Heimskringla - 30.11.1916, Qupperneq 1

Royal Optical Co.
Elztu Opticians i Winnipeg. Víð
höfum reynst vinum þinum vel, —
gefðu okkur tsekifæri til að reyn
ast þér vel. Stofnsett 1905.
W. R. Foivler, Opt.
XXXI. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 30. NÖVEMBER 1916.
liðhlaupar eiga afturkvæmt.
Eiðhlaupum öllum (deserters) verSa gefnar upp sakir, ef þeir
koma aftur til hersveita sinna fyrir 15. desember næstk.
Ottawa, 27. nóv,— Auglýsing liefir
nu verið gcfin út þaðan, að allir
f>eir, setn strokið iiafa úr hersveit-
Vm ^'ailada liér í Ameríku, geti að
°»ekju horfið aftur til herdeilda
sinna, ef að þeir gjöra það — report
}<>i duty — fytir hinn 15- des. 1910.
Hans liátign hertoginn af Devon-
xhire hefir skrifað undir og sam-
þykt stjórnarráðstöfun þessa (Order
1,1 Uouneil), og skal tilskipun'þcssi
Ila til allra þeirra hermanna, sem
strokið hafa úr herdeild sinni, eða
ekki komið aftur, er þéir hafa burt-;
fararleyfi fengið. I’cir eru í hundr- i
aðatali, sem þannig er v-arið.og flest- j
ir 1 Bandarfkjunum; hafa þeir skot-;
lst yfir línuna án þess að fá leyfi. —
nú talið víst, að stórir hópar
Þeirra muni koina aftur, undir eiris
°R t>eir vita, að þeir verða í sátt
» teknir aftur og yfirsjónum þeirra
Sleymt- v
Tilskipunin segir, að mennirnir
yerði að gefast upp ekki seinna en
}5. desember, gefast upp tii her-
deildar þeirrar, sem þeir höfðu frá
liorfið, hvar svo sem sú deild er nú
í Canada, eða þá til District Officer,
sem stýrir einhverju Military Dist-
rict í Canada.
Tilskipunin tekur það einnig
fram, að allir liermenn, sem dæmdir
liafa verið til fangelsisvistar eða í
hald fyrir að strjúka burtu frá
sveitum sínum, án leyfis, skuli selj-
ast í hondur yfirmanni herdeildar
eða sveitar þeirrar, sem þeir voru í
eða til Ðistrict Officer Commanding,
svo að þeir sem fyrst verði sendir
til herdeilda sinna-
Stjórnin er þeirrar skoðunar, að
margir þessara strokumanna* hafi í
fyrstu ekki liaft fulla hugmynd um
það, hvað alvarleg l>essi yfirsjón
þeirra væri; en svo þegar frá leið
liafi þeir óttast liina hörðu liegn-
ingu fyrir afbrot þessi.—Þessi mildi,
sem nú er sýnd, ætti að knýja þá
til þess, að flýta sér, sem þeim fram-
ast er mögulegt, aftur til hersveita
sinna.
ISLENDINGUR FÆR HEIÐURSKROSSINN.
Lieutenant Hallgrímur Jönsson er fyrsti tslendingurinn, sem fær
heiðursmerki fyrir viturlega og hugprúða framkomu.
Hann var áður Principal við
Manitou HighSchool. Hallgrímur er
sonur Jóns Jónssonar frá Mýri í
Bárðardal, sem nú býr að Kanda-
öar ( Saskatclievvan- Hallgrímur
• ieutenant gekk í 108. herdeildina
skömmu eftir að hún irtyndaðist, og
var í henni um hríð; en fékk svo
• eyfi til að fara á undan til vígvall-
““““ t«>r meö iióp 200 foringja,
Stríðsfréttir.
’að hefir lítið verið um stríðið að
"’egja þessa vikuna; fregnirnar eru
mjög óljósar og eins og hver komi á
móti annari, sem oft stafar af því,
a<,> fregnritarnir, sem hér taka við,
eru ókunnugir landsháttum þarna
1 suðausturhorni Kvrópu Og svo er
uln'S. og hvoingur málspartanna
kæri sig mikið um, að fregnir berist
|>aðan. Og allir aðalviðburðirnir
íara nii fram í Búlgaríu.
