu lífsánœgju. \

7. Fiðluspil . . . Miss Oddsson og Mr. G. Oddsson
8. fíæöa—Vor. . . Mr. S. J. Jóhannesson
9. Einsöngur . . .
10. Fiðluspil ....
11. Upplestur . ..
12. Söngur . . .- Söngflokkur safnaðarins
13. Kaffiveitingar.
Inngangur 25 cents. Byrjar kl. 8
Rúmanía.
Rúmanir eru að hervæðast. Þeir
hafa verið að flytja falibyssur og
skotfæri heim til sín frá Rússum, og
frá Bueharest, höfuðborg þeirra,
kemur sú fregn hinn 20. marz, að
þeir séu nú albúnir. Þeir hafa kall-
að í herinn alla þá menn, sem áður
voru undanþegnir og mörg þúsund
menn frá Transylvaníu, norðan við
fjöllin.
Holland.
Einlægt stytiist i spottunum, sem
halda Hollendingum heima. Nú fyr-
ir helgina var einu iskipi sökt fyrir
þeim, stóru, nýju og góðu flutnings-
skipi (Tubantia) og kenna þeir
Þýzkum um það. Það var skamt
undan landi. Þýzkir neita að hafa
gjört það, en Hollendingar, sem á
skipinu voru, sverja að þeir hafi séð
torpedóna vaða sjóinn. Urgur mik-
ill í Hollendingum. Var ekki gott
samlyndi áður, en nú versnar.
Ferð um Miðríkin.
Hollenzkur maður ferðaðist ásamt
konu sinni um Miðríkin fyrir stuttu.
Þegar hann kom heim, ritaði hann
ferðasögu í blaðið Telcgraf í Am-
sterdam, og er útdrátt-ur úr henni
birtur í enskum blöðum. Kveðst
hann halda, að hann skýri frá á-
standinu á Þýzkalandi og Austurríki,
eins og það er, hlutdrægnislaust með
öllu.
Það, sem maður fyrst veitir eftir-
tekt, bæði í lestunum og á járn-
brautarstöðvunum, er það, hve mik-
ið er allstaðar af særðum hermönn-
um. í hverjum bæ og jafnvel í smá-
þorpum, blaktir rauði krossinn yfir
einu eða fleiri húsum, til merkis
um, að þar séu særðr menn. Þá tek-
ur maður og fljótt eftir þvi, hve fátt
er um miðaldra menn. Á ökrunum
sjást næsturn eki aðrir en konur,
börn og gamalmenni. Eg tók enn-
fremur eftir því, að eg sá aldrei
gullpening á allri leiðinni. Vorum
við þó þrjár vikur á ferðinni. Þegar
vð fórum frá Þýzkalandi og heim,
þá var gáð í buddurnar okkar mjög
gaumgæfilega og spurt, hvort við
hefðum gull.
Milli Cleve og Kölnar kom þýzk-
ur foringi inn í vagninn okkar.
Hann var sár. Ilann bar járnkross-
inn — eins og flestir þýzkir her-
foringjar. — Við tókum tal saman.
Hann sagði mér, að hann hefði ver-
ið í orustunni við Marne, en ekki
sagðist hann hafa vitað það fyr en
síðar, að Þjóðverjar hefðu hörfað
þar undan. “Það eru tveir hlutir,
sem við berum mikla virðingu fyr-
ir”, mælti hann, “fyrst og fremst
stórskotaliðið Frakka og framganga
Englendinga í bardögum”.
Eg sagði, að enski herinn hefðij
þó oft verið kallaður málalið og
fleiri óvirðingarnöfnum; en hann
svaraði: “Það stendur á sama, þeir
berjast hraustlega, þetta eru alt
‘sportsmenn’.” Stórskotalið Frakka
gat hann ekki nógsamlega lofað.
öllum er kunnugt um það, af
blöðum og flugritum Þjóðverja, að
á þá var um eitt skeið runnin sigur-
víma. Þegar þeir höfðu tekið Ant-
werpen, sögðu þeir: “1 næstu viku
förum við til Calais”, o. s. frv. Nú
er sú víma runnin af þeim; þeir eru
nú ekki ofsakátir, þeir virðast iniklú
fremur vera svartsýnir. Þeir láta
auðvitað mikið af því, hve langt
þeir séu komnir inn í óvinalöndin;
þeir hafi tekið alla Belgíu, þriðj-
unginn af Frakklandi, stóran skika
af Rússlandi, og nú séu þeir á leið
um Serbíu til Tyrklands og þaða-n
suður til Suez-skurðsins. En bak við
þetta leynist þó hjá þeim efi um
það, að vel muni fara.
Ef sagt var við þýzkan mann í
fyrra, að svo gæti farið, að Þýzka-
land yrði undir, þá brást hann reið-
ur við og kvað það óhugsandi. En
nú segir hann: “Guð má vita,
hvernig þetta fer”. Ef talað er um
það, að ómögulegt sé að sigra Eng-
land og Rússland, ef þessi lönd haldi
ófriðnum til streitu, þá er svarið nú:
“Getur það átt sér stað?” En i
fyrra: “Við skulum og ■ munum
sigra”. Oft vorum við spurð að því,
hvort ekki mundi hægt að byrja
friðarsamninga, ef allar hlutlausar
þjóðir óskuðu þess og findu ráð
til að hrinda þeim á stað. Kaup-
maður, sem var í vagninum, sagði:
“Sjáið, hversu margir eru fallnir og
særðir — og hvers vegna?” og tók
siðan að forniæla “die grossen Her-
ren” (stórmennunum).
Við komum til Kölnar um nónbil-
ið og átum miðdegisverð skamt fná
járnbrautarstöðinni. Hann var á-
kaflega rýr, kostaði þó 9.50 mörk
fyrir okkur bæði, þar með talin tvö
glös af öli og þjórfé. Það var auð-
séð á útstrikuninni á matarseðlin-
um, að maturinn hafði hækkað í
verði. Okkur var sagt, að síðustu
þrjár vikurnar liefði verð á mat-
seðlinum verið endurskoðað einu
sinni í hverri viku. Ekki gátum við
fengið steiktar kartöflur, þvi feitina
þurfti að spara.
Á leiðinni til Frankfurt kom fyrir
okkur atvik, sem sýndi prússnesk-
an anda. í vagni okkar voru sæti
handa fjórum og við vorum fjögur
í honum. 1 ganginum stóðu tveir
ungir hermenn, báðir sárir og fölir
i framan. Þegar við vorum sezt nið-
ur, opnaði prússneski herlæknirinn
hurðina og spurði, hvort autt pláss
væri í vagninum. Við kváðum nei
við því, það væri ekki nema fjórum
mönnum ætlað sæti. “Þar sem fjór-
ir gcta setið, geta fimm setið”, sagði
læknirinn og settist niður.
(Niðurlag)