i3að er nú sannað og ljóst orðið,
að þeir liafa lagt djúp og vitur ráð
hýzku hershöfðingjarnir, hvernig
Ueir skyldu mæta Rúmenum, þegar
heir fóru á stað og óðu brokkandi
itin f Transsylvaníu. l>á kom Mack-
ensen að sunnan með Tyrki og Búlg
ara og Djóðverja og hafði víst ein
•10,000 manna og réðist norður í Do-
lrndja: það varfcini staðurinn, sem
opinn var fyrir árásum, af Rúmena-
andi. Þegar bardagar eru byrjaðir
har, þá fer undir eins að heyrast til
Austurríkismanna og Þjóðverja
norðan við Rúmeníu fjöllin. Rúm-
enía er eins og sokkur í iaginu eins
"g aliir vita, og stökk Mackensen á
hælinn, sem allur er sunnan Dónár-
ósa. en Falkenhayn stefndi her-
aveitum sínum í kverkina ofan við
eistina. Hann velti undan sér Rúm-
enum, sem voru óvanir og illa bún-
ir °S náði kjaftfylli sinni efst á rist-
‘nnl> suður af Kronstadt; og þar
komst hann í skörðin Bodza, Pre-
deal og Törzburger skörðin. Hann
>''auzt að meiru eða ininna leyti í
^egnum skörðin, og þarna átti að
••pa í sundur- Falkenhayn átti að
omast ofan á slétturnar, og Mack-
enzen átti að komast yfir Dóná,
annaðlivort á brúnni við Tcherna-
v°da eða einhversstaðar á næstu 100
jnílum þar fyrir sunnan. Hefði það
'nkkast, var alt Wallaciii, eða suð-
'Jr °g vesturhluti Rúmeníu unninn;
l>e,r hefðu getað vaðið yfir alt land-
1 . sem var fyrir vestan þessa lfnu.
eir hefðu getað látið greipar sópa
uni alt iandið; flutt þaðan alt korn,
allan kvikfénað og fólkið sem þræia,
" hað sem þeir höfðu ekki slátrað
eða liaft til skemtunar handa her-
mönnunuin, eins og þeir gjörðu í
Serbíu og Belgíu.
Bn þetta gekk ekki eins greiðlega
"g þeir ætluðu- Falkenhayn barðist
harna viku eftir viku í fjöllunum,
"g komst <‘kki ofan á slétturnar og
þuð var svo langt frá, að Macken-
sem fóru í suraar, og höfum vér ekki
heyrt af honum fyrri en þetta.
Winnipeg blöðin segja að liann
hafi fengið heiðurskrossinn fyrir að
stýra tveimur hópum verkamanna á
vígvöllunum með hugprýði og vit-
urleik-
Heill sé Hallgrími og fari þannig
fieiri á eftir.
sen kæmist yfir ána, að hann hefir
liaft nóg ineð að lijarga liði sfnu,
og vftr hann þó iengi nær því að
vinna hlutverk sitt en Falkenhayn.
Og þegar Falkenliayn fann svona
fast fyrir í skörðunum og sunnan
við fjöllin, þá verður hann að taka
l>að úrræði, að senda Iiðið langan
krók vestur fyrir öll fjöllin og suður
að Dóná; þar eru hin cðlilegu port
á Rúineníu, en þó býsna torsótt.
Hann lætur því lierinn gjora áköf
áhlaup á tveim öðrum stöðum með-
fram Aluta eður Alt ánni, þar sem
hún rennur suður í gegnum fjöllin,
oða við Rauðaturnsskarð (Rothen-
thurn Pass) og aftur vestar í Vulk-
an skarði ofan Jiul-dalina. Á sú
fellur úr Vulkan skarði, og er köll-
uð “Schyl” á sumuni kortum (En-
cyclop Britt. 1892). Þarna börðust
Rúmenar á báðum stöðúnum af
mikilli hreysti, og hrundu af sér á-
hlaupum Þjóðverja livað eftir ann-
að, og fengu Þýzkir mannskaða mik
inn; en þeir bættu einlægt við liði
og skotfærin höfðu þeir einlægt
betri, og urðu Rúmenar að hrökkva
úr skörðunum siriátt og sinátt og
ofan f dalina, bæði með Aluta fljót-
inu og ofan Jul eða Schyl dalina.
En Schyl fljótið rennur skamt frá
Crajova, á miðjum sléttunum í
Litlu Wallachi; en svo er landið
kallað vestan við Aluta. Þá var og
líka kvfaður af hópur sá eða her-
flokkur Rúmena, sem var við Or-
sova, og er ekki gott að vita, hvað
þeir hafa margir verið; en það lið
Rúmena, sem var að berjast í Jiul
dalnum, hefir bjargað sér austur í
fjöllin- Það er eins og enginn viti,
hvað af þeim hefir orðið, sem voru
við Orsova; en ekki gátu neinar
þýzkar fregnir um það, að þeir væru
komnir á vald Þjóðverja; en náð
höfðu Þýzkir þar bæði Orsova og
Turnu Severin, borg á norðurbökk-
um Dónár, austan við þrengslin eða
járnhliðin sem kölluð eru.
Aftur höfðu Þýzkir eða réttara
Mackensen komið liði einhverju
norður yfir Dóná við Zimnitza, en
það er bær einn á norðurbakka
Dónár, miðja vega milli Rustchuk
og Nikopolis, sem báðar eru á suð-
urbakkanum- En ógreinilegar voru
sögur þær.
— Mánudagsblöðin segja, að þetta
sé all-mikill herafli og sé kominn
upp til Alexandria, 47 mílur suð-
vestur af Bucharest, og þar eða það-
an liafi þeir getað komist í sam-
band viö Þjóðverja þá, sem komu
norðan úr Vnlkan skarði og ofan
Jiul daiinn til Crajova. Þá eru lfka
Þýzkir að færast ofan úr fjöllunum
meðfram Aluta ánni. Ervherflokkar
Rúmena, sem þar voru fyrir til
varna, er sagt að hrokkið hafi und-
an austur lengra.
Þær hersveitir Rúmena, sem við
Orsova voru, eyðilögðu kornbirgðir
allar ]>ar um sveitir áður en þefr
hrukku undan og fólkið flýr alt
austur á sléttunum og skilur eftir
logandi eyðimörk- Og er vanséð,
hvort Þjóðverjar ná þar nokkrum
matarbirgðum til muna. Menn
ætluðu, að Rúmenar myndu við-
nám veita við Aluta; en nii sem
stendur er óvíst að þeir geti það;
þeir streyma allir til Bucharest, því
l>ar er alt trygt ennþá. Og ef að
Rúmenar væru nógu kunnandi til
bardaganna, ættu þeir að geta sett
hergarð þvert yfir landið, norðan
úr fjöllunum og suður í Dóná og
l>annig stöðvað Þjóðverja. En hing-
að til liafa l>eir ekki barist þannig.
Þeir hafa haft hina gömlu bardaga-
aðfcrð, að berjast á opnu svæði- En
þar þurfa þefr ekki að reyna viö
Þjóðverja; þeir eru engir menn til,
aö tnæta þeim á þann hátt. Og þvf
hefir þeim farið, sem nú er raun á
orðið. En hitt getur verið spurning
um, hvort það þorgi sig fyrir Þjóð-
verja, að fara þarna suður og eyða
landið, eins og þeir eyddu Serbíu.
Það gæti verið þó að þeir nú hafi
byr nokkurn, að í baksegl slagi áð-
ur en lýkur; og hafi þeim veitt örð-
ugt að lialda hergarðinum meðan
iiann var 300 mílum styttri, þá
minka ekki erfiðleikarnir við þetta.
Til Bucharest streymir því fólkið
ait úr landinu, og þangað sækjá
Þjóðverjar á eftir- Hvort hægt vcrð-
ur að verjast þar er undir þvf kon;
ið, livað mikinn styrk Rússar geta
sent þangað og hvað mikið kemst
undan af þessum hersveitum Rúm-
ena. sem voru við Vulkan skarð og
Orsova. — En hvernig sem þetta fer,
|>á þarf enginn að ætla, að strfðinu
vé lokið fyrir þetta. En nú sást eitt,
sem menn áður héldu lieimsku eina
af Bandamönnum, er þeir sendu lið-
ið til Hellusunda. Allir lágu Brct-
um á hálsi fyrir þá vitleysu. En nú
sást það, að það var rétti vegurinn;
þar töku þeir Tyrki kverkatökum,
svo að við kyrkingu lá- En þegar
Bandainenn fóru þaðan, þá losnaði
fyrst um Tyrkjann; þá gat hann
dregið að sér matvæli og vistir og
hermenn í hundrað þúsundatali,
sem nú eru að berjast í Dobrudja,
og hjólpa Þjóðverjum til að brjóta
undir sig Rúmeníu. Hefði nú marg-
ur maðurinn kosið, að hann hefði
ekki verið eins hótalaður um ófarir
og mannfall Bandamanna við Hellu
sund, eins og hann var fyrir nokk-
úru sfðan.
liálsum þar og hnjúkum austán ár-
innar, og nú er sagt að þeir hafi
sótt þar fram og tekið skotgrafir
Þjóðverja og þorp nokkui't og ein-
lægt hafa þeir verið að safna her-
gögnum, sem hinir skildu eftir eða
köstuðu frá sér eftir ófarirnar við
Monastir.
— Seinustu blöðin segja, að að-
míráll Fournet lia.fi gefið Grikkjum
f Aþenuborg frest til til fyrsta des-
embei', að selja Frökkum vopnin í
hendur. Ef að þeir verða ekki við
því, þá er við búið, að hann verði
að taka Aþenuborg með valdi- En
skip hans liggja svo á höfninni, að
liann getur lagt borgina alla f rúst-
ir. án þess að létta akkerum.
- Á öðrum stöðum víggaröanna
sltur alt við sama.
Til Sigurðar J. Jóhannessonar
skálds.
—-•-----
Aldrei rak þig upp á flæðisker
Uin ólgusjó þótt fæiir vegu langa.
Ellin getur ekki málað þér
ömurlega liélu-rós á vanga.
R. J. Davidson.
KONURNAR í WINNIPEG HEFJ-
AST HANDA.
f>ær eru nú farnar að skifta sé* ai
stjórn borgarinnar-
Alvara á Grikklandi.
Á Grikklandi hefir Venezilos óg
ráðaneyti lians sagt Búlgörum
stríð á hendur- En í Aþenuborg
gengur alt á tréfótum. Kongsi er
sama heybrókin og áður, og þegar
Fournet, aðmfráll Frakka heimtaði
vopnin af Grikkjum, þó risu kon-
ungssinnar upp í Aþenuhorg, óðir
og uppvægir og laumaði þá stjórnin
vopnum til þúsund konungssinna.
Eru konungsmenn háværir mjög og
óðamála og hóta öllu illu, og var
Papoulas hershöfðingi fyrir þeim.
Ilafði liann verið kallaður heim til
Aþeuuborgar frá Janinu, norður ó
Grikklandi, rétt fyrir skömmu- Hef-
ir hann búist um í borginni og safn-
að fallbyssum á Admetos hæðina
bak við járnbrautarstöðvarnar. -
Það ýtir nú undir Grikki, er Þjóð-
verjar komast inn f Rúmeníu. Þeir
eru fljótir til Grikkir og halda nú að
Þjóðverjar séu búnir að vinna stríð-
ið, úr þvf þeir gátu lirakið Rúmena
og brotið undir sig part af landi
þeirra. En Rúmenar voru óvanastir
allra þjóðanna í stríði og kunnu
ekki til herskaparins, hvorki að
berjast eða búa sig, og urðu að
standa á bersvæði meðan liinir voru
aö skjóta þó niður-
Heyr á endemi! hefðu menn sagt
fyrir nokkru, ef menn liefðu 'heyrt
annað eins; en nú þykir þetta að
eins náttúrlegt og sjálfsagt. Þær
eru komnar ó stað, konurnar, og
það má hamingjan vita, hvar þær
láta staðar numið. En af heilum
liuga óskum vér að þeim farnist vel-
Á föstudagskveldið var lögðu þær
spurningar ýmsar fyrir liina til-
vonandi Controllers borgarinnar.
eða réttara þá, sem nú sækja um þó
sföðu. Þetta gjörðist á fundi kvenna
á Industrial Bureau, og kölluðu
fuiid þenna: Women's Civic League
MK'al Council of Women og Womens
Political Educational League.
Á fundi þossum lögðu konurnar
fram spurningar margar, sem Con-
trollcrs urðu að svara, og var fyrsta
spurningin um það, hvort þeir
myndu verða því samþykkir, að
breyta sveitastjórnarlögunum og
“Civic Charter” þannig, að konum
yrði veittur réttur til að halda em-
hætti í sveitarstjórn- Þessu svöruðu
allir umsækjendur cmbættanna í
bæjarstjórninni (Controllers) með
jái.
Margar aðrar spurningar lögðu
konurnar fyrir þó og mátti heita,
að þeir gengju inn á alt sem kon-
urnar fóru fram á: enda var það
borið fram af skynsemi og góðri f-
grundan. Þær héldu fram sparnaði
og góðri meðferð á fé borgarinnar,
og fór fundurinn allur fram sem
bezt mátti á kjósa-
JÓHANNES JÓSEFSSON.
Bandamenn ýta óvinum sínum
undan sér frá Monastir.
Við Monastir eru Bandamenn að
smóýta Þýzkum norður. Það lftur
svo út, sein þeir hafi hreinsað iand-
ræmuna millf Preeba vatns og Och-
rida að Þjóðverjum. því að nú eru
ftalir komnir vestur af Monastir og
norður að Tarnova (eða Tirnova),
eittlivað 4 mílur eða vel það norð1-
vestur af Monastir. Þarna héngu
Þjóðveijar lcngst, er þeir hörfuðu
frá Monastir; en austur við Cerna-
ána voru þcir komnir tniklu lcngra
norður- Enda voru Serbar uppi á
WILLIAM BJÖRN BRRSON.
Þessir bræður, William Björn
Benson og Ingólfur Benson, eru
báðir fæddir í Winnipeg; hinn fyr-
nefndi 16. október 1891, en «á síðari
1. september 1895- Foreldrar þeirra
eru þau Sakarías Benson og Kristín
Brynjólfsdóttir, sem heimili eiga að
775 Toronto stræti í Winnipeg, bæði
ættuö af Vesturlandi. Kornu þau
að heiman fyrir þrjátíu árum síðan,
INGÓLFUR BENSON-
og hafa lengstum dvalið í Winnipeg-
Þeir bræður eru mannvænlegir
' menn, enda eiga þeir ætt til þess að
j rekja. Sfra Björn Hjálmarsson í
j Tröllatungu í Strandasýslu var lang
; afi þeirra.
Þeir fóru í herinn 29- febrúar 1916
í og gengu þá í 181. lie deildina
(Manitoba Buffalosi og cru nú
komnir til Englands.
Zeppelinárás á England íslenzk hjúkrunarkona.
Þaö var milli 10 og 11 að kveldi
liins 27- nóvember, að Zeppelin- j
floti Þjóðverja kom að heimsækja I
austurströnd Bretlands um Humra-I
mynni og þar fyrir norðan. Þeir
fóru yfir Midland sveitirnar og
hleyptu niður sprengivélum bæði j
þar og í Yorkshirc og Durham; en!
skaða gjörðu þeir lítinn eða engan. í
Flugmenn Breta fóru móti þeim og
eltu eitt á sjó út og steyptu þvf loks j
logandi niður í sjóinn fram undan |
Durham. Annar flugdreki fór yfirj
Midland sveitirnar og hleypti mörg- j
um sprengikúlum niður. En hvað
eftir annað réðust flugmenn Breta j
á hann og löfnuðu, svo að hann seig j
á fluginu nær því að jörð niður: j
en einhvernveginn hafa Þjóðverjarj
getað gjört við það, sem bilað hafði,1
því að þegar dagaði, voru þeir á j
harða ferð komnir og flugu hátt í
lofti — ein aOOO fet - og stefndu til |
sjávar. En þá gjörðu flugmenn
Breta aftur árás á þcnna þýzka flug-
dreka, 9 mílur á sjó úti, og steyptu
honum þar niður logandi um ki. j
6.45 um morguninn. Allir fórust af |
báðum Zeppelinuin þessum.
Glímukapi>inn frægi skrifaði ný-
lcga hr. Halldóri Metúsalemssyni
hér í borg og segir hann þar ýmis
ffgt af högum' sínuin.
Hann hefir verið með Ringling
Brothers í sumar; hefir liann veriö
þar í sérstakri skotrauna-deild við
áttunda mann: 2 Ameríkana, 1 Eng-
iending. 1 ítala, 1 Ungverja. 1 Mex
icomann og 1 Frakka-
Tvenn verðlaun voru veitt þeim,
er beztir reyndust í skotrauninni;
a’fðu þeir sig f tvær vikur og stóð
sú skotraun yfir f 4 daga; skaut
liver þeirra 25 skotum á dag eða 100
skotum f alt.
Verðlaunin voru 2 heiðurspening-
ar úr gulli og skotmeistara-nafnbót
með annari. Vann Jóhannes fyrstu
verðlaun og nafnbótina: — liæfði
liann 97 sinnum af 100-
Jóhannes er listamaður í fleiru en
nflraunum og glímum.
Jack London dáinn
Frá Santa Rosa í Californiu kem-
ur sú fregn, að skáldið og ritliöf-
undurinn .lack London sé látinn
þar. Hann dó snögglega aö sagt er
af fptomaine’ eða ‘uremic’ eitrun- —
tlann varð veikur að kvcldi hinn
22- og dó daginn eftir. Jack London
var hraustmenni, afirauna og í-
þróttamaður og ungur að aldri. En
cinhvernveginn liefir hann neytt
cinhvers, sem ckki hefir átt vel viö
liann. Hann er frægur orðinn fyrir
rit sfn um heiin allan, og er leitt gð
missa slíka menn áður en verk
þcirra er liálíunnið, <>g óefað liefir
iiann átt beztu áý sfn eftir cf að ald-
ur licfði lengri orðiö.
Hófa og munnsýki
Þetta er plága mikil, sem ásækiri
gripi, og eru alliiv cinkum bændur,
liræddir við hana. Ilinn 28. nóvem-
ber komu blöðin með fregn um sýki1
þeSsa í e'ða nálægt Tescott í Kansas
ríkinu.
Bóndi einn að nafni John Schmith,
nólægt Tescott. átti gripahjörð (98
gripi) og er dýralæknir Bandaríkja-
stjórnar, Dr. P ,) Kishner. skoðaði
hjörðina, fann liann sýki þessa í
gripunum. Vorður var þegar settur
um hjörðina, en hún hafði nýlega
verið keypt í borginni Kansas.
Munnveiki haföi og fundist á
hestum í Waunota í Nebraska. Skip-
un liafði þegar verið gefin út, að
loka "Stoek Yards" í East St. Louis
og Union Stock Yards í Chicago og
hannað var að flytja þaðan nokkra
nautgripi, kindur eða svín, nema
þeim væri undireins slátrað. Því að
dyigjur voru um, að sýkin væri í
Nebraska, Kansas <>g Missouri.
Frakkar ákveða tvo kjötlausa
daga í viku hverri.
Frakkar eru búnir aö ákveða tvo
daga í viku hverri, er ekki mcgi selja
eða matbúa eða eta kjöt á greiða-
sölustöðum, <>g er það fimtudagur
og föstudagur.
Þcir hafa einnig bannað að búa til
"Frcsb Pastry Cakcs, Rollsog Fancy
Bread". llið minsta brauð á að
j vera tvö pund. fOrackers' mega
! menn búa til og borða, en sætinda-
| brauð cngin-
Þann 25. október síðastliðinn út-
skrifaðist frá St. Boniface Hospital
lijúkrunarkonan Soffía Ragnheið-
ur Guömundsdóttir Goodwin, með
bezta vitnisburði.
Hún er dóttir Guðmundar Guð-
mundssonar, er lengi bjó á Þingeyr-
um í Geysir bygð f Nýja íslandi (dá-
inn fyrir 7 árum) og konu hans Mar
grétar Jónsdóttur- Faðir Guðinund-
ar var Guðmundur Jónsson, er lengi
bjó á Torfalæk í Húnavatnssýslu;
en kona lians var Ósk Guðinunus-
dóttir yfirsetukona, bróðurdóttir
.Jóns sterka á Hnausum og Björns
Olsens á Þingeyrum. En faðir Mar-
grétar var Jón Jónsson hreppstjóri,
er lengi bjó á Sauðadalsá í Húna-
vatnssýsiu, mesta valmenni og ööl-
ingur: en móðir Margrétar var ósk
ólafsdóttir yfirsetukona; en móðir
óskar var Guðrún ÓlafsdóttÞ. hróð
urdóttir frú Guðrúnar Rúnólfs-
dóttur ólsens á Þingeyrum.
Miss Goodwin er fædd í Geysir
bygðinni 7. marz 1892; gekk þar á
barnaskóla og tvö ár á nunnuskóla,
áður en hún fór að lesa hjúkrunar-
konu störf. Miss Goodwin stóðst
prófin með heiðri, og er það gleði-
legt fyrir mó§ur hennar og vanda-
mcnn- Eins og getið var um í Lög-
bergi fyrir stuttu síðan, ætlaði hún
að leggja af stað’til Englands; en
móður hennar, sem um langan tíma
hefir verfð meira og minna veik, var
sú ferð ógeðfeld, svo ekki varð af
þeirri ferð í þetta sinn: en í hyggju
hefir hún að fara síðar.
Móðir hennar er gift aftur Þor-
steini Sigurðssyni snikkara, sem hef-
ir stutt stjúpdóttur síha að námi.
Yinir og vandamenn óska Miss
Gmxlwin til lukku í sfnu göfuga
starfi. Vinur.
SÍMSKETTI TIL ARNA EGG
ERTSSONAR.
Reykjavík, 22- nóv. 1916.
Goöafoss kominn heim aftur. Alt
gckk vel.
Eimskipafílaj íslands.